• Disclaimer
  • Mijn boeken
  • Twitter
  • Facebook
  • Goodreads
  • Instagram
  • Bookcrossing
  • Deezer
  • Polarsteps
  • LiveJournal
  • Hebban
  • Boekenblogarchief
  • Linkedin
  • YouTube
  • Last.fm
  • Pinterest
  • Tumblr
  • Spotify
  • About Me
  • MySpace

Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.

~ Boeken, reizen, voetbal, politiek, nieuws, onderwijs, wielrennen, kunst, foto's

Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.

Categorie Archief: GFC

Elftalcommissie

13 zaterdag feb 2021

Posted by Gerbie in GFC Archief, Voetbalfoto's

≈ Een reactie plaatsen

Tags

elftalcommissie, GFC, Goor, voetbal, voetbalfoto

Trainers waren er nog maar net, de eerste trainer bij GFC kwam pas eind jaren twintig, maar was ook snel weer weg. Pas na de tweede wereldoorlog was een trainer vaste prik. Maar zelfs die trainers hadden een beperkte taak, de opstelling werd namelijk tot ver in de jaren zestig gemaakt door de elftalcommissie.

Een raad van wijze mannen die de opstelling voor het weekend er op maakten. Mooie discussies moet dat opgeleverd hebben, jammer dat er geen bewegende beelden van die bijeenkomsten zijn. Deze foto is uit 1932. GFC bestond toen 25 jaar. De heren poseerden voor een foto in het jubileumboek. Je ziet dat ze streng en rechtvaardig zijn. En objectief natuurlijk.

Traditionsvereine

30 zaterdag jan 2021

Posted by Gerbie in Goal Columns

≈ Een reactie plaatsen

Tags

column, Enschedese Boys, GFC, Goal, Goor, Sportclub Enschede, voetbal

Goal (presentatiegids), September 2015

Het Duitse woord klinkt mooier dan het Nederlandse Traditierijke Vereniging. Dit jaar hebben we in de vierde klasse b een aantal clubs zitten die zeker voor deze eretitel in aanmerking komen. Emos is volgend jaar al de vierde club die de 100 jaar gaat halen. Naast ons eigen GFC zijn de twee andere eeuwlingen Enschedese Boys en Sportclub Enschede.

Op de site van Enschedse Boys is te lezen dat ze al in 1911 tegen GFC speelden. Ook andere bekende clubs als Rigtersbleek, Tubantia en Pec Zwolle zaten in die competitie dat jaar. Op 2 oktober versloegen de groenen met 3-1 ons GFC. Ook de terugwedstrijd in Goor ging voor ons verloren. Opgemerkt moet worden dat zelfs in Enschede werd beweerd dat de 0-1 overwinning ‘..wederom niet geheel verdiend’ was.

Precies vijftig jaar na de fusie tussen de twee Enschedese clubs die leidde tot het oprichten van de stichting FC Twente, komen deze twee elkaar voor het eerst weer in competitieverband tegen. En waar we de Boys de laatste jaren regelmatig bestreden tussen de lijnen, is het voor GFC iets langer geleden dat we voor het laatst tegen Sportclub Enschede mochten voetballen. Meer dan 100 jaar zelfs. Want nadat de club in 1910 ontstond uit een fusie tussen Hercules en Phenix (niet te verwarren met nog steeds bestaande Phenix uit Enschede), werd de club in 1914 kampioen en speelde het sindsdien 101 jaar opeenvolgend hoger dan GFC. In de vooroorlogse jaren, toen er veel minder clubs waren, waren we nog wel eens ingedeeld bij het tweede van de club.

In 1921 speelde GFC een zogeheten nederlagentoernooi waaraan naast Tubantia ook beide Enschedese clubs meededen. Sportclub won met 2-1 en de Boys met 4-1 die daardoor de beker uit Goor mochten meenemen.

Pas in 1974 degradeerde Sportclub voor het eerst in haar geschiedenis. Het zal bij de club hard zijn aangekomen dat het nu voor de derde keer op rij een stapje terug heeft moeten doen, zeker als je bedenkt dat het nog maar 8 jaar geleden op het hoogste amateurniveau meedeed.

Niet alleen FC Twente zit in zwaar water dus, ook de twee clubs die haar voortbrachten hebben betere tijden gekend. Mooi is het wel dat de clubs elkaar weer tegen gaan komen dit jaar. Eind november spelen de clubs hun eerste confrontatie, op de laatste speeldag komen ze elkaar weer tegen. Gezien de ambities van beide clubs is het goed voor te stellen dat ze allebei hopen dat dat de kampioenswedstrijd wordt.

GFC en Sportclub Enschede hebben dus weliswaar weinig gezamenlijke geschiedenis, wel zijn er spelers geweest in het verleden die zowel het Rood Zwart als het geheel zwarte shirt hebben gedragen. De bekendste daarvan is zonder twijfel Tonnie van der Meiden.

Geboren in 1931, kwam hij net na het kampioenschap van 1949 (vierde klasse) in ons eerste elftal. Door velen werd hij gezien als een van de beste aanvallers die GFC ooit heeft gehad. Tonnie was een van de drijvende krachten achter het kampioenschap van 1952 in de derde klasse. Na het mislopen van de promotie (de beroemde wedstrijd tegen Oldenzaal), liet hij zich overschrijven naar Sportclub Enschede. Hij begint daar in het tweede en scoort aan het begin van het seizoen ’52-’53 regelmatig.

Op 16 december 1954 slaat het noodlot toe. Als dienstplichtig militair wordt Tonnie tijdens een mars van zijn peloton te Horn aangereden door een achteropkomende auto. Hij overlijdt ter plekke. Slechts 23 jaar oud werd een van de beste voetballers van GFC.

Met vele derby’s en meerdere wedstrijden tegen mooie oude clubs moet het komend seizoen wel een prachtig seizoen worden.

