• Disclaimer
  • Mijn boeken
  • Twitter
  • Facebook
  • Goodreads
  • Instagram
  • LiveJournal
  • LibraryThing
  • Linkedin
  • Deezer
  • Bookcrossing
  • Hebban
  • Mastodon
  • Boekenblogarchief
  • YouTube
  • Spotify
  • Last.fm
  • Tiktok
  • Polarsteps
  • Tumblr
  • Boekmeter
  • Pinterest
  • MySpace
  • About Me

Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.

~ Boeken, voetbal, politiek, nieuws, reizen, onderwijs, wielrennen, kunst, foto's

Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.

Tag Archief: Goor

Weer voetbalplaatjes

14 zaterdag jan 2023

Posted by Gerbie in Goal Columns

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Goor, panini, voetbal, voetbalplaatjes

Goal, Maart 2018

Ze staan nog op zolder, mijn albums met voetbalplaatjes. Voetbal ’80 en ’81 zitten helemaal vol. De plaatjes moest je gewoon kopen, je zakgeld ging er aan op, week in, week uit. Als je mazzel had, kreeg je een gulden van opoe, dan kon je weer wat extra pakjes kopen. Dubbelen waren een slechte investering, maar je bewaarde ze goed. Elke dag op het schoolplein had je je stapel dubbele plaatjes mee, elastiek eromheen. Liefst ruilen, maar voor een stuiver verwisselden ze ook van eigenaar. Slechts de boerenzoon vroeg een dubbeltje per plaatje, hij was niet erg populair in de klas.

Mooi om te zien dat in het digitale tijdperk de voetbalplaatjes weer populair waren. Gewoon analoog stickers verzamelen. Geen Panini meer, maar gewoon gratis, als je genoeg boodschappen kocht bij de Albert Heijn. Schitterende actie, jochies wachtend in de hal op klanten die ze niet spaarden, maar wel kregen bij de boodschappen. Oma’s die de boodschappen bij AH moesten doen om de kleinkinderen tevreden te stellen. En ruilen natuurlijk, veel ruilen. Het bedrag aan boodschappen voor een vol boek moest met vier cijfers geschreven worden, een vol boek was zijn gewicht in goud waard.

Maar wat zag het er weer prachtig uit, alle Goorse jeugdspelers, vele senioren op elftalfoto’s, voor het eerst in mijn leven stond ik er op, al stond mijn arm op een ander plaatje dan de rest van mijn lichaam. Zeven jaar geleden was ik afwezig toen de foto gemaakt werd, ik hoor er nu echt bij.

Toch was er een wezenlijk verschil met de vorige versie van het verzamelalbum. Social media. Waar ik in 2010 Facebook had om te communiceren met voormalig collega’s uit Finland, Australië en de Dominicaanse Republiek, heeft anno 2017 iedereen Facebook. En dus zag je dag in dag uit de verzoekjes langskomen. Wie heeft nummer 318 voor mijn zoon? Wie heeft 574 nog nodig? Het schoolplein was digitaal geworden.

Na de Jan Schutteloop was er een ruilmiddag in de kantine. Schuchter kwamen de eerste kinderen binnen, maar een kwartier na de prijsuitreiking voor de hardlopers, was de kantine veranderd in een drukke ruilbeurs. En weer zag ik ze: de lijsten met ontbrekende nummers. Handgeschreven, maar ook netjes uitgewerkt in Excel en uitgeprint. Het grootste verschil werd duidelijk. Naast een enkel jongentje en een verdwaald meisje waren het vooral moeders die aan het ruilen waren. Soms nog met hun eigen kind ernaast, maar vaak zelfs dat niet. Welke tafel je ook keek, het waren de moeders die aan het strepen waren in hun lijsten, moeders met stapels dubbele plaatjes, moeders aan het onderhandelen met bekenden en onbekenden.

Het opwindende spel van verzamelen, zoeken en de vreugde wanneer je een bepaalde speler eindelijk had gevonden, is vervangen door je moeder te vragen boodschappen te doen en je moeder die bijhoudt welke plaatjes nog ontbreken. Zelfs plakten moeders de plaatjes in, omdat hun kinderen het niet netjes konden. Volgens diezelfde moeders. Het zijn niet meer de kinderen, het zijn de moeders. En zoonlief bladert een keer, op een regenachtige woensdagmiddag, constateert dat er nog vele leegtes in het boek zitten en schreeuwt naar de keuken of moeder nog boodschappen gaat doen. Moeder kijkt eerst nog even op haar telefoon of ze nog ergens plaatjes kan ophalen.

Een prachtige jeugdherinnering gaat aan vele jeugdigen voorbij. Jammer.

Boekpresentatie ‘Gastspeler’

29 dinsdag nov 2022

Posted by Gerbie in Boekennieuws, Voetbal WK 2022 Qatar, Voetbalboek

≈ Een reactie plaatsen

Tags

#ikkijkniet, boeken, boekpresentatie, boycottqatar, Gastspeler, GFC, Goor, lifeblog, voetbal, voetbalboek, WK 2022

Afgelopen zaterdag was de boekpresentatie van mijn boek ‘Het jaar van de gastspeler’. De kantine van GFC was vol, al was dat vooral het geval vanwege de jaarlijkse verloting van de Supportersvereniging. Het boek was tevens een prijs bij het Rad van Fortuin. Mooie aanleiding om het eerste exemplaar te overhandigen.

Rowin was een van de eersten die het boek bestelden. Maar vooral was Rowin de gastspeler die het afgelopen seizoen de meeste wedstrijden met ons meespeelde. Sterker nog, menig eigen speler haalde niet het aantal wedstrijden dat Rowin wel haalde. Hij wist niet dat ik hem naar voren ging roepen, maar was blij verrast dat hij het eerste exemplaar in ontvangst mocht nemen.

Daarna konden meerdere voorbestellers hun exemplaar in ontvangst nemen, daarnaast waren er gelukkig nog vele geïnteresseerden die ook een boek aanschaften. Vele boeken kregen ook een persoonlijke opdracht en handtekening op de eerste bladzijde.

