31 woensdag jul 2019
Posted in Gerbie's Lifeblog
Voorlopig even geen blogjes. Misschien op sommige andere social media nog wel het een en ander, maar ook daar geen garanties. Kijk bovenaan voor die andere social media.
Dit blog blijft in ieder geval de hele maand augustus gesloten, ergens in september begin ik weer. Tot dan!
Bron: Eunmask
Iedere bezoeker een prachtige zomer(vakantie) toegewenst!!!
29 maandag jul 2019
Posted in CycloGerb Wielerpoëzie
Tags
Afdalen
Alaphilippe krijgt lof
voor zijn daalcapaciteiten
maar verliest toch de Tour
Anticlimax
Eindelijk ontploft de Tour
wordt de koers geneutraliseerd
Vol adrenaline kijkend
naar renners die in auto’s stappen
Veldrijden
Al vaak werd gezegd dat dit een Tour
voor veldrijders was
Sneeuw en modder
dit was een etappe die
Mathieu van der Poel
zeker had gewonnen
Tranen
Vreugde of verdriet
De tranen van Pinot
en de tranen van Bernal
ik voel ze beide
28 zondag jul 2019
Posted in CycloGerb Wielerpoëzie
Tags
Spanning
Nog drie dagen
nog steeds zes kanshebbers
kan me niet herinneren
wanneer de Tour voor het laatst
zo spannend was
Jaloers
Hier is het maar 37 graden
Als ik kijk naar het peloton
Dat met 40 graden rondrijdt
Zij krijgen een onweersbui
Ik ben jaloers
33 man
Een kopgroep van 33 man
drie oude kranten
mijn twitter tijdlijn
flesje water
middagdutje
drie oude columns van Wielaert
En dan weer kijken
Dubbel
Quintana wint niet alleen de etappe
maar ook de prijs
voor meest nietszeggende interview
na de etappe
27 zaterdag jul 2019
Posted in CycloGerb Wielerfoto
Tags
fotooo, tdf15, tdf18, Tour de France, wielerfoto, wielrennen
Start etappe in Gap, Tour de France 2015:
Etappe naar Mende, laatste bocht voor de finish, Tour de France 2018:
26 vrijdag jul 2019
Posted in CycloGerb Wielerpoëzie
Tags
Podcast
De Rode Lantaarn
De Kopgroep
en twee keer per dag
In Het Wiel
2019 is definitief
De Tour van de Podcast
Tourpiemel
Hoe zet je op je c.v.
dat je de hele zomer
piemels op de straat
hebt overgeschilderd?
Tourpiemel (2)
Woord van het jaar
2019 is bekend
Al was het alleen maar
dat men zich over veertien jaar afvraagt
wat een Tourpiemel eigenlijk is
Droom
De natte droom van de Jumbo
Kruijswijk die in het geel
de sprint voor Groenewegen aantrekt
op de Champs Elysees
En dan allebei winnen
25 donderdag jul 2019
Posted in CycloGerb Wielerwedstrijden
Tags
In de loop der jaren heb ik een aantal Touretappes mogen bezoeken. Een enkele keer schreef ik daar ook over:
Tour de France 2013: De berg op
Tour de France 2009: Op weg naar Andorra Arcalis
Tour de France 1984: Morzine
24 woensdag jul 2019
Posted in CycloGerb Wielerpoëzie
Tags
Verdwijntruc
Wie weet waar Rohan Dennis?
Toch knap dat je in zo’n mediaspektakel
in het tijdperk van de mobieltjes
ongezien kunt afstappen
Gele doping
Alaphilippe wint de tijdrit
deed mij denken aan
de oom van Harrie Jekkers
“Die gozer in de gele trui
wint altijd”
Wout van Aert
Au
AAAAUUUUUU!
Uitgestelde start
De gespannen kopjes
achter de neutrale wagen
wachtend tot ze
mogen ontsnappen
23 dinsdag jul 2019
Posted in CycloGerb Artikelen, Elders op het web
Tags
Naast de radio en de televisie (en social media) zijn er vele podcasts die de moeite waard zijn om te luisteren:
Laurens ten Dam: Live Slow Ride Fast
Lance Armstrong: The Move
Maarten Ducrot: Crotcast
De Rode Lantaarn: Dag en nacht media
De Kopgroep: Mart Smeets e.a.
