GFC kampioen 1969

Tags

GFC, In Memoriam, lifeblog, papa, voetbal, voetbalfoto

Toen ik nog een embryo was, werd GFC kampioen. Dat was daarvoor 17 jaar niet gebeurd. Een bijzonder feest dus. GFC had een prachtig team. De aanvoerder, met bloemen op de foto, was papa. Na drie jaar in de derde klasse keerde het elftal terug in de natuurlijke habitat, de vierde klasse. Papa stopte een paar jaar daarna. Maar tot 1982 was hij de laatste aanvoerder van een kampioensteam.

Toen ik in 2002 ook kampioen werd met het eerste, werden we een bijzonder feit: vader en zoon die allebei met het eerste kampioen zijn geworden.

Contributie betalen

Tags

column, GFC, Goal, In Memoriam, lifeblog, papa, voetbal

Een column van vijf jaar geleden. Deze week meer dan toepasselijk…

Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.

Goal, oktober 2010

Het is aan velen voorbijgegaan, maar afgelopen zomer, in de korte voetballoze periode tussen het WK en de voorbereiding is een van de beste voetballers in de GFC geschiedenis 65 jaar geworden.

Dat hij daarbij behoort moet ik maar aannemen, zelf heb ik hem nooit zien voetballen. Hij schijnt te jong gestopt te zijn, volgens vele zogenaamde experts. Zelf vond hij het mooi na een jaar of 13 in het eerste. Het elftal van de eeuw haalde hij eenvoudig.

Als ik zeg dat ik hem nooit heb zien voetballen, dan lieg ik. Ik heb nooit een echte wedstrijd van hem gezien. Elf tegen elf tussen 22 bankemployees. Of achter in de tuin zelfs heel vaak, maar toen was ik te klein om te zien of hij een goede voetballer was. Een bal afpakken was in ieder geval onmogelijk, maar dat lag meer aan het Calimero-complex (hij is…

View original post 442 woorden meer

Papa’s muziek

Tags

In Memoriam, lifeblog, muziek, papa

Papa wilde niet over de dood praten. Zeker niet over zijn dood. Dus ook niet over wat er zou moeten gebeuren na zijn dood. Toch weet ik zeker dat de volgende nummers, gespeeld bij zijn crematie, zijn instemming zouden hebben gehad.

Groot fan van Paul de Leeuw, meer dan van Hazes in ieder geval. Droomland kon hij vaak horen.

De Everley Brothers zong hij graag mee. Muziek uit zijn jeugd. Toen muziek nog simpel was. Een liedje, een melodietje, geen lawaai, geen geschreeuw.

Een jaar of 65 verschil

Tags

fotooo, In Memoriam, lifeblog, papa

Vorige week overleed mijn vader. Hij werd 70 jaar.

 

Deze week een aantal blogjes over papa. Om de herinnering levend te houden.

Papa

Tags

GFC, In Memoriam, lifeblog, papa, voetbalfoto

Blogpauze

social media break

Waar zijn mijn lezers?

Tags

boeken, De doodgraver van Ciutadella, lezen

Sinds een paar jaar neem ik Suus mee naar de boekhandel tijdens de kinderboekenweek. Ze mag dan zelf een boek uitzoeken, soms kies ik er ook nog een uit. Vind ik een mooie traditie. het kinderboekenweekgeschenk gaat de boekenkast in, daar is ze nog te jong voor.

Na lang aarzelen koos ze een boek uit. we liepen naar de kassa. Bij het afrekenen werd ik op de schouder getikt. “Kunt u even signeren?”, klonk het. Het duurde een paar tellen voor ik het doorhad. Iemand had mijn boek achter in de winkel gevonden en trof toevallig de schrijver bij de kassa aan. Een bekende. Goor is klein. Grappig.

Aangezien de Nobelprijs voor literatuur iets te hoog gegrepen zal zijn, wil ik nog een ding zien gebeuren. Lijkt me geweldig. In de trein iemand zien zitten die mijn boek leest. Iemand die ik niet ken. Iemand die mij niet kent. Ik droom nog even verder.

p.s. mocht je het nog niet weten, mijn boek heeft een eigen Facebookpagina. En bestellen is natuurlijk ook nog altijd mogelijk.

Slaap maar lekker uit

Tags

koekje, schrijven, snoep, Suus

Toen ik nog wat kleiner was, ging ik altijd meteen naar papa en mama als ik wakker werd. Soms kroop ik dan tussen ze in, lekker warm in het midden van het grote bed. Maar eigenlijk wilde ik meteen naar beneden. Spelen. Televisie kijken. Op de iPad. Maar niet alleen. Dus moest papa of mama mee naar beneden. Vooral in het weekend vonden ze dat vervelend, want dan wilden ze uitslapen. Maar meestal gaat mama op zaterdag wel mee naar beneden, papa op zondag, want dan moet hij toch voetballen.

Nu ik wat groter ben, durf ik wel alleen naar beneden. Kunnen papa en mama lekker uitslapen. Wat nog leuker is, is dat ik als ik alleen ben stiekem een koekje of een snoepje kan pakken. Of twee. Of drie. Of…

Maar die papiertjes moet ik dan wel verstoppen, anders zien ze dat ik stiekem heb gesnoept. In de prullenbak valt het op, dus moet ik een andere plek kiezen. Mama heeft een hele grote mand met heel veel tijdschriften. Daar kan ik de papiertjes mooi bij instoppen. Een beetje naar beneden drukken, dan zien ze dat vast niet.

Dus tegenwoordig als ik wakker word in het weekend, steek ik mijn hoofd even om de deur van de slaapkamer om te zien of ze nog slapen, ik zeg nog even ‘Slaap maar lekker uit’ en ga dan lekker alleen naar beneden.

Laatst waren ineens alle papiertjes uit de mand weg. Gek. Maar papa en mama hebben niets tegen me gezegd, dus het zal wel goed zijn. Ze hebben vast niets door…

153 – The Doors – Riders on the storm

Tags

Gerbie's top 212, muziek, The Doors

Nummer	153
Artiest	The Doors
Titel	Riders on the storm
Jaar	1971
Wikipedia	Riders on the Storm
Website	Official website
Tekst	LyricsFreak

Het allerlaatste nummer dat Jim Morrison heeft opgenomen. Een van de vele goede nummers. Op Songfacts lees ik dat het laatste wat Morrison deed voordat hij naar Parijs verhuisde (waar hij niet veel later overleed), de tekst fluisterend inspreken, het is voor de goede toehoorder te beluisteren in dit nummer.

Behalve dat het een van de mooiste Doorsnummers is, is het nummer voor mij altijd verbonden met een schitterende aflevering van Jiskefet. Als in een documentaire gaan de heren op zoek naar de broer van Jim Morrison, in Zeeland. Schitterende langzame televisie.

Als prominent lid van de club van 27 heeft Morrison een trend gezet in de popmuziek die helaas flink wat navolging heeft gekregen. Dat heeft de wereld veel mooie muziek gekost. Zijn graf in Parijs is een bedevaartsoord geworden voor vele hippies en muziekfans.

Met zijn overlijden ging een groot zanger heen. Gelukkig leeft zijn muziek voort, zegt het cliché. En zoals u weet zijn clichés altijd de waarheid.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

De Muur 49

Tags

boeken, boeken 2015, boekrecensie, De Muur, lezen, Tour 2015, Tour de France, Utrecht, wielerboek, wielrennen

De Muur 49

Natuurlijk is het openingsverhaal voor Jeroen Wielaert. Met de Tour in Utrecht vlak na uitgave, niet meer dan terecht. Daarbij aansluitend een mooie zoektocht van Joost-Jan Kool die op zoek gaat naar de enige Utrechtse beroepsrenner van dit moment. Hij loopt meer doodlopende straten in dan gehoopt, maar weet daar op de een of andere manier toch een lezenswaardig verhaal van te maken.

Ook Kees Slager kijkt vooruit naar de Tour, in dit geval in Zeeland, terwijl Frank Heinen en Herman van der Zandt een toneelstuk voor twee opvoeren. Voor de geschiedenis moeten we natuurlijk Benjo Maso hebben, hij schrijft over de Tour van 1936, maar ook Wiep Idzenga kijkt terug, Fedor den Hertog staat centraal in aflevering 15 van ‘every picture tells a story’.

Met mooie foto’s in het midden, een schitterende voorkant, weer een prachtuitgave.

Citaat: “De seizoenkaarten bij Ajax zijn vijftig procent duurder geworden. Supporters klagen, ze vinden dat hun liefde niet serieus genomen wordt. Maar liefde die maar van een kant komt, kan geen liefde zijn, dat is stalking. Voetbalclubs behandelen supporters als klanten, maar als het product dan niets meer voorstelt, moet je het ook niet meer kopen.” (p.057)

Nummer: 15-027
Titel: De Muur 49
Auteur: Diversen (Jeroen Wielaert, Wiep Idzenga, Joost-Jan Kool, Frank Heinen, Kees Slager, Camille John McMillan, Arthur van den Boogaard, Benjo Maso, Nando Boers)
Taal: Nederlands
Jaar: 2015
# Pagina’s: 144 (4818)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-94-623-1013-1

Meer:
48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 32 31 30 29 28 26 25 24 23 22 21 20 19 18 17 16 15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1