‘Het jaar van de gastspeler’ is dus vanaf nu verkrijgbaar. Je kunt het bestellen bij ondergetekende (mail naar gastspeler@gerbie.nl), via Brave New Books, waar ook de digitale versie te downloaden is. Natuurlijk kan ook je lokale boekhandel het boek inkopen, het ISBN is 978-94-6465-641-1

Mooi cadeau voor in de schoen, voor onder de boom, of gewoon voor jezelf. Omdat je graag leest. Omdat je de avonturen van een iets te oud voetbalteam wil meebeleven. Omdat je zelf gastspeler was. Omdat je GFC een warm hart toedraagt. Omdat je de ‘Doodgraver van Ciuttadella’ een mooi boek vond. Ach, je kunt zelf vast wel een reden bedenken waarom je het boek wil hebben.

#ikkijkniet (deel 29)

0-0

05 zaterdag nov 2022

Posted by Gerbie in Goal Columns, Voetbal column

≈ Een reactie plaatsen

Tags

column, GFC, Goor, voetbal, voetbalcolumn

Goal, december 2017

Al heel veel jaren wordt deze uitslag automatisch geassocieerd met de stem van Frits van Turenhout (overleden in 2004). Al zal dat bij de voetballiefhebbers van mijn generatie meer het verhaal, de legende zijn, dan dat we ons daadwerkelijk zijn stem herinneren. De oudere generatie, gelukkig hebben we er daar bij GFC nog veel van, weten het ongetwijfeld nog wel. Die tijd ver voor internet, de televisie had nog maar twee zenders en dan nog slechts een paar uur uitzendingen per dag, dus de radio was het belangrijkste medium. Op zondagmiddag half vijf las de legendarische presentator de uitslagen voor en het leek of het woord nul een dubbele l op het eind had: Feyenoord – FC Utrecht null null.

Vorig seizoen deden we tot twee wedstrijden voor het eind nog mee om het kampioenschap. Weliswaar een kleine kans, maar genoeg om voor te spelen. De nummer een en twee speelden tegen elkaar, zelf moesten we op bezoek bij Bornebroek. Thuis hadden we relatief simpel gewonnen, maar die zondag lukte het niet echt. Het bleef heel lang 0-0. De thuisploeg was een taaie, beduidend beter dan de wedstrijd een half jaar eerder. Aan een gelijkspel hadden we niets, winnen en hopen op een gunstig resultaat elders was onze enige kans. We verloren met 1-0 en eindigden derde. Na die wedstrijd peinsde ik over de score. Wanneer was de laatste keer dat ik 0-0 heb gespeeld?

Bij het honkbal komen meer grote uitslagen voor dan bij voetbal 14-5 of 12-8 zijn daar geen gekke uitslagen. Maar een echt goede honkbalwedstrijd heeft weinig runs. Een pitcherduel met daarnaast wat spectaculaire verdedigende acties betekent dat het heel lang 0-0 blijft. Voor de liefhebber een mooie uitslag. Uiteindelijk volgt er altijd een winnaar, een gelijkspel bestaat niet in die sport, maar het geeft wel aan dat 0-0 niet per definitie slecht is.

In het voetbal streven we naar doelpunten, al zijn er sinds de jaren zestig, het catenaccio van Inter Milaan, genoeg teams die er juist naar streven om de doelpunten van de tegenstander te voorkomen. De 5-5 onlangs in Delden geeft aan dat op zondagochtend het scoren  van doelpunten een stuk belangrijker is dan het voorkomen er van. Het spelplezier wordt groter door het maken van een doelpunt. Toch zijn er ook verdedigers die er juist plezier in hebben dat hun directe tegenstander niet scoort. Zo zit er in elke kleedkamer na de wedstrijd wel iemand die tevreden is. 6-1 verloren? Maar mijn spits heeft niet gescoord. Iets verderop zit de maker van het enige doelpunt ook te glunderen. Hij heeft tenminste gescoord.

De schoonheid van een 0-0 wordt niet door iedereen gezien. Om mijn eigen vraag te beantwoorden: ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst 0-0 heb gespeeld. Voor mijn gevoel in de lagere senioren een enkele keer, zelfs jaren geleden in het eerste kwam het niet vaak voor. Toch hoeft de brilstand niet per definitie saai te zijn. Ook hier weer een verschil tussen de zondagochtend en de zondagmiddag. In de ochtend is het gebrek aan goals vaak een kwestie van onmacht. Hoe hoger je speelt, hoe vaker het een kwestie is van een goed georganiseerde tegenstander.

Toch is het wel een bijzondere uitslag. Juist omdat het zo weinig voorkomt, de schaarste maakt het mooi. Bij vele sporten is de uitslag niet eens mogelijk. Bij voetbal wel. De uitspraak “hadden we net zo goed niet kunnen spelen” is dan ook onterecht. Koester het moment, realiseer je hoe bijzonder het is dat er ondanks negentig minuten voetballen door beide teams niet is gescoord. Besef dat er schoonheid zit in de uitzondering.

Benieuwd of ik zelf ooit nog een wedstrijd zal spelen die eindigt in 0-0. De tijd dringt.

Tradities

01 zaterdag okt 2022

Posted by Gerbie in Goal Columns, Voetbal column

≈ Een reactie plaatsen

Tags

column, GFC, Goor, traditie, voetbal, voetbalcolumn

Goal, september 2017

Zo langzamerhand krijg ik de laatste jaren steeds meer een schurfthekel aan zogenaamde tradities. De zwartepietendiscussie is daar het beste voorbeeld van, maar ook in de voetballerij zijn we ook nogal gewend aan vele zaken en staan zogenaamde tradities daadwerkelijke vernieuwing en vooruitgang in de weg.

Onlangs laaide de discussie over kunstgras weer op. Alsof het lekker is om op een bemodderd (oktober), bevroren (februari) of droog veld (mei) te spelen. Alsof het gebrek aan talent op topniveau iets te maken heeft met het feit dat de laatste jaren steeds meer clubs op kunstgras spelen. Kunstgras is vooruitgang, of je er nu voor of tegen bent, we bellen niet meer met een bakelieten telefoon, de postkoets en de paardentram zijn afgeschaft en de huidige jeugd weet niet eens meer dat je vroeger moest betalen voor een elpee of cassettebandje als je muziek wilde luisteren. De techniek valt niet te stoppen.

In het topvoetbal zie je dat de zogenaamde laptoptrainer in opkomst is. Dat videoanalyses allang ingeburgerd zijn en dat het gebruik maken van statistieken langzaam wordt geaccepteerd. De ouderwetse trainer die, in de trant van Ernst Happel “Kein geloel, fussballen” mompelt, wordt steeds zeldzamer. Trainers die het spelletje leerden via FIFA-computerspelletjes zijn de komende jaren steeds meer te bewonderen. GFC zal mee moeten gaan met de tijd, zal tradities moeten loslaten.

