Alle boeken in 2013

Tags

boeken, boeken 2013, boekrecensie, De Muur, Hard Gras, lezen, sportboek, voetbalboek, wielerboek

Extreem laat, maar hier alsnog het boekenoverzicht voor het boekenjaar 2013. Sinds het begin van dit millennium probeer ik elk jaar een aantal doelen te halen. 52 boeken en 15000 pagina’s zijn de twee belangrijkste. Daarnaast kies ik sinds een paar jaar een thema voor dat jaar, de meerderheid van de boeken in dat specifieke jaar zal dus thematisch zijn.

2013 was het jaar van de sportboeken. Ik had een flinke achterstand bij de boeken van Hard Gras en De Muur. En daar komen er elk jaar gecombineerd tien bij. Dus om die achterstand weg te werken en het thema toch wat breder te trekken, koos ik sportboeken. In totaal las ik 74 boeken. Dat is dus ruim boven de 52, maar vooral verklaarbaar doordat vele sportboeken niet al te dik zijn. De twee genoemde series zijn meestal boeken tussen de 112 en 144 bladzijden. Goed te doen dus. Dat blijkt ook wel uit het totaal aantal bladzijden. Weer haalde ik de 15.000 niet. Zoals de meeste jaren. Maar je kunt blijven proberen. 2013 leverde 13469 bladzijden op. 89,73% van het doel. Niet slecht. En ruim 2000 meer dan in 2012

Dan het thema. 68 van de 74 boeken die ik las vallen binnen het thema. Bijna 92% thematisch gelezen dus. Flink hoger dan de 55% en 79% van de afgelopen jaren.

14 delen van Hard Gras en 10 delen De Muur las ik in 2013. Pas in dit jaar had ik mijn achterstand weggewerkt en ben ik weer ‘bij’. Daarnaast dus nog 50 andere sportboeken. En toch staan er nog een heleboel sportboeken in de anderhalve kast sportboeken op zolder die ik ook had willen lezen. Wat dat betreft is het jaar niet helemaal gelopen zoals ik vooraf hoopte.

En dan ter afsluiting het thema van 2014: Geen. Lees maar eens een jaar wat je wil, ongedwongen, heb ik me zelf voorgenomen. Bevalt me goed. Al verheug ik me ook al op het thema van 2015: Herlezen. Vele schitterende boeken die ik de laatste jaren, kwart eeuw geleden soms, las, nog eens een keer lezen. Zijn ze echt zo goed als ik dacht? Lees ik de tweede keer iets anders dan de eerste? Maar eerst maar eens de achterstand in boekverslagen wegwerken de komende maanden. Ik heb al een boek of dertig uit namelijk.

203 – Arctic Monkeys – I bet you look good on the dancefloor (Gerbie’s top 212)

Tags

Arctic Monkeys, Gerbie's top 212, muziek

Nummer	203
Artiest	Arctic Monkeys
Titel	I bet you look good on the dancefloor
Jaar	2005
Wikipedia	I bet you look good on the dancefloor
Website	arcticmonkeys.com
Tekst	AZLyrics

Waar ik in de jaren negentig vooral te maken had met Engelse collega’s en dus automatisch goed op de hoogte was van de Britpop in die tijd (o.a. Blur vs Oasis), was ik een decennium later erg slecht bij de tijd. Er kwam vast nog wel goede muziek van over de Noordzee, maar mijn situatie was anders, ik luisterde minder.

Dat lag dus niet aan de muziek, want ook al waren de hoogtijdagen voorbij, er kwam nog steeds genoeg nieuwe bands door. Dus pas na een aantal albums had ik door dat de Arctic Monkeys een van die goede jonge bands was. Het hielp zeker toen een van hun nummers, Dancing shoes, een nieuwe Cubaanse make-over kreeg voor het album ‘Rhythms del Mundo’.

