Oranje 1974

Tags

Gerbie kijkt YouTube, Johan Cruijff, Nederlands elftal, Oranje, totaalvoetbal, voetbal, WK 1974, YouTube

Gerrie kijkt YouTube 115

Waar je ook komt, in de hele wereld kennen ze het Nederlands voetbalelftal dat tweede werd op het WK in 1974. Waarom maakte dat team zoveel indruk?

Totaalvoetbal. Sindsdien verbeterd en geperfectioneerd, met Guardiola en Klopp op dit moment als trainers die het best hebben opgelet en aangepast.

Toch zou dit team ook anders bekend kunnen zijn geworden. Kijk maar eens naar deze beelden:

Toch mooi dat YouTube bestaat. Iets is nooit zwart of wit. Yin of yang. Er is altijd sprake van een evenwicht. In dit geval het mooie voetbal, maar ook het harde spel. Het een kan niet zonder het ander.

Advertenties

Dick Heuvelman, Frans van Schoonderwalt en Gerard Sierksma – Tour de France top 100

Tags

boeken, boeken 2018, boekrecensie, Dick Heuvelman, lezen, wielerboek, wielrennen

Dick Heuvelman, Frans van Schoonderwalt en Gerard Sierksma – Tour de France top 100

Als misschien bekend, ben ik gek op lijstjes. Dit boek paste dus perfect in mijn collectie. Tijdens de Tour gelezen, wie is nu echt de beste? Daarvoor kun je natuurlijk meerdere criteria gebruiken, vooral over de onderlinge weging kun je discussiëren. Heerlijk. Is een vierde plek in het eindklassement beter dan winst in een etappe? Wat is moeilijker: tweede worden in het bergklassement of negende in het eindklassement? Was de Tour van 1964 zwaarder of juist eenvoudiger dan de Tour van 1983? Zowel Armstrong als Thevenet gaven toe doping te hebben gebruikt. De Fransman mocht zijn titels behouden. Is toegeven (Ullrich) erger dan niet toegeven (Zoetemelk)?

Meer tegenstand of juist betere omstandigheden? Maakt het uit of je in de Giro en Vuelta ook hebt gepresteerd? Ben je het hele jaar goed (Merckx) of richt je je slechts op de tour (Indurain)? Er zijn zoveel factoren die meetellen, dat het onmogelijk is een lijst te maken die boven discussie verheven is. Maar juist die discussie is het leukste!

Over de nummer 1 zal onder experts weinig discussie zijn, ook de rekenmethode die je gebruikt is niet relevant. Je moet van goeden huize komen wil je ooit nog hoger worden aangeslagen dan Merckx. Dat Zoetemelk de beste Nederlander is, zal zelfs Jan Janssen accepteren.

Leuk boek, zou elk decennium bijgewerkt kunnen (moeten!) worden.

Citaat: “De zogenaamde schone Tour van 2006, die zonder de sterren Jan Ullrich, Ivan Basso en Aleksandre Vinokoerov is verreden, kreeg een van doping beschuldigde winnaar, Floyd Landis die in het Universeel Tourklassement op de 83ste plaats staat. Indien Landis wordt gediskwalificeerd, verdwijnt hij uit de top 100 en komt de nieuwe winnaar, Oscar Pereiro Sio, op nummer 79 de top 100 binnen.” (p.8)

Nummer: 18-044
Titel: Tour de France top 100
Ondertitel: De honderd beste tourrenners aller tijden
Auteur: Dick Heuvelman, Frans van Schoonderwalt, Gerard Sierksma
Taal: Nederlands
Jaar: 2007
# Pagina’s: 160 (8497)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-90-4390-930-3

Meer:
Wielersportbroeken
Goodreads
Bol
Tour de France (op gerbie.nl)

76 – Jacques Brel – Ne me quitte pas

Tags

Gerbie's top 212, Jacques Brel, muziek

Nummer	76
Artiest	Jacques Brel
Titel	Ne me quitte pas
Jaar	1959
Wikipedia	Ne me quitte pas
Website	Jacques Brel
Tekst	Zafiris

Hij werd niet oud, deze Franstalige Vlaming. Maar zijn invloed valt haast niet te overschatten. Je kunt de grote namen die hem coverden niet eens opnoemen, schier eindeloos is de lijst. En dan beginnen we niet eens aan de vertalingen.

