Maandelijks Archief: december 2018

S nastupaiushchim Novym godom i s Rozhdestvom Khristovym!

24 maandag dec 2018

Posted by in Gerbie's Lifeblog

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

Voor al mijn bezoekers / For all visitors of gerbie.nl:

Gëzuar Krishlindjet Vitin e Ri!
Sælige Crístesmæsse and sælig níwe géar
I’D Miilad Said ous Sana Saida
Feliz Navidad y Próspero Año Nuevo
Shenoraavor Nor Dari yev Soorp Janunt
Gabon Zoriontsuak eta Urte Berri On
Shuvo Baro Din: Shuvo Nabo Barsho
Boas Festas e Feliz Ano Novo
Vesela Koleda i chestita nova godina
Bon Nadal i un Bon Any Nou
Shen tan jie kuai le. Hsin Nien Kuaile
Sing Dan Fae Lok. Gung Hai Fat Choi
Shen Dan Kuai Le Xin Nian Yu Kuai
Glaedelig jul og et godt nytår
Frohe Weihnachten und ein glückliches Neues Jahr
Colo sana wintom tiebeen
Merry Christmas and a Happy New Year
Häid jõule ja head uut aastat
Hyvää Joulua ja Onnellista uutta Vuotta
Joyeux Noel et Bonne Année
Noflike Kryst en in Lokkich Nijjier
Kala Christougenna kai eytyhismenos o kainourios chronos
Juullimi Ukiortaassamilu Pilluarit
Avyaitete ahi ko Tupa ray arape qyrai Yy Kapyryin rira
Mele Kalikimaka ame Hauoli Makahiki Hou
Mo’adim Lesimkha. Shanah Tova
Kellemes Ünnepeket és Boldog Új Évet
Nollaig Shona duit
Gledileg jól og farsælt komandi ar
Selamat Hari Natal dan Selamat Tahun Baru
Idah Saidan Wa Sanah Jadidah
Eeyde Shoma Mobarak
Buon Natale e Felice Anno Nuovo
Meri Kurisumasu soshite Akemashite Omedeto
Sugeng Natal lan warsa enggal
Seng Dan Fai Lok, Sang Nian Fai Lok
Seva piroz sahibe u sersala te piroz be
Sung Tan Chuk Ha
Cestit Bozic i sretna Nova godina
Natale hilare et Annum Faustum
Priecigus Ziemsvetkus un Laimigu Jaungadu
Milad Saeed wa Sanaa Mubarakah
Linksmu Kaledu ir laimingu Nauju metu
Schéi Krëschtdeeg an e Schéint Néi Joer
Zoalige Keersmes en a zoalig Nuijjoar!
Srekan Bozik I Nova Godina
Selamat Hari Krismas
Nixtieqlek Milied Tajjeb u Sena Tajba
Kung His Hsin Nien bing Chu Shen Tan
Prettige Kerstdagen en een Gelukkig Nieuwjaar!
krist Yesu Ko Shuva Janma Utsav Ko Upalaxhma Hardik Shuva & Naya Barsa Ko harkik Shuvakamana
God Jul Og Godt Nytt Aar
Z novym rokom i s rizdvom Hrystovym
Yangi Yiligiz Mubarak Bolsun
Bon Pasco i Feliz Aña Nobo
Wesolych Swiat i Szczesliwego Nowego Roku
Boas Festas e um feliz Ano novo
Nave sal di mubaraka
Craciun fericit si un an nou fericit
S nastupaiushchim Novym godom i s Rozhdestvom Khristovym!
Nollaig chridheil agus Bliadhna mhath ur!
Srecni bozicni i novogodisnji praznici
Bon Natali e Prosperu Annu Novu
Subha nath thalak Vewa. Subha Aluth Awrudhak Vewa
Vesele bozicne praznike in srecno novo leto
Vesele Vianoce a stastny novy rok
Feliz Navidad y Próspero Año Nuevo
Krismas Njema Na Heri Za Mwaka Mpya
Nathar Puthu Varuda Valthukkal
Suksan Wan Christmas lae Sawadee Pee Mai
Stastne a vesele vanoce a stastny novy rok
Noeliniz Ve Yeni Yiliniz Kutlu Olsun
Chúc mùng Gi´ng Sinh
Zalig Kerstfeest en Gelukkig Nieuwjaar
Nadolig Llawen a Blwyddyn Newydd Da!
God Jul och Gott Nytt År

