• Disclaimer
  • Mijn boeken
  • Twitter
  • Facebook
  • Goodreads
  • Instagram
  • Bookcrossing
  • Deezer
  • Polarsteps
  • LiveJournal
  • Hebban
  • Boekenblogarchief
  • Linkedin
  • YouTube
  • Last.fm
  • Pinterest
  • Tumblr
  • Spotify
  • About Me
  • MySpace

Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.

~ Boeken, reizen, voetbal, politiek, nieuws, onderwijs, wielrennen, kunst, foto's

Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.

Maandelijks Archief: november 2005

Kanyaka

30 woensdag nov 2005

Posted by Gerbie in Reisverhalen Natuur

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Australië, Gerbie on tour, Kanyaka, outback, reizen

Aan het eind van de middag, ik heb flink doorgereden sinds ik vanochtend Adelaide achter me liet, zie ik op de kaart een vlekje, in de buurt van de weg waar ik op rij. Ik haal de Flinders range, een prachtig natuurgebied in de bergen volgens velen, toch niet meer vandaag, dus ik kan de tijd wel nemen voor een stop. De tekst naast het rode stipje zegt Kanyaka (ruins). In de Lonely Planet staan zelfs een paar regels over de ruïnes, het zal dus wel de moeite zijn. De weg vandaag was niet al te opwindend. Een paar honderd kilometer rechtdoor rijden, met slechts Port Augusta als afleiding en dat is ook maar een klein dorpje, zeker op een regenachtige dag als vandaag was het maar saai rijden, ik ben blij dat ik een cassetterecorder heb laten installeren in Adelaide. Slechts toen ik van de hoofdweg afweek werd het iets interessanter. Op het traject van de oude Ghan spoorlijn rijdt elke zondag een trein voor toeristen. En zo’n oude stoomtrein op de rails vlak langs de weg is altijd de moeite waard. Enkele oude gehuchten aan de spoorlijn zijn ook leuk. Maar om nu te zeggen dat het een opwindende dag was, dacht het niet.

De eerste stop die ik maak is de Kanyaka waterhole. Ik laat de auto op de parkeerplaats en loop over het pad in de richting die de borden aangeven. Ik realiseer me dat ik nu in de buurt kom van wat ze het rode hart van Australië noemen, de grond waarop ik loop is helemaal rood, rood zand wel te verstaan. Na een tijdje in Australië erg gewoon, maar voor een buitenlander die voor het eerst erover loopt, een bijzonderheid. Het is hier droog, er staan genoeg planten en struiken hier, maar ze zijn allemaal bedekt met een droge, grauwe stoflaag. De twee beekjes die ik oversteek op weg naar de waterhole zijn niet meer dan lege beddingen. Hier valt me de kalmte op. Vanochtend was ik nog in een stad met meer dan een miljoen inwoners, nu sta ik in een streek waar slechts zeer weinigen wonen, zo ver ik zien kan, is er geen mens te bekennen, geen auto komt over de weg, geen geluid behalve de wind die langs de struiken waait, de vogels die opvliegen, de kraaien die hun typische roep produceren.

De waterhole zelf is eigenlijk weinig bijzonder, maar het was goed om even uit de auto te zijn, om te voorkomen dat ik ga jakkeren, om de kalmte van het land tot me te nemen. Ik loop terug naar de auto en kom over het traject van de oude Ghan. Hier ligt er niets meer dan een ophoging waarvan duidelijk is dat de trein er ooit over reed, de bielzen en het spoor zijn verdwenen.

Dat het spoor ooit belangrijk was, bleek al snel bij de Kanyaka ruïnes, de homestead een paar kilometer verderop. De borden bij de ruines geven een zee van informatie, al zeggen de ruines zelf eigenlijk net zo veel. Ooit woonden er zo’n 70 families op de homestead, in het midden van de 19e eeuw was het een klein dorp. De gebouwen staan allemaal bij elkaar in de buurt, slechts de stallen, waar de schapen werden gehouden zijn nog een kilometer verder het land in. Zonder de spoorlijn had deze farm hier niets te zoeken. De trein maakte het mogelijk de schapenboerderij te runnen, het was de mogelijkheid voor handel, het was het enige contact met de rest van de wereld, een paar honderd kilometer verder noordwaarts van Port Augusta, het kruispunt van diverse wegen: west naar Perth, noord naar Alice springs en Darwin, oost naar Adelaide en de andere grote steden.

Kanyaka werd gerund door een man genaamd John Randall Phillips. Hij woonde in de ‘main building’ een van de gebouwen die nu nog overeind staat, al is het dak verdwenen. Hij hield een ‘surgery’, een dokter was niet aanwezig. Allemaal prachtige informatie, die je kunt lezen op het bord voor de main building, waarschijnlijk is de info ook te vinden in boeken of op het Internet.

Maar om te zien hoe het werkelijk was, om Kanyaka te voelen, moet je hier staan. Het maakt me stil. Als je alleen reist en onderweg ergens stopt is het voordehandliggend dat je stil bent, tenzij je al zo lang alleen bent dat je tegen jezelf begint te praten, maar nu ik hier sta, ben ik echt stil. Geen radio, geen mensen, alleen maar stenen. Ruines van een homestead die ruim 100 jaar geleden nog duizenden schapen rond had lopen, waar in 1862 23.000 brieven werden gestuurd of ontvangen, maar waar nu slechts muren staan. En brokken stenen die op de grond liggen. Een enkele schoorsteen staat nog overeind, duidelijk is te zien in welke ‘kamers’ vroeger geleefd werd en waar niet. De schoorsteen lijkt me geen overbodige luxe, de zon is ondergegaan, het begint te schemeren en de wind maakt het hier echt koud. En het is nog maar net herfst, ik kan me voorstellen dat het hier ’s winters ontzettend koud wordt.

Omdat ik geen zin heb in het donker te rijden, besluit ik hier in de auto te slapen. Er staat weliswaar een bordje dat zegt dat je niet mag kamperen, maar ik slaap in de auto, niet in een tent. Ik kook in de achterklep, om te voorkomen dat het gas uitwaait, dus van kamperen is niet echt sprake. Daarbij is het land veel te groot om te controleren of er wild gekampeerd wordt. In de ochtend zien de ruïnes er nog verlatener uit, al voordat ik op de weg terug ben, zie ik een paar kangaroes springen. Mijn dag begint goed.

 

(Kanyaka, Australie, april 2001)

The Amazing stroopwafels

29 dinsdag nov 2005

Posted by Gerbie in Wielerliederen

≈ 3 reacties

Tags

Amazing Stroopwafels, muziek, wielerlied, wielrennen

The Amazing Stroopwafels – Ik ga naar Frankrijk + Sport + Fietsen

Ik ga naar Frankrijk ik kom nooit meer terug
Ik ga naar Frankrijk ik kom nooit meer terug
Ik ga naar Frankrijk ik kom nooit meer terug

Als er een Nederlandse band bij de Tour de France hoort, dan is dat wel het Rotterdamse tweetal The Amazing Stroopwafels. Wim Kerkhof en Rien de Bruin spelen al bijna 25 jaar samen, vaak met Arie van der Graaf als extra kracht. Ze braken begin jaren ’80 door met hits als “Ome Kobus” en “Oude Maasweg”. Belangrijke factor in hun doorbraak was Herman van der Velden, sinds jaar en dag degene die de muziekkeus verzorgt in Langs de Lijn en Radio Tour de France. Sindsdien weet elke liefhebber dat er tijdens elke Tour een dag is, waarop de Amazing Stroopwafels als tourartiest elk uur te horen zijn.

