De Muur 71

Tags

boeken, boeken 2021, boekrecensie, De Muur, lezen, wielerboek

• 

Nando Boers sluit elk nummer, deze keer schrijft hij een extra verhaal, het openings- tevens titelverhaal. Want het leven en de topsportcarrieres van zowel Fabio Jakobsen als Dylan Groenewegen veranderde behoorlijk na de beruchte etappe in de Ronde van Polen vorig jaar. Beschouwend, niet oordelend, integer verhaal.

Het verhaal van de wielerploeg Israel start up nation is boeiend. Sport verbroedert, mocht er een streek zijn waar dat van nut kan zijn, dan is dat het midden oosten. Benieuwd hoe het project gaat verlopen de komende jaren, het aantrekken van Froome lijkt op dit moment weinig succes te hebben. Het verhaal van Eelco Hiltermann meer.

Bert Wagendorp zocht even op het web en kon met de juiste stats een mooi verhaal schrijven. En kwam er achter dat Carlos Vergara even een unieke renner was. Waarom?

Wiep Idzenga vervolgt zijn serie met het verhaal van Marianne Vos en een bijna volle bingokaart. Alleen die Olympische wegwedstrijd had nog geen vinkje. Tot 2012.

Het tragische verhaal over Kelly Catlin kan natuurlijk het best verteld worden door Erik Brouwer. Zijn verhalen over renners waar ik voorheen niets van wist, maar wel stuk voor stuk geboeid las, verdienen zo langzamerhand wel een eigen bundeling.

Ook het verhaal over de enige koers ooit op een eiland in Nederland was geweldig. Slechts een enkele editie op Schier, misschien wel juist daarom zo interessant.

Al met al weer een prachtige editie, ik blijf blij dat ik als abonnee de verhalen elk kwartaal thuisbezorgd krijg en ze als eerste kan lezen. Nog vele jaren hoop ik.

Citaat: “Adams en Baron benadrukken dat zij niets dan vredelievende motieven hebben. Ze gaan nog een flinke stap verder: hun wielerploeg zal het diepgewortelde conflict in het Midden-Oosten tot een einde brengen.” (p.48)

Nummer:            21-007

Titel:                   De Muur 71

Ondertitel:          De sprinters die zij waren

Auteur:               Diversen (Nando Boers, Frank Heinen, Eelco Hiltermann, Bert Wagendorp, Willie Verhegge, Wiep Idzenga, Erik Brouwer, Jurre van den Berg, Joost-Jan Kool)

Taal:                   Nederlands

Jaar:                   2021

# Pagina’s:          144 (1487)

Categorie:           Wielrennen

ISBN:                 978-94-6231-051-3

Brian Thacker – Planes, Trains & Elephants

Tags

boeken, boeken 2021, boekrecensie, Brian Thacker, lezen, reisboek

Brian Thacker – Planes, Trains & Elephants

Al vele jaren citeer ik uit een van zijn vorige boeken. Op FB volg ik hem, hij is een van de leukste reisschrijvers van de laatste jaren. Volgens mij ongeveer mijn generatie. Hij woont in Melbourne, dit is het derde boek dat ik van hem las.

En ook al heb ik me best vermaakt, is dit helaas het minste van de drie die ik gelezen heb. Ik vermoed een marketingmedewerker van de uitgeverij. Het boek heeft een ‘haakje’, de verschillende manieren van transport die een heel boek vormen. Een roeiboot, liften, een brommer, wandelend, per vliegtuig, huurauto en taxi. Het is een behoorlijk lange lijst, maar het wordt daardoor soms ook een ietwat ‘gezochte’ lijst. Uit de vorige twee boeken weet ik dat Thacker humor heeft, leuk kan vertellen, nu staan er een paar hoofdstukken tussen die in een andere bundeling buiten de boot (no pun intended) zouden zijn gevallen.

Wat niet wil zeggen dat er geen goede verhalen staan in dit boek, maar alleen dat het een beter boek had kunnen zijn. Wie veel reist, en in die categorie durf ik mezelf ook wel te scharen, heeft waarschijnlijk meerdere verhalen die bekend voorkomen, die niet perse boekwaardig zijn.

