• Disclaimer
  • Mijn boeken
  • Twitter
  • Facebook
  • Goodreads
  • Instagram
  • LiveJournal
  • LibraryThing
  • Linkedin
  • Deezer
  • Bookcrossing
  • Hebban
  • Mastodon
  • Boekenblogarchief
  • YouTube
  • Spotify
  • Last.fm
  • Tiktok
  • Polarsteps
  • Tumblr
  • Boekmeter
  • Pinterest
  • MySpace
  • About Me

Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.

~ Boeken, voetbal, politiek, nieuws, reizen, onderwijs, wielrennen, kunst, foto's

Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.

Maandelijks Archief: april 2006

G-team

30 zondag apr 2006

Posted by Gerbie in Voetbalhelden

≈ 1 reactie

Tags

G-team, GFC, voetbal

Mijn favoriete team van mijn club is niet het eerste, niet het team waarin ik speel, zelfs niet meer F3, de jongste aanwas, maar het G-team.

Vorige week speelden ze hun tweede wedstrijd.

Het was een genot om naar te kijken. Plezier in het spelletje is ongeevenaard. Respect voor mede- en tegenspelers is groot. De spelvreugde slaat over op het publiek.

Vriend Bert (op de bovenste foto zichtbaar) maakte een mooie reportage over deze wedstrijd voor TV-Oost. Gelukkig terug te zien via internet tegenwoordig: klik hier, kies dan de uitzending van 27 april en bij minuut 43 nogwat begint het verhaal over het G-team.

Niet in de reportage, waarschijnlijk door bijna niemand opgemerkt was een speler van de tegenpartij (Victoria uit Apeldoorn), die erg vrolijk was toen hij naar de kleedkamer liep. Hij zong een tv-reclame na: “Zoenen, zoenen. Maak me gek!”. Even was het stil. Blijkbaar een moment van zelfreflectie, want hij vervolgde met: “O nee, dat was ik al”.

Martin Bril – Voordewind

28 vrijdag apr 2006

Posted by Gerbie in Boekbesprekingen 2006

≈ 2 reacties

Tags

boeken, boeken 2006, boekrecensie, lezen, Martin Bril

Martin Bril – Voordewind (06-018)

Ik lees graag de dagelijkse columns van Bril, tegenwoordig in de Volkskrant. Eigenlijk las ik hem al veel langer, ik herinner me Arbeidsvitaminen, geschreven samen met Dirk van Weelden, dat ik in 1991 las. Zijn laatste boeken, verzamelingen van zijn columns geven een goed tijdsbeeld van de tijd waarin we leven, van het land dat we door de drukte eigenlijk nauwelijks meer goed bekijken. Gelukkig is Bril een geweldig observator, die ook nog eens de snelheid uit het opgejaagde leven lijkt te kunnen halen.

Dit boek lag in de opruiming van de Slegte, op een dag dat ik weinig leesmateriaal bij me had. Altijd goed dus. Het blijkt het solodebuut van Bril te zijn. Op de voorpagina noemt Parool het ‘een meeslepend boek’. Helaas realiseerde ik me te laat dat Bril ten tijde van het schrijven nog bij die krant werkzaam was. En na een tijdje lezen kwam ik tot de conclusie dat ze niet meeslepend bedoelden, maar voortslepend. Helaas kan ik er niets anders van maken.

De hoofdpersoon Voordewind is nu eenmaal niet een figuur waarmee je je graag vereenzelvigd. Hij lijkt iemand zonder echt doel, zonder echte passie, het leven gebeurt om hem heen, kabbelt voort, maar verder dan wat grappige gedachten komt hij niet.

Misschien dat het juist de bedoeling is dat de lezer, ik dus, gaat nadenken over hoe hij/zij in het leven staat, maar die uitwerking had het op mij nou eenmaal niet. De 10 berichten van Voordewind, met pro- en epiloog, boeiden mij niet zo zeer als de observaties die Bril normaal zo sterk maakt. Het is niet anders. Het kan niet altijd raak zijn.

Nummer: 06-018
Titel: Voordewind
Auteur: Martin Bril
Taal: Nederlands
Jaar: 1990
# Pagina’s: 205 (3001)
Categorie: Fictie
ISBN: 90-5713-482-9

Dirruk

27 donderdag apr 2006

Posted by Gerbie in Wielrennen Artikelen

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Dirruk, Wielerpoëzie, wielrennen

In weblogland is hij al een tijdje een fenomeen. Samen met zijn maat Caspar had hij een goed bezocht weblog dat dagelijks erg veel bezoekers trok.

http://www.dirkencaspar.web-log.nl/

Sinds een aantal weken is hij alleen verder gegaan, toen Caspar besloot er mee op te houden.

http://jampot.web-log.nl/index.log

Dirk schrijft dagelijks een verhaaltje op het internet, je kunt er op reageren, het voordeel van het verschijnsel weblog. Vooral voor zijn nimmer ophoudende stroom gedichten krijgt hij erg veel waardering. Op de een of andere manier lijkt zijn inspiratie niet te eindigen. Zijn onderwerpkeuze varieert, over wielrennen schreef hij ook al. Een leuk voorbeeld:

De meesterknecht

Hij reed meestal voorop, daarmee werd hij bekend
Sleurend was hij zo blij als een kind
Zijn kopman die was nogal vaak flatulent
Dus hij hield zijn baas én zichzelf uit de wind

Op zijn weblog staat ook een lang verhaal over een fietstocht die hij dwars door Spanje maakte. Niet het verhaal van een wielrenner, maar wel een leuk lezenswaardig verhaal. De lange dagen op de fiets inspireerden hem tot menig overpeinzing, die hij achteraf dan weer opschrijft. Lees zelf maar:

http://jampot.web-log.nl/index.log?ID=1447942

Ook een verhaaltje op zijn oude log is nog leuk.

http://dirkencaspar.web-log.nl/index.log?ID=683075

Dirk maakt optimaal gebruik van de mogelijkheden van de vooruitgang. Media zijn niet meer als vroeger. Iedereen die wil kan journalist zijn, of schrijver, of poëet. Het is maar net hoe je er zelf tegen aan kijkt. En als je dan, zoals Dirk, een beetje aandacht besteed aan het uiterlijk van de site, dan bouw je vanzelf een leuk netwerk van vaste bezoekers op. En voor ons wielerliefhebbers hopen we dat hij regelmatig ons verrast met een gedicht of verhaal. Als afsluiting een gedicht, een gebed. Dirk ziet dat fietsen en wielrennen meer is dan zo maar een hobby, een leuke bezigheid.

