Dimitri Verhulst – Problemski hotel

Tags

boeken, boeken 2006, boekrecensie, Dimitri Verhulst, lezen, themaweek, vluchteling

Dimitri Verhulst – Problemski hotel

Ik had wel eens een verhaal gelezen van Verhulst, maar nog nooit een heel boek. Inspiratie voor dit boek kreeg de Vlaming toen hij zich enkele dagen liet opsluiten in een asielzoekerscentrum. Hij schreef er een reportage over. Maar de indruk bleek te groot om na het artikel verder te gaan. Vervolgens dit boek.

Via de ogen van een asielzoeker uit een fictief land zien we het leven in een asielzoekerscentrum. Alle bewoners zijn alleen maar bezig om te zien hoe ze een papiertje kunnen bemachtigen, of dat nu via de reguliere procedure of via een andere methode is. Zo niet, dan probeer je naar Engeland te vluchten.

Verhulst heeft een behoorlijk cynische hoofdfiguur neergezet. Het is een fictieve hoofdpersoon, de fotograaf die in eigen land niet meer kan fotograferen. Het is wel aannemelijk dat een fotograaf een goed beeld vormt van zijn omgeving, je inleven in de beroerde omstandigheden is niet al te moeilijk. Of het daadwerkelijk een paspoortindustrie is, weet ik niet. Maar het lijkt me dat Verhulst niet veel heeft verzonnen voor zijn boek, alleen de juiste gegevens gebruikt heeft. Van asielzoekers die ik ken, gesproken heb, is mijn beeld van een AZC in Nederland niet veel beter dan het Vlaamse AZC dat in dit boek centraal staat.

Het cynisme zit volgens mij niet in de asielzoeker, maar in een samenleving die nog steeds asielzoekers als criminelen behandelt, omdat ‘men’ denkt dat iemand vrijwillig zijn vrienden, familie en bezittingen achterlaat om elders een nieuw bestaan op te bouwen, wetende dat ze daar eigenlijk niet welkom zijn. Vluchtelingen zijn geen profiteurs, het zijn mensen. En in elke groep mensen zitten criminelen, watjes, profiteurs, weldoeners, klootzakken en schatjes.

Nummer: 06-032
Titel: Problemski hotel
Auteur: Dimitri Verhulst
Taal: Nederlands (Vlaams)
Jaar: 2003
# Pagina’s: 110 (5193)
Categorie: Fictie
ISBN: 90-254-1978-X

Themaweek 40: Uit de oude boekendoos

Huisdichter Cornelis – Over waaierloze wegen

Tags

boeken, boeken 2006, Huisdichter Cornelis, lezen, poëzie, wielerboek, Wielerpoëzie, wielrennen

Huisdichter Cornelis – Over waaierloze wegen (06-085)

Kroegbaas Cees van Zuilen debuteerde als huisdichter Cornelis in Het Schavot, een rubriek in de zaterdageditie van de Volkskrant. Sindsdien werd hij bekender en gevraagd door allerlei media. Er zijn ook al meerdere bundels van hem uitgekomen. Dit boek is een verzameling wielergedichten.

Ik las (en hoorde) zijn gedichten altijd al graag, dat is in deze bundel niet anders. Pareltjes over Pantani, Koblet, Middelkamp en van Petegem. Mijn favoriet:

Wim van Est

De anjers trillen
Op zijn kist
Een halve eeuw
Zowat
Nadat hij op
De Col d’Aubisque
Een bocht net had
Gemist

De schok was groot
Zoals ook nu
Want Wim van Est
Is dood

Verplichte literatuur voor wielerliefhebbers.

Nummer: 06-085
Titel: Over waaierloze wegen
Auteur: Huisdichter Cornelis (Ps. Cees van Zuilen)
Taal: Nederlands
Jaar: 2004
# Pagina’s: 48 (16364)
Categorie: Poezie (wielrennen)
ISBN: 90-204-0377-X

 

Themaweek 40: Uit de oude boekendoos

Mart Smeets – Wereldtour

Tags

boeken, boeken 2006, boekrecensie, lezen, Mart Smeets

Mart Smeets – Wereldtour (06-093)

Elk jaar twee boeken op zijn minst. En dat al jaren lang. Enals echte fan lees ik ze allemaal. En altijd met plezier. Maar toch. Is hetmisschien een idee om eens een half jaar over te slaan?

