28 – Julian Cope – Safesurfer

Tags

Gerbie's top 212, Julian Cope, muziek

Nummer	28
Artiest	Julian Cope
Titel	Safesurfer
Jaar	1991
Wikipedia	Safesurfer
Website	Head Heritage
Tekst	Genius

Het was koud maar droog, op het dek van de boot die me naar Harwich zou brengen. Op donderdag kwam de uitnodiging voor het feestje van een oud-collega, op vrijdag nam ik de boot, op zaterdag was ik in London. Een mini-reunie van degenen die de zomer ervoor samen werkten in de Vogezen op een camping.

Walkman mee, koptelefoon op en terwijl Nederland langzaam achter me verdwijnt, zingt die stem rechtstreeks in mijn hoofd, eindeloos herhalend ‘You don’t have to be afraid love’, een nummer dat heel mooi in de tijdgeest past. Een oplossing voor AIDS was er nog niet, de angst wel. De Safesurfer uit het nummer probeert zijn potentiële partner te overtuigen. Wat een geweldig nummer, acht minuten schitterende muziek, zonder een seconde te vervelen. Weinig tekst, grootste deel dus instrumentaal, maar toch een eenheid.

Niet zo lang daarvoor had ik Cope ontdekt. Weliswaar had de naam Teardrop Explodes ergens in mijn grijze massa wel een herkenning opgeroepen, maar Peggy Suïcide was toch mijn eerste kennismaking. Een conceptalbum, zoals dat in die tijd nog gemaakt werd. Prachtige nummers, rustig en ruig, wisselden elkaar af. En dan te bedenken dat het popliedje Beautiful Love de reden was dat ik de CD huurde bij de bieb. En terwijl dat nummer op de radio leuk klonk, bleek het aan de ene kant verre van representatief voor de muziek van Cope, aan de andere kant prachtig in het geheel van het album te passen.

Een jaar later bleek Jehovakill perfect aan te sluiten bij het vorige album. Tijd om meer van zijn oeuvre aan te schaffen. En daar zat best wel wat leuks bij, maar ook compleet onbegrijpelijk (Queen Elizabeth!). In de loop der jaren ben ik dan ook het contact kwijtgeraakt. Maar deze twee albums zijn nog altijd pareltjes in mijn cd-kast.

Zelfs een boek van Cope heb ik ondertussen aangeschaft. Staat al in de kast, heb me er nog niet aan gewaagd, mede dankzij sommige recensies waarvan ik begreep dat het geweldige literatuur is passend bij geestverruimende middelen. Denk dat ik het binnenkort toch maar eens nuchter moet lezen.

En dan Peggy Suïcide op de achtergrond, gillende gitaren, niet als herrie, maar sfeerverhogend. Kan ik die pillen achterwege laten.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify, Deezer en YouTube.

29 – Gotcha! – Words and music from da Lowlands

Tags

Gerbie's top 212, Gotcha, muziek

Nummer	29
Artiest	Gotcha!
Titel	Words and music from da Lowlands
Jaar	1991
Wikipedia	Gotcha!
Website	Muziekencyclopedie
Tekst	Niet gevonden

Een sessie bij de VPRO was mijn kennismaking met Gotcha! Vergeet het uitroepteken niet. Dat klonk leuk. De CD was goed. De eerste keer live was onvergetelijk. Compleet overdonderd is waarschijnlijk nog een understatement. Wat een geweldige avond, wat een heerlijk zootje ongeregeld.

Jaren later lees ik dat er een biografie is over de band, de rechten bleken niet verkocht, je kon het gratis op de mail krijgen. Ik had al wel begrepen dat de heren bandleden niet echt vrienden van elkaar waren, maar dat het zo’n puinhoop was, was toch nog een verrassing.

De band hield het dan ook niet lang uit. Twee geweldige albums, een paar jaar on tour, ze vielen uiteen. Wat voor de een een leuke hobby was, was voor de ander zijn leven. Van een leuk avondje weg tot een weg naar de top, dat kon niet lang goed gaan.

