Maandelijks Archief: november 2010

Mijnwerkersdrama in Nieuw Zeeland

24 woensdag nov 2010

Posted by in In het nieuws, Reisverhalen Steden

≈ 1 reactie

Tags

, , , , ,

Het is voor ons Nederlanders letterlijk de ver van mijn bed show. Veel verder weg dan dat kunnen we niet op deze planeet. Nieuw Zeeland. Daar is het groot nieuws. 29 mijnwerkers overleden. De lokale krant, NZ Herald, staat er vol mee.

Een tragedie voor de families natuurlijk. Tientallen families moeten verder met de littekens van deze tragedie. Op mijn grote lange reis heb ik ook Nieuw Zeeland aangedaan. Een indrukwekkend land. Maar waar de meeste reizigers het kleine stadje aan de westkust oversloegen, kwam ik al liftend toevallig ook terecht in Greymouth, waar dit verhaal zich nu afspeelt. Bijna tien jaar geleden is dat nu. Toen al schreef ik het volgende, nadat ik een kerkhof had bezocht, zoals ik wel vaker doe als ik in het buitenland ben:

“Een gezin waar vader en zoon tijdens een mijnongeluk verongelukten, met een volgende zoon die ook voor zijn dertigste al overleed. Vooral de moeders van Greymouth moeten veel geleden hebben in dit mijnwerkersstadje.”

Lees het hele verhaal: Net iets anders, dat ik destijds over het kleine mijnbouwstadje schreef.

NaNoWriMo

19 vrijdag nov 2010

Posted by in Boekennieuws

≈ 3 reacties

Tags

, ,

Een aantal jaren heb ik het aangezien. Ik wist niet of het wat voor me was. Maar dit jaar ben ik gezwicht. Net als tienduizenden anderen. NaNoWriMo. Het betekent National Novel Writing Month. Schrijf een boek in een maand. Leek me een leuk idee. Ik schrijf het beste met deadlines. De site heeft een grens bepaald van 50.000 woorden. Dus moet je elke dag 1667 woorden inkloppen om je doel te halen.

Simpele uitleg op de site zelf: What is nano

Ooit begonnen in San Francisco, nog net in het vorig millenium. 21 deelnemers. Vorig jaar al ruim boven de 100.000 deelnemers. Dit jaar vast nog wel meer. 3317 anderen in Nederland en België. En ik dus nu ook. Ik heb er zelfs een maand mijn blog en LiveJournal voor stilgelegd. okay, bijna stilgelegd dus.

Nu ben ik eigenlijk een stukjesschrijver, geen romanschrijver. Ik heb op 31 oktober besloten dat ik het maar eens moest proberen. Ook al meteen besloten dat het geen roman werd. Maar vele stukjes met onderlinge samenhang zouden ook als een boek gezien kunnen worden. Daar ben ik dus sinds 1 november mee bezig.

Het ging redelijk, na het eerste weekend lag ik boven het gemiddelde. Maar ik ben mijn voorsprong aan het kwijtraken. 6 avonden met verplichtingen, soms leuk (theater), soms minder (avondwake) betekent dat er gewoon erg weinig tijd overblijft om daadwerkelijk te schrijven. Om half twaalf ’s avonds nog snel even een stukje schrijven is geen uitzondering. Het blijkt zwaarder dan gehoopt.

Maar ik heb de grens van 30.000 woorden reeds gepasseerd, ik heb zelfs nog een manier om een klein beetje vals te spelen en wat oude stukjes te integreren in mijn boek, dus ik heb goede hoop dat ik het ga redden. Nog anderhalve week en ik zal mijn leven als blogger weer oppikken. Al denk ik dat ik mijn sociale leven ook wel weer mag oppakken. En dat ik de laatste stukjes voor het boek nog moet schrijven, de brainstorm op de 1e leverde genoeg ideeen op, dat red ik niet in een maand. Er staat nergens dat het boek niet meer dan 50.000 woorden mag hebben toch? En dan moet ik nog redigeren. Want een van de principes van NaNoWriMo is dat je schrijft, schrijft en nog eens schrijft, maar vooral niet teruggaat om te corrigeren, aan te passen en te herschrijven. Dat kan later nog wel een keer.

Of het ooit daadwerkelijk een boek wordt is nog te betwijfelen dus. Maar het idee vond ik leuk, nu wil ik het halen ook. Het verbaast me dat er nog geen kwart ook daadwerkelijk de eindstreep haalt. Dit jaar wil ik daar bijzitten. En dan volgend jaar misschien toch die roman maar eens proberen?

Long may you run

12 vrijdag nov 2010

Posted by in Gerbie kijkt YouTube

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , ,

Gerbie kijkt YouTube 054

Even mijn zelfopgelegde blogverlof kort onderbreken. Gisteren zag ik bij DWDD Mart Smeets en Tim Knol een poging doen om Matthijs van Nieuwkerk uit te leggen waarom Neil Young een fenomeen is.

Dat heeft helemaal geen nut. Uitleggen? Luisteren! En omdat onze held vandaag 65 wordt wil ik toch even een clip van hem op mijn blog zetten. Closing ceremony van de Olympische Winterspelen in Vancouver afgelopen winter. Ik heb het destijds niet gezien, tijdverschil en werk zijn een slechte combinatie.

Maar die ene oude breekbare man midden in dat grote volle stadion. Hoed en gitaar, prachtig nummer, ik kreeg er kippenvel van. Long may you run! Laten we hopen dat Neil nog heel lang mag rennen…