Reid, Geleijnse & Van Tol – Fokke & Sukke gaan…

Tags

boeken, boeken 2006, boekrecensie, cartoons, Fokke en Sukke, lezen

Reid, Geleijnse & Van Tol – Fokke & Sukke gaan maar door (05-065)

Verjaardagscadeautje. Goed idee van mijn ouders. Gelukkig had ik deze nog niet, ook al heb ik al meerdere Fokke en Sukkes in mijn kast staan. Als altijd ken ik al meerdere strips, maar tegelijkertijd ben ik blij dat ik het boek heb. Omdat ze gewoon erg leuk zijn, omdat je ze altijd weer terug kunt lezen.

Nummer: 05-065
Titel: Fokke & Sukke gaan maar door
Auteur: Reid, Geleijnse & Van Tol
Taal: Nederlands
Jaar: 2005
# Pagina’s: 96 (12358)
Categorie: Cartoons
ISBN: 90-6169-749-2

André Manuel – Het tragische einde…

Tags

Andre Manuel, boeken, boeken 2005, boekrecensie, lezen

André Manuel – Het tragische einde van de Nederlander zoals wij hem kennen (05-064)

Manuel is vooral bekend als cabaretier, minder bekend als zanger, is elke week bij de IKON te horen als columnist, maar schrijft ook. Ooit gaf hij al in eigen beheer een boekje (Lever de koningin) uit, voor zijn doorbraak als cabaretier, dit boek zal dus wel gelden als zijn officieel debuut.

Het verhaal is simpel. De televisie heeft nog maar een stap over in de onmetelijke stupiditeit, live iemand ter dood veroordelen. De uitverkorene is Joop K. een kanariehouder uit het oosten van het land. Wij (de lezers) volgen hem in zijn laatste maanden, maar lezen ook hoe het zover kwam.

Manuel’s gedachten zijn goed te volgen, zoals hij in zijn programma’s (en columns) ook geen blad voor zijn mond neemt, is hij in dit boek ook duidelijk. De wereld is niet echt een leuke plek om te wonen, er gaat van alles fout. Daar trapt Manuel graag tegen aan.

Aan de andere kant verbaas ik me over zijn gebrek aan verbeelding. Voor iemand die al vele programma’s heeft geschreven, die prachtige liedjes schreef, sommige onovertroffen in het Nederlands (In ons dorp, Kraaien), vele CD’s zonder problemen vulde, laat Manuel in dit boek te weinig zien. Hij gebruikt vele, soms zelfs beschamende, details uit zijn eigen leven, alsof hij nog steeds bezig is af te rekenen met zijn verleden, zijn familie, zijn geboortedorp. Terwijl het daar in dit boek niet echt om gaat.

De vorm, vele (220!), soms extreem korte, hoofdstukken, heeft als voordeel in ieder geval dat het eenvoudig leest. Aan de andere kant ga je je afvragen of de hoofdpersoon aan het woord is, of dat de schrijver zelf even een terzijde pakt. Op het podium eenvoudig te volgen, in het boek verwarrend. Sommige hoofdstukjes lijken mij overbodig, al zal hij er zeker wel een bedoeling bij hebben gehad.

Goed boek, maar niet goed genoeg voor iemand met zijn talent.

Nummer: 05-064
Titel: Het tragische einde van de Nederlander zoals wij hem kennen
Auteur: André Manuel
Taal: Nederlands
Jaar: 2004
# Pagina’s: 198 (12262)
Categorie: Fictie
ISBN: 90-5000-558-6

Goal, December 1994

Tags

column, GFC, Goal, voetbal

Johan 4

Een van de moeilijkste dingen voor een trainer is het juiste moment kiezen om een oudere speler te vervangen door een jongere. Cruijff mocht bij Ajax vertrekken en maakte meteen Feyenoord kampioen. Te vroeg dus.

Louis van Gaal liet Jan Wouters vertrekken bij Ajax, terwijl die op dat moment onmisbaar werd geacht. Een half jaar later was Wim Jonk international en had niemand het in Amsterdam meer over Wouters. Precies goed dus.

PSV won in 1988 de Europacup, en speelde op een enkele verandering na tot en met het vorige seizoen met dit team. Toen werd besloten een grote schoonmaak te houden. De resultaten van zowel het vorige seizoen als dit seizoen laten zien dat dit moment dus te laat was.