In het wiel: Thijs Zonneveld, Thomas Dekker
Of via de bekende Podcastkanalen…
22 maandag jul 2019
Posted in CycloGerb Wielerverhalen
Tags
Herpublicatie. Het verhaal dat ik schreef over Papa in 2015, tijdens de Tour, over zijn deelname aan ons veilingspel. Het was zijn laatste deelname, maar dat wist ik toen nog niet. Vandaag zou hij 74 zijn geworden.
Al jaren roept mijn vader dat hij voor het laatst meedoet met ons veilingspel. Hij vindt zich te oud om met allemaal jonge jongens nog mee te spelen. Nu worden wij geen van allen jonger, het leeftijdsverschil wordt procentueel gezien steeds kleiner, dus vinden we dat hij gewoon elk jaar weer mee moet doen.
Hij doet het meestal redelijk, maar heeft geen geduld voor een spel dat een paar uur duurt en waarin bijna 100 renners ‘op tafel’ komen. Hij kiest een paar renners die hij wil hebben, overbiedt en dan raakt zijn geduld op. Ooit was dat Stuart O’Grady die voor 43 wegging, dit jaar was het Ian Stannard die voor zijn restbudget van 24 werd gekocht. Voor de helft had hij ‘m ook gehad. Een kwart waarschijnlijk zelfs. Gevolg is dat hij de laatste vijf renners zonder budget zit en dus erg lang moet wachten tot hij de goedkope renners kan inslaan of zo slechte renners moet inbrengen die niemand zelfs maar voor 1 wil kopen. Beide situaties zijn niet gunstig.
Het resultaat is er naar. Hij staat ondertussen dik onderaan. En nu is dat niet zo heel erg, het is maar een spelletje. Ware het niet dat we een regel hebben bedacht ooit dat degene die onderaan eindigt, het jaar er op gastheer is. Hoeven we volgend jaar in ieder geval de discussie niet aan te gaan. Hij moet gewoon nog een jaar meedoen. In 2017 praten we hem wel weer om.
Overigens is hij vandaag ook nog jarig. Hij heeft de mooie leeftijd van 70 jaar bereikt en gaat aan zijn achtste decennium beginnen. Gefeliciteerd pa!
20 zaterdag jul 2019
Posted in CycloGerb Wielerpoëzie
Tags
Dierckxens
Volgens mijn moeder
is Ludo niets ouder geworden
twintig jaar na zijn
etappezege in de Tour
Klopt niet:
Hij zag er op zijn 23e al uit
alsof hij 41 was
Lering
Angliru
Strade Bianchi
Boven op de Planche des Belles Filles
zien we dat de tourorganisatie
wel degelijk naar
de concurrentie kijkt
Uitgekiend
Wie denkt dat zijn aanvallen
willekeurig zijn
een schot met hagel
ooit een keer raak
Begrijpt er niets van
alles is voorbestemd
uitgekiend
doorgerekend
De winst van De Gendt
toont de intelligentie
van de renner
Waaiers
Een etappe voor fijnproevers
met diverse waaiers
waar op kop vol wordt doorgereden
De wind kan een grotere hindernis zijn
dan de hoogste bergen
19 vrijdag jul 2019
Posted in CycloGerb Wielerpoëzie
Tags
Vervanger
Je hebt anderhalve minuut
na de valpartij van je kopman
waarin je beseft dat je het zelf
maar eens proberen moet
En dan lukt dat
Teamwork
Eindelijk een Tour op mijn lijf
dacht Bardet
voordat hij doorhad
dat zelfs een korte ploegenrijdrit
genoeg was om flink te verliezen
Hommage
Vijftig jaar na dato
eert de Tour de man
die voor velen de grootste aller tijden is
Die ook drie keer vaker gepakt werd
dan de man die hem zijn record afpakte
maar het toch weer kwijtraakte
Middagslaapje
In de vijfde etappe
gebeurt het onvermijdelijke
laatste klim op 19 km
van de finish
Was het 9 km geweest
dan had ik Sagan
wél zien winnen
17 woensdag jul 2019
Posted in CycloGerb Wielerpoëzie
Tags
Colombiaan
Gaviria is de tweede
de eerste Colombiaan in het geel
glunderde in Almelo ooit
toen hij met mama op de foto mocht
Sagan (2)
Van de 115 dagen dat
hij in de Tour reed
had hij liefst 90 dagen
de groene trui aan
Kruijswijk
Als Oranje in 74
wel de complimenten
wel de koers bepalen
met lege handen
Babyface
De Fransman naast me
kijkt vragend naar me
omdat ik die renner
net achter de groten van het peloton
met die babyface aanmoedig
Antwan is geen verdwaalde
wielertoerist
16 dinsdag jul 2019
Posted in Gerbie's Lifeblog
Tags
op dinsdag even geen vervolg van de top 212. The Traveler is een mooi nummer om de zomer mee in te gaan, komende week nog wat Tour de France gerelateerde blogjes en dan gaat het zomerslot er op.
