Benjo Maso – Nederland heeft de gele trui

Tags

Benjo Maso, boeken, boeken 2020, boekrecensie, lezen, themaweek, Tour de France, wielerboek, wielrennen

Benjo Maso – Nederland heeft de gele trui

Een boek waar ik veel langer over deed dan ik had verwacht, gebaseerd op de vorige boeken die Maso schreef over wielrennen. Ik begon in de vakantie, las verder tijdens de Tour de France (thematisch lezen) en had ‘m pas weken later uit.

Waar hij de vorige keren de Tour centraal stelde, bekeek hij dit keer vooral de rol van de Nederlanders in het hele wielrennen, met nog steeds de Tour als belangrijkste wedstrijd. Geen idee of de socioloog al gepensioneerd is, maar de hoeveelheid research die voorafgegaan moet zijn aan dit boek, doet vermoeden van wel.

En meteen komt daarmee het probleem naar boven van het boek, dat door de overweldigende hoeveelheid bekende gegevens het verhaal verzandt in details, het beeld van een Tour wordt overdonderd door de beste Nederlander (zevende) in de veertiende etappe van de Tour van een bepaald jaar. Het leest niet meer lekker. Het is een traag boek, niet per definitie een negatief gegeven, maar na de vorige twee geweldige boeken viel het me tegen.

Daarmee is het nog geen slecht boek, zeker niet. Er staat heel veel in, als naslagwerk is aan te raden om in de kast te hebben staan. Meer dan vijftig jaar Nederlandse wielersport in een enkel boek, met mooie verhalen, leuke anekdotes en nuttige duidingen.

Blij het te hebben gelezen, mooi dat het op mijn plank staat, maar het is geen meesterwerk zoals de twee voorgangers.

Citaat: “Of al deze details waarheidsgetrouw waren, was onbelangrijk. De Tour de France zou nooit zoveel succes hebben gehad als wielerjournalisten feitenaanbidders waren geweest. Wat van hen in de eerste plaats gevraagd werd, was een fraai beeld dat de belangstelling en de verbeeldingskracht van de lezers opwekte.” (p.128/129)

Nummer: 20-103
Titel: Nederland heeft de gele trui
Ondertitel: over wielrennen in de lage landen
Auteur: Benjo Maso
Taal: Nederlands
Jaar: 2015
# Pagina’s: 448 (21041)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-90-450-2634-3

Meer:
Maso, Benjo – Wij waren allemaal goden
Maso, Benjo – Het zweet der goden

Themaweek 102: Sportboeken

De Muur 69

Tags

boeken, boeken 2020, boekrecensie, De Muur, lezen, Tour de France, wielerboek, wielrennen

De Muur 69

Een kwartaaluitgave moet lang van te voren gevuld worden. De langere verhalen schrijf je niet een avond voor de deadline. Dus was, ongetwijfeld, de hele redactie al bezig met het tournummer toen de Covid-19 pandemie in de lente hevig losbarstte en de hele wereld op de kop zette. Een hele planning op de kop zetten is te lastig, dus vele verhalen bleven. Gelukkig is er veelschrijver Frank Heinen die een nieuw openingsverhaal in no-time voor elkaar heeft. Dus begin je met het verhaal over de zomer zonder Tour. Geweldig, passend, historisch. In de laatste alinea komt hij met het advies om ‘Geen zomer zonder Tour’ van Gerard Hutting te lezen. Net te laat Frank, ik had het boek een maandje eerder al uit de kast gehaald en gelezen.

Gelukkig zijn goede wielerverhalen vaak tijdloos, die kun je lezen of er nu wel of geen Tour volgt. Deel 32 in de serie ‘Every picture tells a story’ is er een voor de eeuwigheid. Hoe Aart Vierhouten ziek een Touretappe reed en daarna nog net op tijd in het ziekenhuis belandde is een roman op zichzelf, ware het niet dat het echt gebeurd is.

John Kroon dook de boeken in en las over de Spaanse griep, 102 jaar geleden. Geschreven tijdens de eerste Covid-19 golf, de vergelijking was logisch. Hoofdpersoon Constante Girardengo was een campionissimo al voor Coppi die titel kreeg. Veertig dagen zweefde hij tussen leven en dood in het ziekenhuis, een jaar later won hij de Giro. Met overmacht.

En dankzij Erik Brouwer is nog een historisch figuur niet in de vergetelheid geraakt. Zijn verhaal over Albert Gustave Paul Baker d’Isy. Legendarisch wielerjournalist, maar eindigend als clochard in Parijs.

De Muur, al 18 jaar geweldige wielerverhalen. Trots dat ik de collectie compleet heb.