Nog drie minuten dan gaat m’n trein, dan hoef ik hiero nooit meer te zijn
Want als ik hier blijf houd jij mij aan de lijn

Utrecht Atrecht Kamerijk en Grevelingen, Rijssel Charlois Rozebeke Lotharingen Deux piece Clochard Pantalon en Maisonnett, Flambard Panhard Crepe Suzette Ford Vedett,
Roquefort Pate Kikkerbillen Ganzelever, Petje Snor en dat eeuwige gezever
Frankrijk

Nou weet ik heel goed dat je Frankrijk haat en daar dus ook nooit op vakantie gaat
Ja zelfs in Brussel (Bruxelles) word jij al vreselijk kwaad
Ikzelf vind Frankrijk ook niet je dat, maar ja ik ga toch want je moet toch wat
Men eet er stokbrood en men gaat nooit in bad

Ik wil je nooit nooit nooit nooit nooit meer zien
Nou ja een tijd niet, al volgend jaar misschien
Nu ja, wat minder, zo zeg een dag of tien

Ik ga naar Frankrijk ik kom nooit meer terug
Ik ga naar Frankrijk ik kom nooit meer terug
Ik ga naar Frankrijk ik kom nooit meer terug

Iedereen kan het meezingen, het nummer uit 1984. En ook al gaat het niet over wielrennen, het gaat wel over het land van het belangrijkste wielerevenement. En elk jaar weer horen we het op de radio. Een enkele keer wordt het halverwege weggedraaid, dan weet je meteen wat het volgende geluid zal zijn: de jingle van de tourflits, er is iets gebeurd in Frankrijk.

Opmerkelijk is dat tekstschrijver Kerkhof niet echt te boek staat als een sportliefhebber, tenzij we het volgende nummer als een parodie moeten beschouwen:

Als je in de bloei des levens bent, toe, raak die bal niet aan
Besef heel goed voor je het doet, nee, sport is niks gedaan

Blessures hier en breuken daar, je doet jezelf tekort
De geest verdort door spel en sport, dus kijk er ook niet naar

Rook nederwiet, drink sterke drank, misbruik desnoods je hond
Doe en geniet van wat God verbiedt, mijd sport, ’t is ongezond

Maar wie kan zich nog voorstellen om naar de Tour te luisteren en niet geconfronteerd te worden met The Amazing Stroopwafels. Vele Nederlanders op de camping in zuid Europa zijn zoekende naar de wereldomroep of naar radio 1 op de middengolf juichend opgesprongen als ze de Rotterdammers hoorden:

Een vrouw die denkt aan fietsen onder ’t vrijen
Een man die denkt aan vrijen op de fiets
Hobbelen over cols en kasseien
Hij rijdt zijn eigen Tour, een gele trui of niets

Het nummer lijkt over fietsen te gaan. Het nummer klinkt in Radio Tour, je hoort fietsen, je hoort een woordje Frans tussendoor. De tekst bewijst echter dat het eigenlijk helemaal niet over fietsen gaat..

Een Hollander zegt “fietsen”, een Fransman “bicyclette”
Fietsen, fietsen, fietsen, tot in China doen ze het
Regelmatig fietsen is goed voor vrouw en man
Daar krijg je, zeggen ze, weer lustgevoelens van
Mijn vrouw zegt op een avond, onder het liefdesspel
“Man, je lijkt de schicht uit IJzendijke wel”

Fietsen tegen broeikas, en voor de ozonlaag
Fietsen ter voorkoming van verzuring in de maag
Een volk dat fietst en voetbalt, vergeet niet zo erg vlug
Nederland – West-Duitsland: oma’s fiets terug
Als je heel veel fut hebt, rij met het grote mes
Tot mijn vrouw zegt: “Rustig, ik ben niet de Alpe d’Huez”

Een man schiet van de trappers en hoort zijn klokken slaan
Ziedaar, hij peddelt verder als jongenssopraan
Ik ben een uurtje fietsen, kom thuis met groot verzet
En kijk daar ligt mijn vrouw met een vreemde fiets in bed

Een vrouw die denkt aan fietsen onder ’t vrijen
Een man die denkt aan vrijen op de fiets
Hobbelen over cols en kasseien
Hij rijdt zijn eigen Tour, een gele trui of niets
Hij rijdt zijn eigen Tour, een gele trui of niets

Geen zomer zonder Tour de France. Geen Tour zonder Radio Tour de France. Geen Radio Tour zonder The Amazing Stroopwafels. Dus zelfs zonder rechtstreeks over wielrennen te zingen, hebben ze in deze drie liederen toch vele wielerliefhebbers aan zich gebonden.

Kijk nog eens 003

28 maandag nov 2005

Posted by Gerbie in Kijk nog eens

≈ Een reactie plaatsen

Tags

fotooo, Kijk nog eens

Soms hoef je niet eens ver te kijken. Meteen achter mijn achterdeur bijvoorbeeld. Pas in de herfst viel het me op, dat er een nest zat in het wilgje dat in mijn tuin staat. Of wat er van over is sinds ik het betegelde. Een teken dat ik niet echt een tuinfan ben. De twee knotwilgjes (of heten ze anders?) hebben het overleefd. In 1 van hen zat dit nest. Opgebouwd uit restmateriaal, inclusief plastic. Ik neem aan dat de bewoners warmere oorden hebben opgezocht. Ik kan ze geen ongelijk geven.

Jules Deelder – Konijnenhok op Overschie

27 zondag nov 2005

Posted by Gerbie in Boekbesprekingen 2005

≈ 3 reacties

Tags

boeken, boeken 2005, boekrecensie, Jules Deelder, lezen

Jules Deelder – Konijnenhok op Overschie (05-057)

Jules Deelder staat bekend om zijn optredens, waarin hij zijn eigen verhalen en poezie ten gehore brengt. Hij praat zo snel, EN foutloos, dat menigeen onderweg de draad kwijt raakt. Behalve dat zijn zijn optredens ook de moeite waard door de moppen die hij tussendoor verteld. In mij ogen is hij een van de beste moppenvertellers van Nederland. Niet zoals de moppentoppers die bij Brandsteder olijk kijkend wachten op de lach, die maar niet komt, omdat de grap meestal of niet leuk is, of zo oud dat we die allemaal al 38 keer gehoord hadden, maar gewoon op Deelderiaanse wijze gebracht, met een stalen gezicht, in een hoog tempo.

