Terug naar de lagere school. Panini plaatjes ruilen, omdat dat voetbalboek vol moest. Nutteloze feitjes over obscure voetballers werden ineens relevante informatie. Elke week ging het zakgeld er aan op. Dubbelen werden geruild, eventueel verkocht voor een stuiver. Op die ene klasgenoot na die een dubbeltje vroeg, wilde blijkbaar winst maken op dubbelen.
En eind 2019 zit ik weer in dezelfde flow. Alleen nu krijg je de plaatjes bij de boodschappen bij AH. Plaatjes van vroeger, door Stichting Historisch Goor uitgezocht. Goede actie. Slim ook. Voorheen verdeelden we de boodschappen over 2 of zelfs 3 verschillende supermarkten, nu alles bij AH. En als je al voor 7 of 8 euro in het mandje had, nog even wat extra grijpen (ranja, appelsientje) om toch aan het tientje te komen, zodat er weer vier plaatjes verkregen konden worden.
Ruilen werd noodzakelijk toen ik halverwege het boek was en al wel een hele stapel dubbelen had. Lid worden van de speciale Facebookgroep (of Fasboek zoals ik daar meerdere keren las). Je verkneukelen over de handgeschreven lijstjes die daar stonden. Er achter komen dat er mensen zijn die een soort plaatjesbank hebben opgezet waar iedereen terecht kan voor dubbelen. Geweldig.
Mijn boek is vol. Ik ben er blij mee. Ik hoefde niet meer naar de speciale plaatjesruilmiddag die vooral door ouderen (niet-werkenden) schijnt te worden bezocht. Mijn voorraad ranja zal tot ver in de lente voldoende zijn.
En ik mag niet meer naar AH van mijn dochter. Want bij de Lidl hebben ze aquamini’s (of hoe die dingen ook heten) en die wil zij graag verzamelen..