Back in 2019 / Terug in 2019

Advertenties

Oranje in 2020 (deel 2, dec 2018)

22 zaterdag dec 2018

Posted by in Oranje in 2020

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , ,

opstellingHet sentiment rondom Oranje is compleet omgeslagen. Een paar leuke wedstrijden in de Nations League en een paar gelukkige uitslagen, het lijkt of Oranje weer compleet terug is aan de top. Knap van Koeman, maar het moet natuurlijk gerelativeerd worden. Desalniettemin is de kans reëel dat het EK van 2020 wel gehaald gaat worden.

Maar welke spelers gaan dat dan realiseren? Ronald Koeman heeft diverse nieuwe spelers de kans gegeven, zijn voorselecties van 33 spelers geven duidelijk aan waar zijn voorkeur ligt. Toch moeten we verder kijken. Klaassen is op de weg terug, Janssen is lang geblesseerd, hoe doen jonge spelers als Malen, Gravenberch en Kadioglu het de komende tijd. De lijst kandidaten telt dus (volgens mij) op dit moment 74 namen. Mei 2020 blijven er 23 over. Zouden ze allemaal in deze tweede versie van deze lijst staan?

Als altijd: Praat mee! Discussieer!

Doel
Jasper Cillessen 90
Jeroen Zoet 90
Marco Bizot 60
Justin Bijlow 40
Sergio Padt 10
Michel Vorm 10

Verdediging
Virgil van Dijk 90
Matthijs de Ligt 90
Daley Blind 90
Nathan Aké 70
Stefan de Vrij 70
Kenny Tete 70
Patrick van Aanholt 40
Denzel Dumfries 40
Timothy Fosy-Mensah 30
Hans Hateboer 20
Karim Rekik 10
Daryl Janmaat 10
Rick Karsdorp 10
Wesley Hoedt 10
Rick van Drongelen 10
Philippe Sandler 10
Bruno Martins Indi 10
Justin Hoogma 10
Erik Pieters 10
Terence Kongolo 10
Jeffrey Bruma 10
Jetro Willems 10
Joshua Brenet 10
Joël Veltman 10
Stefano Denswill 10
Sven van Beek 10
Armando Obispo 10
Juan Castillo 10
Timo Letschert 10

Middenveld
Giorgino Wijnaldum 90
Frenkie de Jong 90
Tonny Vilhena 70
Davy Pröpper 60
Donny van de Beek 50
Kevin Strootman 40
Marten de Roon 40
Pablo Rosario 30
Davy Klaassen 20
Guus Til 10
Marco van Ginkel 10
Leroy Fer 10
Jorrit Hendrix 10
Ferdi Kadioglu 10
Carel Eiting 10
Jurgen Ekkelenkamp 10
Ryan Gravenberch 10
Daley Sinkgraven 10
Daishawn Redan 10
Ruud Vormer 10

Aanval
Memphis Depay 90
Steven Bergwijn 80
Quincy Promes 70
Ryan Babel 60
Steven Berghuis 60
Justin Kluivert 50
Luuk de Jong 30
Arnaut Danjuma-Groeneveld 30
Javairo Dilrosun 20
Wout Weghorst 20
Vincent Janssen 10
Sam Lammers 10
Oussama Idrissi 10
Dylan Vente 10
Kaj Sierhuis 10
Donyell Malen 10
Eljero Elia 10
Tahith Chong 10
Jurgen Locadia 10

Voor de duidelijkheid: Dit is niet mijn persoonlijke voorkeur, maar een inschatting (in percenten) van de kans dat de bewuste speler bij het volgende grote toernooi aanwezig is.

