Bob Fosko – Sodemieter op (08-033)
Een van de meest bijzondere bands van de jaren negentig, was ongetwijfeld het gezelschap rondom zanger Bob Fosko, De Raggende Manne. Ooit zag ik ze live in Enschede optreden. Kort maar krachtig. Zoals hun liedjes, zoals al hun optredens, zoals hun teksten. Wat ik pas later begreep, was dat Fosko op doktersadvies niet meer dan twee keer per maand mocht optreden, zelfs dan niet langer dan een uur. Dus terwijl de meeste concerten al snel anderhalf, twee uur duren, dan nog een toegift of twee, in totaal zo’n twee en een half uur, was het bij de Raggende Manne na een uur echt over. Hun toegift duurde een seconde of zes. Hun hitsingle “Nee ’s niks” duurde nu eenmaal niet langer.
Ik vond de band altijd al fascinerend. Chaotisch, absurde teksten, bij elkaar geraapt, de naam van de band gaf eigenlijk al veel weg. In hun nadagen deden ze een tour voor een bekend sigarettenmerk dat graag Nederlandse artiesten hun helden liet naspelen. Voor De Raggende Manne betekende dit het vertalen van de rockopera Tommy. In het Nederlands werd hij al snel, zijn gedrag indachtig, Stommie. Prachtige vertalingen, maar vooral ook muzikaal erg goed. Ik vind het nog steeds jammer dat ik die tour gemist heb, dat ik slechts een half uurtje op televisie zag. Het cassettebandje met die opnamen draai ik nog geregeld en stiekem hoop ik nog altijd dat er opnamen van zijn en deze op CD of DVD uitkomen.
Mijn verbazing was groot dit voorjaar toen ik las over de vertaling die Jan Rot van de opera gemaakt heeft. (Lees hier) Di-rect gaat deze vertaling ten tonele brengen. En niemand die vertelt dat het al eerder gedaan is. Dat de ‘Trekkastmafkees’ al een onovertroffen vertaling is.
(Mijn favoriete trekkast
haalt die gozer helemaal leeg
ik kan me niet meer heugen
dat ik zo op mijn flikker kreeg
met zijn gekke flippervingers
alle punten uit de kast
die dove stomme blinde
heeft iedereen verrast!)
Als reactie besloot ik de biografie van De Raggende Manne die nog in mijn kast stond maar eens te lezen. Een kijkje achter de schermen door Bob Fosko. Eigenlijk klopt het beeld wat de meeste mensen hadden niet echt. Het was allemaal nog een graadje erger. Nieuwe nummers voor het eerst spelen tijdens een optreden, zonder ooit geoefend te hebben. Bandleden die vervangen werden tijdens een tournee. Drankexcessen. Het clichébeeld van de rock ’n roll wordt bevestigd.
Dit allemaal staat in het erg leesbare boek, waarin ook foto’s, recensies, posters en hoezen te zien zijn. Gelukkig ook meerdere teksten, want die waren niet altijd even goed verstaanbaar als Fosko over de herrie van zijn band heen moest zien te komen. Ook blijkt overigens dat Fosko de band altijd als zijn speeltje heeft gezien. Democratie is leuk, maar in dit geval niet van toepassing. Hij bepaalde wat er gebeurde en als hij vond dat iemand vervangen moest worden, dan gebeurde dat ook. Maar ja, als bedenker, gezicht, tekstschrijver en zanger van de band, is dat ook wel weer te begrijpen.
Quote: “Een tijdje later hoor ik van een oom die samen met zijn broer en diens kinderen het spectaculaire concert had gezien, dat deze verbouwereerd en teleurgesteld had gestameld: ‘…staat er eindelijk ’s een keer iemand van de familie op een podium…doet-ie dit…!’ Hoofdschuddend was hij doorgelopen.” (blz. 38)
Nummer: 08-033
Titel: Sodemieter op! De roemruchte jaren van de Raggende Manne
Auteur: Bob Fosko
Taal: Nederlands
Jaar: 2001
# Pagina’s: 176 (5876)
Categorie: Muziek
ISBN: 90-204-1748-7
Niets is geheel waar, en zelfs dat niet. 