Sausen

Tags

lifeblog, sausen, verf, verhuizen

 

Niet met een z, maar met een s. Maar gelukkig is het achter de rug. Eindelijk.

Het mooiste van Ikea

Tags

Billy, boeken, Ikea, lifeblog

Verhuizen kost meer tijd dan gedacht. Dan gehoopt. Schrijven blijft dus achterwege. Helaas. Korte blogjes, wat foto’s, wat filmpjes, dat is het wel. Nog minstens tien boeken liggen op de stapel om besproken te worden. Maar ook nog vele boeken zitten in dozen of liggen in (gesorteerde) stapels op zolder.

Vanavond liepen we bij Ikea. Uiteindelijk kwamen we thuis met een extra Billy. Mijn favoriete artikel van Ikea. 80cm breed, 202cm hoog en dan kun je er nog een stukje bovenop plaatsen ook. In totaal goed voor zeven planken vol boeken. De nieuwe Billy vervangt een andere kast die eigenlijk uit de toon valt op de zoldermuur vol boeken. Dus mag ik morgen weer net doen of ik wel handig ben. Helemaal, zonder hulp en zonder problemen, een Billy in elkaar zetten. Daarna begint het lastige werk. Moeten de sportboeken eerst of de stripverhalen? Muziekboeken beneden of op zolder? Non fictie per categorie of toch ook op alfabet? Het lastigste, maar ook het nuttigste, van verhuizen is dat je systeem weer op de helling moet. En uit twijfel komt altijd iets goeds, dus ga ik er maar van uit dat over een maandje of zo mijn nieuwe systeem nog beter is dan het vorige.

En dan heb ik hopelijk ook weer wat meer tijd om te schrijven en om te lezen. De rust keert weder. Maar eerst nog sausen, sjouwen en uitpakken.

Twee jeugdidolen op een podium

Tags

Bono, concert, Gerbie kijkt YouTube, Herbert Grönemeyer, muziek, U2, YouTube

Gerbie kijkt YouTube 018

Vijfentwintig jaar geleden was ik een grote U2 fan. ‘War’ was een geweldig album en ik ontdekte met terugwerkende kracht ook ‘Boy’ en ‘October’. Ik nam allerlei concerten op van de radio en verheugde me op het nieuwe album ‘The unforgettable fire’. Ik kocht singles omdat de b-kant een nieuw nummer had.

Op dinsdagmorgen nam ik een radio mee naar school. Geen walkman, maar gewoon een draagbare radio, boven op mijn schooltas. Peter Holland introduceerde Herbert Grönemeyer in Nederland. ‘Flugzeuge im bauch’, nog steeds een van mijn favoriete nummers. In de loop der jaren bleef ik Grönemeyer volgen, werd ik minder fanatiek fan van U2.

En dan is het 2007 en treed Herbert op in Rostock, een protestmanifestatie. Hij speelt ‘Mensch’, titelsong van een geweldige CD. En een gast komt het podium op. Bono, wereldverbeteraar nummer een. Hij zingt mee. Van papier. Zonder enig idee wat hij zingt. Regels op de verkeerde momenten. Maar toch. Hij zingt mee. Twee van mijn jeugdidolen op één podium. Twintig jaar later zou ik me bijna weer een tiener voelen.

Blogvrije dag

Tags

lifeblog, verhuizen

 

Geen tijd vandaag. Nog steeds druk met dozen uitpakken.

Bestanden beheren

Tags

computer, onderwijs, opslagruimte, school

Ik geloof niet dat ik de enige ben. In de wandelgangen gonst het. Maar ik ben boos. Erg boos. Zonder enige aankondiging, zonder enig overleg, zonder enige reden, heeft ‘men’ ergens ver boven ons besloten dat we wel toekunnen met 250mb serverspace. Oftewel, of ik maar even alle bestanden die ik niet meteen nodig had op een DVD wil laten branden. Systeembeheer zal blij zijn, weer een stagiaire die dagenlang niets anders doet dan DVD’s branden.