Een enkele keer zong hij in het Nederlands, maar vooral in het Frans. Zelden zag ik iemand die zich zo overgaf aan zijn muziek, die zijn muziek leefde. De beelden van een nat bezwete Brel heeft iedereen wel eens langs zien komen.

Net als bij vele anderen die jong heengingen, krijgt hij na zijn dood nog meer status. Niet dat hij er iets aan heeft, tijdens zijn leven was hij vaak wat controversieel. Zijn teksten zorgden daar wel voor.

Zonder twijfel is ‘Ne me quitte pas’ zijn meesterwerk. ‘Ga niet bij me weg’, een tranentrekkend liefdeslied. Intens is het woord, denk ik. Muziek die je niet alleen moet luisteren, je moet het voelen.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

Meer dan 4,6 miljoen

Tags

2018, gezond, lifeblog, stappen, stappenteller, wandelen

Goede voornemens doe ik bijna nooit aan. Tot ik half januari vorig jaar bedacht dat het misschien wel een goed idee was om elke dag van 2018 er voor te zorgen dat ik 10.000 stappen zou lopen. Was ik toch al mee begonnen, gewoon een kwestie van volhouden.

Het is gelukt. Op 31 december had ik precies 4.645.735 stappen gelopen. Tenminste volgens mijn telefoon (en Excel). Nu lag dat apparaat ook wel eens aan de lader, waarschijnlijk waren het er meer. Maar ook op de fiets telde het ding verder, alsof elke trap ook een stap was, gok ik.

Gemiddeld liep ik dus 12.728 passen per dag in 2018. Soms moest ik nog even wat moeite doen, ’s avonds nog een blokje om, vaker koos ik voor de benenwagen als het mogelijk was, fiets als het kon, de auto zo weinig mogelijk laten staan Trap in plaats van lift of roltrap. Op 20 januari liep ik het minst: 10.030 stappen. Op 9 april het meest: 25.270.

Was het leuk? Mwoah. Had het nut? Geen idee, ik geloof niet dat ik in 2018 op de weegschaal heb gestaan. Frustrerend? Soms. Na een voetbalwedstrijd op zondagochtend moest ik ’s middags of ’s avonds vaak nog een uur lopen om alsnog aan mijn stappen te komen. Ik had tenslotte besloten dat de teller op de telefoon bepalend was.

Mooi: in augustus het jaar ervoor was ik al begonnen met de ‘streak’. Toen ik onlangs op 1 januari dus voor het eerst niet meer aan de 10K kwam, had ik precies 500 dagen op rij het minimum gehaald. Wat nu? Ik ga niet meer geforceerd proberen elke dag de limiet te halen. Wel blijf ik lopen als het kan, fietsen ipv auto te nemen en hoop aan het eind van het jaar 10.000 gemiddeld nog steeds te halen. Maar de 6.633 van 1 januari was een opluchting.

Ruud Doevendans e.a. – Half 3 Nummer 9

Tags

boeken, boeken 2018, boekrecensie, Half 3, Harry Walstra, lezen, Ruud Doevendans, voetbal, voetbalboek

Ruud Doevendans e.a. – Half 3 Nummer 9

Al vaker heb ik het gezegd. De serie boeken van Doevendans zijn leuk, maar halen het niet bij Hard Gras. Dat is niet erg, maar wel jammer. Doevendans kan mooie columns schrijven, ook langere verhalen passen hem, maar in je eentje met een beetje aanvulling elke keer een editie vullen, blijkt toch erg lastig. Maar genoeg daarover, ik lees ze ook graag, heb er nog een paar in de kast staan.

De vergelijkingen tussen twee middenvelden is leuk. Was het Brazilië van 1982 beter dan Frankrijk in 1984? Zeg het maar. Het verhaal over Silvio Piola, door Roberto Pennino, is waarom ik dit blad lees. Een mooi stuk over een spits die ik nog niet kende, maar die je als voetballiefhebber wel zou moeten kennen. 24 seizoenen lang scoren, doe het hem maar na.

