Jeroen Wielaert – Tour masque

Tags

boeken, boeken 2020, boekrecensie, De Muur, Jeroen Wielaert, lezen, Tour de France, wielerboek, wielrennen

Jeroen Wielaert – Tour masque (De Muur 70)

De specials van De Muur zijn bijna zonder uitzondering erg mooi. Dit is ook weer een pareltje. Een bijzondere Tour de France afgelopen jaar. Later in het jaar, minder publiek, ploegen in een bubbel, alles was anders. De Muur begreep dat dat een bijzondere aanpak vereiste. Dus werd Jeroen Wielaert, ervaren verslaggever, naar Frankrijk gestuurd. Hij volgde de Tour van begin tot eind.

En terwijl de afwijkingen, de bubbels, de napraatjes, alles anders was geregeld, was het tegelijkertijd ook weer gewoon een normale Tour, met veel spanning, prachtige etappes, sterke jonge renners, een hoofdrol voor een Nederlandse ploeg, er viel ook weer veel te genieten.

Wielaert kan aan de ene kant heel mooi schrijven (een schitterende zin van 26 regels op bladzijde 60!), prachtig beschrijven wat er gebeurde, aan de andere kant ook de zijkant goed opzoeken, de nevenverhalen, de vreemde wereld van 2020. Die combinatie is prachtig en daarom is deze kroniek eentje om te koesteren.

Citaat: “Ja. Als men van de fiets houdt, als men die passie heeft, moet men dit jaar meer dan ooit profiteren van de mooie beelden uitgezonden door de media. De karavaan, die goodies en de hele folklore van de Tour de France is minder belangrijk. Als men van het wielrennen houdt en van de renners, moet men alles doen om deze editie niet te verstoren. Om zichzelf te beschermen, eigen buren, eigen omgeving en om de renners te beschermen.” (p.37)

Nummer: 20-118
Titel: Tour masque (De Muur 70)
Ondertitel: Kroniek van de Ronde van Frankrijk 2020
Auteur: Jeroen Wielaert
Taal: Nederlands
Jaar: 2020
# Pagina’s: 145 (22797)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-94-6231-050-6

Meer kronieken:
Bart Jungmann (Tour 2018)
Erik Brouwer (Giro 2007)
Maarten Ducrot (Tour 1987)
Mart Smeets (Tour 1980)
Dino Buzzati (Giro 1949)
Benjo Maso (Tour 1948)
Koos Schwartz (Tour 1926)
Albert Londres (Tour 1924)

Meer Muur:
69 68 67 66 65 64 63 62 61 60 59 58 57 56 55 54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 32 31 30 29 28 26 25 24 23 22 21 20 19 18 17 16 15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 1 (2e x)

Themaweek 110: Sportboeken

De 100 beste wielrenners ooit

Tags

nutteloze lijstjes, Wielerhelden, wielrennen

Het is dit jaar raak. Met vier, vijf twitteraars begonnen, langzaam maar zeker sluiten zich meer liefhebbers aan. En zonder problemen vinden we elke keer een nieuwe categorie. Na de voetballers kwamen de wielrenners aan bod. Dit waren mijn 100 namen

