Jong geleerd…

Tags

Britse humor, Hugh Laurie, jeugdvoetbal, Stephen Fry, voetbal

Gerbie kijkt Youtube 114

Stephen Fry and Hugh Laurie over het trainen van de jongste jeugd. Overduidelijk een kwestie van jong geleerd is oud gedaan.

Rommelmarkt

Tags

koningsdag, rommel, rommelmarkt, uit het leven gegrepen

De naam is er niet voor niets. Vooral veel rommel verruilt van eigenaar. En op Koningsdag, vroeger Koninginnedag, noemen we dat overal in Nederland Vrijmarkt. Suus wil dit jaar ook graag een paar euri verdienen. Zal wel op tijd opstaan worden dus.

De laatste jaren was het juist uitslapen, even over de markt slenteren, zo weinig mogelijk troep vergaren en een mooie middag op een terras (als het weer het toeliet).

Een paar jaar geleden stond mijn zwager ook op de vrijmarkt. Zoon en dochter waren allang afgehaakt, hij bleef tot het eind. De vuilniswagen komt zo voorrijden voor de restanten. Meenemen naar huis is meestal geen optie. Hij wil zijn auto ophalen voor de fiets van zijn dochter, of ik even wil wachten.

Ik pak zijn krukje, ga iets verder op zitten, naast de fiets en kijk.

Tot mijn verbazing zijn er velen die nu nog overal rondlopen wat ze gratis mee kunnen nemen. Dus iets wat een half uur geleden 20 cent kostte, was toen te duur, maar als het gratis is, dan neem je het mee? Je gunt een kind dus geen halve euro, maar probeert wel nog van alles te redden voordat de vuilniswagen het meeneemt? Ik snap de mensheid soms niet.

105 – Noodweer – De parachutist

Tags

Gerbie's top 212, muziek, Noodweer

Nummer	105
Artiest	Noodweer
Titel	De parachutist
Jaar	1984
Wikipedia	Noodweer
Website	Noodweer
Tekst	Lyricsvault

Natuurlijk was het hun enige grote hit die mij richting de groep stuurde. Als dertienjarig jochie begreep ik dat de Durex in de tekst van ‘In de Disco‘ iets bijzonders was, zeker toen de Tros ook nog eens besloot dat het nummer niet gedraaid mocht worden op de radio. Niet mijn muziek, wel herkende ik de humor, de parodie.

Een jaar later trad de band op in mijn dorp. Een keer per jaar een band op het Malmbergplein, dat was het dan wel, maar het was beter dan niets. In het voorprogramma een Belgische band, naast ons in het publiek een vreemde gast. Een legging in zeventien kleuren, druk meedansend met de band, waar wij nog nooit van gehoord hadden. Stond diezelfde vreemdeling een uur later ineens op het podium. De bassist van Noodweer.

Het hele plein stond te wachten op de hit, maar dat bandje, bekend van die ene hit, bleek een heel goede band te zijn. Heel veel goede nummers. En toen die hit eindelijk kwam, liep de drummer walgend het podium af, de drumcomputer in het nummer neemt het over.

Beide albums van Noodweer stonden al snel in mijn platenkast, ik draaide ze regelmatig. Maatschappijkritische teksten, ze zongen dan wel Nederlandstalig, maar waren Doe Maar en Toontje Lager ver voorbij. Weliswaar niet bij het grote publiek, maar mijn muzieksmaak dreef steeds verder af van de hitparades. Noodweer paste daar perfect bij.

In 1987 besloot de band uit elkaar te gaan. Het afscheidsconcert was live op de radio, jarenlang een van mijn favoriete cassettebandjes. Moet nog gedigitaliseerd worden, hopelijk is het niet te laat. Een kleine comeback in 2011, een nieuwe single en meteen een optreden bij DWDD, tegenwoordig het summum voor elke muzikant. Ook dit nummer was een steek naar de tijdsgeest. Een echte comeback werd het niet.

Voor mijn lijst kies ik De parachutist. Prachtig nummer van de tweede plaat. Maar tegelijkertijd ook het bewijs dat niet alles te vinden is op Spotify of YouTube, zoals ik om mij heen menigeen hoor beweren. Na flink zoeken kon ik de MP3 downloaden, wat foto’s er bij om er dan zelf maar een filmpje van te maken. De tekst van het nummer klonk voor de tiener als een metafoor voor het leven zelf. Weet drie decennia later nog steeds niet of dat ook zo is. Maar dat is ook weer het mooie van muziek, ieder hoort het op zijn eigen manier.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

Lia van Bekhoven – Land van de gespleten god

Tags

boeken, boeken 2017, boekrecensie, geschiedenis, Groot-Brittannië, Ierland, lezen, Lia van Bekhoven, Noord Ierland, politiek, Ulster

Lia van Bekhoven – Land van de gespleten god

Er is discussie mogelijk of het land uit de boektitel wel een land is. Noord-Ierland is zonder twijfel gespleten, de titel klopt. Het fascineert me mateloos. In de paar dagen dat ik er ooit was krijg je niet meer dan een indruk, maar zelfs die was indrukwekkend.