Na de zomerstop wat themaweken en dan weer terug naar de reguliere blogmodus.
15 maandag jul 2019
Posted in CycloGerb Wielerpoëzie
Tags
II
de dondergod
bleek ook maar menselijk te zijn
maar ondanks de kramp
(of was het dankzij)
werd hij de held van de dag
de winnaar van die etappe
is alweer vergeten
maar die beelden
van het lijden
op twintig minuten van het peloton
blijven in ieders netvlies staan
IX
zou een handballer
de strafworpen
beter benutten
als Marino Lejareta
als een gek
aan de kant
van de sporthal
staat te schreeuwen?
XII
harakiri
intifada
jalabert
XX
de redenen waarom deze tour toch niet saai was
Jalabert
Hushovd
Botero
Martinez
Smeets
Boogerd
Solleveld
Wuyts
Rumsas
Mevrouw Rumsas
13 zaterdag jul 2019
Posted in Boekbesprekingen 2019, voetbalpoëzie
Tags
boeken, boeken 2019, boekrecensie, Henk Spaan, lezen, poëzie, voetbal, voetbalpoëzie
Henk Spaan – De kop van Kuijt
Prachtige gedichten vond ik het meestal. Gedragen voorgedragen door Spaan, zijn onderwerp, de voetballer op de voorgrond, Spaan, declamerend er schuin achter. Hij leverde het bewijs dat sport en kunst wel degelijk met elkaar te maken hadden. Dat je ook over voetbal mooie gedichten kon schrijven, die verder gingen dan het goedkope sinterklaasrijm van de meeste voetballiederen.
De bundel ‘Maldini heeft een zus’ was een prachtige aanwinst voor mijn boekenkast, zoals ‘De zoon van Cruijff’ dat al was. Trots liet ik hem ooit al eens signeren. De titel van dit boek stond me tegen. Fan van Kuijt was ik niet. Sterker nog, ik hoorde al vaak signalen die mijn afkeer voor de aanvaller bevestigden. Eerlijk gezegd had ik ook de indruk dat de gedichten in deze bundeling net iets minder waren dan in ‘Maldini’. Vond het op televisie al even iets minder.
Maar ja, jaren later zie je het staan, wil je je collectie compleet hebben, natuurlijk moet ik deze titel dan ook hebben. En omdat een poëziebundel niet al te zwaar is, lees ik die ook meteen even tussendoor. Voor deze bundel koos Spaan vooral internationals. Het risico dat er jaren later een aantal vergeten voetballers tussen staan, is dan niet zo heel groot. Wel krijg je dan het idee dat er een aantal geforceerde keuzes tussen staan. Voetballers waarmee Spaan net iets minder heeft, waardoor de inspiratie dan weer iets minder is, het resultaat navenant. Daardoor is deze bundeling nog steeds de moeite, maar minder dan ‘Cruijff’en ‘Maldini’, zoals Kuijt ook een mindere voetballer is dan de twee legendes.
Hoogtepunt is het ene titelloze gedicht achterin de bundel, een mooie mijmering, niet over een voetballer, wel over voetbal. Mijn favoriet gaat over Rafael van der Vaart, al is het gedicht over Hedwiges Maduro ook mooi.