Het is bijna onmogelijk om te voorspellen hoe lang een speler mee kan. De een is op zijn 30e opgebrand, de ander draait met 38 nog rustig mee. De trainer moet aan het resultaat denken, maar ook aan de toekomst. Daar komt nog bij dat ‘oudere’ spelers vaak veel betekend hebben, dat nog steeds doen en mede daardoor een goede relatie hebben met de trainer en/of het publiek. Regelmatig mogen ze zelfs meepraten.

 

Bij het WK te Amerika bijvoorbeeld bleek Advocaat krampachtig vast te houden aan Wouters. Elke wedstrijd moest er een positie voor hem bedacht worden. Witschge, Rijkaard en De Boer werden de dupe, net als Roy die als linksbuiten Wouters achter zich vond, maar geen enkele bruikbare bal kreeg. Dieptepunt was dat Wouters tegen Brazilië als mandekker werd opgesteld, een taak die hij duidelijk niet aan kon, waardoor hij direct verantwoordelijk was voor de uitschakeling. Foutje van Advocaat dus?

Bij GFC voetballen nu ook enkele ‘oudere spelers’. Het team draait goed, er is dus geen enkele reden om iets te veranderen. Toch zullen deze spelers over een jaar of 3 niet meer in het eerste spelen. Wanneer moet er dan iets veranderd worden? Wanneer moeten andere spelers de leidende rol gaan overnemen? Er zijn spelers die dit zouden moeten kunnen, ook komen er vervangers aan. Maar het juiste moment kiezen is erg moeilijk blijkt wel.

Laten we hopen dat Lubach er meer kijk op heeft dan Advocaat en dat we over 3 jaar kunnen zeggen dat de wisseling van de wacht geruisloos heeft plaatsgevonden en dat GFC nog altijd een goede derdeklasser is.

Marco Pantani

Tags

In Memoriam, Marco Pantani, poëzie, Wielerpoëzie, wielrennen

Onbegrijpelijk

Hoe is het mogelijk
dat Nac tegen Roda
wordt getoond
Na het nieuws van de dag

Een integrale herhaling van
die geweldige rit
naar Les Deux Alpes
waar hij Ullrich
uit het geel reed
was gewenst

Kijk nog eens 007

Tags

fotooo, Kijk nog eens

Overal ter wereld bouwt men een brug om over het water te rijden. Niet in Oz. Daar gaat de weg naar beneden, zodat je door het water kunt rijden. Of niet natuurlijk. Praktisch zijn ze wel in Australië. Tenslotte staat de kreek meestal droog, dus kun je zonder probleem doorrijden. Soms staat het water echter zo hoog, dat zelfs een brug geen nut zou hebben gehad. Dus is dit de enige goede oplossing. Dat je dan soms even wat voorzichtiger moet rijden is logisch.

Hein de Kort – Piet & Riet van de Buis 2

Tags

boeken, boeken 2005, boekrecensie, Hein de Kort, lezen, stripboek

Hein de Kort – Piet & Riet van de Buis, Samen uit samen aan (05-062)

Dagelijks in het Parool geloof ik, De Kort’s kijk op een televisieprogramma van die dag. Piet & Riet weten elke dag wel weer een programma te vinden dat aanleiding is voor wat commentaar.

Verzamelbundel voor de fan (ik dus) en degenen die de krant niet lezen.

Nummer: 05-062
Titel: Piet & Riet van de Buis, Samen uit samen aan
Auteur: Hein de Kort
Taal: Nederlands
Jaar: 2005
# Pagina’s: 128 (11884)
Categorie: Strip
ISBN: 90-245-5470-5

De rijdende rechter 002

Tags

auto, Rijdende Rechter

Ook ik ben geen heilig boontje. Ik rij wel eens te hard. Ik heb wel eens zonder licht gefietst. Maar ik erger me steeds vaker aan medeweggebruikers die asociaal gedrag vertonen en daar mee wegkomen. U kent het allemaal. Slingerend rijden omdat je geen hands free hebt. Onveilig inhalen. Tijd voor actie. De rijdende rechter begint daarmee, rapporteert over asociale weggebruikers en bedenkt een alternatieve straf. Een officiële straf zal er wel niet inzitten.