Citaat: “Daele heeft renners, verzorgers, dokters en managers gesproken en schrijft ‘dat de renners erover klagen dat zij door hun managers uitgezogen worden; dat overwinningen afgekocht worden, waarna koopjes met bookmakers gesloten worden; dat renners soms aan doping verslaafd raken omdat hun verzorgers op last van de sportdirecteuren allerlei spullen in hun voedsel en dranken mengen; dat het establishment het gebruik van cocaïne, opium e.d. bij de renners duldt, ja, in feite heimelijk bewondert, terwijl voor het gebruik van dezelfde versterkende middelen onmaatschappelijken onder goedkeurend gebrom van datzelfde establishment achter de staven belanden; dat doping onwrikbaar verankerd is met wielrennen, tot grote schade van de renners maar tot vreugde van bankrekening bezittende managers’.” (p.115)

Nummer: 20-078
Titel: De Muur 69
Ondertitel: Paris is nog heel ver
Auteur: Diversen (Frank Heinen, Willie Verhegge, Bart Jungmann, Thomas Sijtsma, Wiep Idzenga, John Kroon, Jacob Bergsma, Joop Olthausen, Peter Ouwerkerk, Mart Smeets, Peter Nijssen, Martin Bons, Erik Brouwer, Nando Boers)
Taal: Nederlands
Jaar: 2020
# Pagina’s: 162 (14994)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-94-6231-049-0

Meer:
68 67 66 65 64 63 62 61 60 59 58 57 56 55 54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 32 31 30 29 28 26 25 24 23 22 21 20 19 18 17 16 15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 1 (2e x)

Themaweek 98: Sportseries

Charles Ruys – Goud op wielen

Tags

boeken, boeken 2020, boekrecensie, Charles Ruys, lezen, wereldkampioen, wielerboek, wielrennen

Charles Ruys – Goud op wielen

Een goede tweedehands boekenwinkel is geweldig, snuffen tussen de rijen, op zoek naar iets wat je vooraf nog niet wist dat je ernaar op zoek was. Meestal kijk ik dan ook nog even bij de sportboeken, vooral voetbal en wielrennen, al hebben ook diverse Amerikaanse sporten, schaatsen en de Olympische Spelen speciale secties in mijn eigen boekenkasten.

Toch ben ik ervan overtuigd dat wielrennen de mooiste sport is om over te schrijven en lezen. En dus val ik voor zo’n mooi oud boekje met prachtige foto’s. Tot ik het lees en de matige kwaliteit wel heel erg naar boven komt. Elke renner is een klasbak die veel meer had kunnen winnen, allemaal hebben ze talent, wilskracht, doorzettingsvermogen, zonder uitzondering goede Nederlanders. Het boek bleek uit 1978 te zijn, voor mijn gevoel, de opmaak etc., was het minstens twee decennia ouder.

Kortom, Wikipedia is boeiender, daarbij ook nog wat informatiever. Maar ja, zo veel schitterende foto’s, dat maakt het boekje toch de moeite waard.

Citaat: “Maar men moet niet vergeten dat een renner toch eerst de goede uitslagen moet maken, anders wordt hij immers door zijn land niet uitgezonden. Die uitslagen had Harm geleverd, punt, klaar. (…) In ieder geval, Harm had zijn titel en tot hen die dat prachtig vonden behoorde schrijver dezes.” (p.100)

Nummer: 20-053
Titel: Goud op wielen
Auteur: Charles Ruys
Taal: Nederlands
Jaar: 1978
# Pagina’s: 159 (11059)
Categorie: Wielrennen
ISBN: nvt

Meer:
Sportboek.nl

Themaweek 88: Fietsboeken

De Muur 68 – Remco in de Giro

Tags

boeken, boeken 2020, boekrecensie, De Muur, lezen, wielerboek, wielrennen

De Muur 68

Frank Heinen schrijft het titelverhaal, natuurlijk in zijn herkenbare stijl, met 19 voetnoten die het verhaal boeiender maken, de essentiële zin in het verhaal is natuurlijk ‘Mocht hij winnen, dan wil ik het hier in elk geval niet niet voorspeld hebben.’ Duidelijk.

Bas Steman schrijft een mooi menselijk portret over Marianne Vos. Voorheen monomaan winnares, tegenwoordig liefhebster die nog steeds kan winnen. Ze is opener geworden. Steman raakt haar, knap.

Bart Jungmann volgt de Jumboploeg op weg naar de Tour. Liefst drie kopmannen, bewuste keuze. Hoe zijn ze zover gekomen?

Het mooiste verhaal is van Renate Verhoofstad. Zij schrijft over Pippo Pozzato. De voormalig renner is erg druk, maar maakt toch tijd voor haar. Alle clichés over Italiaanse renners staan erin, toch is dat niet storend, het is rolbevestigend, maar zeker ook vermakelijk.

Geschreven en gelezen voor de Coronatijd. Nog steeds relevant.

