Jan Mulder – De vrouw als karretje

Tags

boeken, boeken 2010, boekrecensie, Jan Mulder, lezen

Jan Mulder – De vrouw als karretje

Na het verzamelen van al zijn sportwerk in eerst drie, later volgde een vierde, dikke delen, bleef er genoeg over om ook een bundeling te maken van zijn schrijfsels die niet over sport gaan. Dit werd de verzameling ‘De vrouw als karretje’.

Een aantal dunne boeken, veel columns en korte verhalen, wat songteksten (?) en een aantal dagboekfragmenten en je komt automatisch uit op weer een dikke pil in de boekenkast. Het risico is dat het boek mooi staat in de kast, maar niet of slechts gedeeltelijk gelezen wordt. Ook bij mij duurde het jaren voor ik het las. Een dikke verzameling per jaar is meer dan genoeg wat mij betreft. Ik mag graag columns en verhalen van Mulder lezen, maar na een tijdje moet je toch ook oppassen voor Muldermoeheid. Dat zijn hoofd in vele televisieprogramma’s te zien is, is dan niet perse een voordeel voor de schrijver Mulder.

De schrijver wordt mijns inziens nog te vaak onderschat. Mulder is in staat om prachtige verhalen te schrijven over de meest triviale dingen. Een observatie van hem kan al snel omgezet worden in een goede column. Zijn mening spat de ene keer van de bladzijde af, terwijl iets verderop in het boek het relativeren opnieuw wordt uitgevonden.

Als fanatiek lezer heb ik meerdere stukken al eens gelezen, maar herlezen, vaak gezien, zeker ook door mijzelf, als zonde van de tijd, is soms helemaal niet verkeerd. Het titelverhaal is meteen al een topper, de toespraken een prachtig deel, de autobiografische schetsen eigenlijk het minst interessant.

Citaat: “Sommige mensen hebben geen voornaam. Minister van Justititie, de heer Korthals Altes. Hij is in het bezit van onberispelijke kostuums, een la vol overhemden, stijfsel en dassen, een kast van een huis, waarschijnlijk nog sokophouders. Alleen een voornaam heeft hij niet.” (blz. 292)

Nummer: 10-066
Titel: De vrouw als karretje
Auteur: Jan Mulder
Taal: Nederlands
Jaar: 2001
# Pagina’s: 496 (12557)
Categorie: Fictie
ISBN: 90-234-7081-8

Meer Mulder:
Goddeau over ‘De vrouw als karretje’
Iris
Strafschopgebieden & reserves
Opkomst & ondergang
Spelers & speelsters

Suus op Cuba, deel 17

Tags

Cuba, reizen, Suus, vakantie

View Suus op Cuba in a larger map

Vandaag gingen we weer zwemmen, dat blijf ik geweldig vinden. Er zijn ook andere kindjes in het zwembad, daar kun je dan mee spelen, maar niet zo lang, want het is veel leuker om met papa en mama te zwemmen. Meestal zwemt er eentje bij mij en dan ligt de andere op een ligbedje, na een tijdje wisselen ze dan weer om. Vandaag heb ik een grapje uitgehaald met papa. Ik was met mama aan het zwemmen, papa lag een boekje te lezen, al deed hij volgens mij net als of, had hij stiekem zijn ogen dicht gedaan.

Ik had allemaal blokjes meegenomen waarmee je een toren kunt bouwen. Maar je kunt ze ook gewoon als bakje gebruiken waar je water in kunt doen. Toen heb ik water in een bakje gedaan, heb dat bakje op de kant gezet, ben zelf het zwembad uitgeklommen, heb het bakje gepakt, ben naar papa toegelopen en heb het water over papa heen gegooid. Jammer dat ik onderweg al zo veel geknoeid had, daardoor werd hij maar een klein beetje nat. Maar ik zag dat hij schrok, toen moest ik heel hard lachen. Ik ben meteen teruggelopen naar het zwembad en heb weer opnieuw water in het bakje gedaan en heb dat ook over hem heen gegooid.

