Ik las het net op Twitter. Moest er mijn werk even voor onderbreken. Een van mijn wielerhelden is overleden. Niet onverwacht, iedere wielerliefhebber wist dat hij kanker had, maar desalniettemin is zijn dood toch een klap voor de wielersport.
Afgelopen zomer zagen we hem nog op het podium staan, samen met zijn oude rivaal Bernard Hinault. In een vlaag van gezond verstand had de Tourdirectie besloten om de prix de combativite (strijdlust) aan Laurent Fignon uit te reiken, in plaats van aan een van de renners die dag.
Strijdlust zat zeker in hem. Als wielrenner al, maar ook toen hij die verschrikkelijke ziekte kreeg. Het symbolische rode rugnummer was een mooi eerbetoon aan een groot renner. Franse televisiekijker konden afgelopen zomer voor het laatst zijn schorre stem horen als commentator tijdens de afgelopen Tour de France. Laurent Fignon mocht slechts 50 jaar oud worden.
L’Equipe vandaag.
Een interview in het AD eerder dit jaar. Twitter staat vol met berichtjes over Fignon.
Zelf schreef ik 7 jaar geleden al een stukje over Laurent Fignon, voor CycloSim. Vijf jaar geleden plaatste ik het ook op dit weblog. Omdat het te lang is om nog een keer helemaal opnieuw te plaatsen, laat ik het bij de link.
Laurent Fignon, een van mijn wielerhelden, is niet meer. De wereld is weer een stukje saaier geworden.
Boekenweekgeschenk 2010. Ik had al heel wat jaren niets gelezen van Zwagerman. Een aantal van zijn boeken reken ik tot mijn favorieten (Vals licht!), andere vielen me tegen (Gimmick). Dit boek was voor hem ook het eerste fictiewerk sinds jaren.
Het moeilijke van een boekenweekgeschenk blijf ik de lengte vinden. Je vraagt een goede schrijver, tenminste dat is de intentie, om een boek te schrijven, maar geeft hem tegelijkertijd te weinig ruimte om het boek de kans te geven zich te ontwikkelen. Die tweespalt is ook merkbaar in dit boek van Zwagerman.
Het verhaal is leuk. De kunstwereld als achtergrond voor het persoonlijke drama van de directeur van het museum. Is zijn beroemde kunstwerk gestolen? Heeft hij het niet gezien? De onvermijdelijke ophef probeert hij op zijn eigen manier te omzeilen, waardoor het verhaal een extreme wending krijgt.
Het gegeven is goed, hier zit zelfs een film in, heb ik de indruk. Maar als gezegd, ik heb liever een echte roman van een schrijver als Zwagerman, zodat de belangrijkste figuren daadwerkelijk gaan leven en niet automatisch een korte karikatuur blijven.
Citaat: “Hij zou de geldopname later wel boekhoudkundig verantwoorden. Desnoods kocht hij op een veiling in Parijs of Berlijn voor een prik wat Sloveense postmoderne huisvlijt, die hij dan te hoog geprijsd in de boeken kon opvoeren.” (blz.61)
De oudere generatie kan het zich nog goed herinneren. De lotto-totocommissie van GFC. Ontstaan in de jaren vijftig (volgens onze gegevens 1956), toen de voetbalclubs hun leden mee lieten spelen in de voetbaltoto. Een extra bron van inkomsten voor vele clubs. De donderdagavond in de kantine was altijd erg gezellig. De commissie zat aan een lange tafel en de ‘ophalers’ kwamen met de ingevulde formulieren van de leden langs. De heren Wiemerink, Holtmaat, Zwierink en vele anderen bepaalden de sferen in ons clubhuis.
In 1996 was de commissie niet meer nodig. Het ophalen van formulieren was ouderwets, de betaling ging sneller via automatische incasso’s. Het leek dat de organisatie op landelijk niveau aan het vernieuwen was. Dit blijkt een misvatting. Onlangs konden we in de krant lezen dat winnaars van WK-toto’s op moeten passen voor de belasting. De Nationale Sporttotalisator is een vervelende organisatie geworden. Alle WK-toto’s moeten namelijk via hun handen gaan. Dus de bedrijven, cafe’s en sportclubs die het in hun hoofd halen zelf iets te organiseren zijn in overtreding. Samen met de belastingdienst doet ze er alles aan om het kleine groepen lastig te maken.
Zelf kreeg ik een paar jaar geleden al te maken met deze organisatie. Onze tourtoto heeft namelijk een website en zodoende kwam de Nationale Sporttotalisator er achter dat wij een kansspel organiseerden. Een advocaat mailde ons diverse malen, vooral de naam ‘toto’ mochten we niet gebruiken. Gerechtelijke stappen werden niet uitgesloten. Een paar maanden geleden stond er een artikel in de krant over dezelfde organisatie die een rechtszaak had aangespannen tegen een bedrijf dat via internet wedden mogelijk maakte.
