06 zaterdag feb 2021
Posted in Van der Meest, Voetbalfoto's
Veel dichter bij een vliegveld dan in Playa Honda (Lanzarote) kun je volgens mij niet voetballen. Ben wel benieuwd hoe vaak een woeste verdediger op zoek naar tijdwinst de bal over het hek heeft gejaagd en hoeveel vliegtuigen te maken hebben gehad met voorbij vliegende voetballen.
Van der Meest, ode aan fotograaf Hans van der Meer. Foto’s van voetbal (-velden) over de hele wereld. Omdat de sport overal ter wereld wordt gespeeld en overal velen plezier bezorgd.
15 zaterdag jun 2019
Posted in Fotooo, Van der Meest, Voetbalfoto's
C.E. Sant Gabriel (Barcelona), Catalonië
Voor je gevoel ben je de stad al uit, qua afstand ligt het ook dichter bij Badalona dan bij het centrum. Het veld zelf is ook niet zo heel bijzonder, maar met de fabriek op de achtergrond, heeft het toch karakter. En als je hun Facebook mag geloven, werden er meerdere jeugdteams kampioen afgelopen seizoen. Zelfs bijna van heel Catalonië.
Van der Meest, ode aan fotograaf Hans van der Meer. Foto’s van voetbal (-velden) over de hele wereld. Omdat de sport overal ter wereld wordt gespeeld en overal velen plezier bezorgd.
30 donderdag mei 2019
Posted in Fotooo
Tags
Vaak is het massaproductie, niet al te bijzonder. Door de sfeer van de vakantie lijkt het een mooi souvenir, echte kunst door een lokale artiest.
Maar een enkele keer is het echt iemand die iets moois produceert. Die opgaat in zijn kunst. Die niet eens ziet dat er mensen langs lopen. Waarschijnlijk verkoopt hij niet goed. Ligt daar niet zijn sterkte. Maar zijn kunst is wel de moeite.
Deze meneer leek in zijn eigen wereld te leven. Ik had nog steeds niet de neiging om iets te kopen. Maar hij maakte toch zo veel indruk dat ik even bleef staan en een foto moest maken.
27 zaterdag apr 2019
Posted in Fotooo, Van der Meest, Voetbalfoto's
Guargacho (San Miguel de Abona), Tenerife
Als je een window seat aan de linkerkant hebt, kun je het vlak voor de landing zien liggen. Vind ik altijd mooi, een voetbalveld vanuit de lucht. Nu reed ik er vlak bij, toen ik doorhad dat ik het veld al gezien moest hebben. Via een muurtje klim ik op een betonnen muur, om op een schuurtje staand te wachten tot het volgende vliegtuig. Want het veld zelf, is niet echt bijzonder. Gelukkig duurt het nooit lang op Tenerife, dat volgende toestel.
Nog meer mazzel. De vrachtwagen van de frisdrankleverancier staat te wachten. Uit het dorp komt ‘het meisje’, weet de chauffeur me te vertellen. Ik wacht met hem. Mag even later mee naar binnen. Nu even wachten op het volgende vliegtuig. Gelukt.
Op naar de volgende stagiaire, ik ben nog ruim op tijd.
Van der Meest, ode aan fotograaf Hans van der Meer. Foto’s van voetbal (-velden) over de hele wereld. Omdat de sport overal ter wereld wordt gespeeld en overal velen plezier bezorgd.
11 donderdag apr 2019
Posted in Reisverhalen Overig
Het hek stond gewoon open, langs lopen was lastig. Dat het hotel al een tijdje geen gasten gezien had, was wel duidelijk. En voor ik het wist moest ik oppassen dat ik niet door een gat in de grond een etage lager viel. Voor de troep die her en der lag. Wanneer het hotel failliet is gegaan werd me niet duidelijk. Wel dat ik niet de eerste was die hier illegaal naar binnen was gelopen. En dat ik vergane glorie fotogeniek vind, was me al lang duidelijk.