Fietsgebedje

Met de wind beukend op mijn kop
Verdampte de zon mijn kokende bloed
En stierf ik tegen de steile heuvel

De herrijzenis in de afzink was top
Maar lieve Heer vindt U het goed
Als ik volgende keer thuis sneuvel?

© 2004 – Dirruk

Edit, april 2006: Dirruk is tegenwoordig te vinden via De Zekerweter

Edit2, februari 2012: Dirruk ging via Jampot naar Blaasbalg. Maar blogt hij nog wel?

Arjan Peters – De broodschrijver

26 woensdag apr 2006

Posted by Gerbie in Boekbesprekingen 2006

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Arjan Peters, boeken, boeken 2006, boekrecensie, Herman Brood, lezen

Ik zag ineens op internet een aanbieding voor een box met de Herman Brood biografieën van Bart Chabot. Nu heb ik alle vier delen al jaren in de kast staan, dus hoef ik de box niet. Maar ik zie toch dat er sprake is van vijf delen. Vijf?

Deel vijf blijkt een klein boekje te zijn over de eerste vier, lees ik even zoeken later. Het boekje is dan ook niet geschreven door Chabot, maar door Arjan Peters. En gelukkig: ook los te bestellen.

Peters heeft een leuk boekje geproduceerd. Volgens eigen zeggen een der eersten die de Brood boeken van Chabot serieus nam, zou je dit boek bijna een pastiche kunnen noemen. Zoals Chabot het leven van Brood nauwgezet en uitvoerig neerzette, weet Peters de vier gesprekken die hij met Chabot voerde ook precies weer te geven. En zoals je bij Chabot de hoofdfiguur gewoon zijn avonturen ziet beleven, zo ook lukt het Peters om de tekst van de bladzijden te laten spatten, alsof Chabot ze zelf aan je voorleest.

De vier interviews zijn een must voor de liefhebber van de Broodbiografie of voor fans van Chabot zelf. Een mooi kijkje achter de schermen over het ontstaan van de vriendschap tussen Herman en Bart, over de eerste artikelen die uiteindelijk hebben geleid tot het eerste deel van de biografie, die door mijzelf nog steeds wordt gezien als de belangrijkste biografie in het Nederlandse taalgebied. Maar ook over zijn eigen leven, over de vriendschap met Xandra, over problemen met uitgevers en de leegte na de dood van zijn goede vriend. Absoluut een aanrader!

Nummer: 06-017
Titel: De Broodschrijver
Auteur: Arjan Peters
Taal: Nederlands
Jaar: 2006
# Pagina’s: 79 (2796)
Categorie: Biografie
ISBN: 90-388-5931-7

Keuken

24 maandag apr 2006

Posted by Gerbie in Poëzie

≈ Een reactie plaatsen

Tags

keuken, poëzie, reizen

groenteresten
en stukjes pasta
in de gootsteen

aangekoekte pan
en halfvolle koffiebekers
op het aanrecht

smerige theedoeken
en etensresten
op de tafel

tomatenvlekken
op de muur
en de magnetron

beschimmeld voedsel
en restjes melk
in de koelkast

de waterkoker
verroest aan de binnenkant
smerig aan de buitenkant

tientallen plastic tasjes
met naam er op
op de planken

een doos met de titel
gratis voedsel
waar bijna niets meer in zit

de pannen zien er uit
alsof ze menig hotelbrand
hebben overleefd

de deksels in een mandje
samen onder de gootsteen
ongebruikt

afwasborstels die
al een half jaar geleden
vervangen hadden moeten worden

bestek dat ooit
in een hotel
pronkte naast de borden

diezelfde borden
maar nu met barst en hap eruit
in een ongelijke stapel

de bekers hebben
randen van thee en koffie
die onuitwisbaar zijn

de bodem van de koelkast
geschikt voor allerlei
wetenschappelijke experimenten

het vriesvak niet meer dicht te krijgen
vanwege de ijslaag
in en om het deurtje

de overgebleven potjes zout
en overige kruiden
op een plankje aan de muur

de blikopener
die altijd smerig is
en nooit fatsoenlijk werkt

afwasmiddel in een flesje
waar ooit frisdrank in zat
verdund met water

het raam
dat al jaren
geen zeem meer zag

de posters aan de muur
verkleurd door de zon
van toeristenattracties die al niet meer bestaan

doppen van bierflessen
op de meest vreemde plaatsen
niet eens onverwacht

het deksel van de prullebak
zou een vuilnisman met handschoenen
nog doen twijfelen

het verzoek aan de muur
vraagt of je de keuken netjes achter laat
anderen willen er ook gebruik van maken

Goal, December 1996

23 zondag apr 2006

Posted by Gerbie in Goal Johan 4

≈ Een reactie plaatsen

Tags

column, GFC, Goal, muziek, voetbal

Johan 4

Nog niet zo lang geleden moet er een man zijn geweest die een goed idee had. Tenminste, dat dacht hij. Hij (ik neem tenminste aan dat het een hij was, in de voetballerij lopen nu eenmaal erg weinig vrouwen rond) vond het wel leuk om, nadat zijn clubje een doelpunt gemaakt had, muziek door het stadion te laten gaan. En als hij nu gewoon gedacht had: “Stom idee, niks mee doen” dan was er nog niets aan de hand geweest. Edoch op de eerstvolgende bestuursvergadering tijdens de rondvraag gooide hij zijn idee op tafel. Als de andere bestuursleden op dat moment hem recht in zijn gezicht hadden uitgelachen, was er nog steeds niets aan de hand geweest. Maar de volgende vergadering was het een agendapunt. Als toen de helft van het bestuur zo verstandig was geweest tegen te stemmen, dan was het nog goed gekomen. Helaas, dit alles gebeurde niet en daarom hoort men in Eindhoven nu ‘La bamba’ na een doelpunt van PSV, danst men in Venlo ‘de Macarena’ en schijnt Michael Mols ineens een ‘Wild thing’ te zijn als hij het Utrechtse net weet te vinden. Ook gehoord: ‘We will rock you’, ‘We are the champions’, ‘Lambada’ en ‘Down down’.