Als het conservatieve deel van GFC de macht krijgt (of houdt), dan zouden we nog steeds voetballen met een leren bal met zo’n veter er in, waren de palen nog van hout en vierkant en bepaalde de elftalcommissie de opstelling, niet de trainer. Ik denk dat vele jeugdige leden niet eens weten wat een elftalcommissie was. Ook bij GFC is vooruitgang niet tegen te houden. Ik snap best dat wanneer je de vijftig eenmaal gepasseerd bent (en vele GFC-ers zijn dat) je moeite hebt met vernieuwingen. De menselijke geest wordt in de loop der jaren niet flexibeler.

Maar waar zouden we zijn zonder damesvoetbal? Zelfs na de zegetocht van de Oranje dames op het EK afgelopen zomer hoorde je menigeen mopperen dat het best knap was, maar dat het niveau niet echt hoog was, dat ze er liever niet naar keken en dat ze mannenvoetbal leuker vonden. Wie vroeg ze om te vergelijken? Het voetbal op zondagochtend, waar ik zelf ook allang ben aanbeland heeft toch ook niets te maken met het voetbal dat men in de Champions League speelt? Nou en, ieder heeft plezier op zijn niveau, dus ook de lagere senioren en de dames. Al lijkt het Nederlandse topvoetbal de afgelopen tijd ook steeds meer op dat zondagochtendniveau.

Het G-team is al jaren een succesvol onderdeel van ons clubje. Ooit werden ze ongeschikt geacht om te spelen, tegenwoordig hebben we vele GFC-ers die ook op hun eigen niveau plezier beleven aan het spelletje. En de samenwerking met Aveleyn is voor zowel die stichting als voor GFC een mooie en nuttige overeenkomst.

Het zaterdagteam blijkt ook een geweldige aanwinst te zijn voor GFC. Jaren tegengehouden, maar toen ze er eenmaal waren een groot succes. Op social media is er geen team te vinden met zo veel humor als dit team. Lachen met een scherm voor je neus. Maar wel met voetbal als uitgangspunt. En dan te bedenken dat nog geen twintig jaar geleden de aankoop (een paar slordige guldens per jaar) van het domein www.gfc.nl nog als een overbodige uitgave werd gezien. GFC leert gelukkig van zijn fouten, al is het dan langzaam.

De fietstocht op tweede pinksterdag is al ter ziele gegaan. De verkoop van witte muizen is gestaakt. De frequentie van het clubblad is bijgesteld. De laatste revue was 40 jaar terug. Het aantal teams op zondag gehalveerd. Het paaskamp is tegenwoordig het meikamp. GFC verandert, of we nu willen of niet. 

Tradities zijn mooi (soms), maar kunnen en mogen niet in de weg staan van vooruitgang. Want als GFC over 40 jaar weer een mooi jubileum wil vieren, dan moeten we meegaan met de tijd. Niet zoals Enschedese Boys ten onder gaan na meer dan 100 jaar, maar een levendige en bloeiende club midden in de samenleving. Zoals we al 110 jaar zijn en hopelijk nog vele jaren zullen blijven.

Voorbeeldfunctie

14 zaterdag mei 2022

Posted by Gerbie in Goal Columns

≈ Een reactie plaatsen

Tags

column, GFC, Goor, maatschappij, politiek, voetbal, voorbeeldfunctie

Goal, maart 2017

De voetballerij is een conservatieve maatschappij. Angst voor verandering is alom aanwezig, vasthouden aan oude tradities is normaal. Voor een club die al bijna 110 jaar oud is, misschien ook wel logisch. Maar voetbal is veel meer.

Onlangs zagen we in De Wereld Draait Door een discussie over een gekleurde regering. Lodewijk Asscher reageerde dat in de politiek blijkbaar nog niet kon, wat in het voetbalteam van zijn zoontje wel normaal is: verschillende culturen die met elkaar samen werken. Volgens mij gaat het verder. Of je nu voor of tegen de multiculturele samenleving bent, meer of minder vluchtelingen wil opnemen, feit blijft dat er in Nederland velen wonen die roots elders hebben. Vluchtelingen van over de hele wereld, gastarbeiders uit Spanje, Italië, Turkije en Marokko, of nog langer terug de Hugenoten, de Portugese Joden. In het voetbal kom je ze allemaal tegen. In de politiek of in de top van vele bedrijven niet.

Het gaat verder. Dankzij voetbal leren kinderen beter met elkaar omgaan. Winnen én verliezen. Wat doe je bij tegenslag? Tactiek. Plannen. Vrienden maken. Regels. Gezond bezig zijn. Nakomen van verplichtingen. Teamgeest. Voetbal is zo veel meer dan een spelletje van 22 individuen die achter een bal aanrennen.

Dankzij voetbal heb ik in mijn leven zo ongeveer elk dorp in Twente en de Achterhoek leren kennen. Ik denk niet dat ik ooit in Tilligte, Langeveen, Noordijk of Rekken zou zijn geweest, als ik er niet toevallig een wedstrijd had moeten spelen. Maar behalve dat het handig is wanneer je de weg een beetje kent, gaat ook deze kennis verder. Dankzij de voetbalclub, leer je de wereld kennen. Omdat je de clubs leert kennen op en naast het veld, krijg je kennis over de wijk of het dorp waar de club vandaan komt. Clubs verhuizen naar nieuwe buurten en bloeien op (ATC, Tubantia) of blijven achter en verpauperen met de wijk (Dolphia, Phenix). Je kent de religieuze achtergrond van een bepaald dorp dankzij de zaterdagclubs of het veld achter de kerk waar je op zondagochtend speelt. De club als spiegel van de samenleving.

Een voetbalelftal is bijna altijd een doorsnee van de bevolking. Weliswaar zijn er clubs voor specifieke doelgroepen (Barbaros, Drienerlo), maar de meeste clubs accepteren iedereen die zich aanmeldt. In een doorsnee team op zondagochtend zie je dat leeftijdsverschillen van meer dan een kwart eeuw helemaal niet vreemd zijn. Hoog- en laagopgeleid spelen samen, voetbalintelligentie is vaak wat anders dan geleerd zijn. In de kantine worden politieke discussies afgewisseld met dubieuze filmpjes op de mobieltjes. Lief en leed wordt gedeeld.