Gelukkig heeft de beste Nederlandse P-Funk band ooit ons met veel mooie muziek weten te verblijden. De Re-Onion tour in 2010 was hoopvol, het niveau was hoog, de bijbehorende CD niet slecht, maar het lijkt niet genoeg. Belangrijke bandleden laten zich elders horen, ik ben bang dat we de funky creatures niet meer op de Nederlandse podia gaan zien.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify, Deezer en YouTube.

30 – Pink Floyd – Wish you were here

Tags

Gerbie's top 212, muziek

Nummer	30
Artiest	Pink Floyd
Titel	Wish you were here
Jaar	1975
Wikipedia	Wish you were here
Website	Pink Floyd
Tekst	Genius

Volgens mij luister je als kind niet snel naar Pink Floyd. Ik in ieder geval niet. Toch was de band verantwoordelijk voor de eerste single die ik ooit kocht. Another brick in the wall, zelf gespaard van mijn zakgeld. Dat ik nog geen smaak had bleek iets later, toen ik Andre van Duin kocht als tweede single.

De tiener die muziek aan het ontdekken was, vond Pink Floyd een hele ontdekkingstocht. Dark side of the moon stond op dat moment al veertien jaar onafgebroken in de hitlijsten. De vier albums die midden jaren zeventig uitkwamen (ook Meddle, Animals en Wish you were here) werden mijn favoriete albums.

Maar de band maakte veel meer moois. Ik luisterde naar de psychedelische albums van begin jaren zeventig. De debuutalbums eind jaren zestig. Ik wilde gewoon de hele collectie compleet hebben. En toen de band naar Nederland kwam, moest ik ze zien natuurlijk.

Voor de tweede keer in mijn leven naar de Kuip. Kaarten voor het veld, niet weer op de tribune zoals bij U2 een jaar daarvoor. Om ons heen werden joints gedraaid, zo groot hadden we nog nooit gezien. Geen voorprogramma, gewoon twee flinke sets Pink Floyd. Van begin tot eind geregisseerd, met veel spektakel eromheen. Ik heb me geen seconde verveeld. Terwijl ik normaal gesproken juist hoop op een spontane sessie, met een band die interactie heeft met het publiek, kreeg ik toen precies wat ik verwachtte, hoopte.

Nog steeds is de band een van de beste bands uit de geschiedenis. De illusie dat Waters en Gilmour ooit nog samen op een podium zullen staan is precies dat, een illusie. Des te verbazingwekkender dat dat op Live8 in 2005 wel gebeurde. En dat het nog geweldig klonk ook.

Mijn keuze blijft vooral bij de midden jaren zeventig. Waters maakte best goede muziek nadat hij uit de band stapte. De naam Pink Floyd bleef bij Gilmour, ook hij maakte best aardige platen na de jaren tachtig. Maar de klassiekers zijn de vier genoemde albums. Mijn favoriet is het titelnummer van Wish you were here. Simpel, maar raak.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify, Deezer en YouTube.

31 – Steve Earle – John Walker’s blues

Tags

Gerbie's top 212, john walker lindh, muziek, Steve Earle

Nummer	31
Artiest	Steve Earle
Titel	John Walker’s Blues
Jaar	2002
Wikipedia	Jerusalem
Website	Steve Earle
Tekst	Song Meanings

Sinds 9/11 was in de Verenigde Staten het patriottisme een soort van staatsgodsdienst. De propagandamachine draaide alsof de Sovjet Unie nog bestond. Er was een nieuwe vijand gevonden, de koude oorlog was voorbij, leve de nieuwe koude oorlog. De tot dan toe zwakste President ooit werd nu aanbeden als de vechter voor vrijheid, als het hoofd van de vrije wereld.

