29 zaterdag apr 2023
Posted in Voetbal column, Z.K.V.
Tags
Onlangs speelden we weer eens tegen een zogenaamd vriendenteam. 13 jonge voetballers, allemaal een jaar of 19, 20. Ze hadden iets te veel last van de zaterdagavond, GFC 3 won eenvoudig met 3-0.
Na de wedstrijd de gebruikelijke handjes, ‘bedankt voor de wedstrijd’. Ineens hoorde ik achter me iets vreemds. Ik draaide me om en vroeg wat hij zei. Ik had het toch goed. Hij zei ‘meneer’ tegen mij.
05 zaterdag nov 2022
Posted in Goal Columns, Voetbal column
Tags
Goal, december 2017
Al heel veel jaren wordt deze uitslag automatisch geassocieerd met de stem van Frits van Turenhout (overleden in 2004). Al zal dat bij de voetballiefhebbers van mijn generatie meer het verhaal, de legende zijn, dan dat we ons daadwerkelijk zijn stem herinneren. De oudere generatie, gelukkig hebben we er daar bij GFC nog veel van, weten het ongetwijfeld nog wel. Die tijd ver voor internet, de televisie had nog maar twee zenders en dan nog slechts een paar uur uitzendingen per dag, dus de radio was het belangrijkste medium. Op zondagmiddag half vijf las de legendarische presentator de uitslagen voor en het leek of het woord nul een dubbele l op het eind had: Feyenoord – FC Utrecht null null.
Vorig seizoen deden we tot twee wedstrijden voor het eind nog mee om het kampioenschap. Weliswaar een kleine kans, maar genoeg om voor te spelen. De nummer een en twee speelden tegen elkaar, zelf moesten we op bezoek bij Bornebroek. Thuis hadden we relatief simpel gewonnen, maar die zondag lukte het niet echt. Het bleef heel lang 0-0. De thuisploeg was een taaie, beduidend beter dan de wedstrijd een half jaar eerder. Aan een gelijkspel hadden we niets, winnen en hopen op een gunstig resultaat elders was onze enige kans. We verloren met 1-0 en eindigden derde. Na die wedstrijd peinsde ik over de score. Wanneer was de laatste keer dat ik 0-0 heb gespeeld?
Bij het honkbal komen meer grote uitslagen voor dan bij voetbal 14-5 of 12-8 zijn daar geen gekke uitslagen. Maar een echt goede honkbalwedstrijd heeft weinig runs. Een pitcherduel met daarnaast wat spectaculaire verdedigende acties betekent dat het heel lang 0-0 blijft. Voor de liefhebber een mooie uitslag. Uiteindelijk volgt er altijd een winnaar, een gelijkspel bestaat niet in die sport, maar het geeft wel aan dat 0-0 niet per definitie slecht is.
In het voetbal streven we naar doelpunten, al zijn er sinds de jaren zestig, het catenaccio van Inter Milaan, genoeg teams die er juist naar streven om de doelpunten van de tegenstander te voorkomen. De 5-5 onlangs in Delden geeft aan dat op zondagochtend het scoren van doelpunten een stuk belangrijker is dan het voorkomen er van. Het spelplezier wordt groter door het maken van een doelpunt. Toch zijn er ook verdedigers die er juist plezier in hebben dat hun directe tegenstander niet scoort. Zo zit er in elke kleedkamer na de wedstrijd wel iemand die tevreden is. 6-1 verloren? Maar mijn spits heeft niet gescoord. Iets verderop zit de maker van het enige doelpunt ook te glunderen. Hij heeft tenminste gescoord.
De schoonheid van een 0-0 wordt niet door iedereen gezien. Om mijn eigen vraag te beantwoorden: ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst 0-0 heb gespeeld. Voor mijn gevoel in de lagere senioren een enkele keer, zelfs jaren geleden in het eerste kwam het niet vaak voor. Toch hoeft de brilstand niet per definitie saai te zijn. Ook hier weer een verschil tussen de zondagochtend en de zondagmiddag. In de ochtend is het gebrek aan goals vaak een kwestie van onmacht. Hoe hoger je speelt, hoe vaker het een kwestie is van een goed georganiseerde tegenstander.
