Tag Archief: Tour de France

Jeroen Wielaert – De vele wegen naar Parijs

06 woensdag nov 2019

Posted by in Boekbesprekingen 2019, CycloGerb Wielerboeken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , , , , ,

Jeroen Wielaert – De vele wegen naar Parijs

Columns van Wielaert, een moment van rust en beschouwing in de hectiek van de Tour de France. Al jaren luisterde ik graag naar zijn verhalen op Radio Tour de France. Toen hij een paar jaar geleden in Goor kwam in het theater, had ik een mooie avond. En tevens de gelegenheid om deze verzameling columns te laten signeren.

Dit boek is een bundeling van de columns van de Tours 1996 t/m 1999. Vier Tours met een eigen dynamiek. De jaren van de Tour du Dopage, van bekentenissen en gevangenisstraffen, van Riis tot Armstrong. Wielaert gaat soms op de actualiteit in, maar legt vaker de link naar het verleden, naar de omgeving, met de cultuur. Door Wielaert leer je Frankrijk een klein beetje beter begrijpen.

Ook hij heeft te maken met het fenomeen ‘kennis van nu’, heroïsche aanvallen van toen, zijn de oplichtersverhalen van nu. Helden worden bedriegers, daar kan hij ook niets aan doen.

Mooie bundeling.

Citaat: “UCI-hoofd Hein Verbruggen heeft zich voor de start in Rouen voor de zoveelste keer teweer gesteld tegen alle sensatieverhalen over EPO-doden in de sport. Het is allemaal door vage doktoren in vuige kranten gebracht, jawel. Ik ben nog even gaan kijken op het kerkhof van Saint-Colombain. Nergens een EPO-dode te ontdekken.” (p.56)

Nummer: 19-035
Titel: De vele wegen naar Parijs
Ondertitel: Onderweg met de Tour de France
Auteur: Jeroen Wielaert
Taal: Nederlands
Jaar: 2000
# Pagina’s: 160 (7470)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 90-215-8599-5

Meer:
Tourpassies
Wikipedia
NOS

Jeroen Wielaert – Tourpassies

20 zondag okt 2019

Posted by in Boekbesprekingen 2019, CycloGerb Wielerboeken

≈ 1 reactie

Tags

, , , , , , , ,

Jeroen Wielaert – Tourpassies

Die man die, bij Radio Tour de France, met een gedragen stem hele verhalen kon vertellen, rondkijkend op een Frans dorpspleintje waar u en ik zo langs zouden zijn gelopen, met een passie waardoor je wel moest luisteren, dat is Jeroen Wielaert. Hij bezorgde Utrecht de tourstart, hij schrijft mooie verhalen en is op Radio 1 te beluisteren.

Dit boekje is een tussendoortje. Het idee is wel leuk, mensen laten vertellen over hun Tourpassie, wat is hun verhaal? Bekende Nederlanders, okay, verkoopt het vast een beetje beter door. Het ziet er uit als een serie van Radio Tour, waar ze een zomerlang elke dag een BN’er aan het woord lieten. Kan het me niet herinneren, in die tijd was ik vaker niet in Nederland dan wel.

Wat jammer is, is dat je ook BN’ers krijgt die het wel leuk vinden om wat te vertellen, maar uit hun woorden kun je opmaken dat ze eigenlijk een stuk of vijf etappes kijken. En dan nog alleen het laatste half uur. Dat is geen passies, dat is het verdrijven van verveling. Gelukkig zijn er nog wel anderen die wel een mooi verhaal te vertellen hebben.

Wielaert schreef ze op, ik las ze aan het begin van de Tour. Zo uit. Jammer. Misschien een kwart eeuw later nog een keer doen en dan wel alleen mensen aan het woord laten die echt passie voor de Tour hebben?

Mijn favorieten: Harmen Siezen, Kees van Kooten, Tonny Strouken, Theo van Gogh en Wilfried de Jong.