Citaat: “Het is Remco Evenepoel. Zestien jaar, lopend op de zevende of achtste positie in de wedstrijd. Een dag eerder heeft de jongen nog negentig minuten gevoetbald en omdat er woensdag weer een wedstrijd op het programma staat, heeft Stassin het team gevraagd de zondag zoveel mogelijk te gebruiken om uit te rusten. Tussen het zware ademen door vraagt Stassin waar die jongen denkt dat hij in godsnaam mee bezig is. ‘Gewoon,’ antwoordt Evenepoel, ‘wedstrijdje lopen.’” (p.13/14)

Nummer: 20-026
Titel: De Muur 68
Ondertitel: Remco in de Giro
Auteur: Diversen (Frank Heinen, Bas Steman, Wiep Idzenga, Bart Jungmann, Menno Haanstra, Joost-Jan Kool, Renate Verhoofstad, Nando Boers)
Taal: Nederlands
Jaar: 2020
# Pagina’s: 129 (5563)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-94-6231-048-3

Meer:
66 65 64 63 62 61 60 59 58 57 56 55 54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 32 31 30 29 28 26 25 24 23 22 21 20 19 18 17 16 15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 1 (2e x)

Themaweek 88: Fietsboeken

De Muur 67 – The leader struggle

Tags

boeken, boeken 2020, boekrecensie, De Muur, lezen, wielerboek, wielrennen

De Muur 67 – The leader struggle

Het jaar is nog maar net begonnen of er valt weer een flinke uitgave in de brievenbus, dikker dan normaal, een genot om in te duiken.

Het titelverhaal gaat natuurlijk over het aanstaande seizoen, waarin de Nederlandse Jumbo-Vismaploeg met liefst drie kopmannen de Tour in wil gaan. Bart Jungmann mag dit seizoen, dit kalenderjaar, de ploeg volgen en schrijft zijn eerste bijdrage. De vooruitblik.

Joost-Jan Kool duikt in de fringale, in het Nederlands meestal als hongerklop vertaald. Mathieu van de Poel was na het afgelopen WK op de weg natuurlijk de aanleiding.

Erik Brouwer weet altijd een stuk geschiedenis te presenteren dat bij anderen al in de vergetelheid is geraakt. En zonder uitzondering de moeite waard. Elk verhaal is mooi, boeiend en relevant. Deze uitgave schrijft hij over Ryszard Szurkowski, de ‘Eddy Merckx van het oosten’ had de Pool als bijnaam. Groot talent, geweldige renner, tragisch verhaal. De combi maakt het mooi.

Wiep Idzenga is al aan zijn 30e aflevering van de serie ‘Every picture tells a story’ toe, de verhalen zijn tegenwoordig ook als luisterboek en E-boek verkrijgbaar, duidelijke waardering voor de schrijver. Deze keer duikt hij erg ver terug in de tijd, de Tour van 1934 waarin René Vietto misschien wel de beste was, maar hij was maar een knecht.

Het verhaal van Martin Bons interesseert mij bijzonder. Hij schrijft over Carlo Tonon die in 1984 in de 19e etappe naar Morzine door een val in coma terecht komt. Kan het me niet herinneren, terwijl ik op die dag toch echt bij de rode vod stond, tegenover de bus van Sauna Diana, waar we Angel Arroyo zagen winnen. Tragisch verhaal in de kantlijn.

Ook Frank Heinen zoekt graag de donkere hoekjes van het internet op en komt dan met een mooi verhaal. Ook hij kwam in het Oostblok terecht. Sergey Utochkin was een geweldige baanrenner. Maar ook hij was wat minder goed in het dagelijks leven. En dat levert nu eenmaal de boeiendste verhalen op.

De Muur kiest voor kwaliteit, lukt elke keer weer. Compliment voor de redactie.

Citaat: “Ondanks die wetenschap knaagde er iets. Dat kwam door een vraag die tijdens het schrijven was ontstaan. Tot dan toe had ik vooral de aanleiding en het moment van de hongerklop zelf belicht. Maar nu vroeg ik mij af hoe groot de consequenties van een hongerklop konden zijn. Konden die groter zijn dan een verloren wedstrijd of een smet op het blazoen? Kon een hongerklop een loopbaan breken?” (blz. 28)

Nummer: 20-003
Titel: De Muur 67
Ondertitel: The leader struggle
Auteur: Diversen (Bart Jungmann, Joost-Jan Kool, Thomas Sijtsma, Menno Haanstra, Joost Vandensande, Erik Brouwer, Jef Rademakers, Wiep Idzenga, Martin Bons, Willie Verhegge, Frank Heinen, Robert Janssens en Nando Boers)
Taal: Nederlands
Jaar: 2020
# Pagina’s: 178 (557)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-94-623-1044-5

Meer:
66 65 64 63 62 61 60 59 58 57 56 55 54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 32 31 30 29 28 26 25 24 23 22 21 20 19 18 17 16 15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 1 (2e x)

Themaweek 88: Fietsboeken

De Muur 66 – Wereldkampioen?

Tags

boeken, boeken 2019, boekrecensie, De Muur, lezen, wielerboek, wielrennen

De Muur 66 – Wereldkampioen?

Frank Heinen heeft de eer het titelverhaal te schrijven, natuurlijk over Mathieu van der Poel, de ‘bandwagon’ is ook geen vreemde voor De Muur. Hij schetst een mooi portret, pretendeert niet in een paar bladzijden het geheim achter diens succes te verklaren, maar laat juist zien wie de jonge renner is, dat hij weliswaar een heel bijzondere sportman is, maar niet perse een bijzondere persoonlijkheid.

Joost-Jan Kool mag heerlijk 14 bladzijden filosoferen over het herzien van uitslagen. Aanleiding is Mollema die na acht jaar alsnog op het podium van de Vuelta 2011 belandt. Hoe lang kan dit doorgaan, waar moet je rekening mee houden, wie bepaalt, wanneer pas je een uitslag aan, allemaal legitieme en boeiende vragen.