Zouden die supporters dat nou echt leuk vinden? Als je muziek wilt horen blijf je wel thuis of ga je naar een concert, desnoods in de Kuip of Arena als je het persé in een stadion wilt horen. Maar als je op een zaterdagavond of zondagmiddag ervoor kiest om naar een voetbalwedstrijd te gaan, dan lijkt me, ook al is een dansje na een doelpunt best toegestaan, dat je niet zit te wachten op Los Lobos of een of ander stom Zuid-Amerikaans dansje.

Wat is er trouwens gebeurd met de Koning Voetbalmars. Er moet vast nog wel ergens een Polygoonjournaal liggen waarop de spelers het veld betreden, met de Koning Voetbalmars uit de luidsprekers. Heren bestuurders, doe er wat mee! En waar is de ouderwetse omroeper gebleven. Zo’n nieuwslezer die zonder enige emotie eerst de opstellingen opleest en bij een doelpunt gewoon zegt waar het om gaat: “In de 37e minuut is Fc Twente op een 1-0 voorsprong gekomen door een doelpunt van Arnold Bruggink.” Nee, tegenwoordig zitten er allerlei malloten achter de microfoon die alleen voornamen oplezen, waarop het publiek dan geacht wordt te reageren met de achternaam van de desbetreffende speler.

Nu heeft men hier in Nederland trouwens sowieso geen smaak wat muziek en voetbal betreft. Nooit zal er eens een fatsoenlijk voetballied gecomponeerd worden. Dat voetballers niet zelf moeten zingen is bekend. Velen probeerden het. Sommigen alleen: Cruyff, Beckenbauer, Gascoigne, de gebroeders Muhren. Soms met het hele team: De Denen, het Nederlands elftal, Nottingham Forest. Muzikale hoogstandjes leverde dat echter niet op. Maar ook van de Van der Palms, Versnels en weet ik nog meer welke malloten er tegenwoordig een slaatje proberen te slaan uit de voetbalgekte die in dit landje heerst, is nog nooit een behoorlijke melodie vernomen.

Wat dat betreft kan er een voorbeeld genomen worden aan de Engelsen. In een land waar zowel voetbal als popmuziek serieus genomen worden, komt het nog voor dat men de moeite neemt om een echt voetballied te schrijven. Simply Red mocht de officiële tune van het Euro ’96 toernooi schrijven, al werd de echte hit geschreven door de heren Skinner en Baddiel. Normaal gesproken komieken en presentatoren van de Fantasy Footbal League (al jaren voordat men in Nederland ooit van super-11’s, team-trophy en super-managers gehoord had), maar nu huurden ze de band ‘Lightning seeds’ in en schreven een ode aan de drie leeuwen op het Engelse voetbalshirt. Nog zo’n 3 jaar en het EK zal deze kant opkomen. Ruim de tijd om eens een geschikte artiest of groep te zoeken die het Nederlandse lied mag uitvoeren. De Tröckener Kecks kunnen natuurlijk altijd nog terugvallen op het enige Nederlandse voetballied dat bijna niemand kent en op geen enkele verzamelaar staat; ‘Naar de top’ uit 1985. Maar er zal toch wel iemand te vinden zijn?

Vooruitgang

22 zaterdag apr 2006

Posted by Gerbie in Wielrennen Columns

≈ Een reactie plaatsen

Tags

geschiedenis, perceptie, voetbal, vooruitgang, wielrennen

Vraag een aantal wielerliefhebbers naar wielerlegendes en de volgende namen zullen vallen: Merckx, Anquetil, Coppi, Van Est, Bobet en Bartali. Misschien worden er nog een aantal anderen genoemd zoals De Vlaeminck, Gaul, Kubler, Bahamontes of Janssen. Maar de namen Hinault, Zoetemelk en Lemond zullen niet zo snel vallen. En ook Indurain, Ullrich en Armstrong komen nog te kort voor de kwalificatie wielerlegende.

Doe hetzelfde onder voetballiefhebbers. Pele, Puskas, Garrincha, Matthews en Di Stefano. In Nederland Lenstra, Wilkes en Cruijff. Eventueel Maradona en Van Basten. Maar niet Zidane of Kluivert.

Is Indurain een mindere renner dan Anquetil? Ik denk het niet. Toch kreeg de laatste de bijnaam Monsieur Chrono, terwijl de Spanjaard als de saaiste grote kampioen werd uitgeroepen. Is Zidane een mindere voetballer dan Di Stefano? Waarschijnlijk niet, eerder andersom. Toch is Di Stefano legendarisch en moet Zidane maar afwachten of hij dat ooit wordt.

Het verschil is de televisie. Nog niet erg lang geleden waren we blij dat we elke dag een uurtje te zien kregen op de televisie van de belangrijkste klassiekers en de etappes in de Tour de France. Van de Vuelta en de Giro kregen we een samenvatting van een minuut of 5 te zien. En dan nog alleen maar de belangrijkste etappes. Nederland 3 bestond nog niet en de verslaggeving over wielrennen gebeurde via de radio en de kranten. We vertrouwden op de ogen van een ander om te oordelen over een wielrenner. Van de grote vedetten uit het verleden zijn slechts filmbeelden te vinden in het polygoonjournaal. De generatie liefhebbers die de helden uit de jaren ’50 en ’60 nog hebben gezien is langzaam aan het uitsterven. Maar de verhalen blijven en worden alleen maar mooier.

Op die manier werden legendes geboren. Een wandeletappe kon via radio Tour de France toch nog spannend worden. Het is geen geheim dat wijlen Theo Koomen soms een ontsnapping bedacht, die niet bestond. Maar zelfs als hij dat niet deed, dan nog hadden we thuis niet altijd door dat het peloton een rustdag had genomen, we zagen het immers niet zelf. En zodoende werden mooie etappes alleen maar mooier. Een ontsnapping werd steeds heroïscher, een beklimming steeds steiler en een sprint steeds spannender. We zagen het namelijk niet zelf.

Prachtige verhalen over lange ontsnappingen van Coppi, aanvallen van Bahamontes, sterke optredens van Anquetil na een avondje wijn, vrouwen en weinig slaap en het nog immer functionerende horloge van Wim van Est zijn bij een ieder bekend. De aanvallen van Pantani hebben we allemaal kunnen zien. Van begin tot eind. Twijfels zijn ondertussen bekend over hoe hij die aanvallen kon opbrengen. En hoe Riis in zijn nadagen ineens de onverslaanbare Indurain versloeg, is bij de kenners al lang geen geheim meer. Werd er in het verleden niet gebruikt? Vraag het de weduwe Simpson maar. Of Thevenet. Maar er werd minder aandacht aan besteed.

