26 zaterdag jan 2019
Posted in GFC Archief
Meer dan 110 jaar geleden speelde mijn clubje tegen Vitesse. Voordat de archivaris van de club uit Arnhem vertwijfeld op zoek gaat naar bewijs voor deze wedstrijd: Vitesse was destijds een club uit Enschede. GFC won. Maar het mooist is toch wel het begin van het verslag. Kom daar nog maar eens om tegenwoordig. Heren journalisten, een uitdaging?
01 dinsdag jan 2019
Posted in GFC Archief
Straks, als bijna iedereen nog in bed ligt, of in ieder geval nog thuis is, staan er weer meerderen in de wei. Voor de nieuwjaarsreceptie wordt er nog even gespeeld. Theo van Lies kan niet meer fluiten, dat deed hij vele jaren. Het begon ooit met de jeugdleiders van GFC en het herenteam van GMHC. Helft voetbal, helft hockey. En dan gezamenlijk flink evalueren in de befaamde derde helft.
Ondertussen een traditie, eind van de ochtend zal de kantine weer vol zijn. Het zal gezellig zijn. Ook de afterparty is steeds populairder geworden. En zo is de eerste dag van het jaar er meteen een van vele tradities. Daarna kan 2019 echt beginnen.
20 donderdag dec 2018
Posted in Fotooo, Goorse vragen
Tags
Goorse Vragen (150)
Jaren hing het bordje er nog, ondertussen is het verdwenen. Ik denk dat er een hele generatie in Goor woont die de supermarkt niet meer kent. Een supermarkt zoals die vroeger bestond, maar tegenwoordig allang is weggeconcurreerd. Bekende Goorenaar, in die tijd. Hij had zijn eigen themetune. Tijd ver vooruit dus. Maar wie kent het lied nog?
Goorse vragen. Vragen die in mij opkomen bij foto’s die ik her en der in mijn woonplaats neem. Antwoorden en reacties zijn welkom. Ik weet het zelf vaak ook niet.
07 zaterdag jul 2018
Posted in GFC
Tags
Vorig jaar was het onze Tourtoto, dit jaar de Diploma-uitreiking. Ik kon er dus weer niet bij zijn. Maar het was weer een mooie avond, de eerste wedstrijd van het seizoen voor de club uit Enschede. Mocht het faillissement daadwerkelijk aangevraagd worden, misschien wel de laatste wedstrijd ooit.
Vorig jaar een eredivisionist tegen een club die zich net handhaafde in de vierde klasse. Dit jaar een eerstedivisionist tegen een team dat de derde klasse net misliep. Het maakte voor de uitslag niets uit.
Mooier was de sfeerimpressie op de ochtend voor de wedstrijd:
Trots op mijn club. Ook al werd het 0-10.
02 maandag jul 2018
Posted in In het nieuws
Tags
Het vliegtuigje tijdens de optocht was de druppel. Het is een mooi democratisch recht om ergens tegen te zijn, we leven in een land waarin dat mag, en waarin je dat ook mag laten horen.
Als je de lokale en regionale media moet geloven, dan wil heel Goor door de Molenstraat rijden, terwijl de helft dat dus maar mag. Een protestprocessie, verhalen in de media, stickers, borden, reclamevliegtuigje en een petitie: hier lijkt meer achter te zitten.
Voor alle duidelijkheid, ik heb geen oordeel. Ben niet voor, niet tegen, ik sta aan de zijkant. Ik herhaal: Ik ben geen partij.