Toch is het wel een bijzondere uitslag. Juist omdat het zo weinig voorkomt, de schaarste maakt het mooi. Bij vele sporten is de uitslag niet eens mogelijk. Bij voetbal wel. De uitspraak “hadden we net zo goed niet kunnen spelen” is dan ook onterecht. Koester het moment, realiseer je hoe bijzonder het is dat er ondanks negentig minuten voetballen door beide teams niet is gescoord. Besef dat er schoonheid zit in de uitzondering.
Benieuwd of ik zelf ooit nog een wedstrijd zal spelen die eindigt in 0-0. De tijd dringt.
01 zaterdag okt 2022
Posted in Goal Columns, Voetbal column
Goal, september 2017
Zo langzamerhand krijg ik de laatste jaren steeds meer een schurfthekel aan zogenaamde tradities. De zwartepietendiscussie is daar het beste voorbeeld van, maar ook in de voetballerij zijn we ook nogal gewend aan vele zaken en staan zogenaamde tradities daadwerkelijke vernieuwing en vooruitgang in de weg.
Onlangs laaide de discussie over kunstgras weer op. Alsof het lekker is om op een bemodderd (oktober), bevroren (februari) of droog veld (mei) te spelen. Alsof het gebrek aan talent op topniveau iets te maken heeft met het feit dat de laatste jaren steeds meer clubs op kunstgras spelen. Kunstgras is vooruitgang, of je er nu voor of tegen bent, we bellen niet meer met een bakelieten telefoon, de postkoets en de paardentram zijn afgeschaft en de huidige jeugd weet niet eens meer dat je vroeger moest betalen voor een elpee of cassettebandje als je muziek wilde luisteren. De techniek valt niet te stoppen.
In het topvoetbal zie je dat de zogenaamde laptoptrainer in opkomst is. Dat videoanalyses allang ingeburgerd zijn en dat het gebruik maken van statistieken langzaam wordt geaccepteerd. De ouderwetse trainer die, in de trant van Ernst Happel “Kein geloel, fussballen” mompelt, wordt steeds zeldzamer. Trainers die het spelletje leerden via FIFA-computerspelletjes zijn de komende jaren steeds meer te bewonderen. GFC zal mee moeten gaan met de tijd, zal tradities moeten loslaten.
Als het conservatieve deel van GFC de macht krijgt (of houdt), dan zouden we nog steeds voetballen met een leren bal met zo’n veter er in, waren de palen nog van hout en vierkant en bepaalde de elftalcommissie de opstelling, niet de trainer. Ik denk dat vele jeugdige leden niet eens weten wat een elftalcommissie was. Ook bij GFC is vooruitgang niet tegen te houden. Ik snap best dat wanneer je de vijftig eenmaal gepasseerd bent (en vele GFC-ers zijn dat) je moeite hebt met vernieuwingen. De menselijke geest wordt in de loop der jaren niet flexibeler.
Maar waar zouden we zijn zonder damesvoetbal? Zelfs na de zegetocht van de Oranje dames op het EK afgelopen zomer hoorde je menigeen mopperen dat het best knap was, maar dat het niveau niet echt hoog was, dat ze er liever niet naar keken en dat ze mannenvoetbal leuker vonden. Wie vroeg ze om te vergelijken? Het voetbal op zondagochtend, waar ik zelf ook allang ben aanbeland heeft toch ook niets te maken met het voetbal dat men in de Champions League speelt? Nou en, ieder heeft plezier op zijn niveau, dus ook de lagere senioren en de dames. Al lijkt het Nederlandse topvoetbal de afgelopen tijd ook steeds meer op dat zondagochtendniveau.