Voetbal is zo veel meer. De KNVB heeft meer dan een miljoen leden, de groei zit de laatste jaren vooral bij de meisjes en dames. Waar vele, vooral oudere mannen, voetbal als mannensport ziet, bewijzen vele meidenteams, ook bij GFC dat die tijd niet meer bestaat. Emancipatie ten top. Integratie gaat ook een stuk eenvoudiger dankzij voetbal. Menig anderstalige jeugdspeler loopt al op een voetbalveld, terwijl de taal nog een probleem vormt. Vrijwilligerswerk wordt bij voetbalclubs als iets vanzelfsprekends gezien, een feit dat elders in de maatschappij gewenst is, maar dat nog niet is.

Kortom, een voetballer is sociaal vaardig, doet wat voor een ander, is tolerant en geëmancipeerd, geschikt als ouder, leidinggevende en politicus. Een modelburger dus. Zouden niet-voetballers dit allemaal wel beseffen?

Joggen of sjokken?

21 donderdag apr 2022

Posted by Gerbie in Gerbie's Lifeblog, Sport Column

≈ Een reactie plaatsen

Tags

corona, Facebook, Goor, hardlopen, lifeblog, lockdown

Vorig jaar schreef ik een stukje op FB, wat ik op dat moment eigenlijk geen blogje vond. Maar blijkbaar had ik het mis, want het bleek de populairste post van 2021 te zijn. Veel commentaar, nog meer likes. Voor iemand die dat niet gewend is, een flinke verrassing. Dus vandaag maar even in de herhaling. Alsnog op dit blog. De context is natuurlijk de tweede lockdown, waarin ik (en de rest van Nederland) niet mocht voetballen. Dan maar een rondje joggen/sjokken…

Beste verkeersdeelnemers in Goor en omstreken,

vrienden, bekenden, familie, vage kennissen. Mochten jullie mij zien lopen, meestal op een zondag, met loopschoenen, voetbalsokken (roodzwarte), oranje shirt, korte broek, een kilo of 10-15 overgewicht, duidelijk zichtbaar onder voornoemd shirt, tempo net iets sneller dan de gemiddelde wandelaar en mij groeten, dan zijn er drie mogelijke reacties.

1. Ik steek mijn tong uit. Dit is altijd een reactie op mijn geestelijke gezondheid op dat moment. Of ik heb weinig zin in hardlopen, of ik ben behoorlijk vermoeid, meestal beide. Dit is nooit een reactie op uw aanwezigheid.

2. Ik groet terug. Dit is een automatische reactie, iemand groet, ik groet terug. Dit zegt niets of ik u heb herkend of niet, de kans is vrij groot dat ik u niet herken. Zonder bril, met zweet in mijn ogen, hartslag gevaarlijk hoog, is de kans dat ik in een auto iemand herken niet heel groot (op een fiets niet veel groter). Auto’s herken ik mijn hele leven al niet, die zijn voor mij een stuk blik waarin je je kunt verplaatsen als het regent of als je ver weg moet.

3. Ik groet niet terug. Dit is zeer waarschijnlijk een combinatie van de eerste twee mogelijkheden. Niet alleen heb ik geen idee wie er voorbij komt, het zou zo maar kunnen dat ik de groet niet eens zie. En zelfs als ik dat wel doe, heb ik niet altijd de energie om een teken van herkenning te geven. Dit zegt dus niets over u, alles over mij. Bij deze mijn verontschuldiging.

Mocht u mij helemaal niet meer zien (hard)lopen, dan is de kans vrij groot dat de KNVB weer wat wedstrijden mocht programmeren van de regering en dat ik datgene doe wat ik leuk vind op zondagochtend: voetballen.

Hoe veel Jan Tiemans zijn er?

16 zaterdag apr 2022

Posted by Gerbie in Goal Columns

≈ Een reactie plaatsen

Tags

column, GFC, Goor, Jan Tieman, voetbal

Goal, December 2016

Zoals wel vaker kom je tot een helder inzicht na een hoop drank. Bij mij was dat het geval op de zaterdag van Schoolfeest. ’s Ochtends op tijd bij de Tapperij, ’s avonds nog even een rondje door de tent op weg naar huis. Ik kwam Jan Tieman tegen. Op zich niet bijzonder, dat je in de tent iemand tegen komt die je kent. Maar ik had hem ’s ochtends ook al gezien. Nu ben ik zelf ook de jongste niet meer, maar Jan is 83. Die kan het toch niet net zo lang volhouden als anderen die de helft van zijn leeftijd zijn? Of zelfs een kwart?

Met terugwerkende kracht viel het me op dat ik Jan wel erg vaak zag. Op het voetbalveld bij het eerste, hij mist geen wedstrijd. Maar ook ’s ochtends bij het vierde, zelfs bij een uitwedstrijd. Let op, we hebben het over een uitwedstrijd van het vierde van GFC. Daar waar zelfs de reserves soms niet eens weten wat er in het veld gebeurt. Dan staat hij gewoon te kijken in Almelo of Markelo, in de motregen, op een bijveld. En hij weet ook altijd hoe het tweede het heeft gemaakt. Op een en dezelfde ochtend! Als ik een krantje ging halen bij Bruna of als ik Suus ophaalde bij de gymnastiek, ik kwam Jan tegen. Op straat. Op weg naar mijn werk. In het café. Dat kan toch niet, zo vaak iemand tegen komen, laat staan iemand van boven de tachtig. Als je wilde weten hoe de verbouwing van de kleedkamers ging, Jan wist het. Hij was er net geweest. Maar volgens mijn schoonvader ook in de kantine van Twenthe, tijdens de nacompetitie. Het is gewoon onmogelijk.

Onlangs haalde BNN het nieuws doordat ze in Korea een hond gekloond hadden. Jaren geleden hadden we al het schaap Dolly. Ik heb het donkerbruine vermoeden dat de wetenschap een stuk verder is dan ze ons verteld.  Ira Levin schreef er ooit al een mooie thriller over, ‘The boys from Brasil’. De schrijver had een vooruitziende blik. Ze hebben een mens gekloond. Jan Tieman. Er zijn drie Jan Tiemans. Een die op zondagochtend naar het voetbalveld gaat, de andere gaat ’s middags naar het eerste. De derde heeft het weekend vrij en is door de week bij de Rellie, bij het biljarten en in de zaak van zijn zoon. Elke dag twee keer overleggen wie waar naar toe gaat, wat er gebeurt is, zodat ze altijd op de hoogte zijn.