Ne sloffe met inholt

27 zaterdag jun 2020

Posted by Gerbie in GFC Archief

≈ Een reactie plaatsen

Tags

archief, fotooo, GFC, Goor, Schoolfeest, voetbal, voetbalfoto

Op een slof en een oude voetbalschoen, zong menigeen. Mijn clubje bedacht dat dat een leuk thema voor de optocht was. De jury was het er mee eens, GFC won de optocht van het Schoolfeest in 1970.

Dit jaar voor het eerst sinds mensenheugenis geen optocht, geen School- en Volksfeest. Dus maar even terug in de tijd. De jonge voetballertjes van toen, zijn nu allemaal richting de zestig jaar oud.

Druk

30 zaterdag mei 2020

Posted by Gerbie in Goal Columns

≈ Een reactie plaatsen

Tags

column, GFC, Goal, Goor, voetbal

Goal, Juni 2015

Ineens moest hij er voor vliegen, vorig jaar. Het lukte. We bleven in de vierde klasse. Daarvoor moesten we twee matige vijfdeklassers verslaan. De opluchting was groot. Opluchting, want van echte vreugde was geen sprake.

Dit seizoen presteerde het team van Romano boven verwachting. De opmars na de winterstop was indrukwekkend. Hengelo was al te ver weg, maar een knappe tweede plaats was het resultaat. Dat de nacompetitie vervolgens niets opleverde, was niet erg. Het was toch al een bonus. Mooi seizoen, complimenten voor alle betrokkenen.

Maar dan volgt nu dat moeilijke vervolgseizoen. De druk gaat omhoog. Of je dat nu wil of niet, tegenstanders, supporters, toeschouwers, omstanders, iedereen verwacht het komende seizoen meer van ons eerste. En meer betekent automatisch dat je mee moet doen om het kampioenschap. Op zijn minst. En dat betekent druk. En ook zelf zullen de spelers nu meer verwachten. Meer willen laten zien.

Waar tegenstanders voorheen nog wel eens dachten dat het simpel zou gaan, zal dat komend jaar niet gebeuren. Waar voorheen een matige wedstrijd nog wel eens gewonnen werd, zal dat komend seizoen lastiger worden. Een echte offday kan ook niet meer.

Zoals Emos al liet zien, zal men tevreden zijn met een punt of stiekem in de counter toch de winst willen pakken. En zowel Emos als Twenthe zullen komend seizoen ook zien als het jaar dat ze kampioen willen worden. En laten dat nou net twee teams zijn waar we dit seizoen niet van gewonnen hebben.

We zullen dus zelf beter moeten worden. Scoort Olaf ook net zo vaak, als de ruimtes beperkter worden? Kan Thijs een sterk debuutseizoen laten volgen door een minstens zo sterk tweede jaar? Houdt Dennis het nu wel 26 wedstrijden uit? Wanneer gaan Edo en Joran minder kaarten pakken? Laat Lex zien dat hij zijn titel van Derbyplayer verdient? Hoe gaat het met Kevin verder? Heeft Romano straks de luxe dat hij uit vijf aanvallers (Daan, Justin, Kick, Olaf, Tim, op alfabetische volgorde) mag kiezen voor twee of drie plekken? Welke jeugdspelers kloppen er aan de poort?

Vele vragen die Romano zal moeten beantwoorden. Of eigenlijk de spelers zelf voor hun trainer. Afgelopen seizoen was een prachtig jaar. De supporters kwamen aan hun trekken, vele mooie wedstrijden, ook vele goede. Het was gezellig langs de lijn. Ook komend seizoen weer vele derby’s. Niet alleen lokaal, hier in Goor, ook de buren uit Markelo en Delden komen we weer tegen.

Gelukkig hebben we een trainer die durft te voetballen, die naar boven durft te kijken. Kleine herinnering: in de winterstop van ’93-’94 zaten we in de kleedkamer. Nog elf wedstrijden te gaan. “Nog tien keer winnen en we zijn kampioen”, zei ik. We stonden vijfde. Romano was het meteen met me eens. Medespelers wezen ons op het feit dat we nog niet veilig waren. Gewend aan degradatievoetbal. We wonnen er negen en werden tweede. Als iedereen er in had geloofd, waren we kampioen geworden.

De indeling voor komend seizoen is nog niet bekend. De hele zomer geen voetbal. Ik kan haast niet wachten.

De moeder van Tom

25 zaterdag apr 2020

Posted by Gerbie in Goal Columns

≈ Een reactie plaatsen

Tags

column, GFC, Goal, Goor, Tom Kuijper

Goal, maart 2015

Een paar jaar geleden werd het derde opgesplitst. Ik voelde me nog niet klaar om lager te spelen, maar kwam toch in het vierde terecht. Op dat moment baalde ik daar van. Al snel werd duidelijk dat GFC de goede keuze had gemaakt. Het nieuwe derde presteerde beter dan verwacht en ik kwam in een team terecht met diverse spelers waar ik nog nooit mee gevoetbald had. Daarbij was ik niet meer de oudste, dat was ook weer een leuke bijkomstigheid.

Dit seizoen kregen we versterking vanuit het derde. Tom voelde zich daar niet helemaal op zijn gemak, hij kwam dus bij ons. Ik zal toegeven dat ik heb getwijfeld of dat een goede keuze was. Tom had wel eens met ons meegetraind, toen hij nog in A2 speelde. Vorig seizoen speelde hij ook al eens mee. Hij maakte niet zo veel indruk. Niet dat dat op ons niveau zo belangrijk is, meer dan dat vroeg ik met af of hij zich thuis zou voelen in een team waar de gemiddelde leeftijd zeker een decennium hoger lag dan zijn eigen leeftijd.

Al snel bleek hij een aanwinst. Hij bracht energie op het middenveld. Hij was niet meer dat schrale jongetje van een paar jaar geleden, er stond nu een flinke kerel die verdedigend op het middenveld heerste en ook aanvallend leuk meedeed. Wij waren blij met hem, maar was hij ook blij met ons?

In de winterstop hebben we meestal een activiteit bij onze sponsor. Een middagje bij De Tapperij, vrouwen en kinderen mogen mee. Een datum prikken bleek niet eenvoudig. Dan konden die niet, dan waren er weer anderen die er niet bij konden zijn. En toen we eindelijk een datum hadden, bleek het de zondag van de Sinterklaasintocht. De helft van het team staat dan met het nageslacht in de voortuin van de familie Ruumpol te kijken naar het water.

