• Disclaimer
  • Mijn boeken
  • Twitter
  • Facebook
  • Goodreads
  • Instagram
  • LiveJournal
  • LibraryThing
  • Linkedin
  • Deezer
  • Bookcrossing
  • Hebban
  • Mastodon
  • Boekenblogarchief
  • YouTube
  • Spotify
  • Last.fm
  • Tiktok
  • Polarsteps
  • Tumblr
  • Boekmeter
  • Pinterest
  • MySpace
  • About Me

Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.

~ Boeken, voetbal, politiek, nieuws, reizen, onderwijs, wielrennen, kunst, foto's

Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.

Categorie Archief: Wielerverhalen

Het laatste geintje van Peter

23 zaterdag jul 2022

Posted by Gerbie in In memoriam, Wielerverhalen

≈ 3 reacties

Tags

Peter, wielrennen

Anderhalf jaar hadden de doktoren hem gegeven, hij zat dus al in blessuretijd. Maar hij wilde alles nog een keer bewust meemaken. De zaterdagochtend met Schoolfeest was zo’n moment. Hij was allang niet meer de Peter die we kenden, maar zijn geest was nog scherp. Druk bezig met de Tour die een week later zou beginnen.

“Weet je wat me mooi lijkt?”, begon hij zijn betoog. “Ik geef jou nu al vast 5 euro extra voor volgend jaar. Dan vul jij voor mij alle kopmannen in en een paar sprinters en dan doe ik toch nog mee volgend jaar.” Even was ik stil. Iedereen wist dat zijn deelname van dit jaar al twijfelachtig was, hijzelf ook. Maar volgend jaar was echt ver. “En dan word ik een na laatste. En dan moet de laatste toegeven dat hij heeft verloren van een dode!” Hij schatert het laatste uit. Het is aanstekelijk. We lachen mee.

Zoals met vele geweldige ideeën die op de zaterdagochtend van Schoolfeest worden geboren, doen we er niets mee. Een week later doet Peter voor het laatst mee met ons veilingspel. Hans brengt hem met een speciale stoel. Hij blijft tot laat hangen. Erg laat. Bewust. Genoot van een mooie avond. Het einde van die Tour haalde hij net niet. De ochtend van de laatste tijdrit ging de telefoon. Ik weet dat morgen pas zijn sterfdag is, maar voor mij is het altijd de dag van de laatste tijdrit in de Tour.

De veiling

22 vrijdag jul 2022

Posted by Gerbie in Wielerverhalen

≈ Een reactie plaatsen

Tags

papa, Tour de France, veiling, wielrennen

Door omstandigheden dit jaar geen veiling. Al zes jaar hebben we een veiling zonder papa. Zeven jaar geleden deed hij nog mee. Hij werd net niet laatste. Vandaag zijn 77e verjaardag. In gedachten bij ons, zeker ook tijdens de Tour de France.

Het is een mooie avond. Meestal net na de proloog, sinds vorig jaar de avond voor de Tour begint. We zitten met een groepje aan tafel en we gaan ons eigen spel ‘De Veiling’ spelen. De vorige eeuw hadden we al eens een vergelijkbaar spel geprobeerd, maar sinds 2001 spelen we in de huidige vorm.

Niet te veel deelnemers, dat werkt niet. Stuk of acht, mooi aantal. Tien zou nog kunnen, meer en het wordt onwerkbaar. Allemaal beginnen we met een budget van 200. Punten, euro, we hebben er eigenlijk nooit een definitie achter gehangen. Gewoon tweehonderd. Om de beurt brengen we een renner in. De definitieve deelnemerslijst ligt op tafel. De een met een printje, de ander met de krant. Een derde heeft aangestreept wie hij wil kopen vanavond.

Een renner wordt voor een bepaald bedrag ingebracht, de rest van de deelnemers kan nu meebieden. Simpel, de hoogste bieder krijgt deze renner in zijn team. Biedt niemand hoger, dan gaat de renner naar degene die hem inbracht. Zorg wel dat je aan het eind 12 (of 10 of 15) renners hebt, anders heb je een probleem.

Het mooie zit ‘m natuurlijk in de tactiek. Wie brengt welke renner wanneer in? Wie koopt een aantal toppers voor veel en vult zijn team aan met goedkope renners? Wie wil zo snel mogelijk binnenhalen wat er op tafel komt? Wie blijft met een half team en een restbudget zitten terwijl alle goede renners al weg zijn? Hoe beïnvloed je de ander? Biedt hij mee omdat hij deze renner ook wil, of zit hij gewoon de prijs op te drijven? Gok je op een ‘veilige’ lijst om niet laatste te worden of durf je te gokken om te winnen? Wie koopt de meest overschatte renner?

Al jaren zijn dit geweldige avonden. Gezellig, veel humor, veel miskopen en dus commentaar van anderen. Er is geen prijs, de winnaar krijgt slechts eeuwige roem. Er is wel een andere voorwaarde. Wie laatste wordt, moet volgend jaar organiseren. Bij de eerste tussenstanden wordt het vlees voor de bbq al gekocht op naam van de nummer laatst. Maar ja, ook hier geldt: wie het laatst lacht…

De volgende dag moeten de andere tourtoto’s worden ingevuld. De avond ervoor kwamen er vele namen voorbij. Had je op woensdag nog het idee dat je zonder problemen je 25 namen invult, op zaterdag zit je ineens weer met een voorselectie van 46 renners. Dankzij de veiling. Na 120 renners blijken er nog steeds goede renners niet gekozen te zijn. Het laatste plukje wordt gratis opgepikt. Een aanvaller die elke Tour wel eens in de kopgroep zit, kan voor een prikje een geweldige aanwinst zijn. Je kunt tevreden zijn met de vaste nummer 14 van de massasprint. Een jong Baskisch klimtalent kan na de eerste Pyreneeënetappe zijn geld al hebben opgebracht.

