Tags
boeken, boeken 2007, boekrecensie, Hafid Bouazza, lezen, Marokko
Hafid Bouazza – De voeten van Abdullah (07-003)
De laatste jaren verschenen er vele boeken van schrijvers die als Nieuwe Nederlanders werden betiteld, omdat ze uit een andere cultuur komen. Ik lees graag de columns van Kader Abdolah, ook zijn ‘De reis van de lege flessen’ was een geweldig boek. Veel geprezen werd ook Bouazza, vooral dit boek. Om mee te kunnen praten heb ik het dus eindelijk maar eens uit de kast getrokken.
Helaas viel het boek me behoorlijk tegen. Allerlei losse verhalen die wel of niet onderling samenhangen. Het titelverhaal waarin de voeten een eigen leven leiden (of lijden?), ik houd best van een beetje magisch realisme (100 jaar eenzaamheid!), maar ergens moet ik wel het idee hebben dat ik begrijp waar het over gaat, wat de bedoeling is.
Het kan heel goed dat het aan mij ligt. Ik ben niet echt een dierenliefhebber, dus seks met ezels is niet iets dat ik ooit in mijn gedachten heb gehad, totdat ik dit boek las. Ik weet waarschijnlijk te weinig van de Marokkaanse cultuur om het boek echt te begrijpen. Misschien dat bij een eventuele herlezing mij wel duidelijk wordt waarom er zeker 6 Fatima’s in het boek voorkomen.
Het boek is niet heel erg dik, ik overwoog het niet verder te lezen. Maar het lukte me niet. De verhalen ‘Apollien’ en vooral ‘de verlorenzoon’ (klassiek thema) bleken ineens een stuk beter dan de eerdere verhalen. Al met al was het toch de moeite waard. Maar alle lof die het gekregen heeft her en der, deel ik niet. Het nawoord bij deze druk was ook totaal overbodig. Maar goed. Ik mag nu meepraten. Bij deze heb ik dat gedaan.
Nummer: 07-003
Titel: De voeten van Abdullah
Auteur: Hafid Bouazza
Taal: Nederlands
Jaar: 2006 (oorspr.: 1996)
# Pagina’s: 159 (622)
Categorie: Fictie
ISBN: 90-461-4088-1