Bij de Rellie schijnt hij de bijnaam Disco-Opa te hebben. Ik begrijp het nu. In een gezelschap van legendarische drinkers, is het de oudste die alle jeugd onder de tafel drinkt. Logisch, in het relatief oud uitziende omhulsel zit een vers gekloond lichaam. Een lever waarop George Best jaloers zou zijn geweest. Tuurlijk houdt hij dat vol.

En bij GFC zien we de andere kloon. Jeugdteams, lagere elftallen, het eerste, de kantine, de commissies, Jan ziet het, spreekt iedereen en mist niets. En de oorspronkelijke 83-jarige man die normaal gesproken in een bejaardenhuis zou zitten, zit thuis, ergens in een klein kamertje in de zijstraat van de Kerkstraat en coördineert de twee kloons. Hij blijft zo perfect op de hoogte van alles wat er speelt, Jan Tieman weet meer dan Goors Nieuws.

Hopelijk doorkruis ik nu geen wetenschappelijk experiment met deze column. Graag spreek ik met u af dat de volgende keer dat u Jan Tieman ziet, net doet of u dit niet hebt gelezen. Laat hem (of een van zijn kloons) in de waan dat we van niets weten. Hoop ik dat we hem nog jaren tegenkomen.

Een club om trots op te zijn

08 zaterdag jan 2022

Posted by Gerbie in Goal Columns, Voetbal

≈ Een reactie plaatsen

Tags

column, GFC, Goal, Goor, voetbal

Helaas deze keer een column die niet heeft gewerkt. Er zijn nog steeds mensen die niet door hebben dat dit over hun ging. Dat het gedrag beter kan en moet.

Goal, Augustus 2016

Als columnist van ons gewaardeerd clubblad word ik wel eens aangesproken. Sommige GFC’ers hebben iets waarmee ze zitten en zien de Goal als een goede manier om dat te uiten, maar schrijven het liever zelf niet op.  Het is wel goed dat het gezegd wordt, ik blijf op de hoogte van wat er gebeurt met mijn club, ook al ben ik niet altijd aanwezig op het complex.

Het afgelopen seizoen viel het mij op dat ik meerdere keren werd aangesproken over het gedrag van andere GFC’ers. Het kwam er op neer dat velen zich schaamden voor anderen die net als zij langs de lijn stonden. Dit ging zelfs zo ver dat excuses werden aangeboden bij de tegenpartij van de dag.

Nu heb ik niet de illusie dat GFC anders is dan de rest van de maatschappij. De verhoudingen verharden, fatsoensnormen veranderen. Maar waar ik echt van schrok was dat we het hebben over wedstrijden bij de pupillen waar niet alleen ouders, maar ook grootouders, ooms en tantes zich misdragen. En daar kan ik met mijn volle verstand niet bij. Hoe haal je het in je hoofd om een dertienjarige vrijwilliger die op zaterdagochtend een wedstrijd wil fluiten voordat hij zelf moet voetballen uit te schelden? Waarom denk je dat een scheidsrechter bewust fouten zou maken? En zelfs als er een fout gemaakt wordt, dan nog heb je je te gedragen. Nooit is een fout een excuus voor onfatsoenlijk gedrag.

Maar vooral: als je denkt dat je het beter kunt, laat dat dan zien. Volg die cursus en fluit een wedstrijdje op zaterdagochtend. Doe je de spelers en de club ook nog een plezier. Het is goed dat junioren pupillen fluiten. Maar er zijn nooit genoeg scheidsrechters, ook ouders en andere familieleden zijn welkom om zich te melden bij de club.

Gelukkig begreep ik dat ook het bestuur dezelfde conclusie trok, meerdere mensen aansprak. Ik schrijf hier dus geen nieuws. Namen en rugnummers zijn niet nodig, dit is geen publieke schandpaal.

Wat ik voor het komende seizoen hoop is dat GFC zich als een fatsoenlijke club presenteert. Dat wij elke scheidsrechter, hoe onbegrijpelijk diens beslissingen soms ook mogen zijn, waarderen. Dat we onze gasten ook als gasten behandelen. Dat we niet meegaan in de verruwing van de samenleving.

Noem me een idealist, maar ik zie GFC graag als voorbeeld voor andere clubs. Een club waar teams graag op bezoek gaan. Waar we respectvol en fatsoenlijk omgaan met mede- en tegenstanders. Waar we plezier hebben in het spelletje, maar er ook inzien dat het een spel is. Winnen is leuk, erg leuk, daar mag je veel voor doen. Maar niet ten koste van alles. Het is niet het ultieme doel. We zijn amateurs, geen topsporters. We spelen voor ons plezier, niet voor geld. We winnen voor de eer, niet voor ons vaderland.

Ik weet zeker dat GFC dat in zich heeft. Dat GFC een voorloper kan zijn. Dat ons gedrag op en naast het veld onberispelijk is. Dat ik en alle andere GFC’ers trots kunnen zijn op ons clubje. Doet u mee?

Drie jaar derbyplayer is genoeg

07 zondag nov 2021

Posted by Gerbie in Goal Columns

≈ Een reactie plaatsen

Tags

column, derby, GFC, Goal, Goor, Goors nieuws, voetbal

Goal, juni 2016

Twenthe heeft goorsnieuws.nl van een probleem afgeholpen door na verlenging toch nog te winnen van RSC. Na drie mooie seizoenen zijn er komend seizoen vier derby’s minder in de vierde klasse.

Die avond bij de Tapperij herinner ik me nog. Eindelijk alle drie Goorse clubs in dezelfde klasse. Dat was sinds de jaren zeventig niet meer voorgekomen. En daarvoor nooit. Die gelegenheid moet je als goorsnieuws.nl benutten. We filosofeerden over voetbal, de vierde klasse en de vele derby’s. Het klassement ‘Derbyplayer van het jaar’ werd geboren. Bij elke derby was een neutrale expert aanwezig die cijfers kon geven, aan het eind van het seizoen rolde er dan vanzelf een speler uit die zichzelf een jaar de beste speler van Goor mocht noemen. Leuk idee.

Al tijdens het eerste seizoen kwamen de systeemfoutjes naar boven. GFC won met liefst 6-2 van Twenthe, volgens velen de schuld van de keeper. In de uitwedstrijd ging GFC met precies dezelfde cijfers naar huis. De aanvallers van Twenthe dolden onze verdedigers keer op keer. Maar in beide gevallen bleek uit de cijfers weinig van het krachtsverschil. Sterker nog, een onvoldoende viel er niet.