Het G-team is al jaren een succesvol onderdeel van ons clubje. Ooit werden ze ongeschikt geacht om te spelen, tegenwoordig hebben we vele GFC-ers die ook op hun eigen niveau plezier beleven aan het spelletje. En de samenwerking met Aveleyn is voor zowel die stichting als voor GFC een mooie en nuttige overeenkomst.
Het zaterdagteam blijkt ook een geweldige aanwinst te zijn voor GFC. Jaren tegengehouden, maar toen ze er eenmaal waren een groot succes. Op social media is er geen team te vinden met zo veel humor als dit team. Lachen met een scherm voor je neus. Maar wel met voetbal als uitgangspunt. En dan te bedenken dat nog geen twintig jaar geleden de aankoop (een paar slordige guldens per jaar) van het domein www.gfc.nl nog als een overbodige uitgave werd gezien. GFC leert gelukkig van zijn fouten, al is het dan langzaam.
De fietstocht op tweede pinksterdag is al ter ziele gegaan. De verkoop van witte muizen is gestaakt. De frequentie van het clubblad is bijgesteld. De laatste revue was 40 jaar terug. Het aantal teams op zondag gehalveerd. Het paaskamp is tegenwoordig het meikamp. GFC verandert, of we nu willen of niet.
Tradities zijn mooi (soms), maar kunnen en mogen niet in de weg staan van vooruitgang. Want als GFC over 40 jaar weer een mooi jubileum wil vieren, dan moeten we meegaan met de tijd. Niet zoals Enschedese Boys ten onder gaan na meer dan 100 jaar, maar een levendige en bloeiende club midden in de samenleving. Zoals we al 110 jaar zijn en hopelijk nog vele jaren zullen blijven.
23 zaterdag jan 2021
Posted in Nutteloze lijstjes, Voetbal column
Tags
Diego Maradona, Frank Rijkaard, George Best, Johan Cruijff, Marco van Basten, Pele, Romario, voetbal, Willem van Hanegem, Xavi
Toen we eenmaal bezig waren met de lijst van vorige week, moest er natuurlijk ook een internationale lijst komen. Wie zijn de 100 beste spelers aller tijden?
Nu natuurlijk wel discussie over wie de beste is, er zijn toch meerdere spelers die die claim kunnen doen. Flink puzzelen, vergelijken van verschillende tijdperken. Vergelijken van compleet verschillende type spelers, andere omstandigheden. Onmogelijk om een goede lijst te maken. Grote namen haalden de shift niet (Lahm, Hoddle, Del Piero, Figo, Shearer, Cannavaro, Zola, Kaka, Schumacher, Dasayev, Ribery). En dan nog had ik 110 namen die er allemaal in moesten, in mijn beleving.
Actieve spelers mochten niet mee doen. Jammer voor Iniesta, die ongetwijfeld een hoge plek zou hebben gehaald, terwijl hij al aan het afbouwen is. Ik kwam wel op het lijstje dat de komende jaren de top 100 gaat infiltreren: Messi, Ronaldo, Iniesta, Buffon, Neuer, Neymar, Lewandowski, Ibrahimovic en waarschijnlijk Frenkie de Jong ook wel.