Het verhaal over de keepers carrière van Doevendans zelf is het meest persoonlijke in de hele serie Half 3. Mooi beschreven, mooi gereflecteerd, kwetsbaar, compliment!

Nog twee verhalen van achter het ijzeren gordijn, Dan Coe vanuit Roemenië en Peter Kohl vanuit de DDR (Harry Walstra!) en als afsluiting een reconstructie van een vreemd trainingskamp van FC Twente, waardoor we Kees Rijvers anders leren kennen.

Mooie editie.

Citaat: “Westerhof ging volledig los. Hij begon te vloeken, te schelden en te tieren. Ik dook nog achter mijn eigen terugspeelbal aan, maar het was al te laat. Anti peristaltisch hijgend probeerde ik nog te redden van niet meer te redden was. ‘Mijnheer Westerhof, word nu niet boos. Dat was niet de bedoeling. Kunnen we dan echt niet…’ Helaas. De bal was al over de lijn, de scheidsrechter had al naar het midden gewezen. Westerhof luisterde niet eens meer en produceerde in een minuut meer scheldwoorden dan Vitesse in een heel seizoen aan punten verzamelde.” (p.47)

Nummer: 18-046
Titel: Half 3 Nummer 9
Auteur: Ruud Doevendans e.a.
Taal: Nederlands
Jaar: 2013
# Pagina’s: 104 (8704)
Categorie: Voetbal
ISBN: 978-90-79067-09-1

Meer Half 3:
Nummer 8
Nummer 7
Nummer 4
Nummer 3
Nummer 2
Nummer 1

Meer Doevendans:
Tardelli
Half Drie
Spreker Doevendans

Al tien jaar vader

Tags

papa gerbie, Suus

Een mooie schaatsdag, had ik in mijn hoofd. De dag ervoor was het ook gelukt. Zij dacht daar duidelijk anders over. ’s Ochtends vroeg moest ik naar het ziekenhuis, haar moeder had de eerste weeën zelf opgevangen. En toen, om 11.42 uur was ik vader van een dochter. Suus. Het tijdstip zal ik nooit meer vergeten.

En het klopte: mijn leven was nooit meer hetzelfde. Al na anderhalve week, ze was net een paar dagen thuis, schreef Suus haar eerste blogje op deze site. Gelukkig hield ze ook van bloggen en schreef nog tientallen stukjes sindsdien. Al is ze de laatste jaren wat actiever op Twitter.

En nu ben ik dus vader van een tiener. In mijn beleving zijn dat altijd oude ouders, daar had ik mezelf nog niet bij ingedeeld. Gelukkig is ze nog wel mijn kleine knuffelbeestje, (nog) geen pubergedrag.

Tien…

Marcel Vaarmeijer – Voor wie ik heb liefgehad

Tags

boeken, boeken 2018, boekrecensie, lezen, Marcel Vaarmeijer

Marcel Vaarmeijer – Voor wie ik heb liefgehad

Soms is het goed om een boek pas een tijdje na lezing te beschrijven, om het blogje uit te stellen. Reflectie door tijd. Maar soms ook is het boek dermate ver weggezakt dat het erg lastig is nog iets zinnigs te schrijven. Daarbij komt, in mijn geval, dat E-books sneller en verder in het geheugen gedreven worden dan ‘echte’ boeken. Vreemd, want uiteindelijk gaat het om de inhoud, niet waar je de woorden las, maar het is wel zo.

Dus ik weet nog wel waar en wanneer ik dit boek las, maar veel verder dan de spreekwoordelijke achterflap kom ik niet als het op navertellen aankomt. Als ik elders op het web op zoek ga (zie onderaan), dan komen er wel weer dingen terug. Gelukkig maar. Ook in dit geval, positief en negatief. Ik las het boek snel, de zogenaamde pagetwister, wat op een E-reader toch al sneller het geval is. Maar ik zie ook waarom het niet per se vastgesetteld in mijn brein zit. Te veel chicklit, te veel geschreven op het effect, niet uit het hart. Wat best vreemd is, want het boek schijnt gebaseerd te zijn op het leven van de schrijver.