1	Eddy Merckx
2	Bernard Hinault
3	Fausto Coppi
4	Gino Bartali
5	Rik van Looy
6	Constante Girardengo
7	Jacques Anquetil
8	Miguel Indurain
9	Alberto Contador
10	Felice Gimondi
11	Laurent Jalabert
12	Paolo Bettini
13	Francesco Moser
14	Joop Zoetemelk
15	Nicolas Frantz
16	Francois Faber
17	Laurent Fignon
18	Roger de Vlaeminck
19	Greg Lemond
20	Louison Bobet
21	Raymond Poulidor
22	Alfredo Binda
23	Lance Armstrong
24	Rik van Steenbergen
25	Henri Pelissier
26	Philippe Thys
27	Oscar Freire
28	Sean Kelly
29	Fiorenzo Magni
30	Ferdi Kubler
31	Freddy Maertens
32	Giuseppe Saronni
33	Tom Boonen
34	Charly Gaul
35	Briek Schotte
36	Jan Janssen
37	Erik Zabel
38	Pedro Delgado
39	Federico Bahamontes
40	Jan Raas
41	Stephen Roche
42	Mario Cipollini
43	Tony Rominger
44	Julian Berrendero
45	Hennie Kuiper
46	Michele Bartoli
47	Lucien van Impe
48	Gianni Bugno
49	Luis Ocana
50	Hugo Koblet
51	Sylvere Maes
52	Johan Museeuw
53	Fabian Cancellara
54	Bernard Thevenet
55	Herman van Springel
56	Stan Ockers
57	Marino Lejarreta
58	Raymond Impanis
59	Roger Pingeon
60	Walter Godefroot
61	Learco Guerra
62	Gustave Garrigou
63	Alessandro Petacchi
64	Antonin Magne
65	Andre Leducq
66	Lucien Aimar
67	Marco Pantani
68	Andre Darrigade
69	Vittorio Adorni
70	Jan Ullrich
71	Franco Bitossi
72	Luis Herrera
73	Ivan Basso
74	Gastone Nencini
75	Miguel Poblet
76	Rudi Altig
77	Carlos Sastre
78	Louis Trousselier
79	Andrei Tchmil
80	Fred de Bruyne
81	Alex Zulle
82	Adrie van der Poel
83	Joaquim Agostinho
84	Moreno Argentin
85	Claudio Chiapucci
86	Chris Hoy
87	Franck Vandenbroucke
88	Bradley Wiggins
89	Joaquim Rodriguez
90	Andrea Tafi
91	Roland Liboton
92	Tom Simpson
93	Edwig van Hooydonck
94	Phil Anderson
95	Major Taylor
96	Ramon Hoyos
97	Graeme Obree
98	Eugene Christophe
99	Jempy Monsere
100	Abdelkader Zaaf

 

Na het tellen van de stemmen kwam er de volgende lijst uit. De top drie precies hetzelfde, de volgorde daarna wat verschillend. En een paar andere namen. Maar zo hoort dat ook bij een gezamenlijke lijst.

Benjo Maso – Nederland heeft de gele trui

Tags

Benjo Maso, boeken, boeken 2020, boekrecensie, lezen, themaweek, Tour de France, wielerboek, wielrennen

Benjo Maso – Nederland heeft de gele trui

Een boek waar ik veel langer over deed dan ik had verwacht, gebaseerd op de vorige boeken die Maso schreef over wielrennen. Ik begon in de vakantie, las verder tijdens de Tour de France (thematisch lezen) en had ‘m pas weken later uit.

Waar hij de vorige keren de Tour centraal stelde, bekeek hij dit keer vooral de rol van de Nederlanders in het hele wielrennen, met nog steeds de Tour als belangrijkste wedstrijd. Geen idee of de socioloog al gepensioneerd is, maar de hoeveelheid research die voorafgegaan moet zijn aan dit boek, doet vermoeden van wel.

En meteen komt daarmee het probleem naar boven van het boek, dat door de overweldigende hoeveelheid bekende gegevens het verhaal verzandt in details, het beeld van een Tour wordt overdonderd door de beste Nederlander (zevende) in de veertiende etappe van de Tour van een bepaald jaar. Het leest niet meer lekker. Het is een traag boek, niet per definitie een negatief gegeven, maar na de vorige twee geweldige boeken viel het me tegen.

Daarmee is het nog geen slecht boek, zeker niet. Er staat heel veel in, als naslagwerk is aan te raden om in de kast te hebben staan. Meer dan vijftig jaar Nederlandse wielersport in een enkel boek, met mooie verhalen, leuke anekdotes en nuttige duidingen.

Blij het te hebben gelezen, mooi dat het op mijn plank staat, maar het is geen meesterwerk zoals de twee voorgangers.