Op de een of andere manier was kritiek op de Amerikaanse president, op de politiek, op het beleid of op het leger onmogelijk, want dan was je geen goede Amerikaan. Sterker nog, de rest van de wereld werd gedwongen te kiezen. “Either you’re with us, or you’re against us”,  was een bekende uitspraak van meneer Bush junior uit die tijd. De Franse president was een openlijk tegenstander van de invasies in Iraq en Afghanistan. De Amerikaanse reactie was van een kleuterschoolniveau. We eten geen French fries mee, of we noemen ze vanaf nu gewoon Freedom fries. Er gingen zelfs stemmen op om het Vrijheidsbeeld, ooit een geschenk vanuit Parijs, terug te geven.

En dan hoor ik ineens een nummer van een zanger die ik tot dat moment eigenlijk nauwelijks kende. Copperhead Road van een jaar of vijftien daarvoor, was het enige nummer dat ik van hem kende. En hij zong een lied dat in mijn hoofd bleef hangen. Het ging over John Walker Lindh. Een Amerikaanse jongen die niet geloofde in de Amerikaanse droom. Hij was 20 jaar oud toen hij in 2001 in Afghanistan gevangen werd genomen, strijdend namens de Taliban tegen zijn vaderland.

De wereld is soms een stukje gecompliceerder dan menig politicus ons wil doen geloven. Niet alles is zwart wit, daartussen bevindt zich een behoorlijk grijs gebied. En in dat grijze gebied heerst de twijfel, twijfel die nodig is voor het bestrijden van extremisme. Twijfel die ervoor zorgde dat we niet meer geloven dat de wereld plat is. Twijfel die de mooiste uitvindingen heeft veroorzaakt. En in dat gebied zingt Steve Earle over John Walker die ook twijfelde en een andere keuze maakte. Niet de advertenties van MTV, maar het woord van Mohammed bleek doorslaggevend voor de keuzes van kleine John.

Bij vele rednecks in de VS geldt Earle sinds het album Jerusalem als fout. Kritiekloos volgen ze de koers die het land heeft ingezet, zij die wel kritiek hebben worden veroordeeld. Ik kan me een land in Europa herinneren waar een gekozen leider een jaar of zeventig voordien een vergelijkbare politiek voor ogen had.

De tekst ‘Our hearts were pure and strong’ doet me denken aan Billy Joel’s Goodnight Saigon, de Vietnam oorlog herdenkend jaren later. Blijkbaar is er in Amerika oorlog nodig om mensen aan het nadenken te krijgen. Allah en God komen allebei terug in het refrein. Eigenlijk is het een heel simpel lied. Draai de zaak eens om, bekijk het eens van een andere kant. Dat is het enige dat Earle doet, zonder te oordelen, zonder een kant te kiezen, ook al willen velen ons anders doen geloven.

Het nummer is al uit 2002 maar ik heb sindsdien regelmatig periodes dat ik het nummer vaak draai. Gelukkig is er op YouTube ook een aantal versies te vinden, zoals deze live versie in Malmö en deze cover versie van de Nederlandse band El Pino and the Volunteers.

De clip met de foto’s van John Walker maakt op mij toch het meeste indruk. Geen officiële clip, maar wel eentje die duidelijk maakt hoe onzinnig oorlog is. Vechten voor je ideeën is volgens mij nooit een goed idee. Volgens mij is er geen officiële clip. Kies ik voor de video met de tekst. Omdat het de tekst is die het verhaal vertelt.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify, Deezer en YouTube.

32 – Jarabe de Palo – La flaca

Tags

Gerbie's top 212, Jarabe de Palo, muziek

Nummer	32
Artiest	Jarabe de Palo
Titel	La flaca
Jaar	1996
Wikipedia	La flaca (album)
Website	Facebook
Tekst	Letras

Sommige nummers hebben maar een paar seconden nodig om je te verplaatsen, in tijd en ruimte. Binnen een paar noten van dit nummer is mijn hoofd weer in Menorca, zomer 1997. Natuurlijk weet ik wel dat het nummer zich afspeelt in Havana, maar ik hoorde het die zomer continu op Menorca, waar ik werkte als reisleiding. En vaak gaat zo’n nummer vervelen als je het voor de 716e keer hoort. Vaak is het nummer niet leuk meer buiten de omgeving. Beide is niet van toepassing. Ook nu, bijna een kwart eeuw later hoor ik het nummer nog graag, waar ik dan ook ben.