Deelder’s boeken zijn altijd al leuk geweest, zijn poezie is dieper dan menigeen doorheeft, nu heeft hij zijn moppen gebundeld. Wie zijn shows kent (ik ken er een aantal) zal vele moppen herkennen, maar dat is niet echt een probleem. Het leuke aan het lezen van Deelder is, dat je zijn stem in gedachten hoort terwijl je leest. Alsof hij het persoonlijk voor je opleest. Leuke bundel. Niet om na te vertellen. Kan ik toch niet zo goed als Jules zelf.

Nummer: 05-057
Titel: Konijnenhok op Overschie
Auteur: J.A. Deelder
Taal: Nederlands
Jaar: 2005
# Pagina’s: 104 (10770)
Categorie: Humor
ISBN: 90-234-1763-1

Goal, Maart 1994

26 zaterdag nov 2005

Posted by Gerbie in Goal Johan 4

≈ Een reactie plaatsen

Tags

column, GFC, Goal, schrijven

JOHAN 4

Een columnist moet wel een ijdel persoon zijn. Hij heeft niet alleen een mening, hij wil ook nog eens dat anderen zijn mening lezen. En zelfs dat is niet genoeg voor hem; die mening moet aanzetten tot discussies.

Het schrijven van een column is een tegenstrijdige bezigheid. Een column moet niet alleen actueel zijn, ook moet hij tijdloos zijn (dan kan hij ooit in een bundel verschijnen…). Een column moet tegendraads zijn, maar ook weer velen aanspreken. De columnist wil in een eigen stijl schrijven, maar zou ook wel met “Grote” columnisten vergeleken willen worden. Tenslotte moet een column origineel zijn, maar ook weer een bevestiging van andermans gedachten zijn. Een schier onmogelijke opgave dus.

Wanneer je column dan ook nog eens over voetbal moet gaan, worden de mogelijkheden nog eens beperkt. Op zondagavond (een weekend voetbal zit er op) heeft de columnist vaak een idee, een dag later blijkt dat Jan Mulder hem is voorgeweest. Zijn tweede optie blijkt op woensdag door Johan Derksen of Kees Jansma te zijn ingepikt. Na Youp van ’t Hek op donderdag zijn zijn ideeën op.

Aan het eind van de maand moet ook in de Goal weer zijn stukje staan. Daarbij wordt hij soms nog tegengewerkt. Het bestuur is het niet altijd met hem eens, zelfs zijn hoofdredacteur staat niet altijd achter hem.

Uiteindelijk staat er toch weer iets op het papier. Meestal is hij zelf niet tevreden, maar fleurt hij op als hij hoort dat er over gepraat wordt. Met frisse moed begint hij weer aan zijn volgende column. De cyclus begint weer, de deadline nadert. Geheel ten einde raad doet hij iets wat hij nooit wilde doen. Het lijkt een beetje incestueus. Een column schrijven over het schrijven van een column.

Kijk nog eens 002

25 vrijdag nov 2005

Posted by Gerbie in Kijk nog eens

≈ Een reactie plaatsen

Tags

fotooo, Kijk nog eens

De eerste klap van de winter dit jaar was een goede. Het halve land ligt plat. Sneeuw verlamt de autobaan, meer dan 900km file, de drukste avondspits ooit. Uren om thuis te komen, sneeuwschuiven om de auto uberhaupt te kunnen parkeren.

De winter is ook mooi. Mensen helpen elkaar. Mensen hebben minder haast. En de natuur is prachtig. Mooie plaatjes, dankzij de sneeuw, die vele lelijke dingen ineens aantrekkelijk maakt.

Kader Abdolah – De reis van de lege flessen

24 donderdag nov 2005

Posted by Gerbie in Boekbesprekingen 2005

≈ 1 reactie

Tags

boeken, boeken 2005, boekrecensie, Kader Abdolah, lezen, vluchteling

Kader Abdolah – De reis van de lege flessen (05-056)

Schrijven in een andere taal dan je moers taal is niet eenvoudig. Ik denk dat ik me in een aantal talen behoorlijk kan redden. Maar je gedachten, met alle kronkels, in letters verwoorden is een zwaar proces. Ik heb dan ook behoorlijk veel bewondering voor die schrijvers die dat wel kunnen. Kader Abdolah kan het. Sterker nog, hij schrijft in een prachtig Nederlands, waar menig autochtoon jaloers op mag zijn. Zijn columns in de Volkskrant (Mirza) vond ik altijd al goed, na een aantal verhalenbundels, is dit boek zijn eerste roman.

Het verhaal gaat over een vluchteling, Bolfazl, die in een rijtjeshuis komt te wonen en niet alleen de taal moet leren spreken, maar ook nog eens de cultuur leren kennen. De meest simpele dingen zijn hem vreemd. Het duurt een tijdje, maar op een gegeven moment krijgt hij toch contact met zijn buurman, Rene. Rene is echter niet een standaard buurman, maar iemand met problemen, die op wat later vertrekt, net als Bolfazl gewend is aan de omgang met zijn buurman. Hij blijft verdwaasd achter en probeert een vergelijkbaar contact op te bouwen met de nieuwe buurman, tegelijkertijd Rene niet vergetend.

Of het verhaal geheel autobiografisch is, is mij niet bekend. Dat hij als vluchteling zich in ieder geval goed kon inleven in de hoofdfiguur is natuurlijk voor de hand liggend. Het boek verhaalt prachtig over hoe ontheemd een vluchteling kan zijn. Dit boek zou verplichte literatuur moeten zijn voor politici die iets roepen over integratie. Nederland is niet een eenvoudig land om in te leven. Bolfazl heeft het hier niet eenvoudig. Prachtig boek.

Nummer: 05-056
Titel: De reis van de lege flessen
Auteur: Kader Abdolah
Taal: Nederlands
Jaar: 1997
# Pagina’s: 170 (10666)
Categorie: Literatuur
ISBN: 90-417-0470-1

Rino Negri – Un uomo solo… (Fausto Coppi…

22 dinsdag nov 2005

Posted by Gerbie in Wielerboeken

≈ 1 reactie

Tags

boeken, boekrecensie, Fausto Coppi, Italië, lezen, wielerboek, wielrennen

Rino Negri – Un uomo solo… (Fausto Coppi nella vita, nella storia, nella legenda)
ISBN 88-7978-079-4

Ik werkte lang genoeg in Italië om de taal een beetje op te pikken. Ik kon me redden aan het eind van de zomer. Ik las elke dag trouw de Gazetta della Sport, de bekende roze sportkrant, zo had ik de taal tenslotte geleerd. Boeken lezen viel echter tegen. Gelukkig maar, anders had ik als boekenfreak nog zwaarder bepakt huiswaarts gemoeten, de literatuur was er erg goedkoop.