Maar goed, ook dit boek is uiteindelijk best de moeite waard. Ben ongeveer op de helft van zijn oeuvre, moet maar eens kijken hoe ik de volgende aanschaf, in Nederland ben ik ze nog niet tegengekomen.

 

Citaat: “By the way, the word ‘posh’ comes from the early Atlantic crossings of the early 1900’s, the most expensive cabins on the ship were the POSH cabins. Because ships had no airconditioning, these cabins would be on the side of the ship away from the warm sun. On the return journey, you would move to a cabin on the other side. They were the Port Out, Starboard Home (POSH for short) cabins.” (p.111)

 

Nummer:            21-006
Titel:                   Planes, trains & elephants
Auteur:               Brian Thacker
Taal:                   Engels
Jaar:                   2002
# Pagina’s:          268 (1343)
Categorie:           Reizen
ISBN:                 1-86508-884-6

 

Meer:

Brian Thacker
Thacker, Brian – The naked man festival
Thacker, Brian – Rule No.5 No sex on the bus

• 

Reid, Geleijnse & Van Tol – Fokke & Sukke. Het afzien van 2020

Tags

boeken, boeken 2021, boekrecensie, Fokke en Sukke, Geleijnse, lezen, Reid, Van Tol

Reid, Geleijnse & Van Tol – Fokke & Sukke, het afzien van 2020

De Full Colour Corona editie. En de heren staan nog net op de voorkant, ongetwijfeld de social distancing, 2020 was een bijzonder jaar. En dus vertellen de gevederde vrienden wat zij van het jaar vonden. Van de maatregelen, de regels, de protesten, het testbeleid, de aangekondigde vaccinaties.

Mooi voor mijn collectie. Blij dat ik de afziens compleet heb.

Citaat: “Fokke & Sukke doen een oproep. Laten we vanavond klappen voor de mensen van de belastingdienst! ..die hebben het ook niet makkelijk.” (p.58)

Nummer: 21-005
Titel: Fokke & Sukke, het afzien van 2020
Auteur: Reid, Geleijnse & Van Tol
Taal: Nederlands
Jaar: 2020
# Pagina’s: 112 (1075)
Categorie: Cartoons
ISBN: 978-94-9240-969-0

Meer:
Reid, Geleijnse & van Tol – Fokke & Sukke Het afzien van 2000
Reid, Geleijnse & van Tol – Fokke & Sukke Het afzien van 2001
Reid, Geleijnse & van Tol – Fokke & Sukke Het afzien van 2002
Reid, Geleijnse & van Tol – Fokke & Sukke Het afzien van 2003
Reid, Geleijnse & van Tol – Fokke & Sukke Het afzien van 2004
Reid, Geleijnse & van Tol – Fokke & Sukke Het afzien van 2005
Reid, Geleijnse & van Tol – Fokke & Sukke Het afzien van 2006
Reid, Geleijnse & van Tol – Fokke & Sukke Het afzien van 2007
Reid, Geleijnse & van Tol – Fokke & Sukke Het afzien van 2008
Reid, Geleijnse & van Tol – Fokke & Sukke Het afzien van 2009
Reid, Geleijnse & van Tol – Fokke & Sukke Het afzien van 2010
Reid, Geleijnse & van Tol – Fokke & Sukke Het afzien van 2011
Reid, Geleijnse & van Tol – Fokke & Sukke Het afzien van 2012
Reid, Geleijnse & van Tol – Fokke & Sukke Het afzien van 2013
Reid, Geleijnse & van Tol – Fokke & Sukke Het afzien van 2014
Reid, Geleijnse & van Tol – Fokke & Sukke Het afzien van 2015
Reid, Geleijnse & van Tol – Fokke & Sukke Het afzien van 2016
Reid, Geleijnse & van Tol – Fokke & Sukke Het afzien van 2017
Reid, Geleijnse & van Tol – Fokke & Sukke Het afzien van 2018
Reid, Geleijnse & van Tol – Fokke & Sukke Het afzien van 2019
Reid, Geleijnse & van Tol – Fokke & Sukke gaan maar door
Reid, Geleijnse & van Tol – De historische canon van Fokke & Sukke
Reid, Geleijnse & van Tol – Fokke & Sukke zijn weer thuis

