31 zaterdag mrt 2012
Posted in Fotooo, Goorse vragen
Tags
Wanneer je uit Goor komt en boven de dertig bent, een dezer dagen jarig bent, dan zul je je toch wel eens hebben afgevraagd of je daadwerkelijk verwekt bent in wat vroeger ‘het zwarte paadje’ heette?
Goorse vragen. Vragen die in mij opkomen bij foto’s die ik her en der in mijn woonplaats neem. Antwoorden en reacties zijn welkom. Ik weet het zelf vaak ook niet.
30 vrijdag mrt 2012
Posted in Boekbesprekingen 2012
Tags
Henning Mankell – Moordenaar zonder gezicht
Inspecteur Wallander is volgens mij vrij populair. Er bestaat zelfs een televisieserie over hem. Maar ik had nog nooit iets over hem gelezen. Omdat ik detectives wel leuk vind om te lezen, maar niet perse in de kast hoef te houden, was dit een goede keuze in het jaar van ‘het boek dat weg mag’. Eigenlijk heb ik al genoeg detectives om te lezen (Ed McBain, Janet Evanovich, Carl Hiaasen, John D. MacDonald etc.), zat ik nauwelijks te wachten op een nieuwe mogelijke serie. Maar goed, Wallander werd het.
Het boek viel me niet tegen. Naast de op te lossen moord, leek het wel alsof de schrijver ook nog eens een politieke boodschap in het boek wilde verbergen. Daarnaast werd inspecteur Wallander nog eens menselijk neergezet door zijn privé-problemen onderdeel te maken van zijn onderzoek. En zo kan het dat ik al over de helft van het boek was, nog steeds heel veel plezier had in het lezen, nog steeds druk mee speculeerde over de dader of daders en graag verder wilde.
En toen liep Wallander op een dood spoor en kakte het boek gigantisch in. Mankell moest blijkbaar contractueel een minimum aantal bladzijden halen en had alle mogelijke zijstraatjes bewandeld en moest toen een manier vinden om dat ene verborgen zandpaadje op de plattegrond van de oplossing terug te zoeken.
Tegen de tijd dat hij daar is, is de oplossing zo logisch dat het beste deel van het boek met terugwerkende kracht minder aannemelijk wordt. Jammer. Want ondanks mijn kritiek op het laatste kwart, had ik tijdens lezing toch de indruk dat Mankell terecht vaak geprezen is. Verdeeld genoegen dus, dit boek. Misschien ben ik te kritisch. Misschien is dit juist een van zijn mindere boeken, geen toeval dat het nieuw voor drie euro in de winkel lag. Misschien moet ik gewoon niet te veel verwachten van een detective.
Citaat : “Toen hij het dorp bereikt had waar zijn vader woonde, hoefde hij hem niet te zoeken. Op de akker waar hij in zijn blauwgestreepte pyjama rondhangende, pinde hij hem vast in het licht van de koplampen. Zijn vader had zijn oude hoed op een grote koffer bij zich. Geirriteerd hief hij zijn hand voor zijn ogen toen hij door het licht verblind werd. Daarna liep hij door. Energiek, alsof hij op weg was naar een zorgvuldig uitgestippeld reisdoel.” (p.214)
Nummer: 12-003
Titel: Moordenaar zonder gezicht (orig.: Mördare utan ansikte)
Auteur: Henning Mankell
Taal: Nederlands (Orig.: Zweeds)
Jaar: 1997 (Orig.: 1992)
# Pagina’s: 342 (544)
Categorie: Whodunit
ISBN: 90-445-0210-7
Meer:
MPObooks (recensie)
Linda Oskam (recensie)
Crimezone (recensie)
Wikipedia (Wallander)
Wikipedia (Mankell)
HenningMankell.com
29 donderdag mrt 2012
Tags
Hij keek vragend opzij, twijfelde tussen zure haring of rolmops. Hij zag het verschil niet. Ik legde hem het verschil uit. “Als ik een augurk wil, dan kan ik die toch zelf wel pakken?”, bleek hij oprecht verbaasd en koos voor de zure haring. De tweede pot stond ver naar achteren. Hij probeerde er bij te komen. “Moet ik van vrouw kopen”, gevolgd door “ik ben wel lang, maar kan er maar net bij”. Ik vertelde hem dat ik als kind rolmops als een traktatie beschouwde.