Vele nummers zijn de moeite waard, live straalt de band energie uit, zoals het hoort, de keuze van welk nummer in mijn top 212 terecht zou komen, is een arbitraire. De ene dag denk ik deze, maar ‘Do I wanna know‘, het eerder genoemde ‘Dancing shoes’ of ‘When the sun goes down‘ had ook zo maar gekund. Toch maar hun eerste hitje gekozen.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212

Tour 2014 in poëzie (3)

Tags

poëzie, tdf14, Tour de France, wielerpoëzie, wielrennen

Arrière du peloton

Het cliché wil dat
de Tour op niemand wacht

De uitzondering is de camera
arrière du peloton
in een bergetappe

Een voor een zien de renners lossen
soms berustend
soms vechtend

Even staat de Tour stil

De tranen van Talansky

Mooi

De tranen van Bauer

Begrijpelijk

De tranen van Slagter

Overdreven

De tranen van Nibali

Niet gezien

De Tour voor kleuters

Kadri
Pineau
Pinot

Huh?
Twee Pino’s?

Een dag uit het leven van een tourgek

Tags

filmpjes, Tour 2006, Tour de France, wielrennen

Acht jaar geleden kon ik een stagebezoek in Spanje combineren met een dagje Tour. De elfde etappe van de Tour de France 2006 naar Pla-de-Beret. ’s Avonds wegrijden van de Spaanse kust, een paar uur later ergens in de Pyreneeen in de auto slapen en de volgende ochtend een mooi plekje vinden op de laatste klim van de dag.

Met de nieuwe mogelijkheden van de digitale camera, voor mij nieuw tenminste, besloot ik om een soort videolog bij te houden. Een mini-documentaire. Zeventien delen over een dagje Tour. Van een seconde of tien tot een dikke minuut.

Tourgek 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16 en 17

Dus het rijden door de bergen, het zoeken van een plek, de fietstoeristen die naar boven gaan, de reclamekaravaan, de eerste renners in de diepte, alle groepjes inclusief achterblijvers, het wachten op de weg die vrij gegeven wordt, de terugreis, alles zit er in.

Acht jaar later zoek ik de statistieken van die race nog even op. In het shirt van Rabobank won Denis Menchov de etappe en Floyd Landis pakt net genoeg tijd om de gele trui over te nemen van Cyril Dessel. Van de eerste tien van de etappe zijn er slechts twee (nog?) nooit betrapt op doping.

Toch had ik een schitterende dag…

De Muur 42 – Der Blitz

Tags

boeken, boeken 2013, boekrecensie, De Muur, Frank Heinen, Marcel Kittel, wielerboek, wielrennen

De Muur 42 – Der Blitz

Ik weet eigenlijk niet of het een primeur is, maar Frank Heinen staat wel twee keer in deze uitgave van De Muur. Dat hij een veelschrijver is, is bekend. Elke dag weer een lezenswaardige column op de site van HP/De Tijd. Al is een van zijn bijdragen eigenlijk gewoon een lange inleiding bij een fotoserie over ‘de achterkant’ van de Giro.

Nu Armstrong is ontmaskerd vroeg Martijn Sargentini zich af hoe het toch gaat met Filippo Simeoni. Het werd een mooi verhaal over een klimmetje, een koffiebar en het gebrek aan verzoening. Ook de teloorgang van Ronald Liboton is schrijnend om te lezen. Ooit groot kampioen, tegenwoordig blij dat er iemand op hem let.

Een stukje geschiedenis via Niek Pas, die het wielrennen in Algerije gebruikt om een mooi portret van het land te schetsen. Knap. En de ondertitel gaat over de populairste/knapste/mooiste *(doorhalen indien niet van toepassing) renner van het moment, de jonge Duitse sprinter Marcel Kittel. Hij komt uitgebreid aan het woord in de serie ‘Beroep Wielrenner’ van Nando Boers.

