Het NRC deed een aantal weken geleden een lezersoproep voor de kerstbijlage opinie. “Welke maatschappelijke of technologische verandering heeft uw leven het meest beïnvloed? Op wat voor manier? Je kreeg 500 woorden. Ik zette me aan de computer en na wat schrappen kwam ik uit op 497 woorden.
Helaas vond de NRC mijn bijdrage niet goed genoeg. Dat mailden ze me wel netjes overigens. Maar omdat ik het wel een leuke uitdaging vond en mijn stukje niet in een stoffig hoekje op de harde schijf wilde laten staan, leek het me wel een leuke afsluiter van 2010. Bij deze dus alsnog wat de NRC-lezers gemist hebben.
Dank u meneer Gutenberg
Struinend op internet zoek ik wie ik nou precies moet bedanken. Een Chinees die Pi Chang heet of chauvinistischer Laurens Janszoon Coster. Ik houd het op Johannes Gutenberg. De uitvinder van de boekdrukkunst.
Een wonderkind was ik niet, ik las niet bijzonder vroeg. Al leek het soms wel zo, wanneer het bezoek zich afvroeg of dat jochie van drie nu daadwerkelijk Jan, Jans en de kinderen aan het lezen was achter de bank. Ik keek gewoon naar de plaatjes.
Maar sinds ik kan lezen, lees ik veel. De jeugdbibliotheek was te klein voor me, ik was er doorheen voordat ik oud genoeg was, maar als mijn moeder meeging, mocht ik bij de volwassen sectie op zoek naar nieuw leesvoer. De oudere dames die als vrijwilligster werkten, waren blijkbaar bang dat ik aan een Jan Wolkers-roman zou beginnen.
Sinds ik zelfstandig woon, koop ik boeken. Eerst tweedehands, beschadigd en uit de opruimingsbak. Later pockets. Nog later ook nieuwe boeken. Altijd en overal, waar ik ook ben. Ik heb boeken in talen die ik niet lezen kan en ook nooit zal leren in mijn kast staan. In een vreemd land is een bezoek aan een boekwinkel een must.
Een huis is niet af zonder boekenkast. Ben ik ergens voor het eerst dan kijk ik meteen naar de inhoud van de boekenkast. De boeken die iemand leest, zeggen veel over de persoon. Dit betekent ook oppassen, want een waardeoordeel volgt snel. Zeker als iemand boeken in de kast heeft staan die ik toevallig niet waardeer, dan is dat een risico. En boeken hebben me juist geleerd dat vooroordelen niet goed zijn.
Je onder dompelen in een boek is geweldig. Het wereldbeeld van Tolstoj honderdvijftig jaar later loslaten op de hedendaagse maatschappij is interessant. Het magisch realisme van Latijns Amerikaanse schrijvers neemt me mee op een reis. Een goed geschreven sportboek zorgt er voor dat het lijkt alsof ik er zelf bij ben geweest.
Boeken hebben me leren denken. Boeken hebben me aan het reizen gezet. Boeken hebben mij gevormd. Een wereld zonder boeken is niet de moeite. Een verfilming valt bijna altijd tegen als je het boek kent. Ik lees in treinen, wachtkamers en in bed. Bij de bushalte, op vakantie en op de wc. Op het strand, in de luie stoel en in een skilift. Overal kun je lezen. En dus lees ik overal. Omdat er altijd weer iets nieuws te lezen is, iets nieuws te leren valt en vele schrijvers het recht hebben op mijn tijd.
Wat zou de wereld saai zijn zonder boeken. Wat zou ik het moment missen van voor de boekenkast staan om een volgend boek uit te kiezen. Het voor het eerst openslaan en beginnen met lezen, het moment dat het verhaal nog alle kanten opkan. Ik ben er van overtuigd dat de wereld er mooier uit zou zien, wanneer iedereen regelmatig een boek zou lezen.
De uitvinding van de boekdrukkunst heeft mijn leven danig beïnvloed. Dank u meneer Gutenberg.
Ik wens iedereen voor 2011 het dubbele van wat u mij toewenst!