Het bleek de start voor zijn levensverhaal. Hij vertelde liever dan dat hij luisterde. “Mijn vader was 206cm. Dat was heel bijzonder toen in Turkije. Van mijn broers was ik de kleinste, ik ben toch 1 meter 85. Zelfs mijn oudste zus is groter dan ik. Ze is nu 79 jaar en 1 meter 89. Voor een meisje erg lang. Allemaal lang vroeger. Zeven jongens en vijf meisjes.” Uit beleefdheid bleef ik staan, maar hij was uitgepraat. Zonder te groeten vervolgden we beiden onze rit door verschillende gangpaden.
28 woensdag mrt 2012
Posted in Gerbie's Lifeblog
Tags
Voor de verandering accepteerde het kaartjesautomaat eens een keer geen pinpas. Zonder kaartje loop ik de trein in en meld me meteen bij de machinist.
– De kaartjesautomaat accepteert geen pinpas
– Dat is jouw probleem
(een gevoel van déjà vu kwam in me op)
– Ik kan er toch niets aan doen dat het apparaat het niet doet?
– Dan moet je maar met muntgeld betalen
– Ik heb geen elf euro muntgeld bij me
– Dan moet je maar ergens gaan wisselen
– Om vijf voor tien red ik dan de trein niet meer
– Dan moet je maar eerder van huis gaan
– Dus ik moet eerder van huis vertrekken of heel veel muntgeld meenemen omdat de kaartjesautomaat het wel eens niet zou kunnen doen?
– (…)
Ik wacht op een reactie, maar die komt niet. Hij mompelt nog even iets dat hij de storing zal doorgeven en ik ga gewoon zitten.
Bij het overstappen weiger ik weer naar beneden te gaan om daar een kaartje te halen, omdat ik anders mijn aansluiting mis. Gelukkig is de meneer van de NS iets begripvoller dan de meneer van Syntus. Deze keer wel. “Deze rit krijgt u van mij”, is zijn reactie nadat ik hem had uitgelegd waarom ik zonder kaartje naast zijn trein stond. Het kan dus wel.
27 dinsdag mrt 2012
Posted in Gerbie kijkt YouTube, Gerbie's Recensies Theater
Gerbie kijkt YouTube 072
Een paar weken terug nog zag ik haar in ons lokale theater. Keer op keer verbaas ik me er over dat er goede cabaretiers zijn die voor halve zalen het land doortrekken terwijl als je eenmaal met je kop bij DWDD hebt gezeten, je automatisch zalen uitverkocht, ongeacht of dat terecht is.
Dus hoop ik dat er eens wat meer mensen komen bij Kees Torn, Vincent Bijlo, Jeroen van Merwijk, Maarten van Rozendaal en Katinka Polderman. Want die laatste juffrouw maakte er een hele leuke avond van. Soms lijkt het erg grof, wat uit de mond van een onschuldig ogend jongedame extra grappig lijkt, maar er zit altijd een gedachte achter. Zo ook dit stukje over Christina Aguilera.
Emancipatie iemand?
26 maandag mrt 2012
Posted in Boekbesprekingen 2012, Voetbalboek
Tags
boeken, boeken 2012, boekrecensie, Hard Gras, Hugo Borst, Jan Mulder, lezen, voetbal, voetbalboek
Hard Gras 74. De zonen van Jan.
Mooie foto op de voorkant van Geret en Youri. Zij gaven deel 74 de titel. In het eerste verhaal vertellen zij over vader Jan, wie beter dan de specialist in Vader & Zoon-verhalen dan Hugo Borst kan zich met zo’n verhaal bemoeien.