Het tussenklassement bepaalde de volgende wedstrijden. Zelf mocht ik naar de Whee om de een na laatste derby van het seizoen te bekijken. Ik werd met alle egards ontvangen.  Maar zonder uitzondering werd me op het hart gedrukt dat ik hun keeper een goed cijfer moest geven. Voordat de wedstrijd ook maar was begonnen, wist ik al dat Kolbe moest winnen. Hij had pech. Twenthe was oppermachtig, won eenvoudig. En al zat er geen blunder bij, een hoog cijfer zat er ook niet in, hij had zich niet kunnen onderscheiden. Een week later won Nijland de eerste titel.

Wel was ik de allereerste beoordelaar die het aandurfde om een onvoldoende te geven. Slechts een enkeling na mij durfde dat ook. Goor is blijkbaar te klein, je moet iedereen ook een week later nog kunnen aankijken. Tenminste, dat lees ik in de cijfers die op maandag na de wedstrijd op de site verschijnen. Maar laat ik niet te trots doen, ik deed zelf mee. Twee Hectorspelers speelden zo dramatisch die ene wedstrijd, dat een 4 nog een ruime beloning was. Ik durfde het ook niet, lafjes noteerde ik een 5. Een week later was GFC – Hector, wij hadden de punten nog nodig en een extreem gemotiveerde tegenstander was niet wenselijk.

Het hielp niet trouwens. Velen verweten het mij persoonlijk dat hun favoriet niet de winnaar werd, dat werd me een week later wel even ingewreven.

Er zitten gewoon te veel haken en ogen aan het systeem. Vele mogelijke rapporteurs lieten het afweten, het was soms flink zoeken naar een nieuw jurylid. En nu we drie jaar hebben gehad, hebben we drie winnaars gehad. Laten die drie nou net van alle drie de clubs komen. Nijland, Ditzel, Kolbe. Mooi rijtje. Iedereen blij. Het is mooi geweest.

Elftalcommissie

13 zaterdag feb 2021

Posted by Gerbie in GFC Archief, Voetbalfoto's

≈ Een reactie plaatsen

Tags

elftalcommissie, GFC, Goor, voetbal, voetbalfoto

Trainers waren er nog maar net, de eerste trainer bij GFC kwam pas eind jaren twintig, maar was ook snel weer weg. Pas na de tweede wereldoorlog was een trainer vaste prik. Maar zelfs die trainers hadden een beperkte taak, de opstelling werd namelijk tot ver in de jaren zestig gemaakt door de elftalcommissie.

Een raad van wijze mannen die de opstelling voor het weekend er op maakten. Mooie discussies moet dat opgeleverd hebben, jammer dat er geen bewegende beelden van die bijeenkomsten zijn. Deze foto is uit 1932. GFC bestond toen 25 jaar. De heren poseerden voor een foto in het jubileumboek. Je ziet dat ze streng en rechtvaardig zijn. En objectief natuurlijk.

← Oudere berichten
Follow Niets is geheel waar, en zelfs dat niet. on WordPress.com

Nu te lezen op dit blog:

  • Zou het bespeeld worden? 4 februari 2023
  • Elvin Post – Arizona Blues 2 februari 2023
  • 229 – Boudewijn de Groot – Welterusten meneer de President 31 januari 2023
  • Mark Perryman – Het filosofen-elftal 28 januari 2023
  • Ruim zes jaar stappenteller 26 januari 2023
  • 228 – Supertramp – Logical song 24 januari 2023
  • 91 doelpunten 21 januari 2023
  • 2022 volgens Deezer 19 januari 2023
  • 227 – Doe Maar – Nederwiet 17 januari 2023
  • Weer voetbalplaatjes 14 januari 2023
  • 2022 volgens Goodreads 12 januari 2023
  • 226 – Buffalo Tom – Taillights Fade 10 januari 2023
  • Stadion Lehmgrube 7 januari 2023
  • 2022 volgens Spotify 5 januari 2023

Recente reacties

Koen op Zou het bespeeld worden?
Koen op Elvin Post – Arizona Blue…
229 – Boudewij… op Gerbie’s top 212: De…
229 – Boudewij… op Gerbie’s top 212
229 – Boudewij… op Gerbie’s top 212
228 – Supertra… op Gerbie’s top 212: De…
228 – Supertra… op Gerbie’s top 212
228 – Supertra… op Gerbie’s top 212
Koen op 91 doelpunten
Koen op 227 – Doe Maar –…
227 – Doe Maar… op Gerbie’s top 212: De…
227 – Doe Maar… op Gerbie’s top 212