Wagendorp verbindt kunst met sport, via een mooie fotoserie die van Tony Rominger werd gemaakt tijdens diens werelduurrecordpoging. Wist de renner dat?

Jungmann mag het verhaal vertellen over de Vueltazege van Jan Janssen, toont aan dat goed kunnen fietsen slechts een enkele voorwaarde is om een grote ronde te winnen. Politiek, en dan ook nog eens in de achterkamertjes, zorgden voor de eerste Nederlandse grote rondewinst.

Brouwer woont in Duitsland en heeft daar weer een bak aan inspiratie opgedaan voor vele mooie verhalen in De Muur en Hard Gras (ook elders?). Budzinski is het onderwerp in deze editie, een wielerliefhebber in hart en nieren met een archief dat een museum rechtvaardigt. Maar dat is niet vanzelfsprekend in een niet-wielerland.

Citaat: “De Fransman had het al aan Haast proberen uit te leggen, maar die leek het niet te vatten. Pellenaars kwam dichterbij en sprak even met Dumas. De ploegleider was ook geen ster in Frans, maar deze uitleg begreep hij uitstekend. Het speet Dumas, maar hij kreeg de wond niet dicht. Haast kon niet verder rijden, hij verloor te veel bloed.” (p.87)

Nummer: 19-053
Titel: De Muur 66
Ondertitel: Wereldkampioen?
Auteur: Diversen (Frank Heinen, Willie Verhegge, Peter Ouwerkerk, Joost-Jan Kool, Menno Haanstra, Bert Wagendorp, Wiep Idzenga, Bart Jungmann, Erik Brouwer, Rolf Bos, Benjamin de Bruijn en Nando Boers)
Taal: Nederlands
Jaar: 2019
# Pagina’s: 160 (11699)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-94-623-1043-8

Meer:
65 64 63 62 61 60 59 58 57 56 55 54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 32 31 30 29 28 26 25 24 23 22 21 20 19 18 17 16 15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 1 (2e x)

Themaweek 75: Sportboeken

Thijs Zonneveld – Het Panini album

Tags

boeken, boeken 2019, boekrecensie, gesigneerd, lezen, Thijs Zonneveld, wielerboek, wielrennen

Thijs Zonneveld – Het Panini album

Vroeger was een schrijver een pasfoto op de achterkant van het boek. Iemand die blijkbaar een heel boek kon volschrijven. Een echt boek. Tegenwoordig zijn schrijvers veel benaderbaarder, vooral dankzij social media. En zo zat ik afgelopen zomer via Twitter berichten uit te wisselen met Thijs Zonneveld. Hij schreef al zo mooi in De Muur toen hij nog wielrenner was, dat ik alleen maar kon hopen dat hij zou blijven schrijven na zijn actieve carrière. Het was nog erger, hij had zelf door dat hij als schrijver meer zou kunnen bereiken dan als renner. Dus werd het schrijven zijn eerste beroep en fietst hij nog slechts hobbymatig daarnaast.

Maar als wielerschrijver ben je nog wel eens op weg. Dus terwijl ik met hem aan het onderhandelen was over een gesigneerde versie van zijn nieuwste boek, moest hij op pad en kreeg ik dat boek via de Varagids al digitaal. Jammer om die dubbel aan te schaffen, dus ben ik overgestapt op zijn vorige. Hij schrijft genoeg om regelmatig een nieuwe titel aan zijn oeuvre toe te voegen en ook al ben ik fan, alle titels meteen aanschaffen is veel gevraagd. Gelukkig werkte hij mee en kreeg ik na de Tour alsnog mijn gesigneerde boek, ook al was het dan zijn eennalaatste, niet de nieuwste.

En met veel plezier las ik daarna dus zijn oude columns, waarvan ik er ongetwijfeld al meerdere had gelezen, in de krant of via social media. Columns moet je ook niet achter elkaar lezen, maar steeds een paar, hoogstens.

Zonneveld is niet bij iedereen even geliefd, maar is zonder twijfel een van de betere sportcolumnisten en zeker een van de allerbeste wielerjournalisten. De columns van 2017 staan in dit boek, prachtige voorkant. Dit Panini-album had ik graag gehad.

Citaat: “De afgelopen jaren hebben we meer en meer onverantwoorde acties gezien in massasprints. Vooral in de grote rondes, wanneer de belangen het grootst zijn. En vaak zijn het dezelfde renners. Omdat ze zelden gestraft worden blijven ze het doen. (…) Ik ben even klaar met die sprints. Ik vind er geen reet aan, de hele dag naar groeiend gras kijken en daarna een soort Jackass op de fiets. (p.94/95)

Nummer: 19-049
Titel: Het Panini album
Auteur: Thijs Zonneveld
Taal: Nederlands
Jaar: 2018
# Pagina’s: 208 (10663)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-90-488-4430-2

Meer:
Paniagua
De rode vod
De ereronde van de eland
De Muur 16
De Muur 20

Themaweek 73: Gesigneerde boeken

Jeroen Wielaert – De vele wegen naar Parijs

Tags

boeken, boeken 2019, boekrecensie, gesigneerd, Jeroen Wielaert, lezen, Tour de France, wielerboek, wielrennen

Jeroen Wielaert – De vele wegen naar Parijs

Columns van Wielaert, een moment van rust en beschouwing in de hectiek van de Tour de France. Al jaren luisterde ik graag naar zijn verhalen op Radio Tour de France. Toen hij een paar jaar geleden in Goor kwam in het theater, had ik een mooie avond. En tevens de gelegenheid om deze verzameling columns te laten signeren.