Uitleggen waarom ik meer dan 250 mb nodig heb, is overbodig. Ga er maar van uit dat het zo is. Voor 1 vak wat ik elk jaar geef alleen al ga ik over die limiet. Daarbij heb ik diverse taken die een aantal grote bestanden vereisen.

Maar nog erger. Dit CVB heeft ooit besloten dat we geen eigen werkplek meer nodig hebben, dat flexplekken goed genoeg zijn. Een eigen lokaal om les te geven is ook te veel gevraagd, daarbij lukt het de roostermakers niet om een beetje fatsoenlijk rooster in elkaar te flansen, dus kan ik op een dag minimaal 4 keer op een andere computer inloggen, op sommige dagen wel 8 keer.

Verwacht het CVB dat ik met een externe harde schijf ga rondlopen? Moet ik elke week een nieuwe DVD laten branden door systeembeheer? Wat kost een beetje serverruimte nou tegenwoordig. Toevallig heb ik een paar maanden geleden net een harde schijf gekocht. Meer dan 300 GB voor een euro of zeventig als ik het me goed herinner. Om op het werk dus mijn serverruimte te verdubbelen, kunnen er al 1200 collegae met een zo’n harde schijf toe. Dus voor een cent of 6 per werknemer zijn we al een stuk verder. Ik gok dat serverruimte goedkoper is dan een extra harde schijf aankoppelen, maar laten we de prijs gelijk stellen voor het gemak

Bij deze doe ik dus een offer. Van mijn volgende maandsalaris mag 24 cent ingehouden worden. Krijg ik dan een GB extra ruimte om mijn werk een beetje fatsoenlijk te doen?

Keeper

Tags

column, GFC, Goal, keeper, Marcel Grootoonk, voetbal

Goal, Oktober 2003

Een mooi beeld na de eerste thuiswedstrijd. Ik denk dat het vele supporters niet eens is opgevallen. Anderen zullen het wel gezien hebben, maar zich niet gerealiseerd hebben wat er gebeurde. We hadden met 5-0 de eerste wedstrijd gewonnen, de wereld zag er ineens weer een stuk mooier uit na het teleurstellende einde van het afgelopen seizoen. Op een cruciaal moment stopte Rik een penalty, waardoor B.W.O., zijn oude club, niet terug in de wedstrijd kwam, waardoor we rustig verder konden counteren. Na het eindsignaal loopt de reservekeeper van die dag naar de keeper en feliciteert hem met zijn prestatie. Een prachtig gebaar, tenslotte was diezelfde reservekeeper de laatste anderhalfjaar zelf de keeper van het eerste van ons clubje. Hij loopt daar niet om in beeld te komen, zoals sommige reservespelers op het hoogste niveau zo goed kunnen. Tenminste als er een camera in de buurt is. Nee, Marcel ging gewoon naar Rik, omdat hij blij was voor de jonge nieuwe eerste doelman.

Een paar jaar geleden wist G.F.C. eigenlijk niet zo goed wat het met Marcel aanmoest. Hij was vanuit de jeugd overgekomen, had wat blessures overwonnen en de eerste drie prestatie elftallen hadden alle drie al een keeper. Zijn aanleg voor overgewicht hielp hem op dat moment niet. Hij trainde wel, verloor wat gewicht, deed een cursus om keepertrainer te worden, pakte een wedstrijdje mee in het vierde en moest ineens aan de bak toen Rene Zwierink zwaar geblesseerd raakte. Hij werd keeper van het tweede. En zoals zo vaak blijkt, als je eenmaal een tijdje in het tweede zit, dan zit je in de buurt van het eerste. Je zit geregeld op de bank en moet zelfs wel eens invallen. Je krijgt een kans aan het begin van het seizoen, ook al weet je dat de trainer eigenlijk al voor de ander heeft gekozen. En je keept je wedstrijden in het tweede. Je bent tweede keeper van de club.