De zanger van de Spaanse band Jarabe de Palo zag haar dansen in die discotheek in Havana, waar hij op vakantie was. Hij was meteen onder de indruk van die slanke schoonheid. In een interview dat hij ooit gaf, vertelde hij dat zij minder onder de indruk was, zij hield van vrouwen. Desondanks schreef hij deze prachtige ode aan haar en brak meteen wereldwijd door.

Zelf moest ik op zoek naar een winkel waar ze nog cassettebandjes verkopen, ik had nog geen portable CD-speler, moest het doen met een ouderwetse (toen al) walkman. De band maakte daarna meerdere goede albums, ik heb er een aantal, maar verloor het contact begin deze eeuw. Het eerste album blijft mijn favoriete, met het titelnummer zonder enige twijfel als evergreen.

Wat zou ik niet doen voor een kus van die magere schoonheid?

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify, Deezer en YouTube.

33 – Lou Reed – Perfect day

Tags

Gerbie's top 212, Lou Reed, muziek

Nummer	33
Artiest	Lou Reed
Titel	Perfect day
Jaar	1972
Wikipedia	Perfect Day
Website	Lou Reed
Tekst	Lyrics Freak

Via de Velvet Underground, ooit door Oor verkozen tot het beste album aller tijden, kwam ik natuurlijk terecht bij Lou Reed. En vele jaren luisterde ik naar Berlin, zijn beste album. Natuurlijk had ik ook de LP Transformer wel aangeschaft, maar die was net iets minder.

Maar in de loop der jaren kom je er ook achter dat niet alles zwartwit is. En dat dat ene nummer van Transformer wel heel erg mooi is. Dat het niet erg is dat vele anderen dat ook vinden. Dan is zelfs een cover voor een goed doel (Children in Need; 1997) niet erg. Dan is het best wel bijzonder dat grootheden als Bono, David Bowie en Elton John en vele anderen het nummer zingen.

En zingen is eigenlijk het enige dat Reed zelf nooit heeft gedaan. Best knap dat je als muzikant decennia wordt gezien als een van de beste singer-songwriters, maar zelf eigenlijk niet kunt zingen. En juist dat maakt ook weer dat Reed uniek is. Zijn muziek is onvergetelijk, zijn teksten zou je als poëzie kunnen publiceren, zijn voordracht is extreem herkenbaar.

Dus moeten we Lou Reed als een van de beste aller tijden zien. En met dit nummer heeft hij ook het grote publiek bereikt. Prima.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

34 – Johnny Cash – Hurt

Tags

Gerbie's top 212, Johnny Cash, muziek

Nummer	34
Artiest	Johnny Cash
Titel	Hurt
Jaar	2002
Wikipedia	Hurt
Website	Johnny Cash
Tekst	AZ Lyrics

Heel veel jaren van mijn leven heb ik verloren door een vooroordeel. Cash was een countryzanger, en die muziekstijl luister je niet. Kon je net zo goed naar smartlappen luisteren.

Tot vlak voor zijn dood de goede man besloot om nog even de studio in te gaan en wat muziek op te nemen. Covers van vele artiesten, logische en minder logische titels. En het bleek meer dan een album te zijn. Rubin produceerde, liet Cash spelen, liet hem zingen, zo kaal mogelijk. Gewoon een man en een instrument. The American Series van Johnny Cash is zonder twijfel de beste serie albums ooit.

