Terwijl hij in London zit te hopen op betere tijden, zal Hakim Ziyech ongetwijfeld nog wel eens denken aan dit filmpje. De media-afdeling van Ajax levert goed werk de laatste jaren.
En als we dan toch voorlopig niet naar het stadion mogen (al geef ik toe dat ik meestal naar wedstrijden ga waar ik zelf meespeel of langs de lijn mag staan), kunnen we nog even een ruim half uur genieten van dit prachtige filmpje.
Waar je ook komt, in de hele wereld kennen ze het Nederlands voetbalelftal dat tweede werd op het WK in 1974. Waarom maakte dat team zoveel indruk?
Totaalvoetbal. Sindsdien verbeterd en geperfectioneerd, met Guardiola en Klopp op dit moment als trainers die het best hebben opgelet en aangepast.
Toch zou dit team ook anders bekend kunnen zijn geworden. Kijk maar eens naar deze beelden:
Toch mooi dat YouTube bestaat. Iets is nooit zwart of wit. Yin of yang. Er is altijd sprake van een evenwicht. In dit geval het mooie voetbal, maar ook het harde spel. Het een kan niet zonder het ander.
Twee nummers die papa niet zelf zou hebben uitgekozen, maar die we toch draaiden op zijn crematie zijn van Robert Long en Daniel Lohues.
Waar muziek vaak een sfeer oproept, een leuk melodietje kan je vrolijk maken, de tekst is vaak ondergeschikt, is tijdens een crematie de volgorde precies andersom. Je zit stil en luistert. De tekst is erg belangrijk dus. Vandaar onze keuze voor deze nummers.
Robert Long ken ik wel, maar daar blijft het dan ook wel bij. Een paar titels zou ik met moeite kunnen noemen. Dit nummer is geschreven voor de gelegenheid, niet zo lang voordat hij zelf afscheid moest nemen. Het past perfect bij een ceremonie, de discussie was erg kort.
Over Lohues kan ik veel meer zeggen. Maar hij kan dat zelf veel beter. Zijn soloalbums staan allemaal hier in de kast, vele zelfs gesigneerd. Drents is voor de meeste Tukkers redelijk te volgen. Ook hier de tekst die past. Klopt.
Vanavond de Champions League finale. Ik ben bang dat Xavi niet in de basis staat. Hij nam al afscheid van zijn eigen publiek, wat zou het mooi zijn wanneer hij vanavond met die band om zijn arm zijn laatste trofee in ontvangst mag nemen. Twee dozijn titels, doe het hem maar na.
Maar vooral genoot ik het afgelopen decennium van die onverstoorbare middenvelder die altijd aanspeelbaar was, in zijn eentje meer passes gaf dan elf tegenstanders, met een ongelooflijk percentage dat ook nog eens aankwam. Xavi bewees dat je geen grote sterke atleet hoeft te zijn in het hedendaagse voetbal. Een klein slim mannetje kan ook topvoetballer zijn.
In 2009 speelde hij in Rome de finale tegen Manchester United. Ik herinner me nog als gisteren het tikitakivoetbal van vooral hem en Iniesta. Jammer voor Sar, mooi dat huilbaby Ronaldo niet won. Het grote Barcelona won onder aanvoering van Xavi de Champions League. En wat een schitterende assist op een koppende Messi…
Omdat het zo mooi is. Omdat het van zo diep komt. Omdat ik er zo graag eens tussen zou willen zitten. Omdat het op YouTube staat. Omdat ze geen obligate rijmpjes zingen. Omdat ze de fanatiekste supporters ter wereld zijn. Omdat de mooiste voetballer aller tijden er voetbalde. Omdat ik ooit fans ter aarde zag storten om een paar grassprieten van het veld te plukken. Omdat het zondag is en zondag zonder voetbal is geen zondag. Omdat Boca..
Twee verhalen:
Een muzikant maakt twee platen, zonder succes. Hij moet leven en wordt bouwvakker in Detroit. Zijn collega’s weten niets van zijn verleden als muzikant.
Aan de andere kant van de wereld wordt een plaat van Sixto Rodriguez een groot succes. Illegale kopietjes gaan het hele land door, in de strijd tegen Apartheid haalt men inspiratie uit zijn muziek.
De geruchten gaan dat hij dood is. Zelfmoord. Tot men gaat zoeken. En men vindt een arme bouwvakker in Detroit. Bijna drie decennia later wordt hij aan de andere kant van de wereld ontvangen als held. De twee verhalen blijken samen te komen.
Is dat genoeg om een mooie documentaire te maken of niet? Lijkt mij wel. Kijk zelf maar:
Al bijna 27 miljoen keer bekeken als ik dit schrijf, dus iedereen heeft het al langs zien komen. Maar het blijft een geweldig idee. Marketing optima forma. Het kost wat, maar dan krijg je ook zo veel publiciteit, goodwill en gratis reclametijd. Geweldig idee van WestJet.
Wie een beetje heeft opgelet bij geschiedenis, wat goede boeken heeft gelezen, in Cuba is geweest of er nog naar toe wil, denkt bij de naam Varkensbaai automatisch aan de invasie van 1961 (Engelse versie is veel uitgebreider). De Koude Oorlog werd bijna de derde wereldoorlog.
Mijn verbazing was groot toen ik een van mijn studenten hoorde praten over Varkensbaai. Meestal zijn ze niet zo sterk in geschiedenis in mijn klas. Maar zij leest vrijwillig op Wikipedia en was het volgende lemma tegengekomen. Het ging niet over de varkensbaai die ik in mijn hoofd had. Wel in hetzelfde gebied, alleen iets verder noordwaarts.
Het blijkt een eiland op de Bahama’s te zijn waar varkens de belangrijkste bewoners van een klein eiland zijn. Verder onbewoond, dus ze hebben het rijk alleen, tenzij er wat toeristen langs komen varen. Even zoeken op YouTube leverde al meteen vele filmpjes op. Zoals deze:
Schitterende beelden. Ik weet eigenlijk niet of ik daar wel mensen wil zien. Is het niet een mooie gedachte dat er ergens een prachtig strand is waar geen mensen zijn. Waar varkens de macht hebben. Waar ze een paradijselijk leven hebben? Beloven jullie het niet verder te vertellen?
Lef moet je hebben. Welke Nederlandse trainer heeft het lef om dit uit te proberen. Zou toch geweldig zijn als Ajax tegen Barcelona thuis de Catalanen zo voor het blok zet? Of in het San Siro verrassend op voorsprong komen?
Complimenten aan Red Bull Leipzig (jammer van de clubnaam overigens)!