Citaat: “Of al deze details waarheidsgetrouw waren, was onbelangrijk. De Tour de France zou nooit zoveel succes hebben gehad als wielerjournalisten feitenaanbidders waren geweest. Wat van hen in de eerste plaats gevraagd werd, was een fraai beeld dat de belangstelling en de verbeeldingskracht van de lezers opwekte.” (p.128/129)

Nummer: 20-103
Titel: Nederland heeft de gele trui
Ondertitel: over wielrennen in de lage landen
Auteur: Benjo Maso
Taal: Nederlands
Jaar: 2015
# Pagina’s: 448 (21041)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-90-450-2634-3

Meer:
Maso, Benjo – Wij waren allemaal goden
Maso, Benjo – Het zweet der goden

Themaweek 102: Sportboeken

De Muur 69

Tags

boeken, boeken 2020, boekrecensie, De Muur, lezen, Tour de France, wielerboek, wielrennen

De Muur 69

Een kwartaaluitgave moet lang van te voren gevuld worden. De langere verhalen schrijf je niet een avond voor de deadline. Dus was, ongetwijfeld, de hele redactie al bezig met het tournummer toen de Covid-19 pandemie in de lente hevig losbarstte en de hele wereld op de kop zette. Een hele planning op de kop zetten is te lastig, dus vele verhalen bleven. Gelukkig is er veelschrijver Frank Heinen die een nieuw openingsverhaal in no-time voor elkaar heeft. Dus begin je met het verhaal over de zomer zonder Tour. Geweldig, passend, historisch. In de laatste alinea komt hij met het advies om ‘Geen zomer zonder Tour’ van Gerard Hutting te lezen. Net te laat Frank, ik had het boek een maandje eerder al uit de kast gehaald en gelezen.

Gelukkig zijn goede wielerverhalen vaak tijdloos, die kun je lezen of er nu wel of geen Tour volgt. Deel 32 in de serie ‘Every picture tells a story’ is er een voor de eeuwigheid. Hoe Aart Vierhouten ziek een Touretappe reed en daarna nog net op tijd in het ziekenhuis belandde is een roman op zichzelf, ware het niet dat het echt gebeurd is.

John Kroon dook de boeken in en las over de Spaanse griep, 102 jaar geleden. Geschreven tijdens de eerste Covid-19 golf, de vergelijking was logisch. Hoofdpersoon Constante Girardengo was een campionissimo al voor Coppi die titel kreeg. Veertig dagen zweefde hij tussen leven en dood in het ziekenhuis, een jaar later won hij de Giro. Met overmacht.

En dankzij Erik Brouwer is nog een historisch figuur niet in de vergetelheid geraakt. Zijn verhaal over Albert Gustave Paul Baker d’Isy. Legendarisch wielerjournalist, maar eindigend als clochard in Parijs.

De Muur, al 18 jaar geweldige wielerverhalen. Trots dat ik de collectie compleet heb.

Citaat: “Daele heeft renners, verzorgers, dokters en managers gesproken en schrijft ‘dat de renners erover klagen dat zij door hun managers uitgezogen worden; dat overwinningen afgekocht worden, waarna koopjes met bookmakers gesloten worden; dat renners soms aan doping verslaafd raken omdat hun verzorgers op last van de sportdirecteuren allerlei spullen in hun voedsel en dranken mengen; dat het establishment het gebruik van cocaïne, opium e.d. bij de renners duldt, ja, in feite heimelijk bewondert, terwijl voor het gebruik van dezelfde versterkende middelen onmaatschappelijken onder goedkeurend gebrom van datzelfde establishment achter de staven belanden; dat doping onwrikbaar verankerd is met wielrennen, tot grote schade van de renners maar tot vreugde van bankrekening bezittende managers’.” (p.115)

Nummer: 20-078
Titel: De Muur 69
Ondertitel: Paris is nog heel ver
Auteur: Diversen (Frank Heinen, Willie Verhegge, Bart Jungmann, Thomas Sijtsma, Wiep Idzenga, John Kroon, Jacob Bergsma, Joop Olthausen, Peter Ouwerkerk, Mart Smeets, Peter Nijssen, Martin Bons, Erik Brouwer, Nando Boers)
Taal: Nederlands
Jaar: 2020
# Pagina’s: 162 (14994)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-94-6231-049-0

Meer:
68 67 66 65 64 63 62 61 60 59 58 57 56 55 54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 32 31 30 29 28 26 25 24 23 22 21 20 19 18 17 16 15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 1 (2e x)

