09 woensdag mrt 2022
Posted in themaweek
Wanneer je de obituaries leest in de belangrijkste kranten ter wereld, lijkt het wel alsof de hele wereldgeschiedenis alleen maar gemaakt en bepaald werd door witte mannen. Dat klopt niet, maar hoe gaan we dat rechtzetten?
Ze zit op de goede plek, Amy Padnani, maar hoe gaan we degenen die genegeerd werd alsnog eren?
Themaweek 130: Ted Talks
23 zaterdag okt 2021
Posted in Muziek column
Tags
Een idee dat ik zelf had willen hebben. Zelf had willen uitwerken. Liedjes met een verhaal, waar meer over te vertellen is. Het geschiedlied.
Voorlopig houden we het dus maar bij deze pareltjes over nummers van Bastille, the Boss en de bekende van de Boomtown Rats.
Themaweek 120: Muzikale podcasts
21 donderdag jan 2021
Posted in Boekbesprekingen 2020
Bart van Loo – De Bourgondiërs
Natuurlijk kende ik de goede man van zijn bevlogen hoorcolleges in DWDD, maar had nog nooit wat van hem gelezen. Deze dikke pil lonkte eerlijk gezegd niet echt. Maar toen ik steeds meer podcastverslaafd raakte en concludeerde dat vooral de publieke omroep (BBC en NPO) de beste podcasts maken, ging ik op zoek bij onze zuiderburen. Klara heet het platform waar zij hun podcasts neerzetten. En daar zag ik de serie over de Bourgondiërs.
Afleveringen van anderhalf uur, een uur of twaalf geschiedenis. En omdat Van Loo zo enthousiast kan vertellen, is het geen straf om anderhalf uur te luisteren. In de eerste coronagolf fietste ik vele uren door Twente en de Achterhoek en na een paar weken had ik alle afleveringen beluisterd.
De rol van de Bourgondiërs in het ontstaan van de Lage Landen was mij niet bekend. Vele namen die voorbijkwamen, kende ik ook niet. Maar het klonk allemaal logisch, er zal flink wat uitzoekwerk aan vooraf gegaan zijn. Halverwege had ik het idee dat ik ontzettend veel geleerd had. Maar aan het eind kwam ik vooral tot de conclusie dat ik me vermaakt had. Onthouden was bijna onmogelijk. Een tijdje later een overhoring zou rampzalig zijn geweest.
Nog later begreep ik dat hij zijn boek niet had voorgelezen, maar vooral er over hebben verteld. Hoe dat in zijn werk gaat, begrijp ik niet echt. Was er nog 12 uur te vertellen nadat hij meer dan 600 bladzijden had geschreven? Of is de podcast een samenvatting en is het boek nog gedetailleerder? Denk niet dat ik erachter kom, want ook al luisterde ik met veel plezier, het boek zelf alsnog lezen gaat niet gebeuren.
Citaat niet beschikbaar.
Nummer: 20-082
Titel: De Bourgondiërs
Ondertitel: Aartsvaders van de Lage Landen
Auteur: Bart van Loo
Taal: Nederlands
Jaar: 2019
# Pagina’s: 607 (15857)
Categorie: Geschiedenis
ISBN: 978-94-0313-900-5
Meer:
Bart van Loo
Klara (zelf luisteren)
Hebban
Podcast themaweek (gerbie.nl)
14 dinsdag jul 2020
Posted in Boekbesprekingen 2020
Maarten van Rossem – De atoombom
Graag luister ik naar Maarten van Rossem. Hij is welbespraakt, nog beter belezen, deugt (wat voor velen een foute kwalificatie is, maar volgens mij nog altijd iets om naar te streven, dus ook als geuzennaam te gebruiken) en kan dingen duidelijk uitleggen. Zijn artikelen lees ik graag, ik leer de wereld beter begrijpen.
Zo ook dit boek, door hem zelf voorgelezen, wat altijd beter is dan wanneer een stemacteur dat doet, over de atoombom. Gelukkig is de mensheid zo slim om het gevaar van de atoombom te zien, helaas was ze dat niet altijd en werd ze gebruikt door de VS om een eind te maken aan de strijd tegen Japan, in de tweede wereldoorlog.
