Elvin Post – Arizona Blues

Tags

boeken, boeken 2022, boekrecensie, Elvin Post, lezen, thriller

Meestal weet ik wel hoe ik aan mijn boeken kom. Soms staat een boek al 20 jaar in de kast en dan nog weet ik precies welke boekhandel ik het kocht, vaak zelfs de prijs nog. Dit boek staat al jaren in mijn kast. Ik vermoed van mijn zusje gekregen, maar twijfel flink, omdat zij een betere smaak heeft dan dit.

Thrillers vind ik zelden geweldig. Ik zie ze dan ook meer als tussendoortje dan als serieus te lezen boeken. Er zijn natuurlijk wel uitzonderingen (Ira Levin, Thomas Harris, de Millennium trilogie), maar meestal heb ik vooral de indruk dat na een redelijk begin daarna flink moet worden gerekt om een onverwacht eind te kunnen schrijven. Geen aanbeveling.

Elvin Post tolereer ik wel. Hij schreef ooit een voetbalboek (pluspunt), schrijft redelijke thrillers. Op de een of andere manier las ik er al meer, geen idee hoe dat zo loopt. Deze thriller mocht ruimte maken in de kast, dus besloot ik ‘m eerst toch maar te lezen.

Waar de fascinatie van Post voor de VS vandaan komt, is mij onduidelijk. Waarschijnlijk is dat een keuze voor de mogelijkheden. Wanneer je over de Warmoesstraat schrijft, ben je wel een keer uitgekakt, of je kiest voor 37 keer hetzelfde verhaal, omdat het de lezers toch niet uitmaakt. In de VS gebeurt nu eenmaal vaker iets, zowel absoluut als procentueel.

In dit verhaal begint het met een toevallig incident – logisch, anders kun je nooit een boek schrijven – wanneer de journalist Karen Hart in Arizona naast haar kapotte auto staat. Als journalist kun je dan natuurlijk niet achterover leunen, dan kijk je of er een verhaal is dat je in de tussentijd kunt schrijven, omdat je auto pas over een paar dagen klaar is.

Dat verhaal vindt ze al snel, de miljonair Gerald Treadway woont vlakbij. Hij verdient geld aan zijn verhalen over zijn ontvoering door een UFO. En als je geld hebt, is de misdaad nooit ver weg.

Als gezegd, tussendoortje, ik zal niet te veel zeggen, bij een thriller is dat meestal een doodzonde. Leuk voor de fans, laat ik het daar maar op houden.

Citaat: “Peggy Sue had het niet meer. Ze was erop ingesteld geweest nog eens het verhaal over haar ontvoering te moeten doen, en vervolgens alle zeilen te moeten bijzetten om hem van het lijf te houden en ervoor te zorgen dat ze mee mocht naar Laughlin. Het laatste waar ze rekening mee had gehouden, was dat hij haar niet zou geloven.” (p.125)

Nummer:            22-032

Titel:                   Arizona Blues

Auteur:               Elvin Post

Taal:                   Nederlands

Jaar:                   2018

# Pagina’s:          357 (7604)

Categorie:           Thriller

ISBN:                 978-90-414-1968-2

Meer:

Hebban

Goodreads

Thrillerweb

Mark Perryman – Het filosofen-elftal

Tags

boeken, boeken 2022, boekrecensie, filosofie, lezen, Mark Perryman, voetbal, voetbalboek, When Saturday Comes

Meer dan een decennium las ik het Engelse cultblad When Saturday Comes. Op een gegeven moment kwam ik te ver achter, voetbal volgen was minder belangrijk, mijn band met het VK werd dunner. Ik heb ze allemaal nog, stapels.

In dat blad kwam ik de verhalen van Perryman al tegen. Mooi, verder kijken dan die 90 minuten in het weekend. Leg de link tussen voetbal en andere kunsten, literatuur, filosofie. En dat werd dus uiteindelijk dit boek. Elf, hoe kan het anders, hoofdstukken waarin de filosofen aan het woord worden gelaten. Ik vond het ergens in een opruimingsbak. Vertaal, dat wel helaas. Een aantal keren tijdens het lezen herkende ik de originele Engelse zinsconstructie, vertalen is verrekt lastig. Dit boek had ik onvertaald moeten lezen.