Het lukte uiteindelijk toch. En toen kwam de reactie van Tom op de groepsapp. “Ik ben nog te jong voor kinderen. Mag ik mijn moeder meenemen? Die is ongeveer van dezelfde leeftijd als jullie.” Dat was het moment dat ik wist dat het goed zat. Tom hoort in het vierde, zowel binnen als buiten het veld. De reacties op zijn opmerking laat ik even buiten beschouwing hier. Lijkt me verstandig. Belangrijker is dat Tom liet zien dat een voetbalclub meer is dan een potje ballen op zondagochtend. Tom liet zien waarom ik een hekel heb aan het fenomeen ‘vriendenteam’. Eerst veertien man bij elkaar zoeken, dan bij een club aankloppen op voorwaarde dat ze samen mogen spelen. Vooral in Enschede en Almelo zie je die teams. Om een jaar later bij een andere club samen verder te voetballen.

Geen of weinig binding met de club, ik ben blij dat GFC nooit aan dit soort constructies heeft meegewerkt. De club gaat altijd voor het individu, zonder uitzondering. Na een seizoen vriendenteam stoppen er twee, is er een geblesseerd, verhuisd er een voor zijn werk en kiest er een voor om toch weer hoger te gaan spelen. Weg team.

Het vierde is dit seizoen een echt GFC-team. Van Tom tot Jan Kamphuis, dertig jaar ouder dan de benjamin en meerdere generaties er tussen. Een afspiegeling van de club, dat wat voetbal zo mooi maakt. Verbroedering in het veld, weg klassenmaatschappij. De club is voor iedereen.

Het vierde doet het goed dit seizoen. Op moment van schrijven lijkt het zeker dat het team tot het eind van het seizoen mee doet om het kampioenschap. Voorzichtig wordt er gesproken over een platte wagen. Tom doet niet zo vaak meer mee. Stage op Schiphol, juist in het weekend. Maar na de winterstop bleek het mee te vallen. Voor een helftje komt hij nog graag naar het veld, om dan na de rust in de trein naar de luchthaven te stappen. Ik weet zeker dat mochten we in mei kampioen kunnen worden, dat hij er 90 minuten bij is. En misschien komt zijn moeder dan wel kijken.

Rood Zwarte Skileraar

25 zaterdag jan 2020

Posted by Gerbie in Goal Columns

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Daan Zweers, Fieberbrunn, GFC, Goal, Goor, skiën, voetbal, werkweek

Goal, februari 2015

Tien over tien, zondagochtend. Normaal hebben we een redelijk idee van onze tegenstander van de dag, of we kunnen winnen. Vandaag sta ik in een gondel de berg op, naast mij vijf van mijn studenten. Werkweek in Fieberbrunn, ook leuk. De zevende en laatste medereiziger in deze gondel is de skileraar van de meisjes. Ik ken hem. Een paar jaar geleden speelde hij voor het eerst mee op zondagochtend, Achilles ’12 uit voor de beker. We wonnen dik. Hij vond het leuk met de oudjes. Vele passjes tussen de verdedigers door, hij ging er wel achteraan. Scoorde drie of vier keer. We wonnen met dubbele cijfers in de kwartfinale.

Sindsdien is het met mijn team niet echt beter gegaan. Ik speel nog lager dan toen. Daan niet, die drong al snel door tot de selectie en werd een regelmatige scorende linksbuiten in het eerste en tweede. Maar nu is hij even vijf maanden er tussen uit. Rood pak aan (“met zwarte schoenen”, zegt hij trots) en mag hij in Oostenrijk les geven.

Trots laat hij zijn telefoon zien aan anderen, trots dat er nog een GFC-er in het dorp is. Iemand die begrijpt dat hij de apres-ski een keer overslaat, omdat hij op zoek moest naar wifi, GFC speelde tegen Twenthe. Iemand die twintig jaar geleden dezelfde keuze maakte. Lekker een hele winter in de sneeuw. We komen elkaar deze week regelmatig tegen. Soms hebben we het even over voetbal, maar vaak ook over onze studenten. Mijn studenten in zijn skiklasje.

Hij moppert even over een lerares. Op school vertelt ze hem dat hij stil moet zijn. Nu de rollen omgedraaid zijn, blijkt zij hardleers. “Ik noem haar ook gewoon bij haar voornaam, deze week geef ik les”, klinkt het verontwaardigd. Zijn leraar en ik moeten lachen. We kennen hem anders, maar geven hem groot gelijk.

In de skishow op dinsdagavond doet hij mee, op donderdagavond deelt hij diploma’s en medailles uit. Skileraar is meer dan alleen een paar uurtjes op de lange latten staan. Volgende week is er weer een groep van zijn ROC. Dan moet hij snowboardles geven. Nog een herexamen en dat papiertje heeft hij ook. Hij heeft er vertrouwen in. Hij heeft het naar zijn zin in Oostenrijk, dat zie je aan zijn hele houding, zijn Oostenrijkse collega’s hebben hem opgenomen in de groep. Een team van skileraren. Nog een paar maanden en dan mag hij weer een plekje veroveren in een voetbalteam. Bij zijn clubje, waar hij nog eens trots over vertelt. Een GFC-er in de sneeuw.

Hardlopen

04 zaterdag jan 2020

Posted by Gerbie in GFC

≈ Een reactie plaatsen

Tags

GFC, Goor, hardlopen, Jan Schutteloop

..is en zal nooit mijn hobby worden. Er zijn jaren dat ik maar een enkele keer de hardloopschoenen aantrek. Morgen dus. De nieuwjaarsloop van mijn clubje, de Jan Schutteloop. Weet niet wie er zo’n hekel had aan de voormalig wethouder dat juist zijn naam werd gekozen om deze loop te sieren, maar zo zou ik niet geëerd willen worden.

