De boeken van 2012

Tags

boeken, boeken 2012, lezen

Te weinig ruimte, te veel boeken. De keuze voor het thema van 2012 was snel gemaakt. “Boeken die weg mogen”. Vooral via BookCrossing is de bedoeling, maar mocht iemand anders mee willen doen, met alle plezier.

Uiteindelijk las ik 62 boeken. 11.445 bladzijden. Al jaren streef ik naar 52 boeken per jaar en 15.000 bladzijden. Het eerste streven ruim gehaald, het tweede duidelijk niet. 29 boeken meer dan in 2011 dus. 709 bladzijden meer. Marginaal geknoei dus, nog geen twee bladzijden per dag meer dan vorig jaar.

Ik heb ook nog een stapeltje voorgeselecteerd dat weg mag, maar waar ik in 2012 niet meer aan toe kwam. Misschien dit jaar tussendoor? Of zelfs ongelezen? Zo ver zal het toch niet komen…

Thema was niet de beste keuze. 34 van de boeken die ik las passen er in. 55% dus maar. Tussendoor las ik toch te veel boeken die ik graag wil behouden. Via mijn virtuele boekenplankje is te zien welke boeken beschikbaar zijn voor de liefhebber.

Het nieuwe thema was ook niet moeilijk. Als abonnee van zowel Hard Gras als De Muur heb ik de afgelopen twee jaar een achterstand opgelopen door het thematisch lezen. Ook lig ik nog een boek of drie van Mart Smeets achter. Kortom, sportboeken. Een kast of twee heb ik er van, moet lukken om daar een jaar lang wat uit te zoeken. 2013 wordt dus het jaar van de sportboeken.

Henning Mankell – Het graf

Tags

boeken, boeken 2012, boekrecensie, Henning Mankell, lezen, Whodunit, Zweden

Henning Mankell – Het graf

Dunnetje over Kurt Wallander, die zelfs wanneer hij zelf op zoek is naar een huis stuit op een hand in de tuin en dus een zaak heeft. Volgens mij is dit boekje speciaal voor Nederland geschreven, als cadeau in de maand van het spannende boek, ik kocht het in de uitverkoop van de lokale bibliotheek.

Het verhaal gaat ver terug, Wallander moet flink naar bronnen zoeken om uit te zoeken van wie nou die botten in de achtertuin zijn, maar zoals het hoort in een whodunit, komt hij uiteindelijk toch achter de waarheid.

De twee eerdere boeken die ik las van Mankell doen mij vermoeden dat hij beter uit de voeten kan met een volledig boek, ipv een kort verhaal. Als tussendoortje in de kerstvakantie, op oudejaarsdag uitgelezen, was het leuk. Maar de schrijver heeft meer in zijn mars.

Citaat: “Wat in de grond zit, beweegt. Het grondwaterpeil kan variëren. Bovendien zit er beweging in de Skanse klei. Je hebt hier zwelklei. Persoonlijk denk ik dat die hand na al die regen van dit najaar naar boven is gekomen. Maar woelmuizen kunnen natuurlijk ook de oorzaak zijn.” (p.23)

Nummer: 12-062
Titel: Het graf (Orig.: Händelse om hösten)
Auteur: Henning Mankell
Taal: Nederlands (Zweeds)
Jaar: 2004
# Pagina’s: 93 (11445)
Categorie: Whodunit
ISBN: 90-5965-0026

Meer:
Inspector Wallander.org
Noordse literatuur.nl
Ine Jacet.nl
Leesfanaten.nl
Crimezone.nl

Andere Mankells door mij gelezen:
Tea-Bag
Moordenaar zonder gezicht

Janet Evanovich – Metro girl

Tags

boeken, boeken 2012, boekrecensie, Janet Evanovich, lezen

Janet Evanovich – Metro girl

En weer trapte ik er in. Omdat het goedkoop is, hoeft je je minimum nog niet meteen laten zakken. De opruiming van de bibliotheek is dan dus geen goede plek om te zijn. En dus kom je thuis met een boek waarvan je eigenlijk al weet dat het niet veel voorstelt.

