• Disclaimer
  • Mijn boeken
  • Twitter
  • Facebook
  • Goodreads
  • Instagram
  • LiveJournal
  • LibraryThing
  • Linkedin
  • Deezer
  • Bookcrossing
  • Hebban
  • Mastodon
  • Boekenblogarchief
  • YouTube
  • Spotify
  • Last.fm
  • Tiktok
  • Polarsteps
  • Tumblr
  • Boekmeter
  • Pinterest
  • MySpace
  • About Me

Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.

~ Boeken, voetbal, politiek, nieuws, reizen, onderwijs, wielrennen, kunst, foto's

Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.

Categorie Archief: Olympische dagboek Sydney 2000

Leesvoer voor de zomer

01 zondag aug 2021

Posted by Gerbie in Boekennieuws, Olympische dagboek Sydney 2000

≈ Een reactie plaatsen

Tags

boeken, De doodgraver van Ciutadella, lezen, Olympisch Dagboek

Nu dit blog met zomerreces is, zijn er natuurlijk leuke alternatieven. Duik het blogarchief in, meer dan 4000 blogjes ondertussen, netjes per categorie ingedeeld in de rechterkolom. Zoek je een boek, dan kijk je bovenin in het boekblogjesarchief, anderhalf duizend boeken ondertussen besproken door ondergetekende. Zit vast een goede leestip in.

Via Twitter, Instagram of andere social media zal u vast nog wel het een en ander tegenkomen de komende tijd.

Maar denk ook eens aan een boek. Mijn Olympisch Dagboek bijvoorbeeld, goede context voor de trieste Spelen van Tokyo nu, over de Spelen van Sydney, waar ik destijds achter de schermen werkte. Het E-boek is te koop bij Kobo. En ook nog eens in prijs verlaagd. Het was al goedkoop, maar nu gaat er nog eens 40% van af. Je kunt op een terras in Frankrijk een kop koffie bestellen, je kunt voor hetzelfde geld ook zeven uur leesplezier beleven.

VoorkantOf reisverhalen, altijd leuk tijdens de vakantie. De doodgraver van Ciutadella is nog altijd verkrijgbaar. Korte en wat langere verhalen, allemaal op reis gemaakt. Vooral observaties van of gesprekken met medereizigers. Omdat juist de mens het meest interessante wezen is die je op reis tegenkomt. Omdat die Doodgraver zo’n wijs man is, net als dakloze Dennis en die ene analfabeet die zichzelf dom noemde, maar dat zeker niet was. Lees zelf maar… Het boek is te bestellen via Boekscout.

Veel leesplezier!

De beste Olympische Spelen ooit

23 vrijdag jul 2021

Posted by Gerbie in Boekennieuws, Olympische dagboek Sydney 2000

≈ Een reactie plaatsen

Tags

boeken, lezen, Olympisch Dagboek, Olympische Spelen

vonden bijna 21 jaar geleden plaats in Sydney. Niet alleen voor Nederland, omdat ‘we’ de meeste medailles ophaalden, maar vooral omdat de hele stad, en de rest van het land, de Spelen tot een feest maakten. Prachtige sport, gastvrije mensen, enthousiaste supporters, geen rellen of onvrede, precies zoals je Olympische Spelen voorstelt.

Ondergetekende was onderdeel van die Spelen. Ik werkte er als vrijwilliger in het Olympisch park, zag er vele sporten. Als kind al droomde ik om er deel van uit te maken, als sporter is het me niet gelukt, maar in Sydney kwam de droom uit. De Olympische vlam bij mij in de straat, de openingsceremonie van dichtbij, marathons en wielrenners door de straten vlak bij mij, prachtige prestaties van Nederlandse hockeyers, volleyballers en honkballers, ik heb het allemaal meegemaakt.

Jaren later kwam mijn dagboek uit. Het is niet meer op papier te krijgen. Gelukkig nog wel als E-book. En speciaal voor de Olympische Spelen die morgen starten, is de prijs nu 40% verlaagd. Schaf het aan bij Kobo voor de prijs van minder dan een cocktail op een terras!

Mijn boek als E-boek

17 woensdag aug 2016

Posted by Gerbie in Boekennieuws, Olympische dagboek Sydney 2000

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Australië, boeken, Olympische Spelen, Sydney 2000

OD Voorkant definitiefZestien jaar geleden was ik in Sydney om de Olympische Spelen van dichtbij mee te maken. Ik werkte als vrijwilliger achter de schermen, maar bezocht ook vele sporten. Het was een geweldige tijd, ik was onderdeel van de beste Olympische Spelen ooit.

Ik schreef een dagboek dat ik acht jaar geleden uitgaf, acht jaar na de Spelen van Sydney. De site waar het boek destijds te bestellen was, bestaat niet meer. Gelukkig gaat de techniek mee met de tijd. Dus met enige trots kan ik zeggen dat mijn dagboek vanaf nu ook beschikbaar is als E-boek.

Dus mocht je het boek destijds niet hebben aangeschaft, dan is het boek nu digitaal beschikbaar via Bol en Kobo.

Themaweek 5: Olympische Spelen

Gerben Kappert – Olympisch dagboek

06 vrijdag mrt 2015

Posted by Gerbie in Boekbesprekingen 2014, Gerbie's Lifeblog, Olympische dagboek Sydney 2000, Sportboek

≈ 2 reacties

Tags

1000 boeken, Aus, boeken, boeken 2014, boekrecensie, lezen, lifeblog, Olympisch Dagboek, Olympische Spelen, Sydney, Sydney 2000

Gerben Kappert – Olympisch Dagboek

Welk boek kies je als je weet dat het boek het duizendste boekverslag zal opleveren? Willekeurig kiezen kan niet meer, de lading is al te groot. Herlezen is een optie, maar de verrassing is dan weg, het was een lastige keuze. Tot me ineens een vreemd idee te binnen schiet. Mijn eigen boek. Niet de reisverhalen die ik gebundeld nog uit wil brengen (ooit), of de poging tot boek die ik afgelopen november deed toen ik meedeed aan NaNoWriMo. Nee, gewoon het boek dat ik zeven jaar geleden uitbracht, veertien jaar geleden schreef.

VoorkantOok daar zullen geen verrassende dingen uit naar voren komen, maar het leek me wel een bijzondere keuze. Daarbij was het een mooie manier om mijn eigen verhaal nog eens terug te lezen. Was het de moeite waard om uit te brengen?