Citaat: “In 1980 zijn we bij de NOS begonnen met een Tour-toto. Het was de bedoeling dat je een paar renners uitzocht, die voor jou de hele Tour geld verdienen. Dat wil zeggen: de eerste vijf plaatsen, plus de gele trui. (…) Dan zet je f125 in en jouw ploeg rijdt dan voor jou. Onbekende renners zijn dan ineens geld waard. Als die een etappe winnen is het kassa geblazen. We hebben altijd 140 à 150 deelnemers. Er zit tussen de f17.000 en f18.000 gulden in de pot.” (p.56)

Nummer: 19-033
Titel: Tourpassies
Auteur: Jeroen Wielaert
Taal: Nederlands
Jaar: 2000
# Pagina’s: 80 (7056)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 90-215-9691-1

Meer:
Wikipedia
NOS

Themaweek 69: Sportboeken

Tour 2019 in poëzie (6, slot)

29 maandag jul 2019

Posted by in CycloGerb Wielerpoëzie

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , ,

Afdalen

Alaphilippe krijgt lof
voor zijn daalcapaciteiten
maar verliest toch de Tour

Anticlimax

Eindelijk ontploft de Tour
wordt de koers geneutraliseerd

Vol adrenaline kijkend
naar renners die in auto’s stappen

Veldrijden

Al vaak werd gezegd dat dit een Tour
voor veldrijders was

Sneeuw en modder
dit was een etappe die
Mathieu van der Poel
zeker had gewonnen

Tranen

Vreugde of verdriet

De tranen van Pinot
en de tranen van Bernal
ik voel ze beide

Tour 2019 in poëzie (5)

28 zondag jul 2019

Posted by in CycloGerb Wielerpoëzie

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , ,

Spanning

Nog drie dagen
nog steeds zes kanshebbers
kan me niet herinneren
wanneer de Tour voor het laatst
zo spannend was

Jaloers

Hier is het maar 37 graden
Als ik kijk naar het peloton
Dat met 40 graden rondrijdt

Zij krijgen een onweersbui
Ik ben jaloers

33 man

Een kopgroep van 33 man
drie oude kranten
mijn twitter tijdlijn
flesje water
middagdutje
drie oude columns van Wielaert

En dan weer kijken

Dubbel

Quintana wint niet alleen de etappe
maar ook de prijs
voor meest nietszeggende interview
na de etappe

Tour 2019 in poëzie (4)

26 vrijdag jul 2019

Posted by in CycloGerb Wielerpoëzie

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , ,

Podcast

De Rode Lantaarn
De Kopgroep
en twee keer per dag
In Het Wiel

2019 is definitief
De Tour van de Podcast

Tourpiemel

Hoe zet je op je c.v.
dat je de hele zomer
piemels op de straat
hebt overgeschilderd?

Tourpiemel (2)

Woord van het jaar
2019 is bekend

Al was het alleen maar
dat men zich over veertien jaar afvraagt
wat een Tourpiemel eigenlijk is

Droom

De natte droom van de Jumbo
Kruijswijk die in het geel
de sprint voor Groenewegen aantrekt
op de Champs Elysees

En dan allebei winnen

Tour 2019 in poëzie (3)

24 woensdag jul 2019

Posted by in CycloGerb Wielerpoëzie

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , ,

Verdwijntruc

Wie weet waar Rohan Dennis?

Toch knap dat je in zo’n mediaspektakel
in het tijdperk van de mobieltjes
ongezien kunt afstappen

Gele doping

Alaphilippe wint de tijdrit
deed mij denken aan
de oom van Harrie Jekkers

“Die gozer in de gele trui
wint altijd”

Wout van Aert

Au
AAAAUUUUUU!

Uitgestelde start

De gespannen kopjes
achter de neutrale wagen
wachtend tot ze
mogen ontsnappen

Papa’s verjaardag

22 maandag jul 2019

Posted by in CycloGerb Wielerverhalen

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

Herpublicatie. Het verhaal dat ik schreef over Papa in 2015, tijdens de Tour, over zijn deelname aan ons veilingspel. Het was zijn laatste deelname, maar dat wist ik toen nog niet. Vandaag zou hij 74 zijn geworden.

wai-10Al jaren roept mijn vader dat hij voor het laatst meedoet met ons veilingspel. Hij vindt zich te oud om met allemaal jonge jongens nog mee te spelen. Nu worden wij geen van allen jonger, het leeftijdsverschil wordt procentueel gezien steeds kleiner, dus vinden we dat hij gewoon elk jaar weer mee moet doen.