Ik stoor me namelijk zo langzamerhand aan bepaalde beschrijvingen. Ik weet best dat het vervelend is om in Australië, Los Angeles en Vancouver herkend te worden, zelfs wanneer je niet aan het werk bent. Maar is het nou echt nodig om elke ontmoeting in je boek te beschrijven? Wat voegt het toe? En de gebruikelijke slordigheid zit er ook weer in. Onvermijdelijkwanneer iets zo snel naar de drukker moet. Balls on Base staat er op bladzijde118. Smeets bedoelt Base on Balls (4 wijd in het Nederlands). Dat is niet zo erg, ware het niet dat het juist staat in een belerend stukje waarin Smeets vertelt over hoe de meeste Nederlanders honkbal zien. Dan moet je het ook goed doen.

Ook kan het boekje wel met wat minder prijsindicaties voor de flessen wijn en alle overwegingen bij elke tax-free shop of elk vliegveld. En als je een sudoku moeilijk vindt, moet die dan ook meteen in het boek?

Maar laat ik niet te veel zeuren, want ondanks dat alles lees ik de boeken van Smeets elke keer snel weer uit. Zijn liefde voor de sport is namelijk ontzettend groot. Na al die jaren kan hij nog steeds gewoon genieten van een doorsnee NBA wedstrijd. En daar dan heel boeiend en treffend over schrijven.

Hij reist vrijwillig naar Calgary voor het WK schaatsen, ook al doet de NOS niet eens rechtstreeks verslag. En ook daar ziet hij unieke sport, zelfs al lijkt het op de spreekwoordelijke mosterd na de hoofdmaaltijd Olympische Spelen. En ook vliegt hij naar Adelaide om zijn zoon honkbal te zien spelen in een regionale Australische league. Zijn beschrijving van dat bezoek maakt dit boek alleen al de moeite waard. Mooie vader-zoon liefde, zoals hij die al eerder beschreef in Murfreesboro blues, maar ook een leuk verslag van de wedstrijd die hij bezoekt en vooral de honkbalwereld van Australië.

Ook lees ik graag over zijn reizen en dit boek doet eigenlijk niet anders dan daar over vertellen. Ook tennis, niet echt mijn sport, komt aan bod en daar schrijft hij ook weer een mooi verhaal over.

Misschien moet ik me maar aanbieden als redacteur voor zijn volgende boek…

Nummer: 06-093
Titel: Wereldtour
Auteur:  MartSmeets
Taal: Nederlands
Jaar: 2006
# Pagina’s:  187(17756)
Categorie:  Reizen(sport)
ISBN:  90-468-0173-X

Ronald Giphart – Heblust

Tags

boeken, boeken 2006, boekrecensie, lezen, Ronald Giphart

Ronald Giphart – Heblust (06-092)

De Literaire Juweeltjes reeks is bedacht om meer mensen aan het lezen te krijgen. Boekjes voor een euro. Leuk om weg te geven, of om tussendoor even snel te lezen. Maar de echte boekenliefhebber hoeft niet zo nodig, vaak zijn het oude/bekende verhaaltjes die alsnog een eigen kaft krijgen. Zo ook dit boekje. Heblust was een verhaal in het boek Het feest der liefde. Wel een leuk verhaal. Ik kan me echter voorstellen dat iemand die nog niets heeft gelezen van Giphart wel even geschokt is na het lezen van dit verhaal. Vanuit het perspectief van een jong meisje geschreven, is het een extreem open verhaal, in alle betekenissen van het woord. Voor de duidelijkheid: meer sex dan erotiek. Leuke bijrol voor de schrijver zelf trouwens.

Nummer: 06-092
Titel: Heblust
Auteur: Ronald Giphart
Taal: Nederlands
Jaar: 2006
# Pagina’s: 48 (17569)
Categorie: Fictie
ISBN: 90-851-6088-X

De Jong & Windig – Heinz pocket

Tags

boeken, boeken 2006, boekrecensie, Heinz, lezen, stripboek, Windig en de Jong

De Jong & Windig – Heinz pocket (06-084)

Heinz was de dagelijkse strip in diverse kranten, volgens mij als eerste in het Parool. Heinz was de kat die verder ging, waar Garfield ophield. Niet alleen was Heinz veel cynischer, tegelijkertijd ook veel ontroerender. Heinz had gewoon een eigen persoonlijkheid die veel dieper ging dan menig cartoonkarakter voordien.