Prachtig spel, die veiling.

Top 25 historische tourmomenten

20 woensdag jul 2022

Posted by Gerbie in Wielerverhalen

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Tour de France, wielrennen

Op de site van de Oudste Goorsche Tourtoto plaats ik elk jaar, naast alle uitslagen en tussenstanden, een soort van top 25.

Vier jaar geleden was het de top 25 historische tourmomenten. Lemond tegen Fignon, de winst van Jan Janssen, Tommy Simpson en veel meer. Helaas zijn er vier jaar later een aantal filmpjes verdwenen. Maar er blijft genoeg over om te genieten van de rijke tourhistorie. Klik hier!

Dagelijkse Muur column

14 donderdag jul 2022

Posted by Gerbie in Wielerverhalen, Wielrennen Columns

≈ Een reactie plaatsen

Tags

column, De Muur, Tour 2022, Tour de France, wielercolumn, wielrennen

Vier keer per jaar krijg ik een verzameling schitterende wielerverhalen in de brievenbus. Al 77 uitgaven staan bij mij op de plank, net zoveel blogjes zijn hierover op deze site te vinden.

Tijdens de Tour schrijven meerdere hoofdredacteuren om de beurt een column. Bert Wagendorp, John Kroon en Jeroen Wielaert wisselen elkaar af. Elke dag weer. Nooit meegaan in de waan van de dag, wel altijd mooie observaties, beschouwingen of contemplaties. Wie wat verder naar beneden scrollt ziet daar veel meer columns staan, o.a. van #deMart. Naast de boeken van de Muur, geweldige aanvulling.

Te lezen via De Muur Blog.

Olympische droom

21 donderdag mei 2020

Posted by Gerbie in Wielerverhalen

≈ Een reactie plaatsen

Tags

droom, Olympische Spelen, wielrennen

De eerste twee ronden had ik al overleefd, terwijl ik vanochtend nog niet eens wist dat ik mee zou doen. En ik zag perspectief. De winnaar mag naar de Olympische Spelen. Drie plekken heeft Nederland, de eerste twee zijn al vergeven. Hoogland en Lavreysen zijn natuurlijk buiten categorie. Nu heeft ons land meerdere goede sprinters, maar die doen blijkbaar niet mee vandaag. Ik begreep dat Buchli en Bos voor andere onderdelen hebben gekozen. Wat er vandaag fietst is niet bijzonder.

Tussen de ritten door lees ik de reglementen eens goed door, maar mijn perceptie klopt. Als ik vandaag win, mag ik naar de Olympische Spelen. Waarschijnlijk ben ik dan de oudste debutant ooit, maar dat zal mij een zorg zijn. In de kwartfinale heb ik drie heats nodig, mazzel met de loting als ik in de beslissende heat uit het wiel mag komen.

Na de eerste heat van de halve finale is er een briefing. Er staat iemand van alles uit te leggen naast een flipover. Een trainer van de KNWU komt naast me zitten en begint tegen me te fluisteren. Dat ik moest oppassen niet de plek van een jong talent in te pikken, hij wees op een jongetje dat in de andere halve finale staat. ‘Het zou voor hem een mooie ervaring zijn’, vervolgt hij zijn betoog. Dan kijkt hij mij aan en wijst me op mijn overgewicht, mijn leeftijd en mijn bovenbenen. Vooral dat laatste triggert me. ‘Heb je die benen van Hoogland wel eens gezien”, laat ik hem weten. Juist nu neem ik me voor om te winnen. Ik heb weliswaar tot en met gisteren nog nooit op een baanfiets gezeten, sterker nog, ik zit met een voetbalshirt en hardloopbroek op de fiets, het ziet er niet uit, maar ik kan wel sprinten. Blijkt. Even later win ik mijn halve finale.

Nog een keer komt er iemand met me praten. Dat ik mijn punt gemaakt heb. Dat het een leuk geintje was. Maar dat ik op de Spelen toch helemaal niets te zoeken heb. Ik geef hem gelijk, tegen de toppers zal ik kansloos zijn, maar de Spelen meemaken lijkt me al geweldig. Ik citeer De Coubertin: ‘Meedoen is belangrijker dan winnen”, die Olympische gedachte kan en wil ik uitdragen.

In de finale mag ik tegen het talent. Ik dring hem de kop op, hij is te druistig. Hij probeert me te lossen, maar ik kom er net overheen, een paar millimeter op de streep. Nog een keer winnen en ik ben er. Iedereen is hier tegen me, zelfs het publiek, maar dat maakt me alleen maar vastberadener. Een half uur later win ik ook de tweede heat, hij had me zonder problemen kunnen lossen, maar is mentaal niet sterk genoeg. Ik mag naar de Olympische Spelen.

En dan word ik wakker. Zaterdagochtend. Eigen bed. Vreemde droom.

Papa’s verjaardag

22 maandag jul 2019

Posted by Gerbie in Wielerverhalen

≈ Een reactie plaatsen

Tags

papa, Tour de France, veiling, wielrennen

Herpublicatie. Het verhaal dat ik schreef over Papa in 2015, tijdens de Tour, over zijn deelname aan ons veilingspel. Het was zijn laatste deelname, maar dat wist ik toen nog niet. Vandaag zou hij 74 zijn geworden.

wai-10Al jaren roept mijn vader dat hij voor het laatst meedoet met ons veilingspel. Hij vindt zich te oud om met allemaal jonge jongens nog mee te spelen. Nu worden wij geen van allen jonger, het leeftijdsverschil wordt procentueel gezien steeds kleiner, dus vinden we dat hij gewoon elk jaar weer mee moet doen.