Mijn laatste tweets

Mijn tweets

Categorieën

  • Boeken (1.242)
    • Boekbesprekingen 2000 (1)
    • Boekbesprekingen 2001 (1)
    • Boekbesprekingen 2002 (1)
    • Boekbesprekingen 2003 (1)
    • Boekbesprekingen 2004 (1)
    • Boekbesprekingen 2005 (42)
    • Boekbesprekingen 2006 (60)
    • Boekbesprekingen 2007 (50)
    • Boekbesprekingen 2008 (51)
    • Boekbesprekingen 2009 (55)
    • Boekbesprekingen 2010 (50)
    • Boekbesprekingen 2011 (36)
    • Boekbesprekingen 2012 (61)
    • Boekbesprekingen 2013 (76)
    • Boekbesprekingen 2014 (65)
    • Boekbesprekingen 2015 (64)
    • Boekbesprekingen 2016 (70)
    • Boekbesprekingen 2017 (67)
    • Boekbesprekingen 2018 (78)
    • Boekbesprekingen 2019 (68)
    • Boekbesprekingen 2020 (143)
    • Boekbesprekingen 2021 (73)
    • Boekbesprekingen 2022 (30)
    • Boekennieuws (80)
    • De boekenkast van.. (8)
    • NaNoWriMo (9)
  • De Recensieprins (7)
  • De Rijdende Rechter (64)
  • Elders op het web (66)
  • Fictie (8)
  • Fotooo (374)
  • Gastschrijver Peter (3)
  • Gastschrijver Yolanda (6)
  • Gerbie kijkt YouTube (150)
  • Gerbie leest Wikipedia (16)
  • Gerbie schrijft een open brief aan (9)
  • Gerbie's Lifeblog (247)
  • Gerbie's Prijsvraag (71)
  • Gerbie's Recensies Concerten (28)
  • Gerbie's Recensies Televisie (55)
  • Gerbie's Recensies Theater (7)
  • GFC (224)
    • GFC Archief (44)
    • GFC Jubileum (7)
    • Goal Columns (159)
      • Goal Johan 4 (65)
    • Goal Interviews (2)
    • Goal Reisverhalen (8)
  • Goorse vragen (150)
  • In het nieuws (202)
    • Gerbie vindt iets (17)
  • In memoriam (37)
  • Kijk nog eens (212)
  • Kunst omdat het kan (30)
  • Laat eens wat van je horen (47)
  • Lezers helpen lezers (21)
  • Muziek (363)
    • Gerbie's top 212 (237)
    • Muziek 32 songs (9)
    • Muziek column (35)
    • Muziek teksten (7)
    • Tiny Desk Concert (7)
  • Nutteloze lijstjes (30)
  • Overige columns (17)
  • Poëzie (149)
    • Beeldprikkels (6)
    • Haiku (11)
    • Poëzie (91)
    • Vergaderpoëzie (34)
  • Politiek (164)
  • Reizen (244)
    • Mensen (24)
    • Reisboeken (20)
    • Reisverhalen Gerbie on tour (24)
    • Reisverhalen Ik (18)
    • Reisverhalen Natuur (14)
    • Reisverhalen Overig (22)
    • Reisverhalen Reizen (31)
    • Reisverhalen Reizigers (27)
    • Reisverhalen Steden (57)
  • Sport (258)
    • Olympische dagboek Sydney 2000 (14)
    • Olympische Spelen Rio 2016 (6)
    • Olympische Winterspelen 2006 (19)
    • Olympische Winterspelen 2014 (12)
    • Olympische Winterspelen 2018 (18)
    • Overige sporten (21)
    • Sport Column (22)
    • Sportboek (137)
    • Sportpoëzie (2)
    • Sportwedstrijden (10)
  • Suus (109)
    • Papa Gerbie (41)
    • Suus schrijft (64)
  • themaweek (318)
  • Uit de school geklapt (93)
  • Uit het leven gegrepen (43)
  • Uncategorized (3)
  • Voetbal (810)
    • Oranje in 2006 (7)
    • Oranje in 2008 (5)
    • Oranje in 2010 (13)
    • Oranje in 2012 (13)
    • Oranje in 2014 (16)
    • Oranje in 2016 (5)
    • Oranje in 2018 (5)
    • Oranje in 2020 (9)
    • Van der Meest (143)
    • Voetbal column (65)
    • Voetbal EK 2012 (15)
    • Voetbal EK 2020 (19)
    • Voetbal over de wereld (27)
    • Voetbal WK 2010 Zuid Afrika (21)
    • Voetbal WK 2014 Brazilië (49)
    • Voetbal WK 2022 Qatar (88)
    • Voetbalboek (222)
    • Voetbalfoto's (111)
    • Voetbalhelden (50)
    • Voetbalpoëzie (13)
    • Voetbalzondag (60)
  • Wielrennen (345)
    • Wielerboeken (125)
    • Wielerfoto (7)
    • Wielerhelden (9)
    • Wielerliederen (18)
    • Wielerpoëzie (102)
    • Wielerverhalen (18)
    • Wielerwedstrijden (26)
    • Wielrennen Artikelen (26)
    • Wielrennen Columns (24)
  • Z.K.V. (10)
  • Zoektermen stats (23)

Wat lees ik op dit moment?

Populaire berichten & pagina’s

  • 46 - U2 - Bad
    46 - U2 - Bad
  • 36 - Tröckener Kecks - In tranen
    36 - Tröckener Kecks - In tranen
  • Zou het bespeeld worden?
    Zou het bespeeld worden?
  • Rick de Leeuw, Hengelo 10 mei 2019
    Rick de Leeuw, Hengelo 10 mei 2019
  • Babyklappe
    Babyklappe
  • 37 - Chris Willemsen - Dood op de schoen
    37 - Chris Willemsen - Dood op de schoen
  • Hard Gras 76 – Ik wou dat Ed de Goeij zijn bek ‘ns hield
    Hard Gras 76 – Ik wou dat Ed de Goeij zijn bek ‘ns hield
  • Mannen voor vrouwen
    Mannen voor vrouwen
  • Bert Klunder was een held
    Bert Klunder was een held
  • 22 - Henk Spaan - Maldini heeft een zus
    22 - Henk Spaan - Maldini heeft een zus