Dit is de eerste pocket van Heinz, na enkele albums. Heinz kampt met zijn grootte, dankzij pilletjes die hij heeft genomen. Hij huurt Tjebbe, een tuinkabouter, in voor zijn tuin. Hij gaat naar EuroDisney. Zijn kortstondige verkering met Roosje gaat weer uit.

Jammer dat Heinz niet meer in de krant te vinden is.

Nummer: 06-084
Titel: Heinz pocket
Auteur: Windig & de Jong
Taal: Nederlands
Jaar: 2003
# Pagina’s: 128 (16316)
Categorie: Cartoons
ISBN: 90-417-6005-9

Umberto Eco – Op reis met een zalm

Tags

boeken, boeken 2006, boekrecensie, lezen, Umberto Eco

 

Umberto Eco – Op reis met een zalm (06-083)

Er zijn momenten dat je zo graag een andere taal wil leren. Dit boek lezend kwam ik weer eens tot die conclusie. Het lijkt me heerlijk dit in het Italiaans op te nemen. Helaas moest ik het met de vertaling doen. Ook niet erg, want het blijft gewoon een plezier om te lezen.

Op reis met een zalm is een verzameling columns die sinds 1986 in het Italiaanse blad Espresso stonden. Het leest als een instructieboek, met titels als “Hoe houd je een intellectuele vakantie”, “Hoe word je Maltezer ridder”, “Hoe kom je langs de douane” en “Hoe herken je een pornofilm”.

Al snel zat ik letterlijk hardop mee te lachen met zijn instructies. Eco heeft een geweldig gevoel voor humor, koppelt dat aan een groot observatievermogen, zelfspot en een stuk cultuurgeschiedenis, waardoor je het gevoel hebt dat je meegenomen wordt door de Italiaanse bureaucratie (Hoe vervang je een gestolen rijbewijs?) aan de hand van een insider. Het titelverhaal is geen metafoor, maar een waar gebeurd verhaal over een zalm die een reis van een aantal dagen moest ‘overleven’ in een minibar.

Quote: De ideale bibliothecaris moet in de eerste plaats mank lopen, zodat het oppakken van het aanvraagbriefje, het afdalen in en terugkeren uit de kelders meer tijd in beslag neemt dan normaal.

Quote 2: Hieraan dient te worden toegevoegd dat doperwtjes in vliegtuigen in de regel pas geserveerd worden wanneer het luchtschip in turbulentie geraakt en de gezagvoerder aanraadt de riemen vast te maken.

Quote 3: maar het feit dat hij ijskoud doorgaat met zijn draadloze telefoon te koop te lopen bewijst dat hij van deze dingen geen weet heeft en is de meedogenloze bevestiging van het feit dat hij maatschappelijk niets voorstelt.

Prachtig boek, Eco is gestegen op mijn lijst van ‘schrijvers waar ik meer van moet lezen’.

Een hoofdstuk moet ik thuis nog er door krijgen: Hoe rechtvaardig je je eigen bibliotheek.

Nummer: 06-083
Titel: Op reis met een zalm (Il secondo diaro minimo)
Auteur: Umberto Eco
Taal: Nederlands (Orig.: Italiaans)
Jaar: 1992
# Pagina’s: 110 (16188)
Categorie: Columns
ISBN: 90-5713-300-8

De Muur 12 – Bloedbanden

Tags

boeken, boeken 2006, boekrecensie, De Muur, lezen, wielerboek, wielrennen

De Muur 12 – Bloedbanden (06-082)

Wielrennen is de meest literaire aller sporten, keer op keer wordt dat bewezen door de verhalen in De Muur. Deze aflevering gaat over familiebanden. Fietsende broers of zonen die hun vaders op de fiets opvolgden.

