2020 is bijna voorbij

Tags

2020, 2021, oud en nieuw

en moge 2021 een beter jaar worden dan het huidige…

25 – Kyteman – Sorry

Tags

Gerbie's top 212, Kyteman, muziek

Nummer	25
Artiest	Kyteman
Titel	Sorry
Jaar	2009
Wikipedia	Sorry
Website	Facebook
Tekst	Songteksten

Precies 212 nummers waren er goed genoeg om in deze lijst te belanden. Slechts 1 daarvan heeft geen tekst. Terwijl het, zonder woorden, misschien wel meer zegt dan vele andere nummers in deze lijst. Een nummer dat uitgroeide tot een evergreen, zonder dat het een hit is geweest. Een nummer dat je door je heen voelt gaan. Dat zo sterk is, dat je precies weet wat Kyteman wil zeggen met dit nummer, zonder dat hij daarvoor een enkel woord gebruikt. De kracht van muziek in een minuut of drie.

Voor het eerst zag ik hem bij DWDD, waar hij, verlegen jongeman, aanschoof naast Jan Mulder. Hij begon te toeren met zijn HipHop orchestra. Ik zag ze twee keer. Overweldigend mooi, twintig, dertig muzikanten op een podium. Violen naast een tuba, rappers en zangers, klassiek geschoolden naast moderne muzikanten. En dat allemaal aangestuurd door die ene jongeman, die dat jarenlang puzzelend op zijn zolderkamertje had uitgedacht. Een dirigent die niets van een dirigent had.

Zo snel hij kwam, zo snel verdween hij weer. Zijn eennalaatste concert, in de HMH zat ik er weer. Een paar jaar later was het orkest terug. Groter, klassieker, met een heel koor er bij. Tijdens het Crossing Border festival werd ik weer helemaal weggevaagd, wat een geweldig spektakel. Toen ik hem na de tijd bedankte, een CD liet signeren, was hij weer het verlegen jongetje. Hij schudde mijn hand, vond het bijzonder dat ik hem dankte.

En tussen al dat orkestrale geweld is dat ene nummer zijn meesterwerk. Dat nummer waarop hij zelf de trompet pakt en een verhaal vertelt. Voor even zijn de spotlights voor hemzelf. Voor Collin, die zijn vriendinnetje een ode brengt. Voor de orkestleider, die zelf ook muzikant is. Voor het verlegen jongetje dat alleen met muziek op een podium durft te staan.

Over smaak valt niet te twisten, van de meeste nummers in deze lijst weet ik dat ze niet voor iedereen zijn. Bij dit nummer kan ik me niet voorstellen dat je niet onder de indruk bent.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify, Deezer en YouTube.

Welke van de twee?

Tags

birthday, verjaardag

De Engelse versie is bekender dan deze in het IJslands:

of toch iets ouder:

Krismasi unataka

Tags

kerst, kerstgedachte, lifeblog

Mwaka huu matakwa ya Krismasi kwa Kiswahili. Kwa sababu tu inawezekana. Kwa sababu umekuwa mwaka wa kipuuzi na napenda kuumaliza kwa njia ya kipuuzi. Kwa wale wote wanaozungumza Kiswahili na kwa wale ambao wamepata shida kuweka ujumbe huu kwenye mashine ya kutafsiri, lakini kwa kweli pia kwa wale walio na babelfish ovyo, asante kwa kutembelea tovuti hii. Nawatakieni Krismasi Njema na Mwaka Mpya.

De eindlijsten van 2020

Tags

fryslan, muziek, Snob 2000, Strawelte, Top 2000

Morgen begint weer de bekendste lijst van Nederland, de populairste, de top 2000. Dit jaar heb ik thematisch gestemd. Gerbie’s lijst voor de Top 2000. Slechts de helft van de platen hebben de uiteindelijke lijst gehaald.

Minstens zo mooi, maar veel minder bekend, maar met veel betere muziek, is de Snob 2000. Ook daarvoor heb ik gestemd. Eigenlijk vrij willekeurig, gewoon 25 titels die in me op kwamen, die passen bij die lijst. Goede muziek, maar ondergewaardeerd. Mijn titels daar zijn hier te lezen. Meer hierover te lezen via Ondergewaardeerde liedjes.

Tenslotte mocht ik ook nog eens vijf liedjes uitkiezen voor de Fryske top 100. Gelukkig geen 25 of zelfs 35, dan was ik in de problemen gekomen. Ook de uitleg was niet simpel voor een Tukker, maar vijf liedjes kon ik nog wel vinden. En dan heb ik Strawelte nog genegeerd. Zet ik die hier maar onder, als 6e keus.