Themaweek 98: Sportseries

Tour de France 2020 in poëzie (8)

Tags

Tour 2020, Tour de France, Wielerpoëzie, wielrennen

Tijdrit

Verbijsterd kijk ik naar de tv
diezelfde verbijstering
in de stem van de commentator
op het gezicht van de geschorste ploegleider
langs de weg

Maar vooral
in de houding
van de geletruidrager

Commentaar Roglic

 

 

 

 

 

 

Carapaz

Op zijn dooie gemak
naar de voet van de klim
velen haalden hem in

Op de klim alles geven
zevende tijd
bollen kwijt

20e

Volgens de Vlamingen
eindigde de beste renner
van deze Tour
op de twintigste plek

Tevens het aantal etappes
dat hij had kunnen winnen

 

Themaweek 91: Tourpoëzie

Tour de France 2020 in poëzie (7)

Tags

Tour 2020, Tour de France, Wielerpoëzie, wielrennen

Ineos

Als je jaren achter elkaar de baas bent
en je dit jaar geen deuk
in een pakje boter fietst

Dan kun je niet oprecht blij zijn
wanneer je een niet zo zware
bergrit wint

Toneelstukje dus

NS

Werkt de WiFi
In de trein
Eindelijk een keer wel

Hebben ze het beeld geblokkeerd
Waardoor ik de finish
Toch moest volgen
Via Radio Tour de France

Sprinters in de aanval

Tussenetappe op vrijdag
zoals elk jaar
vele sprinters willen nog

Het peloton niet

Tijdrit

Maar een enkele tijdrit
in de Tour van 2020

Dus geven tijdrijders
als Kung en Castroviejo
vlak daarvoor de pijp
aan Maarten

Themaweek 91: Tourpoëzie

Tour de France 2020 in poëzie (6)

Tags

Tour 2020, Tour de France, Wielerpoëzie, wielrennen

Avondmaaltijd

Mikel, leg nog eens uit
Waarom we met z’n allen
kilometers lang
op kop moesten rijden
vandaag?

 

 

 

 

Dubbele standaard

Het hele peloton
verwacht dat de ploeg van de
geletruidrager op kop gaat rijden

En als ze de dan op kop rijden
vinden we het ineens
niet meer leuk

 

Machinist

In een enkele Tour
heeft Robert Gesink
meer op kop gereden
dan in al zijn grote rondes
bij elkaar

 

 

Euskadi

Diep respect
voor alle Baskische fans
die jaar in jaar uit
in elke bergetappe
alle renners aanmoedigen

 

 

Themaweek 91: Tourpoëzie

Miel Vanstreels – Het groot wielerrijmpjesboek

Tags

boeken, boeken 2020, boekrecensie, lezen, Miel Vanstreels, poëzie, Wielerpoëzie, wielrennen

Miel Vanstreels – Het groot wielerrijmpjesboek

Miel is een van mijn favoriete schrijvers. Pretentieloos, maar toch diep. Snel, maar er is toch veel tijd aan besteed. Simpel, maar toch gelaagd.

Veel van zijn boeken las ik al, deze stond op zijn site. Gratis down te loaden. Al lezende herkende ik een aantal rijmpjes, die stonden eerder in andere bundels.

In slechts 60 bladzijden slaagt Miel er in 100 wielerbegrippen, als een soort encyclopedie, uit te leggen en er een rijmpje over te schrijven. Rijmpjes zoals we ze kennen van hem, met zelfspot, observatievermogen, gevoel voor historie, spitsvondig.

Aanrader voor een wandeletappe, i.p.v. het beroemde koersdutje.