Stap voor stap legt Van Rossem uit hoe de bom werd ontworpen, getest en ook gebruikt, waarbij de technische uitleg best lastig te volgen was, ook al haalde ik in een grijs verleden 9’s voor scheikunde. Gelukkig gaat het grootste deel van het verhaal over de politieke consequenties, vooral de koude oorlog.
Boeiend, leerzaam, lekker om te luisteren tijdens een lange wandeling.
Citaat: “En Truman wist helemaal niet dat die bom bestond. Dus die minister van Defensie kwam bij hem in het kantoor, the oval office, die zegt Mister President, ik heb een interessante mededeling voor u. We hebben een gigantische bom gemaakt.”
Nummer: 20-021
Titel: De atoombom
Auteur: Maarten van Rossem
Taal: Nederlands
Jaar: 2009
# Pagina’s: 77 (Luisterboek) (4651)
Categorie: Geschiedenis
ISBN: 978-90-4682-572-3
Meer:
Wikipedia
BOL
YouTube
Wie zijn wij
Themaweek 82: Luisterboeken
13 maandag jan 2020
Posted in Gerbie's Lifeblog
Terug naar de lagere school. Panini plaatjes ruilen, omdat dat voetbalboek vol moest. Nutteloze feitjes over obscure voetballers werden ineens relevante informatie. Elke week ging het zakgeld er aan op. Dubbelen werden geruild, eventueel verkocht voor een stuiver. Op die ene klasgenoot na die een dubbeltje vroeg, wilde blijkbaar winst maken op dubbelen.
En eind 2019 zit ik weer in dezelfde flow. Alleen nu krijg je de plaatjes bij de boodschappen bij AH. Plaatjes van vroeger, door Stichting Historisch Goor uitgezocht. Goede actie. Slim ook. Voorheen verdeelden we de boodschappen over 2 of zelfs 3 verschillende supermarkten, nu alles bij AH. En als je al voor 7 of 8 euro in het mandje had, nog even wat extra grijpen (ranja, appelsientje) om toch aan het tientje te komen, zodat er weer vier plaatjes verkregen konden worden.
Ruilen werd noodzakelijk toen ik halverwege het boek was en al wel een hele stapel dubbelen had. Lid worden van de speciale Facebookgroep (of Fasboek zoals ik daar meerdere keren las). Je verkneukelen over de handgeschreven lijstjes die daar stonden. Er achter komen dat er mensen zijn die een soort plaatjesbank hebben opgezet waar iedereen terecht kan voor dubbelen. Geweldig.
Mijn boek is vol. Ik ben er blij mee. Ik hoefde niet meer naar de speciale plaatjesruilmiddag die vooral door ouderen (niet-werkenden) schijnt te worden bezocht. Mijn voorraad ranja zal tot ver in de lente voldoende zijn.
En ik mag niet meer naar AH van mijn dochter. Want bij de Lidl hebben ze aquamini’s (of hoe die dingen ook heten) en die wil zij graag verzamelen..
22 zaterdag jun 2019
Posted in GFC Archief, Goal Columns
Tags
column, elftalfoto, geschiedenis, GFC, Goal, Goor, voetbal, voetbalfoto
Goal, augustus 2014
Op het afgelopen WK speelde Nederland geregeld in een 5-3-2 opstelling. Al sprak Van Gaal graag over 1-5-3-2, want hij wil graag alle spelers in het systeem meenemen. Meestal als er over systemen gesproken wordt, negeert men de keeper. Daar mag elk team er toch maar een van opstellen, die staat ook altijd op dezelfde plek, dus is het niet nodig hem specifiek te noemen.
Vroeger, en we hebben het dan over bijna honderd jaar geleden, kon je de opstelling ook zien als je de elftalfoto bekeek.
Buiten de snorretjes die een jaar of tien later in Duitsland ook erg populair bleken te zijn (liefst drie keer bij GFC), is ook precies te zien wat de opstelling van ons eerste was. De keeper en zijn twee verdedigers voorop, het middenveld met drie spelers ertussenin en achteraan de vijf aanvallers. De man in pak er naast zal een bestuurslid zijn geweest, een trainer hadden we toen nog niet. Systeem 2-3-5.
Dit systeem was over de hele wereld gebruikelijk in die tijd en is dat vele decennia geweest. Precies gespiegeld aan het systeem dat Van Gaal (en velen met hem) tijdens het afgelopen WK speelde. Vijf aanvallers dus, met een linksbuiten, linksbinnen, spits, rechtsbinnen en rechtsbuiten. De binnenspelers speelden iets naar achteren, zouden tegenwoordig als aanvallende middenvelders worden gezien.