Op die ene vrije dag in Mantova kon ik me echter niet inhouden. Als een magneet trok de boekhandel me naar binnen, zoals me al zo vaak gebeurde in nieuwe steden, waar dan ook ter wereld. De foto op de voorkant was eigenlijk al genoeg, de blik die normaal langs de kasten dwaalt op zoek naar Joost mag weten wat, bleef hangen bij die foto. Een wielrenner in de beklimming met zijn handen boven op het stuur. Een fietsband twee keer om de nek geslagen, zoals renners dat vroeger hadden, voor het geval ze een lekke band kregen, ver voor de tijd van de mecaniciens en vliegende wielwisselingen. Achter hem een jeep met een extra wiel voorop en meerdere mannen met pet staande achterin, allemaal kijkend naar die eenzame fietser. Een motor naast de jeep, een hele hoge berg op de achtergrond, voornamelijk rotsen. Een zwart wit foto natuurlijk. De fietser heeft zijn mond iets los, ziet er vermoeid uit, maar straalt ook een wilskracht uit, waardoor je weet dat hij voorop ligt. Weliswaar weet ik niet over welke koers het gaat, wanneer die foto genomen is, maar je voelt gewoon dat hij voorop ligt. “Een man alleen..” is de titel van het boek. De titel past perfect bij de foto, de ondertitel was natuurlijk niet meer nodig, elke liefhebber weet dat het hier om Fausto Coppi gaat.

Ik weet nog dat ik eerst de verlokking kon weerstaan en weer naar buiten ben gegaan. Dat ik eerst de stad eens goed wilde bekijken, zoals ik graag in oude Italiaanse steden rondloop. Maar dat ik dat boek ging kopen, stond al vast na die eerste blik. Eigenlijk was het gewoon om het boek te beschermen tegen een middag in een rommelige rugzak, een stadsbank, de regen of andere zaken die een negatieve invloed zouden kunnen hebben op de staat van het boek. Het was geen goedkoop boek, maar toen ik aan het eind van de middag weer de Portici Broletto opzocht, waar ik de boekhandel gelukkig nog open trof, wist ik dat ik geen seconde spijt zou krijgen van de aanschaf.

En dat klopt nog steeds. Nu, 6 jaar later, heb ik het boek nog steeds niet helemaal gelezen. Maar toch pak ik het regelmatig uit de kast. Om even te kijken, om even te bladeren. De foto’s te bewonderen, een feitje na te zoeken, of een kwisvraag te bedenken. Liefst 170 foto’s staan er in het bijna 200 pagina dikke boek. Een legendarische op de binnenkant van de omslag. Fausto alleen, terwijl zijn naam in de sneeuw geschreven staat. Hij kijkt iets naar rechts, moet zijn naam er zien, maar vertoont (nog?) geen emotie. De sneeuw die tot aan de weg reikt, terwijl hij zich niets aantrekt van wat ongetwijfeld een erg koude dag is.

Maar het boek heeft meer mooie foto’s. Op bladzijde 7 een berg vol mensen, allemaal bewonderend kijkend naar de grote Italiaanse kampioen, die op een zware weg met grint en stenen naar boven klimt. Niet het carnavaleske van Nederlanders op de Alpe D’huez, maar gewoon honderden, misschien wel duizenden in een weiland langs het bergweggetje. Allemaal met hoofddeksel, zoals dat in die tijd gebruikelijk was. Fausto naast de kist van zijn broer Serse (blz.15), verongelukt in de Giro del Piemonte, Fausto samen met zijn grote rivaal Gino Bartali. Fausto in de Giro, in de Tour en op de baan. Fausto in het regenboogshirt. Fausto met zijn oude Italiaanse moeder, die zo erg lijkt op mijn overgrootmoeder, die weer lijkt op die ansichtkaart die iedereen wel eens gezien heeft in Oostenrijk, van een oude dame wiens kin en mond net niet tegen elkaar aan groeien.

Behalve het verhaal van zijn leven, zoals je in een biografie mag verwachten, zijn er ook hoofdstukken gewijd aan uitspraken van Fausto in interviews (“Een Tour telt net zo zwaar als 5 wereldkampioenschappen; dus, wanneer je de Giro en de Tour wint in twee maanden tijd, dan heb je genoeg rendement voor 10 jaar”), alle 151 overwinningen (van een etappe in de Giro 1940 tot het criterium in Lanciano in 1959), zijn 3000 kilometer in ontsnappingen, alle wedstrijden waarin hij tegen Bartali reed en vele andere statistische feitjes.

Over zijn blinde masseur Cavanna, zijn zoontje Faustino, la dama biancha en zijn laatste dagen, het staat er allemaal in. Over hoe hij door sporters en journalisten werd gekozen tot sportman van de eeuw in Italië, in 1996. Het is gewoon een compleet boek. Niet zo’n lullige biografie zoals er tegenwoordig elke week wel eentje verschijnt van een voetballer die 3 goede wedstrijden heeft gespeeld.

Zo nu en dan lees ik een stukje. Maar meestal kijk ik toch naar de foto’s. Foto’s van een lang vervlogen tijdperk. Mooie zwart-wit foto’s uit een tijd dat wielrennen heroïek was, foto’s van prachtige duels met Kubler, Koblet en vooral Bartali. Foto’s van de campionissimo. Een van de grootste sporters aller tijden, een van de allerbeste wielrenners aller tijden. Met respect zet ik het boek weer terug op de plank. Het zal wel weer een paar maanden duren voor ik het weer in de handen heb. Spijt van de aanschaf heb ik inderdaad nooit gehad, het is een van de parels van mijn verzameling.

Kijk nog eens 001

20 zondag nov 2005

Posted by Gerbie in Kijk nog eens

≈ 2 reacties

Tags

fotooo, Kijk nog eens

2 spelers van het G-team van mijn clubje tijdens hun eerste wedstrijd gisteren. Voetbal met een hoog amusementesgehalte. Geen leedvermaak, geen moment uitlachen, maar gewoon genieten van het spelplezier dat bijna alle spelers uitstralen. G-voetbal, voetbal zoals voetbal bedoeld is.

Donner bekijkt aanpassing terreurwet na vrijspraak

19 zaterdag nov 2005

Posted by Gerbie in In het nieuws

≈ 2 reacties

Tags

Donner, in het nieuws, politiek

http://www.volkskrant.nl/denhaag/1132293782228.html

Vroeger op het schoolplein speelde je wel eens een spel dat je zelf bedacht had. Als een ander dan beter was, dan veranderde je de regels, zodat je alsnog zelf won. Het was jouw spel tenslotte. Donner is ondertussen aanbeland op dat lagere school niveau. “Ik ben minister en als het me niet past, dan pas ik de wet wel aan”, lijkt de achterliggende gedachte. Hoe haalt Donner het in zijn hoofd om überhaupt mee te willen praten over een rechterlijke uitspraak? Dat is niet zijn vak, daar hebben we in dit land rechters voor. De trias politica (zoals Jan Marijnissen vandaag ook terecht opmerkt in zijn weblog: http://www.janmarijnissen.nl/weblog/2005/11/18/trias-politica-2) zorgt er al sinds Montesquieu (1748) voor dat de wetgevende, de uitvoerende en de rechterlijke macht gescheiden zijn.

