Jan Siebelink – Knielen op een bed violen
700.000 lezers kunnen het toch niet mis hebben? Een beroemd Elvis album heette ‘1 million Elvis fans can’t be wrong’. Ik heb de 50e druk in mijn handen. Niet zelf aangeschaft, op een dag stond het in mijn Minibieb. Ik twijfelde. De recensies, de geluiden, alles schreeuwde dat het niets voor mij was. Mijn moeder heeft het niet eens uitgelezen, terwijl zij meer leest dan wie ik ook ken.
Het gegeven van de streng religieuze opvoeding staat erg ver van mij. Dit was het boek dat een groot deel van Nederland zou verklaren, al durf ik hardop te twijfelen of er niet vele exemplaren ongelezen in de kast staan her en der, zoals het vaker gebeurt met boeken die je gelezen ‘moet’ hebben. Toch begon ik er aan. Soms moet je uit je comfort zone, iets lezen dat je normaal niet zou lezen. Uit je eigen bubble heet dat tegenwoordig geloof ik.
Al snel zit ik diep in het gereformeerde dorpje van Sievez. En de strengste kerk is niet streng genoeg voor hem. Hij komt terecht bij een sekteachtige groep, die weliswaar niet als sekte leven, maar wel sektarische trekjes heeft. Er wordt geen enkele poging gedaan om nog wat sympathieke trekjes aan de tuinder te geven, elke bladzijde, het lijkt haast onmogelijk, staat hij verder van de normale wereld af, verder van de maatschappij, verder van de grens van mijn inlevingsvermogen. Je hebt diep medelijden met zijn vrouw, maar meer nog met zijn kinderen. Je hoopt dat ze rebelleren, dat ze ontsnappen, dat ze iets van leven krijgen.
En halverwege besluit ik dat ik het boek uit ga lezen. Niet omdat het een leuk boek is, niet omdat ik nieuwsgierig ben naar het vervolg, maar gewoon omdat het een vakantiedag is waarop er niets anders te doen is, omdat ik nog maar een boek heb als alternatief en de vakantie nog een paar dagen duurt. Omdat ik niet graag opgeef. En zo voelt het toch, wanneer je halverwege het boek terzijde schuift.
Wat me nog het meeste moeite kost is de wetenschap dat het enige boek van Siebelink dat ik al las, een boek is over wielrennen. Een roomse sport (vraag het Smeets maar), ver van het gereformeerde/hervormde volksdeel dat dit boek zal begrijpen. Twee compleet verschillende werelden. Wetende dat een deel van dit boek autobiografisch is, vind ik het een compliment dat hij de geneugten van het wielrennen heeft leren begrijpen.
Mijn vrees was gegrond en geheel terecht, dit is geen boek voor mij. Naargeestig, donker, triest, geen positieve gedachte er uit te halen, buiten de gedachte dat ik blij ben dat mij dit niet is overkomen, dat ik niet op de Veluwe ben opgegroeid.
Citaat: “Taverne leidde Ruben en Johanna behoedzaam, maar zonder omhaal van woorden, naar hun plaats terug. Intussen gingen rond het bed de smekingen door. ‘Broeder Sievez, besef dat gij buiten deze verbondsbetrekking op God allerrampzaligst zijt, een erfwachter van eeuwige verdoemenis, want gij ligt onder de vloek van de overtreden wet. Vervloekt is hij die niet blijft in al hetgeen geschreven is. Die zal, ja die zal, ijselijk moeten aanhoren: Gaat weg van mij, gij vervloekte, gaat weg van mij!’ “(p.439)
Nummer: 19-042
Titel: Knielen op een bed violen
Auteur: Jan Siebelink
Taal: Nederlands
Jaar: 2005
# Pagina’s: 448 (9559)
Categorie: Fictie
ISBN: 978-90-234-5671-1
Meer:
Wikipedia
Scholieren
Hebban
IMDB (verfilming)
Pijn is genot
..is en zal nooit mijn hobby worden. Er zijn jaren dat ik maar een enkele keer de hardloopschoenen aantrek. Morgen dus. De nieuwjaarsloop van mijn clubje, de Jan Schutteloop. Weet niet wie er zo’n hekel had aan de voormalig wethouder dat juist zijn naam werd gekozen om deze loop te sieren, maar zo zou ik niet geëerd willen worden.
