Statistieken zijn niet per definitie saai

Tags

Hans Rosling, statistieken, stats, TED Talks, themaweek

Hij stond al eerder op mijn site, ik las zijn boek. Hans Rosling was geweldig met statistieken, hij laat zien dat ze niet saai zijn, maar dat ze echt een verhaal vertellen.

En hij was veel vaker te gast:
How not te be ignorant about the world.
Global Population Growth
The Magic Washing Machine
Religion and babies
Numbers are boring, people are interesting
Asia’s rise. How and when.
HIV. New facts and stunning data visuals
Let my dataset change your mindset
The good news of the decade?

Themaweek 93: Ted Talks

Een onlogische samenwerking

Tags

TED Talks, themaweek, Verenigde Staten

Samenwerking tussen dokters en accountants? Kom er maar op.

Of het ooit lukt? Of het ook buiten de VS zin heeft? Het idee is bijzonder, buiten de gevestigde paden, waard om onderzocht te worden. Lucy Marcil vertelt er over:

Themaweek 93: Ted Talks

Op weg naar een racismeloze wereld

Tags

politiek, racisme, TED Talks, themaweek, Verenigde Staten

Een weekje goede speeches, zonder twijfel leerzaam. Zeven tedtalks die mij aanspraken.

Vandaag de eerste. Priya Vulchi en Winona Guo zijn nog erg jong, maar hebben een mooie reis door de VS gemaakt en zijn op weg naar het begrijpen van racisme. U ook? Of bent u ook nog niet ‘racially literate’?

Themaweek 93: Ted Talks

Paul Jacobs – Ruzie voor gevorderden

Tags

boeken, boeken 2020, boekrecensie, column, lezen, Paul Jacobs

Paul Jacobs – Ruzie voor gevorderden

Drie boeken heb ik van Jacobs in de kast staan. Verder geen idee wie hij is, wat hij schrijft, waar hij zijn inspiratie vandaan haalt, behalve dan wat er op de achterkant staat. De Vlaming krijgt zelfs een positieve oneliner van Herman Brusselmans.

Zijn columns zijn komisch, soms herkenbaar, vaak raak en goed gevonden. Het uitgangspunt is natuurlijk dat de gesprekken altijd ontaarden in ruzie.

Leuk tussendoortje.

Citaat: “Vind je dat ik het je had moeten zeggen? Meteen? ‘Ja, laten we hier maar gaan zitten, maar voor ik mijn bloesje door jou laat openknopen moet ik eerlijkheidshalve wel even opmerken dat mijn tante langs moederzijde reumapatiënte is.’ Zoiets.” (p.45)

Nummer: 20-057
Titel: Ruzie voor gevorderden
Auteur: Paul Jacobs
Taal: Nederlands
Jaar: 1990
# Pagina’s: 124 (11471)
Categorie: Columns
ISBN: 90-5281-005-2

Meer:
Boekwinkeltjes
Gulzig en ongeduldig
Wikipedia

Themaweek 92: Meer boeken

Jeroen van Merwijk – Bestemming Paradijs

Tags

boeken, boeken 2020, boekrecensie, cabaret, De Telegraaf, Jeroen van Merwijk, lezen, politiek

Jeroen van Merwijk – Bestemming Paradijs

Mooi idee. In linkse kranten komen ook rechtse denkers aan het woord. Andersom niet. Dus besloot Jeroen van Merwijk linkse columns te schrijven en deze te mailen aan De Telegraaf. Nu is hij natuurlijk de juiste persoon om deze columns goed doordacht te verwoorden, daarbij is zijn motivatie goed, liefst 33 columns schreef hij, zonder dat er een ooit geplaatst werd in de krant van wakker Nederland.

Alle columns worden vergezeld van een persoonlijk briefje voor de hoofdredacteur, minstens zo vermakelijk als de columns zelf. Naast vermakelijk zijn de columns ook inhoudelijk sterk. Natuurlijk een cabaretier zal chargeren, is uit op het effect, maar veel punten die hij aanstipt kloppen gewoon, zijn zoals hij het zegt. Daarmee is het ook een politiek pamflet, een terugkeer naar de sociaaldemocratie in een sterk verrechtsende samenleving.

Uit elke column zou ik prachtige zinnen kunnen citeren. Maar dan kun je beter het boek zelf lezen. Is vast nog wel ergens verkrijgbaar.

Over linkse en rechtse auto’s, linkse en rechtse dieren en linkse en rechtse beroepen. Over Kamervragen of juist vervolgvragen daarop. Over marktwerking en vrolijk zijn, over openbaar vervoer en het nut daarvan.