De televisie heeft een hoop kapot gemaakt. De 8 seconden die er zaten tussen Fignon en Lemond waren het kleinste verschil waarmee een Tour de France ooit werd gewonnen. Velen kunnen zich de beelden herinneren van de totaal gedesillusioneerde Fransman op de Champs Elysees. Prachtige televisie. Maar toch zal de legende over 50 jaar gaan over de overwinning van Janssen op Van Springel. Omdat er slechts een paar beelden van zijn. Tegenwoordig kijken we de hele middag naar Milaan – San Remo, terwijl iedereen weet dat het eigenlijk een saaie wedstrijd is, met twee molshopen aan het eind die de koers maken. Zonder televisie hoefden we niet naar de beelden te kijken van een paar hoopvolle kanslozen in een lange ontsnapping en een gesloten peloton wachtend op de Poggio. Zabel kan de koers nog 5 keer winnen, maar zal nooit beschouwd worden als een van de grootste legendes van de koers.

Het is onmogelijk om de techniek tegen te houden. Om voortgang te stoppen. Dus zullen we in de toekomst alleen maar meer te zien krijgen. Nog meer bergetappes van begin tot eind, waarin een gesloten peloton over hoge bergen fietst. Nog meer onbelangrijke voorbereidingskoersen die een hoop publiciteit gaan krijgen. Nog minder mogelijkheden voor de renners om ooit nog een legende te worden. Het voetbal is al lang verpest, eindeloos veel wedstrijden krijgen we elke week te zien. Laten we hopen dat het wielrennen het voetbal niet blijft volgen. Vooruitgang is niet altijd leuk.

Kijk nog eens 021

21 vrijdag apr 2006

Posted by Gerbie in Kijk nog eens

≈ Een reactie plaatsen

Tags

fotooo, Kijk nog eens

Als de rivier de belangrijkste verkeersader is, omdat er bijna geen wegen zijn, dan moet je er ook voor zorgen dat je kunt tanken. En dus ziet zo’n tankstation midden op de Amazone er eigenlijk net zo uit als het tankstation waar ik met mijn auto regelmatig kom. Waarom ook niet?

Het jaaroverzicht van CAMU 2002

20 donderdag apr 2006

Posted by Gerbie in Boekbesprekingen 2006

≈ 5 reacties

Tags

boeken, boeken 2006, boekrecensie, CaMu, Jan Mulder, lezen, Remco Campert

Jan Mulder en Remco Campert – Het jaaroverzicht van CAMU 2002 (06-016)

Opruimingsaanbieding. Anders had ik het laten liggen. En dat was ontzettend stom geweest. Toch was de gedachte wel logisch. De stukjes van CaMu staan op de voorpagina van de Volkskrant. Ik heb er dus al erg veel gelezen. Daarbij zijn ze vaak actueel en daardoor ook gedateerd.

Het leuke bij nalezen is, dat dit jaaroverzicht een erg goed jaaroverzicht blijkt te zijn. Misschien wel beter dan een ‘officieel’ jaaroverzicht. Er gebeurde veel in 2002. Voor velen, en zeker in de pers, is de moord op Fortuyn bepalend geweest voor het jaar. En natuurlijk was dat ook een erg belangrijke gebeurtenis, maar leuk vind ik, dat er eigenlijk nauwelijks over geschreven werd door de heren CaMu. De gebeurtenis wordt daardoor zeker ook in perspectief gezet. Mulder schrijft wel meerdere stukjes over kamerlid Van Oven (PvdA), die totaal in de vergetelheid zat en nog steeds, maar die stukjes zijn wel veel leuker om te lezen, nu, 4 jaar later. Het WK bleek nauwelijks belangrijk. De Stichting tot Onderzoek van het Een en Ander (SOEA) komt regelmatig met leuke onderzoeken, net zoals Drs. Mallebrootje een hoofdrol speelt.

Ik ben ondertussen druk op zoek naar andere jaaroverzichten van andere jaren door CaMu. Het jaar wordt pas echt geduid als je dit jaaroverzicht gelezen hebt.

Nummer: 06-016
Titel: Het jaaroverzicht van CAMU 2002
Auteur: Jan Mulder en Remco Campert
Taal: Nederlands
Jaar: 2002
# Pagina’s: 315 (2719)
Categorie: Columns
ISBN: 90-234-1050-5

Avenida Duarte

19 woensdag apr 2006

Posted by Gerbie in Reisverhalen Steden

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Dominicaanse Republiek, Duarte, Gerbie on tour, reizen, Santo Domingo, winkels

Het symbool van de stad Santo Domingo is voor mij de avenida Duarte. Genoemd naar de vader des vaderlands, oftewel de generaal die de vrijheidsstrijd leidde in de vorige eeuw en de republiek stichtte, is het de belangrijkste inkoopstraat geworden van de moderne stad. Wanneer de Dominicanen het over el Duarte hebben dan bedoelen ze niet de autopista, de calle, de puente of het stadsdeel, maar het gedeelte van de straat tussen de 27 de Febrero en de avenida Mella. Daar waar de grote warenhuizen zitten en vele andere belangrijke winkels.

Om te winkelen heeft een wereldstad als Santo Domingo, in de volksmond La Capital genoemd, natuurlijk vele mogelijkheden. El Conde is vrij bekend, maar het voetgangersgedeelte zal nooit erg populair worden, de prijzen liggen er hoger, het is meer geschikt voor toeristen en mensen die een dagje de stad in willen, niet zozeer om iets te kopen, maar om er uit te zijn. Op meerdere plekken in de stad zijn tegenwoordig malls, Amerikaanse stijl te vinden. Overdekte winkelcentra, waar de airconditioning voor een aangename temperatuur zorgen en de winkels netjes geordend zijn. Maar die malls zijn er voor de rijkere upperclass, die ook in een derdewereldland aanwezig is, de ‘gewone’ Dominicaan zal er niet komen.