Natuurlijk ben ik bevooroordeeld. Ik heb niet voor niets de moeite genomen om het dagboek bij te houden en ook nog eens uit te werken. Ik was best trots dat ik in Sydney een aantal keer met mijn snufferd vooraan stond. Dat ik achter de schermen mocht kijken. Dat ik midden in de Olympische Spelen werkte. Dus bracht ik het boek uit ten tijde van de Spelen in Athene. Het verkocht niet bijzonder goed. Maar dat was ook niet het belangrijkste doel. Vastleggen, (ook) voor mezelf. De Koninklijke Bibliotheek vroeg er zelfs een exemplaar van.

Eenmaal lezend herleefde ik mijn tijd. De wanhoop van het zoeken naar een plek tijdens de weken voor de Spelen. Het onverwachte enthousiasme van zo ongeveer elke Australiër die ik tegenkwam. De puinhoop de laatste dagen voor en de eerste dag van de Spelen zelf. Maar vooral de twee weken daarna, met prachtige sport, vele onvergetelijke ontmoetingen, geweldige collega’s en extreem lange werkdagen.

AUS Olympic volunteersNachten van drie, vier uur slaap, telefonisch correspondent van Radio Oost, soms op de automatische piloot, soms opgenomen alsof we al een dag verder waren. Het kleine groepje wielerkenners dat elkaar tegenkwam op een klimmetje in het parcours, het nog kleinere groepje Nederlanders dat er bij was toen het honkbalteam geschiedenis schreef door Cuba te verslaan. Dat volleybal zo’n geweldige kijksport bleek te zijn dat je ademloos zit te kijken naar Joegoslavië tegen Italië. De momenten midden in het park dat ik op een stoel boven het publiek zit, als een scheidsrechter bij tennis en met een megafoon meer dan honderdduizend man de juiste kant op moest sturen.

Een geweldige tijd heb ik gehad, vandaar dit boek. Is het daarmee een goed boek? Mwoah. Een aantal taalfouten kwam ik tegen, ondanks meerdere revisierondes. En de conclusie was ook al snel dat een dagboek niet automatisch de beste vorm is om je enthousiasme over te brengen. Het wordt al snel langdradig. Misschien wel saai voor een minder enthousiaste lezer. Een goede redacteur had waarschijnlijk het een en ander geschrapt, schrijven is schrappen tenslotte. Maar juist in een dagboek wil je zo volledig mogelijk zijn, vandaar ook dat ik destijds deze vorm koos.

De vormgeving is zeker ook niet boven kritiek verheven. De voorkant is matig, de foto mooi, maar de kwaliteit ervan beroerd. Een zoom van een gescande foto van een wegwerptoestel. Maar een foto jatten om te gebruiken op de cover leek om ook niet gepast. Daarbij was het mijn eigen foto, past bij mijn dagboek. Verder was het formaat waarop ik schreef een ander formaat dan dat er uiteindelijk werd gebruikt door de drukker. Daardoor een lege strook papier onderaan elke bladzijde. Leuk om aantekeningen te maken, ware het niet dat het geen schoolboek is. Maar onbescheiden durf ik wel te stellen dat de terzijdes, columns en verhaaltjes tussendoor, een mooie aanvulling op het dagboek zijn. Dingen die me opvielen, typische observaties die je niet thuis voor je televisie had kunnen doen, zaken van binnenuit. Het maakt het boek sterker in mijn ogen.

Mocht er een beoordeling gevraagd worden, zou het nog wel op een voldoende uitkomen. De site waarop het te koop was bestaat niet meer. Een heruitgave zou dus elders moeten gebeuren. Maar goed, het boek is te leen bij de bieb. Misschien wel te leen ergens. Of anders bij de Koninklijke Bibliotheek te vinden. Genoeg mogelijkheden lijkt me.

Citaat: “Het is weer een gezellige avond. We hebben succes met onze act, het publiek lacht, al is de rij voor het station nog nooit zo lang geweest. Na een tijdje praten we alleen nog maar in op de gigantische massa voor ons op weg naar het station. We vragen om geduld, vertellen ze wat uitslagen van evenementen waar ze niet zijn geweest en vragen of ze niet willen drukken, omdat er ook kinderen in de massa lopen. Tussendoor maken we tientallen foto’s, tenslotte hebben wij daar de beste plek voor en maken we nog wat geintjes over treinen naar Adelaide en het feit dat er nog vijf dagen treinen lopen, dus dat ze zich niet hoeven te haasten. “ (p.82)

Nummer: 14-062
Titel: Olympisch Dagboek
Auteur: Gerben Kappert
Taal: Nederlands
Jaar: 2008
# Pagina’s: 127 (13236)
Categorie: Sport
ISBN: nvt

Meer:
Google books
Leestafel
Bibliotheek
Bookcrossing
Bookcrossing (2e)

Ooit schreef ik een boek…

12 woensdag feb 2014

Posted by Gerbie in Boeken, Olympische dagboek Sydney 2000, Olympische Winterspelen 2014

≈ Een reactie plaatsen

Tags

boeken, Olympisch Dagboek, Olympische Spelen, Sotsji 2014

VoorkantZoals ongetwijfeld velen weten, liep ik ooit door Sydney ten tijde van de Olympische Spelen. Vond ik het als jochie al een fascinerend spektakel, sinds 2000 weet ik zeker dat wanneer de Olympische geest altijd zou heersen, de wereld een veel mooiere plek zou zijn.

Een stad leeft op, de bevolking geniet en vele sporters kunnen op jacht naar een medaille, vele andere sporters zijn al blij dat ze deel uit mogen maken van dit schitterende evenement.

De eerste weken na deze Spelen zat ik in de keuken van ons gedeelde appartementje te Coogee uren per dag op een bakbeest van een laptop. Je kunt je het nu, veertien jaar later niet voorstellen, maar voor zowel het opstarten als het opslaan was een floppy nodig. Met dat floppy ging je dan naar een internetcafe om een paar bestanden naar Nederland te mailen.

Acht jaar later ten tijde van de Olympische Spelen heb ik mijn dagboek uitgegeven. In eigen beheer. Het is nog steeds verkrijgbaar. Een paar bladzijden lezen en dan bestellen kan ook. Shopmybook.com heet de site tegenwoordig. Ook op dit blog staan natuurlijk nog enkele fragmenten. Voor een kijkje achter de schermen en vele sportverhalen, bestel!