Citaat: “Rechtse vredesactivisten bestaan niet. Rechts is misschien wel voor vrede, maar nooit op een activistische wijze. (…) En zo is er heel veel wat niet kan, althans, wat in theorie misschien wel kan maar wat in de vrije natuur niet wordt aangetroffen. Zo zijn er geen rechtste wereldverbeteraars. Geen rechtse protestzanger. (…) In het algemeen kunnen we zeggen dat bij alles wat goed is en de wereld een stukje vooruit probeert te helpen het bijvoeglijk naamwoord ‘links’ hoort en dat bij alles wat slechts is en alleen maar op korte termijn en aan zichzelf denkt het bijvoeglijk naamwoord ‘rechts’. Sorry, maar het is niet anders.” (p.99/100)

Nummer: 20-054
Titel: Bestemming Paradijs
Ondertitel: Linkse columns voor De Telegraaf
Auteur: Jeroen van Merwijk
Taal: Nederlands
Jaar: 2012
# Pagina’s: 128 (11187)
Categorie: Columns
ISBN: 978-90-388-9488-1

Meer Merwijk op gerbie.nl:
Treurige dingen
Meneer van Merwijks laatste woord over kunst en cultuur
Over kunst
Er zijn geen pleinen meer
Theater of voetbal?

Bestemming Paradijs:
Hebban
8Weekly
Merwijk en Paradijs bij Pauw & Witteman
Van Merwijk verkoopt

Themaweek 92: Meer boeken

Jaap Mulder – Het Hema-restaurant

Tags

boeken, boeken 2020, boekrecensie, cabaret, Jaap Mulder, lezen

Jaap Mulder – Het Hema-restaurant

Op mijn plankje cabaret staan ook een aantal boeken met integrale teksten van cabaretshows. Uitgever Novella is een specialist. Soms is het wel leuk deze teksten te lezen, maar belangrijk is dan wel of je de bewuste cabaretier wel eens live gezien hebt. Desnoods via social media of televisie. Dan hoef je de bewuste teksten niet eens te kennen, al helpt dat soms wel. Deelder, Finkers, Youp en Freek zijn goede voorbeelden. Anderen waar het ook wel werkt zijn Bijlo, Merwijk en Jekkers.

Soms hoef je niet eens de tekst al te kennen, maar hoor je het hem/haar zo vertellen. Denk aan Teeuwen of Klunder.

Jaap Mulder viel niet in deze categorieën. Sterker nog, ik heb de goede man nog nooit gezien, nooit gehoord. Dan wordt het lastig lezen, dan moeten de teksten wel erg briljant zijn willen ze beklijven. Dat lukte dit boekje niet. Uurtje lezen, een enkele flauwe glimlach, meer niet. Het zij zo.

Citaat: “De mens zoekt overal het paradijs / Toch zal-ie deze lusthof nimmer vinden / Hij kan zich laten waaien met de winden / Het is een lange reddeloze reis.

Want ‘alles-willen’ is een harde eis / Dat geldt voor Zuid-Molukkers en Chinezen / Voor Hutu’s, criminelen en voor wezen / Voor stakkers in een doos of een paleis.” (p.21)

Nummer: 20-052
Titel: Het Hema-restaurant
Auteur: Jaap Mulder
Taal: Nederlands
Jaar: 1996
# Pagina’s: 80 (10900)
Categorie: Cabaret
ISBN: 90-6806-257-3

Meer:
Hebban
Ouvir Musica
Boekwinkeltjes

Themaweek 92: Meer boeken

Marcel van Roosmalen – Op campagne met oranje

Tags

Beatrix, boeken, boeken 2020, boekrecensie, lezen, Marcel van Roosmalen

Marcel van Roosmalen – Op campagne met oranje

Marcel van Roosmalen ging al op pad met Pim Fortuyn, daarna met diens volgelingen, de zogenaamde Pimmels. Als derde deel van een niet officiële serie volgt hij onze koningin. Zij was op zoek naar een ander imago, ze werd gezien als kil en zakelijk.

In 2003 ging hij dus in het kielzog van de koningin mee op pad. Op zijn ondertussen herkenbare wijze beschreef hij haar bezoekjes aan diverse plekken in ons land. Citeren mocht niet, achter de schermen ook niet. Zijn mogelijkheden zijn dus erg beperkt. Op zijn eigen wijze lukt het hem toch om een goede sfeertekening te maken. Dat wordt niet door iedereen gewaardeerd. Voor hatemail ging dat nog gewoon per post, het ‘front voor oranje’ scheldt hem uit, lezen we in het laatste hoofdstuk.

De stukken hebben in HP/De Tijd gestaan, werden door anderen wel positief ontvangen. Destijds zijn de stukken langs me heen gegaan, anderhalf decennium later las ik ze alsnog, met een glimlach. Het beeld van de jonge journalist, totaal niet op zijn plaats in het gevolg van de koningin, die zijn best moet doen om een verhaal te schrijven, is iets wat ik me levendig kan voorstellen.