Mart Smeets – Stille sport

Tags

2020, boeken, boeken 2021, boekrecensie, Mart Smeets, sportboek

Mart Smeets – Stille sport

Ook in 2020 schreef Mart. Ook in 2020 schreef Mart veel. Maar 2020 werd een ander jaar dan de vijftig daarvoor, waarin Mart ook over sport schreef. 2020 werd een jaar dat we over een halve eeuw nog herinneren. En mocht je het jaar niet bewust hebben meegemaakt, dan is het als sportliefhebber misschien wel een logische keuze om Smeets te lezen, ergens in 2043 of later.

Want meer dan vele van zijn vorige boeken, is dit boek een tijdsbeeld geworden. Meer dan alleen sport. Sport is de kapstok, in werkelijkheid gaat dit boek natuurlijk, onvermijdelijk, over de Coronapandemie en hoe de wereld daar mee omgaat. En Smeets is niet een expert op dat gebied, maar heeft wel gezond verstand en wijsheid van de leeftijd, zegt dus ook zinnige dingen over hoe we omgaan met Lock down, sport en politiek en dat is best interessant om te lezen. Zonder rechtstreeks op de pandemie in te gaan, zijn zijn beschouwingen relevant en boeiend.

Zijn nuchterheid en afstandelijkheid zijn een groot goed in dit boek, waarin je, door de datering van de stukjes, de chronologische volgorde van de stukjes, zien we ook mooi hoe het onbekende bekend raakte, hoe maatregelen genomen werden, gehandhaafd, maar daarna ook weer langzaam losgelaten werden, door sporters en elders in de samenleving. Gaandeweg het boek zien we dan ook mooi hoe we in 2020 werden overvallen door het virus en hoe het ons leven (en dat van de sport) beïnvloedde. Juist daardoor kunnen we zonder enige terughoudendheid concluderen dat dit boek van Smeets zijn meest relevante bundeling is in vele jaren.

Citaat: “De rest van de sportwereld, inclusief alles wat met de Olympische Spelen van 2021 te maken heeft, zal moeten wachten… en wachten… en wachten. En vooral ook moeten vrezen voor uitstel dat verandert in afstel. Je kan met z’n allen wel hopen en nog meer hopen, maar zolang dat kleine coronakreng, die onzichtbare, giftige vijand, ons leven bepaalt, is er geen plaats voor (top)sport zoals we die tot en met eind februari/begin maart 2020 kenden. We weten het niet. Het is niet anders.” (p.99)

Nummer: 21-004
Titel: Stille sport
Auteur: Mart Smeets
Taal: Nederlands
Jaar: 2020
# Pagina’s: 224 (963)
Categorie: Sport
ISBN: 978-94-6297-190-5

Meer:
Smeets, Mart – 100 mannen
Smeets, Mart – Aan de meet
Smeets, Mart – De afrekening
Smeets, Mart – Afzien
Smeets, Mart – Bruisend
Smeets, Mart – Commentator
Smeets, Mart – Dagboek van een sportgek
Smeets, Mart – Dertig
Smeets, Mart – Het dream team
Smeets, Mart – Geel
Smeets, Mart – Gepakt
Smeets, Mart – Helder
Smeets, Mart – De kopgroep
Smeets, Mart – Het laatste geel
Smeets, Mart – De Lance factor
Smeets, Mart – Mijn Amerika
Smeets, Mart – Murfreesboro blues
Smeets, Mart – Netwerk
Smeets, Mart – Niets is wat het lijkt
Smeets, Mart – Nostalgie
Smeets, Mart – De Olympische Spelen
Smeets, Mart – Oranje boven!
Smeets, Mart – Passie
Smeets, Mart – Prettig verslaafd
Smeets, Mart – Prikkels
Smeets, Mart – Retro
Smeets, Mart – Rond de 40
Smeets, Mart – Spelen
Smeets, Mart – Sportzomerdagboek
Smeets, Mart – Sterren
Smeets, Mart – Thuis in de Tour
Smeets, Mart – De Tour van ’80
Smeets, Mart – De Tour wacht op niemand
Smeets, Mart – Verhaal halen
Smeets, Mart – Vuur
Smeets, Mart – Wereldtour
Smeets, Mart – Zomeravondvertellingen