Voor de jaren twintig werd de opstelling ook nog wel eens andersom gezien:
Gewoon de 2-3-5 opstelling, alleen zitten de aanvallers nu op de eerste rij. De linkerarm van de rechtsbuiten is nog net zichtbaar.
Ook in 1929 speelde GFC nog zo, het bestuurslid moet achter de achterste rij plaatsnemen.
Begin jaren dertig was het al minder duidelijk. Het systeem 2-8 bestond niet, dus hebben de middenvelders geen zin gehad om gebukt er tussen in te staan:
Het was het begin van het einde van een bijzondere traditie. In de loop van de jaren dertig ging men in een of twee rijen staan, de opstelling was niet meer te zien door naar de foto te kijken.
De laatste foto waarop het nog wel ging, is een foto van net na de oorlog. Dit is het begin van het team dat het meest succesvolle team uit de GFC-geschiedenis genoemd kan worden. In 1949 werden ze kampioen in de vierde klasse, drie jaar later in de derde klasse. Tegen Oldenzaal ging het net mis, anders waren we in 1954 bij de start van het betaalde voetbal in Nederland er bij geweest.
Maar ook zij speelden nog steeds 2-3-5:
Misschien een leuk idee om in 2017 de elftalfoto’s ter ere van het 110-jarig jubileum te nemen op de manier van honderd jaar eerder. Dat de tegenstander dan het systeem al kan zien door de website te bezoeken, nemen we dan voor lief.
14 dinsdag mei 2019
Posted in Gerbie's top 212
| Nummer | 59 |
| Artiest | Bap |
| Titel | Kristalnaach |
| Jaar | 1982 |
| Wikipedia | Kristallnaach |
| Website | Bap |
| Tekst | Songtexte |
Met mijn twaalf jaar wist ik niet beter dan dat alle Duitsers moffen waren, las ik graag boeken over de Tweede Wereldoorlog en beschouwde ik 1974 (een wedstrijd die ik niet eens mocht zien) als het vervolg van ’40-’45. Kortom, erg open stond ik niet voor een band van net over de grens.
Toch raakte de band de juiste snaar. Die neue Deutsche Welle was nog niet begonnen, maar Bap scoorde een hitje met Kristallnaach. Ik sprak eigenlijk geen Duits, verstond een beetje omdat ik op zaterdag het Duitse voetbal keek met mijn vader. Het Keulse dialect al helemaal niet. Daarbij kende ik wel wat feitjes over die verschrikkelijke oorlog, maar de nuance ging op dat moment nog compleet langs me heen.
Toch moet ik het begrepen hebben. Ik moet beseft hebben dat dit goede Duitsers waren. Dat er überhaupt goede Duitsers bestonden. Dat die Kristalnacht, waar we in Nederland nauwelijks iets van meegekregen hadden, jaren voordat de oorlog voor ons begon, een wezenlijk moment in de geschiedenis was. Een omslagpunt, de tijd waarin velen beseften dat het niet ‘allemaal wel los liep’. Dat uitsluiten slechts het begin was. Dat verschil maken tussen groepen mensen wezenlijk fout was.
Bijna veertig jaar later lijkt dit lied, over een gebeurtenis van meer dan tachtig jaar geleden, actueler dan ooit. Populisten slaan in heel Europa om zich heen. Zijn wij nu in 1932 of in 1937? Wanneer werd uitsluiting weer politiek mogelijk? Waarom zou nu niet meer hetzelfde kunnen gebeuren als destijds?
De tekst aan het eind komt nog steeds hard aan:
Wo man Hymnen auf dem Kamm sogar bläst,
in barbarischer Gier nach Profit,
“Hosianna” und “Kreuzigt ihn!” ruft,
wenn man irgendeinen Vorteil darin sieht,
ist täglich Kristallnacht
Het is nog steeds dagelijks Kristalnacht…
Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.
