Tommy Wieringa – Dagboek van een jaar

Tags

boeken, boeken 2022, boekrecensie, Tommy Wieringa

Gigantische boekenkasten in het hotel waar we verbleven. Je voelt gewoon dat ze bij de kringloop per kilo hebben ingeslagen, niet bewust hebben gekocht. Tegelijkertijd twijfel je wanneer je langs de kasten draalt. Er staan te veel goede boeken. Maar ja, ze staan wel weer op kleur gesorteerd, de slechtste manier om je kast in te delen.

En dus pak je ’s avonds eens een boek en ploft neer in een van die luie stoelen. Bewust een niet zo dik boek, dat krijg ik toch niet uit. Deze titel van Wieringa ken ik nog niet. Niet gek, het heeft niet eens een ISBN. Een nieuwjaarsgeschenk van uitgeverij De Bezige Bij ter gelegenheid van de jaarwisseling 2018-2019. Wel benieuwd wat je moet doen om deze titel te krijgen van de uitgever.

Het dagboek van Wieringa is bijgehouden tijdens het jaar dat hij het Boekenweekgeschenk schreef. Ondanks vele dingen ben ik de schrijver Wieringa gaan waarderen, overtuigd van zijn talent. Maar ook zit er in mij een aversie voor de persoon die zo graag schrijver wil zijn. Hij zal het nooit hardop uitspreken, maar zijn leven lijkt pas geslaagd wanneer hij op het boekenbal de opvolger van Mulisch blijkt te zijn.

Dat lees je ook, tussen de regels, terug in het dagboek. Maar omdat hij ook treffende observaties doet, leuke dingen meemaakt, bijzondere reizen maakt, is ook dit boekje wel weer de moeite waard. Menigeen zal zich het flauwe geintje herinneren dat hij maakte over een busje tegen het Telegraaf-gebouw, wat later flink werd opgeblazen (no pun intended).

Leuk tussendoortje, voor een avond in een vreemd hotel.

Citaat: “Ik heb een onmiddellijke sympathie voor iemand die leest, het is een heel kalmerend beeld, een mens met een boek in z’n handen. Ik ben er nooit van overtuigd geweest dat het lezen van romans je empathischer zou maken, maar zolang je leest val je tenminste niemand lastig, en dat is toch ook wat waard.” (blz. ?)

Nummer:            22-009

Titel:                   Dagboek van een jaar

Auteur:               Tommy Wieringa

Taal:                   Nederlands

Jaar:                   2018

# Pagina’s:          104 (2020)

Categorie:           Dagboek

ISBN:                 nvt

Meer:

Wieringa, Tommy – Alles over Tristan
Wieringa, Tommy – Dit zijn de namen
Wieringa, Tommy – De familie onderweg
Wieringa, Tommy – De heilige Rita
Wieringa, Tommy – Joe Speedboot
Wieringa, Tommy – Een mooie jonge vrouw

1 – World Party – Ship of Fools

Tags

Gerbie's top 212, muziek, world party

Nummer	1
Artiest	World Party
Titel	Ship of fools
Jaar	1987
Wikipedia	Ship of fools
Website	World Party
Tekst	Genius

Al meteen toen ik het nummer hoorde wist ik dat ik de plaat wilde kopen. Meerdere weken fietste ik tevergeefs naar meerdere platenzaken. De LP was nog niet klaar, de single was nog niet verkrijgbaar, omdat die niet in de top 40 stond. Platen in de tipparade werden meestal niet ingekocht. Dus bleef het bij luisteren op dinsdagmiddag, in mijn favoriete lijst, de Verrukkelijke Vijftien.

Gelukkig haalde de single de hitlijst (maar drie weekjes achteraf, 36 als hoogste notering). Zes gulden en 25 cent later kon ik eindelijk thuis luisteren, op mijn eigen pickup. Karl Wallinger heette de goede man, kwam ik achter. In de popencyclopedie (WikiPedia bestond niet) begreep ik dat hij eerst deel uitmaakte van the Waterboys. Ook een goede band. De B-kant was ook leuk, het singletje bleef weken op mijn platenspeler liggen.

Ook de LP kocht ik een tijdje later, Private Revolution. Ik had een nieuwe favoriete band gevonden. Alhoewel band, al snel begreep ik dat Wallinger eigenlijk alles zelf deed. Live huurde hij gewoon wat muzikanten in. Die zomer zou ik ze eindelijk live gaan zien. In het voorprogramma van U2, in de Kuip. Een nacht in de vrieskou voor de VVV in Enschede had ik er voor over. U2 was mijn favoriete liveband, de eerste dag stonden The Pretenders in het voorprogramma, de dag erna World Party. Helaas werd kort voor de bewuste dag bekend gemaakt dat ook wij Chrissie Hynde te zien kregen en niet Karl Wallinger.