Maar 4 Nederlanders haalden de eindlijst. Slechts 1 Belg. Toch koos ik voor dezelfde nummer 1 als vorige week. De man die het voetbal veranderde. Als voetballer, als trainer, als influencer, voordat dat woord zelfs maar bestond. En excuses aan Ceulemans, Molby, Magath, Van Himst, Matthaeus, Berbatov, Valdano en Brian Laudrup. In mijn beleving horen ook jullie in de top 100, maar daar passen er maar 100 in…
Ik kwam op onderstaande 100 namen uit. Stef (@finidi007) telde alle lijsten bij elkaar op. Hij kwam op een top 250. Maar ik vind mijn lijst toch net iets beter:
1 Johan Cruijff
2 Diego Maradona
3 Mane Garrincha
4 Alfredo Di Stefano
5 Pele
6 George Best
7 Franz Beckenbauer
8 Zinedine Zidane
9 Paulo Maldini
10 Xavi
11 Arthur Friedenreich
12 Eusebio
13 Franco Baresi
14 Marco van Basten
15 Ronaldo
16 Bobby Moore
17 Ronaldinho
18 Lev Jasin
19 Zico
20 Michel Platini
21 Ferenc Puskas
22 Michael Laudrup
23 Gheorghe Hagi
24 Frank Rijkaard
25 Bobby Charlton
26 Mario Kempes
27 Socrates
28 Romario
29 Gunter Netzer
30 Rivaldo
31 Jari Litmanen
32 Ryan Giggs
33 Steven Gerrard
34 Carlos Valderrama
35 Georges Weah
36 Paolo Rossi
37 Eric Cantona
38 Hristo Stoichkov
39 Daniel Passarella
40 Bernd Schuster
41 Gabriel Batistuta
42 Dino Zoff
43 Teofilo Cubillas
44 Stanley Matthews
45 Emilio Butrageno
46 Oleg Blokhin
47 Gianni Rivera
48 Morten Olsen
49 Kenny Dalglish
50 Raul
51 Jose Leandro Andrade
52 Gerd Muller
53 Gordon Banks
54 Roberto Rivelino
55 Dejan Savicevic
56 Jay-Jay Okocha
57 Raymond Kopa
58 Falcao
59 Andrea Pirlo
60 Pavel Nedved
61 Denis Law
62 Jairzinho
63 Paul Gascoigne
64 Luis Cubilla
65 Samuel Eto’O
66 Josef Masopust
67 Enzo Francescoli
68 Roberto Carlos
69 Kevin Keegan
70 Gunnar Nordahl
71 Hugo Sanchez
72 Roberto Baggio
73 Geoff Hurst
74 Claudio Caniggia
75 Rabah Madjer
76 Omar Sivori
77 Fritz Walter
78 Giuseppe Meazza
79 Didier Drogba
80 Sandor Kocsis
81 Davor Suker
82 Francesco Totti
83 Luc Nilis
84 Zbigniew Boniek
85 Alcides Ghiggia
86 Hans Krankl
87 Cha Bum-Kun
88 Just Fontaine
89 Paul Breitner
90 Ali Daei
91 Gregorz Lato
92 Roger Milla
93 Karl Heinz Rummenigge
94 Jose Luis Chilavert
95 Hossam Hassan
96 Wim van Hanegem
97 Dwight Yorke
98 Marta
99 Antonin Panenka
100 Duncan Edwards
Meepraten mag natuurlijk ook deze week weer!
16 zaterdag jan 2021
Posted in Nutteloze lijstjes, Voetbal column
Tags
Abe Lenstra, Faas Wilkes, Frank Rijkaard, Johan Cruijff, Marco van Basten, Nederlands elftal, Oranje, voetbal, voetbalzondag, Willem van Hanegem
Leuk gesprek op Twitter met aantal bekende (Harry, Hein), aantal minder bekende twittervrienden en meerdere onbekenden. Wat zijn de beste Nederlandse voetballers ooit. Moet er een update komen van het boek van Henk Spaan?
Dat Johan Cruijff op 1 hoort te staan, daar is weinig discussie over. Maar daarna? En wie staat er op 74? Moet Van Bommel wel of niet in die lijst? Kun je Lenstra en Wilkes vergelijken met Sneijder en Van der Vaart? Dus ben ik ook maar eens even gaan puzzelen.