Hij doet het meestal redelijk, maar heeft geen geduld voor een spel dat een paar uur duurt en waarin bijna 100 renners ‘op tafel’ komen. Hij kiest een paar renners die hij wil hebben, overbiedt en dan raakt zijn geduld op. Ooit was dat Stuart O’Grady die voor 43 wegging, dit jaar was het Ian Stannard die voor zijn restbudget van 24 werd gekocht. Voor de helft had hij ‘m ook gehad. Een kwart waarschijnlijk zelfs. Gevolg is dat hij de laatste vijf renners zonder budget zit en dus erg lang moet wachten tot hij de goedkope renners kan inslaan of zo slechte renners moet inbrengen die niemand zelfs maar voor 1 wil kopen. Beide situaties zijn niet gunstig.

Het resultaat is er naar. Hij staat ondertussen dik onderaan. En nu is dat niet zo heel erg, het is maar een spelletje. Ware het niet dat we een regel hebben bedacht ooit dat degene die onderaan eindigt, het jaar er op gastheer is. Hoeven we volgend jaar in ieder geval de discussie niet aan te gaan. Hij moet gewoon nog een jaar meedoen. In 2017 praten we hem wel weer om.

Overigens is hij vandaag ook nog jarig. Hij heeft de mooie leeftijd van 70 jaar bereikt en gaat aan zijn achtste decennium beginnen. Gefeliciteerd pa!

De berg op

19 vrijdag jul 2013

Posted by Gerbie in Wielerverhalen, Wielerwedstrijden

≈ 1 reactie

Tags

fotooo, publiek, reizen, Tour 2013, wielrennen

Na vier jaar kon ik eindelijk weer eens aanwezig zijn bij een touretappe. Om een uur of elf was ik ver genoeg de berg opgelopen en vond een mooi plekje in de schaduw. Ik had een boek bij me, maar vermaakte me meer door te kijken wat er allemaal naar boven ging. Duizenden fietsers, dat wist ik wel. Maar ik pik er toch even een paar uit:

Een fietser met rugzak, waaruit zowel een paraplu als een stokbrood steken.
SAM_3624Hardlopers die ook naar boven rennen.
Basken. Veel Basken.
Hele families met proviand, koelbox en picknickbenodigdheden.
Een Australiër op een fiets met flipflops aan zijn voeten.
Mannen met te veel overgewicht op een extreem kleine versnelling.
Vele fietsers met een vlag aan de schouders vastgemaakt.
Een jong talent uit Bretagne dat zo makkelijk naar boven fietst, die zien we over 10 jaar weer gok ik.
Iemand die zo wit is, dat het verboden zou moeten zijn om in de zon te komen.
Basken die om 10 uur aan het eerste biertje begonnen.
Fietsers die zich omdraaien om een geloste op te halen.
Een Chinese mevrouw die, te dik ingepakt, zigzaggend naar boven kruipt.
Meer Basken. Meer hardlopers.
Maarten Ducrot (dacht ik te herkennen).
Mensen lopend naast hun fiets. Opgegeven.
SAM_3626Een moeder met een kind in een karretje achter de fiets.
Vele Barcelonashirts.
Fietsers met een camera op het stuur gemonteerd.
De witte, de roze, de bollen- en de regenboogtrui. Geen gele trui.
De allernieuwste racefiets, maar ook mountainbikes waar de modder al is opgedroogd.
Shirts van vele wielerclubs, lokale en regionale sponsoren.
Vele wielershirts van voormalige profteams. Geen Rabobank.
Twee wandelende dwergen.
Vele fietsers met een helm op de rug of aan de rugzak vastgemaakt.
Kind van vijf op een fietsje en ‘Wiggo’ op zijn shirt.
Een Japanner op een vouwfiets en een Union Jack bij zich.
Steeds meer fietsers zonder shirt.
Een meneer met een Barcelona shirt die niet meer recht kan lopen. Oorzaak drank.
SAM_3627Een Fransman van ver voorbij de zeventig met een wandelstok.
Een mevrouw met een hondje uit haar rugzak stekend.
Toch nog iemand met een gele trui.
Een oma van minstens zeventig op een wielerfiets met spatbord, model jaren zeventig en een Union Jack om de schouders.
Een wandelende Spanjaard met een kartonnen Contador op zijn schouders.
Een jongentje stuiterend met een bal.
Een mevrouw met een opblaaskangaroe op de nek.

Het wachten op de berg duurt uren, niemand verveelt zich. Wat een prachtige sport.

Tourrennersveiling

03 vrijdag jul 2009

Posted by Gerbie in Wielerverhalen

≈ 3 reacties

Tags

Oudste Goorsche Tourtoto, Tour de France, veiling, wielertoto, wielerverhaal, wielrennen

Het is een mooie avond. Meestal net na de proloog, sinds vorig jaar de avond voor de Tour begint. We zitten met een groepje aan tafel en we gaan ons eigen spel ‘De Veiling’ spelen. De vorige eeuw hadden we al eens een vergelijkbaar spel geprobeerd, maar sinds 2001 spelen we in de huidige vorm.

Niet te veel deelnemers, dat werkt niet. Stuk of acht, mooi aantal. Tien zou nog kunnen, meer en het wordt onwerkbaar. Allemaal beginnen we met een budget van 200. Punten, euro, we hebben er eigenlijk nooit een definitie achter gehangen. Gewoon tweehonderd. Om de beurt brengen we een renner in. De definitieve deelnemerslijst ligt op tafel. De een met een printje, de ander met de krant. Een derde heeft aangestreept wie hij wil kopen vanavond.

Een renner wordt voor een bepaald bedrag ingebracht, de rest van de deelnemers kan nu meebieden. Simpel, de hoogste bieder krijgt deze renner in zijn team. Biedt niemand hoger, dan gaat de renner naar degene die hem inbracht. Zorg wel dat je aan het eind 12 (of 10 of 15) renners hebt, anders heb je een probleem.