World Party werd geen act die zelf stadions vulde. Ook kwamen er niet veel albums uit. Eens in de paar jaar, maar overduidelijk ging het over kwaliteit, niet over kwantiteit. Covers van Dylan en Beatles, de muzikale invloeden waren duidelijk. Zelf moet hij met verbazing hebben gekeken dat Robbie Williams een wereldhit scoorde (op 111) met een van zijn nummers. Dat de New Radicals zijn sound stalen en wel een hit scoorden. Logica is soms ver te zoeken.

Het verhaal van het schip der dwazen gaat ver terug in de tijd. Plato, Jheronimus Bosch en later The Doors gebruikten het als inspiratie. Een paar bijbelse verwijzingen. Het blijft actueel, zoals de nieuwe versie van de clip laat zien. Voor mij is het het ultieme poplied. Simpel, maar toch gelaagd. Niet extreem, wel bijzonder. Mijn nummer 1 aller tijden.

Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify, Deezer en YouTube.

Voorbeeldfunctie

Tags

column, GFC, Goor, maatschappij, politiek, voetbal, voorbeeldfunctie

Goal, maart 2017

De voetballerij is een conservatieve maatschappij. Angst voor verandering is alom aanwezig, vasthouden aan oude tradities is normaal. Voor een club die al bijna 110 jaar oud is, misschien ook wel logisch. Maar voetbal is veel meer.

Onlangs zagen we in De Wereld Draait Door een discussie over een gekleurde regering. Lodewijk Asscher reageerde dat in de politiek blijkbaar nog niet kon, wat in het voetbalteam van zijn zoontje wel normaal is: verschillende culturen die met elkaar samen werken. Volgens mij gaat het verder. Of je nu voor of tegen de multiculturele samenleving bent, meer of minder vluchtelingen wil opnemen, feit blijft dat er in Nederland velen wonen die roots elders hebben. Vluchtelingen van over de hele wereld, gastarbeiders uit Spanje, Italië, Turkije en Marokko, of nog langer terug de Hugenoten, de Portugese Joden. In het voetbal kom je ze allemaal tegen. In de politiek of in de top van vele bedrijven niet.

Het gaat verder. Dankzij voetbal leren kinderen beter met elkaar omgaan. Winnen én verliezen. Wat doe je bij tegenslag? Tactiek. Plannen. Vrienden maken. Regels. Gezond bezig zijn. Nakomen van verplichtingen. Teamgeest. Voetbal is zo veel meer dan een spelletje van 22 individuen die achter een bal aanrennen.

Dankzij voetbal heb ik in mijn leven zo ongeveer elk dorp in Twente en de Achterhoek leren kennen. Ik denk niet dat ik ooit in Tilligte, Langeveen, Noordijk of Rekken zou zijn geweest, als ik er niet toevallig een wedstrijd had moeten spelen. Maar behalve dat het handig is wanneer je de weg een beetje kent, gaat ook deze kennis verder. Dankzij de voetbalclub, leer je de wereld kennen. Omdat je de clubs leert kennen op en naast het veld, krijg je kennis over de wijk of het dorp waar de club vandaan komt. Clubs verhuizen naar nieuwe buurten en bloeien op (ATC, Tubantia) of blijven achter en verpauperen met de wijk (Dolphia, Phenix). Je kent de religieuze achtergrond van een bepaald dorp dankzij de zaterdagclubs of het veld achter de kerk waar je op zondagochtend speelt. De club als spiegel van de samenleving.

Een voetbalelftal is bijna altijd een doorsnee van de bevolking. Weliswaar zijn er clubs voor specifieke doelgroepen (Barbaros, Drienerlo), maar de meeste clubs accepteren iedereen die zich aanmeldt. In een doorsnee team op zondagochtend zie je dat leeftijdsverschillen van meer dan een kwart eeuw helemaal niet vreemd zijn. Hoog- en laagopgeleid spelen samen, voetbalintelligentie is vaak wat anders dan geleerd zijn. In de kantine worden politieke discussies afgewisseld met dubieuze filmpjes op de mobieltjes. Lief en leed wordt gedeeld.

