Stagebezoek (vervolg van hier)
20.17 uur. Ik heb mijn koffer neergezet in een van de slaapkamers. Ik heb een korte broek en een T-shirt aangedaan, tussendoor kort wat water in mijn gezicht gegooid, douchen moet later maar. Op een paar muntjes na, ben ik blut. Eerst moet ik dus pinnen.
20.19 uur. Te voet verlaat ik het appartement. Parkeren duurt langer dan lopen, heb ik ondertussen gemerkt. Dus loop ik naar het centrum. Eerst richting de kust, dan rechtsaf langs Edificio Vista Mar, Edificio Costa Marina III, Edificio Costa Marina II, Edificio Costa Marina I, Edificio Acapulco IV, Edificio Acapulca III, Edificico Acapulca II, Los Jardines en Edificio Acapulco I. Bij Sol Park I heb ik het idee dat ik in de buurt kom. Doorlopen is niet mogelijk, met wandelaars, maar vooral slenteraars in twee richtingen en dan heb ik het nog niet eens over de kinderwagens en het kortgebeente zelf.
20.31 uur. Bij Edificio Isla zie ik verderop een rij staan. Inderdaad is er een geldautomaat. De rij is erg lang. Ik moet vragen wie de laatste is (het lijkt de slager wel), omdat de rij van de bank naar de straat gaat, de trap af, de stoep over en verder de trap weer op. Ik vraag iemand of het geld gratis is vandaag, omdat het zo druk lijkt. Hij vertelt me dat men blijkbaar deze bank moet hebben, om de hoek is een andere en daar staat geen mens.
20.33 uur. Op zoek naar die andere bank dus.
20.34 uur. Gevonden en inderdaad geen rij. Iemand is me net voor, eigenlijk niet, maar ik treuzel te lang en laat hem genereus voorgaan. In vergelijking met de rij een straat verderop valt het hier toch mee.
20.36 uur. Hij doet er wel erg lang over. En tegen de tijd dat hij klaar is, wil zijn 3-jarige zoontje ook een keer. Die denkt blijkbaar dat het een spelcomputer is. Hij zet zijn eis kracht bij met een volume dat tot in Edificio Costa Marina III te horen moet zijn. Zijn vader antwoord met een stukje ouderwetse opvoeding. Een klap op zijn kont en meelopen.
20.38 uur. Ik mag eindelijk. Kies voor Engels, toets mijn pincode in en kies voor ‘Cash withdrawal’.
20.39 uur. “Wegens technische problemen is deze optie niet mogelijk.”
20.40 uur. Terug naar de eerste rij dus.
20.42 uur. Ik sluit weer achteraan. De rij is de andere kant opgegaan, dus ongemerkt dring ik voor.
20.43 uur. De man die me net wees op de andere bank, vertelt me nu dat ik voordrong en wijst een ander aan.
20.44 uur. Ik sluit weer achteraan.
21.02 uur. Ik ben eindelijk aan de beurt. Ik neem maar het dubbele van wat ik normaal pin, geldautomaten zijn hier blijkbaar schaars.
21.03 uur (en 58 seconden volgens het reçu). Ik heb mijn geld en kan dus wat gaan eten.
21.04 uur. Ik heb geen zin alleen in een restaurant te gaanzitten, er was een supermarkt vlakbij mijn appartement, ik haal daar wel wat. Ik loop terug via een andere weg. Kom langs Edificio Bahia, Mundo Fantasia (de kinderspeelplaats), langs de golfhal (wat dat ook moge zijn), langs de sportvelden, langs Edificio Marina Trebol III, Edificio Marina Trebol II, Edificio Marina Trebol I, de in aanbouw zijnde minigolf, het in aanbouw zijnde waterpark, de lege vlakte Monte del Mar, nog meer gebouwen in aanbouw, Edificio Costa Marfil II, een groot pretpark dat alleen ’s avonds geopend is, Edificio Costa Marfil I en las oficinas de obra uiteindelijk bij de supermarkt aan. Ik zie nog vele mensen lopen, de supermarkt is gelukkig nog niet dicht.
21.17 uur. De manager staat bij de deur en houdt iedereen tegen die naar binnen wil. Een man probeert hem nog te overtuigen, ik doe maar niet mee in deze discussie. Het heeft toch geen zin.
21.21 uur. Terug in mijn appartement. Nog steeds geen eten gehad. Ik heb zelfs geen drinken in de koelkast. Mijn laatste eten was een bagel in het vliegtuig, rond half twaalf vanochtend. In de tweede vlucht heb ik nog een klein flesje water gekregen. Dat was rond een uur of half vier.
21.23 uur. Ik pak mijn boek en loop naar het dichtstbijzijnde restaurant.
21.28 uur. Het is nog niet halfvol, eten moet lukken dus.
21.29 uur. “Alle plaatsen zijn gereserveerd”, zegt de ober. Ik kan dus niet eten.
21.30 uur. Een van zijn collega’s komt erbij en vraagt met hoeveel ik ben. Ik kijk even om me heen en klop mezelf dan op de borst. “1”, is het simpele en voor de hand liggende antwoord.
21.32 uur. Ik mag gaan zitten aan een klein tafeltje bij de ingang. De ober gaat een menu zoeken.
21.34 uur. Hij keert terug met de menu’s en ik mag eindelijk een water bestellen.
21.35 uur. Halve liter water wordt in het voorbijgaan op mijn tafel gedropt.
21.36 uur. Halve liter op.
21.39 uur. Ik bestel kip.
21.57 uur. De kip arriveert. Nog geen drie uur na aankomst in dit dorp. Valt best mee toch?
Miel Vanstreels – Behoedzaam dansen op pedalen (07-033)