Wat mij opvalt is dat vele voorstanders van tweerichting-verkeer niet verder kwamen dan het hele beperkte argument: Nu moet ik omrijden. Als dat je sterkste argument is, dan ben ik bang dat je niet veel gaat bereiken. Ik heb de petitie op internet opgezocht. Er staan 1152 handtekeningen op, een indrukwekkend aantal. Maar klik even verder en je komt van alles tegen. Bijna 150 handtekeningen zijn niet uit Goor. Ik ben ze pagina voor pagina gaan lezen. Na 220 namen liep mijn browser vast. Op dat moment zat ik op 64 anonieme krabbels, meer dan een kwart dus. Liefst 76 mensen namen de moeite om een opmerking er bij te zetten. Tot mijn grote schrik deden liefst 55 daarvan dat met een of meerdere taalfouten (niet zo vreemd, de petitie zelf stikt er van). Ik zag namen twee keer in de lijst staan. Ik zag een handjevol dat zich niet in kon houden en taal uitte die je niet aan kinderen zou durven voorlezen. Is 1152 wel zo indrukwekkend?
Ik mis de nuance. Deze maatregel is ooit bedacht, omdat er sprake was van overlast. Omdat de gemeente verantwoordelijk is om deze overlast te beperken. Er zijn meerdere onafhankelijke onderzoeken gedaan. Natuurlijk mag je die in twijfel trekken, maar als je dat met zo weinig argumenten of met zo veel taalfouten doet, dan wek je op zijn minst de indruk dat je die twijfel hebt, ondanks argumenten.
Van alle argumenten is er slechts een enkele die gedeeltelijk klopt. Het extra verkeer langs een basisschool. Maar daar is een hele simpele oplossing voor. Als alle ouders eens beginnen met hun kind lopend of per fiets te brengen, dan scheelt dat al een hoop verkeer en dus ontstaan er ook minder gevaarlijke situaties.
Buiten dat: laten we naar elkaar luisteren. Democratie betekent niet dat wie het hardst schreeuwt gelijk heeft.
22 vrijdag jun 2018
02 zaterdag jun 2018
Posted in Fotooo, GFC Archief
Nog een paar weken en het is weer tijd voor de optocht van het Schoolfeest. 36 jaar geleden deed ik mee. GFC bestond toen 75 jaar. Het thema was ’75 jaar Toonaangevend’, onze voortrekker die dag kon zijn eigen naam nog stiekem even verwerken in ons thema.
Mijn team was uitgekozen om naast de wagen te lopen. Voor mij de huidige voorzitter van het Schoolfeest. Voor degenen die hem nog niet zo lang kennen, het bewijs dat hij vroeger flink wat haar had. Ik kan me de route niet herinneren, maar als ik deze foto zie, lijkt het er op dat we de Schoolstraat van de andere kant ingingen. Of zie ik iets verkeerd?
28 zaterdag apr 2018
Posted in GFC Archief
Tags
Morgen hoopt FC Twente dat een overwinning op Vitesse nut heeft. Bijna 110 jaar geleden speelde ook GFC tegen Vitesse. Alleen die club kwam uit Enschede, bestaat al lang niet meer. Wel mooi is het taalgebruik van het verslag.
14 zaterdag apr 2018
Posted in Goal Columns
Goal, Februari 2014
Mijn eerste team als jeugdleider vergeet ik niet snel. Alles zat er in. De praatjesmaker. De klavertjesvierzoeker. De balletjeswachter. De dromer. Een talentje. Een goaltjesdief. En een ietwat fors uitgevallen jongeman die uit zichzelf achterin bleef hangen. Zijn vader zei dat het geen opdracht was. Ook wij, leiders, hadden het hem nooit gevraagd. Op zijn zesde zag hij blijkbaar een verdediger in zichzelf.
Een decennium later belt Eddy Gruppen en vraagt op ik voor de klas wil staan. Een week later begon mijn allereerste les. Eigenlijk had ik geen idee waar ik aan begon. Hij zat ook in die klas. Een paar maanden later moest ik voor het vak kostprijsberekening Excel uitleggen. Meerdere jaren buitenland betekende dat ik dat programma niet kende, maar mijn verouderde kennis van Lotus 1-2-3 zou me er wel doorheen helpen. Dacht ik. Ik leg een kwartiertje uit hoe een spreadsheet werkt en zet de klas aan het werk. Hij komt even later bij me langs en legt uit hoe het veel simpeler kan. Hij had gelijk.