Nick Hornby – Funny girl

Tags

boeken, boeken 2021, boekrecensie, lezen, nick hornby

Nick Hornby – Funny girl

Ondertussen denk ik dat ik alle boeken van Hornby heb gelezen, in ieder geval al zijn fictie. Zonder twijfel een van mijn favoriete schrijvers. Alleen al de eerste twee boeken (Fever Pitch en High Fidelity) waren zo overweldigend goed, dat hij voor de rest van zijn schrijverscarrière het voordeel van de twijfel heeft.

Toch stond Funny girl al een tijdje op mijn plank. Ongelezen. Het was het eerste boek dat ik greep toen ik besloot dat ik in 2021 meer Engelstalige boeken wil lezen, maar mijn twijfel zat er blijkbaar al in. En ik heb het boek met veel plezier gelezen, maar (de onvermijdelijke maar) het raakte me nauwelijks. Leuk verhaal, prachtig tijdsbeeld, maar ik voelde er weinig bij.

Barbara won een beauty contest in Blackpool, maar vluchtte voor de prijsuitreiking. Ze wilde niet in Blackpool zijn, ze vertrok naar London. Ze vond een plek om te wonen, een baantje, veranderde haar naam, maar droomde van de televisie. Zij wilde de Britse Lucille Ball worden.

En met wat mazzel lukt het haar, zij speelt de hoofdrol in een sitcom, heel het land wordt fan, iedereen praat er over. En tussen de vele mannen is zij de ster, zij is de eerste Britse Funny Girl. Haar leven verandert natuurlijk, al is dat niet per definitie positief.

En zo kabbelt het boek verder. Goed boek, maar voor Hornby’s standaard mager.

Citaat: “She was approaching the end of her third week of unemployment. She had failed to convince men in studios, clubs and theatres all over the West End that she could be a housewife, a teacher, a policewoman, a secretary…She had even failed an audition for a part as a stripper, despite being more or less told by everybody else that she looked like one. She looked too much like an actress playing a stripper, apparently.” (p.39)

Nummer: 21-003
Titel: Funny girl
Auteur: Nick Hornby
Taal: Engels
Jaar: 2014
# Pagina’s: 345 (739)
Categorie: Fictie
ISBN: 978-0-670-92280-2

Meer Funny Girl:
Wikipedia
Guardian
LA Times
Goodreads

Meer Hornby on gerbie.nl:
Hornby, Nick – 31 songs
Hornby, Nick – The complete polysyllabic spree
Hornby, Nick – Fever pitch
Hornby, Nick – How to be good
Hornby, Nick – Juliet Naked
Hornby, Nick – A long way down
Hornby, Nick e.a. – My favorite year
Hornby, Nick – Otherwise pandemonium
Hornby, Nick – Slam

Sander de Kramer – Botsauto door Rotterdam

Tags

boeken, boeken 2021, boekrecensie, columns, lezen, Sander de Kramer

Sander de Kramer – Botsauto door Rotterdam

De schrijver is een sympathieke Rotterdammert met een sterk lokaal accent. Hij was lang actief bij de daklozenkrant, deed ontwikkelingswerk in Afrika en werd daar zo populair dat hij een lokale chief werd. Chief Ouwe Dibbes. Vriend van Hugo Borst, voetbalde ook mee in diens zaalvoetbalteam. Maakte ook leuke televisieprogramma’s. Humorvol, hart op de goede plek.