Samir A. heeft vast wel het een en ander bedacht, misschien zelfs wel uitgevoerd. Hij ziet nu opnieuw vast vanwege nieuw bewijs. Maar op basis van de zaak die gisteren in hoger beroep diende, zien 2 rechtbanken geen reden tot veroordeling. Dus hoeft Donner geen wet aan te passen. Dus hoeven Verhagen en Wilders geen populistische uitspraken te doen, slechts resulterend in meer angst onder de bevolking, hopende op een paar rechts extreme stemmen. De drie genoemde politici zijn op dit moment een groter gevaar voor dit land dan Samir A. ooit zal worden.

Goal, Februari 1994 (niet geplaatst)

18 vrijdag nov 2005

Posted by Gerbie in Goal Johan 4

≈ Een reactie plaatsen

Tags

column, GFC, Goal, voetbal

JOHAN 4

Het is 1 januari, een uur of 3 in de middag. De kantine loopt langzaam leeg, ik fiets naar huis. Een eindje voor mij loopt een wat oudere man, met een fiets aan zijn hand. Aan zijn lopen te zien is het inderdaad onmogelijk om nog op het zadel te zitten. Ik denk terug aan gistermiddag. Het rad van avontuur in de kantine, de uitslag van de verloting. Ook toen was hij vroeg aanwezig, en dronk zijn glaasje sherry.

De afgelopen twee dagen waren voor sommige mensen een eerste kennismaking met hem. “Wat is dat noe veur ’n keerl?”. Er wordt veel over hem gepraat. Hij irriteert velen, al is men ervan overtuigd dat hij ’t goed bedoeld. “Dat is ’t ‘m ook”.

Anderen kennen hem al van de wedstrijden van het eerste waar hij hoorbaar aanwezig is, of hebben hem in de kantine zien zitten. Op zaterdag als de kantinedienst nog voornamelijk snoep verkoopt zit hij er al. En drinkt een sherry. Op zondagmorgen als de lagere elftallen nog liever koffie dan bier drinken is hij ook aanwezig. En drinkt nog een sherry. En op zondagmiddag is hij weer aanwezig en drinkt weer een sherry.

Misschien is dat ook de reden dat sommigen zich afvragen hoe ze van hem af kunnen komen. Hij is altijd aanwezig. Nooit stil in een hoekje zittend, als hij er is, dan weet je dat hij er is. Hij geeft Sinterklaas 25 gulden voor het paaskamp, hij schenkt schaatsen voor het rad van avontuur, wat meteen de enige prijs is die niemand wil winnen.

Vandaag schonk hij een dambord voor de jeugd. Tevergeefs probeerde hij tussen de vele sprekers ook het woord te krijgen, even zong hij nog “GFC gaat nooit verloren”. Vlak voor hij wegging hoorde hij nog net over zijn transfer naar Twenthe. Terwijl hij zich bij GFC beter thuisvoelt dan bij Hector.

En daar wankelt hij nu, ik ben wat langzamer gaan fietsen. Bij het vijvertje achter de Buitenhagen (bij Wegink achter het huis) staat hij even stil. Hij begint wat te praten, ik vraag me af tegen wie. Zou hij het tegen zichzelf hebben? Ik nader en hoor dat hij het tegen de eendjes heeft. Langzaam fiets ik voorbij. Hij merkt het niet, want hij is druk in gesprek. Eindelijk krijgt hij dan het woord. En eindelijk wordt hij serieus genomen, de eendjes praten hem in ieder geval niet tegen.

Ik kijk nog een keer achterom, het beeld is triest en staat nog wel even op mijn netvlies. Een ietwat oudere man die slechts met de eendjes een gesprek kan voeren…

Oranje in 2006

17 donderdag nov 2005

Posted by Gerbie in Oranje in 2006

≈ 8 reacties

Tags

EK 2006, Marco van Basten, Nederlands elftal, Oranje, voetbal

Laat ik ook eens iets verschrikkelijk nutteloos doen. Hoe ziet de selectie van Van Basten er volgend jaar uit. Wie komen er in aanmerking. Per positie de kanshebbers, daar achter het percentage. Meer dan 90% lijkt op dit moment overdreven, sommige spelers komen in aanmerking voor meerdere posities.

 

Dus vooruit, ik gok ook maar wat. Over een maand weer een nieuwe versie of zo.

1. Keeper (3)

Van der Sar (90)
Timmer (80)
Stekelenburg (50)
Moens (30)
Zoetebier (30)
Westerveld (10)
Waterman (10)

2. Rechtsback (2)

Kromkamp (70)
De Jong (60)
Ooijer (30)
Lucius (20)
Melchiot (10)
Heijtinga (10)

3. Centrale verdediger (4)

Boularouz (80)
Opdam (70)
Matthijsen (70)
Ooijer (40)
Vlaar (30)
Heijtinga (20)
Maduro (20)
Reiziger (20)
Stam (20)
Greene (10)
Jaliens (10)
Hofland (10)

4. Linksback (2)

Van Bronckhorst (90)
De Cler (50)
Emanuelson (30)
Bouma (20)
Davids (10)

5. Rechtshalf (2)

Sneijder (80)
Landzaat (50)
Van Bommel (40)
De Jong (20)
Seedorf (10)

6. Midhalf (2)

Cocu (40)
Maduro (40)
Landzaat (40)
Boateng (30)
Davids (20)
Van Bommel (20)
Seedorf (10)

7. Linkshalf (2)

Van der Vaart (90)
Cocu (50)
Davids (40)
Mousampa (20)

8. Rechtsbuiten (2)

Kuyt (50)
Castelen (40)
Kalou (20)
Cairo (20)
Van Persie (20)
Yildirim (10)
Van der Meijden (10)
De Ridder (10)
Makaay (10)
Meerdink (10)

9. Spits (2)

Van Nistelrooy (90)
Kuyt (40)
Vennegoor of Hesselink (20)
Van Hooydonk (10)
Makaay (10)
Kluivert (10)
Babel (10)
Huntelaar (10)

10. Linksbuiten (2)

Robben (80)
Van Persie (60)
Babel (50)
Zenden (10)

Benjo Maso – Wij waren allemaal goden

16 woensdag nov 2005

Posted by Gerbie in Boekbesprekingen 2005, Wielerboeken

≈ 4 reacties

Tags

Benjo Maso, boeken, boeken 2005, boekrecensie, lezen, Tour de France, wielerboek, wielrennen

Benjo Maso – Wij waren allemaal goden (05-055)

Een wielerboek dat al een tijdje hoog stond op het lijstje ‘Te lezen”. Maso klinkt Italiaans, maar is gewoon een Nederlandse socioloog en historicus. Maar bovenal is hij een wielerliefhebber. De combinatie is genoeg voor een geweldig boek. In dit boek zit jaren onderzoek. Vele interviews met rechtstreekse betrokkenen, vele oude kranten, boeken en tijdschriften, Maso is zeker niet werkschuw. Maar het resultaat mag er dan ook zijn. Een boek dat door vele kenners gezien wordt als een van de beste Nederlandse wielerboeken ooit, bij dezen sluit ik me bij de kenners aan. Een geweldig boek.