Citaat: “Terwijl de avond viel over Lombardije, zat Jean Nelissen moederziel alleen op een trapje voor een verveloos houten kot in het totaal verlaten stadionnetje van Como. In zijn linkerhand hield hij de fiets van Gerben Karstens, naast hem stond diens weekendtas.” (p.32)

Nummer: 13-074
Titel: De Muur 42 – Der Blitz
Auteur: Diversen (Mariska Tjoelker, Rob Willemse, Wiep Idzenga, Fred Segaar, Bibeb e.v.a.)
Taal: Nederlands
Jaar: 2013
# Pagina’s: 159 (13469)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-94-623-1004-9

Meer:
41 40 39 38 37 36 35 34 33 32 31 30 29 28 26 25 24 23 22 21 20 19 18 17 16 15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1

Miel Vanstreels – Godsheide

Tags

boeken, boeken 2013, boekrecensie, lezen, Miel Vanstreels, poëzie, wielerpoëzie, wielrennen

Miel Vanstreels – Godsheide

De Belg uit Maastricht maakt gedichtjes over wielrennen. Zelf blijft hij erg bescheiden, maar eigenlijk zijn er weinigen in het Nederlands taalgebied die hem overtreffen, hij is gewoon de wielerpoëzietop.

Het grootste nadeel van dichtbundels is dat je er vrij snel door heen bent. Dat gaat ook op voor dit boekje. Aan de andere kant kan ik me ook voorstellen dat 326 bladzijden gedichtjes gaan vervelen. Het is goed zo.

In dit boek geldt een simpel principe. Een gedicht per bladzijde over een renner. Legenden als Fausto Coppi, Jacques Anquetil en Briek Schotte komen voorbij, maar ook de voor mij onbekendere renners als Willy Vannitsen, Imerio Massignan en Frans Gielen.

Slechts een renner wordt niet bij naam en toenaam genoemd, begrijpelijk als je de eerste regels leest: “Ze zeiden dat hij vaak / bij de apotheek werd gezien / dat het schuim weer op zijn / mond stond toen hij over / de meet kwam”. Verwacht van Vanstreels geen grote woorden, omslachtige beschrijvingen of uitgebreide verhalen, hij blinkt juist uit door simpel te schrijven. In een paar woorden iemand neerzetten, het is een kunst die hij perfect beheerst.

Citaat: “In Rome werd de Keizer / van zijn derde wereldtitel gehouden, / een knecht had het / gewaagd, / heel België stond / in rep en roer, / ik jubelde in stilte, / ik had geen zin / in een pak slaag” (p.30)

Nummer: 13-073
Titel: Godsheide
Auteur: Miel Vanstreels
Taal: Nederlands
Jaar: 2009
# Pagina’s: 32 (13310)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-90-251-1107-6

Meer:
Een bidon met Zen
Fietsvarianten (site)
Fietsvarianten (boekrecensie)
Behoedzaam dansen op pedalen (boekrecensie)

204 – Phil Lynott – Old town (Gerbie’s top 212)

Tags

Gerbie's top 212, muziek, Phil Lynott

Nummer	204
Artiest	Philip Lynott
Titel	Old town
Jaar	1982
Wikipedia	Old town
Website	thinlizzy.org
Tekst	LyricWikia

Een halfbloed kan in Ierland al snel ‘black’ worden genoemd. Niet als scheldwoord, Ieren zijn muzikaal, Phil Lynott kreeg dat van beide kanten dus mee, zwart was dus positief. Guyaanse vader, Ierse moeder. Geboren in Engeland, opgegroeid in Dublin.

De meeste muziekliefhebbers kennen hem van Thin Lizzy, daarvoor ben ik net te jong. Maar dit nummer kwam uit toen ik 12 was, een leeftijd dat je net begint te luisteren langs de hitlijst heen. Mooi nummer, leuke clip in het hartje van Dublin.

Thin Lizzy heeft het nooit gehaald bij mij, al is hun Whiskey in the Jar uit 1973 natuurlijk een onvervalste klassieker. Ik kan me geen schoolfeestoptocht herinneren waarin de Rellie het nummer niet speelde.