Toen hij toch al nat was, kon hij ook wel komen zwemmen. Dat deed hij dan ook maar, dat was gezellig, want toen waren we alle drie in het zwembad. Dat was leuk. Na mijn siësta zijn we ook nog met een bootje wezen varen op de zee. Dat was ook mooi. We gingen heel ver weg van het hotel, best wel hard, en toen weer terug naar het hotel. Mama vond het geweldig, papa weet ik niet, maar ik vond het ook leuk.

’s Avonds in het restaurant heb ik de hele tijd geprobeerd een poesje te vangen. Er waren er een heleboel. Maar als ik er aan kwam lopen en ‘mauw’ riep, dan liep die poes meestal snel weg. Ook niet eerlijk. Dan ging ik maar weer een andere poes zoeken. Konden papa en mama rustig eten, want ik had genoeg te doen.

De gekste dag. Mislukt, maar vooral weer proberen

Tags

cabaret, De gekste dag, goede doel, humor, televisie

 

Sympathiek idee gisteravond op Nederland 3. De gekste dag. De titel was al fout. Het idee komt van de andere kant van de Noordzee waar ze dit al in 1985 deden, Red Nose Day heet het daar. Dat letterlijk vertalen is misschien ook niet goed, maar het woord gekste is sinds Theo Maassen het kaapte niet meer toepasselijk.

Maar goed, gisteravond toch de eerste versie van een nieuwe traditie. Het viel niet mee. Jaren lang werden de liefhebbers van betere humor op hun wenken bediend door Comic Relief. En dan doet zelfs Tony Blair mee. En niet alleen dat, hij is grappig. De echte top doet mee. Dit jaar had Smithy George Michael in zijn auto zitten.

Nederland kent deze traditie nog niet. Niet iedereen doet mee. Ons taalgebied, inwonertal, bereik is veel kleiner. Het is niet eerlijk de vergelijking met Red Nose Day te maken, dan verlies je automatisch.

Maar zelfs dan was het een avond vol dieptepunten. Een trieste entourage in Paradiso, Najib Amhali die zelfs per ongeluk niet grappig was, (hij had het zelf door: tweet) en een zielig eindresultaat. Op Twitter hadden de meeste volgers meer lol door de avond af te maken.

Was het helemaal nutteloos? Nee. Arie Boomsma was grappig.

Ook Dolf Jansen was scherp, de enige van de comedians (ook de spellingscontrole kent het woord niet. Komiek dus) die wel de moeite was. Andere Tijden deed het leuk. Andre van Duin was niet slecht.

De rest: snel vergeten en volgend jaar opnieuw proberen. En dat er voor de 311.000 kinderen en 200.000 ouderen nog geen 50 cent is opgehaald, helaas het zij zo. Ook de Britten hebben tijd nodig gehad om goed te worden. Zij weten trouwens ook dat overdaad schaadt en doen het om het jaar. Dit jaar haalden ze 80 miljoen pond op. Dat dan weer wel.

Extra info:
Comic relief (wikipedia)
Red nose day
BBC on Red nose day
De gekste dag (officiële site)

De lang verwachte tieten haiku

Tags

haiku, poëzie, tieten

 

op zoek naar foto’s

gefascineerd door tieten

man maakt Google groot

 

 

 

 

 

 

(als beloofd de haiku over tieten. Bijbehorende foto’s zijn niet gemaild en ontbreken derhalve)

Suggesties voor de volgende Jan Schutteloop

Tags

column, GFC, Goal, Goor, hardlopen

Goal, Januari 2007

*            Meer leeftijdscategorieën. Dus niet alleen senioren, maar ook 35+, 50+ en eventueel 60+. Op die manier heb je nog meer winnaars.

*            Jeugdleiders wijzen op het belang van deelname. De opkomst bij de jeugd kan veel beter.

*            De Dam tot Dam loop laat de dames eerst starten. De heren starten later. De tijd van het jaar ervoor bepaalt hoeveel later. De winnaar is dan de eerste die over de streep komt.