Maso heeft de Tour van 1948 gekozen als onderwerp, de laatste Tour oude stijl in zijn ogen. Televisiereportages waren er nog niet, landenploegen bleken vaak een samenraapsel van renners die voor zichzelf reden, de wegen waren nog slecht, de renners waren nog steeds goedwillende liefhebbers. De Tour kent vele favorieten, vooral Franse renners, maar uiteindelijk wint de oude Gino Bartali. Een unieke prestatie, hij had namelijk in 1938 ook de Tour gewonnen. 2 keer winst, met 10 jaar ertussen. Hoe vaak had deze legende de Tour niet kunnen winnen als er niet de tweede wereldoorlog was tussengekomen? De mythevorming werd nog eens versterkt door het verhaal dat Bartali door de Tour te winnen een opstand van de communisten in Italië heeft voorkomen. Het is ook een Tour waarin de winnaar eerst meer dan 20 minuten achter staat, maar uiteindelijk de Tour wint met bijna een half uur voorsprong op de tweede.

Een boek dat veel verder gaat dan het verslag van een schitterende wedstrijd. Het is daarnaast een mooi beeld van de sport en de maatschappij in die tijd.

Nummer: 05-055
Titel: Wij waren allemaal goden
Auteur: Benjo Maso
Taal: Nederlands
Jaar: 2003
# Pagina’s: 304 (10496)
Categorie: Sport (Wielrennen)
ISBN: 90-450-0825-4

Tandartsbezoek

15 dinsdag nov 2005

Posted by Gerbie in Gerbie's Lifeblog

≈ 2 reacties

Tags

lifeblog, tandarts

Sinds deze zomer heb ik een nieuwe tandarts. Het eerste bezoekje was ik even verbaasd. Mijn tandarts bleek een zij, daarbij ook nog eens duidelijk jonger dan ikzelf. Mijn halfjaarlijkse controle liep ietwat uit toen bleek dat ze mijn noodkronen moest vervangen, als laatste klant van die dag moet ik haar werkdag behoorlijk hebben verlengd. Wel ontdekten we zo onze gezamenlijke passie voor reizen.

 

Noodkronen moeten worden vervangen door echte kronen, ik laat het maar doen voor het nieuwe zorgstelsel ingevoerd wordt, dan ben ik er vanaf en wie weet kan ik nog wat declareren ook. Dat heeft dus wel gezorgd voor een geregeld bezoekje aan mijn nieuwe tandarts, resulterend in een band. Wat die band is, weet ik niet precies, maar het neigt toch wel naar flirten heb ik het idee.

Bij een vorig bezoekje kreeg ik een reprimande (ik wilde eerst standje schrijven, maar bedacht me voor ik een verkeerd beeld schep). Ik keek haar namelijk in de ogen. “Je kijkt me de hele tijd aan”, riep ze semi-verwijtend. Nu vond ik mezelf onschuldig. Ze had wel gelijk, maar veel kon ik er niet aan doen. Ik lig achterover in een stoel, licht op mijn gezicht gericht. Mond wijd open, boor er in. Haar hoofd vlak boven me, volgens mij kan ik weinig anders doen dan naar haar kijken. Niet dat dat een straf is, maar ik maak iemand die met een boor in mijn mond bezig is liever niet zenuwachtig.

Gisteren was ik weer de laatste klant. We hebben eerst nog wat reisbestemmingen doorgenomen, daarna moest ze toch echt aan de slag. Op een vreemde manier had het iets erotisch. Gedurende minstens een kwartier zat zij met een duim in mijn mond, terwijl ze met haar andere hand allerlei vreemde goedjes in en op mijn kies smeerde, boorde en met allerlei verschillende formaten boren dingen deed die ik gelukkig niet kon zien. Mijn gedachten dwaalden in allerlei vreemde richtingen. Hoeveel vrouwen hebben vingers in mijn mond gestoken in mijn leven? Niet echt veel geloof ik. Daarbij was mijn hoofd wel erg dichtbij haar borsten, door haar bewegingen had ik de indruk dat er geregeld contact was. Daarbij had ik weer een uurtje om in haar ogen te kijken, ook al had ze me dat de vorige keer verboden. Dit was een van de intiemste contacten van mijn leven.

Toen ze haar assistente ook nog vroeg of ze even wilde afzuigen, was ik blij dat ik tijdelijk niet het vermogen had om te spreken. Ik had vast en zeker een heel foute opmerking gemaakt die de sfeer behoorlijk had verpest. Nu hielp ze me zelfs toen mijn neus kriebelde en ik een poging deed tot krabben. Gekscherend streek ze ook even langs mijn oor, voor de zekerheid. Had ik het nu mis, of flirtte ze met me?

De behandeling was geen eenvoudige. Onderweg ging er het een en ander mis. Een of andere tang op mijn keel hielp niet echt qua comfort, de verlengde behandeling ook niet. “Ik kan zien dat je het niet leuk vindt”, zei ze troostend. “Ik ook niet hoor”. Ik hoopte maar dat ze bedoelde dat ze het niet leuk vond dat ze me pijn deed en ik bijna geen adem meer kreeg en niet de behandeling zelf. Wie wil er nu een tandarts die met tegenzin bezig is, het resultaat kan nooit goed zijn. Maar ik kon onmogelijk reageren, netzomin als ik een reisadvies kon geven over een land waar ik geweest was en haar broer nu heen ging. Machteloos lag ik achterover met mijn mond wijd open.

Na een lange martelgang was de behandeling voorbij. Ze had het niet eenvoudig gehad, kreeg ik de indruk. Ik ook niet. Maar ergens hing toch die spanning. Die spanning die er voor zorgt dat ik de komende anderhalve maand met plezier weer vier keer in die stoel ga zitten, ongeacht wat mij te wachten staat.