Wat ik absoluut niet kan, en wil, begrijpen is dat de interpretatie van hoe je de bijbel moet lezen al tijden voor onrust zorgt. Hoe hele bevolkingsgroepen volledig naast elkaar, maar ook langs elkaar heen, kunnen leven, zonder ooit met elkaar in contact te komen. Hoe Iers of Brits, Protestant of Katholiek, Republikein of Monarchist zo bepalend kan zijn voor je denkbeelden, je leefwereld, je omgeving, je referentiekader.

Lia van Bekhoven schreef een fascinerend boek. Of een serie achtergrondartikelen. Een aantal reportages. Het kan allemaal. Het is dus eigenlijk ook gewoon een geschiedenisboek. Een politiek verhaal. Je zou het zelfs als een reisbundel kunnen beschouwen, want waarom zou je een stedentrip Belfast boeken en geen idee hebben wat je tegenkomt?

En dus krijg je inzicht in het onbegrijpelijke. Leer je de gedachten van beide kanten kennen. Probeer je te begrijpen waarom een Oranjemars elk jaar weer plaatsvindt, ook al weet men vooraf dat het voor onrust zorgt. Lees je over de Ierse geschiedenis en waarom sommigen de IRA maar watjes vinden. Je leert de hoofdrolspelers kennen. Je gaat terug in de tijd naar de hongerstakers, maar leest nu pas dat ze eigenlijk niet zo gemotiveerd waren, maar niet op wilden geven toen ze eenmaal begonnen waren.

Geen makkelijk boek dus, maar tegelijkertijd wel aantrekkelijk geschreven, snel te lezen. Aanrader voor iedereen die meer van dit boeiende stukje Europa wil weten.

Citaat: “Zodra het nieuws bekend werd, liepen mensen hun huizen uit, de straat op. Vrouwen sloegen de deksels van grote, metalen vuilnisbakken tegen de straatstenen. In de jaren zeventig was deze tamtam gebruikt als signaal dat soldaten in aantocht waren. Het was een kwestie van minuten voordat de eerste auto’s in brand stonden en de eerste brandbommen naar pantservoertuigen werden gegooid.

De begrafenis was op donderdag. Het meest indrukwekkende was de stilte. Ruim honderdduizend mensen stonden langs de route die van de kerk St Luke, vlak bij Sands’ huis, naar de begraafplaats Milltown liep.” (p. 162/339)

Nummer: 17-010
Titel: Land van de gespleten god
Auteur: Lia van Bekhoven
Taal: Nederlands
Jaar: 2000
# Pagina’s: 195 (2675)
Categorie: Politiek
ISBN: 978-94-6225-019-2

Meer:
Boekmeter
Goodreads
Trouw

Meer Bekhoven:
Wikipedia
Blog
Site
Twitter

Borussia Mönchengladbach uit

Tags

Borussia Mönchengladbach, Duitsland, fotooo, GFC, Goor, voetbal, voetbalfoto

Al weer elf jaar geleden, tijdens ons jubileumjaar, deze voorwedstrijd. Ze mochten in het grote stadion van de Duitse Traditionsverein een echte wedstrijd spelen.

De heren zijn sindsdien flink gegroeid, spelen in A of al in de senioren. Ik herken enkele echte GFC-ers, heb met hun vaders gevoetbald. Maar ik ken ze ook weer niet allemaal.

Fonteinporno?

Tags

fontein, fotooo, kunst, prijsvraag

Gerbie’s prijsvraag. De onregelmatig terugkerende vraag (dit is deel 35) voor de bezoekers van dit blog, met slechts een virtuele veer voor de winnaar, de eerste die het juiste antwoord in de reactiebox weet neer te zetten.

Kunst blijft boeiend. Altijd iets om over te discussiëren. Onlangs zag ik dit beeld. Het schijnt een fontein te zijn. Ik zou het niet in de tuin willen hebben. Maar wat moet het kosten?

106 – I am Kloot – From your favourite sky

Tags

Gerbie's top 212, I am Kloot, John Peel, muziek

Nummer	106
Artiest	I am kloot
Titel	From your favourite sky
Jaar	2004
Wikipedia	I am Kloot (album)
Website	I am Kloot
Tekst	Songteksten.nl

Het lijkt me niet mogelijk om gepassioneerd fan te zijn van I am Kloot. Daarvoor is de muziek te beschaafd. Maar dat het prachtige muziek is, zal ook niet snel ontkend worden. Alleen je hoort het niet op de radio. Je ziet ze niet op televisie. Ze staan niet in mijn aanbevolen lijstje van streaming sites. En dat is jammer, want de heren hebben zo veel prachtigs gemaakt, dat zou een veel groter publiek verdienen.