Doar kump e weer an..

20 donderdag dec 2018

Posted by in Fotooo, Goorse vragen

≈ 1 reactie

Tags

, , , ,

Goorse Vragen (150)

Jaren hing het bordje er nog, ondertussen is het verdwenen. Ik denk dat er een hele generatie in Goor woont die de supermarkt niet meer kent. Een supermarkt zoals die vroeger bestond, maar tegenwoordig allang is weggeconcurreerd. Bekende Goorenaar, in die tijd. Hij had zijn eigen themetune. Tijd ver vooruit dus. Maar wie kent het lied nog?

Goorse vragen. Vragen die in mij opkomen bij foto’s die ik her en der in mijn woonplaats neem. Antwoorden en reacties zijn welkom. Ik weet het zelf vaak ook niet.

78 – Pixies – Where is my mind

18 dinsdag dec 2018

Posted by in Gerbie's top 212

≈ 1 reactie

Tags

, ,

Nummer  78
Artiest  Pixies
Titel  Where is my mind
Jaar  1988
Wikipedia  Where is my mind?
Website  Pixies Music
Tekst  Debaser

Een band die eigenlijk een oeuvreprijs zou moeten krijgen. Niet een band waar je een enkel nummer van uit moet kiezen. Lang dacht ik aan Gigantic, met een prominente rol voor Kim Deal. Het eerste nummer van ze dat bleef hangen. Even wennen, het was soms een muur van geluid. Maar als je de band goed beluisterde, hoorde je door de herrie heen prachtige melodieën, mooie gedachten, goed samenspel. Van zacht naar hard, maar ook weer terug.

De band was het voorbeeld voor velen, zelfs voor Kurt Cobain was Black Francis een muzikale held. En toen stopten ze er mee. Zo maar, leek het. Een aantal soloplaten van Frank Black, zoals hij toen heette, waren de moeite waard, maar het niveau van de Pixies werd eigenlijk nooit gehaald. En dus kwamen ze een decennium later toch weer bij elkaar. Maakten nieuw werk, gingen weer op tour. En dus zag ik ze in Amsterdam, waar de laatste plaat het verrassend goed deed, maar uiteindelijk bleken de gouwe ouwen onmisbaar. Kies ik voor Tame? Of toch voor Hey? Here comes your man? Of die hit: Monkey gone to heaven?

Het wordt toch Where is my mind. Omdat het nummer voor zovelen de moeite waard is. Omdat er zo veel coverversies bestaan. Omdat het een geweldig nummer is. Het oeuvre-definierend nummer.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

GFC niet naar Qatar

15 zaterdag dec 2018

Posted by in Goal Columns, Politiek, Voetbal column

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , , , ,

Goal, april 2014

Voetbal is een prachtig spelletje dat mij al meer dan veertig jaar fascineert. Miljarden over de hele wereld hebben hetzelfde enthousiasme. Wat ik echter niet kan begrijpen is dat velen niet doorhebben dat het niet meer dan een spelletje is. Hoe graag ik ook wil winnen, als de tegenstander beter is (en dat gebeurde nogal eens dit seizoen), dan verdienen wij de winst niet.

Agressie hoort niet bij voetbal. Een dode grensrechter is absurd. Voetbal zo fanatiek je wil, maar ga niet over de grens. Ook je tegenstander moet maandagochtend weer naar werk of school. Voetbal blijft niet meer dan een spelletje.

Voetbal gaat niet om leven of dood. Een paar jaar geleden schrok heel Nederland toen tijdens een verbouwing in Enschede een tribune instortte en twee bouwvakkers het leven lieten. Op dit moment sterven er dagelijks bouwvakkers omdat in 2022 een WK voetbal moet plaatsvinden. Meer dan 900 ondertussen. De schatting is dat het richting 4000 gaat. En bijna nergens hoor je verontwaardiging. We discussiëren over de hitte in Qatar. Of over de corrupte manier waarop dit WK in de oliestaat is terecht gekomen, of over het ontbreken van voetbalcultuur maar de werkelijke discussie blijft achterwege.