Volgens mij heeft deze organisatie niet door dat de wereld aan het veranderen is. In de jaren zestig en zeventig had ze zo goed als geen concurrentie, dus speelde iedereen mee. Het valt echter niet mee om toe tegeven dat ze terrein verliezen. Staatsloterij, Postcodeloterij, Krasloten, vele casino’s, het is allemaal ten koste gegaan van de ‘voetbalpool’, zoals velen de organisatie nog steeds noemen. Via internet kun je elke dag waar ter wereld dan ook weddenschappen afsluiten op de gekst mogelijke sportwedstrijden. 1 gewonnen zaak in Nederland levert dus niets op.
Als een kat in het nauw richten ze dus nu hun pijlen op de kleine toto’s die vele vrijwilligers organiseren. Met grote voetbaltoernooien en de Tour gaan daar miljoenen in om, volgens de Nationale Sporttotalisator. En die miljoenen willen zij eerst in eigen handen hebben. Bij onze tourtoto is het al bijna 30 jaar zo dat wij het inleggeld omzetten in prijzengeld. Ook de meeste WK-toto’s werken zo. Geen winst dus, geen organisatiekosten, puur vrijwilligerswerk. Maar zeer waarschijnlijk ook geen geld dat anders wel in hun handen was gekomen. Ik heb nooit gedacht: “ik doe al mee aan de Tourtoto, nu speel ik volgende week niet mee in de Lotto”. Ik betwijfel of iemand die gedachte ooit heeft gehad.
De winnaar van de GFC WK-toto loopt gelukkig niet echt een risico. Met slechts 38 deelnemers zal zijn prijs niet echt een probleem worden.Pas boven de 454 € moet je belasting betalen. 29% liefst. Leuk bedrag, die 454€. Reken het nog eens om naar guldens. Bijna niemand doet dat meer na 4 jaar,maar je komt uit op 1000 gulden. Doet me terugdenken aan mooie ouderwetse televisiequizzen. 1000 gulden kon je winnen, maar dan moest je wel Willem Ruis eerst een cent geven. Dan bleef het bedrag namelijk onder de 1000 gulden en hoefde de winnaar geen belasting te betalen. De Nationale Sporttotalisator en de Belastingdienst laten zien in welke tijd ze zijn achtergebleven.
Nu het voetbalseizoen weer is begonnen, elke zondag weer een voetbalgerelateerd blogje. Vandaag maar weer eens beginnen met het oude columnarchief, waar ik na 20 jaar toch een redelijke collectie van heb opgebouwd.
Ik moest echt twee keer kijken op het scherm, mijn bril nog eens recht zetten, maar het stond er echt. Giethoorn, op de Europese kaart die we op het scherm zagen, terwijl het vliegtuigje op dat scherm net voorbij Londen was.
Een leuk onderwerp voor de volgende prijsvraag bedacht ik in de trein naar huis, later die dag.
Binnen een dag meteen 5 reacties, later nog een paar. Bas had het inderdaad goed, alleen had hij de andere reacties niet zo goed gelezen, want Steven de Vries was hem al voorgeweest.
De vraag blijft nu of Steven het goed gegokt heeft, of dat hij bij mij in het vliegtuig heeft gezeten. Of is het algemeen gebruik bij Arke Fly om Giethoorn te promoten. Heeft de gemeente Steenwijkerland een sponsorbedrag over voor het vermelden op deze kaart?
Of misschien is het wel een algemeen gebruik in de luchtvaart om Giethoorn (herkenbaar vanuit de lucht?) letterlijk op de kaart te zetten en het op die manier ook figuurlijk te doen?
Hoe dan ook Steven verdient de virtuele veer die elke ronde aan de winnaar wordt weggegeven en komt vanaf nu ook voor in het eeuwigdurende klassement dat na elke ronde wordt opgemaakt van de virtuele veren. Hierin blijft Esther aan de leiding, ook al deed ze deze ronde niet mee.
Net weer van vakantie werd ik opgeschrikt door dit bericht: NME: Michael Been dies.
Toen ik het doorlas, begreep dat ik al had gehoord (gelezen eigenlijk via 3voor12) dat iemand uit de crew van de Black Rebel Motorcycle Club was overleden. Dat het Michael Been was, en dat diens zoon die motorclub aanvoert, wist ik niet.
Voor mij was en blijft Michael Been de man achter het geweldige album Reconciled van the Call (website band).
Ik ga terug naar de jaren tachtig; de dinsdagmiddag van de Vara en de woensdagmiddag van de VPRO zijn de enige middagen dat je naar de radio wil luisteren. De Verschrikkelijke 15 is de lijst die er toe doet, andere hitlijsten zijn totaal onbelangrijk.
