Crypto is het nieuwe piramidespel

Tags

bitcoin, crypto, in het nieuws

Tot mijn grote schrik las ik onlangs dat meer dan een kwart van de jongeren beleggen in crypto. Ik had de jeugd slimmer ingeschat.

Elk monetair systeem is gebouwd op vertrouwen. Vroeger omdat er goud achter zat, tegenwoordig omdat we de centrale banken vertrouwen. Ik begrijp de gedachte dat je een overheid wantrouwt, dat je een nieuw systeem zoekt. Helaas is er geen cryptomunt die qua vertrouwen in de buurt komt bij de bestaande munteenheden.

Wanneer je belegt, lijkt het mij nuttig te weten waarin je daadwerkelijk belegt. Bij cryptomunten weet je dat niet. Niemand heeft alle kennis, de enige manier dat je geld kunt verdienen is door vele anderen mee te sleuren. Wanneer dat gebeurt heb je kans dat je er zelf geld aan verdient. Dat maakt het vergelijkbaar met vele piramidespelen van een paar jaar geleden. Je kunt alleen geld verdienen ten koste van een ander.

Dat de belangrijkste cryptomunt, de bitcoin, zoveel energie nodig heeft dat alle milieumaatregelen nutteloos worden zo lang je in bitcoins belegt, laat ik dan nog maar even buiten beschouwing.

Beleg niet in crypto omdat iemand je dat aanraadt. Omdat je misschien rijk zou kunnen worden. Omdat het eenvoudig lijkt, dankzij een simpele app. Uiteindelijk winnen alleen oplichters. Jij niet.

Gerbie vindt iets (deel 15). Een serie waarin ik in precies 212 woorden probeer het nieuws te duiden.

Hongarije en Qatar

Tags

EK 2020, Hongarije, politiek, Qatar, QuitQatar, voetbal

Mooi dat er zoveel verontwaardiging is ontstaan door een afschuwelijke wet in Hongarije. Dat de halve voetbalwereld in opstand kwam, dat de regenboog overal (in heel München, voetbalstadions in heel Duitsland, diverse plekken elders in de wereld) zichtbaar was, met Manuel Neuer als boegbeeld die zijn aanvoerdersband tijdens een interview nonchalant om zijn pols liet bungelen, om de regenboog toch maar in beeld te blijven houden. Goed dat de UEFA (weer eens) ontmaskerd werd als hypocriete organisatie, waar harde valuta nog altijd belangrijker zijn dan mensenrechten.

Met het gevaar van ‘whataboutism’ in mijn achterhoofd, wil ik toch graag even wijzen op het WK van volgend jaar in Qatar. Ook een land waar het niet zo goed gaat met mensen die iets anders denken of anders zijn. Waar gastarbeiders als slaven worden behandeld. Zouden de heren spelers, journalisten, bloggers en iedereen die zo actief was op Social media de afgelopen dagen, eens willen nadenken wat ze vinden van het WK te Qatar. Of die 6500 doden een fictief getal zijn of daadwerkelijk mensen? En mocht je het, net als ondergetekende, verschrikkelijk vinden dat er daar gevoetbald moet worden, kom je dan ook in actie, net als eerder deze week? Samen kunnen we veel. Zelfs een WK verplaatsen. Het is nog niet te laat.

EK-gedachtenspinsels, deel 12

Omtzigt is geen heilige

Tags

CDA, in het nieuws, Pieter Omtzigt, politiek

Graag relativeer ik via dit blog. De afgelopen maanden heb ik me verbaasd over de heiligverklaring van medetukker Pieter Omtzigt. Tuurlijk hij deed goed werk in de toeslagenaffaire, al schat ik de rol van Sp’er Renske Leijten (die net als Omtizgt ook vele voorkeursstemmen pakte bij de afgelopen verkiezingen) belangrijker in. Maar zijn we vergeten dat Pieter Omtzigt lid is van het CDA en niet mocht tekenen toen Leijten vragen stelde (luister naar Argos).

Zijn we vergeten dat Omtzigt een zaal vol nabestaanden van de MH17-slachtoffers een nepgetuige voorschotelde? Was dat een foutje of een bewussie? (Volkskrant en Brainwash).

