Categorie Archief: Sport

Mart Smeets – Doorstart

26 maandag sep 2022

Posted by in Boekbesprekingen 2022, Sportboek

≈ 1 reactie

Tags

, , , , , ,

Mart Smeets – Doorstart

2020 was een bijzonder jaar, in het jaarlijkse boek van Smeets kwam dat ook erg mooi naar boven, de tijdsgeest werd goed weergegeven. 2021 was, qua pandemie, misschien wel net zo erg, maar de wereld ging er anders mee om. Daarom was er ook meer sport, al dan niet in aangepaste vorm. Smeets schreef dus gewoon zijn wekelijkse columns, daarnaast meerdere verhalen. Die zijn weer gebundeld in dit boek, zoals erg bijna altijd wel een overzichtsboek van Smeets verschijnt.

Door de mindere urgentie, in vergelijking met het voorgaande jaar, is ook deze bundeling minder memorabel. Dat geeft niet, het staat straks gewoon weer op de plank, een van de twee planken die ik geheel voor de goede man heb gereserveerd.

Het bijzondere aan 2021 was natuurlijk dat de Olympische Spelen van 2020 werden ingehaald, voor het eerst in de geschiedenis Spelen in een oneven jaar. En dus kan Smeets ook daar zijn verhalen mooi aan koppelen.

Citaat: “Moeten de Spelen doorgaan, in volkomen quarantaine en in totaal uitgeklede vorm, ter meerdere glorie van het IOC en zijn regels? Ik moest terugdenken aan Avery Brundage, de oud-olympische baas die in 1972 luidkeels, hoestend en proestend, de zin ‘The games must go on’ uitsprak na de Palestijnse terreuraanslag op Israëlische atleten. Hij kon nooit voorzien dat zijn opvolgers om volstrekt andere redenen eenzelfde dilemma zouden hebben.” (p.141)

Nummer:            22-015

Titel:                   Doorstart

Auteur:               Mart Smeets

Taal:                   Nederlands

Jaar:                   2021

# Pagina’s:          223 (4066)

Categorie:           Sport

ISBN:                 978-94-6297-220-9

Meer Smeets:

Smeets, Mart – 100 mannen
Smeets, Mart – Aan de meet
Smeets, Mart – De afrekening
Smeets, Mart – Afzien
Smeets, Mart – Bruisend
Smeets, Mart – Commentator
Smeets, Mart – Dagboek van een sportgek
Smeets, Mart – Dertig
Smeets, Mart – Het dream team
Smeets, Mart – Geel
Smeets, Mart – Gepakt
Smeets, Mart – Helder
Smeets, Mart – De kopgroep
Smeets, Mart – Het laatste geel
Smeets, Mart – De Lance factor
Smeets, Mart – Mijn Amerika
Smeets, Mart – Murfreesboro blues
Smeets, Mart – Netwerk
Smeets, Mart – Niets is wat het lijkt
Smeets, Mart – Nostalgie
Smeets, Mart – De Olympische Spelen
Smeets, Mart – Oranje boven!
Smeets, Mart – Passie
Smeets, Mart – Prettig verslaafd
Smeets, Mart – Prikkels
Smeets, Mart – Retro
Smeets, Mart – Rond de 40
Smeets, Mart – Spelen
Smeets, Mart – Sportzomerdagboek
Smeets, Mart – Sterren
Smeets, Mart – Stille sport
Smeets, Mart – Thuis in de Tour
Smeets, Mart – De Tour van ’80
Smeets, Mart – De Tour wacht op niemand
Smeets, Mart – Verhaal halen
Smeets, Mart – Vuur
Smeets, Mart – Wereldtour
Smeets, Mart – Zomeravondvertellingen

Joggen of sjokken?

21 donderdag apr 2022

Posted by in Gerbie's Lifeblog, Sport Column

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , ,

Vorig jaar schreef ik een stukje op FB, wat ik op dat moment eigenlijk geen blogje vond. Maar blijkbaar had ik het mis, want het bleek de populairste post van 2021 te zijn. Veel commentaar, nog meer likes. Voor iemand die dat niet gewend is, een flinke verrassing. Dus vandaag maar even in de herhaling. Alsnog op dit blog. De context is natuurlijk de tweede lockdown, waarin ik (en de rest van Nederland) niet mocht voetballen. Dan maar een rondje joggen/sjokken…

Beste verkeersdeelnemers in Goor en omstreken,

vrienden, bekenden, familie, vage kennissen. Mochten jullie mij zien lopen, meestal op een zondag, met loopschoenen, voetbalsokken (roodzwarte), oranje shirt, korte broek, een kilo of 10-15 overgewicht, duidelijk zichtbaar onder voornoemd shirt, tempo net iets sneller dan de gemiddelde wandelaar en mij groeten, dan zijn er drie mogelijke reacties.