Het mooie zit ‘m natuurlijk in de tactiek. Wie brengt welke renner wanneer in? Wie koopt een aantal toppers voor veel en vult zijn team aan met goedkope renners? Wie wil zo snel mogelijk binnenhalen wat er op tafel komt? Wie blijft met een half team en een restbudget zitten terwijl alle goede renners al weg zijn? Hoe beïnvloed je de ander? Biedt hij mee omdat hij deze renner ook wil, of zit hij gewoon de prijs op te drijven? Gok je op een ‘veilige’ lijst om niet laatste te worden of durf je te gokken om te winnen? Wie koopt de meest overschatte renner?

Al jaren zijn dit geweldige avonden. Gezellig, veel humor, veel miskopen en dus commentaar van anderen. Er is geen prijs, de winnaar krijgt slechts eeuwige roem. Er is wel een andere voorwaarde. Wie laatste wordt, moet volgend jaar organiseren. Bij de eerste tussenstanden wordt het vlees voor de bbq al gekocht op naam van de nummer laatst. Maar ja, ook hier geldt: wie het laatst lacht…

De volgende dag moeten de andere tourtoto’s worden ingevuld. De avond ervoor kwamen er vele namen voorbij. Had je op woensdag nog het idee dat je zonder problemen je 25 namen invult, op zaterdag zit je ineens weer met een voorselectie van 46 renners. Dankzij de veiling. Na 120 renners blijken er nog steeds goede renners niet gekozen te zijn. Het laatste plukje wordt gratis opgepikt. Een aanvaller die elke Tour wel eens in de kopgroep zit, kan voor een prikje een geweldige aanwinst zijn. Je kunt tevreden zijn met de vaste nummer 14 van de massasprint. Een jong Baskisch klimtalent kan na de eerste Pyreneeënetappe zijn geld al hebben opgebracht.

Prachtig spel, die veiling.

Achterlichten

27 woensdag aug 2008

Posted by Gerbie in Wielerverhalen

≈ 1 reactie

Tags

auto, campers, Frankrijk, nacht, Tour de France, wielrennen

Het lag aan de Franse politie dat we zo laat pas op pad konden. We hadden een prachtige plek gevonden die ochtend, een kilometer of drie onder La Mongie, op de Tourmalet dus, waar de auto goed kon staan. Inderdaad 1 wiel op de weg, maar de weg was zo breed, dat kon geen probleem zijn. Volgens de politie wel. Ze dreigden met wegslepen. En dus moest de auto weg. Net als de Nederlander er achter, de Deen iets verder voor ons en de Basken daar weer voor. De Franse auto’s mochten wel blijven staan. Discussiëren had geen zin. In La Mongie kwamen we op een skipiste terecht, pas drie uur na de etappe reden we langs het punt waar we eigenlijk weg hadden willen rijden.

Om een uur of tien reden we met twee auto’s verder. Over de Aspin, het schemerde al behoorlijk, tegen de tijd dat we over de top kwamen, was het echt donker. Twee auto’s, want Hans ging na de volgende etappe terug naar de camping, aan de voet van de Aspin, ik moest weer terug naar Spanje, waar ik meerdere stagiaires moet bezoeken. We hadden besloten door te rijden zolang we konden, ’s ochtends nog rijden leek ons geen goed plan. Ook hadden we al gezien dat de Plateau-de-Beille maar van één kant beklommen kon worden. Daar vanaf komen zou dus nog lastiger worden dan vandaag van de Tourmalet.

Bewust kozen we de omweg. 1 bergpas in het donker kan nog, maar om nou ook nog eens de Peyresourde te rijden ’s nachts leek ons te gek. Hans reed voorop, ik er achter aan. Eenmaal op de autobaan haalde ik hem in en reed ik ook een stukje voorop. Bij het tankstation waar we stopten was het druk. Officials, fans, allemaal volgers. Er was hier niemand die niet met deTour te maken had. Middernacht en het duurt bijna een half uur voor we weer verder kunnen. Energiedrankjes voor in de auto, wat chocola tegen de honger. Op de berg vandaag hebben we niet veel gegeten.

Bij Salies-du-Salat reden we de autobaan weer af. Via Toulouse zou zeker 100 kilometer om zijn, dan moest je ook nog eens door de stad, dus leek de provinciale weg de beste optie. Nog zo’n 75 kilometer en dan zijn we in Foix. Het eerste stuk schiet lekker op. Maar al snel wordt de weggeblokkeerd door langzaam rijdende campers. In de dorpjes kunnen we toch al niet al snel, maar om nu 60 te rijden op een rustige weg, lijkt me overdreven. Maar de weg is bochtig, heuvelachtig, het is donker en ik ben hier onbekend. Inhalen, liever niet. Een enkeling doet dat wel en vliegt er langs. Stickers op de voorruit. Organisatie, pers, allemaal durfals.

Zo nu en dan is er een inhaalstrook, waar we de campers inhalen en weer even lekker kunnen opschieten. Met de nadruk op even, want vlak daarna rijden we achter de volgende campers. Het lijken er steeds meer te worden. Op een gegeven moment rijden we langzaam tegen een heuvel op en zie ik hoeveel er voor ons rijden. Tientallen rode achterlichten, zo ver als ik de weg kan zien. Achter me in de spiegel zie ik ook vele auto’s rijden. Opschieten lukt niet meer, me opwinden heeft geen zin.

Een merkwaardige rust komt over me. Het is een warme nacht, ik heb het raampje open en een CD met Spaanse muziek, eergisteren gekocht, speelt wat achtergrondmuziek. We zijn met zijn allen op weg naar de volgende etappe van de Tour. Een karavaan van niet-officiële volgers, verbonden door liefde voor de sport. Morgen staan we allemaal weer in de hitte te wachten op onze helden, die allang liggen te slapen. Aan de fietsen achter op auto’s en campers te zien, zullen velen die hier nu rijden, morgen een poging doen om de 13km lange klim naar Plateau-de-Beille naar boven te fietsen.