Eenmaal lezend valt het dan wel mee. Maar zodra je het uit hebt, is er niets. Geen herinnering, geen nieuwe gedachten, geen boodschap, slechts opluchting dat je met het volgende boek mag beginnen.

Citaat: “In jullie flats is twee keer ingebroken. Een keer door Cubanen. En een keer door twee blanken. Een van de blanken is altijd in het zwart en heeft naar achteren gekamd plakhaar. Die man heeft gedreigd mij en Hooker te vermoorden als we naar je bleven zoeken. Ik ben gemolesteerd door een mutant die Hugo heet en die ik liever Kotskop noem.” (p.138)

Nummer: 12-061
Titel: Metro girl
Auteur: Janet Evanovich
Taal: Nederlands (Oorspr.: Engels)
Jaar: 2004
# Pagina’s: 288 (11352)
Categorie: Crime
ISBN: 978-90-443-2067-1

Meer:
Hard eight
Seven up
Hot six
High five
Four to get ready
Three to get deadly
Two for the dough
One for the money

Contemporarylit.com
bookbrowse.com
Evanovich.com

Karen Kijewski – Katwalk

Tags

boeken, boeken 2012, boekrecensie, Karen Kijewski, lezen, Whodunit

Karen Kijewski – Katwalk

Mag weg. Stond in de weg. Snel nog even lezen. Blijkbaar de eerste uit de serie verhalen met als hoofdfiguur Kat Colorado. Ik had er al een aantal gelezen, dus de volgorde van lezen klopt niet.

Kat moet naar Vegas om wat uit te zoeken voor een vriendin. Grote fout natuurlijk, werk en vriendschap moet je gescheiden houden. Haar werk als P.I. blijkt gevaarlijk. Het ziekenhuis leert ze al snel te vinden, de politie ook. Maar de onderwereld kent haar ook al snel. Zal ze het verdwenen geld vinden?

Leuk tussendoortje, maar geen verhaal dat zal blijven hangen in mijn geheugen.

Citaat: “I didn’t like the way the conversatietoon was going, but we were caught up in it. I didn’t want to fight with Hank but neither did I want him telling me how to handle my job. Men who give me orders don’t score a lot of points on any scale of mine. “ (p.98)

Nummer: 12-060
Titel: Katwalk
Auteur: Karen Kijewski
Taal: Engels (US)
Jaar: 1989
# Pagina’s: 232 (11064)
Categorie: Whodunit
ISBN: 0-380-71187-7

Meer:
Honky tonk Kat
Kat’s cradle
Wikipedia
Google books

Kader Abdolah – De kraai

Tags

boeken, boeken 2012, boekenweek, boekenweekgeschenk, boekrecensie, Kader Abdolah, lezen

Kader Abdolah – De kraai

Hij scoorde punten, Özcan Akyol, toen hij te gast was bij DWDD. Hij zette Abdolah even neer als poseur. “Een berg, een pratend schaap en een vijgenboom”. Scoren over de rug van een ander doet het altijd goed op televisie. Ik heb Akyol nog niet gelezen, ondanks vele lovende recensies.

De reis van de lege flessen vond ik erg goed. Het boekenweekgeschenk was dan ook welkom bij mij. De kraai was leuk, maar niet meer dan dat. Het is, zoals zo vaak met boekenweekgeschenken, een idee dat niet echt uitgewerkt werd. Gebrek aan ruimte, gebrek aan tijd, het zijn voorspelbare problemen.

De koffiehandelaar die liever schrijver was geworden, kijkt terug naar zijn vlucht, zijn verleden. Soort van raamvertelling, maar dan een zonder al te veel haast. Akyol heeft een punt als hij dat zou zeggen. Maar juist door de rust van het verhaal, waardeer je de stijl van Abdolah des te meer. Of is dat weer te vergezocht?

