Populisme

Tags

in het nieuws, politiek, populisme, verkiezingen 2021

Vaak denken we in Nederland dat we bijzonder zijn, anders dan andere landen. Woensdagavond bleek dat zeker niet het geval. De wereldwijde trend is dat populisten aan macht winnen en Nederland doet gewoon mee. Na Erdogan, Orban, Bolsonero en Trump, na de Brexit is populisme ook in ons land een relevante politieke stroming. De drie populistische partijen wonnen bijna een vijfde deel van de zetels, daarbij heeft de grootste partij de laatste jaren helaas ook steeds meer populistische trekjes.

Populisme uitleggen kan Chris Klomp veel beter. Over de gevolgen kunnen we het wel even hebben. Want ondanks grote woorden, weet iedereen dat een heel groot deel van de plannen van PVV, FVD en andere populisten niet realiseerbaar is. Ongrondwettelijk, onrealistisch, onmogelijk. En Wilders en Baudet zijn intelligent genoeg om dat te weten. Maar hardop zeggen doen ze dat nooit.

De enige functie die ze hebben is dus als opvangplek voor proteststemmers. Als indicatie voor ontevredenheid. En dat mogen de gevestigde partijen zich aantrekken. Want de conclusie dat een groot deel van de bevolking te dom is om serieus mee te mogen praten is er een die niemand zou moeten willen trekken. En ondertussen blijf ik hopen dat wij ooit zo slim zullen zijn om leiders te kiezen als Jakobsdottir, Marin en Ardern.

Gerbie vindt iets (deel 13). Een serie waarin ik in precies 212 woorden probeer het nieuws te duiden.

Themaweek 107: Verkiezingen 2021

Debatten

Tags

debat, in het nieuws, politiek, verkiezingen 2021

De afgelopen maanden heeft u, vooral op televisie, maar ook op de radio en via internet, vele debatten kunnen volgen. Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik er meer heb overgeslagen dan bekeken. Dat heeft meerdere oorzaken. Een echt diep debat hebben we in Nederland al jaren niet meer gehad namelijk. De debatten die we zagen waren vooral voorgekookt, ingestudeerde oneliners, waar de social media afdelingen van de partijen dan weer mooie filmpjes van konden maken. Zodra er iets van diepgang was, werd het snel afgekapt, de kijker zou kunnen afhaken. Slechts Nieuwsuur deed nog iets van een poging, nodigde vele lijsttrekkers uit, legde ze het vuur na aan de schenen, waarna meerdere politici ineens niet meer durfden te komen. Lubach legde het afgelopen zondag mooi uit.

Partijen konden ook (vreemd toch?) eisen stellen. Bepaalde onderwerpen werden bewust vermeden, de tegenstanders zorgvuldig uitgekozen, imago, scoringsdrang en profileren gingen allemaal boven de inhoud. De doorsnee redactie accepteert het allemaal. Want er moest een winnaar komen. De volgende dag al konden we lezen wie het debat gewonnen had. Het gaat er dus niet om wat ze zeggen, kiezers kunnen niet zelf het beste standpunt bepalen, nee, het gaat om winnen.

Met dergelijke politici en helaas ook (social) media, krijgt Nederland de politici dat het verdient.

Gerbie vindt iets (deel 12). Een serie waarin ik in precies 212 woorden probeer het nieuws te duiden.

Themaweek 107: Verkiezingen 2021

Kiesdrempel

Tags

in het nieuws, kiesdrempel, politiek, rechtsstaat, verkiezingen 2021

Volgens velen is een kiesdrempel een oplossing voor de ‘wildgroei’ aan partijen, zevenendertig doen er mee deze week. Volgens mij is de hoeveelheid partijen een teken des tijds, een bewijs dat mensen niet willen luisteren naar anderen, een bewijs dat het ‘ik’ groter is dan het ‘wij’. Dit is de maatschappij op dit moment, dus dit zijn de 150 vertegenwoordigers van dit volk. En als dat veel partijen zijn, dan is dat blijkbaar wat Nederland wil. Ik zie eerlijk gezegd het verschil niet tussen JA21, CO en de PVV en FVD, maar als men op die partijen wil stemmen, prima, we wonen in een democratie, iedereen mag meepraten. En al zal ik niet op ze stemmen, VOLT en Bij1 mogen van mij wel in de Tweede Kamer.