Hij doet het meestal redelijk, maar heeft geen geduld voor een spel dat een paar uur duurt en waarin bijna 100 renners ‘op tafel’ komen. Hij kiest een paar renners die hij wil hebben, overbiedt en dan raakt zijn geduld op. Ooit was dat Stuart O’Grady die voor 43 wegging, dit jaar was het Ian Stannard die voor zijn restbudget van 24 werd gekocht. Voor de helft had hij ‘m ook gehad. Een kwart waarschijnlijk zelfs. Gevolg is dat hij de laatste vijf renners zonder budget zit en dus erg lang moet wachten tot hij de goedkope renners kan inslaan of zo slechte renners moet inbrengen die niemand zelfs maar voor 1 wil kopen. Beide situaties zijn niet gunstig.

Het resultaat is er naar. Hij staat ondertussen dik onderaan. En nu is dat niet zo heel erg, het is maar een spelletje. Ware het niet dat we een regel hebben bedacht ooit dat degene die onderaan eindigt, het jaar er op gastheer is. Hoeven we volgend jaar in ieder geval de discussie niet aan te gaan. Hij moet gewoon nog een jaar meedoen. In 2017 praten we hem wel weer om.

Overigens is hij vandaag ook nog jarig. Hij heeft de mooie leeftijd van 70 jaar bereikt en gaat aan zijn achtste decennium beginnen. Gefeliciteerd pa!

Tour 2019 in poëzie (2)

20 zaterdag jul 2019

Posted by in CycloGerb Wielerpoëzie

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , ,

Dierckxens

Volgens mijn moeder
is Ludo niets ouder geworden
twintig jaar na zijn
etappezege in de Tour

Klopt niet:
Hij zag er op zijn 23e al uit
alsof hij 41 was

Lering

Angliru
Strade Bianchi

Boven op de Planche des Belles Filles
zien we dat de tourorganisatie
wel degelijk naar
de concurrentie kijkt

Uitgekiend

Wie denkt dat zijn aanvallen
willekeurig zijn
een schot met hagel
ooit een keer raak

Begrijpt er niets van
alles is voorbestemd
uitgekiend
doorgerekend

De winst van De Gendt
toont de intelligentie
van de renner

Waaiers

Een etappe voor fijnproevers
met diverse waaiers
waar op kop vol wordt doorgereden

De wind kan een grotere hindernis zijn
dan de hoogste bergen

Tour 2019 in poëzie (1)

19 vrijdag jul 2019

Posted by in CycloGerb Wielerpoëzie

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , ,

Vervanger

Je hebt anderhalve minuut
na de valpartij van je kopman
waarin je beseft dat je het zelf
maar eens proberen moet

En dan lukt dat

Teamwork

Eindelijk een Tour op mijn lijf
dacht Bardet
voordat hij doorhad
dat zelfs een korte ploegenrijdrit
genoeg was om flink te verliezen

Hommage

Vijftig jaar na dato
eert de Tour de man
die voor velen de grootste aller tijden is

Die ook drie keer vaker gepakt werd
dan de man die hem zijn record afpakte
maar het toch weer kwijtraakte

Middagslaapje

In de vijfde etappe
gebeurt het onvermijdelijke
laatste klim op 19 km
van de finish

Was het 9 km geweest
dan had ik Sagan
wél zien winnen

Tour in poëzie 2018

17 woensdag jul 2019

Posted by in CycloGerb Wielerpoëzie

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , ,

Colombiaan

Gaviria is de tweede
de eerste Colombiaan in het geel
glunderde in Almelo ooit
toen hij met mama op de foto mocht

 

Sagan (2)