De avenida Mella, genoemd naar de belangrijkste adjudant van Duarte, komt nog het dichtst in de buurt. Vooral het gedeelte vlak bij de Duarte is vrijwel gelijk. Maar ook bevindt zich hier de verschrikkelijke Mercado Modelo, een overdekte bazaar waar alle toeristenexcursies naar toe gaan om lekker goedkoop souvenirs te kopen. Dat het niet lekker goedkoop is weten die toeristen nooit, ze hebben niet de tijd om 4 blokken verderop te kijken, omdat de bus ze weer vlak voor de bazaar oppikt, op weg naar de volgende attractie van de oude stad. Blijft over de Duarte.

Het is moeilijk te beschrijven wat deze straat nu zo uniek maakt. Een poging. Neem het Waterlooplein en de Kalverstraat samen, met twee keer zo veel mensen. Het is er namelijk altijd druk. Zonder uitzondering, zelfs op zondag zijn er vele mensen. Behalve de winkels en warenhuizen proberen velen een graantje mee te pikken. Dus is er een soort van markt op de stoep ontstaan. Officieel officieus zeg maar. Het mocht niet, maar toch weer wel, want het viel niet te stoppen. Dus dreunt de merengue je tegemoet vanuit vele boxen die de ambulante verkopers van illegale cassettebandjes (de laatste albums voor een paar guldens), struikel je over de verkopers die niet eens een eigen stand hebben, maar wel van alles aan je proberen te slijten, vooral riemen, petjes, tandenborstels, sinasappels, water, ijsjes en loten voor een mogelijk miljoen. Want ook al heeft men weinig te besteden, gokken zit ze hier in het bloed, wie weet win je een hoop geld en hoef je nooit meer te werken!

Van de verkopers fascineert mij de tandenborstelverkoper. IJsjes en waterzakjes kan ik me voorstellen. Het is altijd warm, in deze drukte winkelen is niet eenvoudig, dus iets verfrissends is altijd welkom. Maar een tandenborstel? Ervan uitgaande dat er heel weinig mensen zijn die per jaar meer dan 4 tandenborstels gebruiken (ik denk dat meer dan 2 al optimistisch is, maar laten we uitgaan van 4), dan koop je dus een keer per kwartaal een nieuwe borstel. Niet echt een product dat ik op straat zou kopen, maar het zou kunnen. Zelfs al zou ik dat elke keer wel doen, dan nog kan die ene verkoper maar een paar peso per jaar aan me verdienen, want als de tandenborstel te duur wordt, koop ik niet bij hem. Hoe kan iemand daarvan leven? En als het er nu een was…

Ook kan ik me moeilijk voorstellen een paar schoenen te kopen van een marktkoopman hier. Tenslotte ontbreekt de mogelijkheid even rustig te passen en een stukje te lopen. Het is namelijk altijd druk op de stoep en dan heb ik het nog niet eens over de troep die er ligt. Niet echt eenvoudig om een paar schoenen te passen dus. Maar de schoenenwinkels zijn nog erger. Wie ook maar iets langzamer durft te lopen in de buurt van een schoenenzaak is de klos. Er staan namelijk altijd een handvol verkopers op de stoep die je naar binnen praten. Eenmaal binnen is rustig rondkijken uitgesloten. Er staat namelijk continu een verkoper mee te kijken. De kans dat je een schoenenwinkel tegenkomt waar meer klanten zijn dan verkopers is ongeveer net zo groot als de kans op een witte kerst hier. De verkoper kijkt mee en adviseert. Een voordeel is wel dat je altijd kunt afdingen. De concurrentie is moordend, dus de eerste verkoopzin is altijd: “Hier zit nog korting op”, het sein om te beginnen met een lage prijs en te dreigen naar de volgende zaak te lopen. Hoe de jongelui betaald krijgen is me een raadsel, want met de lage prijzen kan de winstmarge nooit groot genoeg zijn om een fatsoenlijk salaris te garanderen, dus ik neem aan dat ze op provisiebasis werken, wat meteen verklaart waarom ze zo opdringerig aanwezig zijn en ook zelf altijd thuis op het paar lopen dat je op dat moment past.

Winkels zijn in dit land hoe dan ook goede werkgevers. Bij de aankoop van een simpel product in een warenhuis komen heel wat mensen kijken. Toen ik hier werkte, kocht ik een radiocassetterecorder, zodat ik niet de hele dag naar de merengue hoefde te luisteren. Omdat ik niet van plan was het ding mee naar huis te nemen, zocht ik een zo goedkoop mogelijk apparaat. Dus kwam ik naar Plaza Lama op de avenida Duarte. Eerst neemt bij de ingang iemand je tas in bewaring, winkeldiefstal wordt al een stuk moeilijker. Eenmaal bij de radio’s is er het afdelingshoofd die me een verkoper stuurt, die me naar de dure apparaten probeert toe te praten. Hoe blanker hoe rijker is hier een regel, dus ik zou wel goed zijn voor een stereotorentje. Ik eindigde bij een toestelletje van vijf tientjes. Hij bracht me naar de balie waar een collega een bon schreef en met die bon moest ik naar een andere balie. Daar nam iemand de bon en ging met de bovenste kopie naar het magazijn. Ik neem aan (want dat heb ik niet zelf gezien) dat er iemand in het magazijn de radio voor hem opzocht. Eenmaal terug moest ik met de bon en de verkoper met de radio naar de kassa, waar een meisje een rekening maakte, die ik bij een ander meisje mocht betalen, waarna een derde jongedame mijn radio inpakte. Voordat ik naar buiten kon moest ik nog langs de bewaking die mijn bonnetje controleert met de radio en tenslotte kreeg ik bij de tassen mijn eigen tas terug. Een stuk of tien personeelsleden waren dus bezig met mijn aankoop, en dan heb ik er vast nog wel wat vergeten.