Paar voorbeeldjes:

Afstappen
Zwarte wolken / boven de Stelvio // afstapsmoezen / zijn er legio (p.5)

Pedaleur de charme .
Ik ben niet bepaald
een pedaleur de charme
wie mij ziet fietsen roept spontaan ocharme (p.34)

Stadsfiets
Niets is zo pijnlijk voor mijn ziel
als een stadsfietser aan mijn wiel (p.42)

Nummer: 20-100
Titel: Het groot wielerrijmpjesboek
Auteur: Miel Vanstreels
Taal: Nederlands
Jaar: 2019
# Pagina’s: 60 (20202)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-94-6386-349-0

Meer:
Lekker afzien zuivert het gemoed
Een toerist met altijd tegenwind
Rijmend de berg op
Godsheide
Een bidon met Zen
Fietsvarianten
Behoedzaam dansen op pedalen
Fietsvarianten (site)

Themaweek 91: Tourpoëzie

Tour de France 2020 in poëzie (5)

Tags

Tour 2020, Tour de France, Wielerpoëzie, wielrennen

Zondag

Potje voetballen
Even kantine
Broodje
Televisie aan
Koersdutje
Laatste klim

Cosnefroy

Na twee weken Tour
is de bolletjestrui
zonder uitzondering
op elke berg gelost

Eredivisie

Wie heeft bedacht
dat de eredivisie
begint tijdens de Tour?

Ongeacht wanneer
de Tour gereden wordt

Grupetto

Cees Bol kijkt om zich heen
en ziet
Bennet
Greipel
Colbrelli
Bernal

Wie?

Themaweek 91: Tourpoëzie

Tour de France 2020 in poëzie (4)

Tags

Tour 2020, Tour de France, Wielerpoëzie, wielrennen

Tactiek

Het hele land viel over
Tom Dumoulin
omdat zijn beslissing
om op kop te rijden
tactisch niet slim was

Vanuit mijn luie stoel
zonder enige koerservaring
denk ik dat ook

25 uur

Werken
kranten lezen
voetballen
tourtoto bijwerken
podcasts luisteren

Eindelijk snap ik
waarom de Tour
in juli hoort

Interland

Het duurt langer dan
90 minuten

Maar deze Tour is
eigenlijk gewoon
een interland:

Slovenië – Colombia

Tactiek (2)

Niemand begreep ze
Pedersen haalt Bol
lachend zakken ze terug

Kragh gaat achter Hirschi aan

en in de verwarring demarreert
Kragh Andersen
en wint

Themaweek 91: Tourpoëzie

Tour de France 2020 in poëzie (3)

Tags

Tour 2020, Tour de France, Wielerpoëzie, wielrennen

Hirschi

Anderhalve kilometer te lang
twintig meter te vroeg aangegaan

Het verschil tussen roem
en lof
is enorm

Virtueel

“In 2020 reed je opa
virtueel in de bolletjestrui jongen”

“En wat gebeurde er toen, opa?”

“Toen kreeg ik een lekke band,
reed tegen mijn eigen ploegleiderauto
en brak al mijn botten”

Massasprint

Hoe kan ik Sagan nu zien
als hij geen groene trui
aan heeft?

Asfalt

Halve rotondes
worden geasfalteerd
voor de laatste kilometers
rechtuit naar de lijn

Wat gebeurt er na de Tour?

Themaweek 91: Tourpoëzie

Tour de France 2003 in poëzie

Tags

Tour 2003, Tour de France, Wielerpoëzie, wielrennen

Een duik in het archief, wat produceerde ik 17 jaar geleden? Is het na al die jaren nog herkenbaar, relevant?

Communicatie

een fan moedigt
elke renner aan
zijn favoriet iets harder

de toerist
herkent u aan het mobieltje
aan het oor
de blik gericht op de camera
in plaats van op de renner

de liplezers onder u
kennen hun tekst
“ben ik in beeld?”

Lijden

jarenlang is het hem gelukt
om elk vooroordeel over Duitsers
te ontkrachten

(voor de laatste keer:
hij heet voogt
niet feucht)

maar tijdens zijn lijdensweg
bevestigt hij er een:
Duitsers geven (bijna) nooit op

Bolletjes

Bahamontes en van Impe
krijgen
Virenque er naast

deze onjuistheid
kan maar op een manier
rechtgezet worden

afschaffen die trui
vandaag nog

De duivel in mij

ik ben voor vrijheid van meningsuiting
de wiedergutmachung is wat mij betreft afgerond
ik vind satanisme net zo goed een religie
ik ben pacifist, compleet tegen geweld

maar voor die irritante, hysterische duivel
uit Berlijn
zet ik al die principes graag een dag opzij