← Oudere berichten

Nu te lezen op dit blog:

  • De 100 beste voetballers ooit 23 januari 2021
  • 2020 volgens Goodreads 22 januari 2021
  • Bart van Loo – De Bourgondiërs 21 januari 2021
  • 22 – Harrie Jekkers – Terug bij af 19 januari 2021
  • 2020 volgens Spotify 18 januari 2021
  • De 100 beste Nederlandse voetballers ooit 16 januari 2021
  • 2020 volgens Runkeeper 15 januari 2021
  • Jan Mulder – Spreek en vergissing 14 januari 2021
  • 23 – Guy Clark – Desperados waiting for a train 12 januari 2021
  • Knuffel 11 januari 2021

Recente reacties

Rob Alberts op De 100 beste voetballers …
Gerbie op De 100 beste voetballers …
Gerbie op De 100 beste voetballers …
Rob Alberts op De 100 beste voetballers …
Koen op De 100 beste voetballers …
Bart van Loo –… op Literair luisteren: de Bo…
22 – Harrie Je… op Gerbie’s top 212: De…
22 – Harrie Je… op Gerbie’s top 212
22 – Harrie Je… op Gerbie’s top 212
Gerbie op De 100 beste Nederlandse voetb…
Gerbie op De 100 beste Nederlandse voetb…
Koen op De 100 beste Nederlandse voetb…
Koen op De 100 beste Nederlandse voetb…
Jan Mulder – S… op Jan Mulder – Mobieliquett…
Jan Mulder – S… op Remco Campert & Jan Mulder…

Gerbie on Facebook

Gerbie on Facebook

Categorieën

  • Boeken (1.103)
    • Boekbesprekingen 2000 (1)
    • Boekbesprekingen 2001 (1)
    • Boekbesprekingen 2002 (1)
    • Boekbesprekingen 2003 (1)
    • Boekbesprekingen 2004 (1)
    • Boekbesprekingen 2005 (42)
    • Boekbesprekingen 2006 (60)
    • Boekbesprekingen 2007 (50)
    • Boekbesprekingen 2008 (51)
    • Boekbesprekingen 2009 (55)
    • Boekbesprekingen 2010 (50)
    • Boekbesprekingen 2011 (36)
    • Boekbesprekingen 2012 (61)
    • Boekbesprekingen 2013 (76)
    • Boekbesprekingen 2014 (65)
    • Boekbesprekingen 2015 (64)
    • Boekbesprekingen 2016 (70)
    • Boekbesprekingen 2017 (67)
    • Boekbesprekingen 2018 (78)
    • Boekbesprekingen 2019 (68)
    • Boekbesprekingen 2020 (117)
    • Boekennieuws (71)
    • De boekenkast van.. (8)
    • NaNoWriMo (9)
  • De Recensieprins (7)
  • De Rijdende Rechter (64)
  • Elders op het web (65)
  • Fictie (8)
  • Fotooo (358)
  • Gastschrijver Peter (3)
  • Gastschrijver Yolanda (6)
  • Gerbie kijkt YouTube (141)
  • Gerbie leest Wikipedia (16)
  • Gerbie schrijft een open brief aan (9)
  • Gerbie's Lifeblog (223)
  • Gerbie's Prijsvraag (68)
  • Gerbie's Recensies Concerten (28)
  • Gerbie's Recensies Televisie (54)
  • Gerbie's Recensies Theater (7)
  • GFC (211)
    • GFC Archief (43)
    • GFC Jubileum (7)
    • Goal Columns (147)
      • Goal Johan 4 (65)
    • Goal Interviews (2)
    • Goal Reisverhalen (8)
  • Goorse vragen (150)
  • In het nieuws (191)
    • Gerbie vindt iets (8)
  • In memoriam (36)
  • Kijk nog eens (211)
  • Kunst omdat het kan (30)
  • Laat eens wat van je horen (40)
  • Lezers helpen lezers (21)
  • Muziek (300)
    • Gerbie's top 212 (195)
    • Muziek 32 songs (9)
    • Muziek column (24)
    • Muziek teksten (7)
    • Tiny Desk Concert (7)
  • Nutteloze lijstjes (21)
  • Overige columns (17)
  • Poëzie (146)
    • Beeldprikkels (6)
    • Haiku (11)
    • Poëzie (90)
    • Vergaderpoëzie (32)
  • Politiek (150)
  • Reizen (213)
    • Mensen (21)
    • Reisboeken (11)
    • Reisverhalen Gerbie on tour (24)
    • Reisverhalen Ik (16)
    • Reisverhalen Natuur (12)
    • Reisverhalen Overig (21)
    • Reisverhalen Reizen (31)
    • Reisverhalen Reizigers (24)
    • Reisverhalen Steden (54)
  • Sport (136)
    • Olympische dagboek Sydney 2000 (12)
    • Olympische Spelen Rio 2016 (6)
    • Olympische Winterspelen 2006 (19)
    • Olympische Winterspelen 2014 (12)
    • Olympische Winterspelen 2018 (18)
    • Overige sporten (14)
    • Sport Column (21)
    • Sportboek (28)
    • Sportpoëzie (2)
    • Sportwedstrijden (7)
  • Suus (106)
    • Papa Gerbie (38)
    • Suus schrijft (64)
  • themaweek (239)
  • Uit de school geklapt (91)
  • Uit het leven gegrepen (44)
  • Uncategorized (1)
  • Voetbal (619)
    • Oranje in 2006 (7)
    • Oranje in 2008 (5)
    • Oranje in 2010 (13)
    • Oranje in 2012 (13)
    • Oranje in 2014 (16)
    • Oranje in 2016 (5)
    • Oranje in 2018 (5)
    • Oranje in 2020 (7)
    • Van der Meest (116)
    • Voetbal column (63)
    • Voetbal EK 2012 (15)
    • Voetbal over de wereld (19)
    • Voetbal WK 2010 Zuid Afrika (21)
    • Voetbal WK 2014 Brazilië (49)
    • Voetbalboek (186)
    • Voetbalfoto's (83)
    • Voetbalhelden (47)
    • Voetbalpoëzie (11)
    • Voetbalzondag (60)
  • Wielrennen (302)
    • Wielerboeken (115)
    • Wielerfoto (4)
    • Wielerhelden (9)
    • Wielerliederen (14)
    • Wielerpoëzie (83)
    • Wielerverhalen (14)
    • Wielerwedstrijden (23)
    • Wielrennen Artikelen (24)
    • Wielrennen Columns (23)
  • Z.K.V. (9)
  • Zoektermen stats (23)

Populaire berichten & pagina’s

  • De 100 beste voetballers ooit
    De 100 beste voetballers ooit
  • Goal, Mei 1997
    Goal, Mei 1997
  • De 100 beste Nederlandse voetballers ooit
    De 100 beste Nederlandse voetballers ooit
  • Hard Gras 109 - Rory de Groot – L’Équipe du FLN
    Hard Gras 109 - Rory de Groot – L’Équipe du FLN
  • Rutger Kopland – Alles op de fiets
    Rutger Kopland – Alles op de fiets
  • 37 - In tua nua - Seven into the sea
    37 - In tua nua - Seven into the sea
  • Umberto Eco – Op reis met een zalm
    Umberto Eco – Op reis met een zalm
  • Tom Tully en Michael White - Rob van de Rovers 22
    Tom Tully en Michael White - Rob van de Rovers 22
  • 22 - Harrie Jekkers - Terug bij af
    22 - Harrie Jekkers - Terug bij af
  • 67 - Manu Chao - La vida tombola
    67 - Manu Chao - La vida tombola
Follow Niets is geheel waar, en zelfs dat niet. on WordPress.com

