Tag Archief: onderwijs

Aanrader: Klassen

25 maandag jan 2021

Posted by in Gerbie's Recensies Televisie, Uit de school geklapt

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

De afgelopen weken ontzettend genoten van de serie Klassen. Mocht u dat nog niet gedaan hebben, om welke al dan niet goede reden, doe dat alsnog. Vast wel ergens te vinden via NPO Plus/Start of hoe dat tegenwoordig heet.

Een schooljaar lang volgden de documentairemakers kinderen, in groep 8 of net daarna. Hoe gaat het met het onderwijs in Nederland? Het is de makers gelukt om goed te laten zien dat kansenongelijkheid in Nederland nog steeds een groot probleem is. Waar op de ene school de leerlingen teleurgesteld zijn met een havo/vwo-advies, waren op de andere school de juffen al blij dat de kinderen überhaupt op school zijn elke dag. Waar de ene middelbare school een Europees parlement als rollenspel kan organiseren, moeten mentoren van een andere school de leerlingen via leerplichtambtenaren op school krijgen, de jeugd er bijhouden terwijl ze net vast hebben gezeten.

Ster van de show was zonder twijfel Anyssa. Ze woonde bij haar grootouders, die ze qua ontwikkeling op haar 11e al voorbij was. Met een terminaal zieke opa en oma die tussendoor ook nog even ziekenhuis meepikte, was het meisje met van alles bezig, maar haar ontwikkeling op school stagneerde. Gelukkig zag haar juf de mogelijkheden van het meisje.

Een pleidooi voor een gigantische reorganisatie van ons onderwijs. Voor een minister van onderwijs met bevlogenheid in plaats van een bestuurder (ik zag wel een geschikte wethouder voorbijkomen overigens). Voor kansengelijkheid. Voor latere schoolkeuze. Tegen efficiencydenken. Tegen pusherige ouders. Tegen witte en zwarte scholen.

Schitterende serie. Kijk!

Onderwijs moet anders

03 zaterdag okt 2020

Posted by in themaweek

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

Ken Robertson heeft al meerdere TED-talks mogen doen. Sir Ken (hij is al geridderd) pleit altijd voor beter onderwijs. Vooral individueler, passender. Hij brengt het ook nog eens met humor. En volgens mij heeft hij op zijn minst goede ideeën.

Themaweek 93: Ted Talks

Johan Goossens – Jongens, ik wil nu toch écht beginnen

08 vrijdag nov 2019

Posted by in Boekbesprekingen 2019, Uit de school geklapt

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , , ,

Johan Goossens – Jongens, ik wil nu toch écht beginnen

Na het optreden van Goossens in het lokale theater, een maandje voor mijn verjaardag, kocht Yolanda dit boekje, liet het signeren en verstopte het. Maanden later kwamen we het ineens tegen. De verjaardag was al geweest. Ik kreeg het boekje alsnog.

Goossens combineerde meerdere jaren zijn optredens met het lesgeven op een ROC. Daarover mocht hij ook columns schrijven in het Parool. Dit is de tweede bundeling.

Humor en het ROC zijn een goede combinatie. Sterker nog, wanneer je er niet om kunt lachen, dan wordt het lesgeven soms wel erg lastig. Natuurlijk praat ik uit ervaring. Al zijn de lagere niveaus van het ROC in de Randstad echt een stuk lastiger dan mijn hogere niveaus in het oosten. Eerlijk gezegd denk ik dat zijn klassen soms weinig met onderwijs te maken hebben. Maar daardoor zijn de verhalen wel weer mooier, voor de cabaretier, voor de columnist een prachtige bron.

Goossens schrijft prachtige columns over zijn klassen, zeker wanneer hij in anderhalve bladzijde een student goed neerzet. Een aantal van die pareltjes staan in deze bundel. Helaas is een column iets persoonlijks. Daardoor gaan er ook meerdere columns over zijn eigen leven, over zijn relaties, zijn reizen. Ook wel leuk, maar thematisch minder passend in deze bundeling.

Citaat: “Mijn spreekbeurt gaat over die abortus. Ik ben tegen die abortus. Vanwege mijn zus. Want mijn zus had die abortus gedaan en die kan nu geen kinderen meer krijgen. En daar heb ik veel verdriet van gehad. Want je wil dat je zus kinderen krijgt, snap je? Dus daarom ben ik echt tegen, zeg maar. Ik snap ook niet waarom mensen dat doen, die abortus.” (p.74)

Nummer: 19-044
Titel: Jongens, ik wil nu toch écht beginnen
Auteur: Johan Goossens
Taal: Nederlands
Jaar: 2016
# Pagina’s: 207 (9942)
Categorie: Columns
ISBN: 978-94-004-0483-0

Meer onderwijs gerelateerde boeken:
Eefje Pleij – Juf met staarten
Theo Thijssen – De gelukkige klas
Jacques Vriens – Is de klas nog wel zo gelukkig?
Leo Prick – Onderwijs op de divan
Herman Koch – Red ons Maria Montanelli
Bert Smit e.a. – Uit de school geklapt
Johan Goossens – Wie heeft er wel een boek bij zich

Themaweek 72: Gesigneerde boeken

Laat eens wat van je horen (106-108)

04 donderdag jul 2019

Posted by in Laat eens wat van je horen

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

Citaten uit kranten en tijdschriften die ik de afgelopen jaren de moeite vond.