Toch doe ik mee. Al jaren. Twee jaar geleden (zie foto) zelfs de 10 kilometer die door een parcoursfoutje ruim 11 kilometer is. Binnen het uur red ik al jaren niet meer. Denk dat ik me morgen maar weer beperk tot de 5 kilometer, die bij ons dus 5,6 kilometer duurt. Een ruim half uur sjokken over het Zeldam, als start van het sportieve jaar.

Vele jaren heb ik als enige doelstelling gekozen om niet als laatste te eindigen. Ik ken zelfs meerdere GFC’ers die niet meer meelopen nadat ik ze een keer had verslagen. Ondertussen zijn de enigen die nog achter me eindigen een aantal jeugdspelers die nog nooit 5 kilometer liepen. Na 2 kilometer volle bak wandelen ze het parcours uit. Na een kilometer of 3, 4 heb ik ze dan ingehaald. Benieuwd wie er morgen nog meer achteraan sjokt…

GFC wint van Wageningen

21 zaterdag dec 2019

Posted by Gerbie in GFC Archief

≈ 1 reactie

Tags

archief, GFC, Goor, voetbal, Wageningen, wedstrijdverslag

Meer dan 99 jaar geleden speelde mijn clubje in de kampioenscompetitie tegen Wageningen. GFC won van de club die ondertussen niet meer bestaat. Maar mooier nog dan dat feit, is het taalgebruik in het verslag:

(met dank aan de fotogroep van Stichting Historisch Goor)

46 jaar

30 zaterdag nov 2019

Posted by Gerbie in Goal Columns

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Bert Caron, column, Ep Vorkink, GFC, Goal, voetbal

Goal, December 2014

Zesenveertig jaar geleden trouwden mijn ouders. Ik was er toen nog niet. Mijn vader begon toen net aan het seizoen dat het eerste kampioen zou worden. De zwartwitfoto van drie kwart jaar later is bij velen nog bekend, papa met de bloemen. Bij Glanerbrug pakte GFC het benodigde puntje om de titel te pakken. We speelden nog aan de Deldensestraat, hadden net een jaar eerder een eigen kantine. In Laren gekocht, 8,500 gulden werd binnengehaald via renteloze obligaties.

Daar moeten ze voor het eerst samen een dienst hebben gedraaid. 46 jaar geleden. Ik sta naast Bert Caron in de rij. Vanavond nemen velen afscheid van Ep Vorkink, de rij is lang. Natuurlijk wist ik dat ze lang samen in de kantine stonden, maar het antwoord verrast me toch een beetje. Al langer dan ik zelf leef. Elke maand een maandagavond. Een beetje onhandig antwoord ik dat Bert dan maar een nieuwe partner moet vinden voor de komende 46 jaar.

Vele maandagavonden zaten we in het archief, vooral de laatste jaren voor het eeuwfeest van GFC. En dus zagen we Bert en Ep vaak samen. Ze toonden altijd interesse in waar we mee bezig waren. Soms riepen we hun hulp in. Samen wisten ze veel. Erg veel. Heel erg veel. Soms te veel. Op zoek naar de naam van een onbekende op een foto waar we iedereen al kenden, klopten we bij de heren aan. Vaak wisten ze het. En kwam er ook een verhaal bij over die persoon. En dan nog een verhaal over iemand anders op dezelfde foto. En dan een verhaal over de broer van degene en voor je je het wist was het half elf en hadden we de halve avond gebruikt voor een enkele foto.

Een gezellige avond, maar niet een avond waarop we hard opgeschoten waren. Als archiefcommissie trapten we er een aantal keer in. Daarna bepaalden we wel eens de tactiek aan het begin van de avond. Staan Bert en Ep er, dan sparen we de vragen op voor het laatste half uur. Op een avond met een andere kantinedienst, probeerden we dan weer flink op te schieten, voor te komen op onze eigen planning.

Wat wisten ze ontzettend veel die twee, wat kenden ze veel mensen, hoe mooi en soms onpubliceerbaar de bijbehorende verhalen. Al een tijdje was (en ben nog steeds) ik op zoek naar informatie over de jubileumwedstrijd in 1967. Op ons oude veld speelden de tweede elftallen van Ajax en Go Ahead Eagles tegen elkaar. Noch in Goal, noch in de krant kwam ik opstellingen tegen. Toch moeten er toekomstige toppers hebben gespeeld op ons veld. Ajax stond twee jaar later in de finale van de Europa Cup. Vier jaar later wonnen ze ‘m. Zouden Neeskens, Rep en Hulshoff bij ons hebben gevoetbald? Ineens lees ik ergens dat de wedstrijd onder leiding stond van Ep Vorkink. Die kon ons vast verder helpen.

Mis. Over vele Goorsen kon Ep een reeks anekdotes oplepelen, maar van de spelers van die wedstrijd wist hij er geen een meer. Net zoals hij geen idee had dat er naast hem in de Meidoornstraat een wietplantage zat. We plaagden hem er mee. “ie hebt vast een deel metekreeg’n, anders ha’j t wa eweten” of “kiek maar eens noar oene stroomrekkening”. Ook in het zwembad bleek Ep vaak beter geïnformeerd en sneller dan Goors Nieuws.

Bert zal stoppen met kantinedienst. “Dat moet de jeugd maar doen nu”, zegt hij tegen mij. Ik snap hem. Maar ik heb diepe bewondering voor het tweetal. Naast de maandelijkse kantinediensten deden ze zo veel meer voor GFC. Echte GFC-ers met een clubhart. Een van die twee is gestopt met kloppen. Zoals dat gaat in het leven. Ik hoop de ander nog jaren tegen te komen op het veld. En wie weet staat er een nieuw duo op dat tot 2061 de kantinediensten op maandagavond gaat invullen. Zoals dat loopt bij je clubje. Je helpt een keer, je helpt elke maand en ineens ben je 46 jaar ouder geworden.