Verder verhalen van Janneke van der Horst (erg goed stuk over hoe moeilijk het is om zo maar een voetballer te benaderen voor een interview) en Frank Heinen (goede geschiedschrijving over een Vlaamse arbiter in de jaren dertig), vaste medewerkers, altijd goed voor degelijke kwaliteit. Herman Brusselmans doet gelukkig ook weer eens mee, hij mag over de Belgische trainer van FC Twente (van dat moment) schrijven.
Mijn favoriet van deze aflevering is het verhaal van Jan Luitzen over ‘Zwarte Lowie’, een Zuid Afrikaanse doelman, waarschijnlijk de eerste kleurling in het Nederlands voetbal. Prachtig project, had ik zelf willen schrijven. Archieven doorspitten, mensen interviewen, even naar de andere kant van de wereld vliegen en dan alles netjes op een rijtje zetten, en dat nog goed leesbaar ook. Ik ben jaloers.
Ook een voorpublicatie uit het boek van Hugo Borst (waarom ik van Sparta hou en Aad de Mos haat) is leuk om te lezen. Al ben ik niet zo’n fan van voorpublicaties in Hard Gras. Als het echt interessant is, wil ik het complete verhaal lezen, niet een stukje en dan ooit de rest. Een eerste ‘draft’ is veel interessanter, of een ‘weggesneden stuk’. Maar dat is slechts mijn mening.
Citaat: “Dat Achmed heeft hij hier erbij gekregen. Ik vind dat fantastisch klinken: Achmed Luciano de Abreu. Een combinatie van gillende minaretten en samba. Of van ramadan en carnaval. Ik prevel de naam al een tijdje voor me uit. Ik verheug me erg op de nieuwe buurman.” (p.98)
Nummer: 12-002
Titel: Hard Gras 74. De zonen van Jan
Auteur: Diversen (Judith Spiegel, Jan Luitzen, Niels Posthumus, Sander de Vaan, Wessel Penning e.a.)
Taal: Nederlands
Jaar: 2010
# Pagina’s: 112 (202)
Categorie: Sport (Voetbal)
ISBN: 978 90 468 0815 3
Meer:
73 72 71 70 69 68 67 66 65 64 63 62 61 60 59 58 57 56 55 54 53 52 51 50 49 48 47 46 45 44 43 42 41 40 39 38 37 36 35 34 33 31 30 29 28 27 26 25 24 23 22 21 20
25 zondag mrt 2012
Posted in Oranje in 2012, Voetbal, Voetbalzondag
Tags
Nederlands elftal, Oekraïne, Oranje, Polen, voetbal, voetbalzondag
Het wordt steeds duidelijker dat de backs het grootste probleem van Van Marwijk zijn. Van der Wiel en Pieters zijn eerste keus, geen topverdedigers, maar we hebben niet beter. Maar daarachter is het helemaal behelpen. Dit biedt ook kansen voor onverwachte namen. Maar wie wordt de reserveback in de Oekraïne?
Op het middenveld is de strijd voor de bank ook nog open. Oudgedienden Janssen en De Zeeuw lijken af te vallen. Kiest de bondscoach veilig voor Siem de Jong en de niet fitte Affelay of kunnen Fer en Clasie zich er nog tussen wurmen?
Voorin zijn Narsingh en John de namen die iedereen verraste vorige maand. Maar de altijd scorende Van Wolfswinkel zou toch ook nog een kans verdienen, net als de topscorer van de eredivisie Dost?
Doel
Maarten Stekelenburg 90
Michel Vorm 90
Tim Krul 90
Kenneth Vermeer 20
Jelle ten Rouwelaar 10
Verdediging
Gregory van der Wiel 90
John Heitinga 90
Joris Mathijsen 90
Jeffrey Bruma 90
Erik Pieters 80
Vurnon Anita 60
Khalid Boulahrouz 50
Hedwiges Maduro 40
Edson Braafheid 40
Ron Vlaar 30
Jeffrey Gouweleeuw 10
Gianni Zuiverloon 10
Ryan Donk 10
Kelvin Leerdam 10
Middenveld
Mark van Bommel 90
Wesley Sneijder 90
Rafael van der Vaart 90
Kevin Strootman 90
Nigel de Jong 90
Ibrahim Affelay 60
Georgino Wijnaldum 50
Urby Emmanuelson 50
Stijn Schaars 50
Adam Maher 10
Leroy Fer 10
Siem de Jong 10
Jordy Clasie 10
Aanval
Dirk Kuyt 90
Klaas Jan Huntelaar 90
Robin van Persie 90
Arjen Robben 90
Luuk de Jong 90
Luciano Narsingh 30
Ola John 30
Jeremain Lens 20
Ricky van Wolfswinkel 20
Ryan Babel 10
Bas Dost 10
Derek Boerrigter 10
Eljero Elia 10
Roy Beerens 10
Oranje in 2012. Een maandelijkse serie waarin de kansen van de mogelijke Oranje-kandidaten worden ingeschat. Mijn persoonlijke voorkeur heeft er dus niets mee te maken. Nog 46 kandidaten voor 23 plekken. De discussie is open. Suggesties, op- en aanmerkingen zijn welkom.
24 zaterdag mrt 2012
Posted in Fotooo, Goorse vragen
Tags
Hoe kan een reisbureau met vele doelgroepen en alle bestemmingen het niet redden terwijl een concurrent met slechts een kleine doelgroep en slechts één bestemming wel kan overleven?
Goorse vragen. Vragen die in mij opkomen bij foto’s die ik her en der in mijn woonplaats neem. Antwoorden en reacties zijn welkom. Ik weet het zelf vaak ook niet.
23 vrijdag mrt 2012
Posted in Suus schrijft
Toen ik nog veel kleiner was, mocht ik papa wel eens helpen met gel in zijn haartjes doen. Maar nu is hij meestal zo druk dat ik niet meer mag helpen. Zelf denk ik er ook niet meer aan trouwens, er is zo veel te doen.
Maar toen mama me alleen achter liet in de badkamer, terwijl papa nog steeds in bed lag, zag ik mijn kans. Ik kruip onder de aankleedmatras door in het grote bad, pak papa’s pot met gel en doe hem open. Daar zit niet zo heel veel meer in, ik moet er ver in reiken, er komt wat gel op mijn pyjamajasje, maar dat geeft niets. Ik moet toch zo kleertjes aan.
De gel die ik er uit haal, smeer ik in mijn eigen haar. Ik mag toch ook wel een keer gel? Drie, vier handen vol doe ik op mijn hoofd. Ik kan het niet zien, de spiegel is ver weg en de geld zit vooral achter op mijn hoofd. Maar ik denk dat het er wel groen uitziet. Ik knoei een beetje in het bad, op de badrand, maar dat maakt papa straks wel schoon, denk ik. Mama komt binnen en wordt boos. Maar die moet zo toch werken, ze roept papa. “Jij moet dat zo maar opruimen,” schreeuwt ze naar de slaapkamer.
Papa komt uit bed en ziet mij. Hij doet boos, maar volgens mij moet hij wel lachen stiekem. “Onder de douche”, doet hij streng. Maar dat is helemaal geen straf, dat vind ik leuk. “Met het kleine badje”, onderhandel ik. “Eerst haren wassen”, zegt hij weer. Vooruit dan maar, je moet wat water bij de wijn doen in een onderhandeling. Hij haalt netjes een washandje en wast mijn haartjes. Daarna kan ik lekker spelen in het badje. Wat een mooi begin van de dag!
22 donderdag mrt 2012
Posted in Gerbie's Recensies Theater, Politiek, Voetbal
Mooie titel van een oude Elvis-plaat. Het argument wordt sindsdien steeds vaker gebruikt. Alsof de massa per definitie gelijk heeft. BZN speelde eerst hardrock, maar scoorde 50 hits toen ze voor het grote publiek gingen spelen. Boer zoekt vrouw trekt meer dan vier miljoen kijkers. 1,6 miljoen mensen stemden in Nederland ooit op een lijk. Aldi verkoopt wijn in een pak en velen drinken het zelfs. Alles wat uit Volendam komt, wordt bekeken.
Vorige maand ging ik twee avonden na elkaar van huis. Op woensdag zat ik in gezelschap van zo’n 200 anderen te kijken naar Jeroen van Merwijk. Een dag later zat ik met meer dan 20.000 anderen naar FC Twente – Steaua Boekarest te kijken. Het kaartje kostte beide avonden ongeveer hetzelfde. Toch zat ik op woensdag comfortabel op een stoel met pluche, lekker temperatuurtje naar een geweldig artiest te kijken, terwijl ik op donderdag in een plastic kuipje een erg slechte wedstrijd onderging terwijl het ook nog eens erg koud was.
Nu bleek Jeroen van Merwijk het zwaar te hebben. Aangezien de staatssecretaris heeft besloten dat cultuur flink moet bezuinigen, besloot hij maar eens op zoek te gaan naar een baan. Als columnist van de Telegraaf bleek hij niet geschikt. Een weekje later legde hij dat nog eens uit bij Pauw en Witteman.
Toch is het vreemd. Een goede artiest, al jarenlang iemand die geweldige liedjes schrijft mag niet een beetje indirecte subsidie kosten (voor de 200 bezoekers kun je het gebouw eigenlijk niet opendoen en warm stoken), maar een kilometer of tien verderop krijgen de heren Tiendali, Cornelisse en Bajrami tonnen per jaar, terwijl de belasting er voor zorgt dat er genoeg politieagenten rondom het stadion lopen. Het gaat nu goed met FC Twente, maar nog niet eens zo heel lang geleden moest de gemeente Enschede miljoenen lenen om de club van een faillissement te behoeden. Slechts 4 jaar geleden leende het 20 miljoen om het stadion uit te breiden en nog geen jaar geleden vroeg de voetbalclub om nog meer dan 4 miljoen extra.
Het zal wel weer met perceptie te maken hebben, maar zelfs als voetballiefhebber kan ik er niet bij dat er niet een paar miljoen naar cultuur kan, maar wel miljoenen naar betaald voetbal. Slechts weinig clubs in Nederland kunnen overleven zonder directe of indirecte hulp van de overheid. Volgens mij zetten we de prioriteiten in dit land toch weer eens verkeerd.
21 woensdag mrt 2012
Posted in In het nieuws
Tags
Zo maar een klein artikel in de krant, ergens op een binnenpagina. Het woord was compleet nieuw voor me. Babyklappe. Er was ophef over bij onze Oosterburen. In 2000 werd in een ziekenhuis in Hamburg het eerste klepje geopend. Het blijkt een soort omgekeerde McDrive te zijn. Een plek waar je je baby kunt achter laten als je echt geen idee meer hebt. In het ziekenhuis gaat er dan een zoemer ergens zodat het personeel weet dat er een baby is achtergelaten.
De achterliggende gedachte is simpel. Liever zo, dan op een vuilnisbank, in een mand bij de kerk of op een willekeurige plek. En hoe raar ik het idee ook vind, ik denk dat de gedachte klopt. Het nodigt nog steeds niet echt uit, een argument wat tegenstanders ongetwijfeld willen gebruiken. 38 kinderen in de eerste tien jaar. Nog niet eens een keer per kwartaal. Veertien van deze kinderen zijn alsnog opgehaald door de vertwijfelde moeders. De andere 24 konden gered worden en als wees ter adoptie worden aangeboden.
In Duitsland zijn rond de 80 van deze babyluiken tegenwoordig. Maar ook in Oostenrijk zijn er flink wat. In vele andere landen heb je vergelijkbare initiatieven. Zelfs in Amsterdam waren er plannen in 2003 om een babyluik te openen. De huidige voorzitter van de Graafschap, mevrouw Clemence Ross stak er een stokje voor. CDA-politici hebben blijkbaar liever dat je een kind op een willekeurige plek achterlaat.
Het woord babyluik levert bijna 6000 hits op in Google. Ik heb blijkbaar niet goed opgelet het afgelopen decennium. Mijn mening is dus laat. Maar ik denk dat, ook al is niet bewezen dat het levens redt, er zeker een redelijke kans is dat het zo is. Alleen al daarom is het geen slecht idee. Maar goed, met de huidige conservatieve regering van ons land, zie ik op korte termijn weinig ruimte voor progressieve ideeën.
Lees ook:
Wikipedia (Duits)
Terre des Hommes legt uit
Babyklappe.info (infosite)
Bastardette blogt ook hierover
Telegraaf ziet het nut wel
360mag.nl vertelt dat ze in Zwitserland meer luiken willen
20 dinsdag mrt 2012
Posted in Boekbesprekingen 2012
Tim Krabbé – Een tafel vol vlinders
Nieuw jaar, nieuw thema. De boekenkasten zijn te vol. Dus mogen er boeken weg. Deze had ik zelfs dubbel, in een boekenweek twee keer ergens iets gekocht, dus twee keer dit boekje ontvangen. Krabbé is niet van de dikke boeken (al is er nu net een hele dikke van hem uitgekomen), maar vooral van het schrappen van overbodigheden. Een ideale schrijver voor het boekenweekgeschenk.
Toch kan ik dit boek niet anders zien dan een tussendoortje. Het verhaal vanuit twee totaal verschillende perspectieven. Even wennen als je aan hoofdstuk twee begint, maar een bladzijde later ben je er weer en lees je verder zonder problemen. Het probleem kwam tegen het eind, wat mij betreft dan. Ik vond het nergens heen gaan. Het plot zat er aan te komen en verraste me niet. De diepgang die ik bij vele boeken van Krabbé wel tegenkwam, miste ik in dit niemendalletje. Teleurstellend dus.
Mocht ik toch nog positief eindigen: Een teleurstellend tussendoortje van een erg goede schrijver is nog altijd de moeite van het lezen waard, wat ik bij vele goede boeken van slechte schrijvers nog steeds niet de moeite vind.
Citaat: “Wat ze eerder geklommen hadden bleek nu lastig als afdaling, en toen hij Bram wilde inhalen gleed hij uit en kwam hij met zijn knie tegen een rotspunt. Hij had het kunnen uitschreeuwen van pijn maar hij bedwong zich: Bram mocht niet denken dat hij zijn gelijk wilde halen.” (p.29)
Nummer: 12-001
Titel: Een tafel vol vlinders
Auteur: Tim Krabbé
Taal: Nederlands
Jaar: 2009
# Pagina’s: 90
Categorie: Fictie
ISBN: 978 90 596 5084 8
Meer:
Fansite
Wikipedia
Eigen site
De Grot
De stad in het midden
De Muur 9 (inclusief verhaal Krabbé)
19 maandag mrt 2012
Posted in Laat eens wat van je horen
Citaten uit kranten en tijdschriften die ik de afgelopen jaren de moeite vond.
004:
Naarmate de politiek steeds meer een emotiegedreven kijksport is geworden, is de verleiding voor politici groot om zich via de daarin dominante kortetermijnprikkels een weg te banen naar een onsje roem en politiek gewin
Marc Chavannes, NRC, 19 december 2010
005:
De bankdirecteur en de crimineel zijn op elkaar gaan lijken. Ze zitten samen in dezelfde vip-ruimtes en, om de verwarring nog groter te maken, de bankdirecteur blijkt steeds vaker een crimineel te zijn en de crimineel de beste klant van diens bank.
Martin Simek, NRC 19 december 2010
006:
Wij zullen nooit een traditionele machtspartij worden. En we zullen ook nooit met kernidealen marchanderen omwille van de macht, maar altijd in het achterhoofd houden waar we het voor doen.
Jolande Sap, Nu.nl 10 januari 2011
18 zondag mrt 2012
Posted in Fotooo, Van der Meest, Voetbalfoto's, Voetbalzondag
Tags
fcblogbroeders, Fieberbrunn, fotooo, Hans van der Meer, Oostenrijk, sneeuw, Van der Meest, voetbal, voetbalfoto, voetbalzondag
Van der Meest, deel 40
Van der Meest, een serie foto’s van voetbal (-velden) over de hele wereld. Ode aan fotograaf Hans van der Meer.
17 zaterdag mrt 2012
Posted in Fotooo, Goorse vragen
Tags
Zodra ik de watertoren en het Stoevelaar weer zie vanuit de trein, weet ik dat ik bijna thuis ben. Ben ik de enige met dat gevoel?
Goorse vragen. Vragen die in mij opkomen bij foto’s die ik her en der in mijn woonplaats neem. Antwoorden en reacties zijn welkom. Ik weet het zelf vaak ook niet.
16 vrijdag mrt 2012
Posted in Elders op het web, Gerbie kijkt YouTube, In het nieuws
Tags
criminaliteit, Gerbie kijkt YouTube, in het nieuws, Joseph Kony, Oeganda, politiek, propaganda, YouTube
Gerbie kijkt YouTube 071
Ik moet toegeven dat ik hem niet helemaal gezien heb.
Bijna tachtig miljoen kijkers gingen me voor. De kracht van Social Media wordt flink getest door dit filmpje. Ik denk niet dat er veel discussie is over de figuur Joseph Kony. Over dit filmpje wel. Voor- en tegenstanders vallen over elkaar heen in alle hoeken van het internet.
De discussie is kort samen te vatten: Is alles toegestaan om het kwaad te bestrijden? Voorstanders van het filmpje vinden dat ‘Invisible children’ er alles aan mag doen om er voor te zorgen dat Kony wordt gepakt. Tegenstanders vinden feitelijke fouten en praten over propaganda.
Ik ben altijd voorstander van het open vizier en de eerlijkheid. Dat betekent dat ik automatisch in het kamp van de tegenstanders sta. Aan de andere kant kan ik me de frustratie goed voorstellen van de makers van dit filmpje. Wat dan nog als na grondig onderzoek blijkt dat niet alle feiten hard te maken zijn, het doel heiligt de middelen. De cynicus in mij ziet dat de tegenstanders de voorstanders helpen door alle ophef. Uiteindelijk gaat het ze namelijk alleen om aandacht en met een beetje controversie groeit die aandacht alleen maar. Sterker nog, ik kan me voorstellen dat er bewust foute informatie ingesmokkeld is, om meer aandacht te genereren. Of is dat weer erg cynisch? Kun je cynisch zijn als het om iemand gaat die kinderen laat vechten, is dat niet het cynisme voorbij?
Propaganda of nobelheid? Ik ben er niet uit. Uiteindelijk draait het allemaal om perceptie.
En volgens dit lijstje zijn er nog grotere criminelen.
15 donderdag mrt 2012
Posted in In het nieuws, Uit de school geklapt
Tags
bezuinigen, in het nieuws, onderwijs, politiek, school, staken
Bron: at5.nl
Vorige week een voetbalstadion vol boze docenten. Flinke bezuinigingen in het passend onderwijs, het onderwijs staakt. Nu heerst het beeld in den lande dat docenten pas staken als je aan hun twaalf weken vakantie komt, maar dat bleek vorige week toch even iets anders te zitten.
Ik heb niet gestaakt, maar was het zeker eens met degenen die dat wel deden. Deze bezuinigingen zijn een prestigeproject van de minister geworden. Laten zien aan de collegae dat ook zij mee kan met het asociale beleid van dit kabinet. Pak de zwakste keihard, onder het mom ‘iedereen moet een steentje bijdragen’. De bezuiniging is een geweldig voorbeeld van extreem korte termijn denken.
Want inderdaad is het niet zo moeilijk om met een rood potlood een streep te zetten door een flink bedrag van je begroting. Maar als je politicus bent, mag verwacht worden dat je iets verder kijkt dan de cijfertjes. Zonder enige twijfel gaan de bezuiniging op deze post elders meer kosten opleveren. Wat te denken van jeugdzorg, de onderwijsinspectie, de bijstand, allemaal zullen ze al snel, maar zeker op langere termijn meer kosten maken omdat er nu wordt gesneden in het passend onderwijs.