Sotsji 2014, deel 4 uit een serie over de Olympische Spelen

Olympische Spelen, twaalf jaar geleden

07 dinsdag aug 2012

Posted by Gerbie in Olympische dagboek Sydney 2000

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Australië, boeken, Olympisch Dagboek, Olympische Spelen, reizen, Sydney, Sydney 2000

Een fragment uit mijn Olympisch dagboek (nog altijd verkrijgbaar), over een dagje werken in het Olympisch Park.

Aan het eind van de middag staan we met een groepje te kijken of er niemand over de hekken klimt. Niet echt het moeilijkste werk. Een groepje Australiërs komt op me af en vraagt me of ik een kaartje wil voor het hockey. Ze hebben er een te veel en willen die graag aan een van die fantastische vrijwilligers geven. Dit is een kaartje voor de finale. Al lang uitverkocht en meer dan honderd dollar waard. Ik besluit mijn baas er bij te roepen en hij besluit dat hij me niet kan missen die avond. De Australiërs die al snel door hebben dat ik uit Nederland kom, pleiten nog even voor me, maar hij geeft het kaartje aan een andere vrijwilliger die toevallig net voorbij komt en al klaar is met zijn shift. Het is natuurlijk wel een compliment, aan de andere kant had ik die finale natuurlijk graag willen zien. Maar ja, niets aan te doen.

Na het avondeten (dat elke dag steeds slechter wordt. In het begin ergerde ik me nog wel aan klagende collega’s, maar ik ben ondertussen toch geneigd mee te gaan in hun conclusie dat er op maandag gekookt wordt en de rest van de week eten we opgewarmde restjes) moeten we eerst weer helpen bij het Aquatic center, waar het bijna altijd fout gaat omdat ze de verkeerde hekken openzetten, maar daarna lopen we toch richting het Hockey stadion.

Daar doen we ons voor als het rolstoelteam en kunnen we zo doorlopen. Zie ik toch nog wat van de finale. Als we binnen komen scoort Nederland net 3-1 en er is minder dan 10 minuten te spelen. De wedstrijd lijkt beslist dus. Maar de Koreanen hebben vele fanatieke fans die de ploeg naar voren schreeuwen. Ook alle Australiërs lijken de kant te hebben gekozen van de Aziatische underdog. Dus ook al is er vrij veel oranje aanwezig in het stadion, je hoort de supporters niet. In de laatste 8 minuten scoort Korea nog 2 keer en er is een verlenging nodig.

Die is net gestart als via de radio doorkomt dat we nodig zijn. Dus ‘tot ziens hockey’ en ‘welkom terug zwembad’. Als gebruikelijk is de ergste drukte voorbij wanneer we aankomen, maar we kunnen nog wel even helpen. Daarna moeten we weer helpen op Herb Elliot en Olympic blvd. Ons vaste plekje lijkt het wel. Ik sta er weer met mijn megafoon iedereen de goede kant op te wijzen en neem tussendoor nog wat foto’s voor vele bezoekers, wanneer ik eindelijk de eerste oranje shirts voorbij zie komen achter me.

Ik schreeuw, en dat is een stuk eenvoudiger met zo’n toeter voor je mond, om de uitslag en het blijkt dat ‘we’ gewonnen hebben. Niet dat je dat aan de fans kunt zien, maar Nederland heeft weer goud gepakt. Of het Nederlandse publiek ondertussen gewend raakt aan succes, of dat hockey supporters niet echt blij kunnen zijn, ik weet niet waar het aan ligt. Maar de meeste in oranje geklede toeschouwers die hier voorbij komen hebben een gezicht alsof ze naar een crematie gaan. De hele week hebben we hier spontane volksfeestjes gezien van een groepje Ethiopiërs dat hun lange afstandlopers meerdere medailles zagen winnen. Zweedse handbalfans, na weer een overwinning op weg naar de finale. Esten die hun tienkamper het eerste goud ooit zagen winnen. Australiërs die medailles vierden in sporten waarvan ze tot voor twee weken terug niet eens wisten dat ze bestonden, zoals Taekwondo. Cubanen en Brazilianen leken niet eens overwinningen nodig te hebben voor een spontaan feest. Maar niet de Nederlanders. Honderden, misschien wel duizenden komen voorbij. Ik zou bijna denken dat ze van Duitsche bloede zijn. Alleen maar een overwinning zien om te bevestigen wat ze eigenlijk al wisten. Ons land is beter dan de rest. Kunnen Nederlanders alleen maar vieren in het Heineken Holland House, waar de muziek verzorgd wordt door Blöf en Gordon, waar het bier net zo smaakt als thuis en waar de voertaal gewoon bekakt Nederlands is terwijl iedereen zonder uitzondering een of meerdere oranje kledingstukken aanheeft? Dit zijn de momenten waarop ik spontaan Duits en Spaans ga praten. Hier wil ik niet mee geassocieerd worden.

Olympisch dagboek nog steeds verkrijgbaar

27 vrijdag jul 2012

Posted by Gerbie in Boekennieuws, Olympische dagboek Sydney 2000

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Australië, boeken, Olympisch Dagboek, Olympische Spelen, reizen, sportboek, Sydney, Sydney 2000

Twaalf jaar geleden vloog ik naar Sydney. Ik wilde naar de Olympische Spelen. Een droom van vele jaren, soms moet je een droom gewoon proberen waar te maken. Ik ben blij dat ik het gedaan heb. Een ervaring om nooit te vergeten. Als vrijwilliger kwam ik overal in het Olympisch Park, had ik de kans om ook eens achter de schermen te kijken.

Schrijven deed ik toen (ook al) graag. Dus heb ik op een heel oude zesdehands laptop een soort van dagboek bijgehouden. Jaren later thuis al die oude tekstfiles geconverteerd, verhalen geredigeerd, wat foto’s er tussen, wat reisverhalen toegevoegd. Ik wilde het delen met de wereld. De schoonheid van de Olympische Spelen van dichtbij.

Een aantal verhalen staan nog op dit blog, via de categorie Olympisch dagboek, het begin bijvoorbeeld hier. Mocht je het hele boek willen lezen, dan kan dit. Het is te verkrijgen via deze link. In eigen beheer uitgegeven, kost niet alles en een mooi kijkje achter de schermen. Voor iedereen die naar London gaat, naar de Spelen kijkt of gewoon wat over sport wil lezen.