En toen was er het seizoen 2001-2002. Patrick van de Berg was de keeper van het eerste, maar Marcel stond klaar. Patrick was er door de week wel eens niet, dus keepte Marcel de oefenpartijtjes. En dat deed hij niet slecht. En het onvermijdelijke gebeurde. Patrick raakte geblesseerd, Marcel moest keepen in het eerste. Bij de nuttige overwinning in en op Enter was hij een van de uitblinkers zelfs. We hielden voor het eerst dat seizoen de nul, mede dankzij Marcel. Glunderend liep hij het veld af. Iedereen verwachtte dat Patrick een paar weken later weer terug zou keren in het eerste. Marcel is de eerste om toe te geven dat Patrick meer talent heeft, meer voetbalcapaciteiten om mee te spelen, kortom een betere allround keeper was dan Marcel zelf. Maar Patrick maakte foutjes in wedstrijden die er toe deden (Luctor, Hector), dat heeft ons punten gekost. Marcel was de mindere keeper, maar keepte naar vermogen. Dus toen Patrick weer fit was, maakte Thom Hilderink de moeilijke keus en liet Marcel staan. Waarschijnlijk tot de winterstop, dachten velen, maar het lot beschikte anders. Patrick brak zijn been in een wedstrijd van het tweede, zijn seizoen was voorbij. Marcel was tot het eind van het seizoen de onbetwiste eerste keus. Dus de volgorde is eerst basisplaats, daarna pas deblessure van Patrick, niet andersom zoals vaak beweerd werd.

`Men` was niet optimistisch. Met zo´n keeper word je geen kampioen, klonk het regelmatig op het veld. Maar Marcel deed wat hij moest doen. Presteerde naar vermogen, sleepte het team er door heen tegen MVV en maakte weinig fouten. Het resultaat is bekend. We werden kampioen met Marcel in de goal. Sinds de tweede wereldoorlog was het maar twee keepers gelukt om keeper te zijn van een kampioensteam. Vele betere keepers gingen Marcel voor het in het eerste, maar hij, die een paar jaar voordien nog niet wist in welk elftal hij terecht zou komen, was kampioen met het eerste.

Het afgelopen seizoen werd voor menigeen een teleurstelling. Marcel deelde in de malaise, maakte fouten, zoals zo vele spelers ze ook maakten. Maar een fout van een keeper is meteen een doelpunt en vaak ook nog beslissend. Hij moet de druk hebben gevoeld. En de druk maakte zijn spel niet beter. Maar om nu de schuld van de degradatie bij hem te liggen is onterecht. Marcel speelde in het eerste omdat hij de beste keeper was. Dit seizoen is de situatie anders. De trainer kiest voor Rik, ook een keeper die het probleem overgewicht niet vreemd is. Maar Rik is nog jong, heeft een goede traptechniek en is dus de logische keus. Marcel accepteert. Keert terug in de luwte van het tweede elftal, waar de druk een stuk minder is. Maar, zoals ik hem in Bornerbroek al vertelde, het kampioenschap neemt niemand hem meer af. Wie 5 jaar geleden zou beweren dat G.F.C. kampioen zou worden met Marcel als keeper, was op zijn minst vreemd aangekeken. Maar op de foto in de kantine ziet iedereen het bewijs. Marcel, bedankt voor de ruim anderhalf jaar dat je het doel verdedigde op zondagmiddag. Ik vermoed dat we je in de toekomst nog weleens weer nodig zullen hebben. Laat je niet gek maken en doe gewoon wat je nu ´s ochtends doet. Keepen naar je mogelijkheden.

Boeken

Tags

boeken, luisterboeken

Zoals waarschijnlijk bekend mag worden verondersteld, lees ik graag een goed boek. En dan lees ik ook nog wel graag over boeken. En zo kwam ik vanavond dus ineens een site tegen die ik nog niet kende. Radioboeken heet het. Niet mijn favoriete genre, maar toch wel interessant. Want 56 boeken die je gratis kunt downloaden klinkt erg leuk. Moet ik toch maar eens goed gaan kijken.