Een paar jaar nadat ik hem ontdekte, was het verhaal van Lynott al ten einde. Drank en drugs, ik weet niet in welke volgorde, resulteerden in hartfalen. Elf dagen later was zijn leven ten einde, slechts 36 jaar. Voor de relatief jonge leeftijd heeft hij toch flink wat mooie muziek achtergelaten.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212

Tour 2014 in poëzie (2)

Tags

Frankrijk, poëzie, Tour 2014, Tour de France, wielerpoëzie, wielrennen

Aandacht

Eerst in de kopgroep
dan terugzakken
en als je uit het peloton lost

Dan rij je in de groep met de gele trui
en de televisiecamera

Niets in het leven van Thomas Voeckler
is toeval

 

Plooirok

Nadat hij uit de bocht vloog
kreeg Andrew Talansky
hulp van een mevrouw
met een plooirok
en gele hoed

Een beeld om nooit te vergeten

 

Panzerwagen

De dag na etappewinst
– en 170km in de aanval
waarvan 59km alleen –
rijdt hij weer kop
kilometers lang
zoals hij dat alleen nog kan
waarna zijn kopman Kwiatkowski
een berg later alles verknoeit

Half 3 tijd voor voetbal! – deel 3

Tags

boeken, boeken 2014, boekrecensie, fcblogbroeders, Half 3, lezen, Ruud Doevendans, voetbal, voetbalboek

Half 3 tijd voor voetbal! – deel 3

Het alternatief voor Hard Gras, of het hobbyproject van Ruud Doevendans. Het is maar hoe je het bekijkt. Titelverhaal is een stuk over Gerd Müller, door Nederlanders vaak nog gezien als de man die in 1974 tegen ons scoorde, in werkelijkheid de beste spits uit de geschiedenis. Misschien niet als voetballer, wel als scorende speler, toch de belangrijkste taak van een aanvaller.

Ik heb Doevendans wel eens beschuldigd van eigenzinnigheid, in deze uitgave schrijft hij een mooi opiniestuk met elf voorstellen om het voetbal te verbeteren. Meegaan met de tijd dus. Niet vreemd, voetbal is erg conservatief. Zuivere speeltijd en tijdstraffen zijn eerder genoemd, net als buitenspel aanpassen. Alleen in de zestien van de tegenpartij, maar dan ook zonder uitzondering, geen verschil meer tussen hinderlijk en niet hinderlijk. Leuk is dat hij ook kijkt naar de NBA. Wanneer is een bal uit, kan het blote oog van een grensrechter daadwerkelijk zien of de bal volledig over de lijn is? In basketball is dat simpeler. De bal is uit als de bal de grond raakt buiten de lijnen, of wanneer een speler buiten het veld staat en de bal raakt. Waarom zou dat niet kunnen bij het voetbal?

Een wedstrijd van het grote Ajax terugkijken samen met Gerrie Mühren is mooi. Hij doet mooie uitspraken. Van elke andere Ajacied zouden ze als arrogant worden weggezet, van de bescheiden Mühren weet je dat hij gelijk heeft. Als hij zegt dat ze met Cruijff de Europacup nog een aantal keer hadden gewonnen, dan geloof je hem zonder twijfel.

De columns voegen niet zo heel veel toe aan de verhalen, zoals de boekrecensies volgens mij beter op een site passen, dan in een boek. De quiz geeft het ook een tijdschriftgevoel, terwijl Half3 bij mij gewoon in de boekenkast belandt.