26 – Reboelje – Sielesiik

Tags

Gerbie's top 212, muziek, Reboelje

Nummer	26
Artiest	Reboelje
Titel	Sielesiik
Jaar	1991
Wikipedia	Reboelje
Website	Swee
Tekst	Magysk Teater

Vier jaar in Leeuwarden wonen betekent niet automatisch dat je Fries spreekt. Wel dat je eens wat interesse toont voor de lokale en/of provinciale cultuur. En net rond die tijd brak er een band door, zelfs buiten de provinciegrenzen. Gewoon op Hilversum 3 gehoord, een nummer van de CD Magysk Teater. Die bleek gebaseerd te zijn op een boek van Herman Hesse, Der Steppenwolf. Muziek en literatuur vermengen, knappe prestatie. En het klonk ook nog eens geweldig.

De CD kon je huren en het bandje waarop het hele verhaal van Hesse in het Fries werd naverteld heb ik grijsgedraaid. Een taal hoef je niet te spreken om toch veel te begrijpen. De CD heb ik later alsnog aangeschaft. Gewoon, omdat ik ‘m wilde hebben. Net als vele andere CD’s, jaren later, zelfs in Amsterdam nog aangeschaft.

Reboelje maakt mooie sfeervolle muziek, waarbij de teksten los gelezen zouden kunnen worden, maar je kunt ook gewoon genieten van de muziek zonder te begrijpen wat ze zingen. De eerste keer dat ik ze live heb gehoord is grotendeels langs me heen gegaan. Ik stond achter de bar, hoopte het een en ander mee te pikken, maar stond nog druk te tappen toen de band het podium al weer verliet.

De rockopera Gysbert (over een van de grondleggers van de Friese taal Gysbert Japicx) door de band heb ik wel gezien, in Bolswerd, op een schitterende locatie. Weer zo’n avond waar ik nog steeds blij over ben dat ik er geweest ben; al verstond ik weinig, ik begreep genoeg.

Zonder twijfel is Reboelje mijn favoriete Friese band, zelfs een van mijn favoriete Nederlandse bands. Jammer dat ze er na Gysbert Gysbert mee ophielden.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify, Deezer en YouTube.

Einde themaweken

Tags

lifeblog

Het is kerstvakantie, tijd om weer eens ‘normaal’ te bloggen. De eerste Coronagolf zorgde voor veel meer boektitels dan andere jaren, de tweede juist voor minder tijd dan anders. De combinatie maakte dat vooruit geprogrammeerde blogjes makkelijk werden en de dagelijkse gang van zaken een beetje genegeerd werd.

Nu maar eens kijken hoe lang ik het volhoudt om weer een aantal keer per week een regulier blogje te produceren. Morgen pak ik het aftellen in mijn eigen top 212 weer op, er zullen ongetwijfeld wat jaaroverzichten langskomen de komende tijd. Kortom, de gebruikelijke onvoorspelbare voorspelbaarheden die al jaren op deze site te zien zijn. Verzoekjes zijn welkom, commentaar zeker ook.

Renzo Verwer – I doped

Tags

boeken, boeken 2020, boekrecensie, lezen, Renzo Verwer, schaken, sport, themaweek

Renzo Verwer – I doped: Confessions of a chess player

Met Kindle heb ik niet zo veel. Ik heb een Kobo E-reader, maar veel liever lees ik gewoon van papier. Een boek in mijn handen, dat is me veel waard. Dus kan ik niet zo veel met boeken die in een format verschijnen dat ik niet of nauwelijks kan lezen.

Maar ik ben dan ook wel weer nieuwsgierig, aangezien er ook het een en ander langs me heen kan gaan als ik Kindle negeer. En omdat een app op een moderne telefoon de normaalste zaak van de wereld is, heb ik ook de Kindle app op mijn toestel staan. Maar dan heb je nog geen boek. Maar op een onbewaakt moment kijk je dan eens door die app en kom je wat boeken tegen die niets blijken te kosten. Maanden was ik bezig met mijn eerste Kindleboek ooit. Alleen tussendoor, op momenten dat ik geen andere mogelijkheid had, las ik een paar schermpjes verder. Eenmaal uit was ik niet overtuigd, een last chance back-up werd Kindle voor mij. Maar ondertussen had ik ook dit boek op mijn telefoon staan. Want de schrijver had ik wel eens via social media gesproken. Hij had zijn eigen site, zijn blog, meerdere titels op zijn naam, maar leek niet echt door te breken, in de boekhandel kwam ik hem nog niet tegen bijvoorbeeld.

Dat is geen diskwalificatie, aangezien veel wat ik tegenkom bij boekhandels bagger blijkt, terwijl in de krochten van het internet veel moois voorbijkomt, dus laten we de smaak van het publiek alsjeblieft niet verwarren met kwaliteit.

