Tags
Het begon met ‘onze’ eigen tourtoto, al had ik dat toen nog niet eens echt door. Toen ik baseball fan werd, begin jaren ’90, las ik wel eens iets over rotisserie leagues and fantasy leagues, maar had niet door wat dat allemaal inhield. Op de BBC kwam het programma Fantasy Football. Een half uur heerlijk slap ouwehoeren over voetbal, allemaal om een spelletje waarbij je je eigen elftal moest opstellen. Een leuke show, waar men precies omging met voetbal zoals dat allang niet meer gebeurt: niet te serieus, leuk vermaak. Ook Nederland volgde. Vele regionale kranten begonnen, het AD en de VI volgden. Ik speelde mee, maar verloor al snel interesse. Voetbal is niet in cijfertjes te vangen, je krijgt geen strafpunten voor het bouwen van foute stadions met defecte grasmatten of het gebruiken van belastingtrucs voor het aanschaffen van Braziliaanse spitsen.
Pas toen ik op het internet verscheen, ging er een echte wereld open. Al snel speelde ik mee in een fantasy baseball league van Yahoo, in mijn debuutseizoen eindigde ik op een, in mijn ogen, verdienstelijke tweede plaats in mijn strijd tegen 11 onbekenden. Daarna begon het sneeuwbaleffect. Ook NBA basketball is prachtig te vangen in statistieken, golf interesseert me nauwelijks, maar ik liet 99% van de deelnemers bij Yahoo achter me in mijn eerste seizoen. Ik raakte verslaafd, al had ik het nog niet door.
Yahoo is en blijft mijn belangrijkste site voor het spelen van deze spelletjes. Ik was al een fan, maar nu ben ik ook baseball kenner, kan zo honderden namen opnoemen met hun sterke en zwakke punten, allemaal dankzij mijn twee teams elk seizoen. Maar ik speel bij Yahoo ondertussen ook mee met sporten die ik niet begrijp, zelfs met sporten die ik niet leuk vind. Bij het American Football eindigde ik netjes in de middenmoot vorig seizoen, zonder zelfs ook maar een speler te kennen die in mijn team speelde. Naar mijn autorace team keek ik pas weer toen ik hoorde dat Dale Earnhardt was verongelukt. Ik moest dus een ander opstellen, terwijl die dooie juist de enige naam was die ik kende, dus die moest wel goed zijn. Bij Yahoo-Premiership ontdekte ik vorig jaar een foutje waardoor ik een goed team kon opstellen binnen het beperkte budget. Ik stond even 112e van de ruim 50.000 deelnemers, ben uiteindelijk nog wel iets gezakt, maar won de subleague voor Goorse deelnemers op mijn sloffen.
Ondertussen begon Peter zijn website, die we tot dan toe slechts gebruikten voor onze tourtoto, uit te bouwen tot een site die het hele jaar door toto’s organiseert. En dus speel ik ook in de Vuelta en de WK-poule mee. Peter had al een paar keer een Giro-toto georganiseerd, met een klein aantal deelnemers, maar eigenlijk leefde alleen de Tour echt voor de gokkers onder ons. CycloSim bleek een succesformule. Terwijl ik het vroeger genoeg vond om te weten of Stamsnijder of Liboton had gewonnen, zat ik nu te kijken of ik Dlask moest opstellen of toch nog een aanstormende Vlaming.
Ik had door dat ik verslaafd was toen ik op reis ging. In Nicaragua keek ik naar de uitslagen van voorjaarsklassiekers via het internet, al was het huren van een computer behoorlijk duur. Vanuit Australië speelde ik mee met de Giro toto, ook al had ik geen flauw idee wie er allemaal meededen. Mijn stand op die ranglijst bevestigt dat. En ik bleef mijn opstelling van mijn baseball team regelmatig veranderen, ook al was ik dit seizoen weggezakt tot in de middenmoot. Vele uren bracht ik onderweg door starend naar een schermpje, met cijfertjes van sportwedstrijden ver weg over de aardbol, terwijl ik stranden had kunnen bezoeken, regenwouden had kunnen doorkruizen, steden kunnen zien.
Via Peter zijn Ad, Will en Ronald bekende namen geworden, ook al heb ik ze nog nooit ontmoet. Het enige wat ik weet is dat ze, net als ik zelf, elke keer weer aan het puzzelen slaan. Elke keer weer overwegen welke verrassing ze erbij moeten nemen, welke favoriet ze weg kunnen laten en toch nog de benodigde punten te scoren. En ook spelen ze in meerdere spelletjes mee. Daar een sprinter erbij, omdat het klassement niet telt, daar een extra verrassing, omdat ze meer namen mee laten doen. En nooit tevreden zijn. Ik weet niet of andere deelnemers dat ook hebben, maar op het moment dat ik op het scherm de bevestiging krijg dat mijn team geregistreerd is, baal ik al, omdat ik eigenlijk toch liever Nazon op de plek van Magnien had gezien. En zo lijd ik door. Elke keer weer meedoen, elke keer weer hopen, (bijna) elke keer weer de teleurstelling.
Ik speel ondertussen bij Yahoo met twee baseballteams, een golfteam, American football, Engels voetbal, autoracen, MLS, NBA en college basketball. Via Sportdreams eredivisie, toto uitslagen ere- en eerste divisie, tour, tennis, hockey en champions league. Via CycloSim elke mogelijke wielertoto, via Smallworld nog meer baseball, via de VI een voetbalspel en nog een handjevol andere wielerspelen, waar Peter me elke keer weer op wijst. Heb je die al gezien, lees ik dan weer in een mailtje met een link eronder. En als ik dan eenmaal op die site zit, ben ik al aan het puzzelen voordat ik de regels gelezen heb. Ik zit elke dag weer achter de computer om mijn opstellingen te bekijken, waar mogelijk en nodig aan te passen en scores te lezen.
Het is zelfs al zo gek dat ik bij mijn voetbalclubje een soortgelijk spel organiseer voor de hele club, waarbij we spelers uit alle elftallen opstellen en wekelijks de stand op de website zetten. Een stukje in het clubblad hoort erbij, ook daar gaan weer heel wat uurtjes inzitten. Ik ben verslaafd aan fantasy sports en ik wil er niet eens mee ophouden. Ik weet dat er praatgroepen zijn voor alcoholisten drugs- en gokverslaafden. Bestaat er al zoiets als FSA?