Had ik ‘m af, bleek ineens dat ik Robben, Babel, Blind en andere actieve spelers niet mocht kiezen. Schrappen en kijken wie dan de 100 volmaken…
Ik kwam op onderstaande 100 namen uit. Stef (@finidi007) telde alle lijsten bij elkaar op en kwam dus met de ultieme lijst. Ook goed. Maar ik vind mijn lijst toch net iets beter:
1 Johan Cruijff
2 Marco van Basten
3 Frank Rijkaard
4 Faas Wilkes
5 Wim van Hanegem
6 Edwin van de Sar
7 Abe Lenstra
8 Dennis Bergkamp
9 Wesley Sneijder
10 Ruud Krol
11 Johan Neeskens
12 Clarence Seedorf
13 Ronald Koeman
14 Rob Rensenbrink
15 Piet Keizer
16 Arie Haan
17 Frank de Boer
18 Rafael van der Vaart
19 Ruud Gullit
20 Rinus Israel
21 Jan van Beveren
22 Robin van Persie
23 Coen Moulijn
24 Edgar Davids
25 Ronald de Boer
26 Patrick Kluivert
27 Giovanni van Bronckhorst
28 Philip Cocu
29 Wim Jonk
30 Johnny Rep
31 Bep Bakhuys
32 Wim Jansen
33 Sjaak Swart
34 Willy van der Kuylen
35 Jan Jongbloed
36 Marc Overmars
37 Ruud van Nistelrooy
38 Jan Mulder
39 Jan Wouters
40 John Heitinga
41 Barry Hulshoff
42 Maarten Stekelenburg
43 Wim Suurbier
44 Mick Clavan
45 Gerald Vanenburg
46 Kees Rijvers
47 Danny Blind
48 Nigel de Jong
49 Wim Rijsbergen
50 Cor van der Hart
51 Arnold Muhren
52 Frans de Munck
53 Puck van Heel
54 Rene van de Kerkhof
55 Willy van de Kerkhof
56 Joris Mathijsen
57 Dirk Kuijt
58 Frans Thijssen
59 Wim Anderiesen
60 Wim Kieft
61 Willy Brokamp
62 Willy Dullens
63 Harry Denis
64 Heinz Stuy
65 John van ’t Schip
66 Eddy Pieters Graafland
67 Gerry Muhren
68 Jaap Stam
69 Erwin Koeman
70 Michael Reiziger
71 Dick van Dijk
72 Richard Witschge
73 Sonny Silooy
74 Epi Drost
75 Bertus de Harder
76 Bennie Muller
77 Coen Dillen
78 Henk Groot
79 Bok de Korver
80 Jan Peters
81 Klaas Nuninga
82 Aad Mansveld
83 Simon Tahamata
84 Rob de Wit
85 Adri van Tiggelen
86 Berry van Aerle
87 Sander Westerveld
88 Aron Winter
89 Marciano Vink
90 Ruud Hesp
91 Michael Mols
92 Vera Pauw
93 Eddy de Neve
94 Nico Rijnders
95 Theo Laseroms
96 Ruud Geels
97 Tonny van der Linden
98 Remy Reynierse
99 Henk Kappert
100 Dick Nanninga
Meepraten mag natuurlijk! (en 1 foutje zit er nog in, maar die is mij (en Stef) blijkbaar ontglipt)
02 zaterdag mei 2020
Posted in In het nieuws, Sportwedstrijden, Voetbal column
Nu de situatie in de wereld erg onduidelijk is, wordt steeds meer duidelijk dat hoop nodig is. Je hebt hoop nodig om ergens naar te streven. En dus zijn degenen die hoop bieden spekkoper tijdens de coronacrisis.
Het duidelijkst is dat te zien in de sport. Thuiszitten en niets doen is schadelijker dan besmet raken en beter worden. Alleen is er geen oplossing op dit moment, georganiseerde sport is erg lastig in de anderhalvemetersamenleving.
Minstens zo belangrijk, de Romeinen begrepen het al met hun ‘brood en spelen’, is de professionele sport. En daar gaat het op dit moment compleet mis. Alles wordt vooruitgeschoven, maar ook opnieuw gepland.