Citaat: “Het publiek hangt nu over de reclameborden. Het stadion in Sevilla is met 18.871 bezoekers verre van uitverkocht. Toch hangt er een sfeer alsof een met ruim 100.000 toeschouwers gevuld Nou Camp volledig uit zijn voegen barst. Als er ooit sprake was van Spaanse furie, dan hier in Sevilla.” (p.69)

Nummer: 14-005
Titel: Half Drie tijd voor voetbal nummer 3
Auteur: Ruud Doevendans e.a.
Taal: Nederlands
Jaar: 2010
# Pagina’s: 104 (1068)
Categorie: Voetbal
ISBN: 978-90-79067-04-6

Meer:
Nummer 2
Nummer 1
Website

Zwart IJs #02

Tags

Ben van de Burg, boeken, boeken 2013, boekrecensie, lezen, schaatsen, sportboek

Zwart IJs #02

“Als het voor voetbal (Hard Gras) werkt, als wielrennen (De Muur) meedoet, dan moet er ook over schaatsen een literair blad te maken zijn”, ik kan me de gedachtegang goed voorstellen. Nadeel is wel dat schaatsen meer folklore dan sport is. Dat schaatsen vele winters niet in het hoofd van de mensen zit, zoals afgelopen winter toen de ijsbaan geen dag is open geweest. Dan is schaatsen ineens een sport voor een klein beperkt groepje dat op kunstijsbanen onderlinge wedstrijden heeft.

Wat opvalt is dat de bijdragen bijna zonder uitzondering kort zijn. ZKV zou A.L.Snijders zeggen. Poëzie komt ook veel voor. Een column. Slechts de bijdragen van Bert Wagendorp en Maarten Moll (7 en 5 bladzijden) zijn vergelijkbaar met de verhalen in de bovengenoemde bladen. Vooral het verhaal van de Volkskrantcolumnist over het langebaanschaatsen in Groot-Brittannië is erg mooi.

Sommige gedichten leverden ook een glimlach op, bijvoorbeeld het rijmpje van Christian Morgenstern, dat in het Duits (origineel) als in de vertaling er in staat. Zelfs Tolstoj kwam in deze bloemlezing terecht, uit Anna Karenina nog wel. Gelezen, maar kon me niet herinneren dat er schaatsen in voorkwam.

Leuke poging, maar niet levensvatbaar. Volgens mij is er ook geen derde deel verschenen. (mis, zoekende naar een plaatje van dit boek zie ik een derde deel, maar volgens mij uitstel van executie)

Citaat: “Hoe langer ik er over nadenk, des te zekerder ik weet dat Engeland in potentie een groot schaatsland is. Dat de sport perfect past bij het nationale karakter. Engelsen zijn verhuisde Duitsers en Scandinaviërs. Engelsen wentelen zich genotvol in de eentonigheid der dingen. Engelsen houden van pijn.” (p.14)

Nummer: 13-072
Titel: Zwart IJs #02
Auteur: Diversen (Ingmar Heytze, Bert Wagendorp, Leo Tolstoj, Jan Boerstoel, Kader Abdolah, Maarten Moll e.v.a.)
Taal: Nederlands
Jaar: 2001
# Pagina’s: 80 (13278)
Categorie: Sport
ISBN: 90-351-2310-7

Meer schaatsboeken:
Glad IJs
Mohammed Nasr – De elfstedentocht
Jacob Bergsma – Ontberingen
Marnix ten Kortenaar – Op weg naar het licht
Knut Naerum – Glad ijs
Hylke Speerstra – De koude kruistocht
Maarten Scholten – Ijskampioenen

Tour 2014 in poëzie

Tags

Frankrijk, poëzie, Tour 2014, Tour de France, wielerpoëzie, wielrennen

Toekomst

Al tijdens de etappe kunnen ze nadenken

bron: cyclingweekly.co.uk

een opleiding volgen
of in ieder geval een omscholing
in de zaak van de schoonvader

Analyticus
Mecanicien
Ploegleider

Want uit het wiel gereden worden
door een 42 jarige
zet je aan het denken

Hein Vergeer

Cav in de hopeloos verloren sprint
– een kopstoot geven om vijfde te blijven –
deed me terugdenken aan Calgary 1988

Het is lastig accepteren
dat je niet meer de allerbeste bent

 

 