Want het leuke van vele partijen is dat de regels nog steeds hetzelfde zijn. De formatiebespreking zal lastiger worden, dat klopt, een nieuw kabinet hebben we nog lang niet. Maar er is nog steeds een meerderheid nodig voor een wetsvoorstel, de grondwet wijzigen vereist een twee derde meerderheid. Het dwingt al die grote en kleine fracties samen te werken, mee te denken. Even het ego opzij, even het belang van het ‘ik’ kleiner maken, omdat het ‘wij’ voorgaat. Daar verandert een kiesdrempel helemaal niets aan.

Gerbie vindt iets (deel 11). Een serie waarin ik in precies 212 woorden probeer het nieuws te duiden.

Themaweek 107: Verkiezingen 2021

Zijn we nog een rechtsstaat?

Tags

in het nieuws, politiek, rechtsstaat, trias politica, verkiezingen 2021

Sinds mijn schooltijd ben ik fan van de Trias Politica. Scheiding van de machten dus. Degene die de wet maakt is niet degene die recht spreekt. Dus niet een minister die zich uitlaat over de strafmaat die een rechter heeft opgelegd, geen volkstribunalen die schreeuwen om strenger straffen, zonder valide argumenten, geen tweede Kamerleden die oordelen over een rechtbank. Zo hoort het. En ik ben blij dat ik in een rechtsstaat woon waar dat gelukkig (meestal) zo is.

Nu wil dat in verkiezingstijd nog wel eens veranderen. In hun drang naar aandacht, schreeuwt menig politicus dingen die niet zouden moeten kunnen. Nog erger, partijen zetten dingen in hun programma die daar niet in horen. Eerder deze week werd bekend dat slechts drie partijen voldoen aan de eisen van een rechtsstaat. Elf andere partijen krijgen kritiek, sommige flink. Dat de populistische partijen daarbij horen is geen verrassing, de SGP zal er zelfs trots op zijn, maar ook de VVD wil maatregelen nemen die tegen de wet zijn. Gewoon net als Turkije, Hongarije, Polen en Rusland de regels aanpassen aan de leiders van het land, zal de gedachte zijn, nu ze goed staan in de peilingen. Voor hen die net als ik wel waarde hechten aan de Trias Politica, kies D66, PvdA of GL.

Gerbie vindt iets (deel 10). Een serie waarin ik in precies 212 woorden probeer het nieuws te duiden.

 

Themaweek 107: Verkiezingen 2021

Peilingen

Tags

in het nieuws, peilingen, politiek

De laatste jaren zijn er steeds meer verschillende peilingen. Daarbij zijn de peilingen veel te belangrijk geworden. De naam geeft al aan, het is niet meer dan een peiling. Op zijn best zijn er een paar duizend mensen gevraagd, waarvan je hoopt dat ze representatief zijn en dat ze een eerlijk antwoord geven. Maar ik heb nog nooit een peiling gezien waarbij 34 zetels werden neergezet bij de zwevende kiezer. Die kiezer die pas een dag voor de tijd, of zelfs pas in het stemhokje beslist. Pas als die zwevende kiezer daadwerkelijk genoemd wordt in een peiling, dan is de kans dat ik me er iets van aantrek.

Maar ondertussen worden politici aangesproken op peilingen, bepalen de peilingen wie er mee mag praten in een debat of talkshow en zoekt elke partij de peiling die het beste uitkomt. Nog erger, er zijn mensen die zich laten beïnvloeden door de peilingen. Het is de mens eigen, men wil graag bij een winnende partij horen. Gevolg is dat velen stemmen op degenen die goed staan of op winst staan in de peilingen. Selffulfilling prophecy, leerde ik ooit bij economie. Of strategisch stemmen i.p.v. de eigen mening, minstens zo erg. Er zijn landen waar peilingen voor verkiezingen verboden zijn. Is veel voor te zeggen.

Gerbie vindt iets (deel 9). Een serie waarin ik in precies 212 woorden probeer het nieuws te duiden.

Themaweek 107: Verkiezingen 2021

Avondklok gigantisch succes

Tags

corona, in het nieuws, politiek

Wie zondagavond op Social Media, of maandag de politiek beluisterde, die kon haast niet anders concluderen dat Armageddon was begonnen en wel in Nederland. Overal rellende tuigjes, demonstrerende wappies en andere Covid-ontkenners. Niets is minder waar.

