Geachte Excellentie Eurlings,
Of mag ik dag Camiel zeggen? We zijn zo ongeveer van dezelfde generatie uiteindelijk. Ik zag je deze week bij Mart Smeets, je steeg in mijn achting. Een echte wielerliefhebber scoort altijd punten bij mij. Maar je had er ook nog heel wat te verdienen, want je score was extreem laag.
Ik zal even uitleggen waarom. Toen ik ruim zes jaar geleden begon met werken in Almelo, moest ik natuurlijk kijken hoe ik daar het beste kon komen. Hemelsbreed is het een kilometer of vijftien, geen reden om te verhuizen. Keuzes genoeg om er te komen.
1. Fietsen. Kilometer of 17. Gezond. Maar helaas ook lastig als je regelmatig op stagebezoek moet. Of ’s avonds op tijd thuis wil zijn. Of als je ’s avonds nog wil sporten. Op mijn leeftijd zijn de spieren niet zo soepel meer na 35 kilometer fietsen. Slechts een optie bij mooi weer en genoeg tijd. 4 keer per jaar dus gemiddeld.
2. Trein. Mijn favoriete vervoermiddel. Ware het niet dat de NS me via Hengelo stuurt. Dus dubbel zo veel kilometers. Dure verbinding. Maar nog erger: Alleen in de spits kan het in 31 minuten. Tel daar de reis naar en van station bij op en je bent net zo snel als je met de fiets gaat. En dan begin ik niet eens over buiten de spits.
3. Bus. Geen favoriet van me. Maar goed, als dat de beste manier is, dan moet het maar. Maar om nou 52 minuten in de bus te zitten, soms te moeten overstappen, meer dan een strippenkaart per dag kwijt te zijn, het schiet allemaal niet op. Geen optie dus.
Blijft natuurlijk de auto over. Ook nu heb ik weer diverse mogelijkheden. En dan begint mijn probleem langzaam maar zeker duidelijk te worden.
1. Langs het kanaal. De kortste weg. Maar helaas heeft Rijkswaterstaat in september besloten dat die weg dicht gaat. Is dus niet meer mogelijk.
2. Over het Zeldam. De een na kortste weg. Maar daar liggen sinds anderhalf jaar tig verkeersdrempels en mag ik nog maar 60 rijden. Schiet ook niet echt op, maar goed, het moet maar.
3. Via Bornerbroek. Niet ideaal, maar redelijk alternatief. Maar helaas, na diverse problemen vanwege de A35 die verlengd moest worden, was nu het centrum van het dorp aan de beurt. Een aantal maanden onmogelijk te rijden dus.
4. Via Enter. Net als via Bornerbroek niet ideaal, zeker als je het hele dorp door moet. Maar ook dat probleem is opgelost. Al maanden kun je niet meer door het centrum heen, dus ook deze route is geen alternatief meer.
5. Via de autobaan. Moet het dan echt. Is dit echt de enige optie? Jaren problemen vanwege alle wegopbrekingen. Maar vooral de afstand: meer dan 26 kilometer. Is er geen andere mogelijkheid dan 50% meer rijden dan de kortste route?
Uit ellende kies ik dus meestal maar voor de verkeersdrempels op het Zeldam. Niet dat die nodig zijn. Als er ’s ochtends kinderen fietsen, rijdt iedereen daar automatisch rustiger. Overdag brengt het agrarisch verkeer de snelheid wel naar beneden. Maar heb je het Zeldam dan eenmaal achter de rug, dan kom je vlak voor Almelo ineens weer drempels tegen.
En die drempels zijn de meest irritante drempels die je kunt verzinnen. Alsof je tegen een stoeprand oprijdt. Elke keer weer. Twee vlak achter elkaar. En waarom? Geen idee. Er staan daar precies 3 boerderijen, waarvan 1 zelfs nog meer dan 100 meter van de weg. Met een beetje fantasie kun je de boeren er vlak voor en na nog mee laten ‘profiteren’ van de drempels, maar dan nog betekent het dat er 2 drempels zijn aangelegd voor maximaal vijf gezinnen. Waarschijnlijk minder.
En zelfs daar is de weg afgesloten wegens werkzaamheden sinds een paar weken…
Als ik terugkijk op vijf jaar geleden, dan sloot de trein beter aan. Was er in Bornerbroek noch Enter iets aan de hand. Kon je op het Zeldam nog wel gewoon doorrijden. Ik zou bijna denken dat u mij aan het pesten bent! Alsof ik u persoonlijk iets heb aangedaan. Omdat ik uw bijnaam Camiel Teflon wel eens hardop heb uitgesproken?
Nu kan ik het me niet voorstellen dat u mij persoonlijk wil raken, daarvoor ben ik waarschijnlijk te onbelangrijk, maar mocht het toch zo zijn, dan had u het niet beter kunnen doen. Ik zou me bijna vereerd voelen. Terwijl ik normaal gesproken rustig naar mijn werk ga, luisterend naar een bandje met leuke oude muziek, zit ik tegenwoordig gewoon te wachten tot waar ze nu weer aan het breken zijn. Dit kan niet de bedoeling zijn.
Over een maand is mijn vakantie weer voorbij, kunnen we afspreken dat het met de werkzaamheden overal dan ook voorbij is. En dat het zo blijft. Niet weer meerdere bruggen over het Twentekanaal tegelijk afsluiten. Niet in elk dorp tegelijk rotondes, stoplichten en verkeersdrempels aanleggen. Gewoon ophouden met mij te pesten. Nu.
Hoogachtend,
Gerben Kappert