Ook is dit niet een boek om in 1 ruk uit te lezen. Gewoon elf keer een verhaaltje lezen en dan weer wegleggen. De link met voetbal is soms logisch; Camus was een keeper, Bob Marley een fanatiek voetballer als bekend. Soms moet je even zoeken. Shakespeare, Wittgenstein, Oscar Wilde en Simone de Beauvoir zijn geen namen die je meteen verwacht. En dat pakt soms verrassend goed uit, een enkele keer ook wat vergezocht.

Leuk om over voetbal te lezen, terwijl het eigenlijk nauwelijks over voetbal gaat. Of andersom: leuk een filosofieboek te lezen, over grote denkers en dat dan gerelateerd naar The Worlds Greatest Passtime.

Citaat: “Zich realiserend dat zijn dagen bij Verona waren geteld, kwam Will een koopman uit Venetië tegen in een onguur uitziende pizzeria naast een van die wegen die de Romeinen zo mooi konden aanleggen. (…) De openingswedstrijd van het seizoen begon stipt op tijd en Wills nieuwe club, Venezia, ging uiteraard roemloos ten onder.” (p.57)

Nummer:            22-065

Titel:                   Het filosofen-elftal (Philosophy football)

Auteur:               Mark Perryman

Taal:                   Nederlands (Engels)

Jaar:                   2003 (1997)

# Pagina’s:          144 (15239)

Categorie:           Voetbal

ISBN:                 90-453-0324-8

Meer:

Goodreads

Philosophy Football

2022 volgens Goodreads

Tags

boeken, boeken 2022, lezen

Dit was mijn favoriete boekensite/app. Goede interactie met anderen, simpel te bedienen, goede database. En bij dat laatste ging het mis. Te veel vervuiling blijkbaar. Zelf toevoegen mocht ineens niet meer. Geen probleem als je alleen maar bestsellers leest, maar op jaarbasis lees ik nogal wat boeken die niet op de site stonden. Sinds een paar maanden mag ik die niet meer zelf toevoegen. En de procedure om het aan te vragen heb ik gevonden, maar hoe en waar op de site is mij onduidelijk. Niet meer mijn favoriete site/app dus. Ben er nog niet uit hoe dat komend jaar gaat.

Hoe dan ook geeft de site aan dat ik 63 boeken heb gelezen, bijna 15.000 bladzijden. Zelf zit ik, in Excel, een stukje hoger. Komt later dit jaar, als ik alle boeken van 2022 heb besproken. Jammer.

Of kijk zelf via Goodreads

Carolina Trujillo – Messi en Suarez, de gelekte gesprekken

Tags

boeken, lezen, boekrecensie, voetbal, Lionel Messi, Luis Suarez, Qatar, Carolina Trujillo, QuitQatar, boeken 2022, #ikkijkniet, boycottqatar

Al een tijdje een van de, overigens niet schaarse, hoogtepunten in de Hard Gras serie zijn de afgeluisterde gesprekken tussen Messi en Suarez. De gesprekken begonnen toen ze nog ploeggenoten waren bij Barcelona, ondertussen hebben beide Zuid-Amerikanen de club verlaten. Maar ze blijven vrienden. Hun vrouwen, hun kinderen, allemaal zijn ze aan elkaar gehecht gebleven.

Die gesprekken zijn gebundeld en daarmee automatisch een van de beste boeken van het jaar 2022. Want ook al heb ik alle verhalen al eens gelezen, meerdere lovende blogjes geschreven hierover, herlezen is zeker geen straf.

Wat mogen we blij zijn dat Trujillo deze bron van informatie heeft aangeboord, dat we eindelijk eens kunnen kijken naar de mens Messi en niet het fenomeen. Dat we zien dat Suarez op het veld een vechtertje is, maar het thuis zeker niet makkelijk heeft. Wat er werkelijk gebeurde toen Koeman trainer werd in Barcelona. Dit boek geeft ons zo veel inzicht, het is onmisbaar voor de echte voetballiefhebber.