Op zaterdag ging het mis in Stein en Urk. 2 gemeenten. Half procentje van de Nederlandse gemeenten. En al zou de helft van de bevolking hebben meegedaan (het vermoeden bestaat in het voormalig vissersdorp), dan nog hebben we het hoogstens over een promille.

Zondagavond iets erger. In liefst 10 gemeenten was het een slachtveld. Dit betekent nog steeds dat in 98% van Nederland helemaal niets aan de hand was. In Enschede sprak ik er met een collega over. De stad heeft 159.000 inwoners (wist hij). Ruim. Laten er eens 318 daarvan op straat de beest hebben uitgehangen. Gepoogd hebben een raam in te gooien bij een ziekenhuis. Dat is dus 2 promille van de bevolking van die stad.

Op het museumplein waren naar schatting 1000 demonstranten. Iets meer dan 1 promille van de bevolking van Amsterdam. Volgens mij kwam de meerderheid niet eens uit die stad. Kortom, zelfs een promille is een hoge schatting.

We kunnen dus gerust stellen dat de avondklok een gigantisch succes was. 99,999 % van de Nederlandse bevolking houdt zich netjes aan de regels. Of ze het er wel of niet mee eens zijn. Of ze Rutte nu vertrouwen of niet. Of ze GroenLinks of PVV stemmen. Volgers van Baudet en Marijnissen. De theorie van Bregman is niet voor niets een bestseller geworden.

Nog twee dingen te doen: de idioten aanpakken, maar vooral minder aandacht voor de uitzondering. Het gaat gewoon geweldig in Nederland.

Denk niet zwart-wit

Tags

Akwasi, in het nieuws, Johan Derksen, Nederlands elftal, Oranje, politiek, populisme, racisme

Bron: voetbalzone

Het is allemaal niet zo moeilijk. De waarheid ligt bijna altijd in het midden. Johan Derksen is geen racist, maakt wel eens slechte grappen en hoeft niet altijd serieus genomen te worden. Kun je boos op worden, je kunt het ook negeren.

Virgil van Dijk heeft het recht om namens de spelers van Oranje te zeggen dat hij niet meer met Veronica Inside wil praten. Dat heeft te maken met de uitspraken van Derksen, maar dat is wat anders dan verbieden. De vrijheid van meningsuiting geldt voor hem (en de andere spelers), maar ook voor Derksen.

Een oproep doen aan de sponsors van Veronica Inside om zich terug te trekken is ook vrijheid van meningsuiting. Of die sponsors er wat op uit willen doen, is dan aan de sponsors. En dan is het weer aan de gebruikers om te zien of ze die producten nog willen aanschaffen.

Akwasi schreeuwt in zijn emotie iets dat niet netjes was. Dat is wat anders dan een oproep tot geweld, zoals velen ervan willen maken. Je hoeft het niet met hem eens te zijn, maar ook hij heeft dezelfde grondrechten als jij en ik.

Kortom, het is niet zo moeilijk, maar nooit zwart-wit. Laat je niet opstoken, daar wordt het nooit beter van.

Gerbie vindt iets (deel 8). Een serie waarin ik in precies 212 woorden probeer het nieuws te duiden.

Waarom?

Tags

BlackLivesMatter, in het nieuws, politiek, Verenigde Staten

Waarom zijn er mensen die niet begrijpen dat Black Lives Matter niet impliceert dat andere levens er niet toe doen?

Waarom geven de peilingen de VVD zo veel extra zetels, terwijl vele (door sommige alle) maatregelen die ze nemen bekritiseerd worden?

Waarom is er zo veel ophef over een demonstratie in Amsterdam, terwijl in elke andere wereldstad geprotesteerd wordt en het wel over de inhoud gaat?

Waarom durven zo veel Nederlanders niet toe te geven dat institutioneel racisme in Nederland ook voorkomt, zij het dan niet zo veel als in de Verenigde Staten?

Waarom zijn er zoveel mensen die Trump prijzen, adoreren, verdedigen, terwijl ze niet in de Verenigde Staten wonen?