*             Nog meer water in het tunneltje onder de S15 zetten en er een survival van maken.

*            Net als de Batavierenrace de race ombouwen tot estafetteloop. Elk elftal doet mee en bepaalt zelf waar onderweg het stokje wordt overgegeven. Vanaf de C-jeugd kan iedereen meedoen. Het winnende elftal ontvangt een prijs.

*            Meer verenigingen uitnodigen. RV haalde nu al 2 prijzen weg, volgend seizoen meer clubs uitnodigen en er een wedstrijd tussen de clubs van maken.

*            Met zijn allen in de kantine gaan zitten en wachten tot de uitslag van de oliebollencross bekend is. Dan willekeurig iemand aanwijzen en diens naam op de website zetten als winnaar, met natuurlijk een winnende tijd die net iets sneller is dan de winnaar aan de andere kant van Goor.

*            Afschaffen

*            Familieklassementen, waarbij de gemiddelde tijd per gezin bepaalt wie er wint.

*            Tijdwaarneming digitaal organiseren. Is zo te regelen via de KNAU.

*            Verplaatsen naar augustus, zodat het tenminste lekker weer is.

*            Iedereen diskwalificeren die voor mij eindigt zodat ik eindelijk eens een keer een kans op een medaille heb.

*            Iemand anders een stukje laten schrijven voor Goal…

Waar gaat Klaas Jan Huntelaar heen op vakantie?

Tags

zoektermen

En dan is er ineens een nieuwe nummer 1 bij de zoektermen. “Cricket gerbie” was in Februari de populairste zoekterm via Google. Liefst 61 bezoekers keken 95 pagina’s en bleven gemiddeld zelfs 3.40 minuten op mijn blog. In deze zapcultuur een zeldzaam lange tijd. Aan de andere kant; blijkbaar zijn het cricketliefhebbers. Die kunnen vijf dagen naar een testmatch kijken en dan tevreden zijn dat er een gelijk spel is met een ongelijke score. Leg dat maar eens uit aan de rest van de wereld.

Een bijzondere piek in mijn bezoekersaantallen op 26 februari. Vooral dankzij Toaske, wiens boekenkast ik een dag daarvoor bekeek. Zij heeft een veel beter bezocht weblog en een aantal bezoekers zie ik hier nu ook hier langskomen, welkom dames.

Bezoekers uit 39 landen kwamen in februari, waarbij mij vooral de bezoeker uit de Palestinian territories opviel, al vind ik de Verenigde Arabische Emiraten ook wel leuk. En liefst 8 bezoeken vanuit Saudi Arabie, die in meer dan een minuut 2.12 pagina’s bekeken.

In februari naast de gebruikelijke seks filmpjes zoekers en de liefhebbers van homo verhalen, stond ineens ook baas b in de top tien van zoektermen. Waarom? Geen idee.

Bijzondere zoektermen in februari 2011:

apenseks spel (is dat een bordspel? Is de Kolonisten nu uit?)

de dijk tour de france lied (hebben ze die? Kan iemand mij mailen? Wil ik hebben!)

de jury in jurysporten moet worden afgeschaft (wel lastig. Ik ben ook geen fan van jurysporten, maar zonder jury is het wel erg lastig wie nou het mooiste van de duikplank sprong, het knapste koppeltjeduikelt op een matje of het best synchoornzwemt. Zonder jury bestaan die sporten niet eens)

fotogenieke borsten (okay, ik maak een deal met u. Als u ze mij mailt, dan zet ik ze op mijn blog)

frysk famke bert wagendorp (volgens mij is hij een journalist uit de achterhoek, tegenwoordig een columnist uit noord holland, maar geen friesche jongedame)

in welk land woont wesley sneijder (blijf je dat nu elke maand zoeken? En weet je het echt niet? Vreemde mensen bestaan er toch..)