Dit boek stond al een tijdje op de plank te wachten, in de kerstvakantie maakte ik eindelijk tijd. En ik schrok. Het viel me tegen. Niet een beetje, maar erg. De Kramer schrijft over zijn stad, doet leuke observaties, maar elke, zonder uitzondering, column heeft tig flauwe woordgrappen. Niet een beetje flauw, erg flauw. Zo jammer, de lol van het lezen ging er compleet af. Ik heb het boek uitgelezen omdat ik De Kramer sympathiek vond (en vind), maar dit boek doet hem geen recht.

Citaat: “Toen de burgemeester vervolgens schuimbekken in de telefoon klom om de parkeermeterfabrikant toe te schreeuwen, dat er een bende boze burgers in zijn tuin stond omdat zijn stad een letterlijke invulling had gegeven aan de kreet ‘dat klopt voor geen meter’, werd het opeens ijzig stil aan de andere kant van de lijn.” (p.37)

Nummer: 21-002
Titel: Botsauto door Rotterdam
Auteur: Sander de Kramer
Taal: Nederlands
Jaar: 2009
# Pagina’s: 199 (394)
Categorie: Columns
ISBN: 978-90-8510-681-4

Meer:
Hebban
Wikipedia
Sander de Kramer

Maarten Reijnders – Dat was niet de bedoeling

Tags

boeken, boeken 2021, boekrecensie, lezen, Maarten Reijnders

Maarten Reijnders – Dat was niet de bedoeling

Leek me een leuk boek, toen ik het in de handen had. Ratten als gevolg van antiterrorismemaatregels, toeristen die voor volle weeshuizen zorgen en andere onverwachte gevolgen van maatregelen die voor iets totaal anders bedoeld waren. Aangeschaft dus.

Het idee deed me een beetje denken aan Freakonomics. En lekker in hapklare brokjes te lezen, in de kerstvakantie. En inderdaad waren het interessante stukjes, maar aan het eind ebde mijn aandacht weg. Ik had gedacht dat de twintig mooiste voorbeelden, de schrijver zal er ongetwijfeld meer hebben voorgeselecteerd, voor een boeiend boek zouden zorgen. Helaas vond ik dat niet. De link tussen kauwgom en de smartphone had ik zelf kunnen bedenken, daar was geen halve bladzijde voor nodig. Ook de ‘slimme’ auto’s die zorgen voor minder aandachtige chauffeurs en dus meer schade vereisen geen studie psychologie om dat te begrijpen. De link tussen abortus en criminaliteit komt rechtstreeks uit Freakonomics, dat hoofdstuk had ik kunnen overslaan.

Vermakelijk boekje dus, maar geen meesterwerk.

Citaat: “Een pervers neveneffect van de regeling is bovendien dat het voor werkgevers bijzonder onaantrekkelijk wordt om hun werknemers een loonsverhoging te geven: als de medewerkers meer gaan verdienen dan 125% van het minimumloon, komen de bedrijven immers niet meer in aanmerking voor de subsidie.” (p.187)

Nummer: 21-001
Titel: Dat was niet de bedoeling
Auteur: Maarten Reijnders
Taal: Nederlands
Jaar: 2019
# Pagina’s: 195
Categorie: Non-fictie
ISBN: 978-90-00-36477-0

Meer:
Freakonomics
Hebban
Rohypnol

 

Hard Gras 135

Tags

boeken, boeken 2020, boekrecensie, Hard Gras, lezen, voetbal, voetbalboek

Hard Gras 135

Meestal blijven de verhalen wel redelijk hangen, maar van deze editie is me toch een hoop ontschoten na een paar maanden. Dat is meestal geen goed teken.