En dat het beleid dat de toeslagenaffaire tot gevolg had, was mede dankzij Omtzigt die zich in de zogenaamde Bulgarenfraude (Joop) profileerde en riep om een strengere aanpak (Nu).

De laatste jaren werden vele onmenselijke (mensen op zee redden strafbaar maken; hoe bedenk je het?) wetten (NRC) erdoor gedrukt door de VVD en CDA, Omtzigt stemde netjes met zijn eigen partij mee.

Laten we ophouden met Omtzigt groter te maken dan dat hij al is. We peilen niet meer hoeveel zetels hij alleen zou kunnen krijgen. We zien hem als een CDA’er die soms goede dingen doet. Complimenten voor de toeslagenaffaire, maar verder hoort men hem kritisch te volgen, zoals alle Tweede Kamerleden.

Gerbie vindt iets (deel 14). Een serie waarin ik in precies 212 woorden probeer het nieuws te duiden.

Populisme

Tags

in het nieuws, politiek, populisme, verkiezingen 2021

Vaak denken we in Nederland dat we bijzonder zijn, anders dan andere landen. Woensdagavond bleek dat zeker niet het geval. De wereldwijde trend is dat populisten aan macht winnen en Nederland doet gewoon mee. Na Erdogan, Orban, Bolsonero en Trump, na de Brexit is populisme ook in ons land een relevante politieke stroming. De drie populistische partijen wonnen bijna een vijfde deel van de zetels, daarbij heeft de grootste partij de laatste jaren helaas ook steeds meer populistische trekjes.

Populisme uitleggen kan Chris Klomp veel beter. Over de gevolgen kunnen we het wel even hebben. Want ondanks grote woorden, weet iedereen dat een heel groot deel van de plannen van PVV, FVD en andere populisten niet realiseerbaar is. Ongrondwettelijk, onrealistisch, onmogelijk. En Wilders en Baudet zijn intelligent genoeg om dat te weten. Maar hardop zeggen doen ze dat nooit.

De enige functie die ze hebben is dus als opvangplek voor proteststemmers. Als indicatie voor ontevredenheid. En dat mogen de gevestigde partijen zich aantrekken. Want de conclusie dat een groot deel van de bevolking te dom is om serieus mee te mogen praten is er een die niemand zou moeten willen trekken. En ondertussen blijf ik hopen dat wij ooit zo slim zullen zijn om leiders te kiezen als Jakobsdottir, Marin en Ardern.

Gerbie vindt iets (deel 13). Een serie waarin ik in precies 212 woorden probeer het nieuws te duiden.

Themaweek 107: Verkiezingen 2021

Debatten

Tags

debat, in het nieuws, politiek, verkiezingen 2021

De afgelopen maanden heeft u, vooral op televisie, maar ook op de radio en via internet, vele debatten kunnen volgen. Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik er meer heb overgeslagen dan bekeken. Dat heeft meerdere oorzaken. Een echt diep debat hebben we in Nederland al jaren niet meer gehad namelijk. De debatten die we zagen waren vooral voorgekookt, ingestudeerde oneliners, waar de social media afdelingen van de partijen dan weer mooie filmpjes van konden maken. Zodra er iets van diepgang was, werd het snel afgekapt, de kijker zou kunnen afhaken. Slechts Nieuwsuur deed nog iets van een poging, nodigde vele lijsttrekkers uit, legde ze het vuur na aan de schenen, waarna meerdere politici ineens niet meer durfden te komen. Lubach legde het afgelopen zondag mooi uit.

Partijen konden ook (vreemd toch?) eisen stellen. Bepaalde onderwerpen werden bewust vermeden, de tegenstanders zorgvuldig uitgekozen, imago, scoringsdrang en profileren gingen allemaal boven de inhoud. De doorsnee redactie accepteert het allemaal. Want er moest een winnaar komen. De volgende dag al konden we lezen wie het debat gewonnen had. Het gaat er dus niet om wat ze zeggen, kiezers kunnen niet zelf het beste standpunt bepalen, nee, het gaat om winnen.

Met dergelijke politici en helaas ook (social) media, krijgt Nederland de politici dat het verdient.

Gerbie vindt iets (deel 12). Een serie waarin ik in precies 212 woorden probeer het nieuws te duiden.