Anderhalve maand geleden gooide ik deze tweet de wereld in:
Nauwelijks serieus bedoeld, maar zoals dat op twitter wel vaker gebeurd, even een ander geluid laten horen. Week in, week uit raakte ik er steeds meer van overtuigd dat ik gelijk ga krijgen.
In Nederland mag er tot 1 september niet gevoetbald worden. In andere landen zijn ze nog niet zo ver. Tenminste niet op bestuurlijk niveau. In meerdere landen roepen virologen al om tot het eind van het kalenderjaar (of zelfs langer) niet te voetballen. Heel pragmatisch gezien lukt het al niet. In Italië willen ze op 2 augustus klaar zijn. Maar de eerste voorrondes van Europese toernooien zijn dan al bezig. In WitRusland voetballen ze gewoon door. Elk land heeft zijn eigen regels. Het is onmogelijk daar een nieuwe kalender voor te maken.
Net zoals het een illusie is dat eind augustus de Tour gereden kan worden, terwijl in Frankrijk op dit moment nog bekeuringen worden uitgedeeld wanneer je maar 1 stokbrood koopt. Om dan meteen door te gaan met de klassiekers en twee andere grote rondes binnen 2 maanden.
Gaat allemaal niet gebeuren. Maar ja, zo lang er hoop is…
15 zaterdag dec 2018
Posted in Goal Columns, Politiek, Voetbal column
Goal, april 2014
Voetbal is een prachtig spelletje dat mij al meer dan veertig jaar fascineert. Miljarden over de hele wereld hebben hetzelfde enthousiasme. Wat ik echter niet kan begrijpen is dat velen niet doorhebben dat het niet meer dan een spelletje is. Hoe graag ik ook wil winnen, als de tegenstander beter is (en dat gebeurde nogal eens dit seizoen), dan verdienen wij de winst niet.
Agressie hoort niet bij voetbal. Een dode grensrechter is absurd. Voetbal zo fanatiek je wil, maar ga niet over de grens. Ook je tegenstander moet maandagochtend weer naar werk of school. Voetbal blijft niet meer dan een spelletje.
Voetbal gaat niet om leven of dood. Een paar jaar geleden schrok heel Nederland toen tijdens een verbouwing in Enschede een tribune instortte en twee bouwvakkers het leven lieten. Op dit moment sterven er dagelijks bouwvakkers omdat in 2022 een WK voetbal moet plaatsvinden. Meer dan 900 ondertussen. De schatting is dat het richting 4000 gaat. En bijna nergens hoor je verontwaardiging. We discussiëren over de hitte in Qatar. Of over de corrupte manier waarop dit WK in de oliestaat is terecht gekomen, of over het ontbreken van voetbalcultuur maar de werkelijke discussie blijft achterwege.
De enige terechte discussie is of je wil voetballen in een land waar Aziatische bouwvakkers als slaven worden behandeld en bij bosjes dood neervallen. Of je straks in je Oranjeshirtje staat te juichen op een tribune met airco, terwijl je weet dat voor die tribune alleen al tientallen doden zijn gevallen. Op moment van schrijven staan er een schamele 501 handtekeningen op een petitie van Avaaz en heb ik precies een enkele prominent (Bert van Marwijk) horen zeggen dat we misschien maar niet moeten gaan.
Dat de FIFA een corrupte bende is, daar twijfelt niemand meer aan. Dat de KNVB blind achter het beleid van de wereldvoetbalbond aanloopt verbaast daarom des te meer. Dat betekent dus ook dat Van Praag namens u en mij spreekt. Wij betalen, via GFC, contributie aan de bond.
Laat GFC eens het voortouw nemen, laten we niet denken dat het een ver van ons bed show is, maar laten we onze stem laten horen. Een protest richting Zeist.