Van de 115 dagen dat
hij in de Tour reed
had hij liefst 90 dagen
de groene trui aan

 

Kruijswijk

Als Oranje in 74
wel de complimenten
wel de koers bepalen
met lege handen

Babyface

De Fransman naast me
kijkt vragend naar me
omdat ik die renner
net achter de groten van het peloton
met die babyface aanmoedig
Antwan is geen verdwaalde
wielertoerist

Tourpoëzie 2002

15 maandag jul 2019

Posted by in CycloGerb Wielerpoëzie

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

II

de dondergod
bleek ook maar menselijk te zijn
maar ondanks de kramp
(of was het dankzij)
werd hij de held van de dag
de winnaar van die etappe
is alweer vergeten
maar die beelden
van het lijden
op twintig minuten van het peloton
blijven in ieders netvlies staan

IX

zou een handballer
de strafworpen
beter benutten
als Marino Lejareta
als een gek
aan de kant
van de sporthal
staat te schreeuwen?

XII

harakiri
intifada
jalabert

XX

de redenen waarom deze tour toch niet saai was
Jalabert
Hushovd
Botero
Martinez
Smeets
Boogerd
Solleveld
Wuyts
Rumsas
Mevrouw Rumsas

 

De Tour de France 2015

11 donderdag jul 2019

Posted by in CycloGerb Wielerpoëzie

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , ,

Al vele jaren doe ik een (matige) poging om de Tour in kleine gedichtjes, meer gedachtespinsels, te vangen. Ook dit jaar zal ik dat proberen. Eerst even een paar voorbeeldjes uit het verleden. Vandaag 2015.

Tour 2015

Mooie etappes
strijd
schitterende beelden

Renaat en Wuyts
zelfs Tour du Jour valt mee
(al kijk ik niet elke dag)

Maar ik mis Mart

Perceptie

De verslaggever kent niet genoeg superlatieven
voor de vierde plek van Gesink
(die er zelf redelijk nuchter bij zit)

Dertig jaar geleden had men gevraagd
wat er mis is gegaan…

Camera

In de bergetappe
vind ik de camera
achter de groep
het meest interessant

Lijden is de essentie
van sport

Lengte

Zetten ze bewust de langste rondemissen
naast Nairo Quintana?

Om hem te zoenen
op het podium
moeten ze nog steeds bukken

Bart Jungmann – De Muur 62 – Toms Tour

25 maandag feb 2019

Posted by in Boekbesprekingen 2018, CycloGerb Wielerboeken

≈ 3 reacties

Tags

, , , , , , , , ,

Bart Jungmann – De Muur 62 – Toms Tour

Hij noemt het zelf een feuilleton. Een dagelijks verslag, zoals de Tour zelf eigenlijk ook een feuilleton is. Onderaan noem ik het een kroniek, een term die ook eerder gebruikt is. Het zijn mooie verhalen, een grote wielerronde drie weken volgen en daar mooi over schrijven. Het is wat anders dan een dagelijks verslag, dat kun je in de kranten wel lezen. Het is meer, het is een sfeertekening, een tijdsgeestbeschrijving, het is het verhaal dat het overzicht heeft, waar de dagelijkse verslagen dat meestal missen.

Bart Jungmann was al jaren niet meer in de Tour geweest, maar bedacht in 2018 dat het toch wel eens bijzonder kon worden, zeker met een Nederlandse kandidaat winnaar in het peloton. En dus vroeg hij een perskaart aan en bekeek vanaf de zijkant de Tour van Tom.

Jungmann kijkt terug in de tijd, naar oude Tours, naar zijn eigen leven als verslaggever, naar bijzondere gebeurtenissen. Het dagelijks blokje waarin de muziek wordt beschreven geeft inzicht in de smaak van de schrijver, tevens zegt het ook weer iets over de Tour zelf. De uitslagen aan het eind van elk hoofdstuk geeft aan dat het toch nog wel gekoppeld is aan de realiteit, aan de dagelijkse gang van zaken, als je alleen leest, is dat niet altijd even duidelijk. Precies zoals het hoort. De uitslagen staan dan ook in een kleiner lettertype, dit is een boek, geen krant.

