Twee wedstrijden zes punten verder, de wereld ziet er zonnig uit voor Oranje. Zeven punten voorsprong, nog voor de zomer de eerste Europese ploeg die zich al plaatst?
Ook gunstig voor de bondscoach: vele spelers dienen zich aan, Van Gaal kan selecteren, experimenteren, doorselecteren, doen wat hij wil, hij zal volgend jaar 23 hongerige spelers meenemen naar Brazilië.
Goed kwartaal voor Vermeer, De Guzman en Blind, hun kansen zijn flink gestegen. Heitinga, Van der Wiel, Douglas en Affelay daarentegen moeten langzaam gaan nadenken of ze volgend jaar nog een kansje maken om bij het keurkorps te horen.
Twee laatste gedachten: Viel het u ook al op dat Vilhena hier al stond, voordat de bondscoach hem overwoog? En zou Dirk Kuyt de Barry Opdam van 2014 kunnen worden: Altijd geselecteerd in de kwalificatie en op het laatste moment nog afvallen?
Doel: Maarten Stekelenburg 80
Tim Krul 80
Kenneth Vermeer 80
Michel Vorm 50
Jeroen Zoet 10
Verdediging Bruno Martins Indi 90
Daryl Janmaat 90
Ricardo van Rhijn 80
Stefan de Vrij 80
Daley Blind 60
Joris Matthijsen 50
Ron Vlaar 50
John Heitinga 40
Jetro Willems 40
Nick Viergever 20
Hedwiges Maduro 20
Douglas 20
Gregory van der Wiel 10
Jeffrey Bruma 10
Mike van der Hoorn 10
Patrick van Aanholt 10
Bram Nuytink 10
Erik Pieters 10
Middenveld Kevin Strootman 90
Wesley Sneijder 90
Jordy Clasie 70
Adam Maher 70
Rafael van der Vaart 70
Jonathan de Guzman 60
Siem de Jong 50
Leroy Fer 40
Marco van Ginkel 40
Nigel de Jong 30
Urby Emmanuelson 30
Tony Vilhena 20
Vurnon Anita 10
Ibrahim Affelay 10
Clarence Seedorf 10
Giorgino Wijnaldum 10
Aanval Klaas Jan Huntelaar 90
Robin van Persie 90
Arjen Robben 80
Jeremain Lens 80
Ruben Schaken 60
Dirk Kuyt 60
Ola John 30
Jean-Paul Boetius 30
Luciano Narsingh 30
Bas Dost 10
Luuk de Jong 10
Eljero Elia 10
Jurgen Locadia 10
Joshua John 10
Liefst 53 namen nog, voor 23 plekken, en wie weet waar de bondscoach nog mee gaat komen.
De lente is formeel begonnen, dus kunnen we weer aan ijs denken. Terwijl de meerderheid in Goor bij ijs nog denkt aan het krabben ’s ochtends naar weer een nacht met vorst, terwijl de ijzige wind velen binnen houdt, is in de Grotestraat de ijsbeer gesignaleerd. Er is weer ijs. Ben ik de enige die deze tegendraadse actie geweldig vindt? En zouden ze al veel ijsjes verkocht hebben in deze eerste week bij de Smidse?
Goorse vragen. Vragen die in mij opkomen bij foto’s die ik her en der in mijn woonplaats neem. Antwoorden en reacties zijn welkom. Ik weet het zelf vaak ook niet.
Twee hele guldens heeft het boek me gekost. De bibliotheek in Leeuwarden wilde er van af. Het leek mij wel leuk. Maar weer niet zo bijzonder dat ik het meteen las. Of iets later. Uiteindelijk las ik het meer dan twintig jaar later. En dat is best jammer, want dit is gewoon een erg mooi boek.
Kapstok is voetbal, maar het geeft de schrijver de kans om zijn visie op de maatschappij (jaren tachtig!) te verwerken in het verhaal. De tweede laag is het klassieke ‘coming of age’ verhaal, in dit geval van hoofdpersoon Pallmann, een provinciaaltje bij het grote FC Bavaria. Als derde rode draad komt daar nog het verhaal van Oost en West Duitsland bij. Het boek is, onbedoeld, door de geschiedenis ingehaald en geeft een tijdsbeeld dat onmogelijk bewust er in gestopt kan zijn.