Trujillo verdient een groter en ook beter publiek. Op de een of andere manier schrijft ze geweldige columns, boeiende verhalen en schitterende boeken, maar toch zit ze niet aan talkshowtafels, ligt niet op de pronktafels van de boekhandel en is het aantal recensies beperkt. Als grootste bewijs dat er iets niet klopt is het feit dat haar column op zaterdag moest wijken voor de mislukte inkoppertjes van Clarence Seedorf. Nederland word wakker! Lees Carolina Trujillo.

Citaat: “Sofia: We proberen de kinderen met een beetje gevoel voor geld op te voeden weet je? Het is al moeilijk genoeg.

Messi: Daarom liet ik het Thiago ook doen

Sofia: Maar hoeveel?

Messi: Zodat ie leert overmaken

Sofia: Maar hoeveel heb je gezegd dan?

Messi: Weet ik niet meer. Duizend euro of zo”

(p.113)

Nummer:            22-043

Titel:                   Messi en Suarez

Ondertitel:          De gelekte gesprekken

Auteur:               Carolina Trujillo

Taal:                   Nederlands

Jaar:                   2022

# Pagina’s:          165 (10182)

Categorie:           Voetbal

ISBN:                 978-90-832-1270-8

Meer:

Hebban

Roelf Middel (recensie)

Vrije Radicalen

#ikkijkniet (deel 77)

Nooit meer Qatar

Tags

#ikkijkniet, boeken, boeken 2022, boycottqatar, fcblogbroeders, Francois Colin, Hein Meurs, Human Rights Watch, Jurryt van de Vooren, nooitmeerqatar, Qatar, QuitQatar, Teun Meurs, voetbal

Francois Colin e.a. – Nooit meer Qatar

Jaren geleden al waren er vele journalisten en columnisten die tegen het WK in Qatar waren. Maar aandacht was er slechts marginaal. Als blogger probeerde ik mee te doen, als voetballer vroeg ik mijn club om de KNVB een signaal te sturen. Allemaal zonder enig resultaat.

Hein had gelukkig iets meer tijd, hij kon velen bestoken, hij probeerde velen te beïnvloeden. Hij vond medestanders. Sporthistoricus Jurryt van de Vooren deed mee. Vlaamse journalist Francois Colin sloot aan. Zoon Teun deed ook mee. Raf Willems was de uitgever die daar wel brood in zag. Resultaat dit boek.

Het enige boek dat stelling nam. Een boek met veel informatie, Human Rights Watch doet ook mee. Vader en zoon Meurs vroegen rond onder Blogbroeders, voetbaltwitteraars en andere fanatieke voetbalfans, de centrale vraag ‘Als ik de baas van de FIFA zou zijn..’

Kan niet zeggen dat ik het met plezier heb gelezen, dit hele WK haalt al het plezier uit het spelletje dat mij al een halve eeuw fascineert. Ligt dus niet aan de auteurs, die hebben er een leeswaardig boek van gemaakt.

Citaat: “Nicola Leoz. Stond voor zevenhonderdduizend dollar op de betaallijsten van ISL. Zijn verhaal dat hij het geld acht jaar later aan een school zou hebben gegeven, was op zijn minst ongeloofwaardig. Vroeg aan de Engelse bid om in de adelstand verheven te worden en/of de FA Cup naar hem te vernoemen.” (p.31/32)

Nummer:            22-061

Titel:                   Nooit meer Qatar

Ondertitel:          Als ik de baas van de FIFA zou zijn…

Auteur:               Francois Colin, Hein Meurs, Jurryt van de Vooren, Teun Meurs, Human Rights Watch

Taal:                   Nederlands

Jaar:                   2022

# Pagina’s:          126 (14157)

Categorie:           Voetbal

ISBN:                 978-94-9324-266-1

Meer:

Human Rights Watch

Boeken Café (zelf bestellen)

#ikkijkniet (deel 60)

Hendrik Groen – Pogingen iets van het leven te maken

Tags

boeken, boeken 2022, boekrecensie, Hendrik Groen, lezen

Het tweede deel las ik al digitaal, was eigenlijk best leuk. Mijn automatische aversie tegen de bestsellerlijst zorgde er voor dat ik eigenlijk nooit serieus overwoog om de hype te volgen. Wie is Hendrik Groen? Wie zit er achter, was jarenlang de vraag, want dat er niet daadwerkelijk een bejaarde ergens in een verzorgingshuis een dagboek aan het bijhouden was, leek iedereen meteen overduidelijk.

