Maandelijks Archief: juli 2022

Zomerreces

28 donderdag jul 2022

Posted by in Uncategorized

≈ 2 reacties

Het waren drukke weken. Nu even rust. Kijk gerust in het archief, op datum of via categorie te vinden. Meer dan 4000 blogjes ondertussen. Of kijk bovenaan voor het boekenarchief, mocht je nog een leestip nodig hebben deze zomer.

Na de zomer (en wanneer die is afgelopen weet ik nog niet) keer ik weer terug. Voor nu een prettige vakantie, een mooie zomer, veel geluk en gezondheid voor alle 612 vaste bezoekers en natuurlijk ook voor het voor mij onbekend aantal niet vaste bezoekers.

Bron: Eunmask

Jorge Zepeda Patterson – Zwarte trui

27 woensdag jul 2022

Posted by in Boekbesprekingen 2022, Wielerboeken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , , , ,

Jorge Zepeda Patterson – Zwarte trui

Uit de opruimbak pakte ik deze titel er snel uit. De wielrenner op de voorkant is onherkenbaar, de zwarte trui refereert aan het feit dat de Tour niet meer dan de context is. Toch maar meegenomen. Vaak verdwijnen dit soort boeken bij mij dan in de boekenkast om daar 8, 12 of 17 jaar later pas weer uitgehaald te worden. Soms om te lezen, een enkele keer om te concluderen dat ik het beter niet had kunnen kopen. Nu besloot ik een week later om het boek mee te nemen, toen ik naar Spanje reisde om stagiaires te bezoeken. Reistijd is veel leestijd. Wachtrijen, afspraken die te laat komen, trein en vliegtuig, het boek komt vaak uit de rugzak.

Na anderhalf hoofdstuk ging bij mij een lampje branden. Net als bij De Kopgroep van Mart Smeets zou het leuk zijn om de hoofdpersonen te ontleden en te zien wie de schrijver daadwerkelijk op zijn netvlies had toen hij het boek schreef. Maar al snel besloot ik dat dat weinig zin zou hebben, het wielrennen was duidelijk bijzaak. De titel ‘wielerthriller’ op de voorkant had me moeten waarschuwen.

Natuurlijk hebben de hoofdstukken de titels van etappes. Mooiere eenheid bestaat niet. Maar al snel kwam ik ook tot de conclusie dat ik het wielerdeel niet al te serieus moest nemen. De hoofdpersoon Marc Moreau, Frans-Colombiaans, is de meesterknecht van meervoudig Tourwinnaar Steve Panata. Zelf is hij een van de beste klimmers, maar niet de persoon om het kopmanschap op te eisen. Maar hij wordt ongewild toch de hoofdpersoon in het verhaal. Zijn achtergrond in het Franse leger zorgt er voor dat zijn hulp wordt ingeroepen om in het peloton te onderzoeken wie er achter een aantal vreemde gebeurtenissen zit. Een zelfmoord van een renner waarvan veel twijfel bestaat op het zelfmoord was. Een ongeluk dat toevallig een andere renner uitschakelt.

Zo krijgen we twee verhalen. Moordaanslagen, verdenkingen, onderzoeken, veel wisselende coalities naast het verhaal van de Tour zelf. Ploegen die samenspannen, renners die lijken te profiteren van de gebeurtenissen om de Tour heen. Op een derde van het boek was alle geloofwaardigheid verdwenen. De Tour win je in bed beweerde Joop Zoetemelk. Onze hoofdpersoon praat alle avonden met politieagenten, vertrouwelingen, ploegleiders, pers en zijn vriendin. Alsof er niet de volgende dag weer een zware etappe op het spel staat. In no-time heeft hij een verdachte, zonder daarvoor enig concreet bewijs te vinden. Maar na een gesprek met een journalist denkt hij er weer heel anders over.

Ondertussen ontwikkelt de Tour zich ook nog eens onlogisch, met blokkades na demarrages, vreemde coalities, ook daar is de geloofwaardigheid weg. Al met al had ik allang de conclusie getrokken dat dit geen memorabel boek is. Toch las ik het uit. Ten eerste had ik geen ander boek bij me. Daarbij boeide me het toch. Ik wilde weten hoe het afliep. Wie de Tour zou winnen, wie de dader achter de aanslagen is. Vreemde paradox. Misschien niet te serieus nemen, gewoon lezen als tussendoortje, want dat was het ook.