muziek voor inteligenten (u bent op de juiste plek gekomen. Nu nog het woord intelligent leren spellen..)

rechtersok (ik zie het helemaal voor me. Hij zoekt zijn sok, zij heeft genoeg van zijn rotzooi. De zoveelste ruzie. Hij weet niet meer waar te zoeken, zij schreeuwt dat hij moet goed moet zoeken, zo moeilijk is dat toch niet? Hij heeft een ingeving en grijpt zijn laptop. Google! Normaal als hij iets zoekt, weet google het ook. Waarom nu dan niet? Kom je ineens op een weblog uit die ooit een keer een stukje schreef over hele dure sokken. Maar daarmee is zijn rechtersok nog niet terug. Die dag ging hij met slechts 1 sok naar kantoor. Hij hoopte dat niemand het zou opvallen.)

tieten haiku (die moet ik nog schrijven)

waar gaat klaas jan huntelaar heen op vakantie (zou hij dat bekend maken denkt u? Wilt u naast hem staan op de camping? Tegen hem spelen tijdens een partijtje beachvolleybal? Een handtekening vragen in het vliegtuig, als hij geen kant op kan? Sorry alle fans: ik weet het ook niet)

De rijdende rechter 045

Tags

auto, hond, Rijdende Rechter

Ook ik ben geen heilig boontje. Ik heb wel eens een foto gemaakt tijdens het rijden. Maar ik erger me steeds vaker aan medeweggebruikers die asociaal gedrag vertonen en daar mee wegkomen. U kent het allemaal. Slingerend rijden omdat je geen hands free hebt. Inhalen waar het echt niet kan. Parkeren waar velen er last van hebben. Tijd voor actie. De rijdende rechter begint daarmee, rapporteert over asociale weggebruikers en bedenkt een alternatieve straf. Een officiële straf zal er wel niet inzitten.

Datum: 18-3-2011
Tijd: 17.28 uur
Plaats: Hengelo, Bedrijventerrein Westermaat Zuidwest
Dader: Zwarte BMV 118d (05- SG – KF)
Situatie: Eind van de middag, iedereen wil naar huis. Het bedrijventerrein heeft slechts een ontsluitingsweg. File dus, omdat het stoplicht maar een paar auto’s tegelijk er door laat.

Ik kan het stoplicht nog niet eens zien, zo ver weg sta ik al stil. Bij een zijweg zie ik dat iedereen aan het ‘ritsen’ is. Formeel hoeft dat niet, ik rij op een voorrangsweg namelijk. Maar goed, wie ben ik om moeilijk te doen?

De meneer die voor me schiet, kijkt niet eens op zij. Een handgebaar of een hoofdknik is wel het minste wat ik verwacht. Kleine moeite toch?

Maar ik zie al waarom hij te druk is om op zij te kijken. Er zit een hondje op schoot van de bestuurder. Het is meer het type beest dat onder de knaagdieren zou passen qua grootte, maar het is overduidelijk een hond op schoot. Het verklaart ook waarom meneer zo ver naar achteren zit, dat het onmogelijk is om de eerste tien meter voor de auto te zien.
Hij zit niet eens alleen in de auto, zelfs dat excuus kan hij niet gebruiken. Maar waarom ga je dan jezelf, je favoriete ongedierte, je medepassagier en andere weggebruikers in gevaar brengen door een onvoorspelbaar wezen op schoot te nemen? Is autorijden nog niet gevaarlijk genoeg?

Straf: Een jaar vrijwilligerswerk in een dierencrematorium.

Torpedo 1

Tags

boeken, boeken 2010, boekrecensie, lezen

Torpedo 1

De kelder van de Slegte. Niet echt een pronktafel. Daar ligt Torpedo, een literair boekje dat zich afzet tegen de tijdsgeest en de heersende orde. Op een andere manier kan ik ‘100% columnvrij’, ‘Geen website’ en ‘geen rubriekjes’ niet verklaren. Maar niet alleen dat, het zijn juist de namen die ook voorop staan die me doen toehappen. Hofland, Van Roosmalen en A.L. Snijders. En ach, laat ik eerlijk zijn, ook het feit dat het niet alles kost is een meevaller.