Themaweek 107: Verkiezingen 2021

Kiesdrempel

Tags

in het nieuws, kiesdrempel, politiek, rechtsstaat, verkiezingen 2021

Volgens velen is een kiesdrempel een oplossing voor de ‘wildgroei’ aan partijen, zevenendertig doen er mee deze week. Volgens mij is de hoeveelheid partijen een teken des tijds, een bewijs dat mensen niet willen luisteren naar anderen, een bewijs dat het ‘ik’ groter is dan het ‘wij’. Dit is de maatschappij op dit moment, dus dit zijn de 150 vertegenwoordigers van dit volk. En als dat veel partijen zijn, dan is dat blijkbaar wat Nederland wil. Ik zie eerlijk gezegd het verschil niet tussen JA21, CO en de PVV en FVD, maar als men op die partijen wil stemmen, prima, we wonen in een democratie, iedereen mag meepraten. En al zal ik niet op ze stemmen, VOLT en Bij1 mogen van mij wel in de Tweede Kamer.

Want het leuke van vele partijen is dat de regels nog steeds hetzelfde zijn. De formatiebespreking zal lastiger worden, dat klopt, een nieuw kabinet hebben we nog lang niet. Maar er is nog steeds een meerderheid nodig voor een wetsvoorstel, de grondwet wijzigen vereist een twee derde meerderheid. Het dwingt al die grote en kleine fracties samen te werken, mee te denken. Even het ego opzij, even het belang van het ‘ik’ kleiner maken, omdat het ‘wij’ voorgaat. Daar verandert een kiesdrempel helemaal niets aan.

Gerbie vindt iets (deel 11). Een serie waarin ik in precies 212 woorden probeer het nieuws te duiden.

Themaweek 107: Verkiezingen 2021

Zijn we nog een rechtsstaat?

Tags

in het nieuws, politiek, rechtsstaat, trias politica, verkiezingen 2021

Sinds mijn schooltijd ben ik fan van de Trias Politica. Scheiding van de machten dus. Degene die de wet maakt is niet degene die recht spreekt. Dus niet een minister die zich uitlaat over de strafmaat die een rechter heeft opgelegd, geen volkstribunalen die schreeuwen om strenger straffen, zonder valide argumenten, geen tweede Kamerleden die oordelen over een rechtbank. Zo hoort het. En ik ben blij dat ik in een rechtsstaat woon waar dat gelukkig (meestal) zo is.

Nu wil dat in verkiezingstijd nog wel eens veranderen. In hun drang naar aandacht, schreeuwt menig politicus dingen die niet zouden moeten kunnen. Nog erger, partijen zetten dingen in hun programma die daar niet in horen. Eerder deze week werd bekend dat slechts drie partijen voldoen aan de eisen van een rechtsstaat. Elf andere partijen krijgen kritiek, sommige flink. Dat de populistische partijen daarbij horen is geen verrassing, de SGP zal er zelfs trots op zijn, maar ook de VVD wil maatregelen nemen die tegen de wet zijn. Gewoon net als Turkije, Hongarije, Polen en Rusland de regels aanpassen aan de leiders van het land, zal de gedachte zijn, nu ze goed staan in de peilingen. Voor hen die net als ik wel waarde hechten aan de Trias Politica, kies D66, PvdA of GL.

Gerbie vindt iets (deel 10). Een serie waarin ik in precies 212 woorden probeer het nieuws te duiden.

 

Themaweek 107: Verkiezingen 2021

Peilingen

Tags

in het nieuws, peilingen, politiek

De laatste jaren zijn er steeds meer verschillende peilingen. Daarbij zijn de peilingen veel te belangrijk geworden. De naam geeft al aan, het is niet meer dan een peiling. Op zijn best zijn er een paar duizend mensen gevraagd, waarvan je hoopt dat ze representatief zijn en dat ze een eerlijk antwoord geven. Maar ik heb nog nooit een peiling gezien waarbij 34 zetels werden neergezet bij de zwevende kiezer. Die kiezer die pas een dag voor de tijd, of zelfs pas in het stemhokje beslist. Pas als die zwevende kiezer daadwerkelijk genoemd wordt in een peiling, dan is de kans dat ik me er iets van aantrek.