Ik geniet van het moment. Ik volg de rode achterlichten gewoon. Ik hoef niet meer op te letten op borden, ik hoef de kaart niet meer te pakken, ik weet dat we allemaal hier zijn voor hetzelfde doel. Bij elke twee rode lampjes hoort een wielergek. Misschien wel meer. Voor elke twee witte lampjes in mijn spiegel geldt hetzelfde. Een slang van wielerliefhebbers slingerend door het ongetwijfeld mooie, maar donkere, Franse land.

Het is twee uur geweest als we in Les Cabannes aankomen. We parkeren in het dorp, gewoon in een zijstraat. Nog een paar uur hebben we om te slapen. Ik probeer het opgevouwen op de achterbank, slaapzak over me heen. Hans in zijn auto op de achterovergeklapte passagiersstoel. Hij schrikt midden in de nacht wakker, als er een dronken Bask zijn hoofd tegen de voorruit aandrukt. Ik slaap als een kind tot het om half acht zo druk wordt in het dorpje dat niemand meer kan slapen. In de supermarkt is het druk. We kopen ijswater, brood en beleg voor de hele dag. Nog een uur of acht en de renners komen hier ook voorbij. Wij lopen de berg op voor weer een dag Tour de France. Met ons duizenden anderen.

Te laat

08 donderdag sep 2005

Posted by Gerbie in Wielerverhalen

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Chili, reizen, Santiago, voetbal, wielrennen

Na een lange nacht in een bus kom ik aan in Santiago. Ik vind een leuk hotelletje en val na 6 minuten in Ajax – Nac, live op ESPN+. Thuis zou ik dat nooit helemaal kijken, nu is het heerlijk na 12 uur reizen. Ik had toch al beslist dat ik de zondag een wedstrijd wilde bezoeken. Een voetbalwedstrijd natuurlijk, de populairste sport in Zuid Amerika. Op 1 dagje na waarin ik het museum van Boca Juniors bezocht en een jeugdwedstrijd meepikte, ben ik al bijna een maand onderweg en heb mijn tijd besteed aan museums, oude stadswijken, bergen, nationale parken, gletsjers, meren en ander natuurschoon.

Het is een goede dag voor mijn sporthart. In het centrum krijg ik het advies om de mooiste wedstrijd van de dag te bezoeken in Valparaiso, maar anderhalf uur met de bus vanaf Santiago. Op weg terug naar het hotel kom ik langs een gigantisch televisiescherm waar enkele honderden fans gaan kijken naar de Olympische tennisfinale. Nadat ze gisteren al het dubbel wonnen, het eerste Olympische goud in de geschiedenis van Chili, kan Massu vandaag ook nog de singles winnen. Behalve honderden fans zijn er ook souvenirverkopers, fotograven en een televisieploeg. De sfeer is goed.

En dan vlak bij het hotel word ik verrast. Ik denk zelfs even dat ik het niet goed zie. Een groep fietsers schiet voorbij op de Avenida O’Higgins. Het lijkt me erg onlogisch, maar als ik sta te wachten bij het voetgangerslicht, komen er nog 4 voorbij aan de overkant, rode shirts allemaal, even denk ik Saeco, maar dat klopt niet. Terwijl mijn licht op groen springt, houdt een politieman ons tegen. Van de andere kant komt de eerste groep weer langs. Zo’n 20 renners, met de bolletjestrui als opvallendste renner ertussen. “Het lijkt wel een wedstrijd”, denk ik bij mijzelf. Halverwege de Avenida staan we weer stil.

Okay, de O’Higgins is geen Avenida 9 de Julio, de gigantische verkeersader dwars door Buenos Aires van 16 banen. Maar het is toch een behoorlijk drukke straat. Dus net als op de Champs Elysees (op die ene zondag na) verwacht je geen fietsers die hun leven wagen. Nu heb ik in de maand tijd dat ik hier rondtrek zo goed als geen teken gehad dat er wielerleven bestaat in dit deel van de wereld. Ik had net de dag voordien een renner in een Panasonic shirt had gezien in Valdivia. Het viel zo erg op dat ik Peter er over moest mailen. Chili is niet een land met een wielercultuur. Latijns Amerika in zijn geheel niet, maar we kennen toch wel uitzonderingen. Mexico met Alcala en Arroyo. De Cubaanse baanrenners. Colombia natuurlijk met een lange wielertraditie. Venezuela met de nazaten van Baskische emigranten. Argentinië heeft goede baanrenners. De Ronde van Guatemala werd door velen ineens gezien als de nieuwe ronde van Burkina Faso. Maar Chili? Ik ken geen renner uit dit land.

4 banen in beide richtingen, waarvan de helft voor de bussen waren, telt de Avenida O’Higgins. Niet echt simpel over te steken. De tweede keer groen lukt het ook niet de overkant te bereiken, weer een groep achterblijvers. Nu pas valt het me op dat bussen en auto’s door elkaar rijden, niet zoals voorheen dus. Dit is echt een wielerwedstrijd.

Ik twijfel of ik nog naar die voetbalwedstrijd wil. Een wielerwedstrijd vlak voor de deur! Ik ren toch eerst terug naar het hotel, waar ik mijn rugzakje met troep neergooi en slechts een fotocamera en een boek meepak. Eerst die wedstrijd eens afkijken, dan kan ik altijd nog zien of ik naar de voetbal ga. Als ik terug ben bij het kruispunt, een minuut of 5 later, zie ik de politieman de pionnen, die de busbaan van de rest van de weg scheidden, en dus ook de wielerwedstrijd van de voorbijrazende taxi’s en andere idioten, stapelen. Slecht teken. Ik loop in de richting waar ik de finish vermoed, zie nog slechts een paar renners op de rug, die niet echt haast lijken te hebben.