Ondertussen heb ik ook veel van zijn oude muziek ontdekt. Ook mooi, ook de moeite waard, maar mijn favoriete albums komen toch uit de American Series. Vooral de tweede en derde zet ik nog regelmatig op. En als mijn favoriete nummer kies ik Hurt. De band Nine inch Nails kende ik slechts van naam, ook hun versie is prachtig. Maar die oude muzikant, die zijn hele leven niet anders heeft gedaan dan muziek maken, die zich realiseert dat het elke dag over kan zijn, die het nummer eigen maakt, zijn eigen versie ervan zingt, het grootste compliment wat je als muzikant kan gebeuren, Cash die jouw nummer zingt, die versie waarin je Cash op zijn breekbaarst ziet, die clip met de piano die dicht geklapt wordt aan het eind, ja die versie, die moet in deze lijst. Wat ongelooflijk mooi.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

35 – Sad Lovers and Giants – Lope

Tags

Gerbie's top 212, muziek, Sad Lovers and Giants

Nummer	35
Artiest	Sad Lovers and Giants
Titel	Lope
Jaar	1982
Wikipedia	Epic Garden Music
Website	Sad Lovers and Giants
Tekst	Genius

Nog hoor ik het haar vragen. ‘Wil je voor mij en Peter deze twee albums bij de bieb huren en opnemen op een bandje’. Nu was dat ongeveer de samenvatting van mijn puberteit. LP’s huren voor een gulden per stuk en dan opnemen op een bandje. Een groot deel van mijn zakgeld ging op aan cassettebandjes. Een zo groot deel dat ik rustig 30km fietste omdat ze 15km verderop iets goedkoper waren. Maar deze band had ik nog nooit van gehoord, terwijl ik zo langzamerhand behoorlijk op de hoogte was van de goede muziek van die tijd en ook de overlap van onze smaak behoorlijk groot was.

Maar goed, voor je nicht doe je dat, geen probleem. Daarbij kon ik nu een nieuwe band beluisteren zonder zelf het risico te lopen om de gulden kwijt te zijn als ik het niet mooi vond. Ik nam het bandje op voor hun, voor de zekerheid ook voor mezelf, ik kon het bandje altijd nog overspoelen.

Weken later luisterde ik, maar ik was niet overtuigd. Maar op de een of andere manier bleef dat ene saxofoon-loopje wel in mijn hoofd hangen. Dus luisterde ik nog een keer. En nog een keer. En ik was overtuigd, wat een geweldige band.

Ruim drie decennia later komt de band weer bij elkaar, voor concerten her en de op de wereld, maar nooit hier in de buurt. Ik heb meerdere albums opgenomen, CD’s aangeschaft, volg de band op Facebook en Instagram, maar het liefst luister ik nog naar de eerste twee platen. Die twee die ik van Margreet moest opnemen. En naast de vele mooie nummers staat dat ene nummer, met die ongelooflijk verslavende saxofoon. Lope.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

36 – Tröckener Kecks – In tranen

Tags

Gerbie's top 212, muziek, Rick de Leeuw, Theo Vogelaars, Tröckener Kecks

Nummer	36
Artiest	Tröckener Kecks
Titel	In tranen
Jaar	1990
Wikipedia	Trockener Kecks
Website	Kecks
Tekst	Kecks

Zonder twijfel is er geen band die ik zo vaak live heb gezien als de Kecks. Hengevelde, Neede, Hengelo, Enschede, Leeuwarden, Amsterdam, Almelo, Zwolle, Apeldoorn, vele andere plekken en de allereerste keer in Deventer. Het was even zeuren thuis, maar ik mocht er heen. Op de fiets, want de laatste bus terug zou halverwege het concert al gaan. Maat Ben oppikken in Markelo, achter Holten richting Bathmen, door naar Deventer. Bijna twee uur fietsen. Compleet overdonderd tijdens de Boegies in het voorprogramma, daarna mijn nieuwe favoriete band.