Olympisch dagboek nu verkrijgbaar

18 maandag aug 2008

Posted by Gerbie in Olympische dagboek Sydney 2000

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Australië, boeken, lezen, Olympische Spelen, Sydney, Sydney 2000

Nu de Olympische Spelen weer in volle gang zijn, beginnen bij mij de herinneringen terug te komen van Sydney 2000. Daar werkte ik als vrijwilliger, zoals velen wel zullen weten, zoals ook te lezen was op deze site. De verhalen van het Olympisch dagboek vormden de basis voor een boek dat ik nu in eigen beheer heb uitgegeven. Het is simpel te bestellen via internet.

Een verhaal van een insider over het grootste sportspektakel op aarde, die toch weer als buitenstaander keek naar wat er allemaal om hem heen gebeurde. Een verhaal over prachtige sportwedstrijden, over Nederlandse fans en het Holland Heineken House, over gesprekken met sporters, over de organisatie van de tienduizenden vrijwilligers, over een prachtige stad, met geweldige inwoners.

Photobucket

De site waar het boek opstaat vind je hier. Een leuke site waar boeken kunnen worden uitgegeven, waar boeken pas worden gedrukt als ze besteld worden. Via die link kun je dus meer te weten komen over het boek, een paar bladzijden lezen en het natuurlijk ook bestellen. Zegt het voort, zegt het voort!

Olympisch dagboek, deel 40

22 zaterdag mrt 2008

Posted by Gerbie in Olympische dagboek Sydney 2000

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Australië, Olympische Spelen, snelwandelen, Sydney, Sydney 2000, televisie

Donderdag 28 september 2000,

Voor het eerst in een lange tijd, zo lijkt het tenminste, heb ik tijd om uit te slapen. Erg welkom natuurlijk na meerdere nachten van zo’n 4 tot 5 uur slaap. Pas rond een uur of 10 open ik de luiken voor mijn ogen.

Natuurlijk betekent een vrije ochtend geen ochtend zonder Olympische Spelen, de afstandbediening van de televisie is binnen handbereik, ik hoef er mijn bed niet eens voor uit. Het is weer zo’n ochtend waarop bijna niets me interesseert. Paardrijden, kayaking en duiken. In het Stadion Australia, zoals het Olympisch stadion ook wel genoemd wordt, zijn de tienkampers bezig, maar daar zien we bijna niets van.

En dan tijdens het ontbijt, we zitten nu met zijn drieën voor het apparaat, krijgen we ineens een prachtig schouwspel voorgeschoteld. 20 kilometer snelwandelen voor dames. Niet dat die sport nou zo mooi is, maar het ziet er zo absurd uit dat het grappig is om naar te kijken, zeker met meerdere sceptici.

De eerste koploopster was een dame uit Wit Rusland, maar die is verdwenen na de onderbreking voor reclame en het springen van de hogeduikplank. De Chinese koploopster wordt gediskwalificeerd. Ze was wereldkampioene en mag dus niet verder nu. We begrijpen uit het commentaar dat je een waarschuwing kunt krijgen voor hardlopen, wat in dit geval betekent dat er hoe dan ook altijd contact met de grond gehouden moet worden. Deze regel lijkt ons vrij logisch. Er blijkt echter ook een regel te zijn die niemand van ons precies begrijpt. Het been moet namelijk ook op een bepaalde manier neergezet worden, sommige hoeken in de kniebuiging zijn goed, andere zijn slecht. Denken we tenminste te begrijpen. In ieder geval zouden we dit nooit allemaal hebben hoeven kijken, wanneer niet een Australische op de vierde plaats zou hebben gelopen. En nu de Chinese er uit ligt, ziet het er naar uit dat Australië ineens weer een medaillekans heeft.

Dus krijgt deze sport, normaal gesproken toch niet echt een volkssport, ineens uitgebreide televisietijd. Na weer een reclameonderbreking ligt Jane tweede, achter een Italiaanse. En natuurlijk gebeurt het weer: de Italiaanse krijgt haar derde waarschuwing en dat betekent automatisch diskwalificatie. Jane ligt voorop en is op weg naar goud. In het Olympisch stadion waar ze straks moeten finishen wordt het op het grote scherm getoond en het publiek juicht, terwijl de tienkampers verbaasd rondkijken waarom er ineens zoveel enthousiasme is. Ze zijn nog niet eens begonnen met het discuswerpen.

Maar de rol van de Italiaanse is nog niet uitgespeeld. Ze stopte eerst op bevel van de hoofdarbiter, blijkbaar de enige die de laatste waarschuwing mag doorgeven. Maar zodra hij is vertrokken rent ze een klein stukje en gaat dan door met snelwandelen. De commentatoren in de studio spreken er schande van. Iemand moet haar van de weg halen, straks haalt ze Jane weer in en die zou dan niet weten wat er gebeurt. Jane heeft zelf ondertussen ook al twee waarschuwingen, maar ze zit in de laatste ronde, nog maar een paar kilometer en ze mag weer naar het stadion, waar zo’n 100.000 toeschouwers een onverwachte gouden medaille van Australië zullen toejuichen.

De Italiaanse haalt inderdaad Jane weer in, die haar best doet om bij te blijven. Met overslaande stem schreeuwt de commentator dat er alles aan gedaan moet worden om de Italiaanse nog voor het stadion tegen te houden. De andere commentator is iets rustiger en vertelt nog even het verhaal van de Mexicaanse winnaar van de 50 kilometer snelwandelen bij de heren. Hij was al door de finish, na een opmerkelijke inhaalrace, had zijn ereronde al achter de rug en bezig met een interview voor de televisie, toen de hoofdarbiter hem eindelijk vond en alsnog diskwalificeerde. Het moeilijkste stuk van het parcours bleek bij de heren de afdaling van de tunnel onder het stadion. Daar zou je wel eens te hard kunnen gaan. Alsof Jane hen kan horen geven ze haar aanwijzingen. “Doe vooral rustig aan, kijk uit, je hebt genoeg voorsprong.”

