Goal, Maart 2009
Sinds 1981 wordt op nieuwjaarsdag de GFC-er van het jaar bekend gemaakt. Een prachtige traditie. Bets Relker was de eerste die de titel een jaar mocht dragen. Hij bleek de voorganger van een lijst echte GFC-ers. Het is dé gelegenheid elk jaar om een van de vele vrijwilligers eens in het zonnetje te zetten. De Supportersvereniging zorgt al jaren voor deze meestal niet eenvoudige keuze, maar weet bijna altijd wel een naam uit de hoge hoed te toveren, waar alle aanwezigen op de nieuwjaarsreceptie het mee eens zijn. Stille krachten als Johan Janssen, Gerrit Hiddink en Be Wassink, naast de wat prominentere GFC-ers Jan Wiemerink, Jan Tieman en Rein Ruumpol. Maar ook de Lotto & totocommissie, het eerste na een prachtig seizoen en de redactie van Goal zijn al eens verkozen. Henk Bor en John van de Worp zelfs twee keer. Jan Boswinkel als GFC-er van de eeuw, niemand zal de discussie aangaan.
Hendrik Veldhoven & Herman Zweers, Clubmannen 2006
Helaas zat de Supportersvereniging dit jaar mis. Voor alle duidelijkheid: Ik kan de broers van de Burg goed waarderen. Ik heb ten tijde van het jubileumboek goed met ze samengewerkt, ook jaren daarvoor toen we een kalender maakten voor het kampioenseerste, kregen we die zo geschonken. Alleen maar complimenten. Maar volgens mij word je geen GFC-er van het jaar door geld te storten. Als dat zo was, dan kan Laurens Otte volgend jaar de titel zo kopen. Burgo en GFC hebben 12 jaar lang een zakelijke overeenkomst gehad. Hoofdsponsor betekent echter niet dat je alleen geld doneert, je krijgt er ook wat voor terug. Shirtreclame, een reclamebord, een contract voor al het drukwerk, beide partijen profiteren van de deal, zoals dat gebruikelijk is bij een sponsorovereenkomst.
Maar ik kan me niet herinneren dat Gerrit achter de bar stond. Ik heb Albert geen wedstrijd zien fluiten van de F-jes. Volgens mij zijn ze geen van beiden jeugdleider geweest, in ieder geval niet de laatste decennia. Hoe kun je dan verkozen worden tot GFC-er van het jaar? Commercie zou bij GFC nooit belangrijker mogen zijn dan de menselijkheid.
Waren er niet heel veel goede kandidaten? Bert Caron, die al jaren kantinediensten draait en nu ook Aveleyn begeleidt bij hun werkzaamheden op ons complex. Patrick Bielderman, vele jaren jeugdleider en organisator van meikamp en menig andere activiteit. Henk Oude Ampsen, leider van het laagste elftal sinds mensenheugenis. Henri Meerman, tig jaren leider bij de F-jes, actief in archief en supportersvereniging. Ina Nijmeijer, bardienst sinds de kantine er staat, maar ook geweldig werk in de jubileumcommissie. Dirk Schreurs? Romano Lammertink? Sander ten Donkelaar? Gerrit Gerritsen?
Ik denk dat geen van deze namen ook maar 1 seconde discussie had opgeleverd. Voor mij staken er twee namen bovenuit. Over Jan Relker schreef ik al eens een column, de stille kracht achter Goal. Maar ook al jaren wedstrijdcommissaris. En vele jaren leider. Het elftal dat afgelopen jaar aan ouderdom ten onder ging. Bevlogen coach, bekend op vele Twentse én Achterhoekse velden. Na zoveel jaren had de titel hem goed gestaan. Als opvolger van zijn vader, 28 jaar na dato.
De andere kanjer is Gerrit Alink. Jarenlang hoofdredacteur van Goal. Drijvende kracht achter de website. Een wandelende encyclopedie van GFC-kennis. Maar vooral 12 jaar lang bestuurslid. Als secretaris en als PR-functionaris. Honderden stukjes stonden er in diverse media de afgelopen jaren, vooral dankzij Gerrit. Wat was er mooier geweest dan de titel GFC-er van het jaar, twee maanden nadat hij uit het bestuur stapte. Ook zijn vader won de titel al een keer.
Jan of Gerrit, twee telgen uit echte GFC gezinnen. Buurjongetjes vroeger. Wat ontzettend zonde dat de Supportersvereniging niet een van hen of alle twee verkozen als GFC-ers van het jaar 2008. Een gemiste kans. Sorry Jan, Sorry Gerrit.
Oktober 2012: drie en een half jaar geleden geschreven, deze column zorgde voor ophef. Vanuit de supportersvereniging vroeg men mij zelfs het recht te zetten. Ik stond en sta echter nog steeds volledig achter mijn tekst.