1. Ik steek mijn tong uit. Dit is altijd een reactie op mijn geestelijke gezondheid op dat moment. Of ik heb weinig zin in hardlopen, of ik ben behoorlijk vermoeid, meestal beide. Dit is nooit een reactie op uw aanwezigheid.

2. Ik groet terug. Dit is een automatische reactie, iemand groet, ik groet terug. Dit zegt niets of ik u heb herkend of niet, de kans is vrij groot dat ik u niet herken. Zonder bril, met zweet in mijn ogen, hartslag gevaarlijk hoog, is de kans dat ik in een auto iemand herken niet heel groot (op een fiets niet veel groter). Auto’s herken ik mijn hele leven al niet, die zijn voor mij een stuk blik waarin je je kunt verplaatsen als het regent of als je ver weg moet.

3. Ik groet niet terug. Dit is zeer waarschijnlijk een combinatie van de eerste twee mogelijkheden. Niet alleen heb ik geen idee wie er voorbij komt, het zou zo maar kunnen dat ik de groet niet eens zie. En zelfs als ik dat wel doe, heb ik niet altijd de energie om een teken van herkenning te geven. Dit zegt dus niets over u, alles over mij. Bij deze mijn verontschuldiging.

Mocht u mij helemaal niet meer zien (hard)lopen, dan is de kans vrij groot dat de KNVB weer wat wedstrijden mocht programmeren van de regering en dat ik datgene doe wat ik leuk vind op zondagochtend: voetballen.

Thijs Zonneveld – De fiets, de fiets en nog veel meer sportverhalen

28 maandag mrt 2022

Posted by in Boekbesprekingen 2021, Sportboek

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , , ,

Verzamelde columns van de voormalig wielrenner die al snel doorhad dat hij met de pen (het toetsenbord) veel getalenteerder was. En in dit geval met dank aan de VARA-gids een gratis E-boek, waar ik erg blij mee was.

Veel van zijn stukjes lees ik wel, al zit er steeds vaker een paywall in de weg. En dat begrijp ik ook wel weer, wanneer je als krant of tijdschrift alles gratis weggeeft, is je verdienmodel weg. Dus moet je proberen mensen te laten betalen voor wat ze lezen.

Meestal doe ik dat door een boek aan te schaffen, zelfs al ken ik vele (Smeets, Zonneveld, Winnen, De Correspondent) stukjes al omdat ik ze al gelezen heb. Maar een gratis – legaal – boek kan ik natuurlijk niet negeren.

Zonneveld is een expert als het over wielrennen gaat, schrijft mooi, ongeacht over welke sport het gaat, is een schrijver die ik graag wat beschouwender lees, iets meer als analist dan als reporter. De waan van de dag zijn genoeg journalisten voor, maar details mooi beschrijven, al is het soms flink later, dan kunnen maar weinigen.

Citaat: “De val in de sneeuwmuur had van hem een twijfelaar kunnen maken of een renner die met de billen dichtgeknepen zou koersen, bang om zichzelf tegen te komen, voor altijd op de hoede voor tegenslag. Maar hij heeft het beste gehaald uit het slechtste moment van zijn wielerloopbaan. Het heeft hem doen beseffen wat er mogelijk is. En vooral: het heeft hem roekeloos gemaakt in de beste zin van het woord.” (p.16)

Nummer:              21-041

Titel:                     De fiets, de fiets

Ondertitel:           en nog veel meer sportverhalen

Auteur:                 Thijs Zonneveld

Taal:                     Nederlands

Jaar:                     2019

# Pagina’s:           192 (8866)

Categorie:            Sport

ISBN:                   978-90-4885-038-9

Meer:
Zonneveld, Thijs – De ereronde van de eland
Zonneveld, Thijs – Paniagua
Zonneveld, Thijs – Het Panini album
Zonneveld, Thijs – De rode vod

Themaweek 133: Sportboeken

Honkbalsensatie in Sydney

24 donderdag mrt 2022

Posted by in Sportwedstrijden

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , ,

Niet alle beelden die ik zocht op YouTube zijn beschikbaar. De twee 1-8 overwinningen van Ajax bij Heracles én FC Twente in hetzelfde seizoen staan er niet op. Ook het debuut van Rijkaard kon ik niet terugvinden. Maar ook een van de mooiste honkbalwedstrijden die ik ooit zag, was niet te vinden.