Voor de televisie concluderen wij cynisch dat de Australische moest winnen, iedereen die voor haar liep is al gediskwalificeerd.”Het zou wel lachen zijn als ze nu nog haar derde waarschuwingkrijgt”, zeggen we terwijl ze de laatste kilometer ingaat. De Italiaanse ziet op een groot bord achter haar naam een rood vlak, ten teken dat ze inderdaad gediskwalificeerd is en geeft nu definitief op. Jane is al van het parcours en nadert het stadion. De Chinese achter haar is geen bedreiging, het stadion houdt de adem in wanneer ze naar beneden loopt de tunnel in. En inderdaad, net om de hoek, beneden staat hij. De hoofdarbiter. Ineens komt hij tevoorschijn en springt midden op de weg. Hij houdt het rode bordje op en verspert de weg. Jane ligt er ook uit. Nog geen 150 meter voor de finish. Jankend zien we haar de heuvel weer opgaan op zoek naar haar trainer, terwijl een verbaasde Chinese het stadion inloopt en dan pas doorheeft dat ze gaat winnen. Het publiek is zo verbaasd dat het vergeet te klappen.

Jane loopt ondertussen boven verdwaasd rond en weet nietmeer wat ze moet doen. Haar coach is nog niet gevonden, een cameraploeg is erwel en ze geeft haar eerste interview. Waar die cameraman en die journalistvandaan komen, is onbekend, maar ze winnen een prijs voor hun snelheid. Jane isopen “Je weet dat het kan gebeuren, ik had al twee waarschuwingen, elkekeer als er eentje uitgegooid werd, hield ik me weer in, maar het mocht nietbaten.” Ze is extreem realistisch maar haar gezicht spreekt heel anderetaal dan wat er uit haar mond komt. Het volgende antwoord past beter bij haargezichtsuitdrukking. Wat ze zou willen hebben nu. “A gun to shootmyself”, was het eerste wat in haar opkomt en ze valt in de armen van haarcoach die aan kwam rennen.

Een Spaanse viert in het stadion ondertussen een feestjeomdat ze onverwacht toch nog brons won. In de huiskamer geven wij een spontaanapplaus voor zulke prachtige beelden. Weliswaar niet vanwege de sport, maar quadrama en absurde televisie staat dit op eenzame hoogte.

Olympisch dagboek, deel 35

19 woensdag dec 2007

Posted by Gerbie in Olympische dagboek Sydney 2000

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Australië, Olympisch Dagboek, Olympische Spelen, sport, Sydney, Sydney 2000

Zaterdag 23 september 2000, 

We hebben gegokt door laat weg te gaan en we hebben het gered. Net op tijd zitten we op onze plek in het Olympisch stadion. Een paar uur slaap was minstens zo belangrijk, dus zijn we binnen anderhalf uur vanuit het appartement tot op onze plek, we hadden geluk. De trein was erg druk, dus we moesten staan en gratis kaarten betekent dat je erg hoog zit, in dit geval zo’n 7 rijen onder de top, maar we konden niet klagen. Op het kaartje staat de prijs van 45 dollar vermeldt, wat me verbaasd omdat ik weet dat er ook 35 dollar kaarten bestaan, maar waar die dan in hemelsnaam moeten zitten (nog slechter?), blijft een vraag.

Maar ook al zitten we onoverdekt en erg hoog, we zitten ook dicht bij de ‘cauldron’, het Olympisch vuur en het zicht over het stadion is mooi. Dit is de eerste keer dat ik in het stadion kom, er schijnen er 115.000 in te kunnen, ik gok dat we net over de 100.000 halen vanochtend.

Op zich al een hele prestatie, aangezien er slechts series en voorrondes op het programma staan. We beginnen met de voorronde van het kogelslingeren en de 100 meter horden voor de dames zevenkampsters. De 5 series daarvan zijn snel voorbij, dus kunnen de allroundsters zich opmaken voor hoogspringen, terwijl het kogelslingeren doorgaat. Het is vrij saai, aangezien de cirkel waar de zwaargewichten staan aan de andere kant van het stadion is. Als de kogel eenmaal in de lucht is, is het alsof er een onzichtbare eenheid door het stadion vliegt. Je weet dat er iets is, je ziet iedereen kijken, maar waar het precies is, blijft onduidelijk. Tot de landing en je een rode kogel met een touwtje eraan over het gras zit rollen.

De zevenkampsters zijn aan onze kant begonnen met het hoogspringen, via het grote scherm krijgen we ze nu ook wat vaker in beeld. In vergelijking met de magere lange afstand loopsters, de dikke specialisten van de technische werpnummers of de extreem gespierde sprinters zijn dit met afstand de mooiste dames van de atletiek. Niet dat dat belangrijk is voor de sport, maar het helpt zeker wel als je naar het grote scherm zit te kijken.

Tussen het springen door worden ook nog de eerste series van de 800 meter gelopen. Hierin ook de enige Nederlander die we vandaag in actie zullen zien. Helaas haalt Bram het niet. Hij moest bij de eerste 3 van zijn serie zitten, of bij de snelste 5 die niet bij de eerste drie eindigden. In de langzaamste serie wordt hij in de sprint net verslagen en eindigt vierde. Binnen twee minuten zijn zijn Spelen voorbij. Sport kan hard zijn.

De ochtend duurt wel erg lang, gelukkig heb ik een krantje gekocht, zodat ik tussendoor nog wat kan lezen en op de hoogte blijf wat er zoal gebeurt in de rest van de Olympische Spelen en de rest van de wereld.

Na ruim 3 uur sport en een paar foto’s later is deze ochtend voorbij en verlaten we het stadion. Ik heb nog een ruim uur voor mijn shift begint en die gebruik ik om mijn bijdrage voor de krant te schrijven.

Ik zit weer in Jasons team en ook vandaag lopen we een tijdje doelloos, tenminste zo lijkt het, rond. Of het aan hem ligt dat we weinig doen, of dat er gewoon niet genoeg werk is voor de armada van vrijwilligers die ze hebben aangenomen is me niet duidelijk. Aan het eind van de middag verandert dat gelukkig. We worden naar het zuiden van het park gestuurd waar we een ander team mogen aflossen.

Ik krijg een megafoon in mijn handen gedrukt en mag de mensen vertellen dat ze aan de goede kant van de weg lopen en dat ze op weg zijn naar de ‘southern venues’ zoals hockey, tafeltennis, tennis en de expo, waar een groot scherm staat. Voor dat scherm was het overigens ontzettend druk, aangezien vanmiddag de finale 1500 meter vrije slag in het zwembad gezwommen werd.