Waarom zijn er zo weinig Amerikanen die door de retoriek van Trump heen prikken?

Waarom komen er niet meer mensen in opstand als de vrijheid van pers in Hongarije, Turkije, Rusland, Verenigde Staten, het midden Oosten en vele andere plekken in gevaar is?

Waarom wordt de Nederlandse Publieke Omroep, met zijn vele rechtste en conservatieve omroepen als links gezien?

Waarom krijgt Halsema zo veel persoonlijke kritiek, terwijl ze dingen vergelijkbaar aanpakt als haar veelgeprezen voorganger Van der Laan?

Waarom zijn er nog steeds mensen die niet geloven dat de mensheid het klimaat beïnvloedt, terwijl 98% van de wetenschappers (99.9999% van de serieus te nemen wetenschappers) het hierover eens is?

Waarom moet elke talkshow op de Nederlandse televisie voor- en tegenstanders aan tafel zetten, terwijl het soms juist slim zou zijn om informatie te geven in plaats van discussies te genereren?

Waarom heeft Nederland nog steeds geen vrouwelijke premier gehad, terwijl te zien is dat op vele plekken waar die wel is, het een stuk beter gaat? (okay, soms niet)

Waarom worden Rutte en Dijkhof niet aangevallen als ze van mening verwisselen, terwijl andere politici meteen als draaikonten worden gezien?

Waarom is het boek van Rutger Bregman nog geen verplichte literatuur voor politici en op alle middelbare scholen?

Waarom denken vele Amerikanen nog steeds dat ‘the second amendment’ het belangrijkste grondwetartikel van hun land is, terwijl statistieken het tegendeel bewijzen?

Waarom wordt de zwartepietendiscussie nog zo vaak gevoerd door emoties, zonder rationele argumenten?

Waarom durft niemand de nuance te zoeken en te zeggen dat Halsema misschien een inschattingsfout heeft gemaakt, maar het daarna goed heeft aangepakt? Of dat ze het fout heeft aangepakt, maar toch een goede burgemeester kan zijn?

Waarom kunnen er in de VS zoveel politieagenten geweld gebruiken?

Onzekerheid

Tags

corona, Harrie Jekkers, in het nieuws, onzekerheid, politiek

Als een ding heel duidelijk is geworden in de afgelopen anderhalve maand, is wel dat we niet kunnen omgaan met onzekerheid. Harrie Jekkers zong het ooit al prachtig in orkanen: “alles is genummerd en in kaart gebracht”.

Een paar jaar geleden kwam de verzekering voor je korting op je autoverzekering. Ik heb mijn vader nog uitgelachen dat hij daarin trapte. Een verzekering op een verzekering, dan kun je eeuwig doorgaan.

En toen stortte onze wereld in. Mochten we ons huis nauwelijks meer uit. Moesten we de regering ineens blind vertrouwen. Nu heb ik ook vaak genoeg commentaar gehad op de het huidige kabinet, maar dit was niet het moment. Er kwam genoeg kritiek. Greep Rutte eerst niet snel genoeg in, dezelfde stuurlui vertellen nu weer dat hij te snel en vooral te rigoureus ingreep.

Het grote probleem is dat we te maken hebben met een virus en zo veel variabelen, dat het onmogelijk is om nauwkeurig te voorspellen wat er gaat gebeuren. Globaal hebben we wel een idee, maar precies is het niet te zeggen. Daarbij komt dat het virus zich in het ene land anders gedraagt dan in een ander land. Sterker nog, zelfs binnen ons kleine landje is er een gigantisch verschil tussen het oosten van Noord-Brabant en alles ten noorden van Steenwijk.

We hebben te maken met diverse factoren. Algemene gezondheid, leeftijd, gewicht, geslacht. Maar ook met gemiddeld inkomen, temperatuur, bevolkingsdichtheid, watervoorziening, testcapaciteit, intensive care capaciteit en opleidingsniveau. En dan begin ik nog niet eens over negatieve factoren als politieke spelletjes, niets ontziende handelaren, beschikbaarheid van medicijnen, persvrijheid en concurrentie op zaken waarop niet geconcurreerd zou moeten worden.