Het verhaal van Marcel van Roosmalen ‘op zoek naar Khadaffi’ is bijna vier jaar na dato een stuk actueler dan het toen was. Een mooi verhaal waarin van Roosmalen de omgekeerde weg ging dan de meeste vluchtelingen vier jaar later. Van Tunesië naar Libië met de trein. Prachtig verhaal, zoals ik van hem verwachtte overigens.

A.L.Snijders vertelt over zijn buurman in Klein Dochteren, een niet voordehandliggende keuze maar daarom des te leuker. Dat Nico Dijkshoorn vaak bij de Chinees zat had ik wel eens gehoord. Hij schrijft er hier dus een verhaal over.

Aukelien Weverling schrijft een mooi stuk over Second life, de hype van dat moment, die achteraf dus inderdaad niet meer dan een hype bleek. Een prachtige fotoreportage van Martijn van de Griendt (had ik nog nooit van gehoord) verbaast me, de geschiedenisles van Hans Hogenkamp is interessant, terwijl Chris de Bode een kans in De Muur verdient, met zijn schitterende foto’s van wielerkoersen elders op de wereld. Het verhaal van Hiske Dibbets geeft een prachtig kijkje achter de schermen van uitgevers. Maakt mij aan het twijfelen. Moet ik nu juist wel streven naar uitgeven of helemaal niet meer?

Al met al was dit blad een plezierige verrassing, bij een andere Slegte heb ik de volgende uitgaves ook maar gescoord. Op de website (die er ondertussen toch is), las ik dat het experiment maar een jaar heeft gelopen, al schijnen er plannen te zijn om dit jaar een terugkeer te maken. Ik ben benieuwd.

Citaat: “Bij het strooiveldje houden we halt. Henk, van de oude stempel, laat de toebereidselen voor het dalen van de kist graag buiten beeld voltrekken. Hij vraag of we nog iets willen zeggen, aan het graf. Een schepje zand, opper ik, dat vind ik altijd wel fijn. Dat kan. (blz. 122/123)

Nummer: 10-065
Titel: Torpedo 1
Auteur: Diversen (H.J.A. Hofland, Marcel van Roosmalen, A.L. Snijders, Nico Dijkshoorn, Tommy Wieringa e.a.)
Taal: Nederlands
Jaar: 2007
# Pagina’s: 160 (12061)
Categorie: Literair magazine
ISBN: 978-90-388-9020-3

Meer:
Recensie eerste deel
Over Torpedo
Toch een website

Weinig les door slechte docenten

Tags

onderwijs, politiek, school

 

De toekomst van het onderwijs in Nederland is duidelijk. Vorige week in de Volkskrant een artikel over hoe drie kwart van de begroting van een HBO niet naar onderwijs gaat, maar naar bureaucratie, bonussen en huisvesting. Uit eigen ervaring durf ik te beweren dat het in het MBO niet anders is. Een van mijn grootste ergernissen.

Ook zagen we dat excellente leraren, de top vijf procent per school, niet alleen een bonus krijgen, maar ook nog eens een dag vrij krijgen om aan projecten te werken. Je moet toch iets verzinnen om goede leraren in het onderwijs te houden. Dat die vijf procent per school bepaald worden, en dan ook nog eens door mensen die zelf niet zo goed waren in les geven (managers), dus het doel snel voorbij zal schieten, schijnt er niet toe te doen.

Combineren we dat nog eens met de vergrijzing in het onderwijs en de toekomst voor de kinderen van Nederland is duidelijk. Er wordt minder les gegeven en die lessen worden ook nog eens gegeven door docenten die niet als excellent worden betiteld.