De enige terechte discussie is of je wil voetballen in een land waar Aziatische bouwvakkers als slaven worden behandeld en bij bosjes dood neervallen. Of je straks in je Oranjeshirtje staat te juichen op een tribune met airco, terwijl je weet dat voor die tribune alleen al tientallen doden zijn gevallen. Op moment van schrijven staan er een schamele 501 handtekeningen op een petitie van Avaaz en heb ik precies een enkele prominent (Bert van Marwijk) horen zeggen dat we misschien maar niet moeten gaan.

Dat de FIFA een corrupte bende is, daar twijfelt niemand meer aan. Dat de KNVB blind achter het beleid van de wereldvoetbalbond aanloopt verbaast daarom des te meer. Dat betekent dus ook dat Van Praag namens u en mij spreekt. Wij betalen, via GFC, contributie aan de bond.

Laat GFC eens het voortouw nemen, laten we niet denken dat het een ver van ons bed show is, maar laten we onze stem laten horen. Een protest richting Zeist.

Wij, leden van de Koninklijke voetbalvereniging GFC uit Goor, zijn het niet eens met de steun van de KNVB voor het WK te Qatar in 2022. Wij roepen de bond dan ook op om actief te pleiten voor het verplaatsen van het WK naar een land waar mensenrechten wel gerespecteerd worden. Doet de FIFA hier niets op uit, dan moet het Nederlands elftal niet inschrijven voor (de voorronden van) het toernooi.

Meerdere clubs zullen volgen. Hopelijk in meerdere landen. Benieuwd of de FIFA nog steeds achter de keuze voor Qatar staat wanneer Nederland, Duitsland, Engeland en Frankrijk zich hebben teruggetrokken.

Voetbal hoort een leuk spelletje te blijven.

79 – Blur – Parklife

11 dinsdag dec 2018

Posted by in Gerbie's top 212

≈ 1 reactie

Tags

, , ,

Nummer  79
Artiest  Blur
Titel  Parklife
Jaar  1994
Wikipedia  Parklife
Website  Blur
Tekst  Genius

Midden jaren negentig was mijn Britse tijd. Zomer en winter, beide seizoenen in dienst van, werkend met Britten. Britse toeristen, maar vooral Britse collega’s. Geweldige tijd gehad, regelmatig concludeerde ik dat ik een goede (noodgedwongen) keuze had gemaakt door voor Britse touroperators te gaan werken.

Muzikaal was Engeland in de ban van de strijd tussen Oasis en Blur. Dertig jaar na de keuze tussen de Beatles en de Stones moest men weer kiezen. De ruwe noorderlingen of de cheeky zuiderlingen. Rock en Roll of studentikoos. Als buitenstaander hoefde ik niet perse te kiezen. Ik kon beide waarderen. Om het kampvuur met flink wat drank was het vaak Oasis, andere momenten kwam Blur beter van pas.

Ik kan geen band bedenken die Britser is dan Blur. Hun ultieme anthem is Parklife. Het begint met een oerbrits ‘oi!’. De muziek, de uitspraak, de thema’s, het deuntje, alles is Brits. Vele CD’s van Blur staan te pronken in de kast achter mij. Meesterwerkjes. Muzikale hoogstandjes. Van There’s no other way tot Song 2 (Whoohoo!), Damon Albarn en zijn maten hebben de eeuwigheid allang bereikt. Met Parklife als definiërend nummer. Kort maar krachtig. Pop, maar toch alternatief genoeg.

Voor mij een titel dat staat voor een tijdperk.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

Schrijf mee!

10 maandag dec 2018

Posted by in In het nieuws, Politiek

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , ,

Het is 10 december, de dag van de mensenrechten. Ook de dag dat Amnesty International (dit jaar een halve eeuw oud) je oproept om brieven te schrijven. Omdat het werkt. Omdat de wereld er beter van wordt. Omdat je mensen helpt. Omdat je velen hoop geeft.