We hopen op een vaccin, terwijl normaal vijf jaar wordt gedaan over vaccinontwikkeling. Zonder garantie dat een vaccin, wat hopelijk sneller beschikbaar is, ook daadwerkelijk werkt. En geen negatieve bijwerkingen heeft, omdat we geen tijd hadden die te testen.

Duidelijk is dat we nog erg lang in onzekerheid zullen zitten. En daar moeten we mee leren omgaan, meer nog dan met een virus dat in 0,7% van de gevallen dodelijk lijkt te zijn. Maar pin me niet vast op dat percentage. Is ook onzeker.

Hoop doet leven

Tags

Champions League, hoop, in het nieuws, politiek, sport, Tour de France, voetbal, wielrennen

Nu de situatie in de wereld erg onduidelijk is, wordt steeds meer duidelijk dat hoop nodig is. Je hebt hoop nodig om ergens naar te streven. En dus zijn degenen die hoop bieden spekkoper tijdens de coronacrisis.

Het duidelijkst is dat te zien in de sport. Thuiszitten en niets doen is schadelijker dan besmet raken en beter worden. Alleen is er geen oplossing op dit moment, georganiseerde sport is erg lastig in de anderhalvemetersamenleving.

Minstens zo belangrijk, de Romeinen begrepen het al met hun ‘brood en spelen’, is de professionele sport. En daar gaat het op dit moment compleet mis. Alles wordt vooruitgeschoven, maar ook opnieuw gepland.

Anderhalve maand geleden gooide ik deze tweet de wereld in:

Nauwelijks serieus bedoeld, maar zoals dat op twitter wel vaker gebeurd, even een ander geluid laten horen. Week in, week uit raakte ik er steeds meer van overtuigd dat ik gelijk ga krijgen.

In Nederland mag er tot 1 september niet gevoetbald worden. In andere landen zijn ze nog niet zo ver. Tenminste niet op bestuurlijk niveau. In meerdere landen roepen virologen al om tot het eind van het kalenderjaar (of zelfs langer) niet te voetballen. Heel pragmatisch gezien lukt het al niet. In Italië willen ze op 2 augustus klaar zijn. Maar de eerste voorrondes van Europese toernooien zijn dan al bezig. In WitRusland voetballen ze gewoon door. Elk land heeft zijn eigen regels. Het is onmogelijk daar een nieuwe kalender voor te maken.

Net zoals het een illusie is dat eind augustus de Tour gereden kan worden, terwijl in Frankrijk op dit moment nog bekeuringen worden uitgedeeld wanneer je maar 1 stokbrood koopt. Om dan meteen door te gaan met de klassiekers en twee andere grote rondes binnen 2 maanden.

Gaat allemaal niet gebeuren. Maar ja, zo lang er hoop is…

Steun werknemers i.p.v. bedrijven

Tags

belasting, corona, crisis, staatshulp

De Coronacrisis zorgt voor veel problemen. Vooral kleine zelfstandigen, z.z.p.’ers en familiebedrijven komen in financiële problemen. Maar ook grote bedrijven, zelfs multinationals hebben schade.

De overheid moet iedereen helpen, zo lijkt de algemene gedachten. Zelfs belastingontwijkende bedrijven als Booking kloppen bij de eindeloze bron, zo lijkt het tenminste, die overheid heet, aan. KLM ontslaat personeel, vraagt en krijgt miljarden, maar dat geld gaat naar oliespeculanten en belastingontwijkende leasemaatschappijen. Helaas kun je nog veel meer voorbeelden vinden.

Volgens mij is er een veel goedkopere en rechtvaardigere oplossing. Betaal alle werknemers die getroffen worden. De overheid bestaat namens en voor ons, de inwoners. Niet voor bedrijven, voor multinationals, zelfs niet voor de economie. Als iedereen die minder of geen inkomen heeft een bijdrage krijgt (Basisinkomen?) van de overheid, dan zijn er geen slachtoffers.

Wat dan nog als KLM, Booking of andere grote bedrijven kapot gaan? Daar zitten hedgefondsen en andere speculanten achter. Die hebben pech. Bedrijven die echt nodig zijn, draaien wel door. Supermarkten verkopen alles wat noodzakelijk is. Boeren kunnen gewoon voedsel blijven produceren. De lijst vitale beroepen was vrij snel beschikbaar:

Als er weer vliegtuigen nodig zijn, komt er wel een nieuwe KLM. Andere grote bedrijven komen er ook wel weer. Ziekenhuizen worden weer gewoon een overheidstaak, zorg moet je niet aan de markt overlaten, dan heb je geen mondkapjes, medicijnen ‘just in time’ en een tekort aan IC-bedden.