De opstelling en de elftalfoto

22 zaterdag jun 2019

Posted by Gerbie in GFC Archief, Goal Columns

≈ Een reactie plaatsen

Tags

column, elftalfoto, geschiedenis, GFC, Goal, Goor, voetbal, voetbalfoto

Goal, augustus 2014

Op het afgelopen WK speelde Nederland geregeld in een 5-3-2 opstelling. Al sprak Van Gaal graag over 1-5-3-2, want hij wil graag alle spelers in het systeem meenemen. Meestal als er over systemen gesproken wordt, negeert men de keeper. Daar mag elk team er toch maar een van opstellen, die staat ook altijd op dezelfde plek, dus is het niet nodig hem specifiek te noemen.

Vroeger, en we hebben het dan over bijna honderd jaar geleden, kon je de opstelling ook zien als je de elftalfoto bekeek.

Buiten de snorretjes die een jaar of tien later in Duitsland ook erg populair bleken te zijn (liefst drie keer bij GFC), is ook precies te zien wat de opstelling van ons eerste was. De keeper en zijn twee verdedigers voorop, het middenveld met drie spelers ertussenin en achteraan de vijf aanvallers. De man in pak er naast zal een bestuurslid zijn geweest, een trainer hadden we toen nog niet. Systeem 2-3-5.

Dit systeem was over de hele wereld gebruikelijk in die tijd en is dat vele decennia geweest. Precies gespiegeld aan het systeem dat Van Gaal (en velen met hem) tijdens het afgelopen WK speelde. Vijf aanvallers dus, met een linksbuiten, linksbinnen, spits, rechtsbinnen en rechtsbuiten. De binnenspelers speelden iets naar achteren, zouden tegenwoordig als aanvallende middenvelders worden gezien.

Voor de jaren twintig werd de opstelling ook nog wel eens andersom gezien:

Gewoon de 2-3-5 opstelling, alleen zitten de aanvallers nu op de eerste rij. De linkerarm van de rechtsbuiten is nog net zichtbaar.

 

 

 

 

Ook in 1929 speelde GFC nog zo, het bestuurslid moet achter de achterste rij plaatsnemen.

 

Begin jaren dertig was het al minder duidelijk. Het systeem 2-8 bestond niet, dus hebben de middenvelders geen zin gehad om gebukt er tussen in te staan:

Het was het begin van het einde van een bijzondere traditie. In de loop van de jaren dertig ging men in een of twee rijen staan, de opstelling was niet meer te zien door naar de foto te kijken.

De laatste foto waarop het nog wel ging, is een foto van net na de oorlog. Dit is het begin van het team dat het meest succesvolle team uit de GFC-geschiedenis genoemd kan worden. In 1949 werden ze kampioen in de vierde klasse, drie jaar later in de derde klasse. Tegen Oldenzaal ging het net mis, anders waren we in 1954 bij de start van het betaalde voetbal in Nederland er bij geweest.

Maar ook zij speelden nog steeds 2-3-5:

Misschien een leuk idee om in 2017 de elftalfoto’s ter ere van het 110-jarig jubileum te nemen op de manier van honderd jaar eerder. Dat de tegenstander dan het systeem al kan zien door de website te bezoeken, nemen we dan voor lief.

Systeem

11 zaterdag mei 2019

Posted by Gerbie in Goal Columns

≈ Een reactie plaatsen

Tags

column, GFC, Goal, Jan Relker, Louis van Gaal, voetbal, voetbalcolumn, WK 2014

Goal, juni 2014

Overal waar je over voetbal hoort praten, gaat het over het systeem. “Ze kunnen beter met twee spitsen gaan spelen”, “Catenaccio is de enige hoop om iets te bereiken”, “buitenspelers zijn niet meer van deze tijd” en “de veldbezetting is beter in het nieuwe systeem van Van Gaal”. Met het WK in aantocht is er veel te bediscussiëren.

Ook aan GFC gaat deze discussie niet voorbij. Toen Romano Lammertink in zijn eerste wedstrijd als hoofdcoach eenvoudig won van Phenix, zat zijn vader trots langs de lijn. “3-2-3-2”, verklaarde hij glunderend. De oud-trainer bedacht dit systeem namelijk zelf, met het voormalig derde hadden we een paar jaar geleden een succesvol jaar omdat we hetzelfde systeem speelden. We versloegen betere tegenstanders omdat ze niet wisten wat ze met ons aanmoesten. In de beslissende wedstrijd tegen Rietmolen speelde GFC toch weer 4-3-3. “Hij is bang”, klonk het voor de wedstrijd langs de kant. Het maakte niets uit. Ook nu werd de wedstrijd relatief eenvoudig gewonnen.

In Brazilië probeert Louis van Gaal een nieuw systeem. De verdedigende zwakte wordt gecompenseerd door een extra verdediger op te stellen. Dit gaat ten koste van een aanvaller natuurlijk. Maar onze bondscoach zou zichzelf niet zijn als hij er geen eigen draai aan zou geven. De backs spelen eigenlijk op het middenveld dus is het geen 5-3-2 maar 3-4-3. Om dan tegen Wales meteen maar weer een ander systeem uit te proberen…

Al snel konden we zien dat het nieuwe systeem van Oranje niet zo heel bijzonder was. Hij heeft namelijk drie internationaal erkende toppers in zijn selectie. Die drie zet hij dus voorin, de andere zeven verdedigen om Van Persie, Robben en Sneijder te ondersteunen. Dat systeem kwam me bekend voor. Jarenlang speelde het vierde onder leiding van Jan Relker een vergelijkbaar systeem. Jan was er van overtuigd dat een systeem het verschil kon maken in de reserve zesde klasse op zondagochtend.

Bijkomstigheid was dat veel van zijn spelers ver in de herfst van hun carrière zaten. De eerste sneeuwvlokken waren reeds gesignaleerd zeg maar. Die wilden allemaal achterin staan. Reageren in plaats van zelf het spel maken. Hens en Frits bepaalden het spel. Niet als spelverdelers, maar pratend vanuit het centrum van de verdediging. De backs, de verdedigende middenvelders, niemand mocht de middenlijn over, iedereen moest compact bij elkaar blijven. In de middencirkel stond een snelle spits. Erik, Andre of later Jan Kamphuis. Die mochten alleen wachten op de bal diep. De middenvelders zochten het juiste moment om de dieptepass te geven.