Eigenlijk is het boek een humoristische aanklacht tegen ons zorgstelsel. Hoe gaan we met ouderen om? Wat doen we de verpleging aan om ze onderbetaald en structureel onderbezet de verantwoordelijkheid te geven voor de laatste jaren van het leven van vele ouderen? En het zoveelste opiniestuk in de kwaliteitskrant, het volgende stappenplan voor verbetering, een extra pamflet, misschien een wilde staking van het personeel, alles is al eens geprobeerd. Daar komt de literatuur in beeld. Schrijf er een goed boek over, zorg dat het vlot geschreven is, gebruik humor en de aandacht is het meervoudige.

Het werkte. Het boek is verfilmd, er is een toneelstuk, de bestseller werd tig keer herdrukt (naast me ligt de 47^e druk), het boek is vertaald en ook elders vaak verkocht.

Maar werkte het echt? Was er een politicus die het boek serieus nam, de boodschap er uit filterde en er voor zorgde dat de ouderenzorg beter zou worden? Het boek is acht jaar oud, ik ben bang dat ik mag concluderen dat er geen vooruitgang is geboekt sindsdien, ook al weet iedereen dat dit niet alleen een grappig boek is, ook al zijn miljoenen op de hoogte van de ellende in verzorgingshuizen.

Dit allemaal in mijn hoofd voordat ik ook maar een bladzijde gelezen had. Daarna toch maar gewoon het lichte boek gelezen, niet te veel nadenken over de implicaties en genieten van een goed boek. En nu mag ik van mezelf de televisieserie ook kijken. Wanneer beginnen de herhalingen?

Citaat: “Bij het woord bejaardenhuis begon men zich allengs ongemakkelijk te voelen. Bejaarden werden ouderen. Het bejaardenhuis werd een verzorgingshuis. Het verzorgingshuis werd een zorgcentrum. En sinds kort ben ik aangesloten bij een marktgerichte serviceorganisatie voor belevingsgerichte zorg op maat. Ik snap nu wel waarom de zorgkosten de pan uit rijzen.” (p.77)

Nummer:            22-027

Titel:                   Pogingen iets van het leven te maken

Ondertitel:          Het geheime dagboek van Hendrik Groen, 83 ¼ jaar

Auteur:               Hendrik Groen

Taal:                   Nederlands

Jaar:                   2014

# Pagina’s:          359 (6700)

Categorie:           Fictie

ISBN:                 978-90-290-9365-1

Meer:

Scholieren

Bookbarista

Goodreads

Hebban

Zolang er leven is

Katie Gutierrez – Meer dan je ooit zult weten

Tags

boeken, boeken 2022, boekrecensie, Katie Gutierrez, leesclub, lezen

Een leesclub en een boek dat ik normaal gesproken niet zo snel zou uitkiezen. Geweldige combinatie. Niet in een kringetje allemaal vertellen wat je er van vond, maar gewoon online, 15 geselecteerde vrijwilligers en iets dieper ingaan op wat je gelezen hebt.

Truecrime is best leuk voor podcasts, maar qua boeken sla ik meestal over. Cassie heeft er een website van gebouwd, maar ditmaal wil ze meer. Niet een blogje, een linkje naar een krantenartikel, maar daadwerkelijk op zoek naar het verhaal achter het incident. En dus probeert ze in contact te komen met Lore, een dame met een echtgenoot in Texas, maar ook een in Mexico D.F. Wanneer de echtgenoten elkaar ontmoeten gaat het mis, de eerste schiet de tweede dood en gaat zelf de bak in. Lore gaat van twee naar nul en heeft geen leven meer, iedereen kijkt haar met de nek aan.

Jaren later vindt Cassie haar en vraagt of ze haar verhaal wil vertellen. Eerst is ze afwijzend, dan bedenkt ze dat ze beter maar een keer alles kan vertellen, dan is ze van het geklepper van journalisten af. Ze beginnen een reeks interviews waarin Lore haar verhaal vertelt, maar ook Cassie uitdaagt om over haar leven te vertellen, de dames raken op een vreemde, argwanende, manier op elkaar gesteld, met elkaar verweven.