Een paar jaar geleden schreven vele van mijn studenten, en daarnaast nog duizenden anderen, brieven om Teodora Vasquez vrij te krijgen. Eerder dit jaar lukte dat eindelijk. Er zijn meer succesverhalen. Samen staan we sterk. Doe mee vandaag. Schrijf mee. Schrijf een brief, teken een petitie, doe iets.

Write for rights 2018

Steun Mink!

06 donderdag dec 2018

Posted by in Elders op het web

≈ 1 reactie

Tags

, ,

Dit is Mink. Mink is een held. Hij is ook een stoere bikkel, want ondanks dat er een koude winter aankomen (de geruchten over horrorwinter zijn al langsgekomen), gaat hij in korte broek naar school. Elke dag weer.

Mink doet dat omdat zijn vriend Koen ziek is. En je kunt zo weinig doen op die leeftijd, je bent zo afhankelijk van doctoren, de natuur, het geluk. Daarom besloot Mink wat te doen. Hij haalt geld op voor Kika. Ik steun Mink. U toch ook?

Actie voor Kika

80 – The Scene – Rigoreus

04 dinsdag dec 2018

Posted by in Gerbie's top 212

≈ 2 reacties

Tags

, , ,

Nummer  80
Artiest  The Scene
Titel  Rigoreus
Jaar  1990
Wikipedia  Blauw
Website  The Scene
Tekst  Songteksten.nl

The Lau speelde al mee op nummer 159. Hij was jarenlang de drijvende kracht van The Scene, tegenwoordig, niet eens onterecht, vooral bekend van ‘Iedereen is van de wereld’. Dat nummer is zo langzamerhand een anthem geworden, een statement tegen ongelijkheid.

Een beetje wrang is het ongetwijfeld dat Lau pas waardering kreeg bij het grote publiek nadat bekend was dat hij ongeneeslijk ziek was. Zijn laatste tour trok grote aantallen, in tegenstelling tot vele voorgaande tours. In Vlaanderen kreeg hij meer waardering dan in zijn eigen Nederland.

Eind jaren tachtig zag ik de band een aantal keer live. Goede Nederlandse bands gingen toen nog regelmatig het land rond, ik zag er veel. The Scene waardeerde ik ten zeerste. In de jaren negentig ebde dat een beetje weg.

De afscheidstournee van The Lau op vele podia en langs vele talkshows was een groot succes, het was hem gegund. Hij is daardoor een van de artiesten op deze lijst die is overleden (2015) na het vaststellen van de lijst en het begin van deze serie, een teken van de vergankelijkheid. Ik kies voor Rigoreus, de single staat nog ergens in de kast, een intens nummer dat het grote publiek niet bereikte, maar wel door de echte fans werd geadoreerd. Terecht.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

Dominique Fernandez – De roem van de paria

02 zondag dec 2018

Posted by in Boekbesprekingen 2018

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , ,

Dominique Fernandez – De roem van de paria

Elke boekenliefhebber kent het, ergens in die kast staat een boek dat er al jaren staat. Meerdere keren had je het in je handen, maar telkens koos je voor een ander boek. Ooit dacht je dat het boek de moeite was, maar nooit nam je de moeite. En jaar in jaar uit staat dat boek stof te verzamelen.

Op een dag zijn alle kasten vol, maar er komen wel nieuwe boeken. Via BookCrossing heb ik al meerdere boeken de wereld ingestuurd, sinds kort staat er een minibieb in mijn voortuin. Dus een tochtje langs alle planken, her en der wat selecteren. Al gelezen, mag weg. Nooit gelezen, mag ook weg. Een stapeltje boeken ligt klaar om definitief mijn collectie te ontvluchten. En dan neem je het stapeltje nog een keer door en neem je toch een paar boeken apart. Ze mogen weg, maar eerst wil ik ze lezen. En dan mag het boek van Fernandez mee op vakantie.