Children are the future, hoorde ik ooit. Maar om diezelfde kinderen ook een goede toekomst te bieden, moet er blijkbaar nog flink gereorganiseerd worden. Ik heb wel een idee. Laat de docent zijn werk doen, zonder een wolk van bureaucratie die boven zijn hoofd hangt. Ga er maar vanuit dat iemand die vrijwillig in deze branche werkt niet alleen gemotiveerd is, maar ook capabel. Elke docent zal het toejuichen wanneer het waterhoofd bureaucratie wordt weggesneden.

Voorlopig is de toekomst van Nederland echter overgeleverd aan de politici en managers van nu: Weinig les door slechte docenten. Je zal maar jong zijn…

Lees ook: Overhead onduidelijk

KNVB start vele vooronderzoeken

Tags

column, fcblogbroeders, KNVB, voetbal, voetbalzondag

In navolging van het onderzoek naar de uitlatingen van Tim Immers is de Nederlandse voetbalbond doorgeslagen in hun queeste naar een schone voetbalwereld. De KNVB start vooronderzoeken naar de volgende spelers.

Maceo Rigters, Willem II (vreemdgaan tijdens carnaval)

Cees Paauwe, Exelsior (het laten van een wind in de openbare ruimte, de lokale supermarkt)

Luigi Bruins, Feyenoord (aanwezig op een feest waar illegale substanties zijn genuttigd)

Remko Pasveer, Heracles (De deur op een agressieve manier voor de neus van een collectant van de Zonnebloem dichtgesmeten)

Kew Jaliens, AZ (Pasgeboren puppies op de drempel van een dierenasiel achtergelaten)

Donny Gorter, Nac (wedden op voetbalwedstrijden)

Kevin Stuhr-Ellegaard, Heerenveen (het lezen van Mein Kampf)

Slobodan Rajkovic, Vitesse (kijken naar internetporno, waarbij het vermoeden bestaat dat er vrouwonvriendelijke porno is gedownload).

Theo Janssen, FC Twente (handel in illegale Russische bontjassen)

Tim Cornelisse, FC Utrecht (het rijden van 160 op de snelweg)

Wilfred Bouma, PSV (beledigen van de scheidsrechter bij de wedstrijd Bruheze E7 tegen Mierlo Hout E9)

Vito Wormgoor, De Graafschap (wildplassen op zaterdagavond in Doetinchem)

Davy de Fauw, Roda JC (downloaden van illegale MP3’s)

Mounir el Hamdaoui, Ajax (onterecht ziek gemeld)

Uitspraak volgt zo spoedig mogelijk. Het Openbaar Ministerie heeft al aangegeven de straffen van de KNVB te zullen overnemen. Getuigen van deze of andere misdaden, met of zonder digitaal bewijs, worden opgeroepen zich te melden bij de KNVB, Woudenbergseweg 56-58, 3707 HX Zeist of via edesk@knvb.nl

 

De VVD en haar obsessie voor vier wielen

Tags

auto, in het nieuws, politiek, VVD

Rijles vanaf 16,5 jaar: RTL

130km per uur rijden: Volkskrant

Keuring voor oudere automobilisten naar 75: Nu.nl

Wanbetalers raken auto kwijt: Binnenland.nieuws.nl

Autosalon geopend: Echo

Toch wegenbelasting voor milieuvriendelijke auto’s: Elsevier

Zes berichten uit het nieuws van de laatste tijd. Een overeenkomst. De VVD is compleet geobsedeerd door auto’s. Uit elk nieuwsbericht spreekt de voorkeur voor asfalt en olie. Ergens is er iets mis gegaan in de hoofden van de liberalen. Het liefst waren ze nog kind en speelden ze met dinky toys, zo lijkt het.

Terwijl elders in Europa de Spanjaarden langzamer gaan rijden, in Duitsland steden vieze auto’s weren en in London al jaren de congestion charge moet worden betaald om de stad in te mogen rijden, denkt de VVD blijkbaar nog dat het land gebaat is bij meer jongere en meer oudere chauffeurs op veel meer asfalt.