Menig tegenstander verkeek zich op het systeem. Al snel had men een overwicht. Maar die iets te oude, iets te zware tegenstander bleek taaier dan verwacht. En dan was er ineens die counter, vaak een signaal dat het geen eenvoudige zondagochtend werd. En als de 0-1 eenmaal gescoord was, werd het systeem zo mogelijk nog verdedigender.

Ineens wist ik het zeker. Louis van Gaal heeft gewoon het systeem van Jan Relker gekopieerd. Jammer dat hij het zelf niet mag meemaken. Hij zou er trots op zijn geweest. Waarschijnlijk zou hij een bevestiging zien van zijn gelijk. En mocht Oranje deze zomer onverwacht ver komen, dan weet u waar het aan ligt. Tasje.

GFC wordt kampioen

04 zaterdag mei 2019

Posted by Gerbie in GFC Archief

≈ Een reactie plaatsen

Tags

1952, AGOVV, archief, GFC, Goor, kampioen, voetbal

Over een paar weken zou het zo maar weer kunnen gebeuren: GFC wordt kampioen. Een geweldige serie na de winterstop, nog een paar overwinningen en er volgt een finale tussen de nummers 1 en 2. Een mooi afscheid van het zondagvoetbal.

67 jaar geleden lukte het, al was daar toen een beslissingswedstrijd voor nodig. RODA uit Deventer stond aan het eind van het seizoen gelijk en dus volgde er een extra wedstrijd. Op het prachtige terrein van AGOVV won GFC (7000 bezoekers!) met 2-1.

’s Avonds werd het door duizenden ingehaald in Goor. De promotiewedstrijden die volgden gingen uiteindelijk verloren. Oldenzaal kon twee jaar later het betaald voetbal in. GFC bleef bij de amateurs.

GFC tegen Vitesse in 1908

26 zaterdag jan 2019

Posted by Gerbie in GFC Archief

≈ 1 reactie

Tags

archief, GFC, Goor, krant, Vitesse, voetbal, wedstrijdverslag

Meer dan 110 jaar geleden speelde mijn clubje tegen Vitesse. Voordat de archivaris van de club uit Arnhem vertwijfeld op zoek gaat naar bewijs voor deze wedstrijd: Vitesse was destijds een club uit Enschede. GFC won. Maar het mooist is toch wel het begin van het verslag. Kom daar nog maar eens om tegenwoordig. Heren journalisten, een uitdaging?

Nieuwsjaarssport

01 dinsdag jan 2019

Posted by Gerbie in GFC Archief

≈ 2 reacties

Tags

archief, fotooo, GFC, Goor, hockey, nieuwjaarsochtend

Straks, als bijna iedereen nog in bed ligt, of in ieder geval nog thuis is, staan er weer meerderen in de wei. Voor de nieuwjaarsreceptie wordt er nog even gespeeld. Theo van Lies kan niet meer fluiten, dat deed hij vele jaren. Het begon ooit met de jeugdleiders van GFC en het herenteam van GMHC. Helft voetbal, helft hockey. En dan gezamenlijk flink evalueren in de befaamde derde helft.

Ondertussen een traditie, eind van de ochtend zal de kantine weer vol zijn. Het zal gezellig zijn. Ook de afterparty is steeds populairder geworden. En zo is de eerste dag van het jaar er meteen een van vele tradities. Daarna kan 2019 echt beginnen.

← Oudere berichten

Nu te lezen op dit blog:

  • Havana 5 maart 2021
  • Belfast 4 maart 2021
  • Marbella 3 maart 2021
  • Remouchamps 2 maart 2021
  • Calvi 1 maart 2021
  • 1 – Dino Buzzati – De ronde van Italie 28 februari 2021
  • 2 – Nick Hornby – Fever pitch 28 februari 2021
  • 3 – Tim Krabbe – De renner 28 februari 2021
  • Het podium 28 februari 2021
  • 4 – Gabriel Garcia Marquez – De kampioen van Colombia 28 februari 2021

Recente reacties

Marco Pinotti op 70 – Gijs Zandbergen…
Koen op 1 – Dino Buzzati –…
Gerbie op 1 – Dino Buzzati –…
Erik Scheffers op 1 – Dino Buzzati –…
2 – Nick Hornb… op Nick Hornby – Fever pitch
Gerbie op Morgen de top 10
Koen op 3 – Tim Krabbe – D…
Koen op De laatste 10
4 – Gabriel Ga… op Gabriel Garcia Marquez – De ka…
6 – Mart Smeet… op Mart Smeets – De ko…
7 – Rino Negri… op Rino Negri – Un uomo sol…
10 – Antonio G… op Antonio Ghirelli & Uliano…
Erik Scheffers op Morgen de top 10
11 – Bill Bufo… op Bill Buford – Among the…
14 – Auke Kok… op Auke Kok – Johan Cruijff