Als belastingparadijs is het lastig om net als Denemarken bedrijven uit te sluiten die profiteren van belastingmaatregelen elders. De eerlijkste oplossing is dus om alle bedrijven uit te sluiten en goed voor de burgers te zorgen.

Blij met Rutte

Tags

bezuinigen, corona, crisis, gezondheidszorg, Mark Rutte

Bron: digitalehofstad

Je zal wonen in het land waar je president hoopt dat desinfectiemiddelen injecteren helpt tegen een virus. Of je woont in een land waar de president noodmaatregelen neemt, die niet noodzakelijk zijn, maar wel zijn macht vergroten. Je kunt ook in een land wonen waar de premier eerst alle maatregelen zelf negeert om kort daarna op de IC te eindigen. Of je woont in een land waar de dictator doet alsof er niets aan de hand is.

Je kunt pech hebben en in landen wonen waar social distancing grotere negatievere effecten heeft dan het virus zelf. Je kunt pech hebben en landgenoten hebben die Corona zien als politiek speeltje. Of je woont in een rijk land dat organisatorisch toch niet zo rijk blijkt te zijn.

Dan ben ik blij met Rutte. Al moet ik zeggen: ik ben blij met onze parlementaire democratie waarin zelfs iemand wiens denkbeelden niet de mijne zijn, zijn best doet om het land door een crisis te leiden. Iemand die dankzij onze democratie rekening moet houden met alles en iedereen.

Maar laten we Rutte niet te veel prijzen. Laat ik zijn populariteit even relativeren. Want wanneer je wel miljarden over hebt voor de KLM (dat al jaren profiteert van allerlei belastingvrijstellingen) en de hele culturele sector met een fooi afscheept, juist wanneer cultuur zo belangrijk is voor alles en iedereen. Links schreeuwt om hulp voor de sector, nationalistisch rechts wil onze cultuur beschermen. Ze zijn het dus eens.

Laten we vooral niet vergeten dat Rutte al een decennium aan de macht is. Dat in de zorg de privatisering juist een (deel van het) probleem is, niet de oplossing. Dat er (tientallen) miljarden is bezuinigd in de zorg onder Rutte, waardoor we niet adequaat konden reageren. Dat het Malieveld vol stond met zorgmedewerkers, die met lege handen weer huiswaarts keerden.

Laten we niet vergeten dat datzelfde Malieveld vol stond met onderwijzers, boeren, bouwvakkers en weet ik wie nog meer. Dat Rutte voor hen alleen woorden had, geen daden. Maar ondertussen wel er voor zorgt dat Nederland een belastingparadijs is geworden, waar vele multinationals belastingen kunnen ontduiken.

Laten we niet vergeten dat de culturele sector al voor de helft was wegbezuinigd onder Rutte. Dat de vele bezuinigingen van Rutte zelfs schadelijk voor de economie waren.

Dus ja, ik ben best blij met Rutte. Als ik het vergelijk met menig ander land. Maar het blijft de spreekwoordelijke eenoog. Ik ben blij dat Nederland zo’n goed georganiseerd land is. Maar eerder ondanks, dan dankzij Rutte. En ik ben nu al bang dat menigeen Rutte volgend jaar wil belonen…

Mijn bijdrage in de Coronadiscussie

Tags

corona, in het nieuws

Graag beperk ik me tot zaken waar ik verstand van heb (of denk te hebben):

Nobelprijs voor de vrede voor Abiy Ahmed

Tags

Abiy Ahmed, in het nieuws, Nobelprijs, Oslo

Een paar weken geleden liep ik er zelf, morgen krijgt de Ethiopische premier er de Nobelprijs voor de vrede, het gemeentehuis van Oslo:

Natuurlijk is hij ook te vinden aan de overkant van de straat, in het museum van de Nobelvredesprijs. Indrukwekkende tentoonstelling, met vele legendarische winnaars:

Alle winnaars: Wikipedia

Over de prijs van 2019: RTL

Over Abiy Ahmed: Unesco