De RVD schrijft nog een brief naar de hoofdredacteur n.a.v. zijn stukken, alleen al die erkenning lijkt me de moeite waard, al waren ze niet zo enthousiast. Het zij zo.

Citaat: “De koningin kreunde bij het uitstappen. Eerst kwamen haar zwarte lakschoenen naar buiten. Ze droeg vleeskleurige nylonkousen en een zuurstokroze galajurk. Haar rechtervoet zette ze in een plas water. Toen ze stond, keek ze de chauffeur boos aan. Hij had de auto niet naast een plas moeten parkeren en haar moeten waarschuwen voor die natte troep. Omdat het regende en er niemand klaarstond met een paraplu, werd ze snel naar de rode loper geduwd.” (p.61)

Nummer: 20-051
Titel: Op campagne met Oranje
Auteur: Marcel van Roosmalen
Taal: Nederlands
Jaar: 2004
# Pagina’s: 85 (10820)
Categorie: Non-fictie
ISBN: 90-5911-469-8

Meer:
Hebban
Wikipedia
Republikeinen

Meer Roosmalen op gerbie.nl:
Gras groeit niet sneller door aan de sprietjes te trekken
Het is nooit leuk als je tegen een boom rijdt
Op pad met Pim
De Pimmels
Je hebt het niet van mij (Hard Gras 48)
Het jaar van de Adelaar (Hard Gras 66)
Geef me nog twee dagen (Hard Gras 78)
Gelukkig is het weer voorbij

Themaweek 92: Meer boeken

Joris Luyendijk – Je hebt het niet van mij, maar…

Tags

boeken, boeken 2020, boekrecensie, Joris Luyendijk, lezen, politiek

Joris Luyendijk – Je hebt het niet van mij, maar…

De ondertitel vat eigenlijk goed samen wat en hoe. Een maand aan het Binnenhof. Het is niet genoeg, voordat je alles door hebt, zit je tijd erop.

Luyendijk krijgt een perskaart als Nieuwspoortrapporteur. Een functie die hij eigenlijk zo mag invullen als het hem uitkomt. En als antropoloog is hem dat wel toevertrouwd. Tegelijkertijd komt hij zelf, en met hem de lezer, al snel tot de conclusie dat je veel meer tijd nodig hebt wil je daadwerkelijk iets vinden wat opzien baart, waar je een boek over kan schrijven.

In deze ene maand spreekt hij politici, journalisten, personeel en vooral veel lobbyisten. Vooral die laatste beroepsgroep is boeiend, want onder het motto ‘kennis is macht’ hebben zij veel meer macht dan menigeen doorheeft. Maar dat hoeft niet alleen negatief te zijn.

Helaas heeft ook Luyendijk te maken met een ongeschreven erecode, waardoor niet iedereen open kan en wil zijn. Maar ook hijzelf kan niet alles schrijven, dat doe je maar een enkele keer en je carrière is voorbij. Daardoor is dit boekje niet meer dan een leuk tussendoortje, wetende dat er veel meer in had gezeten, dat Luyendijk een veel beter boek had kunnen schrijven.

Citaat: “Zo bezien is het probleem in Nederland de afgelopen twintig jaar misschien niet dat je van alles ‘niet mocht zeggen’. Bolkestein toonde aan dat je wel degelijk van alles kon zeggen, want hij deed dat voortdurend en zijn partij zat in de regering. Het probleem in Nederland is dat de discussie maar niet verder komt dan de vraag of iemand iets wel of niet mag zeggen.” (p.91)

Nummer: 20-049
Titel: Je hebt het niet van mij, maar…
Ondertitel: Een maand aan het Binnenhof
Auteur: Joris Luyendijk
Taal: Nederlands
Jaar: 2010
# Pagina’s: 111 (10498)
Categorie: Politiek
ISBN: 978-90-5759-425-0

Meer Luyendijk op gerbie.nl:
Dit kan niet waar zijn
Het zijn net mensen
Hoe lossen we de crisis bij de banken op
Laat eens wat van je horen 098

Meer Binnenhof:
Volkskrant
Sargasso
Joris Luyendijk

Themaweek 92: Meer boeken

Patrick Süskind – De duif

Tags

boeken, boeken 2020, boekrecensie, lezen, Patrick Süskind

Patrick Süskind – De duif

Eenmaal in Coronatijd las ik automatisch meer. Tot ik het na een tijdje doorhad en bedacht dat dit het jaar kon zijn om eens een keer 100 boeken te lezen. Dat is al bijna 20 jaar geleden, wel een leuk nieuw doel. Om dat doel te bereiken, is een dun boek nuttig. En daar staan er best wel veel van in de kast, ongelezen. Zoals deze. Het parfum las ik nooit, een toneelstuk in het Duits wel, maar ik was nog niet echt geraakt door Suskind.