Gerbie kijkt YouTube 017

Tags

Ak47, Gerbie kijkt YouTube, TellSell, wapens, YouTube

Weliswaar is TellSell falliet gegaan, maar het blijft nog steeds mogelijk allerlei stomme dingen via de televisie te kopen. Maar dat de productenvariatie zo breed is, had ik niet verwacht.

Oale grond

Tags

dialect, Jonge Leu, Oale grond, televisie, Twente, Twents

Nu het zomerreces is begonnen op de televisie en Man Bijt Hond pauze krijgt, is de tweede serie van ‘Van jonge leu en oale grond’ elke avond te zien op Nederland 2. En terwijl ik de serie op TV Oost nooit heb bekeken, ben ik blij met de herhaling op Nederland 2. Kan ik alsnog zien waarom half Overijssel voor de televisie zat toen de regiosoap uitgezonden werd.

Behalve de serie zelf die wel grappig is, is het altijd leuk om je eigen dialect op televisie te horen. Vooral als dat met ondertiteling is en je typisch Twentse uitdrukkingen in een vertaling terug leest die ietwat gekunsteld is. En het mooi Twentse ‘feitelijk’ elke keer tussendoor, het blijft vermakelijk.

Vele afleveringen zijn ook op YouTube te vinden, dankzij TV Gelderland. Op de site van RTV Oost kun je de laatste (=derde) serie nog bekijken, terwijl de KRO pas met de tweede serie bezig is. De serie heeft natuurlijk ook een eigen site.

Ik ben bijna een soap-fan aan het worden. Zullen we het er maar op houden dat er een neef van me (Andre), een elftalgenoot (Bert) en een oud-leerling (Gerard) van me meespelen. Heb ik de komende weken mooi een excuus.

Oranje in 2008 (Mei 2008, deel 5, slot)

Tags

EK 2008, Marco van Basten, Nederlands elftal, Oranje, voetbal

De vierde keeper is de grootste verrassing in de voorlopige selectie. Boschker sluit een matig seizoen goed af en is meteen de nummer vier van Nederland. Hij lijkt sterker dan Timmer, maar mag over een week alsnog zijn vakantie boeken. Van Basten houdt vast aan de Feyenoord keeper, ondanks zijn blunders tegen Oostenrijk.

Achterin zijn reeds twee namen geschrapt uit de 30, Jaliens en Emanuelson zijn afgevallen, Boularouz werd er alsnog bijgehaald.

Op het middenveld mocht Maduro naar de Olympische Spelen en meldde Seedorf zichzelf af. Voorin viel als verwacht de bijl voor Koevermans.

Nu de laatste 2 afvallers. Alle 7 verdedigers gaan mee, dus ook Boulahrouz. Nigel de Jong heeft als voordeel dat hij ook als back kan spelen, daardoor is hij een ‘zekere’ middenvelder. De keuze voor de controlerende middenvelder gaat dus tussen Engelaar en Landzaat. De laatste leek een vaste keuze van Van Basten, maar de aanvoerder van Twente krijgt de beloning voor het goede spel van zijn club.

De drie spitsen staan ook vast, dus moet er nog een aanvallende middenvelder/buitenspeler afvallen. Van Persie gaat hoe dan ook mee, zelfs als hij niet fit is. Robben lijkt net op tijd fit, maar blijft blessuregevoelig. Een mislukte wedstrijd zaterdag of een training met wat trekkebenen en hij valt af. Zo niet dan is de keuze tussen Kuyt en Affelay.

De wedstrijd van zaterdag tegen Oekraine kan zo in het juiste perspectief gezien worden: Is Robben wedstrijdfit of niet?