Dit is DE Australische afstand, deze wordt al jaren door ze beheerst. De 2 grote favorieten zijn de titelhouder Kieren Perkens, die de eerste man zou kunnen worden die 3 olympische titels achter elkaar pakt (Alexander Popov had de eerste kunnen zijn deze week, ware het niet Pieter van den Hoogenband hem versloeg). Zijn tegenstander is het jonge talent Grant Hackett. Het zou een spannende race worden, daar was iedereen het over eens. 50.000 mensen stonden voor het scherm te kijken, de politie heeft noodgedwongen de hele expo moeten afsluiten. Ik kan het me niet voorstellen. Een heel voetbalstadion vol die naar een scherm zit te kijken met daarop een zwemwedstrijd.

Tegen de tijd dat wij er staan gaan velen van hen naar huis. De jonge uitdager versloeg de oude meester, Australië won goud en zilver, dus iedereen was tevreden. Zij die niet naar huis gaan, lopen naar een van de venues waar ze later een van de vele sporten gaan kijken. Nu het zo druk in het park is, moeten we er voor zorgen dat iedereen aan een kant van de weg blijft lopen, zodat we niet hele groepen mensen in tegengestelde richting op een weghelft hebben.

Een mooie taak voor de man met de megafoon. Ik vertel iedereen netjes aan welke kant van de weg ze moeten lopen, waar ze heen kunnen, of welke sporten zich in welk gedeelte van het park bevinden. Dat gaat een tijdje goed, maar dan gaat het me vervelen. In plaats van de standaardmededelingen waar de bus en trein vertrekken, voeg ik nu een extra trein toe, die naar Melbourne, van het niet bestaande platform 12. Er bestaat niet eens een treinverbinding geloof ik naar die stad, maar de verbaasde gezichten zijn minstens zo leuk als de lachende gezichten van degenen die het wel meteen doorhebben.

Het valt me op dat mensen beter luisteren wanneer je zo nu en dan een geintje vertelt, dus kan ik mijn fantasie laten gaan. “Voor Darwin overstappen in Alice Springs”, “Voor Wenen overstappen in München”, en “De vlucht uit Anchorage heeft een vertraging van 20 minuten maar zal nog steeds vertrekken van gate 47”. Geen mens die er iets van zegt, geen mens die zich afvraagt welk een onzin ik allemaal uitkraam.

Na het avondeten blijf ik de megafoonman. ‘Doing a goodjob”, vertelt Paul, de man die boven Justin staat. Mijn team leader verdient zo’n compliment geloof ik niet. Of hij zijn baan aankan, blijft de vraag. Ik spoor de fans in het Oranje aan tot het zingen van ‘Hup Holland Hup’, groet de Duitse en Mexicaanse fans in hun eigen taal en laat nog maar eens een trein vertrekken naar Adelaide. Aan het eind van de avond mogen we helpen op de hoek van Herb Elliot en Olympic boulevard. Oftewel het drukste kruispunt van het park. Hier komt alles samen, hier kan ook alles in de soep lopen.

Aan het eind van de dag heb ik voor het eerst dit weekend het idee dat er wat nuttigs gebeurde. Mijn aanwezigheid is toch niet voor niets.

← Oudere berichten
Follow Niets is geheel waar, en zelfs dat niet. on WordPress.com

Nu te lezen op dit blog:

  • Zou het bespeeld worden? 4 februari 2023
  • Elvin Post – Arizona Blues 2 februari 2023
  • 229 – Boudewijn de Groot – Welterusten meneer de President 31 januari 2023
  • Mark Perryman – Het filosofen-elftal 28 januari 2023
  • Ruim zes jaar stappenteller 26 januari 2023
  • 228 – Supertramp – Logical song 24 januari 2023
  • 91 doelpunten 21 januari 2023
  • 2022 volgens Deezer 19 januari 2023
  • 227 – Doe Maar – Nederwiet 17 januari 2023
  • Weer voetbalplaatjes 14 januari 2023
  • 2022 volgens Goodreads 12 januari 2023
  • 226 – Buffalo Tom – Taillights Fade 10 januari 2023
  • Stadion Lehmgrube 7 januari 2023
  • 2022 volgens Spotify 5 januari 2023

Recente reacties

Koen op Zou het bespeeld worden?
Koen op Elvin Post – Arizona Blue…
229 – Boudewij… op Gerbie’s top 212: De…
229 – Boudewij… op Gerbie’s top 212
229 – Boudewij… op Gerbie’s top 212
228 – Supertra… op Gerbie’s top 212: De…
228 – Supertra… op Gerbie’s top 212
228 – Supertra… op Gerbie’s top 212
Koen op 91 doelpunten
Koen op 227 – Doe Maar –…
227 – Doe Maar… op Gerbie’s top 212: De…
227 – Doe Maar… op Gerbie’s top 212