Datum: 21-12-2005
Tijd: 15.15 uur
Plaats: A35, Afslag naar de A1
Dader: Donkerblauwe stationwagon (Volkswagen/Mercedes?). SV-BG-15
Situatie: Wanneer je van een autobaan wil afslaan, moet je voorsorteren, want je moet naar rechts. Deze auto presteerde het om de afslag op het nippertje te halen, door vanaf de linkerbaan nog net naar rechts te gaan. De auto voor mij moest behoorlijk in de rem om hem voor te laten. Er zijn maar twee redenen om deze move te maken: of je kent de weg niet en ziet de afslag te laat of je rijdt te hard en moet op het laatst nog naar rechts. In het eerste geval hoor je helemaal niet links te rijden, in het tweede geval moet je op tijd voorsorteren en niet een ander de pas afsnijden. Hoe dan ook, meneer SV-BG-15, u creëerde een erg gevaarlijke situatie. Later haalde ik hem in, het was een behoorlijk oude man. Zo iemand die zich vasthoudt aan het stuur, ipv het stuur gebruikt om te rijden. Zo iemand die ze in Friesland tijdens de spits van de weg willen weren. Vandaag werd het gelijk van de Friezen bewezen.
Straf: Elk jaar voor de rest van je leven (kan niet erg lang meer zijn) rijexamen doen op 21 december.

Goal, September 1994

Tags

column, GFC, Goal, Heerenveen, Lubbe van Dijk, voetbal

Johan 4

Onlangs las ik dat het hoogtepunt in de carrière van Huub van der Lubbe (zanger van de Dijk) was door een vol Thialf-stadion toegezongen worden met een ovationeel: Lubbe van Dijk, Lubbe van Dijk.

Ik zag Lubbe ooit spelen in Veendam 2 ergens in 1988. Hij stond in de spits en was niet echt actief. Zodra hij echter de bal had, zag hij alleen nog maar de goal. En ook al was hij niet een keer echt gevaarlijk, hij bleef alles alleen doen. Toen zijn trainer daar halverwege de tweede helft commentaar op leverde, kreeg die de volle laag. Lubbe verdroeg geen kritiek, ook al was die man toevallig trainer.

In de VI ontdekte ik dat hij ook in Veendam 1 (toen eredivisie) geregeld meespeelde, maar een maand later werd hij uitgeleend aan Heerenveen, de club waar hij als echte Fries al gespeeld had en ook hoorde.

In de nacompetitie 1989 begon Heerenveen erg slecht. Na 2 nederlagen raakte Lubbe zijn basisplaats kwijt, maar in de derde wedstrijd viel hij in, scoorde 2 keer en gaf Heerenveen daardoor nog een laatste kans. Heerenveen greep die kleine kans en promoveerde voor het eerst in de historie naar de eredivisie.

Daar verging het de club slecht en Lubbe viel slechts op doordat hij in de Kuip tegen Feyenoord een wereldgoal maakte. Een verre uittrap van Swager stuiterde over hem heen. Met zijn rechterbeen, waar hij tot dat moment alleen op stond, schoot hij een schitterende volley van ruim 20 meter de kruising in. Na de winterstop kwamen twee aanvallers van naam, Van der Gijp en de Roemeen Camataru, maar Lubbe raakte zijn basisplaats kwijt aan Verbeek, een verdediger nota bene.

Terug in de eerste divisie 1991 was hij weer op de vertrouwde linksbuitenplaats te bewonderen. Hij scoorde zo nu en dan en voetbalde nog steeds zoals ik hem toen zag: eigenwijs en egoïstisch. Langzaam maar zeker verdween Lubbe weer uit de basis. Geruisloos vertrok hij uit het betaalde voetbal. Heerenveen, eigenlijk het heel vaderlandse voetbal heeft in Lubbe van Dijk een attractie verloren.

De rijdende rechter 001

Tags

Rijdende Rechter, vrachtwagen

Ook ik ben geen heilig boontje. Ik rij wel eens te hard. Ik heb wel eens op ipv tussen de strepen geparkeerd. Maar ik erger me steeds vaker aan medeweggebruikers die asociaal gedrag vertonen en daar mee wegkomen. U kent het allemaal. Slingerend rijden omdat je geen hands free hebt. Inhalen waar het echt niet kan. Parkeren waar velen er last van hebben. Tijd voor actie. De rijdende rechter begint daarmee, rapporteert over asociale weggebruikers en bedenkt een alternatieve straf. Een officiële straf zal er wel niet inzitten.

