Johan 4
De mannelijke genitaliën spelen een belangrijker rol in voetbal dan menigeen vermoedt. Onlangs werd een speler uit het tweede elftal van Eindhoven op staande voet ontslagen nadat hij zijn broek had laten zakken op het veld. Dat hij door supporters getreiterd werd, deed blijkbaar niet ter zake. Het bestuur vond zijn gedrag onaanvaardbaar. Had hij een klap uitgedeeld (of karate gekend) was hij er zeer waarschijnlijk met een schorsing vanaf gekomen.
Regelmatig is te zien hoe aanvallers en verdedigers elkaars klokkenspel ter hand nemen. Standaardsituaties zoals corners en vrije trappen zijn daar zeer geschikt voor, zeker ook omdat de scheidsrechter onmogelijk alles kan observeren. Een paar jaar geleden verscheen een foto in de krant van Rob Witschge. Ook op de tv was het beeld te zien; tijdens een wedstrijd van het Nederlands elftal werd hij aan zijn broek vastgehouden, zodat zijn geslachtsdeel duidelijk zichtbaar was voor de gehele natie. Sindsdien verloor hij zijn plaats in Oranje, bij Feyenoord en speelt nu onderin de eredivisie met Utrecht. Niet echt een opwaartse tendens. Toeval?
In het voetbal worden vele uitdrukkingen gebruikt die op de mannelijke voortplantingsorganen slaan. Een voetballer zonder ballen zal het nooit maken, de scheidsrechter is een hondenlul en velen zijn snel op hun pik getrapt.
GFC C1 speelde in oktober 1983 een uitwedstrijd tegen ON C1. De Almeloërs stonden ongeslagen bovenaan in de hoofdklasse, hadden enkele spelers die in de Twentse selectie speelden en GFC leek die middag een zware middag tegemoet te gaan. Verrassenderwijs kwam GFC op 0-1, maar al snel stond het 2-1. Toch bleek de tegenstander niet zo goed als voorheen gedacht. De roodzwarten speelden leuk mee. De GFC-spits miste een gigantische kans. Het was niet zijn eerste die bewuste zaterdag. “Den harrik d’r met ’n pit nog in eleg”, klonk het over het veld in Almelo. De voorstopper realiseerde zich niet dat ON een christelijke club was. Zijn kreet schokte verscheidene toeschouwers, ook op het veld werd het even stil.
Vlak voor rust kreeg GFC een hoekschop. Net als Engelse verdedigers toog de voorstopper mee naar voren. Hij was met zijn kopballen net zo gevaarlijk als de spits. De corner wordt genomen en hij rent richting eerste paal voor het kopduel. Hij springt op, terwijl de bal nog onderweg is. Of de bal van richting werd veranderd of dat een verdediger de natte zware bal niet dorst te koppen is nog steeds een raadsel. Feit is dat onze dappere voorstopper de bal vol in zijn kruis kreeg, de bal richting doel ging en de keeper en zijn secondant bij de eerste paal verraste.
2-2 vlak voor rust. Pijnlijk, maar hij had het aangekondigd. Alsof iedereen meteen besefte wat er gebeurd was, liet men voornoemde spits als eerste de voorstopper feliciteren. Zijn pijn verbijtend liep hij triomfantelijk terug naar eigen helft. Uiteindelijk won ON deze wedstrijd met 4-3, maar het doelpunt dat historie schreef, kwam op naam van de voorstopper. Het duurde 4 jaar voor hij, in A1, zijn volgende goal scoorde.
Tegenwoordig komt hij nauwelijks meer over de middellijn en om te voorkomen dat zijn teamgenoten hem vanaf nu elke zondagmorgen bij elke hoekschop naar voren sturen, laten we hem anoniem. Zo’n doelpunt maak je tenslotte maar eens in je leven.