Moeders kijkt terug op haar leven. Ze zit al in het verzorgingstehuis, krijgt oude dagboeken terug en wil ze weggooien. Een verpleger haalt haar over het niet te doen en samen lezen ze over haar geschiedenis. Natuurlijk een belangrijke tweede wereldoorlog component, vormende gebeurtenis voor een hele generatie. De verpleger en de oude dame, samen herbeleven ze een boeiend leven. Geen gemakkelijk, dat klopt.

Al met al kan ik de heer Vaarmeijer weinig recht doen. Mijn schuld. Het is niet anders. Lees de andere recensies voor betere samenvattingen, meningen. Sorry.

Citaat: ““Looburg, 14 augustus 1937.
Morgen ben ik jarig, morgen word ik dertien jaar. Maar het echte feest was vandaag, bij Daniël thuis. Zijn moeder had een taart gebakken, een grote taart met slagroom en dertien kaarsjes. Ik heb ze uitgeblazen, in één keer. Dat brengt geluk, zei Sonja, het kleine zusje van Daniël. Nog meer geluk, dacht ik, dat kan bijna niet.”” (p.143)

Nummer: 18-043
Titel: Voor wie ik heb liefgehad
Auteur: Marcel Vaarmeijer
Taal: Nederlands
Jaar: 2016
# Pagina’s: 298 (8337)
Categorie: Fictie
ISBN: 978-90-245-7095-9

Meer:
Goodreads
Hebban
Chicklit.nl
De Leesfabriek
Stoerboek
Marcel Vaarmeijer

De muziek van 2018

Tags

last.fm, lifeblog, muziek

volgens last.fm dan tenminste:

Last.FM 2018

77 – Mana – Los desaparecidos

Tags

Gerbie's top 212, Mana, muziek, politiek

Nummer	77
Artiest	Mana
Titel	Los desaparecidos
Jaar	1999
Wikipedia	MTV Unplugged (Mana album)
Website	Mana.com.mx
Tekst	Songlations

Het origineel is van Ruben Blades. Ik zocht het op, nadat ik deze versie leerde kennen. Al backpackend door Centraal Amerika kon ik de band niet vermijden. Tussen vele lokale bagger was ik allang blij dat er een Mexicaanse band was die serieuze en goede muziek maakte. Dus kocht ik het bandje met de opname van MTV Unplugged voor in mijn walkman. Het nummer dat het meeste indruk maakte, was de cover van het nummer van Ruben Blades.

Via google op zoek gaand naar het filmpje en de tekst, kom ik erg vaak de titel Desapariciones tegen ipv Desaparecidos. Verdwijningen i.p.v. ‘zij die verdwenen’. Mijn Spaans is verre van perfect, maar volgens mij gaat het om de personen, de tekst verwijst daar ook de hele tijd naar, niet over de verdwijningen, dan gaat het om het fenomeen. Het is maar een marginaal verschil, maar wel een belangrijk.

Wie heeft mijn echtgenoot gezien? Mijn zus? Mijn zoon? Mijn moeder? De tekst is sterk, het wordt persoonlijk gemaakt. Zes miljoen joden in kampen. Duizenden Argentijnen vanuit een vliegtuig de oceaan in. Tienduizenden anderen die verdwenen in vele landen in Latijns Amerika. Het zijn allemaal niet te begrijpen aantallen. Maar iemand met een naam, een gezicht, een familieband, dat raakt je. En dat begreep Blanes toen hij de tekst schreef. En omdat veel, bijna alle, Latijns Amerikaanse landen kort of lang een dictatuur waren, omdat er velen verdwenen, kent iedereen de verhalen.