Dit boek is een bundeling van de columns van de Tours 1996 t/m 1999. Vier Tours met een eigen dynamiek. De jaren van de Tour du Dopage, van bekentenissen en gevangenisstraffen, van Riis tot Armstrong. Wielaert gaat soms op de actualiteit in, maar legt vaker de link naar het verleden, naar de omgeving, met de cultuur. Door Wielaert leer je Frankrijk een klein beetje beter begrijpen.

Ook hij heeft te maken met het fenomeen ‘kennis van nu’, heroïsche aanvallen van toen, zijn de oplichtersverhalen van nu. Helden worden bedriegers, daar kan hij ook niets aan doen.

Mooie bundeling.

Citaat: “UCI-hoofd Hein Verbruggen heeft zich voor de start in Rouen voor de zoveelste keer teweer gesteld tegen alle sensatieverhalen over EPO-doden in de sport. Het is allemaal door vage doktoren in vuige kranten gebracht, jawel. Ik ben nog even gaan kijken op het kerkhof van Saint-Colombain. Nergens een EPO-dode te ontdekken.” (p.56)

Nummer: 19-035
Titel: De vele wegen naar Parijs
Ondertitel: Onderweg met de Tour de France
Auteur: Jeroen Wielaert
Taal: Nederlands
Jaar: 2000
# Pagina’s: 160 (7470)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 90-215-8599-5

Meer:
Tourpassies
Wikipedia
NOS

Jeroen Wielaert – Tourpassies

Tags

boeken, boeken 2019, boekrecensie, gesigneerd, Jeroen Wielaert, lezen, Tour de France, wielerboek, wielrennen

Jeroen Wielaert – Tourpassies

Die man die, bij Radio Tour de France, met een gedragen stem hele verhalen kon vertellen, rondkijkend op een Frans dorpspleintje waar u en ik zo langs zouden zijn gelopen, met een passie waardoor je wel moest luisteren, dat is Jeroen Wielaert. Hij bezorgde Utrecht de tourstart, hij schrijft mooie verhalen en is op Radio 1 te beluisteren.

Dit boekje is een tussendoortje. Het idee is wel leuk, mensen laten vertellen over hun Tourpassie, wat is hun verhaal? Bekende Nederlanders, okay, verkoopt het vast een beetje beter door. Het ziet er uit als een serie van Radio Tour, waar ze een zomerlang elke dag een BN’er aan het woord lieten. Kan het me niet herinneren, in die tijd was ik vaker niet in Nederland dan wel.

Wat jammer is, is dat je ook BN’ers krijgt die het wel leuk vinden om wat te vertellen, maar uit hun woorden kun je opmaken dat ze eigenlijk een stuk of vijf etappes kijken. En dan nog alleen het laatste half uur. Dat is geen passies, dat is het verdrijven van verveling. Gelukkig zijn er nog wel anderen die wel een mooi verhaal te vertellen hebben.

Wielaert schreef ze op, ik las ze aan het begin van de Tour. Zo uit. Jammer. Misschien een kwart eeuw later nog een keer doen en dan wel alleen mensen aan het woord laten die echt passie voor de Tour hebben?

Mijn favorieten: Harmen Siezen, Kees van Kooten, Tonny Strouken, Theo van Gogh en Wilfried de Jong.

Citaat: “In 1980 zijn we bij de NOS begonnen met een Tour-toto. Het was de bedoeling dat je een paar renners uitzocht, die voor jou de hele Tour geld verdienen. Dat wil zeggen: de eerste vijf plaatsen, plus de gele trui. (…) Dan zet je f125 in en jouw ploeg rijdt dan voor jou. Onbekende renners zijn dan ineens geld waard. Als die een etappe winnen is het kassa geblazen. We hebben altijd 140 à 150 deelnemers. Er zit tussen de f17.000 en f18.000 gulden in de pot.” (p.56)

Nummer: 19-033
Titel: Tourpassies
Auteur: Jeroen Wielaert
Taal: Nederlands
Jaar: 2000
# Pagina’s: 80 (7056)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 90-215-9691-1

Meer:
Wikipedia
NOS

Themaweek 69: Sportboeken

De Muur 65 – De zinderende zomer van ‘69

Tags

boeken, boeken 2019, boekrecensie, De Muur, Eddy Merckx, lezen, wielerboek, wielrennen

De Muur 65 – De zinderende zomer van ‘69

Niet alleen de Tour de France keek een halve eeuw terug, ook De Muur ging terug naar de zomer van 1969. Het jaar waarin Merckx zijn eerste Tour won. De eerste van vijf, maar vooral de manier waarop hij die Tour won en de voorsprong was indrukwekkend. Rik Vanwalleghem schrijft een mooi verhaal, dat de tijdgeest goed weergeeft. Goede schrijver. Maar niet de enige die goed kan schrijven. Heinen (met prachtige foto’s), Winnen (over zijn ontmoetingen), Idzenga, met een reconstructie als altijd schrijven over Eddy Merckx, een half nummer wordt aan de grote meester toebedeeld, geen verrassing.