 

Doel (3):

Edwin van der Sar (100)
Maarten Stekelenburg (100)
Henk Timmer (70)
Sander Boschker (30)

Verdediging (7):

Joris Mathijsen (100)
John Heitinga (100)
André Ooijer (100)
Wilfred Bouma (100)
Tim de Cler (100)
Mario Melchiot (100)
Khalid Boulahrouz (80)

Verdedigend middenveld (4):

Demy de Zeeuw (100)
Giovanni van Bronckhorst (100)
Nigel de Jong (70+20)
Orlando Engelaar (70)
Denny Landzaat (60)

Aanvallend middenveld (6):

Wesley Sneijder (100)
Rafael van der Vaart (100)
Robin van Persie (100)
Ryan Babel (100)
Dirk Kuyt (70)
Arjen Robben (70)
Ibrahim Afellay (60)

 

Diepe spits (3):

Ruud van Nistelrooy (100)
Klaas-Jan Huntelaar (100)
Jan Vennegoor of Hesselink (100)

Smerig bericht

Tags

onderwijs, poep, school

Soms kom je iets tegen dat je liever niet ziet. Vrijdag had me dat kunnen overkomen. Als ik er was binnengelopen tenminste, en dat doe ik toch elke dag wel een keer. Vrijdag toevallig niet. Iemand anders wel. Er is een foto gemaakt. Nu zet ik hier graag foto’s neer, staat wel leuk, op een weblog. Maar in dit geval zegeviert de goede smaak toch even. Maar omdat ik graag wat deel met de bezoekers van dit weblog, geef ik de foto toch maar prijs.

Downloaden Bah.JPG (342.9K)

Maar niet achteraf klagen dat ik je niet gewaarschuwd heb.

Gavia

Tags

Gavia, Giro d'Italia, Italië, wielrennen

De Giro is weer begonnen. Helaas zie ik er te weinig van. Maar het blijft een prachtige wielerronde. Een van de mooiste etappes ooit werd gereden op 5 juni 1988. De renners moeten over de Gavia, een berg waar ik de afgelopen winter de latten nog onder deed. Ook in juni kan het daar sneeuwen.

Een terugblik met Delgado, maar vooral veel mooie beelden van renners die de top bereiken en nog aan de afdaling moeten beginnen. Supporters die de jasjes van de renners dicht moeten doen. Renners die warm gemasseerd moeten worden.

De top werd als eerste bereikt door Johan van der Velde. Erik Breukink won uiteindelijk de etappe, Andrew Hampsten werd tweede, maar won eigenlijk op die dag de Giro. De etappewinnaar moet praten voor de Italiaanse televisie, maar zit zichtbaar te snakken naar een warm bad. In de tussentijd kwam de Amerikaan Bob Roll binnen. Ontluisterende beelden.

Ik ben niet de enige die onder de indruk was van die etappe. Ook wielerliefhebber en Italiëkenner Wilfried de Jong had de beelden in zijn hoofd. Toen hij mocht beginnen met een serie programma’s onder de naam Sportpaleis de Jong koos hij meteen voor een reconstructie van die rit.

Hij ging met Breukink en Van der Velde terug naar Bormio en filmde de renners, weer in de sneeuw:Aflevering Gavia, met daarbij de beelden. Na dertien minuten komt Breukink door een half overdekte tunnel, waarin Wilfried de Jong stond. Toen ik deze winter met de skibus door dat bewuste tunneltje reed, had ik meteen het beeld van die kale Rotterdammer voor ogen. Dan heb je toch wel iets goed gedaan. Wanneer de reconstructie net zo goed blijft hangen als het origineel, dan heb je wat bereikt. Petje af.

Al gaat het petje natuurlijk af met een diepe buiging voor alle renner die de bewuste etappe fietsten.

Kijk nog eens 085

Tags

Berlijn, brug, Duitsland, fotooo, Kijk nog eens, onderwijs, school, werkweek

Tijdens een rondvaart kom je natuurlijk onder een aantal bruggen door. Deze brug in Berlijn was de mooiste. Ik weet niet wie de drie koppen waren die de brug sierden, maar met een beetje juiste timing, heb je een prachtig shot.