Prachtig voorbeeld zijn natuurlijk de tweelingbroertjes Otxoa. Ooit talentvol, maakte een ongeluk een einde aan hun dromen. Ricardo overleed, Javier raakte zo zwaar gewond dat normaal fietsen nooit meer mogelijk bleek. Als gehandicapte sporter laat hij tegenwoordig van zich horen, maar met de geest van zijn broer op zijn schouder, beleeft hij niet meer zoveel plezier aan de sport. Edwin Winkels schreef een mooi portret van de familie.

Willie Verhegge dicht over moeder Gusta Planckaert, het verhaal van Nando Boers en Dirk Jan Roeleven over Theofiel Middelkamp en zijn laatste liefde is ontroerend mooi. Ook Marije Randewijk weet de gevoelige snaar goed te bespelen. Bram Tankink wordt door sommigen vergeleken met Gerrie Knetemann. Niet vanwege zijn fietsen, maar wel vanwege zijn interviews direct na touretappes. Wat minder weten is dat de familie Tankink behoorlijk wat leed te verwerken heeft gehad, het leerde Bram goed relativeren. En misschien is hij juist daardoor wel de renner die hij vandaag de dag is.

Nog vele andere verhalen in dit twaalfde deel van de Muur.

Nummer: 06-082
Titel: De Muur 12 – Bloedbanden
Auteur: Nando Boers, Ruurd Edens, Bart Jungman e.v.a.
Taal: Nederlands
Jaar: 2006
# Pagina’s: 128 (16.078)
Categorie: Sport (Wielrennen)
ISBN: 90-204-0559-4

Levi Weemoedt – Liedjes van Welzijn Volksgezondheid & Cultuur

Tags

boeken, boeken 2006, boekrecensie, Levi Weemoedt, lezen

Levi Weemoedt – Liedjes van Welzijn, Volksgezondheid & Cultuur (06-080)

Volgens mij zijn het gedichten en niet perse liedjes, ze zijn in ieder geval wel typisch Weemoedt. Hans Dorrestijn maakt ooit het grapje dat ze Weemoedt in Artis gevraagd hadden te vertrekken, zelfs de dieren werden depressief van de goede man.

Maar uit treurnis en pijn komt vaak wel mooie kunst. De verhalen en gedichten van Weemoedt bewijzen dit weer eens. Zelf ben ik vooral fan van zijn korte gedichtjes. Twee voorbeelden:

WVC

Een vrouw
een kind
een huis
een tuin

Een boek
een buik
een kale kruin

Feest

Braderie!
Bradera!
Lekker smullen
Voor Afrika!

Nummer: 06-080
Titel: Liedjes van Welzijn, Volksgezondheid & Cultuur
Auteur:  Levi Weemoedt
Taal: Nederlands
Jaar: 1987
# Pagina’s:  56 (15793)
Categorie:  Poezie
ISBN:  90-254-6742-3

Diversen – Eeuwig Ajax (06-079)

Tags

Ajax, boeken, boeken 2006, boekrecensie, lezen, voetbal, voetbalboek

Ik ben opgegroeid als een Ajax fan. Mijn eerste woordenwaren niet de gebruikelijke ‘dada’, ‘papa’ of ‘mama’, maar de namen van het Europacup winnende team uit 1971. Mijn vader zei de voornaam, ik wist dat aan te vullen. Suurbier, Keizer, Cruijff, Hulshof, Swart en Krol, ik kende ze allemaal. Als jochie groeide ik op met Jesper Olsen, Marco van Basten en Johnny van ’t Schip. Later, toen ik in Amsterdam woonde, zag ik een aantal wedstrijden, ook van het tweede en de jeugd, waar je de echte fans tegenkomt.

Je kunt gerust stellen dat ik mijn hele leven al Ajax fan ben. De laatste jaren minder trouwens. De verhuizing naar de Arena hielp niet. Eigenaar van een emotieaandeel ben ik ook niet. Deze dagen kan het me al een stuk minder schelen wanneer het de club slecht gaat, raakt het me nauwelijks meer. Maar lezen over de club blijft leuk. Dit boekje stond al jaren in de kast, het las wel lekker weg, snel even een verhaaltje tussendoor.

Schrijvers zijn Thomas Acda, Jan Mulder, Xandra Schutte, Hermine Landvreugd, Ton Sijbrands, David Endt, Youp van ’t Hek, Moses Isegawa, Mark Schalekamp, Chris Willemsen, Tom Egbers, Vic van de Reijt, Thomas Rap en Herman Koch.