Mana heeft het nummer veel bekender gemaakt, in de Spaanstalige wereld is het een evergreen geworden. De aanleiding is een verkeerde, het resultaat is toch een erg mooi nummer. Zelfs als je geen Spaans spreekt of begrijpt, met een korte uitleg moet je het voelen, kan niet anders.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

Vergaderpoëzie 030

Tags

poëzie, vergaderpoëzie

Driedubbele spagaat
Gedwongen achterlating
Bidperiode
Mindfulness
Afvallig kind
Schuldcultuur
Identiteitsontwikkeling
Bint a zaka
Bint a nass
Dilemma crises

Tussen de wijnranken

Tags

Duitsland, fotooo, Hans van der Meer, Moezel, reizen, Van der Meest, voetbal, voetbalfoto

Aan de rand van Ensch, aan de Moezel, liggen deze twee veldjes. Vooral mooi omdat de wijnranken tot aan de rand van het veld staan. Maar ook mooi is het kunstgrasveldje er vlak naast. Aan de lijnen te zien, samengesteld van restjes van andere kunstgrasvelden. Met korting verkregen gok ik. Dus de wijn levert dit dorp niet zo veel welvaart op als gehoopt. Maar mooi dat ze tussen het plukken door nog wel eens een balletje trappen.

Van der Meest, ode aan fotograaf Hans van der Meer. Foto’s van voetbal (-velden) over de hele wereld. Omdat de sport overal ter wereld wordt gespeeld en overal velen plezier bezorgd.

Japke-d. Bouma – Ga lekker zelf in je kracht staan

Tags

boeken, boeken 2018, boekrecensie, Japke-d. Bouma, lezen, taal

Japke-d. Bouma – Ga lekker zelf in je kracht staan

Columns over taal. In de vakantiebiebapp. Leuk. Had haar wel eens voorbij zien komen op social media, maar nog niet wat van haar gelezen. Nu wel dus. En het was leuk. Ideaal om even tussendoor te doen. Een, twee of een paar columns, direct van je telefoon, voor die onverwachte momenten dat je moet wachten.

Ze is een goed observator, hoort en leest taaltrends die langs de meeste mensen heen gaan. En als je die dan in de juiste context weet te zetten, dan heb je een goede column. En die bundeling, met de mooie titel, is dan automatisch een leuk boek.

Wat ook een mogelijkheid is trouwens: gooi al die woorden op een rijtje en noem het vergaderpoëzie.

Citaat: “Ik zei het vaak hardop tegen mezelf als ik in de stromende regen met een rokje op de fiets zat, als ik op een overvol treinbalkon stond met vier vouwfietsen tegen mijn schenen, of als mijn baas weer eens stond te schaterlachen als ik om opslag had gevraagd. Want in de jaren negentig was succes nog een keuze. Toen prutste je wat in je garage in Silicon Valley en had je binnen vijf jaar een miljardenbedrijf.” (101/412)

Nummer: 18-042
Titel: Ga lekker zelf in je kracht staan
Auteur: Japke-d. Bouma
Taal: Nederlands
Jaar: 2017
# Pagina’s: 154 (8039)
Categorie: Non fictie
ISBN: 978-94-0040-694-0

Meer:
Column NRC
Rubriek NRC
Twitter
Wikipedia

De boeken van 2018

Tags

boeken, boeken 2018, boekrecensie, Goodreads, lezen

Check out #MyYearInBooks on Goodreads!

Goodreads Reading Challenge 2018

Nieuwsjaarssport

Tags

archief, fotooo, GFC, Goor, hockey, nieuwjaarsochtend

Straks, als bijna iedereen nog in bed ligt, of in ieder geval nog thuis is, staan er weer meerderen in de wei. Voor de nieuwjaarsreceptie wordt er nog even gespeeld. Theo van Lies kan niet meer fluiten, dat deed hij vele jaren. Het begon ooit met de jeugdleiders van GFC en het herenteam van GMHC. Helft voetbal, helft hockey. En dan gezamenlijk flink evalueren in de befaamde derde helft.

Ondertussen een traditie, eind van de ochtend zal de kantine weer vol zijn. Het zal gezellig zijn. Ook de afterparty is steeds populairder geworden. En zo is de eerste dag van het jaar er meteen een van vele tradities. Daarna kan 2019 echt beginnen.