In het midden een aantal schitterende foto’s van Klaas Jan van der Weij, prachtige toevoeging aan het mooie verhaal.

Eigenlijk is het jammer dat ik dit boek een paar maanden na de Tour al heb gelezen, dit zou je jaren later moeten teruglezen, om die mooie Tour van 2018 nog eens te herbeleven. Maar goed, in een rijtje met Dino Buzatti en Antoine Blondin staan is een mooi compliment voor Jungmann.

Citaat: “Helaas lijken bijnamen hun beste tijd te hebben gehad. Uit de recente geschiedenis schiet met De Apotheker te binnen. Zo noemden ze de Italiaan Rodolfo Massi omdat hij een reputatie had als handelaar in stimulantia. Van de huidige generatie kan alleen Vincenzo Nibali ermee door als De Haai van Messina.” (p.113)

Nummer: 18-059
Titel: De Muur 62
Ondertitel: Toms Tour
Auteur: Bart Jungmann
Taal: Nederlands
Jaar: 2018
# Pagina’s: 177 (11240)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 978-94-623-1037-7

Meer kronieken:
Erik Brouwer (Giro 2007)
Maarten Ducrot (Tour 1987)
Mart Smeets (Tour 1980)
Dino Buzzati (Giro 1949)
Benjo Maso (Tour 1948)
Koos Schwartz (Tour 1926)
Albert Londres (Tour 1924)

Meer Muur:
61 60 59 58 57 56 55 54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 32 31 30 29 28 26 25 24 23 22 21 20 19 18 17 16 15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 1 (2e x)

Omerta (juli 2003)

03 zaterdag feb 2018

Posted by in Sport Column, themaweek

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , ,

Tijdens de Tour schreef Mart vaak een dagelijkse column, voor verschillende kranten. Wanneer hij dat tikte vroeg ik me wel eens af. Denk dat hij in juni alvast een mapje vol schreef op zijn laptop. In de Tour de France 2003 sprak hij over een bekend onderwerp in de wielersport.

Een aantal jaren geleden doorbraken drie Nederlandse renners de omerta, de gedragscode. Maarten Ducrot, Steven Rooks en Peter Winnen vertelden dat ze wel eens uit de pot van verboden vruchten hadden gesnoept om tot betere prestaties te kunnen komen. In de conservatieve wielermaatschappij was dat ‘not done’ en de betrokkenen werden door hun ex-collega’s met de nek aangekeken.

Ze hadden de belofte van zwijgen doorbroken, zij bevuilden hun eigen nest. Kilte en zwijgzaamheid werden hun deel.

Rooks en Winnen waren afgelopen weekeinde te gast op Alpe d’Huez en ik zag ze terugkruipen binnen die omerta. Omdat ze ooit op de historische berg gewonnen hadden, werden ze geëerd en werd de rode loper voor hen uitgerold. Ze genoten met volle teugen.

Rooks en Winnen, helden van weleer, veertigers nu, bemerkten bij het grote publiek helemaal niets meer van rancune. Het was zelfs maar de vraag of de enthousiaste menigte nog van hun vaandelvlucht van een paar jaar geleden wist. En binnen hun eigen wereld? Ze stonden schouder aan schouder met andere helden, de Colombiaan Herrera, de Italianen Conti en Guerini, de Spanjaarden Echave en Mayo, de Fransoos Hinault, de Amerikaan Armstrong en hun landgenoten Kuiper en Zoetemelk. Camera’s snorden, gejuich weerklonk en een portret van innig geluk werd de wereld ingestuurd. Rooks en Winnen waren weer wielrenner en in deze setting werd niet over doping gesproken, er werd niet eens aan gedacht. Ik bekeek de voormalige helden, zag hun intense geluk en gunde hen dat. Ik zag hoe de omerta zich langzaam sloot. Ze waren weer thuis, opgenomen in het peloton. De dopingcontrole kon wachten, ze leefden nu op roem en eer van weleer.

Themaweek 49: Mart Smeets