Gerbie on Facebook

Gerbie on Facebook

Categorieën

  • Boeken (1.110)
    • Boekbesprekingen 2000 (1)
    • Boekbesprekingen 2001 (1)
    • Boekbesprekingen 2002 (1)
    • Boekbesprekingen 2003 (1)
    • Boekbesprekingen 2004 (1)
    • Boekbesprekingen 2005 (42)
    • Boekbesprekingen 2006 (60)
    • Boekbesprekingen 2007 (50)
    • Boekbesprekingen 2008 (51)
    • Boekbesprekingen 2009 (55)
    • Boekbesprekingen 2010 (50)
    • Boekbesprekingen 2011 (36)
    • Boekbesprekingen 2012 (61)
    • Boekbesprekingen 2013 (76)
    • Boekbesprekingen 2014 (65)
    • Boekbesprekingen 2015 (64)
    • Boekbesprekingen 2016 (70)
    • Boekbesprekingen 2017 (67)
    • Boekbesprekingen 2018 (78)
    • Boekbesprekingen 2019 (68)
    • Boekbesprekingen 2020 (123)
    • Boekennieuws (71)
    • De boekenkast van.. (8)
    • NaNoWriMo (9)
  • De Recensieprins (7)
  • De Rijdende Rechter (64)
  • Elders op het web (65)
  • Fictie (8)
  • Fotooo (363)
  • Gastschrijver Peter (3)
  • Gastschrijver Yolanda (6)
  • Gerbie kijkt YouTube (142)
  • Gerbie leest Wikipedia (16)
  • Gerbie schrijft een open brief aan (9)
  • Gerbie's Lifeblog (224)
  • Gerbie's Prijsvraag (68)
  • Gerbie's Recensies Concerten (28)
  • Gerbie's Recensies Televisie (55)
  • Gerbie's Recensies Theater (7)
  • GFC (213)
    • GFC Archief (44)
    • GFC Jubileum (7)
    • Goal Columns (148)
      • Goal Johan 4 (65)
    • Goal Interviews (2)
    • Goal Reisverhalen (8)
  • Goorse vragen (150)
  • In het nieuws (192)
    • Gerbie vindt iets (8)
  • In memoriam (36)
  • Kijk nog eens (211)
  • Kunst omdat het kan (30)
  • Laat eens wat van je horen (40)
  • Lezers helpen lezers (21)
  • Muziek (306)
    • Gerbie's top 212 (199)
    • Muziek 32 songs (9)
    • Muziek column (26)
    • Muziek teksten (7)
    • Tiny Desk Concert (7)
  • Nutteloze lijstjes (22)
  • Overige columns (17)
  • Poëzie (146)
    • Beeldprikkels (6)
    • Haiku (11)
    • Poëzie (90)
    • Vergaderpoëzie (32)
  • Politiek (151)
  • Reizen (218)
    • Mensen (21)
    • Reisboeken (11)
    • Reisverhalen Gerbie on tour (24)
    • Reisverhalen Ik (16)
    • Reisverhalen Natuur (12)
    • Reisverhalen Overig (21)
    • Reisverhalen Reizen (31)
    • Reisverhalen Reizigers (24)
    • Reisverhalen Steden (54)
  • Sport (241)
    • Olympische dagboek Sydney 2000 (12)
    • Olympische Spelen Rio 2016 (6)
    • Olympische Winterspelen 2006 (19)
    • Olympische Winterspelen 2014 (12)
    • Olympische Winterspelen 2018 (18)
    • Overige sporten (14)
    • Sport Column (21)
    • Sportboek (133)
    • Sportpoëzie (2)
    • Sportwedstrijden (7)
  • Suus (106)
    • Papa Gerbie (38)
    • Suus schrijft (64)
  • themaweek (240)
  • Uit de school geklapt (92)
  • Uit het leven gegrepen (44)
  • Uncategorized (1)
  • Voetbal (622)
    • Oranje in 2006 (7)
    • Oranje in 2008 (5)
    • Oranje in 2010 (13)
    • Oranje in 2012 (13)
    • Oranje in 2014 (16)
    • Oranje in 2016 (5)
    • Oranje in 2018 (5)
    • Oranje in 2020 (7)
    • Van der Meest (117)
    • Voetbal column (63)
    • Voetbal EK 2012 (15)
    • Voetbal over de wereld (19)
    • Voetbal WK 2010 Zuid Afrika (21)
    • Voetbal WK 2014 Brazilië (49)
    • Voetbalboek (186)
    • Voetbalfoto's (85)
    • Voetbalhelden (48)
    • Voetbalpoëzie (11)
    • Voetbalzondag (60)
  • Wielrennen (303)
    • Wielerboeken (115)
    • Wielerfoto (4)
    • Wielerhelden (9)
    • Wielerliederen (14)
    • Wielerpoëzie (83)
    • Wielerverhalen (14)
    • Wielerwedstrijden (23)
    • Wielrennen Artikelen (24)
    • Wielrennen Columns (23)
  • Z.K.V. (9)
  • Zoektermen stats (23)

Populaire berichten & pagina’s

  • Belfast
    Belfast
  • Havana
    Havana
  • Rutger Kopland – Alles op de fiets
    Rutger Kopland – Alles op de fiets
  • 109 - Jeroen van Merwijk - Treurige dingen
    109 - Jeroen van Merwijk - Treurige dingen
  • Ben Elton – Two brothers
    Ben Elton – Two brothers
  • Gerbie's top 212
    Gerbie's top 212
  • 49 - Fatal Flowers - Nowhere to lay my head
    49 - Fatal Flowers - Nowhere to lay my head
  • Verboden te voetballen
    Verboden te voetballen
  • Het regent vissen ***
    Het regent vissen ***
  • 32 songs - Plork en de aannemers - Sja la la la la
    32 songs - Plork en de aannemers - Sja la la la la
Follow Niets is geheel waar, en zelfs dat niet. on WordPress.com