En zo is het dus geen enkel probleem om in het Duits te lezen, want ondanks de diverse verhaallijnen, leest het boek lekker weg en zit er voor mij ook nog een stukje jeugdsentiment in. Elke zaterdag, 6 uur, Sportschau op Duitsland 1. Velen van mijn generatie zijn er mee opgegroeid. En dus was het leuk om te puzzelen wie wie nou was. De belangrijkste speler van FC Bavaria (Bayern Munchen dus) heet Furtner, iedereen zal snel Breitner herkennen. Ook manager Holldorf (Hoeness) is duidelijk, net zoals de bijna niet hernoemde Rumnick (Rummenigge). Bij de concurrent HSV speelt Urbesch (Rubesch) in de spits. Ik ben er nog niet uit wie er model heeft gestaan voor Riedl, de beste vriend van nieuwkomer Pallmann bij de topclub uit het zuiden des landes.
Een kijkje achter de schermen levert op dat Furtner de lakens uitdeelt bij de club. De uitwedstrijd tegen Inter is nog maar een oefenwedstrijd, in de Europacup volgt een echte oost-west derby tegen Dresden. Voetbal blijkt een bijzaak, het verschil tussen de twee Duitslanden wordt snel duidelijk. Het voetbal is verrassend voorspelbaar, als in een kinderboek. Kleine jongen wordt groot bij kleine club, begint weer onderaan in de pikorde bij de topclub, kent tegenslag, ziet het niet meer zitten, breekt dan onverwacht door en wordt onmisbaar, met het Nationale elftal en prijzen als gevolg.
Maar onder dat verhaal lees je over de glamour die bij een topclub prominent blijkt te zijn. Over politiek en hoe om te gaan met communisten. Wie kun je vertrouwen?
Goed boek, zou ook door niet-voetballiefhebbers gelezen kunnen worden.
Citaat: “Es ist nicht der Trainer, sondern Furtner, und er flucht über ein beschisssenes Mittelfeld und über Sturmspitzen, mit denen man sich einsalzen kann.” (p.72)
Iedereen wist wat er aan zat te komen. Het hele land begreep wat er aan de hand was. Alleen Chris Eubank niet. De bokser slist. En dat is geen ramp als bokser. Maar als ze je vragen als gastpresentator bij Top of the Pops, dan kon dat wel eens een probleem worden.
Zeker als je bij nummer zes aankomt:
In Never Mind The Buzzcocks werd het geintje van de redactie natuurlijk ook eens benadrukt.
Een goed ontbijt aan de andere kant van de Noordzee heeft veel weg van een stevige lunch hier. Ook een zee verder doen ze daar aan mee. Een ‘Full Irish Breakfast’ is voor de meeste Nederlanders dan ook te zwaar. In Dublin is dat voor de bevolking geen probleem. En dus zit je om een uur of 11 ’s ochtends in de pub aan een bord vol calorieën. En met een pint of Guinness er naast natuurlijk. Lekker biertje op de nuchtere maag.
De zes deelnemers aan de zesentwintigste ronde van de eeuwigdurende prijsvragenserie zaten allemaal te hoog. Zonder uitzondering.
The Green Mile
The Silence of the Lambs
Forrest Gump
One Flew Over the Cuckoo’s Nest
Braveheart
Der Untergang
Zwartboek
The Day After Tomorrow
Raiders of the Lost Ark
Slumdog Millionaire
The Truman Show
Charlie and the Chocolate Factory
The Hangover
En dan kan ik bij die laatste en bij Braveheart nog aanvoeren dat ik ze niet eens helemaal zag. Maximaal 13 films dus, van de top 100 die Film1 publiceerde.
Berry zat er, met zijn gokje 18, dus duidelijk het dichtst bij en wint de virtuele veer van ronde 26.
Een fragment uit een van mijn favoriete films, Il Postino:
De eeuwigdurende stand na zesentwintig prijsvragen:
Esther 3,5 virtuele veer
Dinand 2 virtuele veer
Bas de Jong 1,8 virtuele veer
Peter 1,5 virtuele veer
Vincent 1,5 virtuele veer
Bas 1,5 virtuele veer
Berry 1,4 virtuele veer
Darch 1 virtuele veer
Harmen 1 virtuele veer
Koen Schyvens 1 virtuele veer
Mark 1 virtuele veer
Massi 1 virtuele veer
Steven de Vries 1 virtuele veer
Aschwin 0,5 virtuele veer
Marion 0,3 virtuele veer
Bert 0,1 virtuele veer
Je zult er wonen, leuk apartementje, niet al te ver van het centrum van Dublin en dan ook nog eens elke twee weken de beste plek om een wedstrijdje voetbal mee te pikken.
Van der Meest, een serie foto’s van voetbal (-velden) over de hele wereld. Ode aan fotograaf Hans van der Meer.
Deze week hing er in Goor een vlag van een vreemde mogendheid. Ben benieuwd hoeveel Goorenaren de geelwitte vlag herkenden?
Goorse vragen. Vragen die in mij opkomen bij foto’s die ik her en der in mijn woonplaats neem. Antwoorden en reacties zijn welkom. Ik weet het zelf vaak ook niet.
Ik had niet veel met Rintje Ritsma. Ook nu met Sven Kramer niet echt, eerlijk gezegd. Bart Veldkamp en Bob De Jong (en herinnert u zich Thomas Bos nog?), dat zijn mooie stayers. Jan Bos, Stefan Groothuis, mooie schaatsers, kijk ik ook graag naar. Wotherspoon, Guljajev en Gustafson. Ik kijk niet zo zeer naar nationaliteit. Ik kijk wel graag naar schaatsen. Gisteren begon het WK Afstanden in Sochi.
En dat vind ik jammer. Ook al is het buiten nog fris, vriest het ’s nachts nog, Omloop het Volk en Milaan – San Remo zijn geweest. Dan hoor je niet meer te schaatsen. Ik herinner me dat Wennemars al eens ontzettend hard schaatste in september. Onzinnig.
Schaatsen doe je in de winter. Schaf de helft van die wereldbekerwedstrijden maar af. Buiten de Nederlanders is er geen land waar de selectie breed genoeg is om meerdere teams af te vaardigen. En tig wereldkampioenschappen is ook niet nodig.
En daar komt Ritsma (de man die zo schitterend kwaad werd toen hem terecht de vraag werd gesteld of hij niet te lang was doorgegaan) in beeld. Hij opperde onlangs om een aantal kampioenschappen af te schaffen, of in ieder geval minder frequent te organiseren. Hij zegt terecht: Er zijn te veel kampioenen.
Mijn simpel plan: In de oneven jaren alleen Allroundtoernooien, in de even jaren WK afstanden of Olympische Spelen. Iedere schaatser heeft maar 1 doel per seizoen, de besten zullen elkaar bestrijden op dat ene toernooi. En dan meteen Allrounden Olympisch maken, dan hoeven we niet kunstgrepen als de massastart te bedenken om wat extra medailles uit te kunnen reiken.
En of Kramer vandaag en de komende dagen nu een, twee of nog meer medailles wint. Ach, Buurse 3 thuis is belangrijker.
Het is vandaag World Poetry Day en dat kan ik natuurlijk niet zo maar voorbij laten gaan. Onlangs liep ik in Almelo (ja, echt) en zag ik het volgende gedicht voor een raam hangen.
Leuk. Hoeveel voorbijgangers zouden het gedicht ook echt lezen? In Almelo? Toch kwam het me al bekend voor. En inderdaad: lees mijn eigen blog.
Maar ik vind het idee te leuk om het te negeren. Als iedereen nou eens een gedicht ophangen zodat voorbijgangers het kunnen lezen. En dan moeten al die mensen die via Google naar Kees Spiering zoeken toch maar weer eens mijn blog tegenkomen. Het zij zo.