Is alles gegaan zoals het destijds in de krant stond? Wie vertelt de waarheid? En wat is de impact van de waarheidsvinding op je eigen leven? Of op degene die je interviewt en de directe omgeving?

Het boek las lekker weg, dat is niet per definitie een compliment, maar in dit geval wel. De boekclub begon na een aantal weken. Door de vragen, maar vooral door de reacties van een aantal medelezers, begreep ik het boek beter dan na lezing, dacht ik meer na dan na een normaal boek, dat meestal na lezing op de stapel ‘nog te bloggen’ gaat, om daarna in de kast (of in mijn minibieb) verdwijnt. Niet voor elk boek, wel een aanrader om vaker te doen.

Citaat: “ik dacht aan Lotte. Hoe ze van Fabian en Andrés gehouden had, van alle vier de kinderen. We zouden in staat moeten zijn om de mensen van wie we houden niet kapot te maken. Liefde zou geen vernietigende kracht moeten zijn. Maar ik had mijn hele leven true crime gelezen: liefde was de méést vernietigende kracht.” (p.401)

Nummer:            22-058

Titel:                   Meer dan je ooit zult weten (More than you’ll ever know)

Auteur:               Katie Gutierrez

Taal:                   Nederlands (Engels)

Jaar:                   2022

# Pagina’s:          495 (13822)

Categorie:           Fictie

ISBN:                 978-94-93169-54-8

Meer:

Leesclub

Hebban

Goodreads

Katie Gutierrez

Ilja Leonard Pfeijffer – Monterosso mon amour

Tags

boeken, boeken 2022, boekenweek, boekenweekgeschenk, boekrecensie, Ilja Leonard Pfeijffer, lezen

Het Boekenweekgeschenk dit jaar was een titel van een schrijver waarvan ik relatief weinig heb gelezen om hem in mijn rijtje favoriete auteurs op te nemen, maar waar ik geen enkele twijfel over heb om blind welk boek dan ook ter hand te nemen.

(Sterker nog, op moment dat ik dit schrijf, ligt op mijn nachtkastje een oude titel van hem waar ik drie kwart van gelezen heb, later dit jaar dus ook op dit blog)

Pfeijffer bedacht een simpel gegeven, plaatste het in de juiste tijd – de eerste coronagolf – en wist bij hem in de buurt nog een leuk dorpje waar dit verhaal zich af kon spelen. Heb je die drie zaken voor elkaar, dan schrijft het verhaal zo weg volgens mij. Nog een leuke plottwist erin en het boekje is af. Alleen jammer dat zijn ego zo groot is dat hij zichzelf nog even in het verhaal schrijft. Weet niet wat hij daar mee wil bereiken. Zou er echt iemand geloven dat het verhaal echt is gebeurd en aan hem verteld in een vliegtuig?

Door de actualiteit, zijn schrijfstijl en het mooie verhaal is dit een van de leukste Boekenweekgeschenken van de laatste jaren.

Citaat: “Wat is gewoner dan de wens bijzonder te zijn? De aspiratie om opmerkelijk te zijn is misschien wel het voornaamste kenmerk van alledaagsheid. Wie speciaal is, streeft er niet naar om speciaal te zijn. En jij zit in je bloemetjesjurk de bibliotheekmoeder uit te hangen die hunkert naar een verhaal, terwijl je niet doorhebt dat je boordevol verhalen zit.” (p.53)

Nummer:            22-023

Titel:                   Monterosso mon amour

Auteur:               Ilja Leonard Pfeijffer

Taal:                   Nederlands

Jaar:                   2022

# Pagina’s:          96 (5240)

Categorie:           Fictie

ISBN:                 978-90-5965-878-3

Meer:

Wikipedia

Hebban

Scholieren

Goodreads

Peachez

Michel van Egmond – Balverliefd

Tags

boeken, boeken 2022, boekrecensie, lezen, Michel van Egmond, voetbal, voetbalboek

Zonder twijfel is Van Egmond een van de beste voetbalschrijvers van Nederland. Al vele jaren. Jammer dat hij pas het grote publiek wist te bereiken met de biografie van Gijp. Leuk boek, niets mis mee, maar al degenen die dat boek op Schiphol mee grepen en sindsdien fan zijn, zouden ook eens zijn verhalen moeten lezen over minder bekende voetballers. Over clubs die geen gigantische fanbase hebben. Over tragische gebeurtenissen in een grijs verleden. Want er zijn zoveel mooie verhalen in de schitterende sport die velen volgen. En Michel van Egmond is een van degenen die daar oog voor hebben én het ook nog eens mooi op papier weet te krijgen.