De gelekte gesprekken tussen Messi en Suarez moeten gewoon gebundeld worden over een tijdje, die zijn te goed om ‘gewoon’ in Hard Gras te staan. Mijn favoriete reportage gaat over het volgen van de FA Cup. Als ik groundhopper was, dan zou dat mijn keuze zijn. Beginnen ergens in een van de voorrondes en elke ronde de winnaar volgen tot de laatste wedstrijd op Wembley. Patrick van IJzendoorn doet dat niet, maar bezoekt wel meerdere voorrondes, boeiend verhaal. Erik Brouwer blijft een favoriet van me, zijn verhaal over de zoon van legende Brian Glanville, een van de hooligans in de Cockney Reds is ook weer een mooie keus van hem. Ontroerend is het verhaal over het archief van Jany van der Veen, ontdekker van vele grote Ajacieden. Velen schreven hem, gewoon met een pen soms nog, jaren later. Gelukkig voor de overlevering zijn die brieven bewaard gebleven. Ook het verhaal van Sinan Cankaya liet me even slikken.

Al met al staat er toch weer flink wat lezenswaardig in deze uitgave.

Citaat: “Hij gebruikte minder moeilijke woorden dan normaal en las onderweg naar uitwedstrijd nooit Homerus in het Grieks. De hooligans accepteerden hem en hij raakte steeds meer verslaafd aan het geweld. Hij ging in Oxford klassieke talen en filosofie studeren en bleef met veel plezier naar slechte wedstrijden gaan.” (p.69)

Nummer: 20-125
Titel: Hard Gras 135
Auteur: Diversen (Erik Brouwer, Carolina Trujillo, Erwin van de Pol, Thomas Heerma van Voss, Sinan Cankaya, Eva Vriend, Mikko & Daan, Arthur van den Boogaard, Patrick van Ijzendoorn, Peter de Waard en Gerrit de Jager)
Taal: Nederlands
Jaar: 2020
# Pagina’s: 136 (24185)
Categorie: Voetbal
ISBN: 978-90-263-5170-9

Meer:
134 133 132 131 130 129 128 127 126 125 124 123 122 121 120 119 118 117 116 115 114 113 112 111 110 109 108 107 106 105 104 103 102 101 100 99 98 97 96 95 94 93 92 91 90 89 88 87 86 85 84 83 82 81 80 79 78 77 76 75 74 73 72 71 70 69 68 67 66 65 64 63 62 61 60 59 58 57 56 55 54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 32 31 30 29 28 27 26 25 24 23 22 21 20 1

Themaweek 113: De laatste boeken van 2020

Joris Luyendijk – Kunnen we praten

Tags

boeken, boeken 2020, boekrecensie, De Correspondent, essay, Joris Luyendijk, lezen

Joris Luyendijk – Kunnen we praten

De schrijver heb ik erg hoog zitten. Zijn verhalen vanuit de London City zijn volgens mij nog steeds niet doorgedrongen in de politiek, anders had men daar wel anders gereageerd. En dat is volgens mij ook de kern van dit essay. Net als Luyendijk begrijp ik vele populisten niet. En dat is een probleem, want als je elkaar niet begrijpt, kun je ook niet inhoudelijk met elkaar praten. De woede of frustratie is soms best begrijpelijk, maar de vervolgstap naar complottheorieën en/of radicalisering kan ik niet volgen.

Luyendijk doet een poging, dit essay is een begin. De bijbehorende website misschien een vervolg. Verwacht geen antwoorden, maar wel een goede analyse en vele vervolgvragen. Hoe moet het verder?

Citaat: “Dezelfde verzuchting hoorde ik bij lezingen van verplegers en artsen, professoren, leraren en schooldirecteuren, en soms boekhandelaren die de lezing organiseerden; veel boekwinkels zijn de afgelopen jaren overgenomen door investeerders. Die weten weinig of niets van het boekenvak, maar alles van fiscale en juridische constructies. ‘Dan kreeg ik zo’n gast van 26 over de vloer die economie had gestudeerd, en die ging mij dan vertellen welke boeken ik in de etalage moet leggen.’” (p.45)

Nummer: 20-126
Titel: Kunnen we praten
Auteur: Joris Luyendijk
Taal: Nederlands
Jaar: 2017
# Pagina’s: 96 (24281)
Categorie: Essay
ISBN: 978-90-450-3414-0