Gerbie on Facebook

Gerbie on Facebook

Het archief

  • februari 2023 (2)
  • januari 2023 (14)
  • december 2022 (56)
  • november 2022 (44)
  • oktober 2022 (18)
  • september 2022 (6)
  • juli 2022 (24)
  • juni 2022 (16)
  • mei 2022 (14)
  • april 2022 (16)
  • maart 2022 (30)
  • februari 2022 (28)
  • januari 2022 (26)
  • december 2021 (19)
  • november 2021 (7)
  • oktober 2021 (31)
  • september 2021 (26)
  • augustus 2021 (1)
  • juli 2021 (25)
  • juni 2021 (23)
  • mei 2021 (23)
  • april 2021 (42)
  • maart 2021 (34)
  • februari 2021 (119)
  • januari 2021 (23)
  • december 2020 (27)
  • november 2020 (30)
  • oktober 2020 (31)
  • september 2020 (31)
  • augustus 2020 (31)
  • juli 2020 (26)
  • juni 2020 (21)
  • mei 2020 (20)
  • april 2020 (22)
  • maart 2020 (31)
  • februari 2020 (28)
  • januari 2020 (17)
  • december 2019 (16)
  • november 2019 (23)
  • oktober 2019 (32)
  • september 2019 (16)
  • juli 2019 (22)
  • juni 2019 (16)
  • mei 2019 (17)
  • april 2019 (18)
  • maart 2019 (20)
  • februari 2019 (17)
  • januari 2019 (23)
  • december 2018 (14)
  • november 2018 (30)
  • oktober 2018 (31)
  • september 2018 (15)
  • juli 2018 (10)
  • juni 2018 (14)
  • mei 2018 (17)
  • april 2018 (17)
  • maart 2018 (28)
  • februari 2018 (32)
  • januari 2018 (31)
  • december 2017 (28)
  • november 2017 (30)
  • oktober 2017 (3)
  • september 2017 (1)
  • juni 2017 (15)
  • mei 2017 (16)
  • april 2017 (17)
  • maart 2017 (30)
  • februari 2017 (46)
  • januari 2017 (31)
  • december 2016 (22)
  • november 2016 (20)
  • oktober 2016 (23)
  • september 2016 (30)
  • augustus 2016 (31)
  • juli 2016 (27)
  • juni 2016 (18)
  • mei 2016 (21)
  • april 2016 (19)
  • maart 2016 (23)
  • februari 2016 (25)
  • januari 2016 (29)
  • december 2015 (21)
  • november 2015 (20)
  • oktober 2015 (18)
  • september 2015 (23)
  • augustus 2015 (22)
  • juli 2015 (26)
  • juni 2015 (22)
  • mei 2015 (23)
  • april 2015 (21)
  • maart 2015 (28)
  • februari 2015 (24)
  • januari 2015 (25)
  • december 2014 (27)
  • november 2014 (12)
  • oktober 2014 (27)
  • september 2014 (28)
  • augustus 2014 (13)
  • juli 2014 (30)
  • juni 2014 (32)
  • mei 2014 (20)
  • april 2014 (21)
  • maart 2014 (21)
  • februari 2014 (25)
  • januari 2014 (19)
  • december 2013 (20)
  • november 2013 (19)
  • oktober 2013 (20)
  • september 2013 (19)
  • augustus 2013 (19)
  • juli 2013 (19)
  • juni 2013 (29)
  • mei 2013 (29)
  • april 2013 (29)
  • maart 2013 (31)
  • februari 2013 (24)
  • januari 2013 (31)
  • december 2012 (30)
  • november 2012 (30)
  • oktober 2012 (30)
  • september 2012 (29)
  • augustus 2012 (52)
  • juli 2012 (31)
  • juni 2012 (30)
  • mei 2012 (31)
  • april 2012 (30)
  • maart 2012 (30)
  • februari 2012 (29)
  • januari 2012 (29)
  • december 2011 (2)
  • november 2011 (5)
  • oktober 2011 (26)
  • september 2011 (17)
  • augustus 2011 (15)
  • juli 2011 (26)
  • juni 2011 (29)
  • mei 2011 (24)
  • april 2011 (28)
  • maart 2011 (31)
  • februari 2011 (25)
  • januari 2011 (23)
  • december 2010 (29)
  • november 2010 (7)
  • oktober 2010 (28)
  • september 2010 (27)
  • augustus 2010 (12)
  • juli 2010 (22)
  • juni 2010 (28)
  • mei 2010 (29)
  • april 2010 (25)
  • maart 2010 (27)
  • februari 2010 (18)
  • januari 2010 (25)
  • december 2009 (29)
  • november 2009 (28)
  • oktober 2009 (24)
  • september 2009 (26)
  • augustus 2009 (20)
  • juli 2009 (18)
  • juni 2009 (24)
  • mei 2009 (25)
  • april 2009 (22)
  • maart 2009 (26)
  • februari 2009 (24)
  • januari 2009 (22)
  • december 2008 (28)
  • november 2008 (20)
  • oktober 2008 (13)
  • september 2008 (24)
  • augustus 2008 (13)
  • juli 2008 (26)
  • juni 2008 (12)
  • mei 2008 (22)
  • april 2008 (26)
  • maart 2008 (25)
  • februari 2008 (17)
  • januari 2008 (16)
  • december 2007 (25)
  • november 2007 (24)
  • oktober 2007 (20)
  • september 2007 (20)
  • augustus 2007 (7)
  • juli 2007 (9)
  • juni 2007 (5)
  • mei 2007 (19)
  • april 2007 (13)
  • maart 2007 (9)
  • februari 2007 (13)
  • januari 2007 (18)
  • december 2006 (16)
  • november 2006 (17)
  • oktober 2006 (27)
  • september 2006 (23)
  • augustus 2006 (9)
  • juli 2006 (14)
  • juni 2006 (21)
  • mei 2006 (23)
  • april 2006 (26)
  • maart 2006 (31)
  • februari 2006 (38)
  • januari 2006 (23)
  • december 2005 (26)
  • november 2005 (23)
  • oktober 2005 (21)
  • september 2005 (23)
  • augustus 2005 (3)
  • juli 2005 (14)
  • juni 2005 (19)
  • mei 2005 (15)
  • april 2005 (1)
  • maart 2005 (2)
  • februari 2005 (3)
  • januari 2005 (1)

#ikkijkniet Ajax auto boeken boeken 2006 boeken 2007 boeken 2008 boeken 2009 boeken 2010 boeken 2012 boeken 2013 boeken 2014 boeken 2015 boeken 2016 boeken 2017 boeken 2018 boeken 2019 boeken 2020 boeken 2021 boekrecensie boycottqatar Brazilië cabaret citaat column De Muur fcblogbroeders fotooo Frankrijk Gerbie's top 212 Gerbie kijkt YouTube Gerbie on tour geschiedenis GFC Goal Goor Goorse vragen Hans van der Meer Hard Gras in het nieuws In Memoriam Italië Kijk nog eens lezen lifeblog Mart Smeets muziek Nederlands elftal Olympische Spelen onderwijs Oranje politiek poëzie prijsvraag Qatar QuitQatar quote reizen Rijdende Rechter school Spanje sport sportboek sportboeken Suus themaweek Tour de France vakantie Van der Meest Verenigde Staten voetbal voetbalboek voetbalfoto voetbalzondag wielerboek Wielerpoëzie wielrennen WK 2014 YouTube Zuid Afrika

Klik hier als je een mail wilt wanneer er een nieuwe blog verschijnt.

Voeg je bij 626 andere abonnees
februari 2023
M D W D V Z Z
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728  
« jan    

Gerbie leest

  • Abubakari de Vries
  • At the Sea
  • Bad Tourists
  • Beggar
  • Edwin Winkels
  • Koen Schyvens
  • Rob Alberts
  • Rodzooi
  • Oudste Goorsche Tourtoto
  • Goors Nieuws
  • Sport Amerika

Bloglovin’

Niets is geheel waar, en zelfs dat niet. gerbie7's Profile Page

Blog op WordPress.com.

Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze website, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid
  • Volg Volgend
    • Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.
    • Doe mee met 64 andere volgers
    • Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
    • Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.
    • Aanpassen
    • Volg Volgend
    • Aanmelden
    • Inloggen
    • Deze inhoud rapporteren
    • Site in de Reader weergeven
    • Beheer abonnementen
    • Deze balk inklappen
 

Reacties laden....