Heb je deze bundeling gevonden dan lees je over een Zuid-Koreaanse Zwitser die fanatiek Telstarvolger is. Over een Spartaspits met Alzheimer. Een woonwagenbewoner die meer dan 26.000 kilometer fietste om AZ te zien. De dagboeken van een keeper. En nog tientallen andere paradijsvogels met een verhaal.

Lees Van Egmond. Lees alles van Van Egmond.

Citaat: “Kort na het laatste fluitsignaal kon je hem al stilletjes in clubkostuum het stadion uit zien komen, rillend van de kou. Hij wandelde naar de hoofdingang. Daar stond een jongen op een fiets op hem te wachten. Die haalde een windjack uit zijn tas. Fandi trok het windjack aan, sprong achterop de bagagedrager en gaf toen een teken van vertrek.” (p.228)

Nummer:            22-037

Titel:                   Balverliefd

Auteur:               Michel van Egmond

Taal:                   Nederlands

Jaar:                   2014

# Pagina’s:          302 (8861)

Categorie:           Voetbal

ISBN:                 978-90-6797-079-2

Meer:

Egmond, Michel van – 14 gemiste oproepen van Cruijff
Egmond, Michel van – Gijp
Egmond, Michel van – Nooit meer juichen
Egmond, Michel van & Marcel van Roosmalen – Van Didi tot Kaka (Hard Gras 60)
Egmond, Michel van – De wereld volgens Gijp

Anton Tsjechof – Het verhaal van een onbekende

Tags

Anton Tsjechov, boeken, boeken 2022, boekrecensie, lezen, Rusland

Op de een of andere manier ben ik nooit aan Tsjechof toegekomen (op een kort verhaal naar het Duits vertaald na). Dostojewski en Tolstoj zijn favoriete schrijvers geworden, menig ander Russisch auteur probeerde ik te lezen. Maar Tsjechof niet. Waarom weet ik eigenlijk niet.

En terwijl de hele wereld over de Russen vallen, vooral natuurlijk Poetin en diens megalomane wereldbeeld en de gevolgen daarvan, besloot ik dat ik toch maar weer eens een Russische schrijver moest lezen. Wanneer je alleen het nieuws kijkt, eventueel aangevuld met social media, krijg je een eenzijdig beeld van een land. Rusland lijkt mij een mooi land. Vele boeken overtuigden mij dat er meer is dan we in het nieuws zien.

Het verhaal van een onbekende bevestigt dat. Een mooie novelle waarin je de klassenmaatschappij die Rusland eind 19^e eeuw was beter leert kennen. Het tweede verhaal in deze bundeling, ‘De boeren’, vier jaar later geschreven, vertelt meer over het platteland uit die tijd.

Terwijl ik best van korte verhalen hou, graag meer Russische schrijvers wil lezen, hebben deze twee verhalen, hoewel met veel plezier gelezen, mij nog niet overtuigd dat Tsjechof in dezelfde categorie past als Tolstoj en Dostojevski. Misschien toch nog maar een paar verhalen lezen. Via Open Library allemaal gratis te downloaden.

Citaat: “Het was net of ze kleiner geworden was en in haar bewegingen, haar gang en haar gezicht merkte ik een buitensporige nervositeit op, een ongedurigheid alsof ze haast had, en zelfs haar glimlach had zijn vroegere tederheid verloren.” (p.88)

Nummer:            22-020

Titel:                   Het verhaal van een onbekende

Auteur:               Anton Tsjechof

Taal:                   Nederlands (Russisch)

Jaar:                   1962 (1893/1897)

# Pagina’s:          160 (4700)

Categorie:           Literatuur

ISBN:                 nvt

Meer:

Open Library

The Story of an Unknown Man (Wikipedia)

Peasants (Wikipedia)

The lady with the dog