Het verhaal van Acda over het Ajax van 1971 leeft natuurlijk erg bij mij, Egbers heeft een mooie journalistieke reportage (was dat niet meer iets voor Hard Gras?) over Roni Calderon, een Israëlische voetballer die het niet redde bij het grote Ajax. Youp van ’t Hek een lichtelijk voorspelbaar (daarom niet perse minder) verhaal over zijn jeugd, David Endt schrijft met liefde over het Ajax shirt. Meest verrassende bijdrage voor mij was die van dammer Ton Sijbrands die bij Ajax in de jeugd heeft gespeeld. Leuk verhaal. Hoogtepunt is de top tien van Ajax momenten door Chris Willemsen op rijtje gezet. Vooral zijn redenatie vooraf, waardoor drie kwart van de Ajax spelers automatisch afvalt voor die top tien is van een hoogstaand niveau. Er zit zoveel logica in, dat het onmogelijk is om met Willemsen in discussie te gaan, terwijl waarschijnlijk elke fan een andere top tien in zijn hoofd heeft.

Leuk boekje, uitgegeven ter gelegenheid van het honderdjarige bestaan van de club. Nu mijn eigen clubje volgend jaar ook honderd wordt eigenlijk wel een jaloersmakend boekje. Maar ja, over de derde en vierde klasse amateurs wordt nu eenmaal minder geschreven.

Nummer: 06-079
Titel: Eeuwig Ajax
Auteur:  Diversen
Taal: Nederlands
Jaar: 2000
# Pagina’s:  102 (15737)
Categorie:  Sport (voetbal)
ISBN:  90-6005-618-3

Theo Kars – Pechvermaak

Tags

boeken, boeken 2006, boekrecensie, column, lezen, Theo Kars

Theo Kars – Pechvermaak (06-077)

Al jaren in de kast. Nooit gelezen. Ergens ooit in een opruiming gekocht. Slegte of V&D, iets dergelijks. Uit de tijd dat ik nooit een boek kocht voor de volledige prijs. Maar er lag altijd een boek hoger op de stapel ‘nog te lezen’. Toen las ik onlangs Bibliofilos en herinnerde ik me dat dit boek stof stond te happen in een kast, tussen Neil Jordan en Imre Kertész. Een boek voor het slapen gaan had ik net uit, dus vertrouwde ik haar oordeel.

Ik ontdekte ook de reden waarom ik tot nog toe het boek had genegeerd. Dit was een verzameling columns uit de Aktueel. Niet echt een blad dat bij mij past. Niet dat ik bezwaar heb zo nu en dan geconfronteerd te worden met foto’s van dames in verregaande staat van ontkleding, wel omdat er tussen die foto’s niets staat dat de moeite van het bladeren zelfs maar rechtvaardigt.

Eenmaal begonnen aan die columns, begreep ik wel de fascinatie van Bibliofilos. Kars is een goede observeerder, die de vinger vaak op de juiste plek weet teleggen. Raar eigenlijk dat hij niet werd gevraagd voor de lijst van de LPF (of ben ik nu te cynisch? Vergezocht in ieder geval.) Ik ben het meerdere keren met hem eens. Zijn analyse over vreemdgaan is goed, zijn pogingen om te stoppen met roken (een onbekend fenomeen voor mij) meeslepend. Zijn pleidooi voor het vrijgeven van drugs is me uit het hart gegrepen. Hele landen (Colombia!) zouden gebaat zijn bij een verslaafde die bij de apotheek een dosis kan bestellen.

Zijn aantekeningen kunnen haast gelezen worden als een soort aforismen. Gedachten van Kars die geen column opleverden, maar wel de moeite van het publiceren waard zijn. “Wie iedereen aardig vindt, vindt eigenlijk niemand aardig. Allemansvrienden hebben geen enkele vriend.”

Kars is een leuke schrijver. Ik weet eigenlijk niet of hij nog steeds regelmatig publiceert, maar misschien moet ik maar eens een roman van hem proberen.

Nummer: 06-077
Titel: Pechvermaak
Auteur: Theo Kars
Taal: Nederlands
Jaar: 1988
# Pagina’s: 168 (15.413)
Categorie: Columns
ISBN: 90-6213-879-9