Een mooi voorbeeld van een andere manier omgaan met het personeel is Buurtzorg. Geen managers, weinig bureaucratie, nauwelijks marketing, administratieve ondersteuning, hogere salarissen en voor de rest vooral zorgpersoneel. In de laatste jaren wint het bedrijf prijs op prijs. Niet alleen dat, ‘qua kosten zijn ze slechts iets goedkoper dan gemiddeld – maar ze leveren wel duidelijk bovengemiddelde kwaliteit’. Oftewel goedkope zorg, tevreden werknemers en beter voor de patiënten.
Hoe kan dat? Simpel. Vertrouw je personeel. Waarom zou je ze controleren, als ze zelf professioneel genoeg zijn. Een platte organisatie waarvoor mensen graag willen werken.
Een voorbeeld wat mij persoonlijk erg aansprak was Agora, de spelende school (Niekee). Er blijken al meerdere scholen volgens dit concept te werken. Je kunt kinderen veel meer vrijheid geven dan men denkt. Sterker nog, niet de kinderen zijn het probleem, wij zijn het. Wij, de maatschappij (en wij, docenten) durven de vrijheid niet uit handen te geven. Het huidige onderwijs is nog altijd gebaseerd op het Victoriaanse tijdperk, waarin kinderen worden opgeleid tot arbeiders, werknemers. Standaardprocedures, indien reproduceert, nadenken kun je overlaten aan een enkeling. Onze maatschappij is allang niet meer zo, waarom ons onderwijs wel?
Juist deze voorbeelden laten zien dat het anders kan, maar dat wij als mensheid het nog niet aandurven. Opvallend overigens dat Semco (eigen blogje) niet in dit boek staat. Er zijn vele bedrijven waar de werknemers meer verantwoordelijkheid hebben, maar juist de Braziliaan Semler heeft dit in den extremis doorgevoerd. Ongetwijfeld kent Bregman het voorbeeld, hij moet de Tegenlicht aflevering (Tegenlicht) gezien hebben. Waarom hij dit bedrijf, dat zijn stellingen ondersteunt niet noemt, geen idee.
Themaweek 84: Rutger Bregman – De meeste mensen deugen