Westpunt, Curacao

Tags

Curacao, fotooo, Hans van der Meer, Van der Meest, voetbal, voetbalfoto

De avond er voor las ik op de website van mijn club dat alle voetbal was afgelast vanwege droogte. Een dag later kwam ik dit veld tegen.

Van der Meest, ode aan fotograaf Hans van der Meer. Foto’s vanvoetbal (-velden) over de hele wereld. Omdat de sport overal ter wereldwordt gespeeld en overal velen plezier bezorgd.

Weekendje weg.nl

Tags

reizen, vliegveld, voetbal, weekendje weg

Ze hadden gespaard. Dit jaar zou een bijzonder reisje worden. Niet zoals vele voetbalelftallen een goedkoop huisje en dan het hele weekend zuipen, nee hun reisje ging verder. Glasgow was de bestemming. In het Pinksterweekend, dan hadden ze een dag extra.

Hotel was geregeld, een wedstrijd bezoeken van Glasgow Rangers ook. Daarnaast natuurlijk genoeg tijd om diverse pubs van binnen te bekijken en met de Schotten een geweldig weekend te beleven. Een goedkope vlucht werd ook gevonden.

Op vrijdag was het vertrek. Vier auto’s achter elkaar. Ze zaten een beetje krap, maar parkeren bij het vliegveld was natuurlijk duur. Ze reden er vrij snel heen, achter elkaar op de Duitse autobaan, ze waren ruim op tijd bij het vliegveld. De voorste auto vond een parkeerplaats, de anderen volgden. Slechts nummer twee had een probleempje. Volgens de TomTom moesten ze nog tachtig kilometer…

Binnen informeerden ze naar de juiste balie. Die bleek onvindbaar. Ze zaten op het verkeerde vliegveld. Niet Dusseldorf international heeft goedkope vluchten van RyanAir, maar Dusseldorf Niederrhein. Net over de grens bij Nijmegen, een stuk dichter bij huis dan het vliegveld waar ze nu waren. Ze moesten inderdaad nog tachtig kilometer rijden.

In vliegende vaart reden ze weer achter elkaar aan en net op tijd kwamen ze aan bij het juiste vliegveld. Nog vijf minuten, hadden ze uitgerekend. Helaas voor het ondertussen minder vrolijke elftal, ze mochten niet meer mee, de Gate was al gesloten. Er was nog wel een vlucht vanuit Frankfurt, maar dan moesten ze 200 euro bijbetalen. Per persoon.

De keus was snel gemaakt, een avondje stappen in Kernwasser Wunderland te Kalkar was het goedkope alternatief, op zaterdagmiddag, toen ze eigenlijk in een voetbalstadion hadden moeten zitten, zaten ze op het terras van hun stamkroeg. In de zon, dat wel.

Het lijkt een beetje op die mop: Ken je die van het voetbalelftal dat naar Glasgow ging? Ze ging niet. Alleen deze keer is het waargebeurd.

Druk

Tags

bloggen, blogpauze, lifeblog, verhuizen

Voorlopig even blogpauze.

 

Na Pinksteren, als alles werkt hopelijk, terug.

Net geen kampioen

Tags

column, F3, GFC, Goal, Peter, voetbal

Goal, Juni 2003

De laatste jaren zie je steeds vaker uitgebreide feesten bij een kampioenschap van de pupillen. In mijn jeugd was het een bakje patat en een diploma, tegenwoordig worden de kampioenswedstrijden bezocht door hele families en gaan de spelers op de platte wagen heel Goor door. Het doet me terugdenken aan mijn eerste jaar als jeugdleider. Vlak voor de herfstvakantie begonnen we met een nieuw team, F3. Peter en ik waren allebei nieuw, al hadden we wel eens een wedstrijdje bij de F-jes gefloten.