Nog een decennium later ben ik het derde beland. We trainen regelmatig met het vierde en vijfde. In dat laatste elftal zit een ietwat fors uitgevallen verdediger die veel van computers weet en er zelfs zijn werk van heeft gemaakt. Elke donderdag is hij er. Ik leer een lesje in nederigheid. Hij weet dat hij nooit een goede voetballer zal worden, hij is ook op een leeftijd dat hij doorheeft dat hij nooit hoger zal spelen. En toch loopt hij elke donderdagavond de longen uit zijn lijf. Hij rent achter onmogelijke passes aan. Hij probeert ervaren aanvallers in de weg te lopen. Hij doet altijd, zonder uitzondering, zijn uiterste best.
Vol bewondering zie ik hem soms voorbij draven op zo’n training. Een avond waarop ik niet zo veel zin heb, veel balletjes breed geef of wacht op een momentje dat ik even lekker kan pingelen, waarna ik weer een kwartiertje rust neem. Hij niet. Hij gaat door. Tot het bittere einde. Zijn shirt een slag donkerder van het zweet. Voluit sprintend achter iemand aan die twintig kilo lichter is. Geen talent, maar niet gehinderd door die wetenschap.
Vorig seizoen was er een training dat zijn teamgenoten vertelden dat hij gescoord had de zondag er voor. Hoe zeer ik het hem ook gun, ik kon en kan me er niets bij voorstellen. Maar het zal wel kloppen, ze zeiden het niet zomaar. Jammer dat ik het niet gezien heb.
Sinds dit seizoen zitten we in een team. Nog niet al te vaak stonden we gezamenlijk binnen de lijnen. Ik miste een paar wedstrijden. Hij wat meer. Het hele elftal begreep zijn redenen. Nu hij als jonge vader ook van zijn dochter kan genieten, hoop ik dat hij weer wat meer tijd kan maken om te voetballen. Want hij maakt zijn uren wel op het voetbalveld. Bestuursfunctie. Vaak trainen. Meespelen. Als zijn voetbalkwaliteiten net zo groot waren als zijn motivatie, zou hij na zijn dertigste, alsnog gescout worden door FC Twente.
Ik hoop dat ik hem nog vele donderdagavonden zie draven.
23 vrijdag mrt 2018
Posted in Politiek
Natuurlijk ben ik blij dat we als GroenLinks eindelijk de stap naar de raad hebben weten te maken, maar als ik de hele uitslag zie, ben ik ook teleurgesteld. 24 van de 25 zetels blijven gelijk. Zijn we echt zo conservatief in de Hof dat het niet uitmaakt wat je doet, wat je vindt, wat je wil, maar dat we automatisch op dezelfde partij stemmen?
Blij met de uitslagen van GroenLinks in diverse steden, maar teleurgesteld dat de Hof daar nauwelijks bij aanhaakt. Procentueel gezien scoren we slechter dan tijdens de Tweede Kamerverkiezingen.
Blij dat er een redelijke opkomst was, maar teleurgesteld dat de campagne ‘Stem Goor’ ook een succes werd. Goede mensen bij andere partijen zijn gepasseerd door Goorenaren die profiteren van de campagne van de stadsraad. En o ironie, de aanvoerder van de campagne werd zelf ook verkozen…
Gemengde gevoelens…
Themaweek 53: Gemeenteraadsverkiezingen 2018
19 maandag mrt 2018
Posted in In het nieuws, Politiek
Onlangs begon de stadsraad Goor (een zelfbenoemde niet-democratische beweging) een campagne om meer Goorse kandidaten in de gemeenteraad te krijgen. De oproep was nieuws.
Procentueel gezien is Goor ondervertegenwoordigd. Klopt. Is dat erg? Volgens de stadsraad wel. Goor voelt zich achtergesteld bij andere kernen in de gemeente. Wat niet hardop gezegd wordt, maar wat wordt bedoeld: Het CDA zorgt beter voor zijn eigen achterban (Ambt Delden) dan voor de grootste kern (Goor).