106:

Bij aanslagen als die in Parijs wordt dan, niet in de laatste plaats door politici, gewezen op het gevaar dat onder de vluchtelingen zich ook terroristen zouden bevinden. Alsof er geen gevaar is dat onder de baby’s op een kraamafdeling in een willekeurig ziekenhuis zich geen toekomstige moordenaars, oplichters en terroristen zouden bevinden. Niet alleen is het twijfelachtig of wij de ‘barbaren’ moeten aanwijzen, zeker is dat het een illusie is dat in een wereld als de onze de ‘barbaren’ buiten de deur kunnen worden gehouden.

Arnon Grunberg, Wordt vervolgd, december 2015

107:

Around 0,5% of women consistently affirmed their status as virgins and did not use assisted reproductive technology, yet reported virgin births.

British Medical Journal, december 2013

108:

Zet het systeem op z’n kop. Flip the system. Het onderwijs moet niet top-down, maar bottom-up worden georganiseerd, we moeten toe naar een systeem van collectieve autonomie, zodat alle leraren verantwoordelijkheid voor alle leerlingen kunnen en moeten nemen. Daarin zijn docenten sterke professionals, die samen bepalen hoe het onderwijs eruitziet. En de manager? Die hoeft zich alleen nog af te vragen wat docenten nodig hebben om hun werk te doen.

Jelmer Evers, Trouw, juni 2015

Johan Goossens – Wie heeft er wél een boek bij zich?

18 zaterdag mrt 2017

Posted by in Boekbesprekingen 2016, Uit de school geklapt

≈ 1 reactie

Tags

, , , , , ,

16-069Johan Goossens – Wie heeft er wél een boek bij zich?

Her en der had ik al wel eens wat van hem gelezen. Columns. En omdat hij op een ROC les geeft, vaak herkenbare situaties. De bundeling moest ik dus maar eens aanschaffen. Zijn eerste column was meteen een herkenbare situatie. Ooit voerde ik een vergelijkbaar sollicitatiegesprek. Geen papieren, geen ervaring, maar durf je? Ja, ik durfde. Ik hield het meer dan een jaar vol en vertrok. Maar keerde zelfs terug, ondertussen meer dan 15 jaar.

Goossens was al cabaretier voordat hij de klas in stapte. Vooral de niveau 2 klassen raken hem, zowel positief als negatief. Mooi om te zien dat elke beginnende docent vergelijkbare problemen ondervindt. Aan de andere kant is het verschil tussen een ROC in de Randstad en een ROC in het oosten des landes groot. Het aantal probleemgevallen is kleiner, de problemen zijn kleiner. Wat dat betreft kan ik dus niet invoelen, niet meeleven. Ik snap soms helemaal niet het type leerling dat hij in de klas heeft, begrijp diens problemen niet, heb geen idee hoe diens leven er uit ziet. Dat maakt het des te interessanter om te lezen natuurlijk.

Wanneer je op een podium kunt vertellen over je leven, heb je relativeringsvermogen. Onmisbaar wanneer je ongekwalificeerd de klas inspringt. En Goossens overleefde, behoudt zijn gevoel voor humor en weet vele leerlingen nog wat bij te brengen ook. Een bonus, als je het moet geloven. En ik geloof hem

Enig minpunt van deze bundeling is dat er meerdere columns in staan die niet echt binnen het thema passen. Niet nodig volgens mij, als je een kwartaal had gewacht, dan waren er genoeg nieuwe stukjes geschreven om het thematische karakter van het boek niet aan te tasten.

Citaat: “Voor het eerst blijft de moeder stil. Haar ogen worden wazig en ze kijkt voor zich uit. (…) Ik zoek naar een ingang, een toon. Een magische manier om alles heel makkelijk bespreekbaar te maken. Maar hoe begin je over een alcoholische vader, een uithuisplaatsing en het herhaaldelijk ingrijpen van de politie? Ik kijk op mijn horloge. Nog vijf minuten.” (p.76/77)

Nummer: 16-069
Titel: Wie heeft er wél een boek bij zich?
Auteur: Johan Goossens
Taal: Nederlands
Jaar: 2014
# Pagina’s: 175 (16102)
Categorie: Columns
ISBN: 978-94-004-0019-1

Meer onderwijs gerelateerde boeken:
Eefje Pleij – Juf met staarten
Theo Thijssen – De gelukkige klas
Jacques Vriens – Is de klas nog wel zo gelukkig?
Leo Prick – Onderwijs op de divan
Herman Koch – Red ons Maria Montanelli
Bert Smit e.a. – Uit de school geklapt

Themaweek 36: Meer boeken

Sugata Mitra over onderwijs

16 maandag jan 2017

Posted by in themaweek, Uit de school geklapt

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , ,

Een week lang mensen die anderen kunnen inspireren. Als eerste een Indiase professor die meerdere experimenten uitvoerde, over de hele wereld. Hij toonde aan dat kinderen een geweldig zelf lerend vermogen hebben. En hij kan er prachtig over vertellen. Kijk maar eens naar deze Ted talk:

Het onderwijs moet op de kop. Iedereen die hem hoort, is daar van overtuigd. Hopelijk ook de beslissingsbevoegden.