Warenhuizen, schoenenwinkels, marktkraampjes en ambulante verkopers, dat is ongeveer het geheel. Daar komen dan nog bij de bezoekers. De klanten. De kopers. Dominicanen leven voor het moment. Meestal noodgedwongen, het salaris laat niet toe dat er gespaard wordt, dus alleen het laatste salaris kan gebruikt worden. Vlak voor de kerst is het dan ook erg druk. Wat heet druk. Ik liep er een dag voor de kerst (de belangrijkste kerstdag hier is de noche buena, de 24e ’s avonds) en kon me nauwelijks voorwaarts bewegen. Toen het ging regenen was het helemaal gezellig. Op de stoep probeerde iedereen zijn waren in veiligheid te brengen, terwijl de shoppers allemaal pogingen doen niet nat te worden. Dames met plastic zakken over het hoofd zijn geen uitzondering, grote groepen mensen die onder het afdak stil staan blokkeren het pad voor degenen die snel de volgende winkel naar binnen willen. De ambulante verkopers krijgen nu iedereen bijna over de tenen, dus kunnen ze hun waren erg goed bij de potentiële kopers in het gezicht drukken, wat vooral bij de riemenverkopers (a diez, a diez , anderhalve gulden dus) op een verkapte vorm van sm lijkt. Enige beweging wordt steeds moeilijker. Als je pech hebt sta je net bij de verkoper van Salsamuziek die de grootste boxen heeft. Van die boxen waar een middelgrote discotheek jaloers op zou zijn. En de beste manier om te verkopen is die muziek zo hard afspelen, dat zelfs deze boxen overspannen klinken.

Als de regen is verdwenen zoek ik mijn heil op straat, achter de kraampjes langs lopend zie ik pas hoe ontzettend het druk het is. Slechts sporadisch verschijnt er een auto tussen het volk door, terwijl het hier normaal gesproken vier rijen dik, luid claxonnerend voortkruipt. Een jochie staat vanaf de rand van de stoep in de goot te plassen, zijn moeder is nergens te bekennen. Midden op straat wordt er gevraagd of ik dollars wil wisselen. Ik vertel hem dat ik geen dollars heb, maar hij geeft niet op. Hij vraagt waar ik vandaan kom. Na het antwoord denkt hij even na en vertelt dan dat hij ook een goede koers geeft voor Florines. Hij weet er dus wel iets van, maar bluft weet ik, dus om hem te pesten vraag ik wat hij dan wel geeft voor een Nederlandse gulden. Hij lacht en weet dat hij verslagen is. Ik heb ook geen guldens voor hem, maar ben gewoon nieuwsgierig waarom ik bij hem zou moeten wisselen, omdat ik bij de bank ook een redelijke koers kan krijgen, en dus alleen maar risico loop door op straat te wisselen. Het blijkt dat de winkels buitenlandse valuta nodig hebben om producten te kopen in de VS, de banken verkopen bijna geen dollars.

Over 2 weken is het Reyes feest hier. De drie koningen die in dit land dezelfde functie hebben als Sinterklaas in Nederland. Dan moeten er dus cadeaus voor alle kinderen gekocht worden. Vergeleken met de drukte die dan ontstaat (de winkels zijn dan open van 6 uur ’s ochtends tot middernacht) was het vandaag nog een rustige dag…

(Santo Domingo, Dominicaanse Republiek, december 1999)

← Oudere berichten
Follow Niets is geheel waar, en zelfs dat niet. on WordPress.com

Nu te lezen op dit blog:

  • Elvin Post – Arizona Blues 2 februari 2023
  • 229 – Boudewijn de Groot – Welterusten meneer de President 31 januari 2023
  • Mark Perryman – Het filosofen-elftal 28 januari 2023
  • Ruim zes jaar stappenteller 26 januari 2023
  • 228 – Supertramp – Logical song 24 januari 2023
  • 91 doelpunten 21 januari 2023
  • 2022 volgens Deezer 19 januari 2023
  • 227 – Doe Maar – Nederwiet 17 januari 2023
  • Weer voetbalplaatjes 14 januari 2023
  • 2022 volgens Goodreads 12 januari 2023
  • 226 – Buffalo Tom – Taillights Fade 10 januari 2023
  • Stadion Lehmgrube 7 januari 2023
  • 2022 volgens Spotify 5 januari 2023
  • 225 – The Who – Pinball Wizard 3 januari 2023

Recente reacties

Koen op Elvin Post – Arizona Blue…
229 – Boudewij… op Gerbie’s top 212: De…
229 – Boudewij… op Gerbie’s top 212
229 – Boudewij… op Gerbie’s top 212
228 – Supertra… op Gerbie’s top 212: De…
228 – Supertra… op Gerbie’s top 212
228 – Supertra… op Gerbie’s top 212
Koen op 91 doelpunten
Koen op 227 – Doe Maar –…
227 – Doe Maar… op Gerbie’s top 212: De…
227 – Doe Maar… op Gerbie’s top 212
227 – Doe Maar… op Gerbie’s top 212