Datum: 20-12-2005
Tijd: 15.45 uur
Plaats: A1, 1 kilometer na samenkomst met A35, richting Westen
Dader: Oranje vrachtwagen met oplegger. WL-JP-83
Situatie: De A1 is te druk. Vooral in de buurt van Deventer zijn de opbrekingen een probleem. Daarvoor is het even een lekkere tweebaansweg. Eenmaal aan het inhalen merk ik dat ik met 90 nog moet remmen. Reden. Een vrachtwagen (met oplegger!) negeert het daar geldende inhaalverbod en passeert toch een collega. Natuurlijk gaat dat met een slakkengangetje en ergeren tientallen auto’s achter hem zich aan de man die ook maar zijn werk doet. Ik was eerder vertrokken uit een belangrijke vergadering om op tijd bij de tandarts te kunnen zijn en liep door zijn actie minuten vertraging op.
Straf: Mijn tandartsrekening betalen.

Kijk nog eens 006

Tags

fotooo, Kijk nog eens

Na 4 dagen op de boot dachten we alles gezien te hebben. Toch versloeg dit huis alle voorgaande huizen. Een paar maanden later stond het water er erg laag, las ik in de krant.

Oranje in 2006 [deel 2, december 2005]

Tags

EK 2006, Marco van Basten, Nederlands elftal, Oranje, voetbal

Deel 2 van de serie die ik precies een maand geleden begon. Ondertussen schreef Hugo Borst al een vergelijkbaar stukje in het AD, het is dus een populair onderwerp.

In vergelijking met vorige maand geen grote verschuivingen, wel een aantal wijzingen bij de outsiders. De Ridder, Yildirim, Waterman en Hofland zijn onder de 10% beland, daarvoor een aantal nieuwe namen: Lodewijks, Schaars, Quincy en De Zeeuw.

Een aantal percentages zijn veranderd. Vooral Kalou is omhoog gegaan, maar in de rechtbank moet nog het een en ander gebeuren. Ondertussen is hij wel de enige met een toezegging van Van Basten.

 

90% kans blijft de maximale score op dit moment. Er kan tenslotte nog veel gebeuren voor het mei is en de selectie definitief wordt. De spelers die op dit moment 90% scoren, op 1 of verdeeld over meerdere posities zijn: Van der Sar, Van Bronckhorst, Landzaat, Cocu en Van der Vaart. Enkele andere spelers scoren 80%.

1. Keeper (3)

Van der Sar (90)
Timmer (80)
Stekelenburg (60)
Moens (30)
Lodewijks (20)
Zoetebier (10)
Waterreus (10)

2. Rechtsback (2)

Kromkamp (60)
De Jong (60)
Ooijer (40)
Lucius (20)
Melchiot (10)
Heijtinga (10)

3. Centrale verdediger (4)

Boularouz (80)
Matthijsen (70)
Opdam (60)
Ooijer (40)
Heijtinga (40)
Maduro (30)
Reiziger (20)
Stam (20)
Greene (10)
Jaliens (10)
De Zeeuw (10)
Vlaar (10)

4. Linksback (2)

Van Bronckhorst (90)
De Cler (50)
Emanuelson (30)
Bouma (20)
Davids (10)

5. Rechtshalf (2)

Sneijder (80)
Landzaat (50)
Van Bommel (40)
De Jong (20)
Seedorf (10)

6. Midhalf (2)

Cocu (40)
Maduro (40)
Landzaat (40)
Davids (30)
Van Bommel (20)
Boateng (20)
Seedorf (10)

7. Linkshalf (2)

Van der Vaart (90)
Cocu (50)
Davids (30)
Mousampa (10)
Schaars (10)
Emanuelson (10)

8. Rechtsbuiten (2)

Kalou (50)
Kuyt (50)
Castelen (30)
Van Persie (20)
Van der Meijden (20)
Makaay (10)
Meerdink (10)
Cairo (10)

9. Spits (2)

Van Nistelrooy (80)
Kuyt (30)
Vennegoor of Hesselink (30)
Huntelaar (20)
Van Hooydonk (10)
Makaay (10)
Kluivert (10)
Babel (10)

10. Linksbuiten (2)

Robben (80)
Van Persie (60)
Babel (50)
Quincy Owusu Abeyie (10)

Briek Schotte

Tags

België, Briek Schotte, fotooo, poëzie, Ronde van Vlaanderen, Wielerpoëzie, wielrennen

de laatste

iedereen heeft het over symboliek
een half uur na de start
van zijn wedstrijd

maar zou er in die karakteristieke
eigenwijze kop
nog de gedachte hebben gezeten

om nog 1 keer het spotlicht
naar zich toe te halen
want Wesemann was natuurlijk
minder groot nieuws
dan zijn laatste zucht

Copyright: Stephan Vanfleteren

Goal, Augustus 1994

Tags

column, GFC, Goal, straatvoetbal, voetbal

JOHAN 4

De verslaggever staat op een speelplaats. De camera zoemt uit en een stalen constructie, een soort kooi, wordt zichtbaar. “Dit is een doel,” vertelt hij, “een net zou gestolen worden, een “normaal” doel gesloopt, dit is blijkbaar nog de enige mogelijkheid.”