Zonder al te hoge verwachtingen begin je aan het boek, maar al snel ben je blij verrast. Je kijkt eens op de achterflap, realiseert je dat die tekst nooit meer las na de aanschaf, ergens midden jaren negentig. Fernandez klinkt Spaans, maar is blijkbaar Frans. Het verhaal speelt zich dan ook in Parijs af. De twee vrienden leven in de stad zoals je dat verwacht van een homostel in Frankrijk. Veel sociale contacten, progressieve mensen om zich heen, veel cultuur en ze komen de gerenommeerde kunstenaars en politici tegen bij verschillende gelegenheden.

Natuurlijk is er familie op het platteland die moeite heeft met de homoseksualiteit, niet alles gaat even makkelijk. En dan is er die ziekte. Die nieuwe ziekte, die alleen homo’s treft. Besmettelijk en ongeneesbaar, ook in Parijs is aids een spelbreker van jewelste. Maar zij lopen geen risico, zij zijn een stel, zij zijn monogaam. Maar ze moeten wel de barricaden op, ze zien het sociaal isolement waarin vele zieken terecht komen.

En ook al is het voorspelbaar, het overkomt ook hen. En dan stort hun wereld in. Ze zijn ineens met twee. Niemand durft meer langs te komen, niemand wil nog weten hoe het gaat.

Erg mooi beschreven, erg aannemelijk gemaakt, goed ingeleefd door de schrijver. Ik was echt heel positief verrast door dit verhaal dat een perfect tijdsbeeld gaf van de eerste jaren van de aidsepidemie die vooral in steden toesloeg, vooral onder homoseksuelen. Daarmee is het boek niet gedateerd, maar juist historisch geworden. Verrassend goed. Ik had het in eerste instantie toch goed, terecht aangeschaft. Daarna had ik het mis, heel vaak, heel lang. Ik had dit boek veel eerder moeten lezen.

Citaat: “Alleen in Frankrijk al, gaan er meer dan tienduizend mensen per jaar kapot door auto’s met uitschieters naar de twaalfduizend. De ziekte aids heeft maar vierhonderd slachtoffers gemaakt in vijf jaar.” (p.52)

Nummer: 18-050
Titel: De roem van de paria (La gloire du paria)
Auteur: Dominique Fernandez
Taal: Nederlands (Frans)
Jaar: 1987
# Pagina’s: 128 (9366)
Categorie: Fictie
ISBN: 90-6974-007-9

Meer:
Boekmeter
Wikipedia
Goodreads

Themaweek 64: Meer boeken

Nadine Gordimer – July’s mensen

01 zaterdag dec 2018

Posted by in Boekbesprekingen 2018

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , , , ,

Nadine Gordimer – July’s mensen

Als liefhebber van goede boeken lees ik in mijn eigen ogen relatief weinig Nobelprijswinnaars. Geen bewuste keuze, soms gaan dingen zoals ze gaan. Het zal ook niet helpen dat er de laatste decennia nogal eens eigenzinnige keuzes werden gemaakt in Scandinavië, schrijvers die ongetwijfeld de prijs verdienen, maar niet echt bekend zijn of waarvan geen of weinig vertalingen beschikbaar zijn bij de lokale boekhandel.

Maar voor Gordimer is geen excuus, dit boek stond al heel wat jaren in mijn boekenkast. Aan het stickertje op de voorkant te zien nog vanuit het guldentijdperk. Met een aanbeveling van Paul Theroux op de achterflap, een verhaal dat zich afspeelt in Zuid-Afrika, een land dat me al lang fascineert, ligt het in dit geval toch geheel aan mij dat ik het nog niet gelezen had.

July, uit de titel, is de hoofdfiguur in dit verhaal. Hij is de huisknecht van een blanke familie. Een positie die vooral in arme landen voorkomt, in het Zuid-Afrika tijdens de apartheid krijgt deze baan een extra dimensie. De ongelijkheid tussen de mensen was er wettelijk vastgelegd, geen land ter wereld waagde zich eraan, ook al bestond de situatie in meerdere plekken op aard.