Toch zijn er beelden van, sterker nog, de hele wedstrijd is terug te zien, via deze site. Het was een mooie dag in Sydney. Ik had nog niet zo veel dagen gewerkt en alle vrije tijd had ik wedstrijden bezocht. Ik had de Nederlandse honkballers, hockeyers en volleyballers gezien en nog geen nederlaag van Oranje gezien. Die dag zat ik op tijd in het net niet uitverkochte honkbalstadion. Cuba tegen Nederland. De Cubanen hadden in de geschiedenis van de Olympische Spelen nog nooit verloren.

Het werd een sensationele middag. De Cubanen kwamen weliswaar voor, maar Nederland kwam terug, kwam voor en gaf de voorsprong niet meer uit handen. Tussen de innings rondkijkend concludeerden wij (ondergetekende met twee huisgenoten) dat er geen 20 Nederlanders in het stadion zaten. Aan het eind kwam middenvelder Faneyte naar de heuvel om als closer de wedstrijd op slot te gooien. Had ik ook nog nooit eerder gezien. De Cubanen waren net zo verrast.

Aan het eind vierden wij, net als de spelers, deze prachtige overwinning. Ik heb nog ergens op zolder een toegangskaartje liggen met een handtekening van een van de spelers.

Themaweek 132: Sportgebeurtenissen waar ik bij was

Alberto Tomba wint de avondslalom in Schladming

23 woensdag mrt 2022

Posted by in Sportwedstrijden

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

Drie winters werkte ik in Oostenrijk. Ik was de vliegende keep van de reisleiding, dan weer hier, dan weer daar. De constante factor was Schladming, daar kwam ik elke winter meerdere weken terug. Een wedstrijd ’s avonds was iets nieuws, iets bijzonders. En op de Planai werd de slalom georganiseerd.

Een dik jaar ervoor was ik met mijn vader hier naar beneden geskied. Het laatste stuk was een zwarte piste, dat had hij nog nooit gedaan. Ik kende de weg en hielp hem naar beneden. Het laatste stuk was extreem steil. Hij keek naar beneden, naar de parkeerplaats en had het idee dat we daar zo op zouden vallen. We kwamen goed beneden.

Die avond stond ik aan de kant van de piste. Op deze beelden zie je niet hoe steil het is, maar stilstaan was al een hele opgave. Ik zag vele goede skiërs naar beneden gaan. Maar een stak er bovenuit. Alberto Tomba maakte niet gewoon bochtjes om de paaltjes, hij viel de piste aan. Daar waar goede skiërs voorzichtig afdaalden, daar ging hij volle bak. Extreem indrukwekkend. Mooi om een levende legende op zijn top te zien.

Themaweek 132: Sportgebeurtenissen waar ik bij was

De mooiste atletiekavond ooit

22 dinsdag mrt 2022

Posted by in Sportwedstrijden

≈ 1 reactie

Tags

, , , ,

Achter de schermen kijken bij de Olympische Spelen is nog altijd een van de mooiste dingen die ik heb gedaan in mijn leven. De vierde dag van de Sydney Olympics was een atletiekdag. 90.000 toeschouwers in een gigantisch stadion en vele prachtige evenementen. Die avond had mijn team ‘Wheelchair duty’. We hielpen bezoekers naar trein, bus of auto die dat op eigen kracht niet konden. Maar bijna niemand ging voortijdig naar huis. Er was zoveel prachtigs te zien die avond. Polstokhoogspringen voor vrouwen. Jonathan Edwards die de triple jump (hink-stap-sprong) won. De bloedstollende finale van de 10km waarop Gebreselassie nog geen tiende voor Tergat over de finish kwam. De legende Michael Johnson die goud won op de 400 meter.

Maar voor de meeste mensen in het stadion was het absolute hoogtepunt de winst van die aboriginal dame, uitkomend voor het thuisland. Ze rende in een futuristische outfit, was favoriet en won. Het werd de avond van Cathy Freeman.

Themaweek 132: Sportgebeurtenissen waar ik bij was