Citaat: “Niemand wilde naar Nederland. Niemand wist precies waar het land lag. Nederland klonk verdacht, mensen raadden het af: ‘Dat moet je niet doen, het is zonde van je geld. De taal is erg moeilijk en het land is piepklein. Vergeet die plek waar het elke dag regent en het altijd waait.’ “ (p.54)

Nummer: 12-059
Titel: De kraai
Auteur: Kader Abdolah
Taal: Nederlands
Jaar: 2011
# Pagina’s: 93 (10832)
Categorie: Fictie
ISBN: 978-90-5965-123-4

Meer:
Boeklog
De reis van de lege flessen
Kader Abdolah.nl
Scholieren.com
Cultuurbewust.nl

P.G. Wodehouse – Right Ho, Jeeves

Tags

boeken, boeken 2012, boekrecensie, dailylit, humor, Jeeves, lezen, P.G.Wodehouse

P.G. Wodehouse – Right Ho, Jeeves

Ik vind DailyLit een geweldige site. Literatuur in je E-mail. Elke dag een stukje, langzaam maar zeker door een boek. Ik heb al een aantal boeken op die manier gelezen. Ben er ook achter dat niet elk boek er even geschikt voor is. Ten eerste moeten de boeken rechtenvrij zijn, per definitie dus flink oud, maar het verhaal moet ook passen. Zo is het mij nog niet gelukt om Dante’s Inferno te lezen, daarvoor moet je je blijkbaar beter concentreren, daarvoor moet je het verhaal in kunnen duiken.

Dat is bij de boeken van Wodehouse niet perse noodzakelijk. Daarom zijn ze zeker niet minder goed, maar wel een stuk eenvoudiger om in brokjes van een tot twee minuten elke dag tot je te nemen.

Jeeves is altijd twee stappen verder dan zijn werkgever Bertie Wooster. Dit is goed voor het verhaal, oerbrits, vol humor, beschreven in mooie taal.

Citaat: “Don’t you love this time of the evening, Mr. Wooster, when the sun has gone to bed and all the bunnies come out to have their little suppers? When I was a child, I used to think that rabbits were gnomes, and that if I held my breath and stayed quite still, I should see the fairy queen.”

Nummer: 12-058
Titel: Right Ho, Jeeves
Auteur: P.G. Wodehouse
Taal: Engels (UK)
Jaar: 1934
# Pagina’s: 186 (10739)
Categorie: Fictie
ISBN: nvt

Meer:
Wikipedia
Goodreads
Page by page books
Voorgelezen (via YouTube)
Amazon
Project Gutenberg (free books)
DailyLit

Gert Hofmann – Casanova en de figurante

Tags

boeken, boeken 2012, boekrecensie, Casanova, Gert Hofmann, lezen

Gert Hofmann – Casanova en de figurante

Vreemd boek dat ik al heel veel jaren genegeerd heb. Ik gok ook erg goedkoop gekocht, ik heb vele bladzijden nog moeten losscheuren. Twee novellen is de ondertitel, na wat zoeken op internet concludeer ik dat er maar een half boek vertaald is, het oorspronkelijke boek had er vier, ook een andere titel. Wat de beweegredenen zijn om speciaal voor Nederland een half boek uit te geven, is mij onbekend.

In het eerste verhaal treffen we de oude Casanova aan, nergens meer welkom, niet meer de geliefde societyfiguur waar hij zijn faam aan ontleend. Hij is een oude zwerver geworden. En tijdens die omzwervingen komt hij een oude bekende tegen. Hun gesprek is boeiend.

De tweede novelle gaat over Balzac, is een stuk minder interessant, pakt me nooit en bleek zonde van mijn tijd.

Citaat: “En als hem bij een herengesprek wordt gevraagd wel lichaamsdeel van vrouwen hem het meest bekoort, dan antwoordt hij: de hals. En motiveert zijn oordeel zo. De hals vormde de verbinding tussen het hoofd en het hart.” (p.19)

Nummer: 12-057
Titel: Casanova en de figurante
Auteur: Gert Hofmann
Taal: Nederlands (Orig.: Duits)
Jaar: 1989 (Orig.: 1981)
# Pagina’s: 95 (10563)
Categorie: Fictie
ISBN: 90-204-2342-8

Meer:
Dieter Wunderlich
Wikipedia
Boekensalon

Ed McBain – De pop

Tags

boeken, boeken 2012, boekrecensie, Ed McBain, lezen, Whodunit

Ed McBain – De pop

Een alleenstaande model met een flink inkomen als model wordt vermoord gevonden. In de kamer naast haar lag haar dochtertje, samen met haar poppen. Steve Carella gaat op onderzoek uit.