Tegen de tijd dat ik bij de finish aankom, wordt de wind uit het luchtkussen dat de finishvlag ophield gelaten. In het parkje staat een groepje van zo’n 40-50 renners na te puffen. Er is een klein podium, een enkele auto staat vlakbij met de eerste fietsen op het dak. De meeste renners lijken me nog vrij jong, al is er ook een enkel buikje zichtbaar. Een man (official?) neemt het woord door de microfoon en vertelt over de wedstrijd van volgende week zondag. De wedstrijd van volgende week zondag is er voor mij een van GFC4. Even twijfel ik om me voor te doen als de reporter van de bekende website CycloSim. Als ik een pen en wat papier bij me had gehad, had ik dat waarschijnlijk zelfs nog gedaan ook. Ik neem nog 1 of 2 foto’s en besluit dat ik toch maar naar de voetbal ga. Dus loop ik naar de metro, terug naar het busstation waar ik 5 uur eerder arriveerde.

De wedstrijd was mooi, de sfeer in het stadion geweldig. Toch had ik het gevoel dat ik iets gemist had vandaag.

← Oudere berichten
Follow Niets is geheel waar, en zelfs dat niet. on WordPress.com

Nu te lezen op dit blog:

  • Zou het bespeeld worden? 4 februari 2023
  • Elvin Post – Arizona Blues 2 februari 2023
  • 229 – Boudewijn de Groot – Welterusten meneer de President 31 januari 2023
  • Mark Perryman – Het filosofen-elftal 28 januari 2023
  • Ruim zes jaar stappenteller 26 januari 2023
  • 228 – Supertramp – Logical song 24 januari 2023
  • 91 doelpunten 21 januari 2023
  • 2022 volgens Deezer 19 januari 2023
  • 227 – Doe Maar – Nederwiet 17 januari 2023
  • Weer voetbalplaatjes 14 januari 2023
  • 2022 volgens Goodreads 12 januari 2023
  • 226 – Buffalo Tom – Taillights Fade 10 januari 2023
  • Stadion Lehmgrube 7 januari 2023
  • 2022 volgens Spotify 5 januari 2023

Recente reacties

Koen op Zou het bespeeld worden?
Koen op Elvin Post – Arizona Blue…
229 – Boudewij… op Gerbie’s top 212: De…
229 – Boudewij… op Gerbie’s top 212
229 – Boudewij… op Gerbie’s top 212
228 – Supertra… op Gerbie’s top 212: De…
228 – Supertra… op Gerbie’s top 212
228 – Supertra… op Gerbie’s top 212
Koen op 91 doelpunten
Koen op 227 – Doe Maar –…
227 – Doe Maar… op Gerbie’s top 212: De…
227 – Doe Maar… op Gerbie’s top 212

Mijn laatste tweets

Mijn tweets

Categorieën

  • Boeken (1.242)
    • Boekbesprekingen 2000 (1)
    • Boekbesprekingen 2001 (1)
    • Boekbesprekingen 2002 (1)
    • Boekbesprekingen 2003 (1)
    • Boekbesprekingen 2004 (1)
    • Boekbesprekingen 2005 (42)
    • Boekbesprekingen 2006 (60)
    • Boekbesprekingen 2007 (50)
    • Boekbesprekingen 2008 (51)
    • Boekbesprekingen 2009 (55)
    • Boekbesprekingen 2010 (50)
    • Boekbesprekingen 2011 (36)
    • Boekbesprekingen 2012 (61)
    • Boekbesprekingen 2013 (76)
    • Boekbesprekingen 2014 (65)
    • Boekbesprekingen 2015 (64)
    • Boekbesprekingen 2016 (70)
    • Boekbesprekingen 2017 (67)
    • Boekbesprekingen 2018 (78)
    • Boekbesprekingen 2019 (68)
    • Boekbesprekingen 2020 (143)
    • Boekbesprekingen 2021 (73)
    • Boekbesprekingen 2022 (30)
    • Boekennieuws (80)
    • De boekenkast van.. (8)
    • NaNoWriMo (9)
  • De Recensieprins (7)
  • De Rijdende Rechter (64)
  • Elders op het web (66)
  • Fictie (8)
  • Fotooo (374)
  • Gastschrijver Peter (3)
  • Gastschrijver Yolanda (6)
  • Gerbie kijkt YouTube (150)
  • Gerbie leest Wikipedia (16)
  • Gerbie schrijft een open brief aan (9)
  • Gerbie's Lifeblog (247)
  • Gerbie's Prijsvraag (71)
  • Gerbie's Recensies Concerten (28)
  • Gerbie's Recensies Televisie (55)
  • Gerbie's Recensies Theater (7)
  • GFC (224)
    • GFC Archief (44)
    • GFC Jubileum (7)
    • Goal Columns (159)
      • Goal Johan 4 (65)
    • Goal Interviews (2)
    • Goal Reisverhalen (8)
  • Goorse vragen (150)
  • In het nieuws (202)
    • Gerbie vindt iets (17)
  • In memoriam (37)
  • Kijk nog eens (212)
  • Kunst omdat het kan (30)
  • Laat eens wat van je horen (47)
  • Lezers helpen lezers (21)
  • Muziek (363)
    • Gerbie's top 212 (237)
    • Muziek 32 songs (9)
    • Muziek column (35)
    • Muziek teksten (7)
    • Tiny Desk Concert (7)
  • Nutteloze lijstjes (30)
  • Overige columns (17)
  • Poëzie (149)
    • Beeldprikkels (6)
    • Haiku (11)
    • Poëzie (91)
    • Vergaderpoëzie (34)
  • Politiek (164)
  • Reizen (244)
    • Mensen (24)
    • Reisboeken (20)
    • Reisverhalen Gerbie on tour (24)
    • Reisverhalen Ik (18)
    • Reisverhalen Natuur (14)
    • Reisverhalen Overig (22)
    • Reisverhalen Reizen (31)
    • Reisverhalen Reizigers (27)
    • Reisverhalen Steden (57)
  • Sport (258)
    • Olympische dagboek Sydney 2000 (14)
    • Olympische Spelen Rio 2016 (6)
    • Olympische Winterspelen 2006 (19)
    • Olympische Winterspelen 2014 (12)
    • Olympische Winterspelen 2018 (18)
    • Overige sporten (21)
    • Sport Column (22)
    • Sportboek (137)
    • Sportpoëzie (2)
    • Sportwedstrijden (10)
  • Suus (109)
    • Papa Gerbie (41)
    • Suus schrijft (64)
  • themaweek (318)
  • Uit de school geklapt (93)
  • Uit het leven gegrepen (43)
  • Uncategorized (3)
  • Voetbal (810)
    • Oranje in 2006 (7)
    • Oranje in 2008 (5)
    • Oranje in 2010 (13)
    • Oranje in 2012 (13)
    • Oranje in 2014 (16)
    • Oranje in 2016 (5)
    • Oranje in 2018 (5)
    • Oranje in 2020 (9)
    • Van der Meest (143)
    • Voetbal column (65)
    • Voetbal EK 2012 (15)
    • Voetbal EK 2020 (19)
    • Voetbal over de wereld (27)
    • Voetbal WK 2010 Zuid Afrika (21)
    • Voetbal WK 2014 Brazilië (49)
    • Voetbal WK 2022 Qatar (88)
    • Voetbalboek (222)
    • Voetbalfoto's (111)
    • Voetbalhelden (50)
    • Voetbalpoëzie (13)
    • Voetbalzondag (60)
  • Wielrennen (345)
    • Wielerboeken (125)
    • Wielerfoto (7)
    • Wielerhelden (9)
    • Wielerliederen (18)
    • Wielerpoëzie (102)
    • Wielerverhalen (18)
    • Wielerwedstrijden (26)
    • Wielrennen Artikelen (26)
    • Wielrennen Columns (24)
  • Z.K.V. (10)
  • Zoektermen stats (23)