Citaat: “En altijd als het lente werd / in voorsteden de magnolia’s / hun witte bloesems spuwden / een meimaand van asperges, ham / en jonggehuwden in het / Rijke Rotterdam van / gebraden zuiglam overgoten / met Pauillac // Smulden in Jaffa de jongens / van de straat en van hun / dwangmatig raken van de bal / gevoelig met de hak. (p.17)
Nummer: 19-014
Titel: De kop van Kuijt
Ondertitel: en andere gedichten
Auteur: Henk Spaan
Taal: Nederlands
Jaar: 2006
# Pagina’s: 39 (3142)
Categorie: Poëzie
ISBN: 90-468-0087-3
Meer Spaan op gerbie.nl:
Maldini heeft een zus
Mijn vrouw is weg
Alle dagen voetbal
Nouri de belofte
Elders:
De kop van Kuijt
Scholieren.com
11 donderdag jul 2019
Posted in CycloGerb Wielerpoëzie
Al vele jaren doe ik een (matige) poging om de Tour in kleine gedichtjes, meer gedachtespinsels, te vangen. Ook dit jaar zal ik dat proberen. Eerst even een paar voorbeeldjes uit het verleden. Vandaag 2015.
Tour 2015
Mooie etappes
strijd
schitterende beelden
Renaat en Wuyts
zelfs Tour du Jour valt mee
(al kijk ik niet elke dag)
Maar ik mis Mart
Perceptie
De verslaggever kent niet genoeg superlatieven
voor de vierde plek van Gesink
(die er zelf redelijk nuchter bij zit)
Dertig jaar geleden had men gevraagd
wat er mis is gegaan…
Camera
In de bergetappe
vind ik de camera
achter de groep
het meest interessant
Lijden is de essentie
van sport
Lengte
Zetten ze bewust de langste rondemissen
naast Nairo Quintana?
Om hem te zoenen
op het podium
moeten ze nog steeds bukken
09 dinsdag jul 2019
Posted in Gerbie's top 212
Tags
| Nummer | 51 |
| Artiest | Guru |
| Titel | The traveler |
| Jaar | 1995 |
| Wikipedia | Jazzmattaz, vol.2 |
| Website | Guru |
| Tekst | Metrolyrics |
Zelden zal een nummer een levenswijze zo mooi hebben weergegeven. Mijn reisverhalenbundel kreeg een citaat uit deze rap mee. “The more travellin’ I do, the more wise I become.” Jaren, decennia, misschien zelfs nu nog, mijn levensmotto. Je moet reizen om wijs te worden. Je moet mensen leren kennen, om ze te begrijpen.
Waarschijnlijk niet eens zijn beste nummer, niet mijn favoriete lied. Maar wel het nummer dat het beste bij mij past. “They see my face, then I’m gone”, al backpackend ging die zin me regelmatig door de kop als ik weer ergens op een busstation of vliegveld stond te wachten.
Guru (Gifted Unlimited Rhymes Universal) is niet oud geworden, maar hij heeft wel zijn stempel gedrukt op de muziekwereld. GangStarr was al goed, de Jazzmattaz series was geweldig. In Paradiso heb ik menig concert gezien, maar ondanks vele grote namen, durf ik toch wel te zeggen dat ik zelden zo heb genoten van een avondje in de poptempel als destijds bij Guru. Geweldige gastmusici, zoals Donald Byrd en Chaka Khan die gewoon meedoen met zijn idee, zijn muziek.
Als de term crossover nog niet bestond, dan zou die uitgevonden moeten worden voor Guru. Hem een rapper noemen is misschien niet beledigend, maar op zijn minst ontoereikend, Guru was een muzikaal genie.
Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.
08 maandag jul 2019
Posted in Boekbesprekingen 2019
Tags
boeken, boeken 2019, boekrecensie, Frank Heinen, gesigneerd, lezen
Frank Heinen – De zaak Tom
Wat heb ik een diepe bewondering voor Frank Heinen. Hij schrijft zoveel columns, alsof het geen enkele moeite kost. En dan is de kwaliteit ook nog eens bijzonder hoog, niet ‘even’ een stukje tussendoor tikken, terwijl je als je zijn productie alleen wil volgen al flink wat tijd nodig hebt. Jaloers ben ik gewoon. Als blogger heb je natuurlijk altijd ambitie om een groter publiek te bereiken, over veel onderwerpen mee te mogen praten, terwijl hij dat zonder enig probleem allang doet. En beter.