Het archief

  • januari 2021 (17)
  • december 2020 (27)
  • november 2020 (30)
  • oktober 2020 (31)
  • september 2020 (31)
  • augustus 2020 (31)
  • juli 2020 (26)
  • juni 2020 (21)
  • mei 2020 (20)
  • april 2020 (22)
  • maart 2020 (31)
  • februari 2020 (28)
  • januari 2020 (17)
  • december 2019 (16)
  • november 2019 (23)
  • oktober 2019 (32)
  • september 2019 (16)
  • juli 2019 (22)
  • juni 2019 (16)
  • mei 2019 (17)
  • april 2019 (18)
  • maart 2019 (20)
  • februari 2019 (17)
  • januari 2019 (23)
  • december 2018 (14)
  • november 2018 (30)
  • oktober 2018 (31)
  • september 2018 (15)
  • juli 2018 (10)
  • juni 2018 (14)
  • mei 2018 (17)
  • april 2018 (17)
  • maart 2018 (28)
  • februari 2018 (32)
  • januari 2018 (31)
  • december 2017 (28)
  • november 2017 (30)
  • oktober 2017 (3)
  • september 2017 (1)
  • juni 2017 (15)
  • mei 2017 (16)
  • april 2017 (17)
  • maart 2017 (30)
  • februari 2017 (46)
  • januari 2017 (31)
  • december 2016 (22)
  • november 2016 (20)
  • oktober 2016 (23)
  • september 2016 (30)
  • augustus 2016 (31)
  • juli 2016 (27)
  • juni 2016 (18)
  • mei 2016 (21)
  • april 2016 (19)
  • maart 2016 (23)
  • februari 2016 (25)
  • januari 2016 (29)
  • december 2015 (21)
  • november 2015 (20)
  • oktober 2015 (18)
  • september 2015 (23)
  • augustus 2015 (22)
  • juli 2015 (26)
  • juni 2015 (22)
  • mei 2015 (23)
  • april 2015 (21)
  • maart 2015 (28)
  • februari 2015 (24)
  • januari 2015 (25)
  • december 2014 (27)
  • november 2014 (12)
  • oktober 2014 (27)
  • september 2014 (28)
  • augustus 2014 (13)
  • juli 2014 (30)
  • juni 2014 (32)
  • mei 2014 (20)
  • april 2014 (21)
  • maart 2014 (21)
  • februari 2014 (25)
  • januari 2014 (19)
  • december 2013 (20)
  • november 2013 (19)
  • oktober 2013 (20)
  • september 2013 (19)
  • augustus 2013 (19)
  • juli 2013 (19)
  • juni 2013 (29)
  • mei 2013 (29)
  • april 2013 (29)
  • maart 2013 (31)
  • februari 2013 (24)
  • januari 2013 (31)
  • december 2012 (30)
  • november 2012 (30)
  • oktober 2012 (30)
  • september 2012 (29)
  • augustus 2012 (52)
  • juli 2012 (31)
  • juni 2012 (30)
  • mei 2012 (31)
  • april 2012 (30)
  • maart 2012 (30)
  • februari 2012 (29)
  • januari 2012 (30)
  • december 2011 (2)
  • november 2011 (5)
  • oktober 2011 (26)
  • september 2011 (17)
  • augustus 2011 (15)
  • juli 2011 (26)
  • juni 2011 (29)
  • mei 2011 (24)
  • april 2011 (28)
  • maart 2011 (31)
  • februari 2011 (25)
  • januari 2011 (23)
  • december 2010 (29)
  • november 2010 (7)
  • oktober 2010 (28)
  • september 2010 (27)
  • augustus 2010 (12)
  • juli 2010 (22)
  • juni 2010 (28)
  • mei 2010 (29)
  • april 2010 (25)
  • maart 2010 (28)
  • februari 2010 (18)
  • januari 2010 (25)
  • december 2009 (29)
  • november 2009 (28)
  • oktober 2009 (24)
  • september 2009 (26)
  • augustus 2009 (20)
  • juli 2009 (18)
  • juni 2009 (24)
  • mei 2009 (25)
  • april 2009 (22)
  • maart 2009 (26)
  • februari 2009 (24)
  • januari 2009 (22)
  • december 2008 (28)
  • november 2008 (20)
  • oktober 2008 (13)
  • september 2008 (24)
  • augustus 2008 (13)
  • juli 2008 (26)
  • juni 2008 (12)
  • mei 2008 (22)
  • april 2008 (26)
  • maart 2008 (25)
  • februari 2008 (17)
  • januari 2008 (16)
  • december 2007 (25)
  • november 2007 (24)
  • oktober 2007 (20)
  • september 2007 (20)
  • augustus 2007 (7)
  • juli 2007 (9)
  • juni 2007 (5)
  • mei 2007 (19)
  • april 2007 (13)
  • maart 2007 (9)
  • februari 2007 (13)
  • januari 2007 (18)
  • december 2006 (16)
  • november 2006 (17)
  • oktober 2006 (27)
  • september 2006 (23)
  • augustus 2006 (9)
  • juli 2006 (14)
  • juni 2006 (21)
  • mei 2006 (23)
  • april 2006 (26)
  • maart 2006 (31)
  • februari 2006 (38)
  • januari 2006 (23)
  • december 2005 (26)
  • november 2005 (23)
  • oktober 2005 (21)
  • september 2005 (23)
  • augustus 2005 (3)
  • juli 2005 (14)
  • juni 2005 (19)
  • mei 2005 (15)
  • april 2005 (1)
  • maart 2005 (2)
  • februari 2005 (3)
  • januari 2005 (1)

Ajax Australië auto boeken boeken 2005 boeken 2006 boeken 2007 boeken 2008 boeken 2009 boeken 2010 boeken 2011 boeken 2012 boeken 2013 boeken 2014 boeken 2015 boeken 2016 boeken 2017 boeken 2018 boeken 2019 boeken 2020 boekrecensie Brazilië Britse humor citaat column De Muur Duitsland fcblogbroeders fotooo Frankrijk Gerbie's top 212 Gerbie kijkt YouTube Gerbie on tour geschiedenis GFC Goal Goor Goorse vragen Hans van der Meer Hard Gras in het nieuws In Memoriam Italië Kijk nog eens kunst lezen lifeblog Mart Smeets muziek Nederlands elftal Olympische Spelen onderwijs Oranje politiek poëzie prijsvraag quote reizen Rijdende Rechter school Spanje sportboek Suus themaweek Tour de France vakantie Van der Meest Verenigde Staten verkiezingen voetbal voetbalboek voetbalfoto voetbalzondag wielerboek Wielerpoëzie wielrennen WK 2010 WK 2014 YouTube Zuid Afrika

Klik hier als je een mail wilt wanneer er een nieuwe blog verschijnt.

Voeg je bij 563 andere volgers

november 2005
M D W D V Z Z
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930  
« okt   dec »

Gerbie leest

  • Abubakari de Vries
  • At the Sea
  • Bad Tourists
  • Beggar
  • Edwin Winkels
  • Koen Schyvens
  • Rob Alberts
  • Rodzooi
  • Oudste Goorsche Tourtoto
  • Goors Nieuws
  • Sport Amerika

Bloglovin’

Niets is geheel waar, en zelfs dat niet. gerbie7's Profile Page

Blog op WordPress.com.

Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze website, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid