10 zaterdag Jun 2017
Posted in Fotooo, Van der Meest, Voetbalfoto's
Van der Meest, deel 93
Veyrins, Frankrijk
Van der Meest, ode aan fotograaf Hans van der Meer. Foto’s van voetbal (-velden) over de hele wereld. Omdat de sport overal ter wereld wordt gespeeld en overal velen plezier bezorgd.
02 zaterdag Apr 2016
Posted in Fotooo, Van der Meest, Voetbalfoto's
Van der Meest, deel 79
Natuurlijk is het Velodrome (daar zijn er trouwens meer van) het stadion van de stad. De legendarische goal van Dennis Bergkamp tegen Argentinië was op die plek.
Maar vanaf de schitterende Notre Dame de la Garde is het uitzicht over de stad niet alleen schitterend, als je even vlak voor je kijkt (je moet wel even zoomen), zie je ook nog ineens een voetbalveld. Maakt de foto toch net even iets mooier.
Van der Meest, ode aan fotograaf Hans van der Meer. Foto’s van voetbal (-velden) over de hele wereld. Omdat de sport overal ter wereld wordt gespeeld en overal velen plezier bezorgd.
15 dinsdag Mrt 2016
Posted in Gerbie's top 212
| Nummer | 140 |
| Artiest | Les Negresses Vertes |
| Titel | Zobi la mouche |
| Jaar | 1989 |
| Wikipedia | Zobi la mouche |
| Website | RFI Musique |
| Tekst | Public Ados |
Januari 1995, we hadden net de cursus reisbegeleiding afgerond en we vierden het door naar Paradiso te gaan. Haar Frans was beter dan haar Nederlands, ze had jaren in Afrika gewoond. Het concert van de groene negers was een mooi afscheid. Pas toen realiseerde ik me dat het bandje dat ik zo nu en dan hoorde de jaren ervoor eigenlijk een geweldige band was. Het was onmogelijk stil te blijven staan. Het was Mano Negra, maar dan zonder de rockgitaren. Het was folk, world, punk, alles door elkaar. En de hele zaal genoot. Een prachtig concert.
Hun zanger was een paar jaar ervoor aan een overdosis overleden, het was de band niet af te zien. Vol plezier en energie speelden ze Paradiso plat. Wat een geweldige band. De platen en CD’s zijn leuk, maar live is de band een echte belevenis.
Vele goede nummers zou ik kunnen kiezen, ik hou het toch maar bij het eerste nummer dat ik van ze hoorde. Dat verhaal over die vlieg. Die vlieg met een naam. Zobi.
Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.
29 dinsdag Dec 2015
Posted in Gerbie's top 212
Tags
Algerije, Cheb Khaled, Frankrijk, Gerbie's top 212, muziek, Raï
| Nummer | 145 |
| Artiest | Cheb Khaled |
| Titel | Aïcha |
| Jaar | 1996 |
| Wikipedia | Aïcha |
| Website | Khaled le site |
| Tekst | Lyricsmode |
Toen ik eind jaren tachtig op kamers ging, kende ik de wereld nog nauwelijks. Weliswaar was ik her en der op vakantie geweest, maar een andere cultuur kende ik eigenlijk niet. Dan is Twente een beschermde omgeving.
Na de Friese cultuur en Amsterdam, kwamen mijn buitenlandse jaren. En dan pas begrijp je hoe groot de wereld is. Ook al kon ik zonder problemen communiceren met mijn Duitse, Engels of anderstalige collegae, pas toen ik echt met ze sprak, opende mijn wereld zich.
Dus werd ik in Frankrijk geconfronteerd met een Algerijnse zanger die in heel Noord Afrika al een grootheid bleek te zijn. Deze zanger combineerde de traditionele Raï met moderne westerse invloeden. Zijn muziek werd door heel Europa gedraaid, dit nummer werd een wereldhit. Veel wereldhits staan er niet in deze lijst, maar het liefdesliedje van de Algerijn hoort er gewoon in thuis.
Of de naam bewust gekozen is of dat er een link is met Aïsja, de derde vrouw van Mohammed, die op zeven-jarige leeftijd met de profeet trouwde, is mij niet bekend.
Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.
01 dinsdag Dec 2015
Posted in Gerbie's top 212
| Nummer | 149 |
| Artiest | MC Solaar |
| Titel | Qui seme le vente, recolte le tempo |
| Jaar | 1991 |
| Wikipedia | Qui seme le vent recolte le tempo |
| Website | RFI Music |
| Tekst | Paroles |
Reizen is goed voor de mens. Geconfronteerd worden met andere culturen, andere talen, andere denkwijzen, maakt een mens rijker. Tijdens mijn tweede seizoen in Frankrijk, zomer 1995, was het een Engelse collega die me wees op de Franse rapper MC Solaar. Een geboren Senegalees, die rapte in zijn eigen taal. Tot dat moment was ik er van overtuigd dat rap in het Engels hoorde. Goed, de Osdorp Posse deed het best grappig in het Nederlands, maar de automatische associatie is toch de straattaal van de buitenweken van New York, Detroit en Los Angeles.
Tot ik dus op aanraden van Kevin een CD kocht van MC Solaar. Dit klonk geweldig. Frans bleek een taal die ook heel goed past bij de rapmuziek. Niet dat ik het kon volgen, niet dat ik zijn boodschap begreep, maar ik had wel door dat het klopte. Het was geloofwaardig, geen pose, geen marketingtruc.
MC Solaar kwam ik ook nog tegen bij Guru’s jazzmattaz (volgt later in deze lijst), waaruit bleek dat het geen verkeerde keuze was om een aantal CD’s van de Franse masterrapper te hebben aangeschaft. Vier van de eerste vijf staan in mijn kast. Na nummer zeven hield het ineens op. De website van de zanger is opgeheven. Het spoor loopt dood. Na 2007 heeft hij zich teruggetrokken uit de muziekwereld, zo lijkt het. Jammer. Maar er is genoeg moois om naar te luisteren.
Gerbie’s top 212: Uitleg en regels. De volledige lijst tot nu toe: Top 212, te beluisteren via Spotify en Deezer.
18 woensdag Nov 2015
Posted in In het nieuws, Politiek
Tags
aanslagen, Frankrijk, in het nieuws, ISIS, liefde, pacifist, Parijs, politiek, wereldvrede
Het is ze gelukt. Zelf benoemde martelaars. Niet de zanger van de Eagles of Death Metal van het podium knallen en daarmee van hem een martelaar maken, maar willekeurige concertgangers. Tientallen. En elders in Parijs nog een paar dozijn. Met maar een enkel doel: Angst aanjagen. En het werkt. Politici zeggen dat we in oorlog zijn met een groep terroristen, al zijn we niet in oorlog met een land. Volgens mij kan het niet, maar meneer Rutte zei het toch. En meneer Hollande ging er met nog krachtigere taal omheen.
En sindsdien is iedereen bang. Grenzen moeten dicht. Vluchtelingen die voor dit soort aanslagen op de vlucht zijn geslagen worden zelf verdacht gemaakt, omdat ze een ander kleurtje hebben. De hashtag #prayforparis werd populair, waardoor het leek alsof de twee grootste godsdiensten tegen over elkaar staan. Een voetbalwedstrijd wordt afgelast omdat er aanwijzingen zijn dat er een explosief in het stadion zijn. Geen concrete bewijzen, maar aanwijzingen. De studenten in mijn klas vragen me wat ik zou doen als er nu iemand van Isis de klas in zou lopen. Ik weet het niet. Het liefst volg ik Bert Wagendorp’s advies: Wees niet bang.
Wel weet ik dat het niet helpt om een dag na de aanslagen bommen te werpen op een Syrische stad waarvan men denkt dat er veel Isis strijders wonen. Het helpt ook niet om alle moslims op te roepen afstand te nemen van de aanslagen. Alsof ik me moet verantwoorden voor Breivik zijn daden, de muziek van de drie J’s en de uitvinding van de guillotine. Onzin. Een terrorist is een terrorist vanwege zijn daden. Niet zijn huidskleur is relevant. Niet wat hij gelooft. Niet de eerste bladzijde van zijn paspoort.
Het bijbelse oog om oog, tand om tand werkt ook niet. Proberen we al eeuwen. Loopt het alleen maar uit de hand. De beste remedie voor vrede in Europa bleek na de tweede wereldoorlog economische vooruitgang. Welvaart. Landen waar het de gehele bevolking steeds beter gaat, zijn stabiele landen. Landen waar de welvaart slechter verdeeld wordt, of zelfs helemaal niet, zijn onrustige landen. Het groepje dat in Parijs de aanslagen pleegde waren vooral Fransen en Belgen. Geen vluchtelingen. Geen islamieten, ook al denken ze dat zelf wel. 126 Islamitische leiders legden al uit dat ISIS strijders tegen het geloof handelen dat ze denken te propageren.
Het enige wat zou kunnen helpen, is de aller moeilijkste oplossing. Niets doen. Geen grenzen dicht. Geen extra bommen. Geen vergeldingsacties. Geen ferme taal. Maar helemaal niets doen. Niet terugvechten. Wel: Zorgen voor minder ongelijkheid in de wereld. Iedereen die het nodig heeft hulp bieden. En dus ook degenen waar u en ik het misschien niet mee eens zijn. Werken aan een eerlijke samenleving. Waar iedereen gelijke rechten heeft en de zwakkeren worden gesteund door de sterkeren.
Wat zouden ze schrikken die jongens, die zogenaamde strijders. Ineens hebben ze niets om tegen te strijden. Ineens krijgen ze de kans om hun idealen uit te spreken. Ineens ziet de wereld er anders uit. Zonder vijand die ze sterk maakt. Een wereld waarin iedereen zijn eigen geloof mag belijden. Of zelfs helemaal geen geloof. Veertien jaar geleden al schreef ik een open brief voor meneer Bush, naar aanleiding van de vliegtuigen in de Twin Towers. De oplossingen van de afgelopen veertien jaar hebben niet gewerkt. Het is nu tijd voor een radicaal andere oplossing. Geef Martin Luther King, John Lennon en Mahatma Gandhi met terugwerkende kracht gelijk. Werk aan een wereld waarin iedereen gelijke kansen krijgt en het geweld zal steeds meer verdwijnen.
Noem me een idealist, een hippie. Beschuldig me naïef te zijn. Maar besef dat dit de enige oplossing is die nog niet serieus geprobeerd is. Dat alle andere oplossingen tot nog toe ons geen sprankje dichter bij een oorlogsvrije wereld hebben gebracht. En als je het niet wil, erken je indirect het gelijk van de terroristen. Dat geweld een oplossing kan bieden. Dat je liever vecht voor vrede, wetende dat dat een contradictio in terminis is. Maar kom dan niet bij mij klagen. Je hebt er zelf voor gekozen.
03 zaterdag Okt 2015
Posted in Fotooo, Van der Meest, Voetbalfoto's
Tags
fcblogbroeders, fotooo, Frankrijk, Hans van der Meer, Lourmarin, Van der Meest, voetbal, voetbalfoto
Van der Meest, deel 75
Lourmarin, Provence
Van der Meest, ode aan fotograaf Hans van der Meer. Foto’s van voetbal (-velden) over de hele wereld. Omdat de sport overal ter wereld wordt gespeeld en overal velen plezier bezorgd.
01 donderdag Okt 2015
Posted in Mensen
Tags
Deel van opvoeden is een kind het verkeer uitleggen. Vooral op vakantie in de grote stad heb je daar veel aanleiding voor. Uitkijken met oversteken, ook op de tram letten. De trambaan is geen trottoir. Maar wat deze mevrouw daar deed, daar had ik geen verklaring voor.
Het was geen wandelstok, meer een stok gevonden in het bos. Als het bos niet zo ver van het centrum van Marseille zou liggen, was dat mijn verklaring geweest. Met volle overtuiging slaat ze met die stok op de trambaan. Drie, vier, vijf keer. Nog een paar keer. In de verte komt een tram aan. Ik ben benieuwd. Met een hand hou ik mijn dochter terug, terwijl zij me vraagt waarom die mevrouw dat doet. Naar waarheid antwoord ik haar dat ik geen idee heb.
Dan heeft de oude vrouw er genoeg van. Voordat de tram zelfs maar in de buurt is, houdt ze op met slaan en steekt de straat over. Alsof er niets gebeurd is.
Wij lopen ook maar verder. Alsof er niets gebeurd is.
28 maandag Sep 2015
Posted in Boekbesprekingen 2015, CycloGerb Wielerboeken
Tags
Albert Londres, boeken, boeken 2015, boekrecensie, Frankrijk, lezen, Tour 1924, Tour de France, wielerboek, wielrennen
Albert Londres – Dwangarbeiders van de weg
Heerlijk boekje voor tijdens de Tour de France. Op tijd voor de televisie, de kopgroep van de dag zien, die een paar minuten heeft gekregen van het peloton, wetende dat de koers pas over een uur echt losbarst. Even een verhaaltje tussendoor.
Londres schreef in 1924 elke etappe een verhaal voor Le Petit Parisien. De Tour was destijds nog een heel andere wedstrijd dan tegenwoordig. Een slijtageslag waarbij van de 150 gestarte renners slechts zestig de eindstreep zouden halen. Waarbij de laatste op liefst 45 uur afstand werd gereden. Waar zelfs nummer drie van het eindklassement al anderhalf uur ruim aan de broek kreeg.
Ware overlevingstochten die midden in de nacht begonnen, omdat de renners op een dag toch al snel 400 kilometer moesten afleggen. Een mechanisch defect betekende lopen tot het volgende dorp om daar bij de lokale smid je fiets te repareren.
Londres was een buitenstaander, een dichter, een schrijver, een journalist die het wereldje van een afstandje bekeek, maar tegelijkertijd als reisschrijver meereisde met de wielrenners om van dichtbij te zien, te voelen, hoe de Tour ging.
Prachtige hoofdstukken over opgevende kampioenen in een klein dorpje in de kroeg, over beklimmingen die nooit lijken te eindigen en over de levens van de avonturiers die de Tour als mogelijkheid zagen om te ontsnappen aan het zware leven van alledag.
En dat alles in een prachtig taalgebruik, wat voor de moderne lezer soms een beetje omslachtig lijkt, maar dat een mooi tijdsbeeld geeft. Londres heeft een prachtig boek geschreven dat in het rijtje van Blondin en Buzzatti thuishoort. En laten we het schitterende voorwoord van Jeroen Wielaert niet negeren…
Citaat: “Henri vervolgt: ‘U hebt ons nog niet na aankomst in bad gezien. Die lol moet u zichzelf eens gunnen. Als de modder is afgespoeld zijn we zo wit als een doodskleed, we lopen leeg door de diarree, we gaan in het water van onze graat. ’s Avonds in onze kamer kunnen we onze armen en benen niet stilhouden, een soort fieteldans, en slapen ho maar.’ (p.31)
Nummer: 15-034
Titel: Dwangarbeiders van de weg (Orig.: Tour de France, tour de souffrance)
Auteur: Albert Londres
Taal: Nederlands (Orig.: Frans)
Jaar: 2006 (Orig.: 1924)
# Pagina’s: 87 (6094)
Categorie: Wielrennen
ISBN: 90-295-6391-5
Meer kronieken:
Erik Brouwer (Giro 2007)
Maarten Ducrot (Tour 1987)
Mart Smeets (Tour 1980)
Dino Buzzati (Giro 1949)
Benjo Maso (Tour 1948)
26 zaterdag Sep 2015
Posted in Oranje in 2016
Deze serie is bijna overbodig geworden. Waar na het WK iedereen er van uitging dat een eenvoudige groep en een groter deelnemersveld kwalificatie automatisch zou gaan, blijkt nu dat we afhankelijk zijn geworden van de tegenstanders. Plaatsing niet meer in eigen hand. Toch is het wel interessant om te zien welke spelers er mee zouden kunnen, mocht het Nederlands elftal zich toch nog plaatsen.
De lijst is alleen maar langer geworden. Met de wisseling van de coach, de doorbraak van enkele jonge spelers (Riedewald, El Ghazi, Karsdorp), het falen van enkele gevestigde namen, lijkt het er op dit moment dat liefst 65 spelers mogen dromen van het EK. Als Oranje überhaupt meedoet…
Wist u trouwens dat de laatste keer dat een EK gespeeld werd zonder Oranje al weer 31 jaar geleden is? In Frankrijk…
Meepraten mag, graag zelfs, de discussie is geopend!
Doel
Jasper Cillessen 90
Tim Krul 80
Kenneth Vermeer 50
Jeroen Zoet 50
Warner Hahn 10
Michel Vorm 10
Maarten Stekelenburg 10
Verdediging
Stefan de Vrij 90
Gregory van der Wiel 60
Jetro Willems 60
Bruno Martins Indi 60
Daryl Janmaat 60
Ron Vlaar 40
Joël Veltman 40
Terence Kongolo 40
Kenny Tete 30
Virgil van Dijk 30
Jeffrey Bruma 30
Karim Rekik 30
Jairo Riedewald 20
Rick Karsdorp 20
Sven van Beek 10
Paul Verhaegh 10
Erik Pieters 10
Douglas 10
Patrick van Aanholt 10
Nathan Aké 10
Wesley Hoedt 10
Mitchell Dijks 10
Hidde ter Avest 10
Middenveld
Giorgino Wijnaldum 90
Wesley Sneijder 90
Daley Blind 90
Ibrahim Affelay 70
Davy Klaasen 70
Jordy Clasie 70
Nigel de Jong 50
Vurnon Anita 40
Marco van Ginkel 30
Leroy Fer 10
Jonathan de Guzman 10
Hakim Ziyech 10
Kevin Strootman 10
Daley Sinkgraven 10
Davy Pröpper 10
Siem de Jong 10
Adam Maher 10
Riecehdly Bazoer 10
Tonny Vilhena 10
Aanval
Arjen Robben 90
Memphis Depay 90
Klaas Jan Huntelaar 90
Robin van Persie 80
Quincy Promes 50
Luciano Narsingh 30
Luuk de Jong 30
Anwar El Ghazi 30
Jeremain Lens 20
Bas Dost 20
Luc Castaignos 20
Jean-Paul Boetius 10
Ola John 10
Eljero Elia 10
Jurgen Locadia 10
Steven Berghuis 10
28 vrijdag Aug 2015
Posted in Voetbal column
In januari 1994 belandde ik als dienstweigeraar in Amsterdam. De cultuurshock was voor een Tukker groot. In een discussie werd ik op mijn plaats gezet: “Jullie daar in de Achterhoek..”. Bijdehand antwoordde ik dat de Achterhoek voor Amsterdammers bij Utrecht begint. “Utreg? Diemen zal je bedoelen”, was het antwoord.
Voor een Ajax-fan is wonen in de hoofdstad natuurlijk geen straf. Maar omdat ik zelf voetballen ook nog erg leuk vond, maakte ik het seizoen af bij mijn eigen clubje, vierde klasse B Oost. Elke vrijdagmiddag en zondagavond in de trein. Ik zag mijn favoriete club dus niet vaak. Een inhaalweekend waarin Ajax wel speelde en ik niet, een wedstrijd van het tweede op maandagavond (“Stanley, naar vooore!”, schreeuwde men naast me) en een jeugdwedstrijd op zaterdag. Musampa speelde als A-junior Feyenoord helemaal weg. De thuiswedstrijd van Volendam tegen Ajax in het Olympisch stadion was ook bijzonder. Veertigduizend Amsterdammers, de scheidsrechter die in de eerste minuut fluit voor buitenspel en een Amsterdammer die hem meteen luidkeels beschuldigt een thuisfluiter te zijn. Volendam won wel.
In al mijn wijsheid besloot ik na de zomer een cursus te doen op woensdagavond. De cursus zat vol in Amsterdam en ik moest naar Utrecht elke week. Ik miste dus elke week de Champions League. Nu had ik daar niet zo veel verwachtingen van, de uitschakeling tegen Parma het seizoen daarvoor in de kwartfinale van de Europacup 2 was normaal in die tijd. Maar ik kocht toch een videorecorder, nam de wedstrijden op en zat dus om elf uur ‘s avonds met mijn walkman in de tram naar huis, hoofd naar beneden om maar geen Ajaxsupporter te zien of horen, ik wilde de wedstrijd ‘live’ zien. Om half twaalf begon voor mij de avond Champions League.
De twee wedstrijden tegen Salzburg waren dramatisch, ik viel in slaap voordat het rust was, maar de winst in Triest was geweldig. Ik was blij met mijn videorecorder. In 1995 moest ik op zoek naar werk. Dat viel niet mee, de economie was niet veel beter dan de afgelopen jaren en het duurde een paar maanden voordat ik besloot een contract te tekenen om in Frankrijk te werken. Kinderen vermaken op een camping had ik al vaker gedaan, mooie omgeving, beter dan thuis zitten.
De halve finale tegen Bayern München zag ik nog in Twente, daarna ging ik met rugzak op weg naar de Vendee. In de Franse krant las ik dat Feyenoord in de eigen Kuip nog even vernederd was, ik moest op zoek naar een televisie. Achter de campingkantine zat een televisiehok. Daar zat ik dus op 24 mei 1995 ruim voor de wedstrijd, op zoek naar een voorbeschouwing, sfeerbeelden of welk nieuws uit Wenen dan ook. Niets van dat alles. Een minuut voor de wedstrijd begon de Franse tv pas met de uitzending.
Geen van mijn Engelse collega’s had enige interesse in voetbal, geen Fransman vond de wedstrijd boeiend genoeg om te kijken, helemaal alleen zat ik te kijken naar een zenuwachtig spelletje van twee teams die beide niet het niveau haalden van de rest van het seizoen. Halverwege de eerste helft kreeg ik gezelschap. In mijn beste Frans probeerde ik een gesprek over de wedstrijd met hem aan te knopen. Het lukte niet. In de rust ging hij weer weg.
Toen Kluivert eindelijk scoorde, juichte ik kort. De euforie is toch minder wanneer je alleen bent, wanneer je het met niemand kunt delen. Twee minuten na de wedstrijd was de uitzending al weer afgelopen. Mijn collega’s informeerden niet eens naar de uitslag. Een dag later heb ik nog L’Equipe aangeschaft voor wat meer nieuws. Foto’s. Reacties. De huldiging in Amsterdam kreeg ik niet mee. Slechts een paar maanden vertrokken uit Amsterdam en nu miste ik alles. Ik kon wel wenen.
Deze column verscheen eerder op Wenen van Geluk.
Zomerthemaweek 6: Voetbal
07 zaterdag Feb 2015
Posted in Oranje in 2016
Zelden is Oranje een kwalificatiereeks zo slecht gestart, we moeten al terug naar de jaren zestig of nog verder om dergelijke resultaten te zien. Ondanks dat is de kans vrij groot dat we volgend jaar toch gewoon meedoen. De nummer drie in de groep kan via Playoffs nog meedoen aan het EK. En zo slecht als we vorig jaar speelden, zijn we echt niet. Deze serie gaat dus gewoon door, deel 3 al weer.
De serie geeft de kansen weer in perecentages. Op dit moment is 90% kans het maximum. In totaal gaan er 23 spelers mee, dus is er 2300 procent te verdelen. Deze worden verdeeld over 64 kanshebbers. Iets minder dan de vorige keer in oktober, maar Parijs is nog ver (om maar eens een wielrenner te citeren). Volgende maand de volgende wedstrijd, Turkije wacht.
Meepraten mag, graag zelfs, de discussie is geopend!
Doel
Jasper Cillessen 90
Kenneth Vermeer 80
Tim Krul 60
Jeroen Zoet 50
Michel Vorm 10
Warner Hahn 10
Verdediging
Ron Vlaar 80
Stefan de Vrij 80
Daryl Janmaat 70
Gregory van der Wiel 70
Bruno Martins Indi 60
Joël Veltman 60
Terence Kongolo 50
Jetro Willems 50
Erik Pieters 30
Virgil van Dijk 30
Sven van Beek 20
Ricardo van Rhijn 20
Jeffrey Bruma 20
Karim Rekik 10
Stefano Denswil 10
Douglas 10
Nathan Ake 10
Patrick van Aanholt 10
Cuco Martina 10
Middenveld
Daley Blind 90
Giorgino Wijnaldum 80
Nigel de Jong 80
Jordy Clasie 80
Kevin Strootman 70
Wesley Sneijder 50
Ibrahim Affelay 30
Hakim Ziyech 30
Davy Klaasen 30
Leroy Fer 30
Jonathan de Guzman 20
Siem de Jong 20
Urby Emmanuelson 10
Daley Sinkgraven 10
Jorrit Hendrix 10
Marco van Ginkel 10
Davy Pröpper 10
Vurnon Anita 10
Adam Maher 10
Tony Vilhena 10
Jens Toornstra 10
Aanval
Arjen Robben 90
Memphis Depay 90
Robin van Persie 80
Klaas Jan Huntelaar 80
Jeremain Lens 50
Luciano Narsingh 40
Quincy Promes 30
Luuk de Jong 30
Luc Castaignos 20
Jean-Paul Boetius 10
Eljero Elia 10
Bas Dost 10
Ricardo Kishna 10
Ola John 10
Anwar El Ghazi 10
Elvis Manu 10
Jurgen Locadia 10
Steven Berghuis 10
31 zaterdag Jan 2015
Posted in Fotooo, Van der Meest
Tags
fcblogbroeders, fotooo, Frankrijk, Hans van der Meer, reizen, vakantie, Van der Meest, voetbal, voetbalfoto
Van der Meest, deel 68
Van der Meest, een serie foto’s van voetbal (-velden) over de hele wereld. Ode aan fotograaf Hans van der Meer.
05 zondag Okt 2014
Posted in Oranje in 2016
Nieuwe bondscoach, nieuwe ronde, nieuwe prijzen, nieuwe kansen. Menig professioneel voetballer zal zich ten doel hebben gesteld om er het volgende toernooi bij te zijn. En ondanks een slechte start is het ondenkbaar dat ‘we’ er over twee jaar niet bij zijn, daarvoor heeft de UEFA wel gezorgd, zelfs als derde in de poule zijn we nog niet uitgeschakeld. Maar wie zijn ‘we’ over twee jaar? Welke 23 spelers mogen ons vertegenwoordigen?
Deze serie geeft de kansen weer in perecentages. Op dit moment is 90% kans het maximum. In totaal gaan er 23 spelers mee, dus is er 2300 procent te verdelen. Deze worden vandaag over liefst 73 spelers verdeeld. Zelfs Dirk Kuyt staat er nog bij, zoals hij zelf zegt: alleen in noodgevallen.
Vrijdag de eerste thuiswedstrijd, een stap op weg naar Frankrijk?
Meepraten mag, graag zelfs, de discussie is geopend!
Doel
Jasper Cillessen 90
Jeroen Zoet 50
Tim Krul 50
Kenneth Vermeer 50
Michel Vorm 30
Maarten Stekelenburg 10
Mickey van ’t Hart 10
Warner Hahn 10
Verdediging
Ron Vlaar 90
Stefan de Vrij 80
Daryl Janmaat 80
Gregory van der Wiel 70
Bruno Martins Indi 60
Joël Veltman 60
Jeffrey Bruma 30
Erik Pieters 30
Virgil van Dijk 20
Paul Verhaegh 20
Ricardo van Rhijn 20
Sven van Beek 10
Karim Rekik 10
John Heitinga 10
Stefano Denswil 10
Kelvin Leerdam 10
Douglas 10
Nathan Ake 10
Terence Kongolo 10
Patrick van Aanholt 10
Mike van der Hoorn 10
Cuco Martina 10
Bram Nuytink 10
Jetro Willems 10
Ruben Ligeon 10
Middenveld
Nigel de Jong 90
Daley Blind 90
Kevin Strootman 90
Giorgino Wijnaldum 80
Jordy Clasie 80
Wesley Sneijder 60
Davy Klaasen 30
Leroy Fer 30
Jonathan de Guzman 30
Siem de Jong 30
Tony Vilhena 10
Rafael van der Vaart 10
Urby Emmanuelson 10
Marco van Ginkel 10
Davy Pröpper 10
Vurnon Anita 10
Adam Maher 10
Ibrahim Affelay 10
Hakim Ziyech 10
Aanval
Arjen Robben 90
Memphis Depay 90
Jeremain Lens 70
Robin van Persie 70
Klaas Jan Huntelaar 70
Luciano Narsingh 40
Quincy Promes 30
Luuk de Jong 10
Luc Castaignos 10
Jean-Paul Boetius 10
Eljero Elia 10
Mitchell te Vrede 10
Ricardo Kishna 10
Bilal Basacikoglu 10
Ola John 10
Anwar El Ghazi 10
Elvis Manu 10
Jurgen Locadia 10
Guus Hupperts 10
Steven Berghuis 10
Dirk Kuyt 10
29 maandag Sep 2014
Posted in Boekbesprekingen 2014
Éric-Emmanuel Schmitt – Monsieur Ibrahim et les fleurs du Coran
Ineens moet/mocht ik mee naar Parijs. Het waarom is niet zo boeiend. Maar omdat ik graag mijn talen bij wil houden, moest ik snel op zoek naar een Frans boek. Ik geloof dat ik op dit moment niet in staat zou zijn Sartre door te worstelen, wat ik voor mijn eindexamen ooit wel deed. En met plezier zelfs. Dus koos ik voor dit dunnetje. Een Duitse uitgave. Geweldig idee, kasten vol staan ze in de betere Duitse boekhandel. Ook in andere talen. Speciaal voor scholieren. De moeilijkste woorden staan in de voetnoot even uitgelegd in het Duits. Op die manier kun je het lezen (in een vreemde taal) aantrekkelijk maken voor scholieren. Gebeurt volgens mij niet genoeg.
Hoe dan ook, in de bus op weg naar Parijs begon ik, tijdens de week had ik niet zo veel tijd, in de bus naar huis had ik ‘m al snel uit. Het zou als kinderboek omschreven kunnen worden, maar net zo goed geschikt voor volwassenen. Het verhaal gaat over de elfjarige (joodse) Momo. Hij woont alleen met zijn vader, komt geregeld in de buurtwinkel van Monsieur Ibrahim. Het straatschoffie steelt regelmatig iets, denkt dat de oude eigenaar het niet door heeft.
Op een dag wordt hij aangesproken door Monsieur Ibrahim. Deze blijkt veel meer van hem te weten dan hij doorheeft, inclusief zijn diefstallen. Er ontstaat een verstandhouding tussen de twee, die groeit naar vriendschap. Als de vader van Momo er op een dag niet meer is, wordt Ibrahim een vervanger.
De oude winkeluitbater voelt zijn einde naderen en neemt zijn jonge protégé mee op een lange reis naar zijn thuisland. Een mooie roadtrip waar beiden van genieten. En in Turkije laat hij de jonge Momo zien hoe het leven daar is. Maar wat de jonge Momo niet heeft zien aankomen, is dat de oude Ibrahim naar huis is gegaan om te sterven. En hoe moet het dan verder..
Schmitt (Duitse naam, Fransman) heeft een prachtig boek geschreven. De vriendschap tussen het jonge ongeleide projectiel Momo en de wijze oude Ibrahim is een prachtige aanleiding om het leven in een van de mindere wijken van Parijs te beschrijven. Levenslessen alom in dit boek, zonder dat er gelijk een moralistisch sopje overheen gegoten wordt.
Schitterend verhaal.
Citaat: “Avec Monsieur Ibrahim, je me rendains compte que les juifs, les musulmans et meme les chrétiens, ils avaient eu plein de grands hommes en commun avant de se taper sur la gueule. Ca ne me degradant pas, mais ca me faisait du bien.” (p.43)
Nummer: 14-016
Titel: Monsieur Ibrahim et les fleurs du Coran
Auteur: Éric-Emmanuel Schmitt
Taal: Frans
Jaar: 2001
# Pagina’s: 100 (2711)
Categorie: Kinderboek
ISBN: 978-3-15-009118-0
Meer:
Oscar and the lady in pink
imdb (Verfilmd)
Wikipedia
Boekverslag (Scholieren.com)