Voetbal is zo veel meer. De KNVB heeft meer dan een miljoen leden, de groei zit de laatste jaren vooral bij de meisjes en dames. Waar vele, vooral oudere mannen, voetbal als mannensport ziet, bewijzen vele meidenteams, ook bij GFC dat die tijd niet meer bestaat. Emancipatie ten top. Integratie gaat ook een stuk eenvoudiger dankzij voetbal. Menig anderstalige jeugdspeler loopt al op een voetbalveld, terwijl de taal nog een probleem vormt. Vrijwilligerswerk wordt bij voetbalclubs als iets vanzelfsprekends gezien, een feit dat elders in de maatschappij gewenst is, maar dat nog niet is.

Kortom, een voetballer is sociaal vaardig, doet wat voor een ander, is tolerant en geëmancipeerd, geschikt als ouder, leidinggevende en politicus. Een modelburger dus. Zouden niet-voetballers dit allemaal wel beseffen?

Laat eens wat van je horen (133-135)

Tags

citaat, klimaat, quote, Yuval Noah Harari

Citaten uit kranten en tijdschriften die ik de afgelopen jaren de moeite vond.

133:

Volgens een schatting van de Europese Unie hebben de rijken circa 10 procent van het mondiale bbp in belastingparadijzen gestald. Door bedrijven wordt jaarlijks nog eens 1,4 biljoen dollar aan winst naar het buitenland gesluisd, oftewel 1,6 procent van het mondiale bbp. Om de Apocalyps te voorkomen, moeten we waarschijnlijk nieuwe belastingen heffen. Maar waarom niet eerst de oude geïnd?

Yuval Noah Harari, historicus, NRC, 22 januari 2022

134:

Politici zijn er eigenlijk juist heel bedreven in om met 2 procent van de middelen te schuiven. Het verschil in beleid tussen rechtse en linkse partijen bedraagt vaak maar een paar procent van het bbp. Bij een grote crisis schuiven politici al gauw met nog veel meer middelen om deze te bestrijden. Zo besteedden de Verenigde Staten in 1945 bijvoorbeeld zo’n 36 procent van hun bbp om de Tweede Wereldoorlog te winnen.

Yuval Noah Harari, historicus, NRC, 22 januari 2022

135:

Deze cijfers sluiten aan bij het oordeel van de IPCC (Intergouvernementele Werkgroep inzake Klimaatverandering), die in haar historische rapport uit 2018 stelde dat de jaarlijkse investeringen in schone energie tot ongeveer 3 procent van het mondiale bbp moesten stijgen om de klimaatverandering tot 1,5 graad te beperken. Omdat de mensheid nu al zo’n 1 procent van het wereldjaarinkomen aan schone energie besteedt, hoeven we er nog maar 2 procent extra voor uit te trekken!

Yuval Noah Harari, historicus, NRC, 22 januari 2022

Volgende week eindelijk: De nummer een

Tags

Gerbie's top 212, muziek

Meer dan acht jaar ben ik bezig geweest met mijn favoriete lijst. Mijn eigen top 212. Het duurde iets langer dan gepland, doordat ik blogpauzes en themaweken op dit blog had. Maar altijd met veel plezier geschreven. Volgende week is dan eindelijk de onthulling van de nummer 1.

En dan het zwarte gat…

Nog niet. Want doordat ik de lijst in 2014 vaststelde, kwam ik nieuwe muziek tegen die misschien de lijst ook wel gehaald had. En nummers die er eigenlijk ook wel in hadden gehoord. Kortom, ik ga nog even door. Meer lijstjes. Welke nummers van artiesten vielen af omdat ze het een-na-beste nummer waren? Welke nieuwe artiesten ontdekte ik nadat ik de lijst definitief maakte? Kortom, er komen nog heel wat dinsdagen met mooie muziek!

Anton Slotboom – Wij, Spartanen

Tags

Anton Slotboom, boeken, boeken 2022, boekrecensie, lezen, Sparta, voetbal, voetbalboek

Blij ben ik dat ik op de mailinglijst van Just Publishers sta. En dus mailde Odette mij een digitaal exemplaar van dit boek, dat ik anders misschien wel had laten liggen in de winkel. Niet elk voetbalboek is leuk.

Sparta is een club die door velen als sympathiek wordt gezien, dus wilde ik het wel proberen. Slotboom ging op zoek naar de ziel van de club. De motivatie van supporters. En schreef een boek dat ik een stuk leuker vond na lezing. Want ook al is Sparta de kapstok voor alle verhalen, dit boek had voor vele andere clubs ook geschreven kunnen worden. Waarom vereenzelvig je je met een club? Wat is clubgevoel? Hoe kijkt een bezoeker tegen je club aan? Wat doet geschiedenis met een club? Heel veel goede vragen, die vele fans zichzelf waarschijnlijk nooit stellen. Slotboom wel.