Voor degenen die het Engels lastig vinden, op de site van ted.com staat het verhaal ook met ondertiteling in meer dan 40 talen. Nederlands dus ook.

Themaweek 28: Inspirerende speeches

Tikfoutje

01 vrijdag apr 2016

Posted by in Fotooo, Kijk nog eens

≈ 1 reactie

Tags

, , ,

Kijk nog eens 201

Hebben we toch allemaal wel eens gedaan? Zodra we konden lezen en begrepen wat een woordenboek was, opzoeken of er vieze woorden in staan. Ik geef het toe.

Maar een toetsenbord vernielen, vind ik weer wat minder. En dan dit geintje uithalen. Terwijl je dus al bijna 20 bent, je rebelse tijd afgelopen zou moeten zijn. En kon je echt geen andere woordjes maken? Was dit het grappigste wat je kon bedenken?

IMG_1607

Herman Koch – Red ons, Maria Montanelli

31 zondag jan 2016

Posted by in Boekbesprekingen 2015

≈ 3 reacties

Tags

, , , , , ,

15-056Herman Koch – Red ons, Maria Montanelli

Of ik de link met Jiskefet al had gelegd toen ik het boek voor het eerst las, durf ik niet te zeggen. Wel dat het indruk maakte. Dat het een van de eerste boeken van Koch was dat ik liet signeren. Nu staan er meerdere gesigneerde boeken van hem in mijn kast. De indruk die ik van hem kreeg, nu ik hem een paar kort tot heel kort gesproken heb, is een bescheiden, bijna verlegen man. Een aardige vent, die schrijver werd, maar niet om de roem verlegen zit.

Totdat je zijn werk leest en zijn duistere kant naar boven komt. Schrijven lijkt zo een uitlaatklep voor zijn donkere gedachten, lijkt wel. Dit boek is daar een perfect voorbeeld van. Het eerste wat me opviel bij herlezing is dat het dun is. Voor mijn gevoel was het een uitgebreide afrekening met het Montessori systeem, de school uit zijn eigen jeugd, maar het is eigenlijk alleen maar een verhaal over twee pubers, waarbij de school de kapstok is, of een katalysator op zijn hoogst.

Elke puber heeft rare gedachten, de ik-figuur zeker ook. Dat het verkeerd uitpakt voor een klasgenoot is eigenlijk niet meer dan domme pech. Een thema dat Koch ook in latere boeken mooi heeft verwerkt. De afrekening zoals ik me die herinner van een kwart eeuw geleden is het niet, al komt de school er zeker niet best vanaf. De ik-figuur heeft een erg cynische kijk op de wereld, wat weer wel te verklaren is door zijn thuissituatie en zijn school. Je moet wel erg positief ingesteld zijn om niet cynisch te worden met die omstandigheden.

En zo blijkt dit relatief korte verhaal (het schoolreisje en wat er mis ging) nu decennia later, niet meer dan een uitprobeersel voor zijn magnus opus, het alom geprezen ‘Het Diner’. Daarmee zou ik dit boek echter te kort doen. Het was de eerste roman van Koch. Zeker geen probeersel, maar een goed verhaal. Een erg boeiend verhaal. Een boek dat vele boekenlijsten heeft gesierd, dat vele adolescenten aansprak. Terecht.

Want in al zijn cynisme lees je ook een woordkunstenaar, een denker, een observator. Je ziet dat de puber niet gewoon een doorsnee leerling is, maar iemand die verder kijkt dan de lessen op school, die analyseert, mensenkennis opdoet en vooral kijkt naar het effect van zijn scherpe tong op anderen.

Met veel plezier herlezen.

Citaat: “Nee, een beetje stevige ruzie behoorde niet tot de mogelijkheden. Hij liet zich alles zeggen, waardoor ik steeds verder ging om hem eens een keer echt kwaad te krijgen, maar het was net alsof je met een half pond boter aan je handen een steile want probeerde te beklimmen: voor je het wist stond je weer beneden en kon je weer van voren af aan beginnen.” (p.107)

Nummer: 15-056
Titel: Red ons, Maria Montanelli
Auteur: Herman Koch
Taal: Nederlands
Jaar: 1989
# Pagina’s: 143 (11793)
Categorie: Fictie
ISBN: 90-290-3726-1

Meer:
Volkskrant
Vrij Nederland
Achille van den Branden
Scholieren
HP Blogs
Goodreads

Meer Koch door Gerbie.nl:
Het Diner
Dingetje
Odessa Star
Zomerhuis met zwembad

Themaweek 4. Meer boeken