Citaat: “De laatste dag in de Pyreneeën was de ergste van allemaal: twee zeer zware bergen van de eerste categorie en aan het einde de ongenadige beklimming naar het Plateau de Beille, een col van de buitencategorie. Volgens de overlevering werden de bergen in categorieën ingedeeld al naargelang de versnelling waarmee een Citroën 2CV ertegenop kon komen: cols van de vierde categorie, de gemakkelijkste, werden zo genoemd omdat de auto van weleer in zijn vierde versnelling een dergelijke berg op kon rijden. En zo verder tot de zwaarste, een berg van de eerste categorie, die alleen op kwam als je de auto in de eerste versnelling zette. Logischerwijs moest je voor een beklimming van de buitencategorie de motor van je Citroën afzetten en hem door een span ossen naar boven laten trekken; ik neem aan dat ik het span ossen was dat Steve naar boven sleepte.” (p.120)

Nummer:            22-039

Titel:                   Zwarte Trui (Muerte contrarreloj)

Auteur:               Jorge Zepeda Patterson

Taal:                   Nederlands (Spaans)

Jaar:                   2018

# Pagina’s:          344 (9301)

Categorie:           Wielrennen

ISBN:                 978-90-452-1259-3

Meer:
Wikipedia

El Universal (Recensie)

Vrij Nederland (Thrillergids)

Tour 2022 in poëzie (deel 9)

26 dinsdag jul 2022

Posted by in Wielerpoëzie

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

vervolg op deel 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 en 8

Berm

Zo veel bewijsdrang in je hebben

dat je zo veel risico neemt

en bijna alles alsnog verliest

Voetstuk

Door 1 foute opmerking

valt een held niet van zijn voetstuk

de daaropvolgende hielp niet

– Kill your heroes –

Had het liever niet gehoord

Champs Elysees

De sprint van de vrouwen

was spannender

Tour 2022 in poëzie (deel 8)

24 zondag jul 2022

Posted by in Wielerpoëzie

≈ 1 reactie

Tags

, , ,

vervolg op deel 1, 2, 3, 4, 5, 6 en 7

Brommer

McNulty had de avond ervoor

per ongeluk het bordje avondeten

van Wout van Aert voorgezet gekregen

Handje

Het was niet alleen sportief

maar ook eigen belang

Na het handje wist Vingegaard

dat hij de Tour had gewonnen

Timing

Op het moment dat alle sprinters

zagen dat Van Aert niet mee zou sprinten

demarreerde LaPorte

Bij de finish zagen ze hem pas weer

Het laatste geintje van Peter

23 zaterdag jul 2022

Posted by in In memoriam, Wielerverhalen

≈ 3 reacties

Tags

,

Anderhalf jaar hadden de doktoren hem gegeven, hij zat dus al in blessuretijd. Maar hij wilde alles nog een keer bewust meemaken. De zaterdagochtend met Schoolfeest was zo’n moment. Hij was allang niet meer de Peter die we kenden, maar zijn geest was nog scherp. Druk bezig met de Tour die een week later zou beginnen.

“Weet je wat me mooi lijkt?”, begon hij zijn betoog. “Ik geef jou nu al vast 5 euro extra voor volgend jaar. Dan vul jij voor mij alle kopmannen in en een paar sprinters en dan doe ik toch nog mee volgend jaar.” Even was ik stil. Iedereen wist dat zijn deelname van dit jaar al twijfelachtig was, hijzelf ook. Maar volgend jaar was echt ver. “En dan word ik een na laatste. En dan moet de laatste toegeven dat hij heeft verloren van een dode!” Hij schatert het laatste uit. Het is aanstekelijk. We lachen mee.

Zoals met vele geweldige ideeën die op de zaterdagochtend van Schoolfeest worden geboren, doen we er niets mee. Een week later doet Peter voor het laatst mee met ons veilingspel. Hans brengt hem met een speciale stoel. Hij blijft tot laat hangen. Erg laat. Bewust. Genoot van een mooie avond. Het einde van die Tour haalde hij net niet. De ochtend van de laatste tijdrit ging de telefoon. Ik weet dat morgen pas zijn sterfdag is, maar voor mij is het altijd de dag van de laatste tijdrit in de Tour.