Mijn laatste tweets

Mijn tweets

Categorieën

  • Boeken (1.242)
    • Boekbesprekingen 2000 (1)
    • Boekbesprekingen 2001 (1)
    • Boekbesprekingen 2002 (1)
    • Boekbesprekingen 2003 (1)
    • Boekbesprekingen 2004 (1)
    • Boekbesprekingen 2005 (42)
    • Boekbesprekingen 2006 (60)
    • Boekbesprekingen 2007 (50)
    • Boekbesprekingen 2008 (51)
    • Boekbesprekingen 2009 (55)
    • Boekbesprekingen 2010 (50)
    • Boekbesprekingen 2011 (36)
    • Boekbesprekingen 2012 (61)
    • Boekbesprekingen 2013 (76)
    • Boekbesprekingen 2014 (65)
    • Boekbesprekingen 2015 (64)
    • Boekbesprekingen 2016 (70)
    • Boekbesprekingen 2017 (67)
    • Boekbesprekingen 2018 (78)
    • Boekbesprekingen 2019 (68)
    • Boekbesprekingen 2020 (143)
    • Boekbesprekingen 2021 (73)
    • Boekbesprekingen 2022 (30)
    • Boekennieuws (80)
    • De boekenkast van.. (8)
    • NaNoWriMo (9)
  • De Recensieprins (7)
  • De Rijdende Rechter (64)
  • Elders op het web (66)
  • Fictie (8)
  • Fotooo (374)
  • Gastschrijver Peter (3)
  • Gastschrijver Yolanda (6)
  • Gerbie kijkt YouTube (150)
  • Gerbie leest Wikipedia (16)
  • Gerbie schrijft een open brief aan (9)
  • Gerbie's Lifeblog (247)
  • Gerbie's Prijsvraag (71)
  • Gerbie's Recensies Concerten (28)
  • Gerbie's Recensies Televisie (55)
  • Gerbie's Recensies Theater (7)
  • GFC (224)
    • GFC Archief (44)
    • GFC Jubileum (7)
    • Goal Columns (159)
      • Goal Johan 4 (65)
    • Goal Interviews (2)
    • Goal Reisverhalen (8)
  • Goorse vragen (150)
  • In het nieuws (202)
    • Gerbie vindt iets (17)
  • In memoriam (37)
  • Kijk nog eens (212)
  • Kunst omdat het kan (30)
  • Laat eens wat van je horen (47)
  • Lezers helpen lezers (21)
  • Muziek (363)
    • Gerbie's top 212 (237)
    • Muziek 32 songs (9)
    • Muziek column (35)
    • Muziek teksten (7)
    • Tiny Desk Concert (7)
  • Nutteloze lijstjes (30)
  • Overige columns (17)
  • Poëzie (149)
    • Beeldprikkels (6)
    • Haiku (11)
    • Poëzie (91)
    • Vergaderpoëzie (34)
  • Politiek (164)
  • Reizen (244)
    • Mensen (24)
    • Reisboeken (20)
    • Reisverhalen Gerbie on tour (24)
    • Reisverhalen Ik (18)
    • Reisverhalen Natuur (14)
    • Reisverhalen Overig (22)
    • Reisverhalen Reizen (31)
    • Reisverhalen Reizigers (27)
    • Reisverhalen Steden (57)
  • Sport (258)
    • Olympische dagboek Sydney 2000 (14)
    • Olympische Spelen Rio 2016 (6)
    • Olympische Winterspelen 2006 (19)
    • Olympische Winterspelen 2014 (12)
    • Olympische Winterspelen 2018 (18)
    • Overige sporten (21)
    • Sport Column (22)
    • Sportboek (137)
    • Sportpoëzie (2)
    • Sportwedstrijden (10)
  • Suus (109)
    • Papa Gerbie (41)
    • Suus schrijft (64)
  • themaweek (318)
  • Uit de school geklapt (93)
  • Uit het leven gegrepen (43)
  • Uncategorized (3)
  • Voetbal (809)
    • Oranje in 2006 (7)
    • Oranje in 2008 (5)
    • Oranje in 2010 (13)
    • Oranje in 2012 (13)
    • Oranje in 2014 (16)
    • Oranje in 2016 (5)
    • Oranje in 2018 (5)
    • Oranje in 2020 (9)
    • Van der Meest (142)
    • Voetbal column (65)
    • Voetbal EK 2012 (15)
    • Voetbal EK 2020 (19)
    • Voetbal over de wereld (27)
    • Voetbal WK 2010 Zuid Afrika (21)
    • Voetbal WK 2014 Brazilië (49)
    • Voetbal WK 2022 Qatar (88)
    • Voetbalboek (222)
    • Voetbalfoto's (110)
    • Voetbalhelden (50)
    • Voetbalpoëzie (13)
    • Voetbalzondag (60)
  • Wielrennen (345)
    • Wielerboeken (125)
    • Wielerfoto (7)
    • Wielerhelden (9)
    • Wielerliederen (18)
    • Wielerpoëzie (102)
    • Wielerverhalen (18)
    • Wielerwedstrijden (26)
    • Wielrennen Artikelen (26)
    • Wielrennen Columns (24)
  • Z.K.V. (10)
  • Zoektermen stats (23)

Wat lees ik op dit moment?

Populaire berichten & pagina’s

  • 229 - Boudewijn de Groot - Welterusten meneer de President
    229 - Boudewijn de Groot - Welterusten meneer de President
  • Alex Roeka – De Rode Vod
    Alex Roeka – De Rode Vod
  • Herman Koch – Red ons, Maria Montanelli
    Herman Koch – Red ons, Maria Montanelli
  • Meubel
    Meubel
  • Wielerhelden: Theo Koomen
    Wielerhelden: Theo Koomen
  • Geweld of seks?
    Geweld of seks?
  • 38 - Freek de Jonge - De vondeling van Ameland
    38 - Freek de Jonge - De vondeling van Ameland
  • Rik Planting – Lucky Ajax, de eregalerij
    Rik Planting – Lucky Ajax, de eregalerij
  • 223 - TC Matic - Putain putain
    223 - TC Matic - Putain putain
  • Bert Klunder over vrouwen
    Bert Klunder over vrouwen