Sijtsma probeert Mollema te leren kennen, maar het verhaal wat mij het meest boeide was over Thomas de Gendt door Martijn Sargentini. De aanvaller heeft slechts weinig kansen om wedstrijden te winnen, hij is niet de snelste sprinter, geen getalenteerd klimmer, kan redelijk tijdrijden, dus moet hij wel in de aanval. Die aanval is belangrijk, die maakt de koers, die levert een verhaal op. De Gendt lijkt de laatste jaren de laatste der aanvallers, soms lijkt het ook alsof hij ontsnapt om het ontsnappen. In dit verhaal begin ik De Gendt te kennen. Mede dankzij dit verhaal was de etappewinst in de Tour deze zomer een feest der herkenning. De Gendt wist niet alleen welke etappe hij moest aanvallen, hij koos ook de juiste vluchtpartners, de juiste tactiek, de winnende strategie. Elke echte wielerliefhebber begreep het en gunde hem de winst.

Weer een aanwinst voor mijn boekenkast deze Muur. De plank is vol, een nieuwe plank moet vrijgemaakt worden voor de komende zestig uitgaven.

Citaat: “Wat er precies voorgevallen was wist Merckx niet. Wat hij wel wist was dat hij die Giro al achtmaal was gecontroleerd, alle keren negatief. Ook na de zware ritten waarin een renner wel wat hulp kon gebruiken. En zou hij dan voor zo’n niemendalletje van een etappe wel iets genomen hebben?” (p.65)

Nummer: 19-032
Titel: De Muur 65
Ondertitel: De zinderende zomer van ‘69
Auteur: Diversen (Bert Wagendorp, Rik Vanwalleghem, Frank Heinen, Peter Winnen, Willie Verhegge, Wiep Idzenga, Thomas Sijtsma, Martijn Sargentini, Menno Haanstra, Nando Boers)
Taal: Nederlands
Jaar: 2019
# Pagina’s: 128 (6976)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-94-6231-042-1

Meer:
64 63 62 61 60 59 58 57 56 55 54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 32 31 30 29 28 26 25 24 23 22 21 20 19 18 17 16 15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 1 (2e x)

Themaweek 69: Sportboeken

De Muur 64

Tags

boeken, boeken 2019, boekrecensie, De Muur, lezen, wielerboek, wielrennen

De Muur 64

Het titelverhaal is geschreven door Joost-Jan Kool die een poging doet wat meer te weten te komen over Iwan Spekenbrink. De ploegleider die door een goed plan van een klein ploegje doorgroeide naar een ploeg met een winnaar van een grote ronde, laat zich eigenlijk nooit interviewen als het niet over het project gaat, over de sport. Daardoor is hij ondertussen een bekende ploegleider, maar niemand die hem echt kent. Ook Kool’s poging is vrij nutteloos. Hij komt tot de rand, spreekt mensen uit de omgeving van Spekenbrink, maar dringt nooit echt door tot de kern. Te vaak is de conclusie ‘dat weten we niet’ of ‘daar hebben we het niet over’. Desalniettemin is het wel een interessant stuk om te lezen, hoe vreemd dat ook klinkt na voorgaande conclusie.

Wel grappig is dat het verhaal over Spekenbrink gevolgd wordt door een verhaal over Jan Raas, de ploegleider die al decennia niet praat, buiten zijn dorp dan, maar nu wel een journalist te woord stond. Ook dit verhaal is interessant, maar ook hier worden niet de vragen gesteld die een kritische journalist graag had willen stellen aan Raas. Gok dat die dat niet heeft toegestaan.

Heinen portretteert de zonderlinge Emiel van Cauter, Sam Planting doet een poging met cijfers Jumbo en Sunweb te vergelijken (spoiler: met voetbal gaat hem dat beter af), de reconstructie door Wiep Idzenga is als altijd goed (Anderson of Vanderaerden?), Erik Brouwer is in Duitsland gaan wonen en schrijft dus over Gustav-Adolf Schur (DDR). Mooie uitgave dus en dan heb ik het nog niet eens over de voorpublicatie uit Briek, door Herman Chevrolet.