10 zaterdag feb 2018
Posted in Boekbesprekingen 2017, Voetbalboek
Tags
boeken, boeken 2017, boekrecensie, cricket, geschiedenis, Hard Gras, Jan Luitzen, lezen, voetbal, voetbalboek, Wim Zonneveld
Hard Gras 115 – Jan Luitzen en Wim Zonneveld – Kicksen en wickets
Het boek dat ze in Haarlem vreesden. Een goede en grondige studie naar het eerste georganiseerde voetbal in Nederland. Veelal een verhaal over de gegoede burgerij, jongelui die clubjes oprichten om te sporten. Een boek over cricket, rugby, kostscholen en studenten.
Het is ook geen leesboek. 309 voetnoten, dit is een naslagwerk. Het is ook met aan zekerheid grenzende waarschijnlijk de ontmaskering van de oprichtingsdatum van HFC. Buiten Pim Mulier zelf is er eigenlijk geen bron die bevestigt dat de club daadwerkelijk in 1879 is opgericht. Een halve eeuw verder, bij een jubileumfeest is het pas algemene kennis geworden, het bewijs is te dubieus.
Ondanks dat niet iedereen even blij met de boodschap zal zijn, is het boek wel een pareltje. De verhalen over de cricketclubs en verschillende vormen van ‘football’ is geweldig om er geregeld even bij te pakken. Een mooi bron voor quizvragen.
Blij dat de heren van Hard Gras de schrijvers de kans gaven om dit voor een flink publiek te presenteren. De themanummers van Hard Gras blijven een jaarlijks hoogtepunt.
Citaat: “De captain van Amsterdam, de heer Bicker, en de captain van Haarlem, de heer Mulier, waren door ongesteldheid verhinderd aan den wedstrijd deel te nemen, en traden toen als umpires der beide clubs op; zij wisten zich op zeer verdienstelijke wijze van hunne eerder moeielijke dan aangename taak te kwijten.” (p.114)
Nummer: 17-054
Titel: Hard Gras 115 – Kicksen en wickets
Auteur: Jan Luitzen en Wim Zonneveld
Taal: Nederlands
Jaar: 2017
# Pagina’s: 151 (12920)
Categorie: Voetbal
ISBN: 978-90-263-3882-3
Meer:
112 111 110 109 108 107 106 105 104 103 102 101 100 99 98 97 96 95 94 93 92 91 90 89 88 87 86 85 84 83 82 81 80 79 78 77 76 75 74 73 72 71 70 69 68 67 66 65 64 63 62 61 60 59 58 57 56 55 54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 31 30 29 28 27 26 25 24 23 22 21 20 1
24 maandag apr 2017
Posted in Boekbesprekingen 2017
Tags
boeken, boeken 2017, boekrecensie, geschiedenis, Groot-Brittannië, Ierland, lezen, Lia van Bekhoven, Noord Ierland, politiek, Ulster
Lia van Bekhoven – Land van de gespleten god
Er is discussie mogelijk of het land uit de boektitel wel een land is. Noord-Ierland is zonder twijfel gespleten, de titel klopt. Het fascineert me mateloos. In de paar dagen dat ik er ooit was krijg je niet meer dan een indruk, maar zelfs die was indrukwekkend.
Wat ik absoluut niet kan, en wil, begrijpen is dat de interpretatie van hoe je de bijbel moet lezen al tijden voor onrust zorgt. Hoe hele bevolkingsgroepen volledig naast elkaar, maar ook langs elkaar heen, kunnen leven, zonder ooit met elkaar in contact te komen. Hoe Iers of Brits, Protestant of Katholiek, Republikein of Monarchist zo bepalend kan zijn voor je denkbeelden, je leefwereld, je omgeving, je referentiekader.
Lia van Bekhoven schreef een fascinerend boek. Of een serie achtergrondartikelen. Een aantal reportages. Het kan allemaal. Het is dus eigenlijk ook gewoon een geschiedenisboek. Een politiek verhaal. Je zou het zelfs als een reisbundel kunnen beschouwen, want waarom zou je een stedentrip Belfast boeken en geen idee hebben wat je tegenkomt?
En dus krijg je inzicht in het onbegrijpelijke. Leer je de gedachten van beide kanten kennen. Probeer je te begrijpen waarom een Oranjemars elk jaar weer plaatsvindt, ook al weet men vooraf dat het voor onrust zorgt. Lees je over de Ierse geschiedenis en waarom sommigen de IRA maar watjes vinden. Je leert de hoofdrolspelers kennen. Je gaat terug in de tijd naar de hongerstakers, maar leest nu pas dat ze eigenlijk niet zo gemotiveerd waren, maar niet op wilden geven toen ze eenmaal begonnen waren.