Meer:
Joris Luyendijk
Correspondent
Goodreads

Themaweek 113: De laatste boeken van 2020

Heinrich Boll – De trein had geen vertraging

Tags

boeken, boeken 2020, boekrecensie, Heinrich Boll, lezen, Tweede Wereldoorlog

Heinrich Boll – De trein had geen vertraging

Een afgeschreven boek uit de bibliotheek van Diepenheim lag op een dag in mijn Minibieb. De meeste boeken die daar worden achtergelaten hebben, met alle respect, niet mijn interesse. Vaak zijn ze wel populairder dan de boeken die ik er zelf in zet, dus blijkbaar is mijn smaak elitairder, afwijkender, bijzonderder. Boll had ik nog nooit gelezen, maar dit leek me wel een boekje dat mij zou passen.

Aan de ene kant klopte dat wel, aan de andere kant kost het me maanden later, nu ik het blogje schrijf, moeite om het verhaal naar boven te halen. Waar ging het ook al weer over?

Even bladeren en het wordt weer duidelijk. Een Duitse soldaat wordt naar het oostfront gestuurd. De treinreis volgen we van begin tot eind. Hij voelt dat hij niet zal terugkeren, dat er in het oosten een zekere dood op hem wacht. Sluit vriendschap met wat andere soldaten. Observeert.

Het verhaal is traag, zoals het hoort, passend bij de dagenlange treinreis. Zijn gedachten malen door zijn hoofd, zoals dat gebeurt tijdens een reis, tijd voor contemplatie. Op het laatst gaan de soldaten nog even een stad in, maar voor het verhaal is dat, mijns inziens, niet echt meer relevant. Dat het een dun boek is ook niet, het beeld is duidelijk, de boodschap kwam over.

Citaat: “Zou de oorlog misschien heel, heel plotseling zijn afgelopen? Zou het toch nog voor dat binnenkort vrede zijn? De een of andere ramp misschien? Misschien is het goddelijke beest dood, eindelijk vermoord, of de Russen zijn misschien een offensief begonnen over het hele front en hebben alles tot ergen tussen Lemberg en Czernowicz in de pan gehakt, en de capitulatie…” (p.12/13)

Nummer: 20-119
Titel: De trein had geen vertraging (Der Zug war punktlich)
Auteur: Heinrich Boll
Taal: Nederlands (Duits)
Jaar: 1964
# Pagina’s: 111 (22908)
Categorie: Literatuur
ISBN: 90-10-01228-X

Meer:
Hebban
Scholieren

Themaweek 113: De laatste boeken van 2020

Thomas Erdbrink – Onze man in Teheran

Tags

boeken, boeken 2020, boekrecensie, Iran, lezen, Thomas Erdbrink

Thomas Erdbrink – Onze man in Teheran

Al jaren een van de beste journalisten van Nederland. Gewaardeerd televisiemaker, zomergastenpresentator. En het begon met deze columns, bij mij al vele jaren in de kast, in de kerstvakantie eindelijk even tijd gemaakt om te lezen.

Het leven in Teheran is compleet anders voor de buitenlander, zijn Iraanse vriendin, later vrouw, was een mooie introductie in de cultuur. En zo kan het komen dat hij prachtige columns schrijft over een boeiende cultuur, verder kan kijken dan de stereotypen, langs het politieke geweld.

Met veel plezier gelezen, veel geleerd over een land waar ik niet zo snel binnen zal komen, al maken zijn verhalen wel dat het land steeg op mijn verlanglijstje. Helaas is dat lijstje al behoorlijk lang en ben ik bang dat ik niet oud genoeg wordt om alles te zien.