Saai

’s Avonds
tijdens #argned
denk ik nog eens terug
aan die geweldige etappe
van die middag

Dankzij Nibali, Westra en Boom
lijken Messi en Robben
saai

Wk afgelopen, vakantiemodus

Tags

Brazilië, fcblogbroeders, voetbal, WK 2014

Het WK is nu definitief voorbij. Geen WK-blog voor mij meer dus. Best wel jammer. Ik had nog wel meer willen schrijven. 46 stukjes is blijkbaar nog niet genoeg. Nog meer mooie foto’s uit Brazilië (kijk eens op mijn Tumblr). Voetballiederen. Waarom allerlei mensen die ik nooit over voetbal hoor ineens een verhaal gaan schrijven waarom Messi niet de beste speler van het toernooi kon zijn. Het gedrag van Robben en Van Persie. Blatter. Nog meer voetbalboeken. Oranjegekte. De omslag van pers en publiek na een paar mooie resultaten. Het verschil tussen mooi voetbal en resultaatvoetbal. Het WK van Ronaldo en Messi. Volkskrantjournalist Willem Vissers die in topvorm was, ook al was niet iedereen het daar mee eens. Gijp en Derksen, al zag ik ze bijna niet.

Helaas, het WK is voorbij, over vier jaar in Rusland de volgende editie. Misschien ook wel weer een WK-blog voor mij. Misschien ook wel niet…

Gerbie’s WK-blog, deel 46 (slot)

Gerbie.nl gaat nu weer terug in de vakantiemodus. Een aantal blogjes per week. Vanaf september weer actuelere zaken. Misschien wat vaker per week. Misschien ook niet…

Maradona es mas grande que Pele

Tags

Argentinië, Brazilië, Diego Maradona, fcblogbroeders, supporters, voetbal, WK 2014

Volgens Edwin Winkels is het een versie van Bad Moon Rising (CCR), het kost me moeite het te herkennen, maar ik vertrouw hem blindelings.

Volgens Sjoerd Mossou is het het mooiste lied van dit WK. Sjoerd heeft smaak.

Diego Maradona zong het fanatiek, samen met diverse Argentijnse voetbaljournalisten. Al zal het hem vooral om de laatste regel (zie titel blogje) gaan.

Hoe dan ook hebben de Argentijnse supporters laten zien dat ze de meeste passie hebben. Niet het beste team, niet het mooiste voetbal, zelfs hun grote ster was een beetje flets dit toernooi, maar omdat ze wel mooi kunnen zingen, twee keer een versie van ‘Brasil, decime que se siente’ (Brazilië, zeg me wat je voelt).

Op YouTube voor de liefhebbers vele versies.

Gerbie’s WK-blog, deel 45

Niet naar Qatar

Tags

Brazilië, column, GFC, Goal, Goor, Nederlands elftal, politiek, Qatar, voetbal, WK 2014

Onderstaande column schreef ik afgelopen april in ons clubblad. De reportage in Hard Gras van Judith Spiegel relativeerde het aantal doden behoorlijk. Sterker nog, volgens haar is er nog niet eens begonnen met de bouw. Goed voorbeeld dat je altijd kritisch moet blijven kijken naar je bronnen.

Blijft, voor mij, overeind dat het WK in 2022 niet in Qatar hoort. Niet vanwege de corrupte manier waarop het toernooi is binnengehaald. Niet vanwege de onmenselijke omstandigheden voor voetballers én supporters, maar vooral niet vanwege de manier waarop met gastarbeiders wordt omgegaan. Ik hoop dus nog altijd dat mijn clubje een statement maakt richting KNVB. Dat er meer volgen. Dat de KNVB richting FIFA een vergelijkbaar statement maakt. Het bekende sneeuwbaleffect. Help je mee?