Wij, leden van de Koninklijke voetbalvereniging GFC uit Goor, zijn het niet eens met de steun van de KNVB voor het WK te Qatar in 2022. Wij roepen de bond dan ook op om actief te pleiten voor het verplaatsen van het WK naar een land waar mensenrechten wel gerespecteerd worden. Doet de FIFA hier niets op uit, dan moet het Nederlands elftal niet inschrijven voor (de voorronden van) het toernooi.
Meerdere clubs zullen volgen. Hopelijk in meerdere landen. Benieuwd of de FIFA nog steeds achter de keuze voor Qatar staat wanneer Nederland, Duitsland, Engeland en Frankrijk zich hebben teruggetrokken.
Voetbal hoort een leuk spelletje te blijven.
05 zaterdag mei 2018
Posted in Voetbal column
Tags
Morgen voorlopig de laatste eredivisiewedstrijd van FC Twente. Er is de hele week veel over geschreven, vele meningen zijn gegeven. Opvallend is het leedvermaak in het hele land. Daarmee samenhangend het klaaggezang van vele FCT supporters. “Wij tegen de rest”, klonk het twee jaar geleden al, toen de club na veel moeite een verplichte degradatie kon omzetten in nog een boete.
Natuurlijk ken ik tientallen, misschien wel honderden goede supporters. Voor hen is het jammer dat de club degradeert. Opvallend genoeg hoor ik daar ook vele relativerende stemmen, acceptatie. Maar er is ook een schreeuwende minderheid die denkt namens alle supporters te spreken. Het foto bij dit blogje vond ik op Twitter. Iemand had een minuut of vijf gezocht. Er is vast meer te vinden. Jarenlang pretendeerde een harde kern supporters, vooral Vak P, dat de club heel wat voorstelde. Rivaliteiten werden bedacht. Met Groningen. Heracles. Vitesse. Zelfs Ajax was een rivaal, toen ze ineens meededen om het kampioenschap. Ook in Twente waren er zogenaamde supporters die het ineens over 020 hadden. Die groep nam iedereen de maat, zie de foto. Maar het geheugen van voetbalsupporters is groot, vele clubs weten nog wat er gebeurde. Clubs weten ondertussen waarom hun ster niet naar een topclub ging, maar naar een subtopper met ambitie. Supporters vergeten zes punten in mindering niet, zeker niet als dat de zwaarst mogelijke straf blijkt. En dus zijn juist deze supporters met hun grote bek de oorzaak van de Twente-haat in voetballand. Zij zijn degenen die denken dat wanneer ze geen eigen supportershome hebben met drank en drugs, de club niet meer kan voetballen. Zij denken dat de hele wereld tegen hun is. Hopelijk worden zij nu ook wakker.
Voor al die goede supporters hoop ik dat de club volgend jaar een geweldig seizoen hebben. Boven in meedoen, cultclubs bezoeken, even terug naar de basis. Misschien wel een feest volgend jaar rond deze tijd. Voor die foute supporters hoop ik dat de club volgend jaar in elkaar stort met een halve begroting, dat ze net als de Eagles na de degradatie niet eens de play-offs halen. Dat ze echt voelen dat de wereld niet om hen draait. Dat ze in Amsterdam en Rotterdam echt niet wakker liggen van een eredivisie zonder FC Twente.
Voor mij een kleine bijkomstigheid. Voor een thuiswedstrijd van de club, moet ik voor 16 uur mijn werk verlaten. Dit seizoen slechts sporadisch, komend seizoen op vrijdag en maandag regelmatig neem ik aan. Mooi op tijd thuis. Elk nadeel hep zijn voordeel.