Na de tijd een plaat gekocht bij de bassist, hij stapte met zijn platenkoffer zo het podium af, T-shirts over zijn schouder. Laagdrempeliger bestond niet. Een paar maand later in Hengelo vroegen we om een T-shirt van de crew, die kleur vonden we mooier. Een week later lagen ze in de bus, met het verzoek het geld over te maken. Blind vertrouwen. Sterker nog, hij belde er nog achter aan om te controleren of ze waren aangekomen. Mijn zusje nam de telefoon op en was nog dagen onder de indruk dat ze een echte muzikant aan de lijn had gehad.

Ondanks dat ik in de jaren negentig meer in het buitenland zat dan in Nederland heb ik het gemiddelde flink hoog gehouden, elk jaar zag ik de band wel een keer. Ik had wel door dat het muzikaal niet de beste band was, de teksten werden in de loop der jaren wel beter. Van punkbandje midden jaren tachtig, tot Nederrock eind jaren negentig. Van Kom terug Rosa naar Zou je niettegenstaande de recente gebeurtenissen toch nog een verblijf op amoureus gebied in overweging willen nemen alsjeblieft.

Bandleden gingen, andere bandleden kwamen. Maar Theo en Rick, het hart en de longen bleven. Tot begin deze eeuw de zanger ineens aankondigde dat hij er genoeg van had. Een afscheidstournee volgde. Een tour voor de fans, met vele nummers van het beste album sinds tijden (volgens sommigen aller tijden) >tk. Maar ook een tour waarin de bandleden al nauwelijks meer met elkaar spraken.

Op het podium altijd vol energie, vol overgave, zonder uitzondering uitverkochte zalen die altijd plat gespeeld werden. in 2001 was het over. We gingen nog een keer met een auto vol fans. Ik was de bob die avond, had net mijn rijbewijs, nog geen auto. Peter wel, in zijn auto gingen we naar Zwolle. We zongen nog een keer alles mee, van begin tot eind. We kochten nog wat shirts bij Theo en we sloten onze jeugd af.

Theo begon een nieuwe band, de Snevo’s. Ik mocht hem interviewen. Peter ging het minder goed. Een half jaar voor zijn dood ontwierp hij zijn eigen rouwkaart. De tekst bovenaan was van onze favoriete band.

Dat nummer is dus net iets te beladen. Rosa was lang mijn favoriet, Achter glas was een roman in een enkel nummer, Naar de top het mooiste Nederlandse voetbalnummer, uiteindelijk koos ik voor In tranen. Morgen heb ik weer een ander favoriet nummer. Want ook al bestaan de Kecks niet meer, een kwart eeuw nederrockgeschiedenis kun je niet zo maar vergeten.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

37 – In tua nua – Seven into the sea

Tags

Gerbie's top 212, In tua nua, muziek

Nummer	37
Artiest	In tua nua
Titel	Seven into the sea
Jaar	1986
Wikipedia	In tua nua
Website	In tua nua
Tekst	Flash lyrics

Een paar jaar daarvoor had ik U2 al eens gezien, net voor hun doorbraak. Nu waren ze groot en zouden ze twee keer in de Kuip spelen. Dus zat ik de hele nacht in de kou met een paar vrienden en vele onbekenden voor de deur van de VVV waar de voorverkoop de volgende ochtend zou starten. Hoe we in Rotterdam zouden komen, was van later zorg. Wel wilde ik kaarten voor de 10e, niet de 11e. Het voorprogramma die dag was namelijk beter. Twee bands die ik net had ontdekt. World Party, die een paar maand later toch werden vervangen door de Pretenders en In tua nua.

Die laatste band had net een hitje gehad met Seven into the sea en had een mooi debuutalbum uitgebracht, Vaudeville. Het bandje met dat album en vier nummers live opgenomen van de radio heb ik nog jaren grijsgedraaid.