GFC niet naar Qatar

Voetbal is een prachtig spelletje dat mij al meer dan veertig jaar fascineert. Miljarden over de hele wereld hebben hetzelfde enthousiasme. Wat ik echter niet kan begrijpen is dat velen niet doorhebben dat het niet meer dan een spelletje is. Hoe graag ik ook wil winnen, als de tegenstander beter is (en dat gebeurde nogal eens dit seizoen), dan verdienen wij de winst niet.

Agressie hoort niet bij voetbal. Een dode grensrechter is absurd. Voetbal zo fanatiek je wil, maar ga niet over de grens. Ook je tegenstander moet maandagochtend weer naar werk of school. Voetbal blijft niet meer dan een spelletje.

Voetbal gaat niet om leven of dood. Een paar jaar geleden schrok heel Nederland toen tijdens een verbouwing in Enschede een tribune instortte en twee bouwvakkers het leven lieten. Op dit moment sterven er dagelijks bouwvakkers omdat in 2022 een WK voetbal moet plaatsvinden. Meer dan 900 ondertussen. De schatting is dat het richting 4000 gaat. En bijna nergens hoor je verontwaardiging. We discussiëren over de hitte in Qatar. Of over de corrupte manier waarop dit WK in de oliestaat is terecht gekomen, of over het ontbreken van voetbalcultuur maar de werkelijke discussie blijft achterwege.

De enige terechte discussie is of je wil voetballen in een land waar Aziatische bouwvakkers als slaven worden behandeld en bij bosjes dood neervallen. Of je straks in je Oranje shirtje staat te juichen op een tribune met airco, terwijl je weet dat voor die tribune alleen al tientallen doden zijn gevallen. Op moment van schrijven staan er een schamele 501 handtekeningen op een petitie van Avaaz en heb ik precies een enkele prominent (Bert van Marwijk) horen zeggen dat we misschien maar niet moeten gaan.

Dat de FIFA een corrupte bende is, daar twijfelt niemand meer aan. Dat de KNVB blind achter het beleid van de wereldvoetbalbond aanloopt verbaast daarom des te meer. Dat betekent dus ook dat Van Praag namens u en mij spreekt. Wij betalen, via GFC, contributie aan de bond.

Laat GFC eens het voortouw nemen, laten we niet denken dat het een ver van ons bed show is, maar laten we onze stem laten horen. Een protest richting Zeist.

Wij, leden van de Koninklijke voetbalvereniging GFC uit Goor, zijn het niet eens met de steun van de KNVB voor het WK te Qatar in 2022. Wij roepen de bond dan ook op om actief te pleiten voor het verplaatsen van het WK naar een land waar mensenrechten wel gerespecteerd worden. Doet de FIFA hier niets op uit, dan moet het Nederlands elftal niet inschrijven voor (de voorronden van) het toernooi.

Meerdere clubs zullen volgen. Hopelijk in meerdere landen. Benieuwd of de FIFA nog steeds achter de keuze voor Qatar staat wanneer Nederland, Duitsland, Engeland en Frankrijk zich hebben teruggetrokken.

Voetbal hoort een leuk spelletje te blijven.

Gerbie’s WK-blog, deel 44

Het grootste stadion ter wereld

Tags

Brazilië, fcblogbroeders, fotooo, Maracana, reizen, Rio de Janeiro, stadion, voetbal, walk of fame, WK 2014

Volgens de legende zaten er in 1950 tegen Uruguay 199.854 toeschouwers. Al bestaan er schattingen dat het er in werkelijkheid 210.000 waren. Het Maracanã is vanavond de plek waar de finale zal plaatsvinden. Er zitten vanavond iets minder bezoekers dan 64 jaar geleden.

In 2005 was het stadion dicht voor een verbouwing. Sindsdien is het nog een keer gerenoveerd. Een mooi stukje stadion is de Walk of Fame. 100 voetballers mochten er hun voetstappen achterlaten. Vooral Brazilianen natuurlijk, maar ook Maradona en Eusebio staan er tussen. Prachtig stukje geschiedenis.

Gerbie’s WK-blog, deel 43