De partij van de vrijheid en democratie heeft nog steeds niet door dat de auto als vrijheidssymbool op het platteland van de Verenigde Staten en Australië een andere vrijheid is dan stilstaan met vier rijen naast elkaar in de Randstad in je eigen auto.

Dat de olie over een aantal decennia op is, lijkt geen punt van discussie meer. Slechts of het 40 of 70 jaar duurt is nog niet bekend. Maar in een wereld waarin steeds meer olie nodig is, zeker gezien de ontwikkeling van dichtbevolkte landen als China en India, waar het grootste deel van de olie wordt gevonden in landen met dubieuze regimes (Iran, Saudi Arabië, Verenigde Staten, Venezuela en Irak) en waarin de auto helaas nog steeds een statussymbool is, moet toch zo langzamerhand nagedacht worden over de toekomst. De VVD laat zien dat het hier en nu belangrijk is, maar dat onze kinderen in de toekomst onze problemen van een vervuild milieu, een olieverslaving en een onderontwikkeld openbaar vervoer maar moeten oplossen.

Bedankt Charlie en vrindjes!

p.s. leestip: Gridlock

Michel Boerebach en Rob Pietersen – Nooit meer zaterdag

Tags

boeken, boeken 2010, boekrecensie, lezen, Michel Boerebach, voetbal, voetbalboek

Michel Boerebach en Rob Pietersen – Nooit meer zaterdag

De titel is meteen het mooiste aan dit boek. Maar dan ook van een onmetelijke schoonheid. Nooit meer zaterdag. Elke voetballiefhebber begrijpt de titel. Voor degenen die Boerebach niet kennen, of niet weten waar de titel op slaat: In juli 2003 verloor Michel Boerebach, voormalig profvoetballer, beide zonen door een auto-ongeluk. De zaterdag, die hij doorbracht met zijn nageslacht op het voetbalveld kon nooit meer hetzelfde worden. Vandaar deze gruwelijke conclusie. Elke week weer zal hij herinnerd worden aan het tragische ongeval.

Boerebach kwam, begrijpelijk, in een gigantisch depressie terecht. Het hielp hem uiteindelijk dat hij gedichten ging schrijven. Uit een van die gedichten komt de titel van dit boek. De laatste regels van dat gedicht.

“Een knal die zo hard aankomt
ik ben verstomd
Van mij nooit meer een echte lach
want het is nooit meer zaterdag”

En dan moet ik nog beginnen met lezen, dan moet hij zijn verhaal nog vertellen aan de journalist die het boek voor hem zou schrijven. En dan valt het boek een beetje tegen. Dat is ook helemaal niet erg. Dit is noch een prachtige roman, noch een journalistiek meesterwerk. Dat was nooit de intentie, dat is er ook niet uitgekomen. Ik lees over de wanhoop en alle foute oplossingen die Boerebach kiest om verder te gaan met zijn leven. Alsof er leven is nadat je twee jochies hebt moeten begraven die alles voor je betekenden.

Een boek dat geen recensie hoort te krijgen zoals andere boeken, omdat het in dit geval helemaal niet meer over de woorden in het boek hoort te gaan, over het verhaal dat op papier staat, maar alleen nog maar over de nagedachtenis aan Sven en Lesley. Dus sluit ik me aan bij vele anderen in de voetbalwereld en hoop ik dat ze mogen rusten in vrede.

Citaat: “Het wordt overal om me heen onderschat. Ik kom mensen tegen die geen dag meer aan ze denken. Dit boek moet mensen aan het denken zetten. En ik hoop dat ze zich mijn jongens altijd zullen blijven herinneren.” (blz. 151)

Nummer: 10-063
Titel: Nooit meer zaterdag
Auteur: Michel Boerebach en Rob Pietersen
Taal: Nederlands
Jaar: 2006
# Pagina’s: 156 (11845)
Categorie: Sport (Voetbal)
ISBN: 90-225-4348-x

Meer:
Michel Boerebach (WikiPedia)
Lesley en Sven Boerebach
Leestafel (recensie)