Op weg naar Rotterdam merkte ik voor het eerst dat er ook mensen waren die niet naar een concert gingen voor de muziek, maar als sociale gelegenheid. Die in de bus aan het zuipen waren en door de frequente plaspauzes ervoor zorgden dat we bijna te laat waren voor het voorprogramma. Een medereiziger haalde een stapel kaartjes uit zijn binnenzak, die hij blijkbaar nog moest verkopen. Hoe hij daar aan was gekomen, geen idee, ik had hem niet bij de VVV gezien, daarbij mochten we maar vier kaarten per persoon kopen. “Ku-w mooi van naar de hoer’n”, vertelde hij tegen zijn buurman.

Eenmaal in de Kuip begon de Ierse band uit het voorprogramma al snel. Wat een geweldige band, wat een mooie combi van traditionele Ierse instrumenten met de typische jaren tachtig New Wave. Na een dik uur zakte ik overdonderd in mijn stoel terug, heb de Pretenders volledig langs me heen zien gaan en was later op de avond zwaar teleurgesteld in U2. Het hoofdprogramma was in mijn ogen weggespeeld door het voorprogramma. Blijkbaar was ik een uitzondering, menigeen was wel onder de indruk van U2.

Ik niet. Een nieuwe ster was opgestaan. Helaas kwam de band niet verder dan twee albums. En deze mooie hit, meer dan mooi.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

38 – Freek de Jonge – De vondeling van Ameland

Tags

Freek de Jonge, Gerbie's top 212, muziek

Nummer	38
Artiest	Freek de Jonge
Titel	De vondeling van Ameland
Jaar	2002
Wikipedia	De vondeling van Ameland
Website	Freek de Jonge
Tekst	Songteksten

De meeste mensen zullen het nummer kennen dankzij Boudewijn de Groot, een mooie cover inderdaad. Maar het origineel is van Freek, net iets mooier. Al sinds ik als tiener Freek ontdekte, ben ik een fan. Met terugwerkende kracht moest ik Neerlands Hoop nog zien mee te pikken, meerdere platen staan ondertussen in mijn kast. De videobox, later de CD-box heb ik allebei aangeschaft. Van Freek wilde ik altijd alles hebben. Platen, cd’s, boeken, dvd’s, ik heb ze allemaal staan. Vele boeken heb ik laten signeren.

Tegenwoordig wordt hij door velen als een zielige oude man gezien, rancuneus, jaloers. Maar ik zie een groot artiest die ook in zijn nadagen durft te vernieuwen. Die iets anders probeert, achter laat wat hij weet dat werkt. Menig artiest heeft dat lef niet.

Veel van zijn teksten zijn cabaretteksten. Niks mis mee, maar pas op hogere leeftijd schreef hij nummers die ook echt los gezien konden worden, beluisterd konden worden, niet perse gekoppeld aan een voorstelling of show. De vondeling was meteen al een van mijn favorieten. Mooie muziek, ontroerende tekst. Het beeld van die jongen op dat strand tegenover de zee begon te leven, een goed verhaal kan dat doen. Tranentrekkend mooi.

Ik hoop dat Freek nog veel moois mag maken de komende jaren. En ooit sterven in het harnas, kan haast niet anders.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify, Deezer en YouTube.

39 – Alex Roeka – De rode vod

Tags

Alex Roeka, Gerbie's top 212, muziek

Nummer	39
Artiest	Alex Roeka
Titel	De rode vod
Jaar	2010
Wikipedia	Alex Roeka
Website	Alex Roeka
Tekst	Alex Roeka

Bert Wagendorp riep het nummer uit tot beste sportlied in de Nederlandse taal. Door de hoge klassering in deze lijst bevestig ik die mening. De komende 38 nummers gaan niet over sport. Het is geen toeval dat het beste sportlied over wielrennen gaat, die sport hangt van heroïsche verhalen aan elkaar. Geschikt voor literatuur en voor een goed lied. Roeka begreep dat en schreef meerdere prachtige wielerliederen, waarvan dit de mooiste is.