Een boek met deze titel moest wel in de kast sportboeken terecht komen, het (halve) plankje wintersporten. Toch is dat eigenlijk niet terecht. Het verhaal gaat vooral over de Marokkaanse immigrant die Nederland bekijkt van buitenaf, maar dat wel weer doet met de kennis van een insider. Daardoor is het wel een vreemd verhaal. Hij ziet geweldig hoe Nederland in elkaar steekt, hoe buitenlanders die hier wonen zich al dan niet aanpassen, hij ziet hoe sommigen profiteren van het systeem, hoe anderen misbruik maken van de voorzieningen.
Een prachtige spiegel voor Nederlanders, tegelijkertijd een schitterend tijdsbeeld van Nederland in de jaren tachtig. Het dunne boekje stond dan ook vele jaren in mijn kast, wachtend tot het gelezen zou worden. De elfstedentocht is een mooi kapstok voor zijn vertelling, voor zijn scherpe observaties. Zou er ooit een Marokkaan komen die de elfstedentocht wint? Als je je aanpast, verloochen je dan automatisch je eigen cultuur, je wortels (roots wilde ik zeggen, maar volgens mij hebben we daar wel een mooi Nederlands woord voor, al wordt dat in deze context minder vaak gebruikt).
Nasr schrijft een mooi boekje, met waarheden over de Nederlander die een kwart eeuw later onmetelijk achterhaald blijken te zijn. Maar daarom is het verhaal als geschiedschrijving zeer geschikt.
Citaat: “De gastvrijheid van Nederland is niet te beschrijven, ze is ongelimiteerd. De regering denkt voortdurend aan mensen die het ‘moeilijk’ hebben. Die krijgen één keer per jaar een eenmalige uitkering en daar hoeven ze niets voor te doen. Kom je in moeilijkheden, omdat je met problemen zit, dan is een advocaat geen luxe in Nederland en bovendien zijn de wetswinkels om de hoek” (p.14/15)
Nummer: 13-009
Titel: De elfstedentocht
Auteur: Mohammed Nasr
Taal: Nederlands
Jaar: 1987
# Pagina’s: 45 (1334)
Categorie: Sport
ISBN: 90-70610-63-9
Het internet groeit elke dag. En flink ook. Steeds meer sites blijven onbekend. Soms verdwijnen sites (mijn eerste site bijvoorbeeld). Soms staan ze nog ergens in een hoekje. En dat is best jammer. Want kennen jullie de volgende sites al?
7. Men who look like Kenny Rogers U kent er vast ook wel een.
6. Awkward Family Photos Waar ze ze vandaan toveren blijft een raadsel, want als mijn familie er tussen stond, was de foto allang verbrand. Desnoods met de hele computer er bij.
Gerbie’s prijsvraag. De onregelmatig terugkerende vraag (dit is deel 26) voor de bezoekers van dit blog, met slechts een virtuele veer voor de winnaar, de eerste die het juiste antwoord in de reactiebox weet neer te zetten.
Vorige week (her)begon ik met de reeks ‘Nutteloze lijstjes’, waarin ik liet zien niet veel van de populairste films te hebben gezien.
Als bron gebruikte ik onderstaande drie lijstjes. De onderste twee top 100’s bleken het meest nuttig. Al tellend kwam ik voor beide lijstjes op een gelijk aantal films uit dat ik wel heb gezien. De simpele vraag voor een virtuele veer is dus: Hoeveel films uit de top 100 zag ik? Dichtstbijzijnde score (indien nodig) wint de veer. Een gokje per persoon!
De voorkant en de titel refereren aan een verhaal over de Duitse keeper die zichzelf van het leven beroofde. Het is een klein stukje uit de biografie van Enke. De rol van Frank de Boer en Louis van Gaal zal niet bij iedereen bekend zijn. Tegelijkertijd vind ik het enigszins tendentieus om zelfs maar het kleinste beetje verdachtmaking naar de twee Nederlanders te schuiven, hoe vervelend ze misschien ook wel waren in de korte tijd die Enke bij Barcelona speelde.
Bijzonder is ook de bijdrage van Kader Abdolah, niet de meest voordehandliggende schrijver als je het over voetbal hebt. Maar hij schreef een mooi verhaal over damesvoetbal in Iran. Het verhaal over het niet ver daarvan verwijderde Kalmukkië hield ik eerlijk gezegd voor een mengeling van fictie en actualiteit, maar een keer googlen levert toch op dat de Russische deelrepubliek werkelijk bestaat. Verder lees ik liever over Fernando Redondo dan over Melvin Platje, al leverden ze beide lezenswaardige stukken op.