Citaat: “…want soms kraakt en piept dat oude lijf van hem, hij doet daar niet moeilijk over, dat hoort erbij, bij het leven, afwassen, een peer schillen, naar de koers kijken, naar die jonge gasten die zich nog jeunen als ze op een fiets zitten, die doen nog niet zo moelijk, bladeren in zijn fotoalbums, zich verwonderen dat iedereen vroeger er zo anders uitzag dan nu, denken aan vroeger, wat gelukt is ijn zijn leven, wat mislukt is, maar daaraan liefst zo weinig mogelijk, schone kleren aantrekken, lijstjes maken van wat hij nog allemaal moet doen, want Briek is soms wat vergeetachtig geraakt… “(p.115/116)

Nummer: 19-017
Titel: De Muur 64
Ondertitel: Het mysterie Iwan Spekenbrink
Auteur: Diversen (Nando Boers, Martin Bons, Erik Brouwer, Herman Chevrolet, Frank Heinen, Wiep Idzenga, Joost-Jan Kool, Peter de Jonge, Sam Planting, Willie Verhegghe, Jeroen Wielaert, Rob Willemse)
Taal: Nederlands
Jaar: 2019
# Pagina’s: 160 (3798)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-94-6231-041-4

Meer:
63 62 61 60 59 58 57 56 55 54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 32 31 30 29 28 26 25 24 23 22 21 20 19 18 17 16 15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 1 (2e x)

Themaweek 69: Sportboeken

De Muur 63 – De stambomen van het profpeloton

Tags

boeken, boeken 2019, boekrecensie, De Muur, lezen, wielerboek, wielrennen

De Muur 63 – De stambomen van het profpeloton

Schitterende voorkant, een foto van opa Poulidor met kleinzoon Mathieu. Alsof de redactie voorzag wat een memorabel voorjaar de nieuwste held van het Nederlands wielrennen zou gaan rijden. Het kan niet uitgesloten worden. Het winterthemanummer is duidelijk: Stambomen. Welke wielrenner is zo goed omdat zijn vader dat ook was. Wagendorp begint zijn onderzoek en deelt al snel opdrachten uit aan andere schrijvers, hij bepaalt de regels. Alleen een vader en zoon is niet genoeg, twee broers ook niet. En de termen ‘nature’ en ‘nurture’ vallen voor het eerst. Is de zoon zo goed omdat hij de genen van zijn vader heeft of is hij goed geworden omdat hij als jochie al mee mocht naar de koers, al kon fietsen voordat hij kon lopen? Interessante discussie.

De heer Heinen neemt de opdracht uiterst serieus en doet grondig onderzoek, het aantal voetnoten is indrukwekkend, sommige zijn bijna eigen verhalen. De terzijdes in zijn verhaal maken het boeiend, het verhaal is indrukwekkend. Maar is het ook baanbrekend? Hebben we een conclusie?

Peter Ouwerkerk mocht op zoek naar de Van der Poulidors. De twee heren op de voorkant van deze uitgave, waarbij schoonzoon/vader Adri (niet op de foto) nog altijd de meest succesvolle is op dit moment, al lijkt Mathieu beide voorvaderen (en zijn broer) in de schaduw te gaan zetten.

Daarna mooie verhalen van Dominique Elshout (Van Est), Wiep Idzenga (Petterson), Ruurd Edens (Laverde) en Rik Vanwalleghem (Buysse) voordat Nando Boers mag afsluiten met Tom Stamsnijder.

Weer een pareltje in mijn boekenkast, weer prachtige geschiedenissen en als extra bonus de mooi vormgegeven stambomen van tientallen wielerfamilies.

Citaat: “Met wielerdynastieën gaat het blijkbaar zoals met elke (vooral ook vorstelijke) stamboom: bij elke volgende generatie treedt genetische verwatering op, de erfelijke spoeling wordt almaar dunner, tot men terugzakt tot het niveau van de doodgewone sterveling.” (p.145)

Nummer: 19-004
Titel: De Muur 63
Ondertitel: De stambomen van het profpeloton
Auteur: Diversen (Bert Wagendorp, Frank Heinen, Peter Ouwerkerk, Dominique Elschot, Wiep Idzenga, Ruurd Edens, Rik Vanwalleghem, Nando Boers)
Taal: Nederlands
Jaar: 2019
# Pagina’s: 172 (853)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-94-623-1038-4

Meer:
62 61 60 59 58 57 56 55 54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 32 31 30 29 28 26 25 24 23 22 21 20 19 18 17 16 15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 1 (2e x)

Bart Jungmann – De Muur 62 – Toms Tour

Tags

Bart Jungmann, boeken, boeken 2018, boekrecensie, De Muur, lezen, Tom Dumoulin, Tour de France, wielerboek, wielrennen

Bart Jungmann – De Muur 62 – Toms Tour

Hij noemt het zelf een feuilleton. Een dagelijks verslag, zoals de Tour zelf eigenlijk ook een feuilleton is. Onderaan noem ik het een kroniek, een term die ook eerder gebruikt is. Het zijn mooie verhalen, een grote wielerronde drie weken volgen en daar mooi over schrijven. Het is wat anders dan een dagelijks verslag, dat kun je in de kranten wel lezen. Het is meer, het is een sfeertekening, een tijdsgeestbeschrijving, het is het verhaal dat het overzicht heeft, waar de dagelijkse verslagen dat meestal missen.

Bart Jungmann was al jaren niet meer in de Tour geweest, maar bedacht in 2018 dat het toch wel eens bijzonder kon worden, zeker met een Nederlandse kandidaat winnaar in het peloton. En dus vroeg hij een perskaart aan en bekeek vanaf de zijkant de Tour van Tom.