Themaweek 91: Tourpoëzie

Tour de France 2020 in poëzie (2)

Tags

Tour 2020, Tour de France, Wielerpoëzie, wielrennen

Sagan

I had bad luck in the final
and my chain just drop off
and eh
that’s fucking cycling

Wind

Op een berg kun je terugkomen
op heuvels ga je aanklampen
op kasseien kun je overleven
maar eenmaal in de verkeerde waaier
ben je verloren

Van Aert

Jasje halen
gelletje uitlenen
bidonnetjes meenemen
sprintje doen

Roglic uit de wind
Dumoulin naar de juiste plek
gaatje dichtrijden
etappetje winnen

Pinot

Bij de bookmakers
kun je niet meer inzetten
of hij de Tour uitrijdt
alleen nog maar
waarom hij uitvalt

 

Themaweek 91: Tourpoëzie

Dimitri Verhulst – Monoloog van iemand die het gewoon werd tegen zichzelf te praten

Tags

boeken, boeken 2020, boekrecensie, Dimitri Verhulst, fiets, lezen, Senegal, wielrennen

Dimitri Verhulst – Monoloog van iemand die het gewoon werd tegen zichzelf te praten

Zonder enige twijfel kocht ik dit boek van Verhulst. Heb ondertussen zoveel leuke boeken van hem gelezen, dat ik niet langer hoef te kijken of ik een nieuwe titel aanschaf. Wat ik niet wist, waar het boek over ging. Pas toen ik anderhalve bladzijde bezig was, begreep ik dat het om een wielrenner ging, de combinatie met een Senegalese hoer werd vrij snel duidelijk. Dat verhaal kent elke wielerliefhebber. Want dat VDB, zoals Frank Vandenbroucke in België werd genoemd in een goedkoop hotelletje in Afrika was overleden, is algemeen bekend.

Zijn naam valt niet, het gaat om Jens de Gendt in dit boek. Hij speelt eigenlijk ook maar een bijrol, aangezien het hele verhaal juist wordt verteld vanuit de Senegalese Seynabou. En zij vertelt mooi. Erg mooi. Dit boek moet in een ruk (no pun intended) worden uitgelezen, neerleggen is niet mogelijk.

Erg mooi beschrijft ze de halve dag die ze samen doorbracht met de Vlaamse renner. De laatste uren van de renner, al had ze daar natuurlijk nog geen idee van toen ze hem tegenkwam. Het moment dat hij even via zijn eigen hotel gaat, blijkt het belangrijkste ijkpunt van haar monoloog. Ze herkende hem niet weer, zonder woorden suggereerde ze dat er toch een of ander chemisch middel aan te pas is gekomen.

Goed ingelezen, beter ingeleefd door Verhulst, prachtig verhaal.

Citaat: “Ik had sigaretten en aangename gedachten waarmee ik mij het wachten veraangenamen kon. Gezegd zoals het is, ik ben niet verwend met momenten waarin ik het gevoel had door dik en dun verdedigd door een man. Dat die vijf minuutjes van Jens een kwartier, twintig minuten werden kon mij al bij al dan ook maar weinig uit mijn levenslustige luim brengen.” (p.54)

Nummer: 20-065
Titel: Monoloog van iemand die het gewoon werd tegen zichzelf te praten
Auteur: Dimitri Verhulst
Taal: Nederlands
Jaar: 2012
# Pagina’s: 93 (12571)
Categorie: Fictie
ISBN: 978-90-254-3801-2

Meer monoloog:
Dimitri Verhulst
Wikipedia
Tzum
8weekly

Meer Verhulst op gerbie.nl:
Spoo pee doo
De laatkomer
De laatste liefde van mijn moeder
Essay over het toegewijde bestaan als supporter van voetbalclub standard de liege
Mevrouw Verona daalt de heuvel af
Godverdomse dagen op een godverdomse bol
De helaasheid der dingen
Problemski Hotel
De intrede van Christus in Brussel
De verveling van de keeper
Kaddisj voor een kut

Themaweek 88: Fietsboeken