Dit verhaal van Verwer triggerde me om verder te lezen via Kindle. Het digitale boek bleek uit drie korte verhalen te bestaan, met schaken als rode draad. Het meest intrigerende verhaal was zonder twijfel het eerste, het titelverhaal. Heeft doping nut voor een schaker. Verwer besloot het om proefondervindelijk te onderzoeken. Hij schreef zich in voor een toernooi, vond wat pilletjes via internet en maakte aantekeningen. Wat deed de doping met hem? Werd hij er beter van? Zo ja, hoe dan?

Meer wil ik niet vertellen, want dan volgt al snel het spoiler alert, lees zelf, mocht het je interesseren. Ben eigenlijk wel benieuwd waarom hij in het Engels schreef, want ook al is zijn beheersing van die taal behoorlijk goed, een aantal taal- en stijlfoutjes kon ik er al uithalen, een native speaker ongetwijfeld nog meer. Maar goed, wie weet leest hij op een dag dit blogje en zal hij reageren. Verwacht ik eerlijk gezegd wel.

Citaat: “Hah, that will be of real use to me! How often during a chess game my thoughts are diverted to completely unrelated matters. During chess games I often get very nice ideas about articles and bylines, and I think more about those than about the game at hand.” (40/290)

Nummer: 20-120
Titel: I doped: confessions of a chess player
Auteur: Renzo Verwer
Taal: Engels
Jaar: 2012
# Pagina’s: 22 (22930)
Categorie: Sport
ISBN: nvt

Meer:
Renzo Verwer

Themaweek 104: Dunne boekjes

Bert Wagendorp – Fictie moet de sport redden

Tags

Bert Wagendorp, boeken, boeken 2020, boekrecensie, fictie, Kees Fens, lezen, sport, themaweek

Bert Wagendorp – Fictie moet de sport redden

Een essay, een speech, eigenlijk geen boek. Maar als je het print en er een kaft omheen gooit, dan is het alsnog een boek, alleen nog even een isbn aanvragen en je bent er. De Kees Fens lezing werd vorig jaar door Bert Wagendorp gedaan. Ooit sportjournalist, tegenwoordig columnist van de Volkskrant. En schrijver, want hij heeft toch al meerdere bestsellers op zijn naam staan.

De eerste vier Kees Fens lezingen werden gedaan door schrijvers die ik niet ken. Nu is dat niet per definitie onmogelijk, maar iemand die al vele jaren veel leest, verschillende genres, en daarnaast ook vele uren heeft doorgebracht in bibliotheken en boekhandels zou toch wel een naam op zijn minst moeten herkennen. Niet dus. Kees Fens wel overigens, maar dat is bijzaak.

Wagendorp schrijft over de toekomst van de sport. Hij haalt een lijstje van de naamgever van de lezing erbij. De tien beste voetballers ooit, waarbij de bovenste namen allemaal onbekend waren. Toch klopte het in de perceptie van Fens. Dat waren spelers waar hij als jochie op straat tegen gespeeld had op straat. En omdat bewondering op zijn grootst is wanneer je een jochie bent van een jaar of tien, had hij de spelers die hij toen had zien spelen het hoogst gezet. Wagendorp ziet de onlogica en kan erlangs kijken. Mooi, want daardoor heeft hij zijn onderwerp voor deze lezing te pakken.

Sport draait om verhalen. Een sporter zonder verhaal is niet interessant. Pas als er iets naast de sport aan de hand is, dan wordt het boeiend. Ik denk dat Wagendorp gelijk heeft. De toekomst van de sport zit in verhalen. Storytelling wordt in meerdere branches steeds belangrijker, de sport heeft dat allang gezien. Dit zal de komende jaren en decennia alleen maar groter worden, de sport an sich wordt onvermijdelijk bijzaak. Of dat goed of niet goed is, is geen discussie, je kunt de tijd niet tegenhouden.

Citaat: “Dat wil niet zeggen dat sport zijn aantrekkingskracht zal verliezen voor degenen die op zoek zijn naar een eerlijke krachtmeting. De aantrekkelijkste kant van sport is de onvoorspelbaarheid ervan. Zodra dat element verdwijnt, en er zijn voorbeelden van sporten waarin dat inmiddels al is gebeurd, is de sport ten dode opgeschreven.” (p.22)

Nummer: 20-111
Titel: Fictie moet de sport redden
Auteur: Bert Wagendorp
Taal: Nederlands
Jaar: 2019
# Pagina’s: 32 (21748)
Categorie: Essay
ISBN: 978-90-253-1017-2