Roeka is niet een bekend zanger, maar wel een die gewaardeerd wordt, zeker door andere muzikanten, maar ook door romantici en kenners. Ik zag hem gelukkig al eens live, op loopafstand, in het lokale theater. Hij inspireerde me om zelf aan het dichten te slaan.

De rode vod is het lied over de kansloze knecht die besluit om eens in de aanval te gaan. Zij heeft hem daartoe aangespoord, haar suggestie spookt de hele vlucht door zijn hoofd. Maar gaat hij het redden?

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

40 – The the – Sweet bird of truth

Tags

Gerbie's top 212, muziek, The the

Nummer	40
Artiest	The the
Titel	Sweet bird of truth
Jaar	1986
Wikipedia	Infected
Website	The the
Tekst	Lyrics

De band die het moeilijkst te googlen is, opent de top 40. Alhoewel band, eigenlijk gaat het om Matt Johnson. Ik kan me nog precies herinneren dat ik dit album op oudejaarsdag kocht. Mooier dan vuurwerk, ik was net 17. Drie decennia later start in Nederland de vuurwerkdiscussie pas echt, velen zijn mentaal nog niet verder gekomen dan 16 lijkt het.

Een paar maanden voordien zou de eerste single uit zijn gebracht, ware het niet dat de woorden van Johnson profetisch leken. De regering Reagan besloot, met de steun van mevrouw Thatcher, om Libië te bombarderen (wikipedia), waardoor dit nummer eigenlijk niet gewenst was op de radio.

The the brak eigenlijk nooit door bij het grote publiek. Hij leeft wel van de muziek, maar vooral op de achtergrond (filmmuziek) sinds de jaren negentig. Maar voor mij is hij zeker een van de highlights van de jaren tachtig. Toen streaming een paar jaar geleden populair werd, luisterde ik weer regelmatig naar live-opnamen en albums van The the. Tekst en muziek kloppen, beide goed. Geweldig artiest.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

41 – La Pat – Keukenhof

Tags

Gerbie's top 212, La Pat, muziek

Nummer	41
Artiest	La Pat
Titel	Keukenhof
Jaar	1988
Wikipedia	Patty Trossèl
Website	La Pat
Tekst	niet gevonden

Ze schreef de muziek voor Theo en Thea, maar Tosca Niterink schreef weer teksten voor haar. Ze kon als Duitse variétéartieste gezien worden, maar had ook iets recalcitrantie in haar. Kortom, zo’n mevrouw die in de platenzaak nooit in de juiste bak stond, omdat er eenvoudigweg geen categorie voor haar bestond.

Ook grappig, ze heeft in het Nederlands geen lemma op Wikipedia, maar onder haar eigen naam is er op de Engelse versie wel het een en ander te vinden. Ik heb de elpee ‘Eine Frau für die Liebe’ grijs gedraaid. Waarom? Weet ik niet. Het was geen muzieksoort die me normaal bekoorde, zeker niet als tiener. Maar toch wilde ik keer op keer luisteren naar die bonte verzameling liederen, in het Duits, Engels, Spaans, Frans en Italiaans. En ze zong ze zo mooi, al begreep ik minstens de helft niet, en gezien mijn leeftijd de rest waarschijnlijk verkeerd.

La Pat bewijst dus dat muziek emotie is, want die emotie voelde ik uit het vinyl stromen, zodra ik de elpee opzette. Ik kon hele delen van Keukenhof zo meezingen. Heb ik zo vaak gedaan dat ik nu, meer dan drie decennia later nog steeds stukken uit mijn hoofd ken. Muziek sla je niet bewust op, dat gaat dieper en blijft dus langer.

Volgens mij heb ik nog wel eens iets gehoord van de opvolger, maar pas nu, tikkend, lees ik op haar site over zeven albums. Voor mij is een genoeg. ‘Wenn die Mutti auf die Mondharmonica geht..’

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.