Sterker nog, ik red me als docent wel. 26 of 28 in het lokaal maakt niet zo veel uit. 3 of 5 rugzakjes in het lokaal ook maar een beetje. Maar voor die ene student maakt het een wereld van verschil. Minder kans op persoonlijke aandacht, minder uitleg, minder hulp. Zelfs een middelmatige student die normaal gesproken in het regulier onderwijs nog kan overleven, komt nu in de problemen, omdat er grotere probleemgevallen in zijn klas verschijnen.
Het is een mathematisch feit dat je de aandacht maar een keer kunt verdelen over je leerlingen. Iedereen krijgt dus wat minder na deze bezuiniging. Dus of het algemeen niveau gaat omlaag, of minder studenten halen het maximale uit zichzelf. Andere mogelijkheid bestaat niet. Managementspeak als ‘meer met minder’ hebben we al zo vaak gehoord, dat gelooft zelfs de manager zelf niet meer.
Dus de consequentie is dat we een lager onderwijsniveau acceptabel vinden met meer excessen. Dat is geen bezuiniging, dat is je eigen bordje schoon vegen ten koste van een ander. Of het kortzichtigheid, selectieve perceptie (het thema van deze week mocht het u nog niet zijn opgevallen), domheid of bewust asociaal beleid is, daar ben ik nog niet uit.
14 woensdag mrt 2012
Posted in In het nieuws
Tags
Bron: forum.fok.nl
Al eeuwen zijn wij Nederlanders een handelsnatie. Het ging ons in de zeventiende eeuw al goed, we noemen het niet voor niets de gouden eeuw. Ook toen al hadden we arbeidskrachten nodig, we importeerden Fransen (Hugenoten) en Duitsers. Tussen 1600 en 1650 groeide onze hoofdstad van 50 naar 200 duizend inwoners. Vooral de immigranten waren hiervoor verantwoordelijk.
In de jaren zestig ging het ons weer te goed. We waren zelf te beroerd het zware werk te doen. Spanjaarden, Italianen, Turken en Marokkanen deden het wel. In de tussentijd handelden we met een steeds groter deel van ons continent. Dankzij de Europese Unie en zijn voorlopers hebben we sinds 1957 een steeds grotere groep landen waarmee we samenwerken. Sinds 2004 hoort Polen daarbij, sinds 2007 Bulgarije. Deze nieuwe generatie arbeidsmigranten doen dus niets fout door hier te werken.
Toch zijn er nog steeds mensen die bang zijn voor vernieuwing en vooruitgang. Die mensen zijn het doel van de site die de PVV heeft opgezet. Bang maken en dan lekker klagen. Het schijnt een succes te zijn. Behalve (weer) publiciteit voor de PVV heeft de site weinig nut. Overlast melden doe je niet bij een website van een politieke partij, maar bij de politie. Als er een wet is overtreden is het niet relevant of de overtreder Pools, Turks of Nederlands is, de wet verbiedt discriminatie.
Wel is de site weer een geweldig voorbeeld van selectieve perceptie. Als mijn fiets wordt gestolen, wil ik dat die terugkomt, het paspoort van de dader is daarvoor niet relevant. Ik geloof ook niet dat het de PVV om alle Oost-Europeanen gaat. Het enige lid van de partij is namelijk getrouwd met een Hongaarse, Krisztina Marfai. Ben eigenlijk wel benieuwd wat zij van die site vindt.
Overigens schijnt het meldpunt PVV-ers net zo’n succes te zijn als de site die de inspiratie daarvoor was. Gezien het feit dat er meer dan 300.000 oorspronkelijke Oost Europeanen in ons land wonen en slechts een paar dozijn volksvertegenwoordigers van de PVV, is het procentueel gezien misschien wel een groter succes.