Gerbie on Facebook

Gerbie on Facebook

Het archief

  • februari 2023 (1)
  • januari 2023 (14)
  • december 2022 (56)
  • november 2022 (44)
  • oktober 2022 (18)
  • september 2022 (6)
  • juli 2022 (24)
  • juni 2022 (16)
  • mei 2022 (14)
  • april 2022 (16)
  • maart 2022 (30)
  • februari 2022 (28)
  • januari 2022 (26)
  • december 2021 (19)
  • november 2021 (7)
  • oktober 2021 (31)
  • september 2021 (26)
  • augustus 2021 (1)
  • juli 2021 (25)
  • juni 2021 (23)
  • mei 2021 (23)
  • april 2021 (42)
  • maart 2021 (34)
  • februari 2021 (119)
  • januari 2021 (23)
  • december 2020 (27)
  • november 2020 (30)
  • oktober 2020 (31)
  • september 2020 (31)
  • augustus 2020 (31)
  • juli 2020 (26)
  • juni 2020 (21)
  • mei 2020 (20)
  • april 2020 (22)
  • maart 2020 (31)
  • februari 2020 (28)
  • januari 2020 (17)
  • december 2019 (16)
  • november 2019 (23)
  • oktober 2019 (32)
  • september 2019 (16)
  • juli 2019 (22)
  • juni 2019 (16)
  • mei 2019 (17)
  • april 2019 (18)
  • maart 2019 (20)
  • februari 2019 (17)
  • januari 2019 (23)
  • december 2018 (14)
  • november 2018 (30)
  • oktober 2018 (31)
  • september 2018 (15)
  • juli 2018 (10)
  • juni 2018 (14)
  • mei 2018 (17)
  • april 2018 (17)
  • maart 2018 (28)
  • februari 2018 (32)
  • januari 2018 (31)
  • december 2017 (28)
  • november 2017 (30)
  • oktober 2017 (3)
  • september 2017 (1)
  • juni 2017 (15)
  • mei 2017 (16)
  • april 2017 (17)
  • maart 2017 (30)
  • februari 2017 (46)
  • januari 2017 (31)
  • december 2016 (22)
  • november 2016 (20)
  • oktober 2016 (23)
  • september 2016 (30)
  • augustus 2016 (31)
  • juli 2016 (27)
  • juni 2016 (18)
  • mei 2016 (21)
  • april 2016 (19)
  • maart 2016 (23)
  • februari 2016 (25)
  • januari 2016 (29)
  • december 2015 (21)
  • november 2015 (20)
  • oktober 2015 (18)
  • september 2015 (23)
  • augustus 2015 (22)
  • juli 2015 (26)
  • juni 2015 (22)
  • mei 2015 (23)
  • april 2015 (21)
  • maart 2015 (28)
  • februari 2015 (24)
  • januari 2015 (25)
  • december 2014 (27)
  • november 2014 (12)
  • oktober 2014 (27)
  • september 2014 (28)
  • augustus 2014 (13)
  • juli 2014 (30)
  • juni 2014 (32)
  • mei 2014 (20)
  • april 2014 (21)
  • maart 2014 (21)
  • februari 2014 (25)
  • januari 2014 (19)
  • december 2013 (20)
  • november 2013 (19)
  • oktober 2013 (20)
  • september 2013 (19)
  • augustus 2013 (19)
  • juli 2013 (19)
  • juni 2013 (29)
  • mei 2013 (29)
  • april 2013 (29)
  • maart 2013 (31)
  • februari 2013 (24)
  • januari 2013 (31)
  • december 2012 (30)
  • november 2012 (30)
  • oktober 2012 (30)
  • september 2012 (29)
  • augustus 2012 (52)
  • juli 2012 (31)
  • juni 2012 (30)
  • mei 2012 (31)
  • april 2012 (30)
  • maart 2012 (30)
  • februari 2012 (29)
  • januari 2012 (29)
  • december 2011 (2)
  • november 2011 (5)
  • oktober 2011 (26)
  • september 2011 (17)
  • augustus 2011 (15)
  • juli 2011 (26)
  • juni 2011 (29)
  • mei 2011 (24)
  • april 2011 (28)
  • maart 2011 (31)
  • februari 2011 (25)
  • januari 2011 (23)
  • december 2010 (29)
  • november 2010 (7)
  • oktober 2010 (28)
  • september 2010 (27)
  • augustus 2010 (12)
  • juli 2010 (22)
  • juni 2010 (28)
  • mei 2010 (29)
  • april 2010 (25)
  • maart 2010 (27)
  • februari 2010 (18)
  • januari 2010 (25)
  • december 2009 (29)
  • november 2009 (28)
  • oktober 2009 (24)
  • september 2009 (26)
  • augustus 2009 (20)
  • juli 2009 (18)
  • juni 2009 (24)
  • mei 2009 (25)
  • april 2009 (22)
  • maart 2009 (26)
  • februari 2009 (24)
  • januari 2009 (22)
  • december 2008 (28)
  • november 2008 (20)
  • oktober 2008 (13)
  • september 2008 (24)
  • augustus 2008 (13)
  • juli 2008 (26)
  • juni 2008 (12)
  • mei 2008 (22)
  • april 2008 (26)
  • maart 2008 (25)
  • februari 2008 (17)
  • januari 2008 (16)
  • december 2007 (25)
  • november 2007 (24)
  • oktober 2007 (20)
  • september 2007 (20)
  • augustus 2007 (7)
  • juli 2007 (9)
  • juni 2007 (5)
  • mei 2007 (19)
  • april 2007 (13)
  • maart 2007 (9)
  • februari 2007 (13)
  • januari 2007 (18)
  • december 2006 (16)
  • november 2006 (17)
  • oktober 2006 (27)
  • september 2006 (23)
  • augustus 2006 (9)
  • juli 2006 (14)
  • juni 2006 (21)
  • mei 2006 (23)
  • april 2006 (26)
  • maart 2006 (31)
  • februari 2006 (38)
  • januari 2006 (23)
  • december 2005 (26)
  • november 2005 (23)
  • oktober 2005 (21)
  • september 2005 (23)
  • augustus 2005 (3)
  • juli 2005 (14)
  • juni 2005 (19)
  • mei 2005 (15)
  • april 2005 (1)
  • maart 2005 (2)
  • februari 2005 (3)
  • januari 2005 (1)

#ikkijkniet Ajax auto boeken boeken 2006 boeken 2007 boeken 2008 boeken 2009 boeken 2010 boeken 2012 boeken 2013 boeken 2014 boeken 2015 boeken 2016 boeken 2017 boeken 2018 boeken 2019 boeken 2020 boeken 2021 boekrecensie boycottqatar Brazilië cabaret citaat column De Muur fcblogbroeders fotooo Frankrijk Gerbie's top 212 Gerbie kijkt YouTube Gerbie on tour geschiedenis GFC Goal Goor Goorse vragen Hans van der Meer Hard Gras in het nieuws In Memoriam Italië Kijk nog eens lezen lifeblog Mart Smeets muziek Nederlands elftal Olympische Spelen onderwijs Oranje politiek poëzie prijsvraag Qatar QuitQatar quote reizen Rijdende Rechter school Spanje sport sportboek sportboeken Suus themaweek Tour de France vakantie Van der Meest Verenigde Staten voetbal voetbalboek voetbalfoto voetbalzondag wielerboek Wielerpoëzie wielrennen WK 2014 YouTube Zuid Afrika

Klik hier als je een mail wilt wanneer er een nieuwe blog verschijnt.

Voeg je bij 626 andere abonnees
april 2006
M D W D V Z Z
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
« mrt   mei »

Gerbie leest

  • Abubakari de Vries
  • At the Sea
  • Bad Tourists
  • Beggar
  • Edwin Winkels
  • Koen Schyvens
  • Rob Alberts
  • Rodzooi
  • Oudste Goorsche Tourtoto
  • Goors Nieuws
  • Sport Amerika

Bloglovin’

Niets is geheel waar, en zelfs dat niet. gerbie7's Profile Page

Maak een gratis website of blog op WordPress.com.

Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze website, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid
  • Volg Volgend
    • Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.
    • Doe mee met 64 andere volgers
    • Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
    • Niets is geheel waar, en zelfs dat niet.
    • Aanpassen
    • Volg Volgend
    • Aanmelden
    • Inloggen
    • Deze inhoud rapporteren
    • Site in de Reader weergeven
    • Beheer abonnementen
    • Deze balk inklappen