Geen makkelijk boek dus, maar tegelijkertijd wel aantrekkelijk geschreven, snel te lezen. Aanrader voor iedereen die meer van dit boeiende stukje Europa wil weten.
Citaat: “Zodra het nieuws bekend werd, liepen mensen hun huizen uit, de straat op. Vrouwen sloegen de deksels van grote, metalen vuilnisbakken tegen de straatstenen. In de jaren zeventig was deze tamtam gebruikt als signaal dat soldaten in aantocht waren. Het was een kwestie van minuten voordat de eerste auto’s in brand stonden en de eerste brandbommen naar pantservoertuigen werden gegooid.
De begrafenis was op donderdag. Het meest indrukwekkende was de stilte. Ruim honderdduizend mensen stonden langs de route die van de kerk St Luke, vlak bij Sands’ huis, naar de begraafplaats Milltown liep.” (p. 162/339)
Nummer: 17-010
Titel: Land van de gespleten god
Auteur: Lia van Bekhoven
Taal: Nederlands
Jaar: 2000
# Pagina’s: 195 (2675)
Categorie: Politiek
ISBN: 978-94-6225-019-2
28 vrijdag okt 2016
Posted in Boekbesprekingen 2016
Bill Bryson – One summer America 1927
Geen schrijver kan zo mooi honderden uren deskresearch samenvatten als Bryson, daarvan ben ik overtuigd. Zijn reisboeken waren geweldig, zonder uitzondering, maar wanneer hij een onderwerp kiest, is het ook bijna altijd raak. Dit boek is daar een goed voorbeeld van. De zomer van 1927 wordt gekozen om de ontwikkeling van de Verenigde Staten te laten zien. En wanneer je dan die stapel kranten hebt doorgelezen, dan denk je dat je er bent. Vergeet het, Bryson lukt het om er een boeiend, geschiedkundig en lezenswaardig verhaal van te maken. Doe het hem maar na.
Meer dan 600 bladzijden over een paar maanden nieuws. Hij kiest een aantal hoofdpersonen, die zien we de meeste maanden terugkomen en ondanks dat je als lezer de uitkomst vaak al weet (Charles Lindbergh en Babe Ruth zijn legenden geworden), blijf je geboeid verder lezen.
Natuurlijk is deze zomer niet compleet bij toeval gekozen. Het was de zomer dat de eerste trans-Atlantische vlucht plaatsvond. Het homerunsrecord van Babe Ruth. De zomer dat de barsten in de drooglegging van de VS zichtbaar werden. Dat Al Capone groot werd. En door deze verhalen te vertellen krijg je een geweldig tijdsbeeld. Het is meer dan die zomer, het is een decennium in vijf maanden. Een stuk geschiedenis dat veel verklaart over wat er allemaal daarna gebeurde, zoals de opkomst van de commerciële luchtvaart, de crisis van de jaren dertig en het begin van de carrière van sommige politici.
Bryson schrijft boeiend, weet via honderden bronnen een goed onderbouwd verhaal in elkaar te zetten en geeft liefhebbers nog wat tips om verder te lezen. Alsof deze dikke pil nog niet genoeg is.
Citaat: “Tarzan, as many readers will surely know already, is the story of an aristocratic English infant who is left orphaned in the African jungle and is brought up by apes. Fortunately because he is white and Anglo-Saxon, he is innately brave, strong, decisive and kind, instinctively ethical, and clever enough to solve any problem. He even teaches himself to read – quite a feat considering that he speaks no human language and doesn’t know what a book is when he first sees one. Thank goodness for racial superiority.” (p.510)
Nummer: 16-043
Titel: One summer America 1927
Auteur: Bill Bryson
Taal: Engels US
Jaar: 2013
# Pagina’s: 672 (10173)
Categorie: Geschiedenis
ISBN: 978-0-552-77256-3
Meer:
Goodreads
Wikipedia
NY Times
Telegraph
Guardian
Meer Bryson op gerbie.nl:
The life and times of the Thunderbold Kid
Notes from a big country
A short history of nearly everything
African diary
A walk in the woods
Made in America
Down under
Notes from a small island
The lost continent
At home
Niets is geheel waar, en zelfs dat niet. 