En dan komt er ook nog eens een roman van hem uit. Wanneer schrijft hij die? De archieven in voor Studio Voetbal, ouwe kranten doorspitten voor zijn vele wielerstukjes, columns voor HP de Tijd, voorlezen en optreden, signeren en dan ook nog tijd maken om een roman te schrijven? Slaapt die man ooit?
Ondertussen ben ik er achter dat hij ook nog eens een aardige man is. Ik hoor het via via, maar sprak hem ooit zelf kort, en hij niet uit beleefdheid, maar gewoon spontaan, liet merken dat hij wel eens een stukje van mij had gelezen. Hoe dan? Spit je dan ook nog eens je Facebook tijdlijn door. Niet zoals een normaal mens doet, scrollend, maar daadwerkelijk met aandacht en de links lezen die je tegenkomt? Die vriendelijke schrijver signeert dan ook nog eens zijn eigen roman op verzoek. En pakt het dan in, brengt het naar het postkantoor en verstuurt het naar een fan. Wat een held.
Dan begin je dus bevooroordeeld. Je gaat er gewoon van uit dat het een debuutroman wordt om u tegen te zeggen. Ook niet eerlijk. Een column is iets anders dan een roman. Mag je meteen meesterwerk verwachten?
De zaak Tom gaat over Bob die zijn broer Tom uit diens zorginstelling weghaalt. Hij vindt dat er niet goed voor hem gezorgd wordt. Maar omdat dat eigenlijk niet mag, je mag niet zelf zo maar de medici passeren, besluit hij om te vertrekken. Weg naar? Niet iedereen is het er mee eens. Het lijkt al snel een ontvoering, de (social) media hebben een gewillig onderwerp.
Al snel was ik geboeid. Zat ik midden in een roadmovie, al was die dan op papier. De film moet gemaakt worden, dat kan haast niet anders. Het sterke is dat je meegesleept wordt en volledig meegaat in het verhaal. Je begrijpt de keuzes van Bob, je staat achter hem. Tegelijkertijd begint de wereld rondom Bob en Tom in opstand te komen. Je snapt het niet, hij heeft toch het beste met iedereen voor? Gaandeweg dwingt Heinen je om toch anders te denken. Niet iedereen kan het mis hebben. Dus ga je ook twijfelen aan Bob. Maar ondertussen zijn de gebeurtenissen, zoals het hoort in een roadmovie, een eigen leven gaan leiden. Onontkoombaar. En net als je denkt te moeten draaien, je je af moet wenden van Bob, gebeurt er zoveel dat je toch weer aan zijn kant komt te staan. Dat je ondanks zijn fouten, weer onvoorwaardelijk achter hem komt te staan.
Heinen heeft dus een geweldig debuut geschreven. Er zal vast het een en ander op aan te merken zijn, maar hij heeft me wel meegesleept in een prachtig verhaal, vol met metaforen voor de hedendaagse tijd, vol met gebeurtenissen waar je de ‘wat als’-vraag keer op keer moet stellen, meeslepend, diep en humoristisch. Ik ben er van overtuigd dat dit nog niet zijn magnus opus is, dat er nog een hele stroom boeken zal verschijnen. Columns en mooie stukjes zullen nog jaren zijn corebusiness blijken, maar dat hij ook een mooie roman in zich heeft, heeft dit debuut bewezen.
Citaat: “Nina heeft al een paar keer geïnformeerd of ze niet moeten stoppen om Tom te laten plassen. Maar hij rijdt maar door, doorkruist Duitsland alsof het een provincie is waar niets van belang te beleven valt. Ze passeren tegen heuvels gekleefde wijngaarden, kilometerslange kettingen van fabrieken, vol pijpen waar gifzwarte wolken uit opstijgen en dan weer tientallen kilometers akkers die kleine dorpjes omringen.” (p.45)
Nummer: 19-016
Titel: De zaak Tom
Auteur: Frank Heinen
Taal: Nederlands
Jaar: 2019
# Pagina’s: 288 (3638)
Categorie: Fictie
ISBN: 978-94-031-0460-7
Meer:
Heinen op gerbie.nl
Tzum
Hebban
Hp de Tijd
Boekenpodcast