Wat lees ik op dit moment?

Populaire berichten & pagina’s

  • 46 - U2 - Bad
    46 - U2 - Bad
  • 36 - Tröckener Kecks - In tranen
    36 - Tröckener Kecks - In tranen
  • Zou het bespeeld worden?
    Zou het bespeeld worden?
  • Rick de Leeuw, Hengelo 10 mei 2019
    Rick de Leeuw, Hengelo 10 mei 2019
  • Babyklappe
    Babyklappe
  • 37 - Chris Willemsen - Dood op de schoen
    37 - Chris Willemsen - Dood op de schoen
  • Hard Gras 76 – Ik wou dat Ed de Goeij zijn bek ‘ns hield
    Hard Gras 76 – Ik wou dat Ed de Goeij zijn bek ‘ns hield
  • Mannen voor vrouwen
    Mannen voor vrouwen
  • Bert Klunder was een held
    Bert Klunder was een held
  • 22 - Henk Spaan - Maldini heeft een zus
    22 - Henk Spaan - Maldini heeft een zus

Gerbie on Facebook

Gerbie on Facebook

Het archief

  • februari 2023 (2)
  • januari 2023 (14)
  • december 2022 (56)
  • november 2022 (44)
  • oktober 2022 (18)
  • september 2022 (6)
  • juli 2022 (24)
  • juni 2022 (16)
  • mei 2022 (14)
  • april 2022 (16)
  • maart 2022 (30)
  • februari 2022 (28)
  • januari 2022 (26)
  • december 2021 (19)
  • november 2021 (7)
  • oktober 2021 (31)
  • september 2021 (26)
  • augustus 2021 (1)
  • juli 2021 (25)
  • juni 2021 (23)
  • mei 2021 (23)
  • april 2021 (42)
  • maart 2021 (34)
  • februari 2021 (119)
  • januari 2021 (23)
  • december 2020 (27)
  • november 2020 (30)
  • oktober 2020 (31)
  • september 2020 (31)
  • augustus 2020 (31)
  • juli 2020 (26)
  • juni 2020 (21)
  • mei 2020 (20)
  • april 2020 (22)
  • maart 2020 (31)
  • februari 2020 (28)
  • januari 2020 (17)
  • december 2019 (16)
  • november 2019 (23)
  • oktober 2019 (32)
  • september 2019 (16)
  • juli 2019 (22)
  • juni 2019 (16)
  • mei 2019 (17)
  • april 2019 (18)
  • maart 2019 (20)
  • februari 2019 (17)
  • januari 2019 (23)
  • december 2018 (14)
  • november 2018 (30)
  • oktober 2018 (31)
  • september 2018 (15)
  • juli 2018 (10)
  • juni 2018 (14)
  • mei 2018 (17)
  • april 2018 (17)
  • maart 2018 (28)
  • februari 2018 (32)
  • januari 2018 (31)
  • december 2017 (28)
  • november 2017 (30)
  • oktober 2017 (3)
  • september 2017 (1)
  • juni 2017 (15)
  • mei 2017 (16)
  • april 2017 (17)
  • maart 2017 (30)
  • februari 2017 (46)
  • januari 2017 (31)
  • december 2016 (22)
  • november 2016 (20)
  • oktober 2016 (23)
  • september 2016 (30)
  • augustus 2016 (31)
  • juli 2016 (27)
  • juni 2016 (18)
  • mei 2016 (21)
  • april 2016 (19)
  • maart 2016 (23)
  • februari 2016 (25)
  • januari 2016 (29)
  • december 2015 (21)
  • november 2015 (20)
  • oktober 2015 (18)
  • september 2015 (23)
  • augustus 2015 (22)
  • juli 2015 (26)
  • juni 2015 (22)
  • mei 2015 (23)
  • april 2015 (21)
  • maart 2015 (28)
  • februari 2015 (24)
  • januari 2015 (25)
  • december 2014 (27)
  • november 2014 (12)
  • oktober 2014 (27)
  • september 2014 (28)
  • augustus 2014 (13)
  • juli 2014 (30)
  • juni 2014 (32)
  • mei 2014 (20)
  • april 2014 (21)
  • maart 2014 (21)
  • februari 2014 (25)
  • januari 2014 (19)
  • december 2013 (20)
  • november 2013 (19)
  • oktober 2013 (20)
  • september 2013 (19)
  • augustus 2013 (19)
  • juli 2013 (19)
  • juni 2013 (29)
  • mei 2013 (29)
  • april 2013 (29)
  • maart 2013 (31)
  • februari 2013 (24)
  • januari 2013 (31)
  • december 2012 (30)
  • november 2012 (30)
  • oktober 2012 (30)
  • september 2012 (29)
  • augustus 2012 (52)
  • juli 2012 (31)
  • juni 2012 (30)
  • mei 2012 (31)
  • april 2012 (30)
  • maart 2012 (30)
  • februari 2012 (29)
  • januari 2012 (29)
  • december 2011 (2)
  • november 2011 (5)
  • oktober 2011 (26)
  • september 2011 (17)