02 zaterdag feb 2019
Posted in Fotooo, Van der Meest, Voetbalfoto's
Tags
Catalonië, fotooo, Hans van der Meer, Sitges, Spanje, voetbal, voetbalfoto
Het veld is niet mooi. Gewoon fout kunstgras. Het stadion ook niet echt bijzonder. Maar de ligging maakt veel goed. Al moet je het wel willen zien. De zee op de achtergrond.
Het kostte ook wel even wat moeite om de foto te maken. Het stadion in was niet mogelijk, parkeren was al een crime. Nu is het in de zomer natuurlijk ook erg druk in Sitges. Maar uiteindelijk, met een beetje zoomen, handen door het hek om de spijlen niet in beeld te krijgen, lukte het me toch een redelijke foto te schieten.
Van der Meest, ode aan fotograaf Hans van der Meer. Foto’s van voetbal (-velden) over de hele wereld. Omdat de sport overal ter wereld wordt gespeeld en overal velen plezier bezorgd.
25 vrijdag jan 2019
Posted in Boekennieuws
Portugees is te moeilijk, al herken ik wel wat woorden. Maar in de etalage zag ik dit gedicht, het was in het Spaans. Simpel (anders lukt het mij ook niet om te vertalen), maar mooi. Erg mooi. Nadat ik de foto nam, raakte ik al snel in gesprek met de eigenaar.
Alhoewel, gesprek? Spaans en Portugees door elkaar, we deden ons best om elkaar te begrijpen. Hij legde uit dat hij niet alleen stripboeken voor kinderen verkocht, maar allerlei geïllustreerde boeken. Van prentenboeken voor baby’s tot superhelden voor volwassenen en zelfs literaire boeken met plaatjes er in. Maar geen gewone boeken.
Mijn stokpaardje kwam al snel ter sprake. Asterix. Portugees had ik al, maar bestaat er ook een vertaling in een of ander dialect? Zijn vrouw loopt de trap al af. De stapel Asterixen wordt doorgenomen en even later heb ik een uniek boek in mijn handen. Mirandees is een taal zelfs, maar een heel kleintje. In het grensgebied met Spanje wordt het gesproken, vroeger was de regio een soort vrijstaat. De Portugezen, noch de Spanjaarden durfden er te komen. Criminelen vluchtten er naar toe. Op Wikipedia lees ik later dat er slechts 15.000 mensen zijn die de taal spreken.
En ik heb weer een bijzonder boek in mijn Asterix-collectie.
01 dinsdag mei 2018
Posted in Gerbie's top 212
| Nummer | 91 |
| Artiest | Heroes del Silencio |
| Titel | Entre dos tierras |
| Jaar | 1991 |
| Wikipedia | Entre dos tierras |
| Website | Heroes del Silencio |
| Tekst | Musica |
Soms is het een omweg, want ik weet zeker dat ik de Spaanse band leerde kennen in Oostenrijk. Het genre heeft trouwe fans, de muziek stopt niet bij een landsgrens. Hardrock is niet mijn muziek. Maar misschien hielp het moment waarop ik de Helden van de Stilte ontdekte wel bij mijn waardering. Want ook al luister ik niet vaak naar herrie, in vergelijking met de Oostenrijkse baggerhoempa, was dit een verademing.
Gelukkig kwam ik ook geregeld in Spanje nadien, een CD hier, een andere daar, de band groeide in mijn achting. Geen pure herrie, een melodie is geen vreemde eend in de bijt. De ironische bandnaam helpt. En zo nu en dan een regel die ik begrijp. Mijn Spaans is redelijk, maar een hele songtekst doorgronden gaat toch echt een stapje verder. Vertalen en begrijpen zijn twee verschillende dingen zeg maar. Maar die ene regel: ‘Yo no tengo la culpa de verte caer’ is erg mooi. Ik ben niet schuldig wanneer ik je zie vallen. In het Nederlands klinkt het al een stuk minder.