Onze eerste wedstrijd verloren we thuis van Quick’20 F10. Als ik het me goed herinner met 0-14. Tot de winterstop volgden vele nederlagen. We waren al blij wanneer we geen dubbele cijfers om de oren kregen. Pas in de vierde wedstrijd scoorden we zelf voor het eerst. De uitwedstrijd tegen Quick werd gelukkig afgelast.

Na de winterstop begonnen we met een 7-1 nederlaag tegen Sp.Rijssen F1, er veranderde dus weinig, op het eerste gezicht. Maar de week er op wonnen we ineens. Groot feest. En dat het geen incident was bleek toen we in Holten een week later voor het eerst dik wonnen, ook met 0-14, een legendarische uitslag. We wonnen zelfs van koploper Blauw Wit, een zwaarbevochten 2-0. Ook Twente moest er op het eigen kunstgras aan geloven. Dat we serieus meededen bleek toen we een aantal overwinningen later in de kantine zaten en telefoon kregen uit Rijssen. “Hoe of F3 het had gemaakt?” Glunderend zaten de leiders in de kantine. We versloegen ook Rijssen thuis en stonden voor het eerst bovenaan.

Zonder ook maar een keer een opstelling te maken, vormde zich een team. Martijn die achterin bleef hangen, een kop groter dan de gemiddelde F-speler, afschrikwekkend gevaar voor de aanvallers van de tegenpartij. Bart die een neusje voor de goal bleek te hebben en al snel onze topscorer werd. Tom die in de kluts vaak nuttig was en Dennis zag als eerste het spelletje goed. Net buiten de kluit met spelers, die je bij de F-jes onvermijdelijk ziet, stond hij altijd juist daar waar de bal uit de scrum kwam. De tweede Tom was een balletjeswachter die ook vaak scoorde, Sander bleek balvaardig en de tweede Dennis maakte een legendarische entree door meteen te vertellen over de ruzie thuis. Voetballend voegde hij niet veel toe, aan sfeer des te meer. Niels wilde graag keepen, een half jaar zonder balcontact in het veld overtuigden ons van de juistheid van zijn keuze.

Maar bovenaan staan heeft ook zijn nadelen. Twente verscheen met een scorende spits bij ons op het veld, won met 3-5 en liep zingend het veld af “Nou worden ze lekker geen kampioen”. De uitwedstrijd bij Blauw Wit werd daardoor nog belangrijker. Een 0-2 voorsprong gaven we in blessuretijd (“Scheids het is echt tijd!”) nog uit handen. Thuis tegen Holten speelden we toen maar met 7 tegen 12. Dan was het nog iets wedstrijd. We wonnen maar met 4-0. Het was onze laatste wedstrijd. Rijssen kon het de zaterdag erna afmaken.Tot onze grote verbazing verloren zij. Het doelsaldo bepaalde de eindstand en we kwamen 17 goals tekort. De spelers hebben nooit geweten hoe dicht ze bij een kampioenschap zijn geweest. Dat er nog velen van hen spelen, is een goede zaak. Dat er slechts 1 het eerste ooit haalde en velen het achtste is ons niet aan te rekenen. Wij hebben de basis gelegd. En wat een prachtig seizoen.

Douches?

Tags

fotooo, geschiedenis, GFC, voetbalfoto

Het jubileumjaar is voorbij, maar het archief is nog niet gesloten. Zo nu en dan werken we verder, regelmatig blijven we mooie foto’s tegenkomen.

Trainen mocht aan het begin van het seizoen nog niet op de velden. De meeste voetballers hadden er een hekel aan, maar er werd dan zonder bal getraind op de ‘berg’. Hardlopen over het motorcrossparcours van de Herikerberg, sprinten tegen de leemkuil op, duurlopen door het bos.

Douchen ging dan niet. Maar na de training bij ‘De Pot’ even opfrissen kon natuurlijk wel. Meestal werd na de buitenkant ook de binnenkant nog wel verfrist op het terras van hetzelfde etablissement. Dat was toen deze foto genomen werd (midden jaren zestig?) al zo, dat was een kwart eeuw later toen ik er liep nog steeds zo.