Citaat: “De grens ligt bij politiek. Alles met een vleugje politiek wordt meteen de kop ingedrukt. In de tijd van hervormingen, eind jaren negentig, draaide alles om politiek: de nieuwe kranten, de protesten op universiteiten, zelfs als een jongen en meisje stiekem hand in hand liepen werd het als protest gezien. De hervormingsbeweging werd hardhandig de kop ingedrukt door de conservatieven.” (blz. 90)

Nummer: 20-128
Titel: Onze man in Teheran
Auteur: Thomas Erdbrink
Taal: Nederlands
Jaar: 2016
# Pagina’s: 137 (24802)
Categorie: Non-fictie
ISBN: 978-90-446-3253-8

Meer:
Wikipedia
NY Times
VPRO

Themaweek 113: De laatste boeken van 2020

Simon Rifoe – Kameroen in 59 dagen

Tags

boeken, boeken 2020, boekrecensie, Kameroen, lezen, reisboek, reizen, Simon Rifoe, wielerboek

Simon Rifoe – Kameroen in 59 dagen

Ook deze parel kwam ik tegen bij mijn favoriete, ondertussen opgeheven, tweedehandsboekenzaak. Op de voorkant een grote vriendelijke man op een wielrenfiets. Dat zal wel de man zijn die door heel Kameroen heeft gefietst. Daar wil ik wel over lezen.

Pas thuis zie ik de uitgever en het doel. De Nederlandse Zendingsraad gaf het boekje begin jaren zeventig uit. Zending? Wat heeft dat te maken met een Afrikaanse wielrenner? Dominee Schaaf legt het uit in het voorwoord. “Het Christelijk Literatuurcentrum in Yaounde ziet daarom terecht als zijn opgave om naast uitgesproken christelijke literatuur gewone afrikaanse romans en verhalen op de markt te brengen.” Dat dus.

En eerlijk is eerlijk, het is een bijzonder verhaal. Rifoe besluit om het hele land te zien op zijn fiets. Meer dan 6000 kilometer, dus meer dan 100 per dag, gemiddeld. Knappe prestatie. Zeker als je nagaat dat hij deze tocht maakte in Kameroen, een land waar de infrastructuur niet bepaald bekend staat als fietsvriendelijk. En dan ook nog eens in 1964, pas drie jaar na de onafhankelijkheid van het land.

Na lezing ben ik er nog niet helemaal uit. Is dit een meesterwerk? Is dit een verzonnen verhaal? Wat is het doel? Ik heb me kostelijk geamuseerd, de verhalen over wilde dieren, overvallen, primitieve dorpen, alles wat je verwacht als je aan het boek begint. Maar ik lees ook ongelooflijke anekdotes, een christelijke ondertoon, een primitief verhaal, waarin zowel de schrijver als de door hem bezochte streken worden weggezet als achterlijk. Alleen al de verklarende woordenlijst achterin doet me terugdenken aan de zending, apartheid en kolonialisme (“Koeskoes is een gerecht dat veel gegeten wordt in Afrika; het wordt van koren gemaakt en men eet er vlees en groenten bij”). Twee foto’s midden in het boek maken het niet beter; Rifoe poserend als een bokser (zonder shirt) midden op een verlaten weggetje, fiets in de berm, klaar voor alle gevaren. Laten we het op de tijdsgeest houden.

Maar ik heb me vermaakt. Ik zie er een film in. En het is ook wel eens grappig om een boekje te lezen dat geen hit op internet oplevert. Een schrijver die van de aardbodem verdwenen lijkt. Een boekje zonder ISBN, maar wel mooi voor in mijn boekenkast. Het verhuist overigens van de wielerboeken naar de reisboeken nu. Past het beter.

Citaat: “Tijdens een afdaling tussen twee steden in hoor ik een geluid dat lijkt op het gerommel van onweer. Ik kijk in de richting waar het vandaan komt en daar zie ik op een berg twee leeuwen die dreigend op me afkomen. Gauw voer ik mijn snelheid op en fiets zo hard als ik kan. Maar in plaats van hun koers te wijzigen, stormen de wilde dieren recht op me af en ik begrijp dat dit het einde betekent.” (blz. 38)

Nummer: 20-108
Titel: Kameroen in 59 dagen (La Tour du Cameroun en 59 jours)
Auteur: Simon Rifoe
Taal: Nederlands (Frans)
Jaar: 1972 (1965)
# Pagina’s: 63 (21438)
Categorie: Wielrennen
ISBN: nvt

Meer:
Goodreads
Last Dodo (zelf kopen?)

Themaweek 113: De laatste boeken van 2020