Een nummer springt er uit op een middag. Het lijkt wel een gospelnummer, ‘I still believe’ heet het. De week er op luister ik weer en wordt weer gegrepen door het nummer dat aan de ene kant perfect past in de jaren tachtig (orgel!), aan de andere kant met een intensiteit gezongen wordt dat het nummer boven alle andere nummers van die tijd doet stijgen. Dit is een geweldige band, dat moet wel.
Ik koop de LP, prachtige hoes, en draai hem. Ik draai hem vaak. Grijsdraaien heet dat toch? Schitterende nummers, lekker mee blèren boven in mijn kamertje, ‘Everywhere I go’, ‘Blood Red’ en ‘Tore the old place down’. Maar mijn favoriete song blijft ‘I still believe’. Tussen haakjes moet er dan nog (the great design) achter.
De galm in de stem van zanger Michael Been is onovertroffen. Het klinkt bijna nep, maar tegelijkertijd heel echt. Bijzonder man dus. Zelfs bij de EO draai ik het nummer niet weg, terwijl ik destijds (en eigenlijk nog wel) een behoorlijke allergie had voor die omroep.
Na Reconciled maakte de band nog wel een aantal albums, maar geen een kon in de schaduw staan van hun meesterwerk uit 1986. Reconciled is het enige album dat de tand des tijds heeft overleefd.
De laatste jaren werkte Michael Been dus achter de schermen voor het bandje van zijn zoon. Vorige week in België kwam er een eind aan zijn leven, slechts 60 jaar mocht hij worden. Maar zoals het cliché vaak, maar terecht, zegt: zijn muziek zal voortleven. Voorlopig is hij de enige die het gelukt is om deze ongelovige te laten meezingen met de woorden I still believe.
In juni minder bezoekers en bezoekers die sneller weg warenop de site. Allemaal voor de televisie gezeten voetbal kijken? Te mooi weer? Of is mijn blog niet interessant genoeg meer?
De ‘populairste’ zoekterm ging over mijn vriend Peter en zijn ziekte. Niet dat daar iets over te vinden was, maar blijkbaar zochten mensen er wel naar en omdat hij een aantal keer op deze site reageerde, komt men via Google toch hier terecht.
Ook het Greenpoint Stadium, in diverse spellingen, was een veel gebruikte zoekterm. Dat is dus duidelijk Wk-gerelateerd. En mijn foto van dat stadion in opbouw trok dus een hoop nieuwe bezoekers.
Ook zochten velen naar een prognose voor de tweede kamerverkiezingen. Volgende keer toch bij Maurice de Hond zoeken, die heeft zijn werk gemaakt van prognoses.
Bijzondere zoektermen in de maand juni:
60 gastarbeiders gezocht (58 echt niet genoeg?)
waar dient een rouwband voor (zou het in de naam verstopt zitten?)
aftrekplek foto (volgens mij was dit Studio Sport, ik heb een zuidafrikaanse foto van me voorbij zien komen in 1 van hun uitzendingen) (Kijk nog eens deel 97, zou Studio Sport mij nu moeten betalen?)
ben je in het strafschopgebied en weet je niet wat je met de bal moet doen (ach kijk, meneer van Persie is tijdens het wk op mijn blog geweest!)
een vals bandje waarop staat dat jij iets hebt gekocht inZwitserland
foto vuvuzela in reet (en gevonden?)
grappig verhaal over de heerschappij van de afstandsbediening (kan me niet herinneren dat ik dat geschreven heb)
illegale site waar je boekverslagen af kunt halen zonder hem terug te vinden (wat heb je er dan aan?)
niet alles is waar op wikipedia (echt?)
poezie vuvuzela (bestaat dat?)
prognose voor de verkiezingen 8 juni (welke waren dat? Die heb ik gemist. Op 9 juni heb ik wel gestemd, maar de 8e?)
tomatenvlek plastic potje (kun je vlekken in een potje kopen tegenwoordig?)
waar is walter momenteel (voor mij de vraag: wie is walter?)
wat past er bij een grijze slobberbroek (daar heb ik dus echt geen flauw idee over)
trap hem dan tegen de netten, wij hebben het later wel over andere opties. (is dat een antwoord op de vraag van van Persie?)
Erg slechte foto, deel van de vorige foto komt er doorheen, handmatig doordraaien moest je nog in die tijd. Niet helemaal goed gegaan blijkbaar. Maar wat een prachtige plek. Ik ben nog nooit in de Grand Canyon geweest. Heb wel prachtig canyons gezien in Nieuw Zeeland, Mexico, Zuid Afrika en Oostenrijjk, maar deze was het meest extreem voor mijn gevoel. Een muur en dan een kloof en weer een muur. Aan de overkant kun je, (op deze foto als je goed kijkt), mensen zien lopen. Je zou ook gewoon kunnen springen. Of liggend over de rand kijken, als je lef hebt.