Vele boeken las ik al van McBain, meestal met Carella in de hoofdrol, en toch werd ik ineens verrast. Carella ook, hij wordt vastgehouden en gefolterd. Leuke wending. Maar tegelijkertijd ook weer teleurstellend, omdat je zeker weet dat het goed afloopt, de hoofdpersoon van een serie kan namelijk nooit halverwege zelf omkomen.

En toch vinden ze een lijk met het plaatje van de politieagent in een uitgebrande auto. Ergens klopt het niet. De directe collegae gaan aan de slag om de twee moorden op te lossen, wat hadden ze kunnen doen om de moord op Carella te voorkomen?

Een prachtig tijdsbeeld krijg je door de volgende conversatie:

Citaat: “ ‘Neemt u me niet kwalijk’, zei de telefoniste. ‘Vijf cent voor de volgende minuten storten, wilt u?’ ‘Blijf aan het toestel’, zei Kling. Hij greep in zijn zag maar vond alleen twee kwartjes. Hij stopte er een in de gleuf. ‘Was dat een kwartje, dat u stortte, meneer?’ vroeg de telefoniste. ‘Ja, dat is zo.’ ‘Als u me even uw naam en adres geeft, meneer, dan zullen we…’ ‘Nee, laat u maar’ ‘…het teveel in zegels terugsturen’ (p.75)

Nummer: 12-056
Titel: De pop (Orig.: Doll)
Auteur: Ed McBain
Taal: Nederlands (Orig.: Engels)
Jaar: 1967 (Orig.: 1965)
# Pagina’s: 183 (10468)
Categorie: Whodunit
ISBN: 90-449-1047-7

Meer McBain’s door mij gelezen:
Killer’s wedge
Cop Hater
Jack and the beanstalk
Calypso
Jigsaw
Eighty million eyes
Hail to the chief
Guns
Lightning
Kiss
Vergiftigde liefde

Meer:
Ed McBain dot com
Wikipedia
Only detect
Fun trivia

Richard Mintzer – The faking of the vice-president

Tags

boeken, boeken 2012, boekrecensie, humor, lezen, politiek, Verenigde Staten

Richard Mintzer – The faking of the vice-president

Sinds september heb ik op zaterdagochtend een dik half uur leestijd. In de kleedkamer naast het gymzaaltje waar Suus aan het gymmen is, plant ik mezelf in het hoekje en kan lezen. Niet altijd, soms zijn er andere ouders die ook blijven hangen en is het er gezellig, een enkele keer doe ik ook een boodschap die kort duurt, maar meestal blijf ik gewoon wachten tot de les voorbij is. Een dun boekje in de jaszak en heerlijk een half uurtje, bijna veertig minuten lezen.

De keuze voor boekjes is dan ook aan een aantal niet literaire voorwaarden ingegeven. Het moet een simpel boekje zijn, Dostojevski leent zich nu eenmaal wat minder voor ‘even tussendoor’ lezen. Het moet een licht boekje zijn, in mijn jaszak neem je ‘Oorlog en vrede’ niet mee natuurlijk. Dus trok ik dit exemplaar op een vrijdagavond uit de kast, ooit voor een gulden gekocht bij de American Bookstore. Tijdens de twee perioden dat ik in onze hoofdstad mocht wonen, was dit een van mijn favoriete boekhandels, toen nog in de Kalverstraat.

Het type boek past perfect bij de oppervlakkigheid van de Amerikaanse samenleving, die ik pas later herkende en die me nog later steeds meer ging storen. De humor is daardoor ook simpeler. Er zit geen diepgang in, geen dubbele modem, geen moraal. Veel Amerikaanse humor is dan ook tekenfilmniveau. Dit boekje is niet anders. Een top tien a la Letterman. Een stukje geparodieerd als op YouTube. Een column gericht op de lezer van USA Today.