En dus gaat hij op zoek naar antwoorden. En die vraagt hij aan insiders, maar ook aan buitenstaanders. Nico Dijkshoorn, Dick Jol, Willem Vissers en anderen ze komen allemaal aan het woord. Maar ook de usual suspects Deelder, Sparta Piet, Breuer, Bok de Korver en Hugo Borst ontbreken niet.

Slotboom schrijft al vele jaren over zijn favoriete club, hij kan dus uit zijn eigen archief putten voor stukken die passen binnen deze zoektocht. En geen moment ziet het er uit als een bijeengeraapt geheel, het klopt gewoon allemaal.

En dus kan ik aan het eind alleen maar concluderen dat ik Slotboom een groot compliment moet geven. Hij heeft een heel leesbaar boek geschreven, vanuit clubliefde, maar zonder oogkleppen. Voor iedereen die van voetbal houdt, die het spelletje leuker vindt dan de laatste uitslag van je favoriete club, is dit boek een aanrader!

Citaat: “DNA draag je dus met je mee. Kijk maar eens naar Feyenoord: al sinds hun eerste stadion De Kromme Zandweg in de jaren dertig van de vorige eeuw te klein werd verklaard, gaat het daar altijd om de begrippen ‘meer’ en ‘groter’. Dat zit daar in het DNA. Ons DNA is anders. Gelukkig maar. Het voetbal wordt een stuk mooier van al die verschillen.” (p.278)

Nummer:            22-018

Titel:                   Wij, Spartanen

Ondertitel:          Winnen, verliezen en leven op het kasteel

Auteur:               Anton Slotboom

Taal:                   Nederlands

Jaar:                   2022

# Pagina’s:          288 (4518)

Categorie:           Voetbal

ISBN:                 978-90-8975-6749

Meer:

Anton Slotboom, Roger Rossmeisl, Herman Starink en Menno Pot – Kampioenen ’14 – ‘18

Anton Slotboom

Just Publishers

Crypto is het nieuwe piramidespel

Tags

bitcoin, crypto, in het nieuws

Tot mijn grote schrik las ik onlangs dat meer dan een kwart van de jongeren beleggen in crypto. Ik had de jeugd slimmer ingeschat.

Elk monetair systeem is gebouwd op vertrouwen. Vroeger omdat er goud achter zat, tegenwoordig omdat we de centrale banken vertrouwen. Ik begrijp de gedachte dat je een overheid wantrouwt, dat je een nieuw systeem zoekt. Helaas is er geen cryptomunt die qua vertrouwen in de buurt komt bij de bestaande munteenheden.

Wanneer je belegt, lijkt het mij nuttig te weten waarin je daadwerkelijk belegt. Bij cryptomunten weet je dat niet. Niemand heeft alle kennis, de enige manier dat je geld kunt verdienen is door vele anderen mee te sleuren. Wanneer dat gebeurt heb je kans dat je er zelf geld aan verdient. Dat maakt het vergelijkbaar met vele piramidespelen van een paar jaar geleden. Je kunt alleen geld verdienen ten koste van een ander.

Dat de belangrijkste cryptomunt, de bitcoin, zoveel energie nodig heeft dat alle milieumaatregelen nutteloos worden zo lang je in bitcoins belegt, laat ik dan nog maar even buiten beschouwing.

Beleg niet in crypto omdat iemand je dat aanraadt. Omdat je misschien rijk zou kunnen worden. Omdat het eenvoudig lijkt, dankzij een simpele app. Uiteindelijk winnen alleen oplichters. Jij niet.

Gerbie vindt iets (deel 15). Een serie waarin ik in precies 212 woorden probeer het nieuws te duiden.

De nummer een?

Tags

Gerbie's top 212, muziek, prijsvraag, virtuele veer

Gerbie’s prijsvraag. De onregelmatig terugkerende vraag (dit is deel 39) voor de bezoekers van dit blog, met slechts een virtuele veer voor de winnaar, de eerste die het juiste antwoord in de reactiebox (of onder de FB-post) weet neer te zetten.

Onlangs een poging gedaan om de top drie te laten voorspellen. Paar gokjes, maar geen goede. Beatles, Stones, Dead Moon stonden er allemaal al in. Dus doen we een nieuwe ronde. De nummer 1, wie staat er bovenaan de top 212?