Het verhaal speelt zich af in de tijd dat er nog geen zicht was op het einde van de apartheid. Wel was er natuurlijk altijd de dreiging van opstand, van revolutie. Een meerderheid die zich zwijgend de wet laat voorschrijven door een minderheid bestaat niet. Ook niet in Zuid-Africa natuurlijk. Het scholierenprotest in 1976 is het bekendst in de rest van de wereld, maar er waren vele incidenten aan het eind van de jaren zeventig, begin jaren tachtig. Ongetwijfeld heeft Gordimer zich laten inspireren door die gebeurtenissen en schreef ze dit boek, met in haar hoofd de gedachte dat de situatie in haar land niet normaal is. Dat er een eind aan zal komen, vroeger of later. Je zou het boek zelfs als science fiction kunnen betitelen, een vooruitblik op hoe zij dacht dat het zou zijn na het einde van de apartheid.

July neemt zijn familie mee naar zijn dorp. Hij is door de Smales familie altijd goed behandeld. Hij had het niet slecht bij ze. Maar nu de opstand is uitgebroken, is het niet meer veilig in de stad, dus neemt hij ze mee naar het platteland, naar de plek waar hij is opgegroeid. Een vreemde situatie ontstaat. De blanke familie leeft volgens de regels van het dorp. July kent er mensen, heeft er aanzien, helpt hen. Maar hij is niet meer hun knecht, zoals voorheen. Via de radio horen ze zo nu en dan wat er gebeurt elders in het land, maar in het dorp is het rustig. Relatief dan, want er gebeurt natuurlijk een hoop. De kinderen maken vriendjes, zoals kinderen dat kunnen, niet kijkend naar kleur, rang of stand. Maar de volwassenen aan beide kanten hebben het lastig. De familie Smales is blij met het feit dat ze er mogen wonen, dat ze veilig zijn, dankbaar voor de gastvrijheid. Tegelijkertijd is het voor hun lastig aangezien hun status flink is veranderd. Hier zijn ze afhankelijk van anderen, niet meer de baas, kunnen ze niet meer bepalen wat er gebeurt. Daar tegenover staan de dorpsbewoners. Jarenlang hadden ze weinig rechten, werden ze door blanken onderdrukt. Nu is er eindelijk de revolutie, brengt hun dorpsgenoot ineens een blanke familie mee. Die krijgen een eigen hut, meer dan de meesten hebben, leven tussen de dorpelingen, maar zijn eigenlijk ook een exponent van het voormalige regime. Zij moeten aardig toen tegen degenen die hun jaren onderdrukten. Dat is toch ook niet logisch?

Gordimer beschrijft op een aangrijpende manier hoe het zou kunnen lopen. Hoe de mensen om moeten gaan met veranderingen, hoe de mens zwak is, hoe het lastig is om met elkaar om te gaan. Het loopt nooit uit de hand, maar de onderhuidse spanning is continu aanwezig. Uiteindelijk is een decennium na haar boek de apartheid echt afgeschaft, is er een revolutie met extreem weinig geweld die niet lijkt op het scenario zoals ze het in dit boek beschrijft. Dat wil niet zeggen dat het boek niet klopt, dat het een slechte voorspelling was. Het feit dat het boek al vrij snel verboden werd door Pretoria geeft wel aan dat dit boek belangrijk was, dat de machthebbers bang waren voor de toekomst.

Boeiend verhaal, interessant, terecht veelgeprezen. Aanrader.

Citaat: “En nu het was gebeurd was het een ervaring waar je je geen voorstelling van had kunnen maken. Niet met de middelen waarmee zij genoegen hadden genomen. De woorden waren er niet; zijn geest, zijn woede kreeg er geen greep op.” (p.132/133)

Nummer: 18-035
Titel: July’s mensen (July’s people)
Auteur: Nadine Gordimer
Taal: Nederlands (Engels)
Jaar: 1983 (1981)
# Pagina’s: 168 (6902)
Categorie: Literatuur
ISBN: 90-351-1134-6

Meer:
July’s people (Wikipedia)
Goodreads
Scholieren.com
Nobelprize.org
Nadine Gordimer (Wikipedia)

Themaweek 64: Meer boeken