Mijn laatste tweets

Mijn tweets

Categorieën

  • Boeken (1.242)
    • Boekbesprekingen 2000 (1)
    • Boekbesprekingen 2001 (1)
    • Boekbesprekingen 2002 (1)
    • Boekbesprekingen 2003 (1)
    • Boekbesprekingen 2004 (1)
    • Boekbesprekingen 2005 (42)
    • Boekbesprekingen 2006 (60)
    • Boekbesprekingen 2007 (50)
    • Boekbesprekingen 2008 (51)
    • Boekbesprekingen 2009 (55)
    • Boekbesprekingen 2010 (50)
    • Boekbesprekingen 2011 (36)
    • Boekbesprekingen 2012 (61)
    • Boekbesprekingen 2013 (76)
    • Boekbesprekingen 2014 (65)
    • Boekbesprekingen 2015 (64)
    • Boekbesprekingen 2016 (70)
    • Boekbesprekingen 2017 (67)
    • Boekbesprekingen 2018 (78)
    • Boekbesprekingen 2019 (68)
    • Boekbesprekingen 2020 (143)
    • Boekbesprekingen 2021 (73)
    • Boekbesprekingen 2022 (30)
    • Boekennieuws (80)
    • De boekenkast van.. (8)
    • NaNoWriMo (9)
  • De Recensieprins (7)
  • De Rijdende Rechter (64)
  • Elders op het web (66)
  • Fictie (8)
  • Fotooo (374)
  • Gastschrijver Peter (3)
  • Gastschrijver Yolanda (6)
  • Gerbie kijkt YouTube (150)
  • Gerbie leest Wikipedia (16)
  • Gerbie schrijft een open brief aan (9)
  • Gerbie's Lifeblog (247)
  • Gerbie's Prijsvraag (71)
  • Gerbie's Recensies Concerten (28)
  • Gerbie's Recensies Televisie (55)
  • Gerbie's Recensies Theater (7)
  • GFC (224)
    • GFC Archief (44)
    • GFC Jubileum (7)
    • Goal Columns (159)
      • Goal Johan 4 (65)
    • Goal Interviews (2)
    • Goal Reisverhalen (8)
  • Goorse vragen (150)
  • In het nieuws (202)
    • Gerbie vindt iets (17)
  • In memoriam (37)
  • Kijk nog eens (212)
  • Kunst omdat het kan (30)
  • Laat eens wat van je horen (47)
  • Lezers helpen lezers (21)
  • Muziek (363)
    • Gerbie's top 212 (237)
    • Muziek 32 songs (9)
    • Muziek column (35)
    • Muziek teksten (7)
    • Tiny Desk Concert (7)
  • Nutteloze lijstjes (30)
  • Overige columns (17)
  • Poëzie (149)
    • Beeldprikkels (6)
    • Haiku (11)
    • Poëzie (91)
    • Vergaderpoëzie (34)
  • Politiek (164)
  • Reizen (244)
    • Mensen (24)
    • Reisboeken (20)
    • Reisverhalen Gerbie on tour (24)
    • Reisverhalen Ik (18)
    • Reisverhalen Natuur (14)
    • Reisverhalen Overig (22)
    • Reisverhalen Reizen (31)
    • Reisverhalen Reizigers (27)
    • Reisverhalen Steden (57)
  • Sport (258)
    • Olympische dagboek Sydney 2000 (14)
    • Olympische Spelen Rio 2016 (6)
    • Olympische Winterspelen 2006 (19)
    • Olympische Winterspelen 2014 (12)
    • Olympische Winterspelen 2018 (18)
    • Overige sporten (21)
    • Sport Column (22)
    • Sportboek (137)
    • Sportpoëzie (2)
    • Sportwedstrijden (10)
  • Suus (109)
    • Papa Gerbie (41)
    • Suus schrijft (64)
  • themaweek (318)
  • Uit de school geklapt (93)
  • Uit het leven gegrepen (43)
  • Uncategorized (3)
  • Voetbal (810)
    • Oranje in 2006 (7)
    • Oranje in 2008 (5)
    • Oranje in 2010 (13)
    • Oranje in 2012 (13)
    • Oranje in 2014 (16)
    • Oranje in 2016 (5)
    • Oranje in 2018 (5)
    • Oranje in 2020 (9)
    • Van der Meest (143)
    • Voetbal column (65)
    • Voetbal EK 2012 (15)
    • Voetbal EK 2020 (19)
    • Voetbal over de wereld (27)
    • Voetbal WK 2010 Zuid Afrika (21)
    • Voetbal WK 2014 Brazilië (49)
    • Voetbal WK 2022 Qatar (88)
    • Voetbalboek (222)
    • Voetbalfoto's (111)
    • Voetbalhelden (50)
    • Voetbalpoëzie (13)
    • Voetbalzondag (60)
  • Wielrennen (345)
    • Wielerboeken (125)
    • Wielerfoto (7)
    • Wielerhelden (9)
    • Wielerliederen (18)
    • Wielerpoëzie (102)
    • Wielerverhalen (18)
    • Wielerwedstrijden (26)
    • Wielrennen Artikelen (26)
    • Wielrennen Columns (24)
  • Z.K.V. (10)
  • Zoektermen stats (23)

Wat lees ik op dit moment?

Populaire berichten & pagina’s

  • 46 - U2 - Bad
    46 - U2 - Bad
  • 36 - Tröckener Kecks - In tranen
    36 - Tröckener Kecks - In tranen
  • Zou het bespeeld worden?
    Zou het bespeeld worden?
  • Rick de Leeuw, Hengelo 10 mei 2019
    Rick de Leeuw, Hengelo 10 mei 2019
  • Babyklappe
    Babyklappe
  • 37 - Chris Willemsen - Dood op de schoen
    37 - Chris Willemsen - Dood op de schoen
  • Hard Gras 76 – Ik wou dat Ed de Goeij zijn bek ‘ns hield
    Hard Gras 76 – Ik wou dat Ed de Goeij zijn bek ‘ns hield
  • Mannen voor vrouwen
    Mannen voor vrouwen
  • Bert Klunder was een held
    Bert Klunder was een held
  • 22 - Henk Spaan - Maldini heeft een zus
    22 - Henk Spaan - Maldini heeft een zus