Het straatvoetbal, dat eens het nationale voetbal zo groot maakte, is dus definitief aan zijn einde gekomen. Zo groeit een nieuwe generatie voetballers op.

 

De eerste generatie straatvoetballers ontstond in de jaren ’50 en ’60. Deze generatie realiseerde de doorbraak van het Nederlandse voetbal. Feyenoord en Ajax wonnen Europacups en Nederland werd 2 keer tweede op het WK. Na een klein dipje (copyright Beenhakker) aan het begin van de jaren ’80 werden er aan het eind van dat decennium weer prijzen behaald. PSV en Ajax wonnen weer Europacups en het EK te Duitsland werd gewonnen door een generatie die het “straat” voetbal leerde op pleintjes en veldjes.

Maar tegenwoordig zijn Nederlandse clubs al blij als ze na de winterstop nog Europees spelen en het Nederlands elftal wordt op EK en WK eervol (typerend voor de topsport in dit land) uitgeschakeld door latere winnaars. Ondertussen zitten het Aziatische, maar vooral het Afrikaanse voetbal in de lift. Zou dat misschien iets te maken kunnen hebben met de doorbraak van de eerste generatie straatvoetballers in die delen van de wereld?

De resultaten die in dit land nog behaald worden zijn dus verklaarbaar. Nederland zal genoegen moeten nemen met een ondergeschikte rol op de wereldvoetbalkaart in de komende jaren. Een oliecrisis, waardoor de straten weer leeg raken, zou eventueel deze ontwikkeling nog tegen kunnen gaan.
De verslaggever kijkt nog eens triest in de camera: “Het enige dat deze kooi nog mist is een gevangene.”

President Iran: holocaust is mythe

Tags

Ahmadinejad, geschiedenis, holocaust, in het nieuws, Iran, Israël, politiek

http://www.volkskrant.nl/buitenland/1134539888736.html (Volkskrant, 14 december 2005)

De Volkskrant staat niet bekend als een krant met erg veel humor. Okay, Gumbah is leuk. CAMU goed voor een glimlach, maar verder is het altijd behoorlijk serieus. Gelukkig maar, een krant hoeft voor mij niet leuk te zijn, als het maar informatief is. Aan dat criterium voldoet de krant wel. Toch deed dit bericht mij lachen. Geen glimlachje, maar een echte lach.

Hoe is het mogelijk dat een president, anno 2006, niet begrijpt dat hij zijn eigen graf graaft door de Holocaust te ontkennen. Volgens mij waren de ontkenners tot aan vorige week altijd ongevaarlijke gekken. Kaalkopjes die indruk probeerden te maken. Mislukte politici die vertwijfeld publiciteit zochten. Maar geen president, zeker geen gekozen president.

Maar zo dom kan de goede man toch niet zijn? Iran was ten tijde van de Sjah, nog geen 30 jaar geleden een modern en ontwikkeld land. 11 jaar geleden, toen ik tijdens mijn sociale dienstplicht veel met vluchtelingen te maken had, stond het opleidingsniveau van Iran op eenzame hoogte. In Somalië stonden universiteiten die bij ons niet de naam MBO mochten dragen, in de VS was het niveau bagger, op een paar dure scholen na, maar in Iran daar was een diploma echt een waardevol papier. Al die Iranezen zullen toch niet opeens hun verstand verloren hebben. Er zullen er toch niet veel zijn die de president geloven?

Dat Israël weinig populair is in de Arabische wereld is weinigen ontgaan. Zelf ben ik ook weinig gecharmeerd van de machtspolitiek van Israël en de Verenigde Staten. Maar om de Holocaust te ontkennen, omdat je het niet eens bent met het hedendaagse beleid van de Joodse staat, lijkt mij niet een slimme zet.

Het wordt weer grappig wanneer Ahmadinejad Israël wil verplaatsen naar Canada of Alaska (ruimte genoeg). Alternatief is een stuk land in Duitsland of Oostenrijk, als wiedergutmachung voor de tweede wereldoorlog. Ben ik de enige die de inconsequentie ziet? Eerst geen Holocaust, maar later wel een schuldgevoel? Wel een leuke suggestie overigens, is die in 1947 niet ter sprake gekomen?