De veiling

22 vrijdag jul 2022

Posted by in Wielerverhalen

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

Door omstandigheden dit jaar geen veiling. Al zes jaar hebben we een veiling zonder papa. Zeven jaar geleden deed hij nog mee. Hij werd net niet laatste. Vandaag zijn 77e verjaardag. In gedachten bij ons, zeker ook tijdens de Tour de France.

Het is een mooie avond. Meestal net na de proloog, sinds vorig jaar de avond voor de Tour begint. We zitten met een groepje aan tafel en we gaan ons eigen spel ‘De Veiling’ spelen. De vorige eeuw hadden we al eens een vergelijkbaar spel geprobeerd, maar sinds 2001 spelen we in de huidige vorm.

Niet te veel deelnemers, dat werkt niet. Stuk of acht, mooi aantal. Tien zou nog kunnen, meer en het wordt onwerkbaar. Allemaal beginnen we met een budget van 200. Punten, euro, we hebben er eigenlijk nooit een definitie achter gehangen. Gewoon tweehonderd. Om de beurt brengen we een renner in. De definitieve deelnemerslijst ligt op tafel. De een met een printje, de ander met de krant. Een derde heeft aangestreept wie hij wil kopen vanavond.

Een renner wordt voor een bepaald bedrag ingebracht, de rest van de deelnemers kan nu meebieden. Simpel, de hoogste bieder krijgt deze renner in zijn team. Biedt niemand hoger, dan gaat de renner naar degene die hem inbracht. Zorg wel dat je aan het eind 12 (of 10 of 15) renners hebt, anders heb je een probleem.

Het mooie zit ‘m natuurlijk in de tactiek. Wie brengt welke renner wanneer in? Wie koopt een aantal toppers voor veel en vult zijn team aan met goedkope renners? Wie wil zo snel mogelijk binnenhalen wat er op tafel komt? Wie blijft met een half team en een restbudget zitten terwijl alle goede renners al weg zijn? Hoe beïnvloed je de ander? Biedt hij mee omdat hij deze renner ook wil, of zit hij gewoon de prijs op te drijven? Gok je op een ‘veilige’ lijst om niet laatste te worden of durf je te gokken om te winnen? Wie koopt de meest overschatte renner?

Al jaren zijn dit geweldige avonden. Gezellig, veel humor, veel miskopen en dus commentaar van anderen. Er is geen prijs, de winnaar krijgt slechts eeuwige roem. Er is wel een andere voorwaarde. Wie laatste wordt, moet volgend jaar organiseren. Bij de eerste tussenstanden wordt het vlees voor de bbq al gekocht op naam van de nummer laatst. Maar ja, ook hier geldt: wie het laatst lacht…

De volgende dag moeten de andere tourtoto’s worden ingevuld. De avond ervoor kwamen er vele namen voorbij. Had je op woensdag nog het idee dat je zonder problemen je 25 namen invult, op zaterdag zit je ineens weer met een voorselectie van 46 renners. Dankzij de veiling. Na 120 renners blijken er nog steeds goede renners niet gekozen te zijn. Het laatste plukje wordt gratis opgepikt. Een aanvaller die elke Tour wel eens in de kopgroep zit, kan voor een prikje een geweldige aanwinst zijn. Je kunt tevreden zijn met de vaste nummer 14 van de massasprint. Een jong Baskisch klimtalent kan na de eerste Pyreneeënetappe zijn geld al hebben opgebracht.

Prachtig spel, die veiling.

Top 25 historische tourmomenten

20 woensdag jul 2022

Posted by in Wielerverhalen

≈ Een reactie plaatsen

Tags

,

Op de site van de Oudste Goorsche Tourtoto plaats ik elk jaar, naast alle uitslagen en tussenstanden, een soort van top 25.

Vier jaar geleden was het de top 25 historische tourmomenten. Lemond tegen Fignon, de winst van Jan Janssen, Tommy Simpson en veel meer. Helaas zijn er vier jaar later een aantal filmpjes verdwenen. Maar er blijft genoeg over om te genieten van de rijke tourhistorie. Klik hier!