Meer Wagendorp op gerbie.nl:
Wagendorp, Bert – De dubbele schaar
Wagendorp, Bert – Ferrara
Wagendorp, Bert & J.W. Roy – Lance. The rise & fall in 14 songs
Wagendorp, Bert – Masser Brock
Wagendorp, Bert met John Schoorl en Paul Onkenhout – Het nieuwste schavot
Wagendorp, Bert – De proloog
Wagendorp, Bert – Ventoux
Wagendorp, Bert – Een zaterdagmiddag

Elders:
Kees Fens lezing
Kees Fens (Wikipedia)

Themaweek 104: Dunne boekjes

Boudewijn Büch (met Peter van Straaten) – Openbaar boekbezit

Tags

bibliotheek, boeken, boeken 2020, boekrecensie, Boudewijn Büch, lezen, Peter van Straaten, themaweek

Boudewijn Büch (met Peter van Straaten) – Openbaar boekbezit

Al in de zomer had ik een stapeltje gemaakt van dunne boeken die ik eindelijk eens wilde lezen. Omdat ze nooit aan bod waren gekomen, omdat ik het tijd vond, omdat ik besloot 2020 tot veelleesjaar uit te roepen, omdat ze de moeite waard waren, ik had ze tenslotte niet voor niets aangeschaft.

En dan blijkt dat toeval niet bestaat. Terwijl ik op een late vrijdagmiddag op school met een aantal studenten blijft napraten na de les, over hun droom van een buitenlandse stage en hoe moeilijk dat is in tijden van corona, komen zij met de optie Seychellen. En net die avond leg ik mijn vorige boek neer, pak ik de volgende van de stapel en lees ik op de eerste bladzijde over Büch die op het eiland La Digue (een van de Seychellen) op zoek gaat naar de nationale bibliotheek van het land.

Leuk is het altijd wanneer je een uitgave ontdekt die je nog niet kende, in dit geval een boekje waar twee favorieten samen werken, in opdracht van de Openbare Bibliotheek van Deventer, ter gelegenheid van hun 75-jarig jubileum. Büch kan altijd vertellen over zijn reizen, in dit geval over de zoektocht naar (nationale) bibliotheken en de illustraties van Peter van Straaten passen er zonder problemen bij. 10 korte, thematische, verhalen van Büch, 14 tekeningen van Van Straaten.

En dat levert niet een memorabel epistel op, daarvoor is het te dun, te nietszeggend, maar wel een gekoesterd collectors item, waarvan ik blij ben dat ik het in de kast heb staan en nu ook nog eens gelezen.

Citaat: “Boeken zijn te kostbaar om slordig te behandelen. Boeken wijzen je wegen die je nergens anders kunt bewandelen (…) Op straat kom ik in het gewriemel terecht van mensen die tassen dragen. Tassen vol met bananen en nog eens bananen. Nergens uit een tas zie ik een boekje steken.” (p.14)

Nummer: 20-107
Titel: Openbaar boekbezit
Ondertitel: over verre leeszalen, kille bibliotheken en vergeten pennevoerders
Auteur: Boudewijn Büch (met Peter van Straaten)
Taal: Nederlands
Jaar: 1991
# Pagina’s: 59 (21375)
Categorie: Reizen
ISBN: nvt

Meer Büch:
Büch, Boudewijn e.a. – Büch’s boeket 1
Büch, Boudewijn – Geestgrond
Büch, Boudewijn – Het ijspaleis
Büch, Boudewijn – De kleine blonde dood
Büch, Boudewijn – Over Redmond O’Hanlon over Boudewijn Büch
Büch, Boudewijn – Voorgoed verliefd
Büch, Boudewijn – Zingende botten

Meer Van Straaten:
Straaten, Peter van – Door dik en dun (Vader & zoon 4)
Straaten, Peter van – Feest
Straaten, Peter van – Handbagage
Straaten, Peter van – Handbagage (2e x)
Straaten, Peter van – Hoezo oud?
Straaten, Peter van – Houden vol (Vader & zoon 7)
Straaten, Peter van – In de bocht (Vader & zoon 5)
Straaten, Peter van – Leveren in (Vader & zoon 10)
Straaten, Peter van – Mens & bedrijf
Straaten, Peter van – Min & onmin
Straaten, Peter van – Min & onmin (2e x)
Straaten, Peter van – Pittige tantes
Straaten, Peter van – Roken Neuken Drinken
Straaten, Peter van – Staan op de tocht (Vader & zoon 11)
Straaten, Peter van – Tegen wil en dank (Vader & zoon 3)
Straaten, Peter van – Vrouwen & mannen
Straaten, Peter van – Waarom ligt mijn boek niet naast de kassa?
Straaten, Peter van – Zetten door (Vader & zoon 2)
Straaten, Peter van – Zijn we er al?

Themaweek 104: Dunne boekjes