Meestal is het een goede indicatie wanneer de legendarische John Peel je goed vindt. Wanneer je een Peel Session mocht maken. Wanneer je in zijn archief staat.

En omdat ik moet kiezen, komt deze er uit. ‘To dare to pull the stars from your favourite sky’, mooie zin. Schitterend nummer.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.

Halverwege mijn lijst

Tags

Gerbie's top 212, muziek

Morgen nummer 106, van de 212 die ik heb geselecteerd. Dat betekent dat ik op de helft ben. Ik vind het eigenlijk best wel heel leuk om die blogjes te schrijven. Al heb ik de indruk dat ik het vooral voor mezelf doe, aangezien het aantal volgers op Deezer en Spotify extreem laag is. Maar goed, ik blog ook voor mezelf, al ben ik natuurlijk heel blij met de 393 volgers van dit blog, begrijp me niet verkeerd.

Door de onderbrekingen en themaweken duurt het bekend maken van de lijst iets langer dan vooraf gepland (vier jaar had ik uitgerekend), maar dat geeft ook niet. Wel leuk om te weten dat ik nog ruim twee jaar nodig zal hebben voordat ik de nummer 1 eindelijk prijsgeef. Met wat meer onderbrekingen en themaweken misschien wel een kleine drie jaar. Het zij zo.

Ondertussen raakt de playlist op Deezer en Spotify vol, de aanbevolen lijst gebaseerd op mijn smaak wordt steeds beter. Ik ga door.

Je verzint het niet: Het interlanddebuut van Fredrik Jensen

Tags

FC Twente, Finland, Fredrik Jensen, in het nieuws, interview, Oostenrijk, papa, voetbal

Onlangs een leuk interview met FC Twente talent Fredrik Jensen. Een klein stukje viel mij meteen op. De journalist blijkbaar niet.

Dus ergens in het voorjaar van 2016 besluit vader Jensen om een wintersportvakantie te boeken met vrienden. Ze besluiten naar Oostenrijk te gaan. Eind maart 2017 gaan ze. Op dat moment speelt zijn zoon in de A1 van FC Twente, hij heeft net een keer meegedaan met Jong Twente.

Paar maand later mag zoonlief meetrainen met de selectie, maakt in Augustus 2016 zijn debuut in het eerste van FC Twente. Een half jaar later heeft hij een basisplaats en besluit de Finse bondscoach hem te selecteren voor het nationale elftal.

En waar mag hij voor het eerst meedoen? Oostenrijk uit. En die wedstrijd wordt niet gespeeld in Graz of Wenen, maar ook nog eens in Innsbruck. Een uurtje van het dorp waar vader net die week op vakantie is. Niet in de krokus, niet met Pasen, maar net die week.

Natuurlijk scoorde Fredrik bij zijn debuut, het verhaal kent een happy end. En vader zat in het stadion. Trots. Samen met zijn vrienden. Een supertrotse vader. Wie gaat die man interviewen?

Bart Chabot – De patatbalie

Tags

Bart Chabot, boeken, boeken 2017, boekrecensie, Den Haag, lezen, politiek

Bart Chabot – De patatbalie

Voor de verkiezingen was het leuk om dit boek eindelijk eens te lezen. Ruim zes jaar eerder volgde Chabot de campagne voor de verkiezingen. Dagelijks mocht hij aan het eind van de avonden zijn bevindingen delen met ons, het volk. Dit is het boek wat daarbij onvermijdelijk volgt.

Chabot heeft natuurlijk een eigen manier om tegen de zaken aan te kijken, hij is Hagenees, kon zijn observaties overdag doen en ’s avonds gewoon thuis slapen. Chabot heeft humor, durft buitenstaander te blijven en is een enkele keer recalcitrant.

Maar tegelijkertijd, nog geen maand later is het boek al zo ver weggezakt dat ik me niet kan herinneren wat het opmerkelijkste aan het boek was, het USP. Leuk, onderhoudend, maar niet zo diep als mogelijk was geweest. Mooi en jammer tegelijk.

Citaat: “Overal in Amsterdam hing mijn hoofd, overal. Je kon er niet om je heen kijken of… Robert, mijn vriend, werd er gek van. Want die bracht Bruno en Suzy naar school en haalde ze weer op. Op de fiets, in hun kinderzitjes, voor- en achterop. Zodra de tweeling me zag, moest Robert stoppen, of hij nu wilde of niet. Dan moesten ze hun moeder een kusje geven, om de haverklap, en stopte Robert en tilde hij ze omhoog, een voor een, uit hun zitjes, zodat ze erbij konden, bij het affiche, en zij hun mama een kusje konden geven.” (p.146)

Nummer: 17-009
Titel: De patatbalie
Auteur: Bart Chabot
Taal: Nederlands
Jaar: 2010
# Pagina’s: 221 (2480)
Categorie: Politiek
ISBN: 978-90-234-6321-4

Meer:
McPain
Broodje gezond
Broodje Halfom
Brood en Spelen
Broodje Springlevend
Zand erover