Al negenenzeventig keer gelezen, anderhalf decennium lang. Benieuwd of de redactie het na nummer honderd (mooi streefgetal) weet vol te houden.
Citaat: “Dus daar gingen we, mijn vriend Herman en ik. Op de fiets naar het Diekmanstadion, dromend van geraffineerde dribbels en spectaculaire zweefduiken. Misschien zou Eddy PG wel een ‘penantie’ stoppen! Zo heette dat in het Twents.” (p.124)
Nummer: 13-008
Titel: Hard Gras 79. Het einde van Enke.
Auteur: Diversen (David Winner, Leo Verheul, Ronald Reng e.a.)
Taal: Nederlands
Jaar: 2011
# Pagina’s: 128 (1289)
Categorie: Voetbal
ISBN: 978-90-713-5979-8
Woensdag 6 maart in korte mouwen op het terras. Optimistische twitteraars spraken al over rokjesdag. Afgelopen woensdag werd de wereld weer even wit.
Zou dit dan eindelijk de laatste sneeuw van deze winter zijn?
Goorse vragen. Vragen die in mij opkomen bij foto’s die ik her en der in mijn woonplaats neem. Antwoorden en reacties zijn welkom. Ik weet het zelf vaak ook niet.
Citaten uit kranten en tijdschriften die ik de afgelopen jaren de moeite vond.
043:
Wie kijkt naar de televisie, de kranten, het openbare leven, ziet alom intellectuele erosie en culturele infantilisering, hetgeen koningin Beatrix te denken moet geven of zij de natie niet dommer achterlaat dan zij die aantrof.
Bastiaan Bommeljé, historicus, NRC Weekend, 2 februari 2013
044:
Terwijl wij onszelf complimenteren met ons Internationaal Gerechtshof ‘dat toch alleen maar in Nederland kan bestaan’, staan we in Brussel bekend als hoogst onbetrouwbare en te mijden gesprekspartner, aangezien wij Europese verdragen, nota bene ooit via onze eigen inzet tot stand gekomen, proberen te ontwijken of simpelweg afbreken.
Ramsey Nasr, NRC 24 maart 2012
045:
Godsdienst is een historische toevalligheid. Het heeft geen rationeel aanwijsbaar fundament. Als je de godsdienstvrijheid ondervangt met de vrijheid van meningsuiting en vergadering, vermijd je het religiedebat en maak je geen onderscheid meer tussen mensen.
Rob Wijnberg, Filosoof, Groen Links Magazine, februari 2012
Ik ben geen filmfanaat. Ik kan in de kroeg nooit meepraten over de laatste films. Toch vind ik het leuk om een goede film te zien. Naar aanleiding van een goed boek bijvoorbeeld. Of een film die een historische gebeurtenis naspeelt. Of gewoon een goed verhaal, door een goede regisseur (Almodovar) of met een goede acteur (Robin Williams). Er zijn genoeg films waarover ik mee kan praten.
Er zijn er echter ook veel waarover ik niet mee kan praten. De top 14:
14. Jaws (IMDB) Ik was te jong toen die uitkwam. Ondanks de vele herhalingen, nooit de neiging gehad te kijken.
13. Star Wars, geen enkel deel (IMDB) Een heel genre dat langs me heen gaat. Star Trek hoort er wat mij betreft ook bij. Als kind keek ik nog wel eens naar Battelstar Galactica op de televisie. Verder ben ik nooit gekomen. Ook het lezen van SciFi is mij nooit gelukt.
12. The Matrix (IMDB) Het schijnt om de special effects te gaan. Dan ben ik dus weg. Als het verhaal niet het belangrijkste is, haak ik onvermijdelijk af. Sterker nog, andersom kan ik wel waarderen. Ik heb meer dan twee uur gekeken naar Manderlay, een goede Lars von Trier. Een leeg podium met wat lijnen er op, de acteurs die een verhaal spelen, niks mis mee.