Is de oplossing meer Goorenaren? Volgens mij niet. In een democratie gaat het om de ideeën, de plannen, de daden. Niet om de woonplaats van de kandidaat. Als je wil dat Goor de enige plek is die van belang is, richt een eigen partij op en stel je verkiesbaar. Maar corrigeer niet de ene fout met de andere. Het tegengaan van clientelisme is een goed streven. We wonen niet in Limburg of in Italië. Maar deze campagne is precies doen wat je de ander verwijt. Nutteloos dus.
Een extra Goorse CDA’er lost het probleem niet op. Een extra Goorse GroenLinkser betekent niet automatisch dat Goor meer aandacht/geld/voorzieningen krijgt. Kies voor iemand omdat zijn of haar ideeën kloppen. Omdat jij denkt dat hij/zij een aanwinst zal zijn voor de gemeenteraad. Omdat het over vier jaar beter gaat dan nu met die specifieke persoon. Niet om de plek waar zijn/haar huis staat.
Themaweek 53: Gemeenteraadsverkiezingen 2018
10 zaterdag mrt 2018
Posted in Fotooo, Goorse vragen
Tags
Goorse vragen (deel 149)
Gek vind ik het niet, wanneer je dit soort boodschappen opplakt. Met de auto ga ik er niet heen, de fiets mag ik er blijkbaar niet neerzetten. Niet iedereen woont op loopafstand. Hoe hou je klanten over?
Themaweek 52: Fotooo
07 woensdag mrt 2018
Posted in Fotooo, GFC Archief
Flower power in Goor, ook mijn clubje deed mee. De foto is niet zo best, maar velen zijn goed herkenbaar. Henk Scholte in ’t Hoff, Bert Morrenhof en Wim ten Zende mochten met gitaar op de foto. Naar mijn weten speelt geen van hen. Papa kijkt niet vrolijk. Was het het shirt? De foto? Of gewoon toeval?
Mooi is dat tante Betsy ook nog op de tribune zit. Zelf kan ik me niet herinneren dat ze daar zat, maar menigeen heeft me verteld over haar haviksogen op dezelfde plek. Niemand kwam ongezien de tribune op, een dubbeltje zitgeld inde ze voor de club.
De jeugdspelers herken ik niet, ze moeten toch wel een decennium ouder zijn dan ik.
Themaweek 52: Fotooo
06 dinsdag mrt 2018
Posted in Papa Gerbie
Vele uren zat ik op zaterdagochtend in het hoekje van de kleedkamer. Ze zat op gym. Eerst de groep van 9 uur, toen om kwart voor 10, uiteindelijk om half een pas. Elke keer een groep verder. Al snel besloot ik dat heen en weer karren weinig zin had. Snel boodschappen doen lukt op zaterdag ook niet. Dus besloot ik om van de nood een deugd te maken. Boek mee. Elke week een uurtje lekker lezen. Nu ja, bijna een uurtje. De vorige groep moest eerst weg, vooral beppende moeders deden daar soms flink lang over. En een dik half uur later kwamen de eersten van de daaropvolgende groep al weer.
Maar toch, in dat hoekje, net als bij de voetbal, las ik elke week zo’n drie kwartier verder in het boek dat ik die ochtend uit de kast pakte. Of van het nachtkastje. Of naast de wc. Een enkele keer via de E-reader. Vier, vijf jaar lang, veertig zaterdagen, waarvan ik bijna altijd daar zat. Duizenden bladzijden heb ik er gelezen.
En toen ging ze op hockey. Een tijdje konden beide sporten naast elkaar, maar na een uitwedstrijd haasten om nog even te kunnen gymmen, het werd steeds lastiger. De laatste keer vorig jaar besloot ik deze foto te maken. Even een plek vastleggen. Een moment in je leven. Ze wordt weer groter. Het kleine meisje van de gym bestaat niet meer.
Themaweek 52: Fotooo
23 vrijdag jun 2017
Posted in Gerbie's Lifeblog
Tags
Voor Goorenaren bekend, voor anderen: Druk weekend