Maar ondertussen worden politici aangesproken op peilingen, bepalen de peilingen wie er mee mag praten in een debat of talkshow en zoekt elke partij de peiling die het beste uitkomt. Nog erger, er zijn mensen die zich laten beïnvloeden door de peilingen. Het is de mens eigen, men wil graag bij een winnende partij horen. Gevolg is dat velen stemmen op degenen die goed staan of op winst staan in de peilingen. Selffulfilling prophecy, leerde ik ooit bij economie. Of strategisch stemmen i.p.v. de eigen mening, minstens zo erg. Er zijn landen waar peilingen voor verkiezingen verboden zijn. Is veel voor te zeggen.

Gerbie vindt iets (deel 9). Een serie waarin ik in precies 212 woorden probeer het nieuws te duiden.

Themaweek 107: Verkiezingen 2021

Avondklok gigantisch succes

Tags

corona, in het nieuws, politiek

Wie zondagavond op Social Media, of maandag de politiek beluisterde, die kon haast niet anders concluderen dat Armageddon was begonnen en wel in Nederland. Overal rellende tuigjes, demonstrerende wappies en andere Covid-ontkenners. Niets is minder waar.

Op zaterdag ging het mis in Stein en Urk. 2 gemeenten. Half procentje van de Nederlandse gemeenten. En al zou de helft van de bevolking hebben meegedaan (het vermoeden bestaat in het voormalig vissersdorp), dan nog hebben we het hoogstens over een promille.

Zondagavond iets erger. In liefst 10 gemeenten was het een slachtveld. Dit betekent nog steeds dat in 98% van Nederland helemaal niets aan de hand was. In Enschede sprak ik er met een collega over. De stad heeft 159.000 inwoners (wist hij). Ruim. Laten er eens 318 daarvan op straat de beest hebben uitgehangen. Gepoogd hebben een raam in te gooien bij een ziekenhuis. Dat is dus 2 promille van de bevolking van die stad.

Op het museumplein waren naar schatting 1000 demonstranten. Iets meer dan 1 promille van de bevolking van Amsterdam. Volgens mij kwam de meerderheid niet eens uit die stad. Kortom, zelfs een promille is een hoge schatting.

We kunnen dus gerust stellen dat de avondklok een gigantisch succes was. 99,999 % van de Nederlandse bevolking houdt zich netjes aan de regels. Of ze het er wel of niet mee eens zijn. Of ze Rutte nu vertrouwen of niet. Of ze GroenLinks of PVV stemmen. Volgers van Baudet en Marijnissen. De theorie van Bregman is niet voor niets een bestseller geworden.

Nog twee dingen te doen: de idioten aanpakken, maar vooral minder aandacht voor de uitzondering. Het gaat gewoon geweldig in Nederland.

Denk niet zwart-wit

Tags

Akwasi, in het nieuws, Johan Derksen, Nederlands elftal, Oranje, politiek, populisme, racisme

Bron: voetbalzone

Het is allemaal niet zo moeilijk. De waarheid ligt bijna altijd in het midden. Johan Derksen is geen racist, maakt wel eens slechte grappen en hoeft niet altijd serieus genomen te worden. Kun je boos op worden, je kunt het ook negeren.

Virgil van Dijk heeft het recht om namens de spelers van Oranje te zeggen dat hij niet meer met Veronica Inside wil praten. Dat heeft te maken met de uitspraken van Derksen, maar dat is wat anders dan verbieden. De vrijheid van meningsuiting geldt voor hem (en de andere spelers), maar ook voor Derksen.

Een oproep doen aan de sponsors van Veronica Inside om zich terug te trekken is ook vrijheid van meningsuiting. Of die sponsors er wat op uit willen doen, is dan aan de sponsors. En dan is het weer aan de gebruikers om te zien of ze die producten nog willen aanschaffen.

Akwasi schreeuwt in zijn emotie iets dat niet netjes was. Dat is wat anders dan een oproep tot geweld, zoals velen ervan willen maken. Je hoeft het niet met hem eens te zijn, maar ook hij heeft dezelfde grondrechten als jij en ik.

Kortom, het is niet zo moeilijk, maar nooit zwart-wit. Laat je niet opstoken, daar wordt het nooit beter van.

Gerbie vindt iets (deel 8). Een serie waarin ik in precies 212 woorden probeer het nieuws te duiden.