  • augustus 2011 (15)
  • juli 2011 (26)
  • juni 2011 (29)
  • mei 2011 (24)
  • april 2011 (28)
  • maart 2011 (31)
  • februari 2011 (25)
  • januari 2011 (23)
  • december 2010 (29)
  • november 2010 (7)
  • oktober 2010 (28)
  • september 2010 (27)
  • augustus 2010 (12)
  • juli 2010 (22)
  • juni 2010 (28)
  • mei 2010 (29)
  • april 2010 (25)
  • maart 2010 (27)
  • februari 2010 (18)
  • januari 2010 (25)
  • december 2009 (29)
  • november 2009 (28)
  • oktober 2009 (24)
  • september 2009 (26)
  • augustus 2009 (20)
  • juli 2009 (18)
  • juni 2009 (24)
  • mei 2009 (25)
  • april 2009 (22)
  • maart 2009 (26)
  • februari 2009 (24)
  • januari 2009 (22)
  • december 2008 (28)
  • november 2008 (20)
  • oktober 2008 (13)
  • september 2008 (24)
  • augustus 2008 (13)
  • juli 2008 (26)
  • juni 2008 (12)
  • mei 2008 (22)
  • april 2008 (26)
  • maart 2008 (25)
  • februari 2008 (17)
  • januari 2008 (16)
  • december 2007 (25)
  • november 2007 (24)
  • oktober 2007 (20)
  • september 2007 (20)
  • augustus 2007 (7)
  • juli 2007 (9)
  • juni 2007 (5)
  • mei 2007 (19)
  • april 2007 (13)
  • maart 2007 (9)
  • februari 2007 (13)
  • januari 2007 (18)
  • december 2006 (16)
  • november 2006 (17)
  • oktober 2006 (27)
  • september 2006 (23)
  • augustus 2006 (9)
  • juli 2006 (14)
  • juni 2006 (21)
  • mei 2006 (23)
  • april 2006 (26)
  • maart 2006 (31)
  • februari 2006 (38)
  • januari 2006 (23)
  • december 2005 (26)
  • november 2005 (23)
  • oktober 2005 (21)
  • september 2005 (23)
  • augustus 2005 (3)
  • juli 2005 (14)
  • juni 2005 (19)
  • mei 2005 (15)
  • april 2005 (1)
  • maart 2005 (2)
  • februari 2005 (3)
  • januari 2005 (1)

#ikkijkniet Ajax auto boeken boeken 2006 boeken 2007 boeken 2008 boeken 2009 boeken 2010 boeken 2012 boeken 2013 boeken 2014 boeken 2015 boeken 2016 boeken 2017 boeken 2018 boeken 2019 boeken 2020 boeken 2021 boekrecensie boycottqatar Brazilië cabaret citaat column De Muur fcblogbroeders fotooo Frankrijk Gerbie's top 212 Gerbie kijkt YouTube Gerbie on tour geschiedenis GFC Goal Goor Goorse vragen Hans van der Meer Hard Gras in het nieuws In Memoriam Italië Kijk nog eens lezen lifeblog Mart Smeets muziek Nederlands elftal Olympische Spelen onderwijs Oranje politiek poëzie prijsvraag Qatar QuitQatar quote reizen Rijdende Rechter school Spanje sport sportboek sportboeken Suus themaweek Tour de France vakantie Van der Meest Verenigde Staten voetbal voetbalboek voetbalfoto voetbalzondag wielerboek Wielerpoëzie wielrennen WK 2014 YouTube Zuid Afrika

Klik hier als je een mail wilt wanneer er een nieuwe blog verschijnt.

Voeg je bij 626 andere abonnees
februari 2023
M D W D V Z Z
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728  
« jan    

Gerbie leest

  • Abubakari de Vries
  • At the Sea
  • Bad Tourists
  • Beggar
  • Edwin Winkels
  • Koen Schyvens
  • Rob Alberts
  • Rodzooi
  • Oudste Goorsche Tourtoto
  • Goors Nieuws
  • Sport Amerika

Bloglovin’

Niets is geheel waar, en zelfs dat niet. gerbie7's Profile Page

Maak een gratis website of blog op WordPress.com.

Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze website, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid
  • Volg Volgend
    • Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.
    • Doe mee met 64 andere volgers
    • Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
    • Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.
    • Aanpassen
    • Volg Volgend
    • Aanmelden
    • Inloggen
    • Deze inhoud rapporteren
    • Site in de Reader weergeven
    • Beheer abonnementen
    • Deze balk inklappen
 

Reacties laden....