Eerlijk gezegd had ik weinig verwachting van het boekje. Even tussendoor, klaar. Maar al snel bleek dat ik het mis had. Want ook al is dit een dunnetje, het is wel een erg sterk verhaal. De hoofdpersoon, Jonathan Noel is een man van vaste waarden. Elke dag ziet er hetzelfde uit, alle handelingen in zijn leven gaan volgens een vast patroon.

Tot het op een dag misgaat. En als het misgaat, gaat het flink mis. Van kwaad tot erger. We volgen zijn gedachten gedetailleerd, we begrijpen hem. Okay, begrijpen is veel, maar we volgen hem wel. En dat maakt dit simpele gegeven tot een prachtig verhaal. Simpel, kort, maar prachtig.

Citaat: “Hij deed een pas opzij, draaide zich om en liep naar de uitgang. Door de beweging van het lopen kwam hij weer in de wereld terug, het verrekijkereffect verdween uit zijn ogen. Maar inwendig wankelde alles verder.” (p.77)

Nummer: 20-047
Titel: De duif (Die Taube)
Auteur: Patrick Süskind
Taal: Nederlands (Duits)
Jaar: 1987
# Pagina’s: 104 (10275)
Categorie: Fictie
ISBN: 90-351-1472-8

Meer:
Hebban
Wikipedia
Der Kontrabas

Themaweek 92: Meer boeken

Ilja Leonard Pfeijffer – Peachez

Tags

boeken, boeken 2020, boekrecensie, Ilja Leonard Pfeijffer, lezen, spam

Ilja Leonard Pfeijffer – Peachez

Al een tijdje heb ik bewondering voor Pfeijffer, zijn columns zijn goed, zijn coronadagboek vanuit Genua indrukwekkend, in zijn interviews laat hij zien goed in het leven te staan. Alleen zijn meesterwerk heb ik nog niet gelezen, maar dat zal ook nog wel een keer gebeuren. Deze stond nog ongelezen in mijn kast, dus werd het tijd om er eens aan te beginnen.

Heel snel zat ik ondergedompeld in het verhaal. De professor kijkt terug op wat hem is overkomen. Het lijkt zo simpel, maar het werkt zo goed. Spam, iedereen krijgt veel, elke dag weer, iedereen negeert het. Tenminste, dat denk je. Maar mocht dat zo zijn, dan was het een simpele economische conclusie dat er nooit meer spam zou komen. Dus zijn er mensen die wel reageren.

De professor dus. Het meisje aan de andere kant moet even gecorrigeerd worden, de Latijnse uitdrukking is verkeerd geschreven. Tenminste, zo lijkt het. Tenzij ze vloeiend is en een andere betekenis wil overbrengen, maar dat leek hem niet zo. En niet veel later is het een mailtje met een nieuwe vraag. En dan meer. En voor hij het weet is hij verslaafd. Ondanks het leeftijdsverschil, de afstand (Vegas…), hun levenservaring, hun denkniveau, alles wat er niet klopt, hij raakt verslaafd aan haar woorden. Zijn werk lijdt er onder, zijn vermogen tot oordelen, zijn gezond verstand. En natuurlijk gaat het mis.

Pfeijffer heeft een prachtige novelle geschreven waarin hij heel aannemelijk heeft gemaakt wat er mis kan gaan. Misschien ook wel de kracht van taal aangetoond. Het verhaal is overigens ook te beluisteren als hoorspel via podcast. Kwartaal na lezing kwam ik daarachter, toch nog geluisterd, weer leuk.

Citaat: “Ik heb de dingen liever zelf in de hand. Daarom heb ik mijn leven op zo’n manier ingericht dat het voor het grootst mogelijke deel afspeelde in de gewijde tempel van de geest waar de stemmen van de oude dichters al eeuwen op dezelfde toon fluisteren, waar ik mij thuis voel en waar ik de volledige controle heb. (…) Althans, dat was zo totdat ik de liefde van mijn leven ontmoette.” (p.71/72)

Nummer: 20-044
Titel: Peachez, een romance
Auteur: Ilja Leonard Pfeijffer
Taal: Nederlands
Jaar: 2017
# Pagina’s: 176 (9885)
Categorie: Fictie
ISBN: 978-90-295-1164-3

Meer Pfeijffer op gerbie.nl:
Ken Saro Wiwa
Hard Gras 104

Meer Peachez:
Podcast
Hebban
NRC
Volkskrant
Scholieren

Themaweek 92: Meer boeken