11. Pulp Fiction (IMDB) De eerste in dit lijstje die ik wel zou willen zien. Ik heb de soundtrack op een cassettebandje. Het is er gewoon nooit van gekomen. Misschien moet ik wel concluderen dat als ik echt had gewild, dan had ik ‘m wel gezien. Niet echt mijn genre overigens.
10. ET (IMDB) Iedereen ging daar naar toe. Kinderfeestje. Met ouders. De eerste gehuurde videobanden. Het beeld van dat rare mormel dat naar de hemel wijst en dat iedereen zo ontroerend vindt, heb ik wel tig keer gezien. Ik had niet de neiging om de volgende keer te stoppen met zappen.
(na een minuut of twee wil hij telefoneren)
9. Gone with the wind (IMDB) Er hoort een klassieker in dit lijstje. Dit is volgens mij de ultieme. Desondanks, geen idee. Zou ook niet weten waarom ik dit moet zien.
8. Pirates of the Caribbean (IMDB) Ook weer eentje in het uitgemolken rijtje. Een keer een succes, dan gaan we net zo lang door tot niemand er meer naar wil kijken. Maar is Jack Sparrow de enige reden dat deze serie meer cachet heeft dan Police Academy?
7. The Lord of the Rings, geen enkel deel (IMDB) Eigenlijk kan ik zie 13 schrijven. Ik snap er niets van. Heb ooit wel een poging gedaan in een van de boeken. Voor hoofdstuk drie was ik weg. Ik lees bijna altijd boeken uit, maar LoTR heb ik weggelegd. Enige reden om de films toch te zien: Het landschap van Nieuw Zeeland, waar ik in 2001 al wandelde en waar later vele delen zijn opgenomen. Adembenemend mooi.
6. Avatar (IMDB) Is dit niet met die brilletjes? Of ook weer om de special effects? Beter of slechter dan The Matrix? Ik kan me de eerste 3D-brilletjes nog herinneren. Een rood stukje plastic, een groen stukje en dan wachten tot dat ene programma op de televisie waar je inderdaad een klein beetje diepte zag. Maar je moest wel alles zien in rare kleuren.
5. Jurassic Park (IMDB) Knap was het woord dat ik het meeste hoorde van degenen die hem wel hadden gezien. Maar mijn voorstellingsvermogen is niet groot genoeg om dit te begrijpen. Laat staan dat ik er meerdere delen van wil zien.
4. Harry Potter, geen enkel deel (IMDB) Ik lees eerst het boek. Dan zie ik de film. Lukt bijna altijd. Okay, Zomerhitte was een uitzondering, Sophie heeft dat toch bereikt. Ik weet echter nog niet of wel wil lezen over de bebrilde tovenaarsleerling. De films kijken was dus geen optie. Misschien als mijn dochter wat ouder is, wil ze ze voorgelezen krijgen. Dan doe ik dat met plezier. Misschien zie ik de films dan ook nog wel een keer.
3. The Godfather (1, 2 en 3) (IMDB) Deze serie staat allang op mijn verlanglijstje. Het kwam er gewoon nooit van. Wil ze wel in de juiste volgorde zien, maar er moet een dag komen dat ik mee kan praten.
2. Schindler’s list (IMDB) Een van de films die ik heb gedownload, gebrand en toch niet heb bekeken. Vreemd. De zit te lang? Onderwerp te zwaar? Toch niet zo goed als velen dachten? Ik weet het niet.
1. Titanic (IMDB) Ik ken mensen die de film tientallen keren zagen. Ik weet van mensen (lees vrouwen) die dit de ultieme film vinden. Ik heb me wel eens verbaasd over klassen vol die de film allemaal gezien hadden. En dat terwijl ze allemaal een jaar of vijf waren toen Titanic uitkwam. En ik was de enige die niet mee kon praten. Al helpt het wel dat ik enige algemene ontwikkeling heb, wel eens wat lees, in Belfast de werf bezocht waar de originele boot gebouwd werd, kortom dat ik ondanks het gemis van de film meer wist dan de jongedames die wel naar Leonardo hadden gekeken.