30 maandag okt 2017
Posted in Politiek, Voetbal column
Oorspronkelijk: 25 februari 2014
bron: lastfm
Ik was nog geen acht toen Bram en Freek de actie Bloed aan de Paal begonnen. Daar kreeg ik niets van mee. Mijn referentiekader was te beperkt. Voetballen na schooltijd, voetbal kijken op zaterdag (ARD) en zondag (studio sport) en op woensdagmiddag en zaterdagochtend zelf voetballen bij GFC, het spelletje was alles voor mij. Neerlands Hoop heb ik dus pas later ontdekt. Ze hadden gelijk, Argentinië was destijds geen land om een feestje te bouwen.
Maar sporters die jaren hebben toegewerkt naar het toernooi van hun leven moet je niet vlak voordien voor een dergelijk groot dilemma stellen. Zoals de ophef over homorechten vlak voor de Olympische Spelen ook mosterd vlak voor de maaltijd was.
Maar ondertussen is er in Qatar een drama gaande. Voor het WK over 8 jaar is men druk aan het bouwen. En terwijl de voetbalwereld discussieert over de hitte en of het WK zomers of in de winter moet plaatsvinden, zijn er al meer dan 900 arbeiders overleden. Schatting: het gaat richting 4000 (NRC). Beroerde werkomstandigheden, slavenpraktijken, alles waar de beschaafde wereld jaren tegen gevochten heeft, is in Qatar nog aan de orde van de dag.
Bill Shankly mag dan ooit de legendarische uitspraak hebben gedaan dat voetbal geen zaak is van leven en dood, maar nog belangrijker is, geen echte voetballiefhebber zal het op zijn geweten willen hebben dat er duizenden families zonder vader zitten in India, Nepal en Bangla Desh zodat zij voor de televisie kunnen zitten kijken naar een voetbalwedstrijd. Voetbal is leuk, maar het blijft een bijzaak.
Negenhonderd doden. Dat is Heizel (weet u nog meneer Platini?), Accra, Hillsborough, Port Said, Bradford, Ibrox, Lima, Bolton, Kayseri, Kathmandu en Moskou bij elkaar. Nog lang geen 4000. Vierduizend is meer dan de Twin Towers. De hele wereld stond stil. En nu? Waarom nu geen ferme taal van politici, officials of voetballers? En we moeten nog acht jaar voor het WK speelt. Geen fatsoenlijk mens zou dit mogen negeren.
Ik ben niet uniek. Er verschenen al columns van Menno Pot (nusport.nl) en Theo Hakkert (Tubantia), blogbroeders Voetblah en In de Hekken deden al mee. Maar blijkbaar is de voetbalwereld nog niet overtuigd. In 2021 protesteren is te makkelijk, er verandert dan toch niets meer. Laat nu je stem horen, nu het WK nog verplaatst kan worden. Omdat elk mensenleven telt.
Themaweek 37: Uit de oude doos
03 zaterdag jun 2017
Posted in Voetbal column
Vorige week in Rotterdam de Staantribune ledendag bezocht. Mooie dag, elders op het web genoeg over te vinden (Staantribune, Twentesport), vele voetballiefhebbers gesproken.
De plek was geweldig. Het kasteel. Sparta. Vol traditie. Ik heb er vele prachtige foto’s kunnen maken. Velen met mij, social media waren druk. Een detail vond ik bijzonder. Onderstaande foto.
In een supporterskroeg verwacht je drank, oude voetbalfoto’s, prullaria en supporters die slap ouwehoeren over het spelletje in het algemeen, hun clubje in het bijzonder. Maar je verwacht geen boeken. Zeker geen goede boeken. Als al, dan voetbal gerelateerde. Maar geen literatuur. Toch stonden er twee rijtjes achter de bar. Herman Pieter de Boer, Tessa de Loo, Oek de Jong, Connie Palmen, Ronald Giphart, je kunt er een boekenlijst van je school mee vullen. Ook Benoite Groult, Ira Levin en Iris Murdoch kun je er tegenkomen.
Sparta, club van Jules Deelder en Hugo Borst. Maar ook van meer lezers. Sympathieke club.
Niets is geheel waar, en zelfs dat niet. 