Jungmann kijkt terug in de tijd, naar oude Tours, naar zijn eigen leven als verslaggever, naar bijzondere gebeurtenissen. Het dagelijks blokje waarin de muziek wordt beschreven geeft inzicht in de smaak van de schrijver, tevens zegt het ook weer iets over de Tour zelf. De uitslagen aan het eind van elk hoofdstuk geeft aan dat het toch nog wel gekoppeld is aan de realiteit, aan de dagelijkse gang van zaken, als je alleen leest, is dat niet altijd even duidelijk. Precies zoals het hoort. De uitslagen staan dan ook in een kleiner lettertype, dit is een boek, geen krant.

In het midden een aantal schitterende foto’s van Klaas Jan van der Weij, prachtige toevoeging aan het mooie verhaal.

Eigenlijk is het jammer dat ik dit boek een paar maanden na de Tour al heb gelezen, dit zou je jaren later moeten teruglezen, om die mooie Tour van 2018 nog eens te herbeleven. Maar goed, in een rijtje met Dino Buzatti en Antoine Blondin staan is een mooi compliment voor Jungmann.

Citaat: “Helaas lijken bijnamen hun beste tijd te hebben gehad. Uit de recente geschiedenis schiet met De Apotheker te binnen. Zo noemden ze de Italiaan Rodolfo Massi omdat hij een reputatie had als handelaar in stimulantia. Van de huidige generatie kan alleen Vincenzo Nibali ermee door als De Haai van Messina.” (p.113)

Nummer: 18-059
Titel: De Muur 62
Ondertitel: Toms Tour
Auteur: Bart Jungmann
Taal: Nederlands
Jaar: 2018
# Pagina’s: 177 (11240)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-94-623-1037-7

Meer kronieken:
Erik Brouwer (Giro 2007)
Maarten Ducrot (Tour 1987)
Mart Smeets (Tour 1980)
Dino Buzzati (Giro 1949)
Benjo Maso (Tour 1948)
Koos Schwartz (Tour 1926)
Albert Londres (Tour 1924)

Meer Muur:
61 60 59 58 57 56 55 54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 32 31 30 29 28 26 25 24 23 22 21 20 19 18 17 16 15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 1 (2e x)

Dick Heuvelman, Frans van Schoonderwalt en Gerard Sierksma – Tour de France top 100

Tags

boeken, boeken 2018, boekrecensie, Dick Heuvelman, lezen, wielerboek, wielrennen

Dick Heuvelman, Frans van Schoonderwalt en Gerard Sierksma – Tour de France top 100

Als misschien bekend, ben ik gek op lijstjes. Dit boek paste dus perfect in mijn collectie. Tijdens de Tour gelezen, wie is nu echt de beste? Daarvoor kun je natuurlijk meerdere criteria gebruiken, vooral over de onderlinge weging kun je discussiëren. Heerlijk. Is een vierde plek in het eindklassement beter dan winst in een etappe? Wat is moeilijker: tweede worden in het bergklassement of negende in het eindklassement? Was de Tour van 1964 zwaarder of juist eenvoudiger dan de Tour van 1983? Zowel Armstrong als Thevenet gaven toe doping te hebben gebruikt. De Fransman mocht zijn titels behouden. Is toegeven (Ullrich) erger dan niet toegeven (Zoetemelk)?

Meer tegenstand of juist betere omstandigheden? Maakt het uit of je in de Giro en Vuelta ook hebt gepresteerd? Ben je het hele jaar goed (Merckx) of richt je je slechts op de tour (Indurain)? Er zijn zoveel factoren die meetellen, dat het onmogelijk is een lijst te maken die boven discussie verheven is. Maar juist die discussie is het leukste!

Over de nummer 1 zal onder experts weinig discussie zijn, ook de rekenmethode die je gebruikt is niet relevant. Je moet van goeden huize komen wil je ooit nog hoger worden aangeslagen dan Merckx. Dat Zoetemelk de beste Nederlander is, zal zelfs Jan Janssen accepteren.

Leuk boek, zou elk decennium bijgewerkt kunnen (moeten!) worden.

Citaat: “De zogenaamde schone Tour van 2006, die zonder de sterren Jan Ullrich, Ivan Basso en Aleksandre Vinokoerov is verreden, kreeg een van doping beschuldigde winnaar, Floyd Landis die in het Universeel Tourklassement op de 83ste plaats staat. Indien Landis wordt gediskwalificeerd, verdwijnt hij uit de top 100 en komt de nieuwe winnaar, Oscar Pereiro Sio, op nummer 79 de top 100 binnen.” (p.8)

Nummer: 18-044
Titel: Tour de France top 100
Ondertitel: De honderd beste tourrenners aller tijden
Auteur: Dick Heuvelman, Frans van Schoonderwalt, Gerard Sierksma
Taal: Nederlands
Jaar: 2007
# Pagina’s: 160 (8497)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-90-4390-930-3

Meer:
Wielersportbroeken
Goodreads
Bol
Tour de France (op gerbie.nl)