Goede band, mooi oeuvre, buiten Spanje nauwelijks bekend. Het zij zo.
Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.
14 woensdag feb 2018
Posted in Olympische Winterspelen 2018
Ze doen mee, de Spanjaarden. Ik heb ze zien lopen tijdens de openingsceremonie. En op de sneeuw zijn ze zelfs beter dan Antonio Gomez een jaar of veertig geleden op het ijs. Maar om nu te zeggen dat het leeft…
Niet op televisie, niet in de krant (tenminste niet zichtbaar, misschien ergens in een hoekje achterin), de enige sport die belangrijk is, is de Champions League. Zelfs een duel tussen twee niet-Spaanse teams krijgt een hele avond, inclusief voor- en nabeschouwingen.
De enige plek waar de televisie wit (sneeuw) laat zien, is de Scandinavische kroeg. Of het Zweeds of Noors is, ben ik nog niet achter. Dus ben ik afhankelijk van mijn telefoontje om te lezen dat ook vandaag een Nederlandse goud won. Het relativeert wel. Leuk, elke schaatsafstand winnen. Maar is het een wereldsport? De vraag stellen…
In het weekend flink wat in te halen!
07 woensdag feb 2018
Posted in Boekbesprekingen 2017, Voetbalboek
Tags
boeken, boeken 2017, boekrecensie, Hard Gras, lezen, Spanje, voetbal, voetbalboek
Hard Gras 114 – Speciaal Spanje nummer
Spanje is een mooi land. Daarbij zijn ze het beste voetballand in het afgelopen decennium. Een special van HG dus. Wel grappig dus dat het eerste verhaal gaat over een Braziliaan (Roberto Carlos), het tweede over een Argentijn (Sampaoli), waarna Sierd de Vos wordt geportretteerd door Marcel van Roosmalen.
Dan zijn het twee buitenlanders die in Spanje wonen die een prachtig verhaal schrijven. Zowel Edwin Winkels als Jimmy Burns maken hun reputatie waar. Van den Boogaard zorgde voor een nieuw boek op mijn verlanglijst. De biografie van Pep, die volgens de schrijver geen biografie is. Leo Verheul mag op zijn eigen wijze schrijven over de voorzitter van Real Madrid, zijn stijl past goed bij het onderwerp. Carolina Trujillo mag haar tweetaligheid benutten om een verrassend verhaal te schrijven, in dit geval over de vertaling van het woord voetbal naar het Spaans. Geen spoiler hier. Wel erg goed.
Citaat: “Emilio legde uit hoe bijzonder het was want zijn voorzitter had een gruwelijke hekel aan de pers. Maar omdat El Buitre had gezegd dat ik uit Nederland kwam, was hij gezwicht. ‘De voorzitter is uit hetzelfde bouwjaar als Johan Cruijff.”, vertelde Emilio. ‘en hij is een enorme fan van hem, een man die in zijn eentje de voetbalwereld had veranderd, zoals hij de bouwwereld een ander aanzicht gaf.” (p.113)
Nummer: 17-034
Titel: Hard Gras 114
Auteur: Diversen (Thomas Heerma van Voss, Marcela Mora y Aurajo, Marcel van Roosmalen, Edwin Winkels, Jimmy Burns, Sam Planting, Arthur van den Boogaard, Luis Martin, Leo Verheul en Carolina Trujillo)
Taal: Nederlands
Jaar: 2017
# Pagina’s: 127 (8341)
Categorie: Voetbal
ISBN: 978-90-263-3881-6
Meer:
110 109 108 107 106 105 104 103 102 101 100 99 98 97 96 95 94 93 92 91 90 89 88 87 86 85 84 83 82 81 80 79 78 77 76 75 74 73 72 71 70 69 68 67 66 65 64 63 62 61 60 59 58 57 56 55 54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 31 30 29 28 27 26 25 24 23 22 21 20 1
Themaweek 50: Sportseries
Niets is geheel waar, en zelfs dat niet. 