En dan zitten er best wel eens bladzijden of hoofdstukken tussen die grappig zijn. Maar ook vele tenenkrommende stukjes. Mede daarom maar goed dat dit geen dik boek was. Geen boek waarmee ik een lange vliegreis mee door moet komen. Het was een tussendoortje, in tijd, in niveau, in alles.

Citaat: “A 1979 poll indicated that the public felt there were 123 people more capable than Walter Mondale to be vice-president. The list included John Travolta, Alan Alda, disco star Gloria Gaynor and both Laverne and Shirley.” (p.65)

Nummer: 12-055
Titel: The faking of the vice-president
Auteur: Richard Mintzer
Taal: Engels US
Jaar: 1992
# Pagina’s: 96 (10285)
Categorie: Humor
ISBN: 0-399-51729-4

Meer:
Amazon (boeken van Mintzer)

A.J. van Montfoort – Polderkoorts

Tags

Adri van Montfoort, boeken, boeken 2012, boekrecensie, kraker, lezen

A.J. van Montfoort – Polderkoorts

Ooit in mijn boekenkast beland, nooit de moeite gedaan. Toch maar proberen. Het verhaal is snel duidelijk. Twee stellen kraken een oude boerderij in de polder en bereiden zich voor op de invasie die zeker zal komen, de autoriteiten, de natuurlijke vijand van de jonge idealist, zal hen nooit met rust laten.

Elk hoofdstuk is geschreven vanuit het perspectief van een van hen. Daarbij blijkt al snel dat Clemens in zijn eentje meer heeft te vertellen dan de andere drie samen. Al snel komt het donkerbruine vermoeden in me op dat Adri zijn eigen verhaal aan het fictionaliseren is en zichzelf Clemens heeft genoemd, maar doorhad dat het boek te eenzijdig zou worden en er dus andere ‘stemmen’ nodig waren.

Toen dat beeld eenmaal in mijn hoofd zat, las het boek toch anders. Vaak werd het beeld bevestigd, dit lijkt me het ene boek dat ieder mens in zich heeft, maar toch niet schrijft. Alleen deed de schrijver dat wel deze keer. En het werd nog uitgegeven ook.

Wel krijg ik een leuk beeld van de krakerbeweging, het lijkt op een jaren tachtig boek, al kwam het pas vijftien jaar later uit. Durfde de schrijver het pas jaren later uit te brengen, toen hij de krakerscène ongetwijfeld ontgroeid was, een vaste baan had gevonden in de hulpverlening? Het plot is behoorlijk deprimerend, alsof het per definitie niet anders kan dat idealen het onderspit delven, dat de mensheid niet in staat is tot fatsoenlijk relaties.

Geen memorabel boek, ook niet vervelend. Ergens daar tussen in dus.

Citaat: “ ’U loopt op een smalle richel van een steile berg’, zegt hij. ‘Plotseling staat er voor u een indiaan die u met een bijl aanvalt. U heeft een geladen geweer. Wat doet u in deze situatie?’ ‘Ik klim in het touw’, zegt betrokkene. Dit verbaast de voorzitter. ‘Welk touw?’ vraagt hij licht geërgerd. ‘Welke indiaan?’ vraagt betrokkene. Elke strijd is een definitiestrijd.” (p.105)

Nummer: 12-054
Titel: Polderkoorts
Auteur: Adri van Montfoort
Taal: Nederlands
Jaar: 1997
# Pagina’s: 191 (10189)
Categorie: Fictie
ISBN: 90-5759-121-9

Meer:
Bol
LinkedIn

Gregory Mcdonald – Fletch wint

Tags

boeken, boeken 2012, boekrecensie, Fletch, Gregory Mcdonald, lezen

Gregory Mcdonald – Fletch wint

Meerdere boeken las ik al over Fletch. Zag zelfs al eens een film met Chevy Chase, maar meer dan een paar absurde vermommingen zijn niet blijven hangen. Maar er stonden toch meerdere boeken over de journalist Irwin Fletcher bij mij op de planken. Mag dus weg. Kon nog net in het thema van 2012.

Het boekje wordt op de voorpagina als ‘thriller’ omschreven, al zit de sticker dat het was afgeprijsd van 10.00 naar 2,50 bijna daar overheen. Gulden natuurlijk. Ik kon me er ook niets van herinneren, misschien toch destijds niet gelezen?

Wel was ik er snel doorheen. Geen zwaar boek. Bij vlagen wel grappig, maar zeker niet zo komisch als men in de films wil doen geloven. En als te verwachten viel hadden de twee verhaallijnen die zo ver van elkaar weg leken natuurlijk met elkaar te maken. Toeval speelt een belangrijke rol, wat in veel thrillers overigens wel gebruikelijk is.

Leuk voor in de trein of in een wachtkamer, niet een om te onthouden of om te bewaren.

Citaat: “Dus, na eerst geluisterd te hebben naar de klinkklare nonsens die onze nieuwe, crimineel georiënteerde cliënt heeft zitten uitkramen, legt Haller hem uit dat veel van zijn inbrekende collega’s de firma Habeck, Harrison en Haller op jaarbasis op hun loonlijst zetten. Een soort beroepsverzekering, begrijp je.” (p.49)

Nummer: 12-053
Titel: Fletch wint (oorspr.: Fletch won)
Auteur: Gregory Mcdonald
Taal: Nederlands (oorspr.: Engels)
Jaar: 1988 (oorspr.: 1985)
# Pagina’s: 223 (9998)
Categorie: Whodunit
ISBN: 90-245-1651-x

Meer:
Quotes via IMDB
Google books
Angelfire
Wikipedia over Fletch won

Georges Simenon- Maigret en Hotel Étoile du Nord

Tags

boeken, boeken 2012, boekrecensie, Georges Simenon, lezen, Maigret, Whodunit

Georges Simenon- Maigret en Hotel Étoile du Nord

Voor een euro aangeschaft, nieuw, zal wel een of andere actie zijn geweest. Tientallen boeken heeft de goede man geschreven over dezelfde commissaris. Vaak zag ik ze liggen in boekhandel en bibliotheek. Regelmatig twijfelde ik of ik er aan zou beginnen. En toch is dit verhaaltje, meer is het niet, het eerste wat ik van hem lees.

Zoekend naar informatie over dit boek, zie ik dat het uit een boek komt dat uit 1944 stamt. Het verhaal zelf is zelfs nog ouder, uit 1938. En ook al had ik wel door dat ik een gedateerd verhaal las, zo oud had ik het niet ingeschat. Of dat iets zegt over mijn intelligentie of over de stijl van Simenon is mij nog niet duidelijk.

Slechts twee dagen scheiden rechercheur Maigret van zijn pensioen. En toch moet hij nog op een zaak af. Gelukkig is die niet dermate gecompliceerd dat hij overuren moet draaien, hij heeft al snel door hoe het zit. Nu moet ik zeggen dat het er behoorlijk dik bovenop lag, de aanwijzingen zijn van het type ‘detectiveje spelen in de Donald Duck’. Alles valt meteen op, alles is relevant, maar misschien is dat wel het type verhaal dat men verwacht in de jaren dertig. Misschien was misdaad in die tijd ook niet zo gecompliceerd.

Ik vond het geen vervelend boek om te lezen, maar ik heb ook niet bepaald de neiging om meer dan zeventig andere verhalen meteen op te zoeken, omdat ik zo veel gemist heb.

Citaat: “Al uren zaten ze nu tegenover elkaar en hij had nog niets uit haar gekregen, niet eens haar naam, niet eens waar ze vandaan kwam! Schaamteloos zat ze hem voor te liegen. Ze kon maar ternauwernood verhelen dát ze loog.” (p.31)

Nummer: 12-052
Titel: Maigret en Hotel Étoile du Nord
Auteur: Georges Simenon
Taal: Nederlands (Orig.: Frans)
Jaar: 2003 (Orig.: 1938)
# Pagina’s: 55 (9775)
Categorie: Whodunit
ISBN: 90-254-1785-X

Meer:
Tout Simenon
Crimezone
Wikipedia (dit boek)
Wikipedia (Maigret)