Ook ik ben geen heilig boontje. Ik rij wel eens te hard. Ik heb een Duitse bekeuring genegeerd. Maar ik erger me steeds vaker aan medeweggebruikers die asociaal gedrag vertonen en daar mee wegkomen. U kent het allemaal. Slingerend rijden omdat je geen hands free hebt. Inhalen waar het echt niet kan. Parkeren waar velen er last van hebben. Tijd voor actie. De rijdende rechter begint daarmee, rapporteert over asociale weggebruikers en bedenkt een alternatieve straf. Een officiële straf zal er wel niet inzitten.
Datum: 11-7-2010 Tijd: 11.05 uur Plaats: A1 tussen Holten en Deventer Dader: Rode Nissan Primera (GN – BS – 42)
Situatie: Hands free bellen is verplicht sinds een tijdje. Men constateerde namelijk te vaak dat mensen die aan het bellen zijn tijdens het rijden een gevaar op de weg zijn.
De bestuurder van de rode Primera houdt zich netjes aan de regel. Ik rij met 120 rechts, terwijl hij me inhaalt, waarschijnlijk zo richting de 130 rijdend. Hij belt niet.
Maar ja, omdat je toch in contact met de wereld moet blijven, besluit hij maar om te gaan SMS-en. Knie tegen het stuur, gezicht naar beneden, SMS-je schrijven en ondertussen inhalen.
Hoe dom kun je zijn. Hij gaat wel naar rechts nadat hij mij had ingehaald, maar rijdt slingerend van links naar rechts een stukje voor me. Ik houd afstand, dit kan elk moment misgaan. Blijkbaar is zijn berichtje nog niet af. Na een tijdje stopt het slingeren en trekt meneer op en verdwijnt uit zicht. Klaar met schrijven blijkbaar, dan kun je wel weer boven de 140 verder…
Straf: Rijbewijs afpakken ligt zo voor de hand. Een betere straf is zijn mobiel afpakken. Maar ik denk dat er nog een betere is: Mobiel houden, maar maximaal 1 bericht per kwartaal mogen sturen.
Uitgegeven door de lokale supermarkt, een leuk boekje met vele oude ansichtkaarten zodat ik mijn stad(je) nog eens kan zien zoals het er een eeuw geleden uitzag. Korte teksten als toelichting erbij, niets mis mee, gewoon een mooi boekje, leuk om in de kast te hebben staan.
Citaat: “Links zien we café Hanhard dat ook wel ’’n dikken Hanhard’ genoemd werd. Dit café was één van de bijna dertig gelegenheden waar drank verkocht werd en dat op een bevolking van 3.500 zielen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat in maart 1916, in het geheelonthoudershuis Ons Huis, een afdeling van de Nederlandsche Vereniging Tot afschaffing van alcoholische dranken werd opgericht.” (blz.64)
Nummer: 10-022
Titel: Goor in oude ansichtkaarten
Auteur: Hans Molenaar
Taal: Nederlands
Jaar: 2008
# Pagina’s: 64 (4218)
Categorie: Foto
ISBN: nvt
Gerbie’s prijsvraag. De onregelmatig terugkerende vraag voor de bezoekers van dit blog, met slechts een virtuele veer voor de winnaar, de eerste die het juiste antwoord in de reactiebox weet neer te zetten.
De negentiende ronde van de prijsvraag alweer. Ik was niet echt goed wakker vanochtend, in het vliegtuig van Arke Fly toen we Schiphol naderden. Niet dat ik lekker geslapen had, meer een soort lamlendig hangen.
Ik keek naar het kaartje op het scherm en zag dat Amsterdam niet ver meer was. Ik keek even goed naar het kaartje en zag de zeven plaatsen die werden aangegeven. Naast Amsterdam waren dat Rotterdam, Groningen, Maastricht, Eindhoven, Enschede en de zevende plaats die het onderwerp is van deze ronde van de onregelmatige terugkerende prijsvraag op dit weblog.
Omdat ik willekeurig gokken vervelend vind en weet dat het niet simpel te raden is, een aantal hints.
1. Er ligt geen vliegveld, wat op basis van de eerste zes plaatsen geconcludeerd had kunnen worden.
2. De plaats is qua grootte zeker niet een van de twintig grootste gemeenten (niet eens top 100 denk ik) van Nederland.
3. De plaats is wel toeristisch.
Wat was de zevende plaatsnaam op het scherm vanochtend?
Niets is geheel waar, en zelfs dat niet. 