Het archief

  • maart 2021 (5)
  • februari 2021 (119)
  • januari 2021 (23)
  • december 2020 (27)
  • november 2020 (30)
  • oktober 2020 (31)
  • september 2020 (31)
  • augustus 2020 (31)
  • juli 2020 (26)
  • juni 2020 (21)
  • mei 2020 (20)
  • april 2020 (22)
  • maart 2020 (31)
  • februari 2020 (28)
  • januari 2020 (17)
  • december 2019 (16)
  • november 2019 (23)
  • oktober 2019 (32)
  • september 2019 (16)
  • juli 2019 (22)
  • juni 2019 (16)
  • mei 2019 (17)
  • april 2019 (18)
  • maart 2019 (20)
  • februari 2019 (17)
  • januari 2019 (23)
  • december 2018 (14)
  • november 2018 (30)
  • oktober 2018 (31)
  • september 2018 (15)
  • juli 2018 (10)
  • juni 2018 (14)
  • mei 2018 (17)
  • april 2018 (17)
  • maart 2018 (28)
  • februari 2018 (32)
  • januari 2018 (31)
  • december 2017 (28)
  • november 2017 (30)
  • oktober 2017 (3)
  • september 2017 (1)
  • juni 2017 (15)
  • mei 2017 (16)
  • april 2017 (17)
  • maart 2017 (30)
  • februari 2017 (46)
  • januari 2017 (31)
  • december 2016 (22)
  • november 2016 (20)
  • oktober 2016 (23)
  • september 2016 (30)
  • augustus 2016 (31)
  • juli 2016 (27)
  • juni 2016 (18)
  • mei 2016 (21)
  • april 2016 (19)
  • maart 2016 (23)
  • februari 2016 (25)
  • januari 2016 (29)
  • december 2015 (21)
  • november 2015 (20)
  • oktober 2015 (18)
  • september 2015 (23)
  • augustus 2015 (22)
  • juli 2015 (26)
  • juni 2015 (22)
  • mei 2015 (23)
  • april 2015 (21)
  • maart 2015 (28)
  • februari 2015 (24)
  • januari 2015 (25)
  • december 2014 (27)
  • november 2014 (12)
  • oktober 2014 (27)
  • september 2014 (28)
  • augustus 2014 (13)
  • juli 2014 (30)
  • juni 2014 (32)
  • mei 2014 (20)
  • april 2014 (21)
  • maart 2014 (21)
  • februari 2014 (25)
  • januari 2014 (19)
  • december 2013 (20)
  • november 2013 (19)
  • oktober 2013 (20)
  • september 2013 (19)
  • augustus 2013 (19)
  • juli 2013 (19)
  • juni 2013 (29)
  • mei 2013 (29)
  • april 2013 (29)
  • maart 2013 (31)
  • februari 2013 (24)
  • januari 2013 (31)
  • december 2012 (30)
  • november 2012 (30)
  • oktober 2012 (30)
  • september 2012 (29)
  • augustus 2012 (52)
  • juli 2012 (31)
  • juni 2012 (30)
  • mei 2012 (31)
  • april 2012 (30)
  • maart 2012 (30)
  • februari 2012 (29)
  • januari 2012 (30)
  • december 2011 (2)
  • november 2011 (5)
  • oktober 2011 (26)
  • september 2011 (17)
  • augustus 2011 (15)
  • juli 2011 (26)
  • juni 2011 (29)
  • mei 2011 (24)
  • april 2011 (28)
  • maart 2011 (31)
  • februari 2011 (25)
  • januari 2011 (23)
  • december 2010 (29)
  • november 2010 (7)
  • oktober 2010 (28)
  • september 2010 (27)
  • augustus 2010 (12)
  • juli 2010 (22)
  • juni 2010 (28)
  • mei 2010 (29)
  • april 2010 (25)
  • maart 2010 (28)
  • februari 2010 (18)
  • januari 2010 (25)
  • december 2009 (29)
  • november 2009 (28)
  • oktober 2009 (24)
  • september 2009 (26)
  • augustus 2009 (20)
  • juli 2009 (18)
  • juni 2009 (24)
  • mei 2009 (25)
  • april 2009 (22)
  • maart 2009 (26)
  • februari 2009 (24)
  • januari 2009 (22)
  • december 2008 (28)
  • november 2008 (20)
  • oktober 2008 (13)
  • september 2008 (24)
  • augustus 2008 (13)
  • juli 2008 (26)
  • juni 2008 (12)
  • mei 2008 (22)
  • april 2008 (26)
  • maart 2008 (25)
  • februari 2008 (17)
  • januari 2008 (16)
  • december 2007 (25)
  • november 2007 (24)
  • oktober 2007 (20)
  • september 2007 (20)
  • augustus 2007 (7)
  • juli 2007 (9)
  • juni 2007 (5)
  • mei 2007 (19)
  • april 2007 (13)
  • maart 2007 (9)
  • februari 2007 (13)
  • januari 2007 (18)
  • december 2006 (16)
  • november 2006 (17)
  • oktober 2006 (27)
  • september 2006 (23)
  • augustus 2006 (9)
  • juli 2006 (14)
  • juni 2006 (21)
  • mei 2006 (23)
  • april 2006 (26)
  • maart 2006 (31)
  • februari 2006 (38)
  • januari 2006 (23)
  • december 2005 (26)
  • november 2005 (23)
  • oktober 2005 (21)
  • september 2005 (23)
  • augustus 2005 (3)
  • juli 2005 (14)
  • juni 2005 (19)
  • mei 2005 (15)
  • april 2005 (1)
  • maart 2005 (2)
  • februari 2005 (3)
  • januari 2005 (1)

Ajax Australië auto boeken boeken 2005 boeken 2006 boeken 2007 boeken 2008 boeken 2009 boeken 2010 boeken 2011 boeken 2012 boeken 2013 boeken 2014 boeken 2015 boeken 2016 boeken 2017 boeken 2018 boeken 2019 boeken 2020 boekrecensie Brazilië Britse humor citaat column De Muur Duitsland fcblogbroeders fotooo Frankrijk Gerbie's top 212 Gerbie kijkt YouTube Gerbie on tour geschiedenis GFC Goal Goor Goorse vragen Hans van der Meer Hard Gras in het nieuws In Memoriam Italië Kijk nog eens kunst lezen lifeblog Mart Smeets muziek Nederlands elftal Olympische Spelen onderwijs Oranje politiek poëzie prijsvraag quote reizen Rijdende Rechter school Spanje sportboek sportboeken Suus themaweek Tour de France vakantie Van der Meest Verenigde Staten verkiezingen voetbal voetbalboek voetbalfoto voetbalzondag wielerboek Wielerpoëzie wielrennen WK 2014 YouTube Zuid Afrika

Klik hier als je een mail wilt wanneer er een nieuwe blog verschijnt.

Voeg je bij 573 andere volgers

maart 2021
M D W D V Z Z
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031  
« feb    

Gerbie leest

  • Abubakari de Vries
  • At the Sea
  • Bad Tourists
  • Beggar
  • Edwin Winkels
  • Koen Schyvens
  • Rob Alberts
  • Rodzooi
  • Oudste Goorsche Tourtoto
  • Goors Nieuws
  • Sport Amerika

Bloglovin’

Niets is geheel waar, en zelfs dat niet. gerbie7's Profile Page

Maak een gratis website of blog op WordPress.com.

Annuleren

 
Reacties laden....
Reactie
    ×
    Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze website, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
    Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid