Oranje in 2010, Februari (deel 9)

Tags

Nederlands elftal, Oranje, voetbal, WK 2010, Zuid Afrika

Februari is de maand van de keepers. Niet alleen gaf Edwin van der Sar een interview waarin hij vertelde dat hij niet mee gaat naar Zuid Afrika, ook een opmerking van bondscoach Bert van Marwijk was belangrijk. Hij twijfelt over een derde keeper. Dat zou iemand met ervaring kunnen zijn. Sander Boschker komt ineens in beeld. Allang over zijn top, zelfs bij zijn eigen club voorbijgestreefd door Mikhailov, maar vanwege zijn routine nu blijkbaar kanshebber om mee te gaan naar Zuid Afrika.

Achterin werd duidelijk wat in vorige aflveringen hier al werd gezien. Ron Vlaar is een kandidaat. En met Ooijer die bij PSV regelmatig op de bank zit, misschien wel een kandidaat voor een basisplaats. Braafheid speelt bij Celtic, op het eerste gezicht een goede transfer.

Op het middenveld vielen Brama en Bakkal af voor de komende oefenwedstrijd tegen de VS. Een duidelijke hint. Zij moeten hopen dat iemand anders afvalt voor ze kans maken.

Voorin scoort Huntelaar zo nu en dan en heeft Van Nistelrooy in zijn eerste invalbeurt in Duitsland meteen een visitekaartje afgegeven.

Doel: (3/6)
Maarten Stekelenburg (90)
Michel Vorm (70)
Piet Velthuizen (60)
Sander Boschker (40)
Kenneth Vermeer (20)
Edwin van de Sar (10)
Tim Krul (10)

Verdediging: (7/15)
Joris Mathijsen (90)
John Heitinga (90)
Gregory van der Wiel (90)
Giovanni van Bronckhorst (80)
André Ooijer (70)
Edson Braafheid (70)
Ron Vlaar (50)
Urby Emmanuelson (50)
Glen Loovens (20)
Khalid Boulahrouz (20)
Royston Drenthe (20)
Ronnie Stam (20)
Douglas (10)
Jos Hooiveld (10)
Jeffrey Bruma (10)

Middenveld: (7/14)
Mark van Bommel (90)
Wesley Sneijder (90)
Demy de Zeeuw (90)
Nigel de Jong (90)
Orlando Engelaar (70)
Rafael van der Vaart (60)
Ibrahim Afellay (50)
Stijn Schaars (50)
Wout Brama (30)
Otman Bakkal (30)
Clarence Seedorf (20)
David Mendes da Silva (10)
Leroy Fer (10)
Sergio Wijnaldum (10)

Aanval: (6/9)
Robin van Persie (90)
Dirk Kuijt (90)
Arjen Robben (90)
Eljero Elia (90)
Klaas-Jan Huntelaar (80)
Ryan Babel (70)
Ruud van Nistelrooij (60)
Jan Vennegoor of Hesselink (20)
Danny Koevermans (10)

Gerbie’s oranjeselectie. Elke maand een inschatting van de kansen van diverse spelers om de selectie voor Zuid Afrika te halen. De persoonlijke voorkeur van de schrijver doet er dus niet toe. De kansen zijn in procenten uitgedrukt. Voor 23 plaatsen kan er dus ook maar 2300 procent worden verdeeld over vele kanshebbers. Januari: 44 spelers genoemd.

Hard Gras 69 – Het geval Sneijder

Tags

boeken, boeken 2010, boekrecensie, Hard Gras, lezen, voetbalboek, Wesley Sneijder

Hard Gras 69 – Het geval Sneijder

Titelverhaal slaat op een leuke mailwisseling tussen Henk Spaan en Hugo Borst over wie er wel en wie niet mee moet naar Zuid Afrika, zoals ik op mijn weblog ook al sinds juni aan het speculeren ben. Opvallende keuze van Spaan: Sneijder niet meenemen ter wille van de teamgeest.

De inhoudsopgave is op onverklaarbare wijze verdwenen, jammer. Bob Dijkshoorn in de jeugd van AZ. Zijn vader laat zich van een kwetsbare kant zien. Leo Verheul is de enige Nederlandse journalist die ooit door Maradona werd gebeld. Hij schrijft de geschiedenis van zijn ‘vriendschap’ met de Argentijnse ster. Peter de Waard vergelijkt de rechtsbacks Van den Burgh en Romeijn, waarna Erik Brouwer, het lijkt wel een geschiedenisnummer, het eerste kampioenschap van Ajax tot leven brengt. Een kort gedicht van Theun de Winter over Robert Enke en een uitgebreide maar daarom niet minder leuke lezerspost sluiten dit nummer af.

Leuk. Niet meer dan dat.

Quote: “Omdat ik er niet in slaagde om dat andere fenomeen, Harry Vermeegen, ervan te overtuigen om zijn gebruikelijke act achterwege te laten, maar genoegen te nemen met een uniek interview zag ik me genoodzaakt om het weerzien met Maradona nogal vrij te vertalen.” (blz. 54)

Nummer: 10-003
Titel: Hard Gras 69. Het geval Sneijder
Auteur: Diversen (Erik Brouwer, Leo Verheul, Nico Dijkshoorn, Peter de Waard, Henk Spaan, Hugo Borst)
Taal: Nederlands
Jaar: 2009
# Pagina’s: 112 (477)
Categorie: Sport (Voetbal)
ISBN: 978-90-468-0672-2

Eindelijk weer eens een echte winter

Tags

fotooo, Kijk nog eens, sneeuw

Kijk nog eens 128

Olympische Winterspelen volgen op afstand

Tags

Olympische Spelen, Spanje, sport

Ik ben een grote liefhebber van de Olympische Spelen, waarschijnlijk wel bekend. Mijn boek over Sydney is nog steeds verkrijgbaar, vier jaar geleden stond dit blog nog elke dag in het teken van de Spelen in Turijn.

Dit jaar is het, helaas, anders. Bij het begin van de Spelen was het buiten 26 graden. Voor vele toeristen ideaal, voor mij een ‘gewoon’ stagebezoek. Het probleem was wel dat ik daardoor wat meer moeite had om de Spelen te volgen. Goed voorbeeld was de 5 kilometer schaatsen afgelopen weekend.

Op het begintijdstip zapte ik langs alle kanalen van de televisie op mijn hotelkamer, maar vond nergens bewegende beelden. Alleen bij BVN, kwam ik toevallig achter, zit de teletekst van Nederland. De eerste ritten volgde ik dus via teletekst. Daarna schakelde ik over naar de ARD, waar ze wat ritten met Duitsers lieten zien. Ondertussen waren op Eurosport andere ritten te volgen. Volgens teletekst (BVN) was Eurosport verder dan de ARD, dus keek ik daar verder.

Na een paar ritten besloten zowel de ARD als Eurosport verder te gaan met biathlon. Best leuk, maar niet als ik schaatsen wil zien. Opnieuw terug naar teletekst en ineens een Spaanse sportzender die live schaatsen had. De naam Jan Blokhuijsen was lastig voor de commentator, maar dat interesseerde me weinig, ik kon weer verder kijken. De laatste ritten kon ik terug naar de ARD of Eurosport. Ik koos voor de eerste. Het commentaar was minder irritant, zelfs enigszins terzake doende. De rit van winnaar Kramer was op die zender dus nooit te zien.

Ik mag niet klagen. Ik heb bijna de hele vijf kilometer gezien. Toch zit ik liever op mijn eigen bank met een kladblok op schoot mee te schrijven. Maar ja, je kunt niet alles hebben.

Janneke van der Horst – Ik weet hoe jongens huilen

Tags

boeken, boeken 2010, boekrecensie, Janneke van der Horst, lezen

Janneke van der Horst – Ik weet hoe jongens huilen

Ik had haar website ontdekt. Leuke verhalen, die ik nog een keer wilde gaan lezen. Ze schreef een leuk verhaal in Hard Gras 64. En toch was ze voor mij een verrassing op het podium in Apeldoorn, tijdens de tour van Hard Gras. Ze las columns voor die ze in het Parool schreef, de Standplaats column, aan de kant van het veld in Ajax. Ze bleek een goed observeerder. Ze zag hoe verloren Johnny van ’t Schip over het veld liep, dit seizoen. De voormalige rechtsbuiten complimenteerde haar met het stukje.

Na de voorstelling kocht ik haar boek en liet het signeren. Dankzij de spoorwegen had ik vorige week tijd genoeg om in twee keer op en neer naar mijn werk het hele boek te lezen. Ik was vooral onder de indruk van mooie zinnen. Die duiken her en der in het boek op. Achteloos, alsof het geen moeite kost, staat daar ineens weer een zin die me even stil liet staan. Ik moest even stoppen met lezen. Ik moest even uit het raam kijken en de zin op me in laten werken. Voorbeeldje: “Ik wilde al zeker zesentwintig minuten een vriend toen ik in het donker naar huis fietste met een tas vol schone kleren.” Nog een: “Fiola gaat makkelijker op haar rug liggen dan Luis Suarez”. Okay, iets minder literair, maar wel leuk. Eentje dan nog: “Mijn portemonnee, die in de loop der tijd in mijn rechterachterzak een afdruk had achtergelaten als de billen van een oude vrouw in de zitting van haar stoel, liet ik dan ook rustig op zijn plek.”

Van der Horst schrijft prachtige stukjes. Daardoor is dit automatisch een mooi boek geworden.

Quote: “Hij wees op een vrouw die gebogen bij een man zat en het hoofd op en neer bewoog. Ik schudde vriendelijk mijn hoofd: ‘Nee, dank je.’ Dat wilde ik niet, de soldaat en ik waren immers vrienden. Daarbij zat er nog heel veel smaak aan mijn Hubba-Bubba-kauwgom en het was mijn laatste. “ (blz. 173)

Nummer: 10-002
Titel: Ik weet hoe jongens huilen
Auteur: Janneke van der Horst
Taal: Nederlands
Jaar: 2008
# Pagina’s: 173 (365)
Categorie: Fictie
ISBN: 978-90-468-0361-5

J.Kessels, ineens ben je een romanfiguur

Tags

prijsvraag

Gerbie’s prijsvraag. De onregelmatig terugkerende vraag voor de bezoekers van dit blog, met slechts een virtuele veer voor de winnaar, de eerste die het juiste antwoord in de reactiebox weet neer te zetten.

Het favoriete boek is natuurlijk een subjectieve waarneming, daarbij ook nog tijdgebonden, misschien denk ik er over een jaar wel anders over. Maar ik had Frans Thomese al in gedachten toen ik de prijsvraag uitschreef. Vooral ook een stukje dat ik voorgelezen hoorde in Almelo uit het boek, eigenlijk nauwelijks passend bij de voetbalverhalen van die avond, maar tegelijkertijd wel hilarisch ontvangen door het publiek, bleek een geweldige voorbode van een nog beter boek. J.Kessels the Novel is mijn boek van 2009.

Vincent gokte/koos dat boek al in de eerste reactie, de andere reacties waren daarmee eigenlijk overbodig. Aangezien ik zelf een paar dagen elders verbleef (weer vier boeken verder), kon ik de stand niet eerder verwerken, slechts voorgekookte stukjes snel op deze site zetten. Nu dus de nieuwe tussenstand, waarin Vincent naar de tweede plaats stijgt.

Stand na veertien prijsvragen:

Esther 2,5 virtuele veer
Vincent 1,5 virtuele veer
Bas 1 virtuele veer
Dinand 1 virtuele veer
Harmen 1 virtuele veer
Massi 1 virtuele veer
Aschwin 0,5 virtuele veer
Peter 0,5 virtuele veer
Bert 0,1 virtuele veer

Nico Dijkshoorn – De tranen van Kuif den Dolder

Tags

boeken, boeken 2010, boekrecensie, Kuif den Dolder, lezen, Nico Dijkshoorn, voetbalboek

Nico Dijkshoorn – De tranen van Kuif den Dolder

Ooit was er het verhaal in Hard Gras. Een prachtig verhaal over de beste voetballer die Nederland ooit kende. Toen Dijkshoorn iets later landelijke bekendheid kreeg als huisdichter bij DWDD, werd het eenvoudig voor hem om een boek gepubliceerd te krijgen. Het verhaal werd een roman.

De vorm is bijzonder. Aan een interview wilde Kuif niet meewerken, dus werd iedereen in Uffelte die zich ook maar iets herinnerde ondervraagd en al die fragmenten samen vertellen het verhaal van de voetballer Kuif.

Borderwijkiaanse namen als Zweep Dukels, Zoom Okkels, Graatje Piep en Kuitje Ruwiel komen net zo goed aan het woord als trainer Dolf Seegers, de mysterieuze Anneke Veldkamp en Kuifs broer Boet.

Een natuurtalent bleek Kuif. Hij scoorde zoals hij wilde, maar liet ook anderen scoren, hij zorgde er voor dat anderen beter leken dan ze waren. Ineens deed Uffelte mee om het kampioenschap. Maar er veranderde daardoor natuurlijk veel in het Drentse dorp. Het antwoord op vele vragen zijn te vinden in dit boek. Waarom hield Kuif meer van knaagdieren dan van mensen? Wat gebeurde er tijdens het trainingskamp in België? Waren de Italianen die hem een aanbieding deden echt van AC Milaan?

Dijkshoorn schrijft simpel, dat is meteen zijn kracht. Als columnist is hij een veelschrijver, soms iets te veel, daardoor iets te weinig doordacht, maar hij kan zeker schrijven. Aan dit boek is gelukkig meer tijd besteed. De opbouw is geweldig, het werkt naar een prachtige climax toe, al is het voor de hardcore Hard Gras lezer geen verrassend einde.

Enig minpunt: de promotieactie voor dit boek. Fotografeer het op een originele plek en als de heer Dijkshoorn de foto leuk vindt, plaatst hij die op zijn site en krijg je een handgeschreven gedicht thuisgestuurd. Ik heb er op mijn weblog al twee keer aandacht aan besteed. Het hielp niet. Zelfs al werd mijn foto gebruikt (kijk zelf), het gedicht kwam niet. Ik heb het hem persoonlijk nog gevraagd in Apeldoorn, na een voorstelling, waar hij me twee gedichten beloofde. Ook die kwamen niet. Persoonlijk heb ik daardoor het geloof in zijn woorden verloren. Maar dat hij kan schrijven kan ik niet ontkennen.

Quote: “Hij schoot vier suikerklontjes van de lat. Precies in die mensen hun kopje. Ze hoefden alleen nog maar te roeren. Zoiets maak je nooit meer mee.” (blz. 84)

Nummer: 10-001
Titel: De tranen van Kuif den Dolder
Auteur: Nico Dijkshoorn
Taal: Nederlands
Jaar: 2009
# Pagina’s: 192
Categorie: Sport (Voetbal)
ISBN: 978-90-468-0533-6

 

De hele wereld is een bibliotheek

Tags

boeken, BookCrossing, Münster

Zoals alle bezoekers van dit blog wel duidelijk is, ben ik behoorlijk verslaafd aan boeken. Toen ik op kamers ging had ik een kast, model Gamma Goedkoop, met daarin een paar boeken. Anderhalve plank zeg maar. Als student begon mijn koopdrift, al kocht ik bijna geen boeken voor een normale prijs. Opruimingsbakken, tweedehands boekenwinkels, de Slegte, beschadigde boeken, verjaardagscadeau, goedkope edities, langzaam maar zeker raakte mijn kast vol. En de tweede. En de derde.

Rond mijn 25e besefte ik dat mijn koopwoede als gevolg had dat ik nooit mijn eigen bibliotheek helemaal zou lezen. Ik kocht namelijk nog altijd meer dan dat ik las. Ook in het buitenland kocht en vond ik vaak boeken. Mijn collectie bleef groeien. Mijn inkomen ook, dus ik kon me ook veroorloven nieuwe boeken te kopen.

Een paar jaar later ontdekte ik BookCrossing. Het idee stond me eerst tegen. Boeken loslaten? Ik ben toch verzamelaar? Maar ik werd voor de zekerheid toch maar lid, bijna acht jaar geleden. Na een verhuizing lukte het me niet om alle boeken in kasten te krijgen. Behang had ik niet nodig, alle muren waren verborgen achter boekenkasten, maar nog steeds had ik een doosje of drie niet uitgepakt. BookCrossing bleek de oplossing. Registreer het boek op de site, laat het ergens achter en degene die het vindt, meldt het boek (hopelijk) weer op de site. Op die manier neem je afscheid van boeken, maar kun je ze toch nog een beetje volgen.

Ik begon met selecteren van boeken die niet perse in mijn kast hoefden te staan en al snel liet ik tientallen boeken her en der in Nederland, soms zelfs daarbuiten, los. Sommigen werden gevonden, andere niet. Soms zag ik op het station iemand staan met een boek dat ik in de trein had achtergelaten, een keer liep men mij achterna ‘dit boek bent u vergeten’.

Nog steeds blijf ik boekenverzamelaar. Ik koop nog steeds te veel, maar ik laat ook zo nu en dan nog boeken los. Soms ongelezen, soms nadat ik ze heb gelezen. Soms via de post, soms via een bookring of bookray, dan weer in park of trein, op vliegveld of station. Leuke hobby.

In Munster hebben ze het idee ook omarmd. Gewoon omdat het leuk is boeken te delen. Een grote boekenkast bij een bushalte, net buiten het centrum. Om boeken in achter te laten, om boeken uit te halen. Voor iedereen die het wil. Prachtig initiatief.

Malaria is een soa

Tags

malaria, onderwijs, reizen, school, soa

Ik moet even iets met een collega overleggen, mijn klas is rustig aan het werk, dus ik loop naar haar lokaal. Ze is druk bezig met een hoofdstuk bespreken, dus ik wacht even, zij gaat rustig verder.

Het medisch paspoort is het onderwerp en het gaat over diverse vaccinaties die je nodig hebt bij sommige reizen. De laatste ziekte is malaria, maar zegt ze ‘daarvoor is er geen vaccinatie, maar een kuur, die je ook na de vakantie door moet nemen’. Voor ze verder kan uitleggen komt er een vraag uit de klas: ‘Malaria is toch een soa?’

Ze kijkt er vrij onschuldig bij. Dit is een serieuze vraag dus. ‘Ik vraag maar, anders weet ik het nooit’. Iemand anders weet beter. ‘Malaria krijg je van muggen’. Ik lach nog om haar vorige opmerking, maar mijn collega gaat verder. ‘Een klamboe helpt ook goed tegen malaria. Je weet toch wel wat een klamboe is?’

‘Van die stokken toch?’ Mijn collega lacht nu ook mee. ‘Bamboe is dat’. Ook nu komt de hulp uit de klas. ‘Zo’n net over je bed, net als een hordeur’.

Ik combineer en concludeer: ‘Een aantal hordeuren en een klamboe helpen ook tegen soa’s. Het is al veel lastiger om het bed te bereiken’.

Wat is mijn favoriete boek van 2009?

Tags

boeken, lezen, prijsvraag

Ook dit jaar weer Gerbie’s prijsvraag. De onregelmatig terugkerende vraag voor de bezoekers van dit blog, met slechts een virtuele veer voor de winnaar, de eerste die het juiste antwoord in de reactiebox weet neer te zetten. Simpel toch? De veertiende ronde is de eerste van 2010.

De eerste prijsvraag van het nieuwe jaar gaat nog een keer terug naar 2009. Eerder deze week verscheen het laatste boekverslag van 2009. Een maand achterstand, ongeveer het gemiddelde op dit blog. Ook nu liggen er al weer 7 boeken in de vensterbank te wachten op een recensie.

De prijsvraag is simpel voor de goede lezers, te doen voor degene die goed kan zoeken, leuk voor de gokkers en een simpel gokje als je er niet al te veel tijd aan wil besteden. Wat was van de zeventig gelezen boeken mijn favoriete boek gelezen in 2009?

Wie gaat Esther van de eerste plaats stoten dit jaar? Wie wint de eerste virtuele veer van dit jaar? Wie kent mijn boekensmaak het best? Volgende week het antwoord!