Gerbie on Facebook

Gerbie on Facebook

Het archief

  • februari 2023 (2)
  • januari 2023 (14)
  • december 2022 (56)
  • november 2022 (44)
  • oktober 2022 (18)
  • september 2022 (6)
  • juli 2022 (24)
  • juni 2022 (16)
  • mei 2022 (14)
  • april 2022 (16)
  • maart 2022 (30)
  • februari 2022 (28)
  • januari 2022 (26)
  • december 2021 (19)
  • november 2021 (7)
  • oktober 2021 (31)
  • september 2021 (26)
  • augustus 2021 (1)
  • juli 2021 (25)
  • juni 2021 (23)
  • mei 2021 (23)
  • april 2021 (42)
  • maart 2021 (34)
  • februari 2021 (119)
  • januari 2021 (23)
  • december 2020 (27)
  • november 2020 (30)
  • oktober 2020 (31)
  • september 2020 (31)
  • augustus 2020 (31)
  • juli 2020 (26)
  • juni 2020 (21)
  • mei 2020 (20)
  • april 2020 (22)
  • maart 2020 (31)
  • februari 2020 (28)
  • januari 2020 (17)
  • december 2019 (16)
  • november 2019 (23)
  • oktober 2019 (32)
  • september 2019 (16)
  • juli 2019 (22)
  • juni 2019 (16)
  • mei 2019 (17)
  • april 2019 (18)
  • maart 2019 (20)
  • februari 2019 (17)
  • januari 2019 (23)
  • december 2018 (14)
  • november 2018 (30)
  • oktober 2018 (31)
  • september 2018 (15)
  • juli 2018 (10)
  • juni 2018 (14)
  • mei 2018 (17)
  • april 2018 (17)
  • maart 2018 (28)
  • februari 2018 (32)
  • januari 2018 (31)
  • december 2017 (28)
  • november 2017 (30)
  • oktober 2017 (3)
  • september 2017 (1)
  • juni 2017 (15)
  • mei 2017 (16)
  • april 2017 (17)
  • maart 2017 (30)
  • februari 2017 (46)
  • januari 2017 (31)
  • december 2016 (22)
  • november 2016 (20)
  • oktober 2016 (23)
  • september 2016 (30)
  • augustus 2016 (31)
  • juli 2016 (27)
  • juni 2016 (18)
  • mei 2016 (21)
  • april 2016 (19)
  • maart 2016 (23)
  • februari 2016 (25)
  • januari 2016 (29)
  • december 2015 (21)
  • november 2015 (20)
  • oktober 2015 (18)
  • september 2015 (23)
  • augustus 2015 (22)
  • juli 2015 (26)
  • juni 2015 (22)
  • mei 2015 (23)
  • april 2015 (21)
  • maart 2015 (28)
  • februari 2015 (24)
  • januari 2015 (25)
  • december 2014 (27)
  • november 2014 (12)
  • oktober 2014 (27)
  • september 2014 (28)
  • augustus 2014 (13)
  • juli 2014 (30)
  • juni 2014 (32)
  • mei 2014 (20)
  • april 2014 (21)
  • maart 2014 (21)
  • februari 2014 (25)
  • januari 2014 (19)
  • december 2013 (20)
  • november 2013 (19)
  • oktober 2013 (20)
  • september 2013 (19)
  • augustus 2013 (19)
  • juli 2013 (19)
  • juni 2013 (29)
  • mei 2013 (29)
  • april 2013 (29)
  • maart 2013 (31)
  • februari 2013 (24)
  • januari 2013 (31)
  • december 2012 (30)
  • november 2012 (30)
  • oktober 2012 (30)
  • september 2012 (29)
  • augustus 2012 (52)
  • juli 2012 (31)
  • juni 2012 (30)
  • mei 2012 (31)
  • april 2012 (30)
  • maart 2012 (30)
  • februari 2012 (29)
  • januari 2012 (29)
  • december 2011 (2)
  • november 2011 (5)
  • oktober 2011 (26)
  • september 2011 (17)
  • augustus 2011 (15)
  • juli 2011 (26)
  • juni 2011 (29)
  • mei 2011 (24)
  • april 2011 (28)
  • maart 2011 (31)
  • februari 2011 (25)
  • januari 2011 (23)
  • december 2010 (29)
  • november 2010 (7)
  • oktober 2010 (28)
  • september 2010 (27)
  • augustus 2010 (12)
  • juli 2010 (22)
  • juni 2010 (28)
  • mei 2010 (29)
  • april 2010 (25)
  • maart 2010 (27)
  • februari 2010 (18)
  • januari 2010 (25)
  • december 2009 (29)
  • november 2009 (28)
  • oktober 2009 (24)
  • september 2009 (26)
  • augustus 2009 (20)
  • juli 2009 (18)
  • juni 2009 (24)
  • mei 2009 (25)
  • april 2009 (22)
  • maart 2009 (26)
  • februari 2009 (24)
  • januari 2009 (22)
  • december 2008 (28)
  • november 2008 (20)
  • oktober 2008 (13)
  • september 2008 (24)
  • augustus 2008 (13)
  • juli 2008 (26)
  • juni 2008 (12)
  • mei 2008 (22)
  • april 2008 (26)
  • maart 2008 (25)
  • februari 2008 (17)
  • januari 2008 (16)
  • december 2007 (25)
  • november 2007 (24)
  • oktober 2007 (20)
  • september 2007 (20)
  • augustus 2007 (7)
  • juli 2007 (9)
  • juni 2007 (5)
  • mei 2007 (19)
  • april 2007 (13)
  • maart 2007 (9)
  • februari 2007 (13)
  • januari 2007 (18)
  • december 2006 (16)
  • november 2006 (17)
  • oktober 2006 (27)
  • september 2006 (23)
  • augustus 2006 (9)
  • juli 2006 (14)
  • juni 2006 (21)
  • mei 2006 (23)
  • april 2006 (26)
  • maart 2006 (31)
  • februari 2006 (38)
  • januari 2006 (23)
  • december 2005 (26)
  • november 2005 (23)
  • oktober 2005 (21)
  • september 2005 (23)
  • augustus 2005 (3)
  • juli 2005 (14)
  • juni 2005 (19)
  • mei 2005 (15)
  • april 2005 (1)
  • maart 2005 (2)
  • februari 2005 (3)
  • januari 2005 (1)

#ikkijkniet Ajax auto boeken boeken 2006 boeken 2007 boeken 2008 boeken 2009 boeken 2010 boeken 2012 boeken 2013 boeken 2014 boeken 2015 boeken 2016 boeken 2017 boeken 2018 boeken 2019 boeken 2020 boeken 2021 boekrecensie boycottqatar Brazilië cabaret citaat column De Muur fcblogbroeders fotooo Frankrijk Gerbie's top 212 Gerbie kijkt YouTube Gerbie on tour geschiedenis GFC Goal Goor Goorse vragen Hans van der Meer Hard Gras in het nieuws In Memoriam Italië Kijk nog eens lezen lifeblog Mart Smeets muziek Nederlands elftal Olympische Spelen onderwijs Oranje politiek poëzie prijsvraag Qatar QuitQatar quote reizen Rijdende Rechter school Spanje sport sportboek sportboeken Suus themaweek Tour de France vakantie Van der Meest Verenigde Staten voetbal voetbalboek voetbalfoto voetbalzondag wielerboek Wielerpoëzie wielrennen WK 2014 YouTube Zuid Afrika

Klik hier als je een mail wilt wanneer er een nieuwe blog verschijnt.

Voeg je bij 626 andere abonnees
februari 2023
M D W D V Z Z
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728  
« jan    

Gerbie leest

  • Abubakari de Vries
  • At the Sea
  • Bad Tourists
  • Beggar
  • Edwin Winkels
  • Koen Schyvens
  • Rob Alberts
  • Rodzooi
  • Oudste Goorsche Tourtoto
  • Goors Nieuws
  • Sport Amerika

Bloglovin’

Niets is geheel waar, en zelfs dat niet. gerbie7's Profile Page

Maak een gratis website of blog op WordPress.com.

Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze website, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid
  • Volg Volgend
    • Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.
    • Doe mee met 64 andere volgers
    • Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
    • Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.
    • Aanpassen
    • Volg Volgend
    • Aanmelden
    • Inloggen
    • Deze inhoud rapporteren
    • Site in de Reader weergeven
    • Beheer abonnementen
    • Deze balk inklappen
 

Reacties laden....